chiga ruhiy ozuqa beradigan, ko'ngilni hayajonlantiradigan topilma —
yangilikning o ‘zi yo‘q. Hammasi barchaga m a’Ium gaplar. Shuning
uchun ham
bu satrlar hech kimni qiziqtirmaydi. Endi shu „xom-
ashyo“mizni a, a, b, b va a, a, a, b shakllariga solib ham qog'oz
qoralashimiz mumkin. Deylik, mana bunday:
1-variant:
2-va ria n t:
Onajonim, onajon, (a)
Bu jonim sizga qurhon. (a)
K o ‘zim nuri o ‘zingiz, (b)
Qalbim q o ‘ri so ‘zingiz. (b)
Ey aziz onajonim (a)
Qurbon sizga bu jo n im . (a)
0 ‘zingiz yurak qonim, (a)
0 ‘zingiz k o ‘zim nuri. (b)
Ko'ryapsizmi, she’r texnikasi qanchalar sodda. Kitob, daftar,
koptok, ruchka, kaptar va hokazolar
haqida ham mana shu tarzda
istagancha qog‘oz qoralash mumkin. Biroq, ming afsuski, ularning
birortasi ham she’r boMolmaydi va „xo‘sh, nima bo‘pti?“ degan haqli
savolga „hech nima!“ degan javobni oladi. G ap she’r
texnikasini
bilishda emas, she'rni yoza olishda, izlashda, izlanishda. Haqiqiy
she'm i topish, yozish uchun esa muntazam kitob o‘qish,
hayotni
kuzatish, topqir, izlanuvchan bo'lishga intilish kerak. Chunki qancha
ko‘p kitob o ‘qiIsa, shuncha ko‘p fikr yuritiladi, ko'ngilda mulohaza
tug‘iladi.
She’r texnikasi haqidagi mulohazalarim
bayonini ona mavzusi
bilan boshlagan edim, uni shu mavzudagi bir sh e'r bilan yakun-
layman.
Faraz qiling, onangiz gulzorda sayr qilib yuribdi. Ochilgan gullar
juda ko‘p. Onangiz qadam
tashlagani sari ular tebranib, egilib ket-
moqda. Chunki qo'li, etagi ularga tegyapti-da. Shu holatni moldovan
shoiri Stefan Tudor mana bunday
tasvirlaydi:
Dostları ilə paylaş: