T ƏHSİ L nazi rli Yİ G



Yüklə 2,72 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə20/25
tarix31.01.2017
ölçüsü2,72 Mb.
#7270
1   ...   17   18   19   20   21   22   23   24   25

    Bu gen dünya üstümüz

ə dar ola, 

    Biz köç

ərik, yurdumuzda kim qala? 

    


Əhmədimin rəngi-ruhu sarala, 

    M


ənim sərvi- xuramanım necola? 

 

X

əstə  Qasımdan  əvvəl  Aşıq  Qurbani 



“Xudaf

ərin” körpüsündən  “qolu  bağlı”  keçiri-

l

ərək Təbrizə,  oradan  da  Qarsa  aparıldığını 



k

ədərli poetik dillə  Şah  İsmayıl  Xətaiyə  şikayət 

edir, özünün ağır vəziyyətini bildirir.  

Ancaq X


əstə  Qasım  obaların  “səf-səf olub 

yükl


ənib”  başqa  yerə  köçürülməsindən və  vətən 

h

əsrətilə  alışıb  yanmasından  poetik  dillə  şika-



y

ətlənir: 



 

563 


Obalarım səf-səf olub yüklənir, 

Başı ala qarlı dağlar, qal indi. 

 

X

əstə  Qasım  “didəsindən  axan  qanlı  göz 



yaşını”  lirikasında  alovlu  bədii lövhələrlə  çox 

canlı və təsirli ifadə edir: 

 

X

əstə Qasım, tamam oldu sözlərim, 



Eşq ucundan kabab oldu közlərim. 

Q

ərib yerdə, yad ölkədə, gözlərim, 



V

ətən deyib ağla, ağlar qal indi. 

 

Molla P


ənah  Vaqif    Qazaxda  aşıqlıq  et-

m

əsini, “Bizim evdə axta zoğal da yoxdur” deyib 



Qazax 

ədəbi mühitindən  Qarabağa  getməsini və 

Qarabağda  qəzəlxan  olmağa  başlamasını  vur-

ğulamışdır. Molla  Pənah Vaqif poeziyası zəngin  

ömür salnam

əsidir.  

Folklorşünas  tədqiqatçı,  professor  Sədnik 

Paşa Pirsultanlı düzgün göstərir ki, Xəstə Qasım 

yazılı  poeziyadan  aşıq  poeziyasına  gəlib onu 

z

ənginləşdirdiyi kimi, Molla Pənah Vaqif də aşıq 



poeziyasından  yazılı  poeziyaya  gəlib onu 

z

ənginləşdirmiş, hər iki sənətkar ümumxalq mə-



h

əbbəti  qazanmış,  nadir  sənət inciləri yarat-

mışlar.  


 

564 


Professor S

ədnik  Paşa  Pirsultanlı  Xəstə 

Qasımın dərin savada və mütaliəyə malik olma-

sını, aşıq poeziyasında otaylı-butaylı Azərbaycan 

v

ə  Dağıstan  poeziyasına  kölgə  saldığını,  yazılı 



ədəbiyyatın inkişafına, o cümlədən Molla Pənah 

Vaqif yaradıcılığına öz güclü təsirini göstərdiyini 

m

ənbələr əsasında təhlil etmişdir.



10

 

Tikm



ədaşlı  Xəstə  Qasım  dövrünə  görə 

mük


əmməl mədrəsə  təhsili  aldığını,  “qızıl  cildli 

kitab”  yazdığını,  istedadlı  şair-aşıq  olduğunu 

şeirində  cilalamış,  dövründən  şikayətlənib 

demişdir.  

X

əstə Qasım, kəsilibdir xitabım, 



Qızılgül tək çəkilibdir gülabım. 

C

ədvəlkeş quranım, qızıl kitabım, 



Yoxdur z

ərli qələmdanım əlimdə. 

 

T

əəssüflər olsun ki, indiyə  kimi  aparılan 



axtarışlar və səmərəli tədqiqatlar Xəstə Qasımın 

“qızıl  cildli”  kitabını  tapa  bilməmişdir.  Ancaq 

t

ədqiqatçılar  şairin  qızıl  sözləri ilə  tanış  olmuş, 



onun  şeirlərinin təhlilini  vermişlər. Bu məsu-

liyy


ətli, çətin axtarışların aparılmasında, xüsusilə 

X

əstə Qasımın ədəbi irsinin tədqiqat edilməsində 



folklorşünas  alim  Sədnik  Paşa  Pirsultanlının 

                                                 

10

 

S.P.Pirsultanlı. Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin tədqiqi. 



Bakı, 2011, səh.42. 

 

565 


f

əaliyyəti çox səmərəlidir, çünki  qiymətli 

t

ədqiqat əsəri yazıb çap etdirmişdir. 



Professor S

ədnik  Paşa  Pirsultanlı  “Xəstə 

Qasımın  çoxşaxəli və  mürəkkəb  yaradıcılıq 

yolu”  adlı  ikinci fəsildə  Xəstə  Qasımın  yazılı 

ədəbiyyatdakı  səmərəli fəaliyyətinin  aşıq  poezi-

ya

sında  şərəfli  inkişaf  etdiyini,  nadir  sənət 



incil

əri  yaratdığını,  Nizami,  Xaqani  şeir 

bulağından  bir daha bəhrələndiyini təhlil edir. 

Dahi Nizami bir beytind

ə yazır: 

 

Əvvəl əyri bitər bir cavan budaq, 



Z

ənn etmə qocalsa düzgün olacaq.

11

 

 



X

əstə  Qasım  Nizami  Gəncəvinin həmin 

müdrik    beytini  bu  şəkildə  oxucuya hədiyyə 

verir: 


Əvvəl yerdən çıxan əyri ağacı, 

Yüz min usta r

əndələsə düz olmaz.

12

 



 

X

əstə Qasım Xaqani Şirvaninin “Bax” şerilə 



tanış olmuş, ondan bəhrələrmişdir. Xaqani yazır: 

 

Evd



ə qəlbin tutulmuşsa, kənara çıx, cahana bax, 

Bir d


əfə bağa girdim, onda sərvrəvana bax! 

                                                 

11

 Nizami G



əncəvi. “Xosrov  və Şirin”. Bakı, 1962, səh.222. 

12

 X



əstə  Qasım. Bakı, 1975, səh.10.  

 

566 


Əvvəlcə gəz bağ-bağçanı  sonra get qəbristana, 

  

Dostlarım gəl gör deyən  bu xaraba məkana bax! 



  M

ənəm-mənəm deyən canlar bütün yerin altındadı, 

  

Torpaq altda qübar olmuş qəmər üzlü canana bax! 



 

Fitri  istedadlı,  səmərəli mütaliəli, Azər-

baycan  xalqının  bədii söz təfəkkürünü  şüurlu 

d

ərk edən Xəstə Qasım Xaqani Şirvaninin həmin 



şeirindən bəhrələnərək yazır: 

 

İnsan oğlu qafil olma, aç gözün qəbristanə bax! 



Üz çevir haqqın yoluna, haqq ilə divanə bax. 

Bu dünya dediyin boş müsafirxanədir, 

H

ər gələn köçər,  hər gedən mehmanə bax. 



 

X

əstə Qasımın poeziyasından aydın olur ki, 



Nizami v

ə  Xaqani kimi klassik sənətkarlarla 

b

ərabər Məhəmməd Füzuli və digər sənətkarların 



poeziyası  ilə  də  tanışdır.  Xəstə  Qasım  Ləzgi 

Əhmədə poetik dillə deyir: 

 

L

əzgi Əhməd mənəm Füzuli nəsli, 



B

əhrlərdə mən ümmanam sən nəsən? 

D

ərin kitabları məna eylərəm, 



D

ərd bilənəm, söz qananam sən nəsən? 

 

X

əstə  Qasım  dahi  Füzulinin  oğlu  Fəzlinin 



yaradıcılığı  ilə  yaxından  tanış  olmuş,  ona 

m

əhəbbət bəsləmiş,  onun  qəzəl-müstəzadlarının 



 

567 


t

əsiri ilə  sazın  tələblərinə  münasib  qoşma-

müst

əzadın,  yaxud  ayaqlı-qoşmanın  bünövrəsini 



qoymuşdur: 

 

İki dərya xoş görünmür gözümə, 



İki qırx, dörd gəlməz ərin dizinə. 

X

əstə Qasımın bu şerinə, sözünə, 



Qazı, molla, müctəhidlər qaldı mat  

                               

Tapmadı kəlmat. 

 

X



əstə Qasımın  bir şeirini Xəstə Həsən adlı 

bir n


əfər  öz  adı  ilə  Aşıq  Ələsgərə  göndərir. 

Göyç


ə  aşıq  məktəbinin zirvəsi  Aşıq  Ələsgər 

X

əstə  Qasımın  ruhundan  icazə  alıb  formaca 



qoşma-müstəzad, məzmunca  qıfılbənd olan 

X

əstə Qasımın həmin şeirinə cavab deyir: 



 

Dörd kitab h

ər yana yolu göstərir, 

N

əfs ilə mərifət olur şeş cahat. 



Bel

ə əmr eləyib qüdrəti-qadir, 

Bu 

əmrə qol qoyan tez tapar nicat. 



                                    Eyl

ə etiqad. 

 

Aşıq  Ələsgər yeddi bənddən ibarət olan bu 



s

ərvət incisinin son möhürbəndində deyir: 

 

Aşıq Ələsgərdi, soruşsan adım, 



Huş başımdan gedib, yoxdu savadım. 

 

568 


Sözl

ə mətləb yazmaq deyil muradım, 

Arif

ə eyhamla yazıram hürfat, 



                                 S

ədrin olsun sat.

13

 

 



X

əstə  Qasımın  kamil  ustadlarından  biri 

olduğu  bu  şer  formasına  görə  qoşma-müstəzad, 

m

əzmununa görə isə qıfılbənddir. Xəstə Qasımın 



qıfılbəndləri bir çox aşıqları çətinliklər qarşısında 

qoymuş, onlar bu qıfılbəndləri aça bilməmişlər.  

Ancaq X

əstə  Qasımın  qıfılbəndlərindən bir 



neç

əsini Aşıq Ələsgər, onun qardaşı oğlu Növrəs 

İman  və  Şəmkirli Həsən Pərvanə  açmışdır. 

Müasir dövrümüzd

ə  Xəstə  Qasımın  bir  sıra 

açılmamış qıfılbəndləri vardır. 

X

əstə  Qasımın  qıfılbəndləri çox yüksək 



s

ənətkarlıqla  deyilmiş,  dərin məzmunlu, parlaq 

ideyalı,  təlim-tərbiyəvi və  bədii-estetik mahiy-

y

ətli sənət inciləridir. 



M

əsuliyyətli tədqiqatçı  professor  Sədnik 

Paşa Pirsultanlı Xəstə Qasımın bir sıra qıfılbənd-

l

ərinin Aşıq Ələsgər və Növrəs İman kimi Həsən 



P

ərvanənin açdığını da göstərmişdir.  

T

ədqiqat əsərində Göyçənin Nərimanlı kənd 



sakini  şair  Bəhmənin də  Xəstə  Qasımın  bir 

qıfılbəndini açdığı göstərilir. 

                                                 

13

 



Aşıq Ələsgər. Bakı, 1963, səh.471. 

 

569 


X

əstə Qasım: 

 

Bir 


əcayib nəsnə gördüm, kökü bir, budağı üç, 

H

ər ağacda altmış çiçək, yüz səksən yarpağı üç. 



C

əm idi on iki, on üç, altı, otuz sərasər, 

Yeddi t

əbib açar, yumor bağçası bir, bağı üç. 



 

Göyç


əli Bəhmən: 

 

On bir ildi f



əsilləri sürüb nizami üç, 

Du mühit


ə altmış nuz, yüz səksən qulağı üç. 

C

əm eylədi on iki aydı, otuz gündən sərasər, 



Yeddi, on kam veribdi 

əziz bayramları üç. 

 

T

ədqiqat  əsərində  düzgün göstərilir ki, 



X

əstə  Qasımın  qıfılbəndlərinin  açılması  təxmi-

n

ən iki əsrdən çox çəkmişdi. Bir çox sənətkarlar 



bu sah

ədə  çox  çalışmış,  lakin  qıfılbəndləri aça 

bilm

əmişlər. 



Professor S

ədnik  Paşa  Pirsultanlı  yazır  ki, 

Növr

əs  İman  müstəsna olmaqla Həsən Pərvanə, 



Göyç

əli şair Bəhmən və başqaları Xəstə Qasımın 

qıfılbəndlərinə  müəyyən cavablar versələr də, 

onun q


ədər dərinliklərə gedə bilməmişlər. 

Ustad s


ənətkar Xəstə  Qasım  özü  gös-

t

ərmişdir  ki,  mənim  qıfılbəndlərimi  açmağa  səy 



göst

ərənlərin  “başına  əsər gələr”.    Doğrudan  da 

X

əstə  Qasımın  ölümündən iki yüz ildən  artıq 



vaxt keçdikd

ən sonra ilk dəfə  Göyçəli  Aşıq 



 

570 


Ələsgərin (1825-1926) qardaşı oğlu Növrəs İman 

onun ruhundan icaz

ə alıb qıfılbəndlərini açmağa 

s

əy göstərmişdir. 



Professor  S.P.Pirsultanlı  yazır:  “Növrəs 

İmanın həqiqətən başına əsər gəlmiş, ağlı yerin-

d

ən  oynamış,  bilmədiyi məkana üz tutub 



getmişdir. Onun getdiyi coğrafi məkan bu gün də 

b

əlli deyildir. Hətta, məzarının  da  yeri  bi-



linmir”.

14

 



X

əstə  Qasımın  qıfılbəndləri onun dərin 

biliy

ə, zəngin  dünyagörüşünə,  ədəbiyyata, 



inc

əsənətə, maarifə  və  mədəniyyətə  sahib, fitri 

istedadlı şair-aşıq olduğunu göstərir.  

Bu müdrik fikri 

əsaslandırmaq  üçün Ləzgi 

Əhmədlə  Xəstə  Qasımın  bir  qıfılbənd-deyiş-

m

əsinə diqqət edək: 



 

L

əzgi Əhməd: 



 

S

əndən xəbər alım, ay Dədə Qasım, 



O n

ədir ki, dürlü-dürlü halı var? 

N

ədən hasil oldu ərşin arğacı, 



O n

ədir ki, toxunmamış xalı var? 

 

 

                                                 



14

 S

ədnik  Paşa  Pirsultanlı. “Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin 



t

ədqiqi”. Bakı,2011, səh.59. 



 

571 


X

əstə Qasım: 

 

S

ənə cavab verim, ay  Ləzgi Əhməd, 



Bahardır ki, dürlü-dürlü halı var. 

Nurdan x


əlq olundu ərşin arğacı, 

O buluddur ki, toxunmamış xalı var. 

 

X

əstə  Qasımla  Ləzgi  Əhməd  arasındakı 



deyişmələrdə kainatın daxilində hansı hadisələrin 

dövran etm

əsi, hansı möcüzələrin baş verməsi və 

in

sanın  idrakına  təsir edib bilik verməsi 



göst

ərilir. 


T

ədqiqat  əsərində  “Azərbaycan  aşıq  yara-

dıcılığı  və  islam mədəniyyəti” problemlərinin 

indiy


ə  kimi həll  olunmaması  haqlı  qeyd  olunur. 

Ona gör


ə ki, bu problemin həlli mütləq lazımdır. 

Bu problemin h

əlli xalq  dastanlarında  və 

aşıqların  qoşmasında  olan  dini  hadisələrin 

düzgün  şərhinə  istiqamət verər və  çətinlikləri 

aşkarlayar. 

X

əstə Qasımın məscidlərdə olması haqqında 



ma

raqlı  məlumatlar var. Ləzgi  Əhməd  Xəstə 

Qasımın  zərdüştiliyə  münasibətini yoxlamaq 

üçün 


bir qıfılbənddə deyir: 

 

L



əzgi Əhməd, heç vəsfindən doymazlar, 

O n


ədir ki, götürərlər qoymazlar? 

 

572 


Kiml

ərdir ki, məzarı yox, yumazlar? 

Bu n

ə qophaqopdur, bu nə köçhaköç? 



 

X

əstə Qasım: 



 

X

əstə Qasım, heç vəsfindən doymazlar, 



O ölüdür, götür

ərlər, qoymazlar. 

At

əşpərəstlərin məzarı yox, yumazlar, 



Dünya qophaqopdur, ölüm köçhaköç. 

 

Göst



ərilən poeziya nümunələrindən  aydın 

olur  ki,    “Avesta”  bizim  dini  kitabımızdır, 

“Avesta” Qurana zidd kitab deyildir. Dem

əli, 


Z

ərdüşt  dinini  səhnədən  çıxarmağa  çalışanlar 

c

əmiyyətə,  insanlığa,  dinə, müqəddəs Qurana 



zidd olan tüfeylil

ərdir. 


 Nizami G

əncəvi “Xosrov və Şirin” poema-

sında Allaha müraciərlə minacat və peyğəmbərin 

şəninə  gözəl sözlər söyləyir, həm də  Zərdüşt 

dinind

ən, onun xeyirxah cəhətlərindən geniş bəhs 



edir v

ə  oxuculara yüksək  əxlaqi keyfiyyətlər 

aşılayır. 

Nizami Z


ərdüşt  dövründə  doğma  övlada 

veril


ən cəzanı belə qiymətləndirir: 

 

 



 

 

573 


Doğma bir övlada əvvəl nə sayaq, 

Ədalətlə cəza verilirdi bax.

15

 

 



Nizami G

əncəvi “Xosrov və  Şirin”  poema-

sında  Zərdüştilikdən fərqli olaraq müsəlmanlıq 

dövründ


ə  qanunların  möhkəm  işləmədiyini 

poetik dill

ə qeyd edir: 

 

                



Hanı o Ədalət, o insaf hanı, 

Ver


ə öz oğluna belə cəzanı? 

İndi yüz yoxsulun tökülsə qanı, 

Nahaq qan tök

ənə bir cəza hanı? 

At

əşpərəstlikdə dünya eləydi, 



Bu müs

əlmanlıqdan utan bir indi.

16

 

 



Aydın  məsələdir ki, zərdüştilik  pislənil-

m

əməli və islam mədəniyyətinin bizə çox fayda 



verdiyi qeyd olunmalı, araşdırılmalı, bu problem 

h

əll edilməlidir.  



X

əstə  Qasım  yaradıcılığında  “Təcnis”  adlı 

aşıq şeirinə geniş yer verir və deyirdi ki, təcnisi 

xalq dilind

ə, bədii irsə və yazılı ədəbiyyata yaxşı 

b

ələd olan, zəngin  söz  ehtiyatına  malik  sənət-



karlar yarada bil

ərlər.  


                                                 

15

 Nizami G



əncəvi. “Xosrov və Şirin”. Bakı, 2004, səh.60. 

16

 Yen



ə orada, səh.60. 

 

574 


X

əstə  Qasımın  təcnisləri onun mahir təcnis 

ustası olduğunu təsdiqləyir. Sənətkarın özü də bu 

sah


ədəki fəaliyyətini poetik dillə əsaslandırır: 

 

X



əstə Qasım sözün yetir tamama, 

Günbatan, gündoğan gələr salama. 

N

ə alim işidi, nə də üləma, 



T

əcnis mənasının çox hünəri var. 

 

Aşıq  poeziyasının  zirvəsini təşkil  edən 



t

əcnisləri Xəstə Qasım zərgər dəqiqliyi ilə seçib 

işlədir. Ona görə  ki, təcnis formaca eyni, məz-

munca müxt

əlif olan cinas qafiyələrlə  yaranır. 

Bunun da mahir s

ənətkarı Xəstə Qasımdır. 

X

əstə Qasımın ədəbi irsi içərisində on sadə-



saya t

əcnis,  üç  cığalı  təcnis  vardır.  Aşığın 

“Üzhaüz" r

ədifli  cığalı  təcnisi məzmununa  görə 

n

əsihətamiz bir ustadnamə təsiri bağışlayır. 



 

 

H



əqiqət bəhrində qəvvasam deyən, 

Q

əvvas isən, gir dəryaya üzhaüz. 



Aşıq deyər:-üzhaüz, 

Sonam göld

ə üzhaüz, 

Qarı düşmən dost olmaz, 

Yalvarasan üzhaüz. 

Bir m


ərd ilə ilqarını vur başa, 

Nam


ərd ilə kəs ülfəti üzhaüz. 

 

575 


T

ədqiqatçı professor Sədnik Paşa Pirsultanlı 

haqlı  olaraq  yazır  ki,  Tufarqanlı  Abbasın,  Sarı 

Aşığın  dövründə  təkamül dövrü keçirən təcnis 

X

əstə Qasımın yaradıcılığında kamala çatmışdır. 



T

əcnisi  aşıqlar  şerin  şahı,  onun  yüksək zirvəsi 

adlandırır. Buna görə də hər sənətkar təcnis yaza 

bilmir. X

əstə  Qasımın  təcnislərinin hər biri 

ustalıqla  qurulmuş  yaraşıqlı  bir  söz  çələngidir. 

T

ədqiqatçı bu təcnisi nümunə verir: 



 

Lazım olur yoxsul üçün bircə mal, 

Leyli is

ən, göstər mənə bir camal. 

Laf eyl

əmə, var saqidən bir cam al, 



Leysan çeşmin məni eylər sənə mal. 

 

X



əstə Qasım başqa bir təcnisində deyir: 

 

Lal olur bülbüll



ər sovulanda gül, 

Lal


ə libas geyinmisən, Sənəm al! 

L

əblərindir mənə abi-səlsəbil, 



“La” demir

əm, bir canım var, Sənəm al! 

 

X

əstə  Qasım  “Sənəm al” təcnisində  hadi-



s

ələrin düzgün poetik şərhini verir. Həqiqətən də 

gül  sovulanda  bülbül  lal  olur.  İkinci  misrada  al 

geyinmiş  Sənəmin nə  gözəl görkəmdə  görün-

düyünü diqq

ətə çəkir.  



 

576 


“Lal

ə  libas geyinmisən, Sənəm al”, ləbləri 

abi-S

əlsəbil olan gözəlin onun canını  almasını 



özün

ə  şay  bilir.  “La”  demərəm, yox demərəm 

dey

ən aşıq ürəyindən gələn səmimiyyəti təbii bir 



dill

ə gözəl bir şəkildə dilə gətirir.  

T

əcnisin oxucuya və dinləyiciyə gözəl təsir 



ba

ğışladığı,  tərbiyəvi mahiyyətli  olduğu  insanın 

q

əlbini pərvazlandırır,  ona  bədii-estetik zövq 



verir.  

X

əstə Qasım “Görüncə” adlı təcnisində hər 



b

əndi iki yerə bölür, arasına cinas qafiyəli bayatı 

salır, təcnisin yeni cığalı təcnis növünü yaradır: 

 

Göz



əllər gözəli, şahi-gülbədən, 

Did


əm ağlar məhcamalın görüncə. 

Aşıq deyər: görüncə, 

Siyah telin, hörünc

ə, 


Get bir m

ərdə qul ol sən, 

Nam

ərd üzün görüncə. 



Mina g

ərdən, büllur buxaq, diş inci, 

Ç

əkilibdi hilal qaşlar görüncə.  



 

X

əstə  Qasım  gözəlin hüsnü-camalını  çox 



göz

əl təşbihlərlə  bəzəyir.  Onun  yaratdığı  bədii 

lövh

ə insana yüksək zövq verir, zehnini, şüurunu 



z

ənginləşdirir.  Ona  görə  ki, bu təcnislər yüksək 

s

ənətkarlıqla yaradılmışdır.  



 

577 


X

əstə Qasım “Çaphaçap” şerində hadisələri 

çox canlı və təsirli bədii lövhələrlə cilalamışdır: 

 

Bu gün iki sultan bir taxta çıxmış, 



Ox atarlar bir-birin

ə çaphaçap. 

Nazlı dilbər mənə sitəm eylədi, 

Könlümün şəhrinə saldı çaphaçap. 

 



əllif təcnisə yeni süjet gətirir, məzmunu 



v

ə ideyanı zənginləşdirir, tarixi faklarla cilalayır. 

Üç b

ənddən ibarət olan təcnisin ikinci bəndində 



hadis

ələri daha təsirli verir və deyir: 

 

Ağlaram didəmdən yaş, irin gələr, 



Əmərəm ləbindən ya şirin gələr. 

Dey


ərlər, qəsrindən ya Şirin gələr, 

F

ərhad kimi vur dağları çaphaçap. 



 

X

əstə  Qasım  təcnisin bu bəndində  Nizami 



G

əncəvinin  ədəbi irsinə  müraciət edir, ondan 

b

əhrələnir. Bu bənddə  Fərhad  Şirin  macərasını 



yada salır. 

Q

əsrindən Şirinin gəldiyini, Fərhadın dağlar 



çapdığını,  eşq  yolunda  səmərəli fəaliyyətini, 

əzab-əziyyət çəkdiyini, ancaq əqidəsindən dön-

m

ədiyini  xatırladır.  Müəllifin çoxmənalı  hadi-



s

ələri poetik misralarla oxucuya  xatırlatması 



 

578 


t

əlim-tərbiyəvi mahiyyət  daşıyır  və  oxucuya 

göz

əl təsir bağışlayır.  



X

əstə  Qasım  özündən  əvvəl  yazıb-yaratmış 

Tufar

qanlı  Abbasın  təcnislərindən bəhrələnmiş, 



onun “Gözl

ər” rədifli təcnisinə orijinal məzmuna 

malik t

əcnis də  yazmış,  oxuculara  hədiyyə 



vermişdir.  

X

əstə  Qasımın  təcnislərində  fikrin  aydın 



verilm

əsi və  oxucuya  fikrin  bitkin  çatdırılması 

üçün  misralar  aydın  cümlələrdən ibarət qurulur, 

m

əzmun və ideya səmərəli bədii ifadəsini tapır. 



X

əstə  Qasımın  aşıq  yaradıcılığında  iz 

salmış, özündən sonra gələn sənətkarlar üçün bir 

nümun


ə  və  örnək  olmuş  təcnisləri məzmun və 

s

ənətkarlıq  baxımından  çox  əhəmiyyətlidir. 



Onun d

ərin mündəricəli ustadnamələr  yaradıcısı 

olduğunu yaratdığı sənət inciləri təsdiqləyir.  

Ona gör


ə  ki, Xəstə  Qasım  təcnislərində 

öyüd-n


əsihətlər verməyi unutmur, oxucunun 

yad


daşında  əbədi qalan, onun hafizəsini zən-

ginl


əşdirən ustadnamə  bəndlərinə  xüsusi diqqət 

yetirir, daha t

əsirli olmasına üstünlük verir: 

 

X



əstə könlüm yar bəsləmiş, həmdərdi, 

D

ərd bilməzə demək olmaz həm dərdi. 



Bir igidin yaxşı olsa həmdərdi, 

Qışı nurdur, yazı nurdur, yayı nur. 



 

579 


X

əstə  Qasım  şeirdə, xüsusilə  təcnislərində 

m

əna dərinliyinə, söz incəliyinə, tərbiyəvi təsir 



qüvv

əsinə  xüsusi diqqət yetirir, bu keyfiyyətləri 

t

əcnislərində  verməyə  çalışır  və  məqsədinə  nail 



olur. 

X

əstə Qasım çeşmələr gözündən ləli-mərcan 



sözl

ər seçən, müdrik kəlamlar  axtarıb  tapan,  bu 

parlaq uğurları şeirində cilalayan, nadir istedada 

malik, görk

əmli və  məsuliyyətli, tələbkar və 

qayğıkeş bir sənətkardır. 

T

ədqiqatçı,  professor Sədnik  Paşa  Pirsul-



tanlı  səmərəli  axtarışlarının  nəticəsində  yazır: 

“X

əstə  Qasım  gəraylılarını,  qoşmalarını,  təcnis 



v

ə  qıfılbəndlərini, ustadnamələrini eyni həvəslə, 

eyni ma

raqla  yaradır,  hər  bir  şeir  janrında  onun 



s

ənətkar  bacarığı,  istedadının  qüdrəti üzə  çıxır. 

Tikm

ədaşlı Xəstə Qasım aşıq yaradıcılığının bel 



sütunudur.

17

 



X

əstə  Qasım  yaratdığı  təcnis,  qıfılbənd, 

ustadnam

ə və başqa şeirləri onun aşıq yaradıcılı-

ğındakı  mövqeyini  təsdiqləyir.  Onu  aşıq 

poeziyası  tarixində  məşhurlaşdıran  dərin fəlsəfi 

ideyalar t

əbliğ edən ustadnamələri olmuşdur.  

X

əstə  Qasım  öz  dövrünün  ustad  sənətkarı 



kimi  tanınıb  hörmət  qazanmış,  Azərbaycan  aşıq 

                                                 

17

 S

ədnik Paşa Pirsultanlı. Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin 



t

ədqiqi. Bakı, 2011, səh.73. 



 

580 


şeirinin  bütün  janrlarında  faydalı  əsərlər 

yazmışdır. Sənətkar yaradıcılığı haqqında poetik 

dill

ə yazır: 



 

X

əstə Qasım yazlarımız, yazlanar, 



Qızılgüllər pardaxlanar, nazlanar. 

İgid daldasında igid gizlənər, 

Tülkünün dalında heç bir zad olmaz. 

 

X



əstə  Qasım  başqa  bir  ustadnaməsində 

q

əlbinin arzu və istəyini poetik dillə cilalayır: 



 

İgidin mərfəti gərək dilində, 

Qocanın əsası gərək əlində. 

Biqeyr


ət oğulun ata yerində, 

Qaldığından qalmadığı yaxşıdır. 

 

X

əstə  Qasım  insanda  nəsil, kök və  əsil-



zad

əlik  axtarır,  onun  keçmişinə  nəzər  salır, 

n

əslinin vətənə  və  xalqa necə  xidmət etdiyini 



öyr

ənmək istəyir. Bu məqsədlə  “Olmaz” rədifli 

qoşmasını yazır və deyir: 

 

Üz verm



ə nadana, sirr vermə pisə, 

Axır qəlbin ya inciyə, ya küsə. 

Ot bit

ər kök üstə, əsli nə isə, 



Yovşan bəsləməklə çəmənzar olmaz. 

 

581 


Aşıq ədəbiyyatında daha çox ustadnamələri 

il

ə məşhur olan Xəstə Qasımın ustadnamələrində 



ağıl və kamal, insani fəzilətlər və dostluq, birlik 

v

ə  qardaşlıq  bədii ifadəsini  orijinal  tapır.  Onun 



ustadnam

ələrində  istismarçı  hakim  sinfə  nifrət 

yağdırılır,  insanlar  ədalətə,  yaxşılığa,  xeyirxah-

lığa, qayğıkeşliyə, əməksevərliyə dəvət  edilir. O, 

ustadnam

ələrində  hikmətamiz ata nəsihətlərinə 

geniş  yer verir,  dərin fəlsəfi və  idrakı    fikirləri  

g

ənc  nəslə  çatdırmağı faydalı bilib deyir: 



 

Bir m


əclisə varsan özünü öymə, 

Şeytana bac verib, kimsəni söymə. 

Qüvv

ətli olsan da yoxsulu döymə, 



Dem

ə ki, zorluyam, qolum yaxşıdır. 

X

əstə Qasım dərdini özü çəkir və deyir: 



 

X

əstə Qasım kimə qılsın dadını? 



Canı çıxsın, özü çəksin odunu. 

Yaxşı igid yaman etməz adını, 

Çünki yaman addan ölüm yaxşıdı. 

 

X



əstə Qasımın ustadnamələri öyüd, nəsihət, 

insan üçün h

əyat dərsliyidir. Onun ustadna-

m

ələrində  qətiyyən mənasız  söz  və  ifadəyə  yer 



verilmir, n

əsihət mahiyyətli misralar oxucuya 



 

582 


göz

əl təsir  bağışlayır.  Aydındır  ki,  insan 

f

əaliyyətinin səmərəsinə çalışmalıdır: 



 

V

əfalıya əmək çəksən, itirməz, 



B

ədəsil nəsihət, öyüd, götürməz. 

Qabaq tağı tər şamama bitirməz, 

Boz söyüdd

ə heyva olmaz, nar olmaz. 

 

X



əstə  Qasım  şeirlərində  insanı  düzlüyə, 

doğruluğa  çağıran  nəsihətamiz fikirlərə  daha 

geniş yer verir, insanları böhtandan, şərdən, pis, 

m

ənasız,  yaramaz,  riyakar,  ziyankar  əməllərdən 



uzaqlaşmağa çağırır və yazır: 

 

Böhtan dem



ə, böhtan tutar adamı, 

Qul eyl


ər, bazarda satar adamı, 

C

əhənnəm odundan betər adamı, 



Yoxsulluq yandırar, kül eylər-eylər. 

 

Görk



əmli  folklorşünas  doktor,  folklorşünas 

alim Cavad Hey

ət yazır: 

“Bizim görk

əmli  aşıqlarımız  hamısı 

ustadnam


ə  yazmışlar,  lakin Xəstə  Qasım  bu 

sah


ədə daha məşhur olmuşdur”.

18

 



                                                 

18

 Cavad Hey



ət. Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatı. Bakı, 1990, 

s

əh.102. 



 

583 


Aparılan  axtarışlardan  aydın  olur  ki,  Xəstə 

Qasımın çoxşaxəli və mürəkkəb yaradıcılıq yolu 

z

əngin və  əhəmiyyətlidir. Ona görə  ki, Xəstə 



Qasımın  ədəbi irsi təlim-tərbiyəvi və  bədii-

estetik mahiyy

ətli poeziya çələngidir. Folklorşü-

nas t


ədqiqatçı, professor Sədnik Paşa Pirsultanlı 

yazır:  “Aşıq  Ələsgər kimi XX əsrin azman 

s

ənətkarı Aşıq Şəmşir də Xəstə Qasımın yaradı-



cılığını  təqdir  etmiş,  bəyənmiş,  sevmiş,  onun 

yolunu 


əsl sənət sahəsi  saymış  və  onun yara-

dıcılıq xəzinəsindən bəhrələnmişdir”.

19

 

X



əstə  Qasım  çox  dərin məzmunlu, parlaq 

ideyalı,  təlim-tərbiyəvi və  bədii-estetik mahiy-

y

ətli ustadnamələri ilə  Azərbaycan  aşıq  poe-



ziyasına  öz  möhürünü  vurduğunu  tədqiqatçı 

professor  S.P.Pirsultanlı  təsdiq  etmiş,  tarixi 

m

ənbələr əsasında elmi-nəzəri şərhini vermişdir. 



Aparılan  tədqiqatlar göstərir ki, Xəstə 

Qasımın yaradıcılığı zəngin və rəngarəngdir, də-

rin m

əzmuna, ideyaya və  yüksək  əxlaqi keyfiy-



y

ətlərə malikdir. 

X

əstə Qasımın ədəbi irsi iki əsrdən artıqdır 



ki, 

aşıqlar üçün çox faydalı məktəb olmuş, yalnız 

aşıq poeziyasına deyil, yazılı poeziyaya da təkan 

                                                 

19

 S

ədnik Paşa Pirsultanlı. Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin 



t

ədqiqi. Bakı, 2011, səh.79. 



 

584 


vermiş,  hər  iki  poeziyanı  zənginləşdirmiş,  zən-

ginl


əşdirir və ümumxalq məhəbbəti qazandırır. 

T

əşbeh  və  bənzətmələri  orijinallığı  ilə 



seçil

ən Xəstə  Qasım  haqqında professor Sədnik  

Paşa  Pirsultanlı  yazır:  “Ümumiyyətlə, Xəstə 

Qasımın  şeirləri zəngin həyat  müşahidələrinin 

m

əntiqi nəticələri kimi səslənir,  insanı  düşün-



dürür, ona b

ədii  zövq  verir,  idrakına,  şüuruna 

t

əsir edir, mənəvi aləmini  saflaşdırır.    Hər bir 



ustadnam

əsində bir ümid çırağı yanır”.

20

 

X



əstə Qasımın ustadnamələrində atalar sözü 

kimi  işlənən, oxucuya gözəl tərbiyəvi təsir 

bağışlayan misralar vardır: 

 

Əvvəl yerdən çıxan əyri ağacı, 



Yüz min usta r

əndələsə düz olmaz. 

Bir hörgü ki, bin

əsindən kəc ola, 

Başı ərşə dəysə, dibi düz olmaz. 

 

S



ən sevəsən, yarın səni sevməyə, 

Olar bülbül il

ə xar aşnalığı. 

 

Göst



ərilən misralar həqiqətən atalar sözü 

t

əsiri bağışlayır. Xəstə Qasımın təcnis, qıfılbənd, 



ustadnam

ə və digər yaratdığı sənət inciləri onun 

                                                 

20

 X



əstə Qasım. Bakı,1975, səh.9. 

 

585 


Az

ərbaycan  aşıq  yaradıcılığında  görkəmli 

s

ənətkar  olduğunu  təsdiqləyir. Xəstə  Qasım  öz 



r

əqibinə  poetik dillə  çox təsirli və  məzmunlu 

cavab verib deyir: 

 

...Ad



əmdən xatəmə, 

G

ərdişi-dövran mənim. 



Din m

ənəm, məzhəb mənəm, 

Yol m

ənəm, ərkan mənəm. 



Gül m

ənəm, bülbül mənəm, 

                Sünbülü reyhan m

ənəm, 


Yerd

ə insan, göydə mələk, ərşdəki  

                                   aslan m

ənəm. 


 

X

əstə  Qasım  qıfılbəndə  bərabər təcnislər 



yaratmış, parlaq uğurlar qazanmış və sevilmişdir: 

 

 



X

əstə Qasım, sözün yetdi tamama, 

Gündoğan, günbatan gəlsin salama. 

N

ə alim işidi, nə də üləma, 



T

əcnis mənasının çox hünəri var. 

 

Professor S



ədnik  Paşa  Pirsultanlı  tədqiqat 

əsərinin dördüncü fəslində  “Xəstə  Qasımın 

“Dağıstan  səfəi”  dastanının  səciyyəsi, elmi 

mahiyy


əti və  dastan  yaradıcılığında  yeri”  prob-

 

586 


lemini tarixilik, elmilik v

ə  pedaqoji-metodik 

prinsipl

ər əsasında təhlil edir.  

X

əstə  Qasımın  “Dağıstan  səfəri”  dastanı 



onun h

əyatını,  yaradıcılıq  yolunu,  ictimai-siyasi 

v

ə fəlsəfi görüşlərini düzgün göstərir. “Dağıstan 



s

əfəri” real-tarixi dastanın  Azərbaycan dastan 

yaradıcılığında ilk bünövrəsidir. 

Dastan tarixini diqq

ətlə nəzərdən keçirdikdə 

aydın  olur  ki,  Xəstə  Qasımın  “Dağıstan  səfəri” 

dastanı  Aşıq  Valehin  “Dərbənd səfəri”,  Aşıq 

Alının “Türkiyə səfəri”, Şəmkirli Aşıq Hüseynin 

“Naxçıvan  səfəri”  kimi real-tarixi  dastanların 

yaranmasına çox faydalı örnək olmuşdur. 

T

ədqiqatçı  alim  S.P.Pirsultanlı  “Yetim 



Aydın”,  “Aşıq  Qərib”,  “Şah  İsmayıl  və  Gülzar” 

dastanlarının  qısa  şərhini verir və  yazır:  “Xəstə 

Qasımın  “Dağıstan  səfəri”  dastanı  zəngin bədii 

ifad


ələrlə, yəni təşbeh və məcazlarla bəzənməklə

 

yanaşı,  dərin elmi biliklərə  söykənir.  Əvvəlki 



ənənəvi dastanlardan çox fərqli olaraq dastanda 

şerin əksəriyyəti hərbə-zorbalarla, açılması çətin 

olan qıfılbəndlərlə zəngindir”.

21

  



X

əstə Qasımın dövründə və ondan əvvəl də 

İran şahlığı sarayda istedadlı aşıq və güclü pəhlə-

vanlar sax

layırdı. Bu pəhləvanlar və aşıqlar əya-

                                                 

21

 

S.P.Pirsultanlı. Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin tədqiqi.  



Bakı, 2011, səh.85. 

 

587 


l

ətdə  təşkil  olunmuş  yarışlarda  iştirak  edirdilər. 

Yarışda  qalib  gələn pəhləvana görə  ölkə 

yarıbayarı  vergidən  azad  edilirdi.  Əgər  xanın 

aşığı  və  pəhləvanı  məğlub  olurdusa,  vergilər 

ikiqat artırılırdı. Şuşa şəhərindəki məşhur “Cıdır 

düzü” h

əmin günlərin yadigarıdır. 



Bir  gün  İran  şahı  Qara  pəhləvanı  Gəncəyə 

gönd


ərir.  O,  qırx  pəhləvanın  qırxını  da  yıxır. 

Ölk


ənin xanı məyus olur. Ancaq bir nəfər çoban 

xana x


əbər verdi ki, Güllər  adlı  nişanlı  bir  qız 

Qara p


əhləvana qalib gələ bilər.  

Xan  razı  oldu.  Güllər  oğlan  paltarı  geyib 

Qara p

əhləvanla bir süfrədə əyləşir, Güllər süfrə 



arxasında əlini uzadıb Qara pəhləvanın bir qıçını 

qırıb çilik-çilik edir. 

X

əstə Qasımın “Dağıstan səfəri” dastanı bu 



hadis

ələrin  ətraflı  şərhini verir. Təbrizin  baş 

müştehidinə tapşırılır ki, sənətə, sözə bələd, alim 

kimi bir s

ənətkar tapsın. Axtarış aparılır. Ancaq 

Tikm


ədaşlı  Xəstə  Qasımın  adı  birincilər 

sırasında çəkilir. 

Bu vaxt 

cavan  oğlan  olan  Xəstə  Qasım  iki 

dastan  variantına  görə  Mələksimaya, üçüncü 

dastan variantına görə Kəklik adlı bir qıza nişanlı 

idi.  Buna gör

ə  də  Xəstə  Qasım  Dağıstana  get-

m

əkdən imtina edir, həm də  nişanlı  olduğunu 



bildirir. 

 

588 


Bu dövrd

ə  uzaq səfərə  çıxan  şəxs mollaya 

müraci

ət etməli idi. Molla yolun qaranlıq və ay-



dın olmasını bildirərdi. Xəstə Qasımın anası mol-

laya rüşvət verir ki, Qasımı bu uğurdan saxlasın. 

Molla  Quranı  açır,  yazıları  tərsinə  oxuyur. Bu 

v

əziyyətə dözməyən Qasım mollaya şeirlə deyir: 



 

B

u gün bir molla görmüşəm, 



K

ələmullah əlindədi. 

Oxur Quranı əzbərdən, 

Əsədullah dilindədi. 

 

Molla  Qasıma  deyir:  “Oğul,  bağışla,  bir 



s

əfdi elədim”. Qasım mollaya şeirlə cavab verir: 

 

Qıl namazın zikrin eylə, 



Birc

ə Allahın şükrün eylə. 

Qasım, getməyin fikrin eylə, 

G

əlmək Allah əlindədi. 



 

Əhliman Axundov, Göyçənin  Ağzıbir  kən-

dind

ən olan Məhəmməd, XIX əsrin  ziyalı 



t

ədqiqatçısı  Rəşid  bəy  Əfəndiyev, Mahmud 

Mahmudb

əyov  yazılarında  Xəstə  Qasımın  sev-



gilisinin adını Mələksima qeyd edirlər.  

“X

əstə  Qasım”  dastanının  əvvəlində  göstə-



rilir ki, M

ələksima Alıxanın qızıdır. Alıxan Xəstə 

Qasımı  zindana  saldırır,  onu  məhv etməyə 

çalışır.  Mələksima Xəstə  Qasımı  sevir,  ancaq 



 

589 


s

əadətə  qovuşa  bilmir.  Alıxan  qızının  sevgisinə 

zidd olur. 

Professor S

ədnik  Paşa  Pirsultanlı  yazır: 

“X

əstə  Qasım  həqiqətən  “Dağıstan  səfəri”ndə 



Sona k

əkliklərə, el gözəllərinə qarışmış sevgilisi 

K

əkliyə işarə ilə ayrılığını dilə gətirmişdir. Xəstə 



Qasım:  “Mən gedirəm sizi kimə  tapşırım” 

dem


əklə  abır-həya edərək  öz  ayrılığını  “Sona 

k

əkliklərə” qarışmış Kəkliyə bildirir. 



Sonda is

ə  “Siz Xəstə Qasımı halal  eyləyin, 

çünki  gedir  Dağıstana  kəkliklər” deməklə 

sevgilisi K

əklikdən  Dağıstan  səfərində  halallıq 

ist


əyir və deyir: 

 

Gedin deyin anasına, 



Sığal versin sonasına.

22

 



 

Klassik  aşıq  poeziyasının,  eləcə  də  müasir 

şerimizin  bir  qolu  da  İran  Azərbaycanı,  daha 

d

əqiq desək Cənubi Azərbaycan ilə  bağlıdır. 



H

əmin  poeziyanın  əsas mövzularından  biri  də 

v

ətən həsrətidir. Bu mövzu Tikmədaşlı  Xəstə 



Qasımın yaradıcılığında mühüm yer tutur. 

Saz v


ə  söz sənətimizin qüdrətli ustad-

larından  biri  olan  Tikmədaşlı  Xəstə  Qasımın 

                                                 

22

 



S.P.Pirsultanlı. Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin tədqiqi.  

Bakı, 2011, səh.90. 



 

590 


z

əngin  ədəbi irsində  vətənə  dərin məhəbbət, 

v

ətən həsrəti  canlı  bədii lövhələrlə  çox təsirli 



t

ərənnüm edilmişdir. 

Tikm

ədaşlı Xəstə Qasım həmişə vətən deyib 



ağlamış,  gecə-gündüz  çaylar  kimi  çağlamış, 

zamanın  hökmünə, zülmünə, fitnə  törədən, ara 

qatan ziyankarlara, xalqın əməyinə ağı qatanlara 

nifr


ət etmiş, onlara lənət yağdırmışdır. 

Tikm


ədaşlı  Xəstə  Qasım  vətəninin üstünə 

zülm


ət çökdüyünü, cavan igidlərin qolları bağlı, 

ağbirçək anaların  sinəsi  dağlı,  gözü  qanlı  yaşlı 

olduğunu,  qönçəli  bağlarda  kor  yapalaqların 

yaşadığını alovlu qəlbinin ağrısı ilə vurğulayır.  

X

əstə Qasım aşıq sənətinin musiqi, rəqs və 



oxumağı birləşdirən bir sənətkarı olmuşdur. Saz 

çalmaq, r

əqs etmək,  oxumaq  şifahi  xalq  ədə-

biyyatını səmərəli yaymaq deməkdir. Buna görə 

d

ə Tikmədaşlı Xəstə Qasım kimi ustad aşıqlar el 



atası adlandırılır, onlara hörmət edilir.  

Aşıq Ələsgər (1821-1926) ustadnamələrinin 

birind

ə aşıqlıq sənətini yüksək qiymətləndirir və 



deyir: 

Aşıq olub tərki-vətən olanın, 

Əzəl başdan pürkəmalı gərəkdir. 

Oturub-durmaqda 

ədəbin bilə, 

M

ərifət elmində dolu gərəkdir. 



 

 

591 


Xalqa  h

əqiqətdən mətləb qandıra, 

Şeytanı öldürə, nəfsin yandıra. 

El içind


ə pak otura, pak dura, 

Dalısınca xoş sədalı gərəkdir.  

 

Tikm


ədaşlı  Xəstə  Qasım  xalqa  həqiqətən 

m

ətləb  qandırmaq,  kamallı  olub,  ədəb-rəftar 



qanunlarını  xalqa  öyrətmək, onu mənəvi 

c

əhətdən təkmilləşdirmək vəzifələrini səmərəli 



h

əyata  keçirmiş,  vətənə  və  xalqa  şərəfli xidmət 

etmişdir.   

Akademik H

əmid Araslı “Aşıq yaradıcılığı” 

adlı  əsərində  yazır:  “XVIII  əsrdə, xüsusən  aşıq 

qoşmaları  tərzində  yazdığı  şeirləri  sazda  çaldığı 

havalarda  oxuyan  aşıq-şair  Tikmədaşlı  Xəstə 

Qasımın əsərləri daha çox şöhrətlənir. 

X

əstə  Qasım  aşıq  şeiri tərzində  daha gözəl 



qoşmalar yaratdığından onun əsərləri dildən-dilə 

düşmüş,  hafizələrdə  yaşamış,  xalq  aşıqları  bu 

istedadlı  sənətkarı  ustad  aşıq,  dədə  aşıq 

adlandıraraq  əsərlərini məclislərdə  ifa  etmiş  və 

edirl

ər.  


Şairin  XVIII-XIX  əsrlərdə  yazılmış  əlyaz-

malarında saxlanılan şeirləri əsasında onun Azər-

baycanın Tikmədaş qəriyəsində doğulub mükəm-

m

əl mədrəsə təhsili aldığını, gözəl saz çaldığını, 



aşıqlarla deyişdiyini müəyyənləşdirmək olar. 

 

592 


X

əstə  Qasımın  şeirləri  əsasında  müəyyən 

etm

ək olar ki, o da müasirləri kimi qəzəl və 



müx

əmməslərlə  yanaşı  qoşma,  gəraylı,  bayatı 

yazmış, xüsusən gözəl təcnislər yaratmışdır”. 

Folklorşünas  professor  S.P.Pirsultanlı  düz-

gün 

əsaslandırır  ki,  Xəstə  Qasımın  yaradı-



cılığında  əxlaqi-tərbiyəvi fikirlər, nəsihətlər çox 

z

əngin  olduğuna  görə  əsas yer tutur. Buna görə 



d

ə  əsərləri  geniş  yayılmış,  orta  əsr  görüşlərini 

ifad

ə  edən bu əsərində  mərdlik, mala, pula 



güv

ənməmək kimi nəsihətlər çox olduğuna görə 

uzun müdd

ət məclislərdə oxunmuşdur.  

Tikm

ədaşlı  Xəstə  Qasım  dünyaya  bağlan-



mamaq haqqında fikrini inandırıcı ifadə edir: 

 

D



əli könül, məndən sənə əmanət, 

Dem


ə, bu dünyada qalım yaxşıdı. 

M

əhşər günü qohum-qardaş tapılmaz, 



Dem

ə, var qüvvətim, əlim yaxşıdı. 

 

X

əstə  Qasım  bu  şeirində  xalqa hörmət et-



m

əyi, mərd, mübariz, təvazökar olmağı göstərir, 

oxucuya  başa  salır  ki,  yaman  ad  qazanmaqdan 

ölüm yaxşıdır. 

X

əstə  Qasımın  məhəbbət mövzusunda yaz-



dığı  şeirləri  aşıqlar  sevə-sevə  oxuyur, məclisləri 

şənləndirirlər: 



 

593 


Gümüş kəmər bağlayıbdır belinə, 

Danışdıqca mail oldum dilinə, 

Gül uzatdım nazlı yarın əlinə, 

Canım aldı gülü məndən alınca. 

 

Bu  şeirdəki incəlik, zəriflik,  aydınlıq  Xəstə 



Qasımın  heca  vəznində  yazdığı  bütün  şeirləri 

üçün çox s

əciyyəvidir. 

X

əstə  Qasımın  şerlərində  nəsihətçiliklə 



əlaqədar olaraq dini mistik görüşlərə yer verilir. 

Ancaq  şairin  yaradıcılığında  nikbinlik,  gələcəyə 

inam oxucunun q

əlbini pərvazlandırır,  ona  çox 

göz

əl əxlaqi keyfiyyətlər aşılayır. 



XIX 

əsrin  əvvəllərində  yaşamış  Aşıq  Musa 

feodal zülmünü, ictimai 

ədalətsizliyi, çar mə-

murlarının  rüşvətxorluğunu  ifşa  edir,  sənətkarın 

v

ə  onun müqəddəs  sazının  günahı  olmadığını 



göst

ərir: 


M

əclisləri abad eylər, 

N

ə günahı var telli sazın. 



M

əlul könülləri  şad edər, 

N

ə günahı var telli sazın. 



 

Yoldan çıxıb yolun azmır, 

Şeytan kimi ara pozmur, 

Molla kimi cadu yazmır, 

N

ə günahı var telli sazın. 



 

594 


Klassik Az

ərbaycan  aşıq  şeiri  şəkli xüsu-

siyy

ətlərinə  görə  son  dərəcə  rəngarəngdir.  Aşıq 



şeiri  yazılı  şeirin  şəkillərindən bəhrələnmiş, 

klassik  şeirin müxtəlif xüsusiyyətlərindən isti-

fad

ə edərək zənginləşmişdir. 



Tikm

ədaşlı  Xəstə  Qasım  canlı  xalq  dilinin 

bütün z

ənginliklərindən,  klassik  şeirin incəlik-



l

ərindən məharətlə istifadə etmiş, danışıq dilinin 

v

ə  poeziya dilimizin zənginlikləri onun yara-



dıcılığını qüvvətləndirmişdir.  

Görk


əmli sənətkar Tikmədaşlı Xəstə Qasım 

şeirlərində  insanları  düzlüyə, sədaqətə, hünərə, 

c

əsarətə, dostluğa,  qardaşlığa  çağırır.  Onun  us-



tadnam

ələrində  bu yüksək  əxlaqi keyfiyyətlərin 

t

ərənnümü çox qüvvətlidir. 



X

əstə Qasımın şerin çox mürəkkəb və çətin 

forması  olan  təcnisdən səmərəli istifadə  etdiyi, 

daha d


əqiq desək, gözəl sənət incisi olan təcnisi 

yaratması  ona  dərin hörmət  qazandırmış,  onu 

ustad aşıq kimi tanıtmışdır.  

X

əstə  Qasım  bədii,  obrazlı  dildən səmərəli 



istifad

ə  etmiş,  təbiət və  insan gözəlliyini tərən-

nüm etmiş sənət inciləri yaratmışdır. Onun şeir-

l

ərində  müasirlik  hissi,  müasirlik  eşqi  və  həvəsi 



hakimdir.  

Buna gör


ə  də  Tikmədaşlı  Xəstə  Qasım 

z

əngin  ədəbi irsinin səmərəli tədqiq  olunması 



 

595 


müasir müst

əqillik dövrümüzün həll edilməsi 

z

əruri olan problemlərindən biridir. Bu sahədə 



professor S

ədnik  Paşa  Pirsultanlının  fəaliyyəti 

t

əqdirə layiqdir. 



Tikm

ədaşlı  Xəstə  Qasımın  şerlərində  həyat 

hadis

ələri real bədii ifadəsini  tapır.  Allahverdi-



xan Qasımı bir qapıya göndərir ki, onları qonaq 

el

əsinlər. Ev sahibi Qasıma deyir ki, biz qonaq 



q

əbul eləmirik. Ancaq, Allahverdixan  qapını 

döyür, ev sahibi onları qonaq qəbul edir. 

Qasım  burada “Görüncə”  adlı  cığalı  təc-

nisini d

ərhal  yazır,  təcnisin möhtəşəm    binasını 

yaradır. Təcnisin bir beytində deyilir: 

 

Dolanmayın heç namərdin evinə, 



Gözü çıxar bir qonağı görüncə. 

 

X



əstə Qasımın keşişin evində digər qonağın 

olması  ilə  əlaqədar islami dəyərləri  aydın  ifadə 

etm

əsi  keşişə  çox dərin təsir edir və  keşiş 



müs

əlmançılığı  qəbul edir. Dörd bəndlik divani 

üstünd

ə  oxunan “Mənim”  adlı  şerini  yazır  və 



deyir: 

 

Ad



əmdən xatəmə natiqi Quran mənim, 

Din m


ənim, məssəb mənim, yol mənim, ərkan mənim. 

Bağ mənim, bağban mənim, kövsəri-rizvan mənim, 

Gül m

ənim, bülbül mənim, sünbülü-reyhan mənim, 



Yerd

ə insan, göydə qılman, ərşdə aslan mənim. 



 

596 


X

əstə  Qasım  şerdə  dini ayinləri, “Adəm, 

xat

əm” yəni, Adəmdən xatəmə  olan hadisələri 



göst

ərməklə  və  Quranın  ayələrini bildirməklə 

keşişi  dinindən dönüb müsəlman  olmağa  vadar 

edir. X


əstə  Qasım  Qaraxanın  qarşısında  dini 

hadis


ələri elə  təsirli təhlil edir ki, mollalar bir-

birinin dalınca məscidi tərk edib çıxırlar. 

X

əstə Qasım şeri müştehidə oxuyur: 



 

O kimiydi z

ərnişanı oxudu? 

Kimiyd


i Peyğəmbərə kəfən toxudu? 

Ad

əmdən qabağa siqa yoxuydu, 



N

ədən oldu ənkə tudan xəbər ver. 

 

O kimiydi Peyğəmbərə əsabə? 



O kimiydi apardılar qəssaba? 

X

əstə Qasım yetik deyil hesaba, 



Bisdi, h

əkdi, zimu-zudan xəbər ver. 

 

Müştehid  dərk edir ki, Xəstə  Qasımın  dini 



t

əhsili çox yüksəkdir. O, Xəstə Qasımın mədrəsə 

t

əhsilindən  əlavə  Nizami Gəncəvinin  əsərlərinin 



əvvəlində  verilmiş  minacatlara,  meracnamələrə, 

Peyğəmbərin mədhinə, Dirili Qurbaninin məsa-

il

ərinə,  Tufarqanlı  Abbasın  “zəncirləmə”sinə 



d

ərindən bələddir.  Şah  İsmayıl  Xətayi və 

M

əhəmməd Füzuli Xəstə Qasımın can sirdaşıdır. 



 

597 


X

əstə  Qasımla  Ləzgi  Əhmədin  deyişmələri 

X

əstə  Qasımın  elmin  çox  dərin  qatlarına  bələd 



olduğunu  təsdiqləyir. Xəstə  Qasımın    çoxsaylı 

qıfılbəndləri də  onun  böyük,  bilikli  tarixi  şəx-

siyy

ət olduğunu təsdiqləyir. 



 

O n


ədir ki, silinməzdir qarası? 

O n


ədir ki, heç tapılmaz çarası? 

N

ə qədərdi yerlə göyün arası? 



L

əzgi Əhməd bu dəftəri yazar hey? 

 

X

əstə Qasım: 



 

O ür


əkdir, silinməzdir qarası, 

O ömürdür, heç tapılmaz çarası. 

Yüz doxsan min ildir, yerl

ə göyün arası, 

X

əstə Qasım o dəftəri pozar hey? 



 

Başqa  bir  qıfılbəndində  Simurq  quşundan 

söhb

ət açılır. 



 

L

əzgi Əhməd deyir: 



 

N

ə quşdur, ildə bir yumurta salar? 



Onun yumurtası qar üstə qalar? 

Hansı ölən zaman, hansı sağalar? 

Ona kiml

ər deyər, dur buradan uç? 

 


 

598 


X

əstə Qasım: 

 

Simurq quşu ildə bir yumurta salar, 



Onun yumurtası qar üstə qalar. 

Ana öl


ən zaman bala sağalar, 

C

əbrayıl der, ona, dur, buradan uç. 



 

Əfsanəyə  görə  Simurq  quşunun  caynaqları 

bir-birin

ə  dəydikdə  çaxmaq  daşı  kimi  od 

qığılcımı  saçır.  Tükləri yumşaq  olduğundan  od 

çınqısı dəyən kimi alışıb yanır.  

Simurq  quşu  balasını  uçuran  gün  sevin-

cind


ən  caynağını  caynağına  çalar,  caynağından 

qopan  qığılcım  onun  tükünü  yandırar,  kül  edər. 

Bu 

əfsanənin məzmununu bilən Xəstə  Qasım 



deyir: 

“Ana öl


ər, bala qalar”. 

 

Bir 



əfsanə də var ki, Simurq quşu kimi: “Qu 

quşu da arzusuna çatdıqda ömründə bir dəfə son 

n

əğməsini oxuyub ölür”. 



Başqa  bir  deyişmədə  də  Xəstə  Qasımın 

suallarına Ləzgi Əhməd cavab verir. 

 

X

əstə Qasım: 



 

O n


ədir ki, qışda dağlar bürünür? 

O n


ədir ki, əl dəyməmiş hörülür? 

 

599 


O n

ədir ki, insana fərz verilir? 

O n

ədir ki, o da onun gülüdür? 



 

L

əzgi Əhməd: 



 

O qardır ki, qışda dağlar bürünür? 

O könüldür, m

əhəbbətlə hörülür? 

Ölümdür ki, insana f

ərz verilir, 

O ilqardı, iman onun gülüdür. 

 

X



əstə  Qasım  sonuncu  qıfılbəndində  Ləzgi 

Əhmədi mat qoyur, onun Xəstə  Qasıma  cavab 

verm

əyə  imkanı  olmur.  Xəstə  Qasımın  dörd 



b

ənddən ibarət “Ola” rədifli  qıfılbəndinə  nəinki 

L

əzgi  Əhməd cavab verə  bilmir, yüzlərlə  ustad 



aşıqlar da çaşbaş qalmış cavab verə bilməmişlər. 

Yazılı  ədəbiyyatdan, o cümlədən  Şah 

İsmayıl  Xətayi  poeziyasından  yaradıcı  şəkildə 

b

əhrələnən, sənət incilərini  poeziyasına  gətirən 



X

əstə Qasım parlaq uğurlar qazanır.  

X

əstə  Qasımın  “Deyərlər” rədifli  qoşması 



Şah  İsmayıl  Xətayinin  “Sazım”  şeiri ilə 

h

əmahəngdir, bir-birinə  uyğundur,  bir-biri ilə 



s

əsləşir. Xəstə Qasım deyir: 

 

Ovçu olan b



əslər alıcı quşu, 

S

ərraflar tanıyar qiymətli daşı. 



 

600 


Bir oğul atadan artırsa işi, 

El içind


ə ona tavar deyərlər. 

 

İsgəndər atlandı, çıxdı zülmətdən, 



Qasım, Xızr içdi abi-həyatdan. 

B

əhs düşsə, qılıncdan, atdan, 



Süfr

əni hamısından kübar deyərlər.  

 

Folklorşünas  tədqiqatçı  Sədnik  Paşa 



Pirsultanlı  Xəstə  Qasımın  “Gizlənər”  adlı  çox-

b

əndli  qoşmasını  Şah  İsmayıl  Xətayinin  qoş-



maları ilə müqayisəli təhlil edir və bu qoşmaların 

m

əzmun və  sənətkarlıq  baxımından  bir-birini 



t

əsdiqlədiyini tarixilik, elmilik və pedoqoji-meto-

dik prinsipl

ər əsasında təhlil edib ümumiləşdirir 

v

ə faydalı tövsiyələr verir. 



X

əstə  Qasım  xüsusi  istedada  malik  oldu-

ğuna  görə  öz sələflərindən və  xələflərindən se-

çil


ən ustad sənətkardır.  Yazılı  və  şifahi  poeziya 

qaynaqlarından bəhrələnən Xəstə Qasım orijinal 

poeziya nümun

ələri,  canlı  və  təsirli bədii löv-

h

ələr yaradır, ədəbi irsini zənginləşdirir. 



Yüks

ək təhsil  görmüş  Xəstə  Qasım  dərin 

biliy

ə  malik  fitri  istedadlı  ustad  sənətkardır. 



X

əstə  Qasımın  “Kimi”  adlı  gəraylısı  Molla 

P

ənah Vaqif yaradıcılığına güclü təsir göstərmiş  



v

ə  bu gəraylının  ruhu  Molla  Pənah Vaqifin 



 

601 


“Yas

əmən kimi” və “Nə gözəl doğubsan anadan 

P

əri” qoşmasının canına hopmuşdur. 



Molla P

ənah Vaqifin Xəstə  Qasımla  yara-

dıcılıq əlaqəsi üç şəkildə bir-biri ilə bağlıdır:            

  1. Genetik 

əlaqə, yəni qohumluq əlaqəsi. 2. 

Tipoloji 

əlaqə. 3. Mədəni əlaqə. Genetik əlaqə ən 

z

əruri və təbii əlaqədir. Ona görə ki, şeirlərdə bu 



doğma hisslər bir-birini tamamlayır.  

Bu  baxımdan  Molla Pənah Vaqifin “Pəri” 

qoşması ilə Xəstə Qasımın “Dam üstündə duran 

sona K


əkliklər” qoşması çox maraqlı və təbiidir. 

Çünki bu 

əsərlər dərin məzmunu, sənətkarlığı və 

parlaq ideyası ilə bir-birini tamamlayır. 

Molla P

ənah Vaqif deyir: 



 

Boyun sürahıdır, bədənin büllur, 

G

ərdənin çəkilmiş minadan, Pəri. 



S

ən ha bir sonasan, cüda düşübsən, 

Bir bölük yaşılbaş sonadan, Pəri! 

 

X



əstə Qasım deyir: 

 

Bir göz



əl sevəsən boyu tamaşa, 

Gör


ən kimi könül ona bənd ola. 

Göz


əlliyi, gül camalı bir yana, 

Dil-


dodağı şəkər ola, qənd ola. 

 


 

602 


Professor S

ədnik Paşa Pirsultanlı yazır: “Biz 

yaradıcılıq  boyu  Xəstə  Qasım  şeirlərilə,  qoşma-

larıyla  Molla  Pənah  Vaqif  şeirlərini  qarşılaş-

dırdıqca  onların  poetik  düşüncələrinin nə  qədər 

bir-birin

ə  yaxın  olduğunu,  bir-birini tamamla-

dığını görürüük. 

Vaqifin b

ədii cəhətdən mükəmməl, ürəyəya-

tımlı,  insan  ruhuna  hakim  qoşmalarını  dinlə-

dikd


ə, onların Xəstə Qasım şeiri ilə bir məcrada 

axdığını  görürük.  İstər Xəstə  Qasım,  istərsə  də 

Molla P

ənah  Vaqif  yaradıcılıqları  ruhən bir-



birl

ərinə çox bağlıdır”.

23

 

X



əstə Qasım sənətkarlığı, istedadı çox qüv-

v

ətli  olduğuna  görə  çox qiymətli sənət inciləri 



yaratmışdır. 

X

əstə  Qasımın  poeziyasında  qoşma  üstün-



lük t

əşkil  edir.  Onun  gəraylılarında  mahnı  ətri, 

mah

nı rahiyəsi var. Xəstə Qasım gəncliyində qə-



z

əlxan  olmuş,  toylarda  xalq  mahnıları  oxu-

muşdur. Onun gəraylıları mahnıdan seçilmir. Bu 

nümun


əyə diqqət yetirsək məqsəd aydın olur: 

 

 



Budur g

əldi bahar fəsli, 

Sin

ən oldu yarın taxtı. 



                                                 

23

 S



ədnik Paşa Pirsultanlı. Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin 

t

ədqiqi.Bakı, 2011, səh.108. 



 

603 


Soyuldu bülbülün raxtı, 

Gül, başına dolandığım. 

 

Tikm


ədaşlı  Xəstə  Qasım  yazdığı  qoşma, 

g

əraylı, divani, təcnis, vücudnamə və cahannamə 



şəklində  şeirlər  onun  mahir,  istedadlı  sənətkar 

olduğunu göstərir. Onun şeirləri forma, məzmun 

göz

əlliyi, sənətkarlıq  xüsusiyyətləri, təlim-tər-



biy

əvi və  bədii-estetik mahiyyəti ilə  sözün ləli-

c

əvahirləri  təsiri  bağışlayır  və  müəllifə  ümum-



xalq hörm

əti qazandırır. 

X

əstə Qasımın “Dağıstan səfəri” dastanının, 



elmi mahiyy

əti və dastan yaradıcılığında yerinin 

ətraflı  təhlili onun görkəmli sənətkar  olduğunu 

v

ə zəngin ədəbi irs yaratdığını təsdiqləyir. 



Professor  S

ədnik  Paşa  Pirsultanlı  “Tikmə-

daşlı  Xəstə  Qasımın  ədəbi irsinin tədqiqi”  adlı 

monoqrafiyasının  dördüncü  fəslində  “Xəstə  Qa-

sımın  sənətkar  ucalığı  və  şeirlərinin bədii 

qüdr


əti” məsələsinin elmi-nəzəri təhlilini tari-

xilik, elmilik v

ə  ideyalılıq  prinsipləri  əsasında 

verir. 


Tikm

ədaşlı  Xəstə  Qasım  aşıq  poeziyasında 

s

ənətkarlıq  ucalığı  və  sözünün bədii qüdrəti ilə 



öz dövründ

ə, həm də  özündən  sonrakı  əsrlərdə 

görk

əmli sənətkar kimi yüksək qiymətləndi-



rilmişdir.  

 

604 


Onun  poeziyasında  forma  və  məzmun bir-

birini  t

əsdiqləyir, həm də  oxucuya gözəl tərbi-

y

əvi təsir bağışlayır.  Ona  görə  ki,  şeir 



yaradıcılığında  sözdən rəssam kimi həssalıqla 

istifad


ə  etmiş,  Azərbaycan dilinin inkişafına 

t

əkan vermiş, söz və ifadələrdən əlvan və rəvan 



b

ədii lövhələr  yaratmışdır.  Onun  lirikası  böyük 

t

əsir gücünə, təbii ecazkar və  cazibə  qüvvəsinə 



malikdir. 

X

əstə  Qasımın  qoşmalarında  gözəlin zahiri 



əlamətləri, mənəvi aləmi,  nazı  və  qəmzəsi oriji-

nal t


ərənnüm  edilir.  Onun  “Canım  aldı  gülü 

m

əndə  alınca”  misrası  təsvir etdiyi gözəli oxu-



cunun gözünün qarşısına gətirir, ona estetik zövq 

verir: 


Gümüş kəmər bağlayıbdır belinə, 

Danışdıqca mail oldum dilinə. 

Gül uzatdım nazlı yarın əlinə, 

Canım aldı, gülü məndən alınca. 

 

X

əstə  Qasımın  gözəlin tərfini verən 



qoşmalarında  “maral  baxışlı”,  “ala  gözlü”, “gül 

camallı”, “mah camal”, “mina gərdən”, “qaymaq 

dodaqlı”,  “şirin  dilli”  və  s.  canlı  təbiətdən  alın-

mış aydın təşbih və istiarələr işlədilir. 

X

əstə Qasımın qəmli aşiqin mənəvi aləmini 



t

əsvir edən  qoşmalarında  “sinəm  başın  düyün-



 

605 


l

ərəm,  dağlaram”,  “çərxi-fələk səndən mənəm 

gileyli” kimi q

əmli ruhu ifadə  edən bədii təsvir 

vasit

ələrindən istifadə edilir: 



 

Ovçunu gör

əndə maral baxışlı, 

Ay üzlü birç

əkli, xallı Sənəm, gəl! 

Danışanda şəkər damar sözündən, 

Qaymaq dodaqları ballı Sənəm, gəl! 

 

Şeyda bülbül kimi yaman ağlaram, 



Sin

əm başın düyünlərəm, dağlaram. 

X

əstə Qasım idim, şaha deyili, 



Ç

ərxi-fələk səndən mənəm gileyli. 

 

X

əstə  Qasımın  şerlərində  işlədilən rəngarəng 



epitetl

ər  şeirlərə  xüsusi  əlvanlıq  və  orijinallıq 

verir: 

Göz


əllər gözəli, şahi-gülbədən, 

Did


əm ağlar, məh camalın görüncə. 

Mina g


ərdən, büllur buxaq, diş inci, 

Ç

əkilibdir hilal qaşlar görüncə. 



 

X

əstə  Qasım  şerdəki  ideyanın  oxucuya  və 



dinl

əyiciyə  canlı  çatdırılması  üçün  bədii ifadə 

vasit

əsi  olan  mübaliğədən  ustalıqla  istifadə 



etmişdir: 

 


 

606 


Bülbül olan h

ərgiz dönməz gülündən, 

Dindir

ərsən bal tökülər dilindən. 



X

əstə Qasım, tamam oldu sözlərim, 

Eşq ucundan kabab oldu közlərim.  

 

X



əstə  Qasım  şerlərində  fikri  daha  açıq 

şəkildə  ifadə  edən, onun təsir  gücünü  artıran 

vasit

ələrdən biri olan təkrirdən səmərəli istifadə 



etmişdir: 

Gedin deyin anasına, 

Sığal versin sonasına. 

Yar, sin


ənin arasına, 

Qoşa  nar düşdü, nar düşdü. 

 

X

əstə  Qasım  şeirlərində  qarğışdan  da 



istifad

ə etmişdir: 

 

Yeri göz


əl, yeri sənə qarğaram, 

Öl

ənədək işin ahu-zar olsun. 



Siyah zülfün dal g

ərdəndə sərasər, 

Halqa-halqa, çinb

əçində mar olsun. 

 

X

əstə  Qasım  şeirin təsir  gücünü  artıran, 



insanda hiss-h

əyəcan oyadan, bədii ifadə vasitə-

l

ərindən biri olan bədii  sualdan  da  şeirlərində 



istifad

ə etmişdir: 

 


 

607 


Ay q

əsrdə duran gözəl, 

Niy

ə təksən: elin yoxdur? 



Niy

ə pozğundu tellərin, 

Əl şanada telin yoxdur? 

 

Professor S



ədnik  Paşa  Pirsultanlı  yazır: 

“Söz s


ənətinin incəliklərinə  dərindən bələd olan 

böyük s


ənətkar öz yaradıcılığında sözdən məha-

r

ətlə  istifadə  etməklə, onu cilalamaqla, misralar 



daxilind

ə  yerli-yerində  işlətməklə, sərrast dü-

züml

əndirməklə  təşbih,  istiarə,  mübaliğə, təkrir, 



cinas v

ə  s. bədii təsvir vasitələrini məzmuna 

uyğun  bir  şəkildə  işlətməklə  və  oynaq qafiyələr 

yaratmaqla d

əyərli sənət abidələri meydana 

çıxara bilmişdir”.

24

 

X



əstə  Qasımın  şeirlərində  işlətdiyi bədii 

ifad


ə vasitələri onun şeirlərinin bədii gözəlliyinə 

bir bitginlik v

ə dolğunluq gətirir, şeirlərin tərbi-

y

əvi və  bədii-estetik qüvvəsini  axtarır,  oxucuya 



göz

əl təsir bağışlayır. 

X

əstə Qasım şeirlərini musiqi ahənginə, saz 



hava

larına  uyğun  yaratmış,  həm də  bacarıqlı 

s

ənətkar kimi sözləri şeirin misralarında düzgün 



seçib sıralamışdır: 

                                                 

24

 S

ədnik Paşa Pirsultanlı. Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin 



t

ədqiqi. Bakı, 2011, səh.112. 

25

  Mirz


ə İbrahimov. Aşıq poeziyasında realizm. Bakı, 1966, səh.42. 

 

608 


Oyandı sünbüllər, səcər gətdi bar, 

Onda min b

əşər var, yeddi sin bilər. 

Bu yazan ustanın nə xoş xətti var, 

Yazıbdı mim üstə, yeddi sin bilər. 

 

Akademik Mirz



ə İbrahimov yazır ki:  

“X

əstə  Qasımın  şeirləri yüksək poeziya 



incil

əridir. Ona görə  ki,  bu  şeirlərdə  real hadi-

s

ələr qələmə alınmış, fəlsəfi nəticələrlə yekunlaş-



dırılmış, realizmə əməl edilmişdir. 

X

əstə  Qasımın  şeirləri dərin ictimai məz-



muna, müt

ərəqqi ideyaya malik, xalq ruhunun 

parlaq, göz

əl məntiqi təfəkkürünün nəticələrini 

əks etdirən sənət inciləridir. Bu şeirlərdə misilsiz 

dil sad


əliyi, üslub gözəlliyi, forma əlvanlığı 

z

ənginliyinə  görə  aşıqlar  üçün  əsl sənətkarlıq 



m

əktəbi olmuşdur”. 

X

əstə  Qasımın  ədəbi irsinin çox hissəsi 



tapılmamışdır.  Ancaq  onun  əldə  olunan  lirikası, 

ədəbi irsi Azərbaycan xalq ədəbiyyatında,  aşıq 

poeziyasında öz mövqeyini saxlamış və özündən 

sonra s


ənət meydanına gələn sənətkarlara faydalı 

örn


ək  olmuş,  bu  zəngin  ədəbi irsdən öyrənmiş, 

d

əyərlənmişlər. 



X

əstə Qasımdan sonra XVIII əsrin görkəmli 

s

ənətkarı  Aşıq  Valeh  Dərbəndə  səfər  etmiş, 



X

əstə Qasım kimi hərbə-zorbalar, deyişmələrə öz 



 

609 


yaradıcılığında  geniş  meydan  vermiş  və  həmişə 

parlaq uğurlar qazanmışdır.  

Şerlərində  heca vəznini  bitgin  şəklə  salmış 

X

əstə Qasım saza və sözə dərin hörmət bəsləmiş, 



heca v

əznli  şeirləri,  bayatı  və  qoşmaları  yüksək 

s

ənətkar kimi daha da kamilləşdirmişdir. Bunun-



la da o, g

ələcəkdə şifahi və yazılı poeziyamızın 

inkişafına zəmin yaratmışdır. 

Akademik  Mirz

ə  İbrahimov  aşıq-şair  Xəstə 

Qasımın  yaradıcılığını  yüksək qiymətləndirmiş 

v

ə  yazmışdır:  “Xəstə  Qasım  heç  şübhəsiz ki, 



h

əyatı  bədii  idrak  duyğusu  güclü  olan  ustad 

aşıqdır”. 

X

əstə Qasım şeirinin rəvan, axıcı dili, poetik 



r

əngarəngliyi ilə  özündən sonra gələn sənətkar-

lara qüvv

ətli təsir  etmiş,  onlara  düzgün  yara-

dıcılıq yolu göstərmişdir.  

Akademik H

əmid  Araslı  yazmışdır:  “Xəstə 

Qasımın  əsərləri dil, ifadə  xüsusiyyətləri ilə 

Molla P

ənah  Vaqif  yaradıcılığına  çox 



yaxındır”.

26

  



Bu fikir tamamil

ə tarixi mənbəyi təsdiq edir. 

Ona gör

ə ki, Xəstə Qasım Molla Pənah Vaqifdən 



əvvəl  yazıb  yaratmış  və  mükəmməl  ədəbi irs 

qoyub  dünyasını  dəyişmişdir.  Onun  şeirləri, 

                                                 

 


 

610 


xüsusil

ə  təcnis,  qıfılbənd, ustadnamə  və  başqa 

şeirləri Azərbaycan  aşıq  poeziyasının  parlaq 

incil


əridir, özü də istedadlı, usta sənətkardır. 

Professor S

ədnik  paşa  Pirsultanlı  yazır: 

“X

əstə  Qasım  Azərbaycan  ədəbi dilinin forma-



laşıb  təkmilləşməsində  xüsusi  rol  oynamış  xalq 

aşığıdır.  Onun  şeirlərində  bədii dil son dərəcə 

canlı,  sadə  və  aydındır.  Bədii təsvir vasitələri 

xalq dilind

ən gələn  təbii və  canlı  ifadələrdən 

ibar


ətdir.  Onun  yazdığı  şeirləri qafiyə, rədif və 

başqa  xüsusiyyətləri  yazılı  ədəbiyyata böyük 

t

əsir göstərmişdir. 



X

əstə  Qasımı  aşıq  poeziyası  tarixində  daha 

çox m

əşhurlaşdıran  onun  dərin fəlsəfi ideyalar 



t

əbliğ  edən ustadnamələri  olmuşdur.  Xəstə 

Qasım öz dövrünün ustad sənətkarı olmuş, özünə 

q

ədər mövcud olan Azərbaycan  aşıq  şeirinin 



bütün janrlarından istifadə etmişdir. Xəstə Qasım 

aşıq yaradıcılığına yenilik gətirmək, onu bədii və 

şəkli cəhətdən zənginləşdirmək məqsədi ilə 

bütün  qaynaqlara  baş  vurmuş  və  hər  çeşmədən 

bir dürr 

əldə etmişdir”.

27

 

                                                 



27

 S

ədnik Paşa Pirsultanlı. Tikmədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin 



t

ədqiqi. Bakı, 2011, səh.123. 

 

 


 

611 


X

əstə  Qasım  Azərbaycan  aşıq  sənətinin və 

canlı  xalq  dilinin  inkişafında  səmərəli fəaliyyət 

göst


ərmiş,  yaratdığı  zəngin  ədəbi irslə  aşıq 

poeziyası tarixində şərəfli yer tutmuşdur. 

“Dağıstan  səfəri” ilə  real-tarixi  dastanın  ilk 

nümun


əsini  yaratmış  Xəstə  Qasımın  yaradıcı-

lığından  ondan  sonra  sənətə  gələn  Aşıq  Valeh, 

Aşıq  Alı,  Şəmkirli Hüseyn gözəl dastan ya-

ratmışlar. 

X

əstə Qasım xalq poeziyası ilə yanaşı yazılı 



poe

ziyadan  da  faydalanmış,  Nizami,  Xaqani, 

N

əsimi, Xətayi, Füzuli kimi klassiklərin yara-



dıcılığı ilə tanış olmuş, onlardan öyrənmişdir. 

X

əstə  Qasım  Azərbaycan  aşıq  poeziyasının 



istedadlı  və  bu sənətə  yeniliklər gətirən nüma-

y

əndəsidir. Xəstə  Qasım  şeirlərində  azadlığın, 



xoşbəxtliyin  carçısı  olmuş,  istismarçı  hakim 

quruluşu  və  onun  talançı,  ziyankar  nümayən-

d

ələrini ifşa etmişdir. 



X

əstə  Qasımın  ədəbi irsi, xüsusilə  dərin 

m

əzmunlu ustadnamələri özündən sonra sənətə 



g

ələn sənətkarlara həyat dərsliyidir. Onun ustad-

nam

ələri ictimai dəyərini, forma və  məzmun 



göz

əlliyini bu gün də saxlayır.  

X

əstə  Qasım  çətin  imtahanlardan  keçmiş, 



qarşısına  çıxan  din  xadimlərini,  müştehidləri, 

 

612 


zorbalıq  edən  aşıqları  ifşa  etmiş,  onları  sus-

durmuşdur. 

X

əstə  Qasım  müasir  dövrümüzdə  də  aşıq 



s

ənətinin zirvəsində  dayanan ustad sənətkardır. 

X

əstə  Qasımın  zəngin  ədəbi irsindən səmərəli 



istifad

ə olunur, ona ümumxalq məhəbbəti qazan-

dırılır. 

X

əstə  Qasımın  poeziya  dünyası  bundan 



sonra da s

əmərəli  araşdırılacaq,  tədqiq ediləcək, 

mük

əmməl öyrəniləcək və  nəşr  olunub  oxu-



cuların mütaliəsinə veriləcəkdir.  

Xalq şairi Səməd Vurğun gözəl demişdir ki, 

X

əstə  Qasımın  möhtəşəm sənət  dünyası  bundan 



sonra da neç

ə-neçə nəsillərə zövq verəcək, onlara 

z

əngin təlim-tərbiyə  və  bədii-estetik zövq 



m

ənbəyi olacaqdır.  “Xəstə  Qasımın  şeirləri ona 

daha parlaq g

ələcək qazandıracaqdır”. 

Görk

əmli  folklorşünas,  altmışdan  artıq 



kitabın,  yüzlərlə  məqalənin müəllifi, filologiya 

elml


əri  doktoru,  professor,  şair,  tərcüməçi, pub-

lisist, mahir pedaqoq S

ədnik  Paşa  Pirsultanlının 

Az

ərbaycan milli elmlər  Akademiyası  Folklor 



İnstitutu Elmi Şurasının qərarı ilə 2011-ci ildə iki 

yüz  altmış  səhifədən ibarət  çap  olunmuş 

“Tikm

ədaşlı Xəstə Qasımın ədəbi irsinin tədqiqi” 



adlı monoqrafiyası səmərəli əməyin məhsuludur. 

 

613 


Az

ərbaycan  Yazıçılar Birliyinin və  Azər-

baycan Jurnalistl

ər  Birliyinin  üzvü,  Əməkdar 

əllim,  professor Sədnik  Paşa  Pirsultanlı 



“X

əstə  Qasım”  adlı  şeirlər  kitabını  tərtib  etmiş, 

toplamış,  “Xəstə  Qasım”  adlı  məzmunlu 

müq


əddimə  yazmış  və  göstərmişdir  ki,  Xəstə 

Qasımın  poetik irsi ətraflı  toplanmalı,  tədqiq 

edilm

əli,  onun  İran  Azərbaycanının  Tikmədaş 



q

əryəsində  anadan  olması,  mükəmməl mədrəsə 

t

əhsili  alması,  Dağıstana  səfər etməsi,  cığalı 



t

əcnisin, aşıq poeziyasında qoşma-müstəzadın ilk 

nümun

əsini yaratması ətraflı tədqiq edilməlidir. 



Professor S

ədnik  Paşa  Pirsultanlı  bu 

göst

ərdiyi problem üzərində  1975-ci ildən  baş-



layaraq,  otuz  altı  il  səmərəli  axtarışlar  aparmış, 

müxt


əlif ölkələrin  şəhərlərindəki arxivlərdə, 

əlyazmaları  institutlarında  və  kitabxanalarında 

diqq

ətlə  araşdırmaları  davam  etdirmiş,  nəhayət, 



n

əticədə  bu elmi-tədqiqat salnaməsini  yazıb 

oxuculara h

ədiyyə vermişdir.  

Professor S

ədnik  Paşa  Pirsultanlı  “Tikmə-

daşlı  Xəstə  Qasımın  ədəbi irsinin tədqiqi”  adlı 

monoq


rafiyasını,  daha  dəqiq desək, tədqiqat 

əsərini tarixilik, elmilik, müqayisəlilik, ardıcıllıq, 

sad

əlik,  ideyalılıq,  pedoqoji  və  metodik prin-



sipl

ər əsasında yazmış, tədqiqat əsərlərinə verilən 

t

ələblərə  tamamilə  əməl  etmiş,  materialları 



 

614 


ümumil

əşdirmiş  və  elmi-nəzəri tövsiyələr ver-

mişdir. 

Şübhəsiz ki, səmərəli  axtarışların,  məsuliy-

y

ətli tədqiqatın  nəticəsində  yazılmış  bu  monoq-



rafiya nöqsan v

ə  qüsurlardan tamamilə  xaric 

deyildir. Buna gör

ə  də  bu elmi-nəzəri tədqiqat 

monoqrafiyası  haqqında  öz  tənqidi,  ədəbi və 

xeyirxah münasib

ətlərini bildirən mütəxəssislərə 

v

ə oxuculara öncə dərin minnətdarlığımızı bildi-



rir,  onlara  uzun  ömür,  cansağlığı,  şərəfli fəaliy-

y

ətlərində parlaq uğurlar arzulayırıq! 



Görk

əmli  folklorşünas,  mahir  pedaqoq, 

m

əsuliyyətli publisist, filologiya elmləri doktoru, 



professor S

ədnik  Paşa  Pirsultanlı  Tikmədaşlı 

X

əstə  Qasımın  ədəbi irsini ətraflı  araşdırmış, 



diqq

ətlə  nəzərdən  keçirmiş,  dərin məzmunlu və 

parlaq ideyalı tədqiqat əsəri yazmışdır.   


Yüklə 2,72 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   17   18   19   20   21   22   23   24   25




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin