Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

caymış qaymış, qaybaq iş, davranış. qəbeh. sapaq. sapıq. basıq. çirkin. pis. - bu qaypaq işlərizdən əl götürün.

cazibəli üzü sıcaq. çəkimli. cazibəli.

Cemə yuma.

Center kenter < kend. topluluk. yığım. qurum.

cevlan - cevlana gəlmək: hərəkət edmək. işləmək. yürümək.- qan damara yürüdü.

ceyran - buynuzlu ceyran: sığın.

cə ca. son ək olaraq sözə artırılıb, sözün anlamının olduğu böyüklüğün vurqular. - olduqca: ola bildikcə. - gəldikcə: gəlmək işi dolunca.

cə yana. dən yana. gəlincə. cəhətcə.

cəbanət ürəksizlik. qorxaqlıq.

Cə'bə < cım + bə. cumbə. kumbə. komba. qabırqa: qutu. bəsdə. qabırcak₈. qısqın.

Cəfəng < dəpəng. dəpmək: təpəng. təpmək: bir sözü təkərləyib durmaq.

Cəhd < çalt. çalası. çalasın. çala çala. çappak. sürəkli. iti. yeyin. çalt. tez. basım.

cəhrə < çıqrıka. çıqır. çıqrıq. (< çıq. çuq. tuq: düğün. girdə). dəğirmən. çarx. ələməgə. dolab. çarx. iplik əğirmək, sarmaq aracı. dayaqlanmış bir oxun çevrəsinə ağıllanmış neçə çubuğu olan doğalaq.

cəhrəçi - çıqrıqçı, cəhrəçi dəzgahının kötüyü: beşmə. - dəlikli beşmə.

Cəla < cıyla < yılğa.

cəlasız sığalsız. tonuğ. donuğ. (təxdə. dəmir).

Cəld < çalt. iti. yeyin. tez. basım. çalasın. çala-çala. çappak. sürəkli.

cəld iti. sulaq. - sulaq at. - sulaq ər.

Cəllad < sallaq < sal. salan (s: c ).

cəm dərmə. toplama. devşirmə. təhşid. iqtaf. tuta. total.- borcuzla tuta, bir belə edər. - birinən iki tuta, üç elər.

cəmləmə - bir yerə yığılmış nərsə: təcmi.

cəmləmək dərmək. devşirmək. təvşirmək. dəvşirmək. devşirmək. toplamaq. yığmaq.- para devşirmək. - şəritdən paltarları deşir.

cəmləşmək dərilmək. yığılmaq. toplanmaq. devşirilmək.- el bir yerə dərildi. - üzümlər hələ dərməyib.

cəncal Cəng < çanğ₉. gürültü yüksək səs.

Cəng < çanğ₉. cəncal. gürültü yüksək səs.
- cəngə girişmək: bəhsə, turuşlaşmaq. turş turşa gəlmək. turşamaq. durşamaq. (< durmaq). duruşmaq. durşuqmaq. qarşı qarşıya gəlib bir işə quruşmaq.

cəngəl tıqmas (< tıqmaq). meşə.

cənqəl çəngəl. çoğul. çuğul. sarmaş.

cəsarətsizlik tabansızlıq. dabansızlıq. dayanmazlıq. qorxaqlıq.

cəvəlan - cəvəlan edmək: cövlan edmək: dövr edmək. tolaşmaq. dolaşmaq. gəzişmək. çəpə çevrə gəzmək. dönmək. - dan ertədən ( sabah tezdən) çüçələri dolaşırıq. - qırlarda (çöllərdə) dolşıb durduq.

cəvəndə gəmrici. - gəmrici heyvanlar.

Cəvidən < çevnəmək. çeynəmək.

Cəviz göz < kovuz.

cəzalandırmaq cəzasını çəktirmək. işkəncəyə qoymaq. qızqurmaq.

cəzirə (< cərəzə_ərəb). < cırılmış ayrılmış topraq.

cib kisə. kəsə. kəski. kəsi (< kəsmək). qoyun. - qoynuna qoydu. - qoynundan çıxardı. - cib tilfunu: taşın tilfun. daşın tilfun. tilfuni həmrah.

cibvuran yan kəsici: oğru.

cici yaxcı. (# kötü: qaqa. pis).

cicik güni. qısqanc. qısqanma. qibtə. həsəd. qısqanclıq. qısqanc. həsəd. qibtə.

ciciklənmək göz qalmaq. qiptə edmək. güniləmək. qısqanclıq duymaq. qısqanmaq. qibtə, həsəd edmək.

cicikli qısqanc.həsədli. həsud.

cidam gücəm. dözüm. qursaq. müqavimət. - qursaqsız: dözümsüz. müqavimətsiz.

cidamlı qursaqlı. dayaqlı. vurli. ərkəli.

cıdar cıdamlı, bərk ip, bağ. (çoxun göndən olur). sicim. işgil. bu bağ, ağır yük, mal heyvanın əl ayağın bağlamaqdada yarar.

cıdav yağır. yəhərin vurmasından atın yağırında oluşan yara.

cif ciftə. taquz. taxuz. kipəz. qama. qəmə.
- doğranan nərsəni sıxışdırmaq üçün işlənir.
- ağır yüklü nərsəni dəhləmək üçün altına qoyulur.
- ağır nərsənin altında olan gədiyi tıxamaq üçün işlənir.
- neçə təxdəni birbirinə bağlayan qıssa tikələr.

cift cüt < cüqt. ciqt. qoşa. neçə nərsə arasında olan bənzəriş.

ciftə cif. taquz. taxuz. kipəz. qama. qəmə.
- doğranan nərsəni sıxışdırmaq üçün işlənir.
- ağır yüklü nərsəni dəhləmək üçün altına qoyulur.
- ağır nərsənin altında olan gədiyi tıxamaq üçün işlənir.
- neçə təxdəni birbirinə bağlayan qıssa tikələr.

Cihaz_fars < yığac. topuntu.

ciq cik. 1. çığrı. tünd. acı. - acı səs. 2. açar. acar. sılağ. sığal. pərdax.

cıqır - qar cığırı: qarda açılan iz, keçit.

ciqli urlı. qursaqlı. bezli.

cila açqı. pərdax. sığal.

cilaçi açqıçı. pərdaxçı. sığalçı.

cılalamaq açmaq. acarlamaq. sılağlamaq. sığallamaq. pərdaxlamaq.

cilalamaq axarlamaq. aharlamaq. acarlamaq. sığallamaq.

cılıqqa arxalıq.

cılıqlaşmaq çılqaçmaq. əti yağı süzüb qurumaq. arıqmaq. arğımaq. zayıflamaq.

cılız alız. arığ. quri. yanıq. sısqa. - yanıq cocuq.
- bayağı boyundan cır, cılız qalmış nərsə: qozalaq. - qozalaq cocuq. - qozalaq qarpız.

Cilov (atın ovsarı) calın. yələ. dizgin. inan.atın ağzına keçirilən, gəmə bağlı qayış ki onunla minici heyvanı dolandırar, idarə edər.: yalav.ip. yular.

cilovlamaq oyanlamaq. üyənləmək. atı noxtalamaq.

cinah < çanağ. qanat. qol.

cında köyköhnə. kəkiz. kənğiz. kəniz.gəbə əsgisi. paçavra.

cinə lap kiçik. incik. lap incə. cücək. - cocuğun cinə cinə dişləri cücərir.

cınq canq: (< canqıldamaq: səslənmək). - canq cınq: içdən çıxan cingilti səs. - danq dunq: şişik. gobud. yoğun çıxan səs. - zınq zunq: zəng zunq: uzun uzadısına çıxan. incə səs.

cinlətmək qızdırmaq. yügrütmək. acıqlandırmaq. - əğlənmək üçün üçün birin qızdırmaq.

cinli qarışıq. qarşıq. - qarışığı var.

cır - bayağı boyundan cır, cılız qalmış nərsə: qozalaq. - qozalaq cocuq. - qozalaq qarpız.

cıra üzüm tortısı.

cırcıranmaq sırcıranmaq. qısqanmaq. qısqınmaq . qısınqanmaq. sığqınmaq. 1. çəkəməmək. 2. qeyrətə gəlmək. 3. rəqib olunmaq. rəqabətdə bulunmaq. 4. əsirgəmək. əsirgənmək. darıqtınmaq. diriğ edmək. - qarısı kəndini qulluqçu qızlarından çox qısqanırı. 5. rəşg edmək. qibtələnmək. həsədlənmək. çəkəməmək. - mən sizdən bir nəsə qısqanmamam.

cırıq qazıntı. yırtıq. yırıq. yarıq. çatlaq. açıq.
- qazıntılı təkər. - qazıntılı kağız.

cırılmaq çatlamaq. ayrılmaq.

cırım cında paçavra.
- cırım cındaçı: paçavraçı. köv köhnəçi.

cırlaq - cırlaq böcəyi: ağustos böcəyi.

cırmalamaq dırnaqlamaq. dırnaqla qazmaq. tırmalamaq. dırmalamaq. qıraşlamaq. xıraşlamaq. cızmaq. çizmək. təxdiş edmək. - pişik əlimi tırmaladı.

cis 1. doğuşlu. soylu. nəcib. nəcabətli. nəcib. soy. əsil. - soy kişidir. - soy at. 2. soy. - cis maldi: soy maldı. - nə cisdəndir: nə soydandır.

civəlik kiçik. küçək.

civi mıx. - sağır civi: kor civi, mıx. - dəmir civi: əksər. əkən, yamayan, tikən nərsə. mismar.

cıvıq sıvıq. suvıq. sulu. sülü. 1. durultularaq axar durumuna gətirilən hər şey. 2. ağac, quyruq kimi nərsələrin up uzun, çırıl çıplaq qalmış halı. - suvıq qudruq: qatır quyruğu kimi qılsız. uzun quyruq.

ciyər bağır. - bir takım ciyər: ağ ciyərlə qara ciyər birlikdə. bir dəs ciyər.

cıyla < yılğa.Cəla_fars

cizgi bölən. qıtan. qıran. xətt. sekant_latin. qazıq. rəsm. nəqqaşi. uğrı. uğur. yol. xədd. - gün uğrusu: gün yolu. günün çıxandan batana qədər keçdiyi yol. - saman uğrusu: saman yolu. - qazıq saatı. - məktəbdə. həfdədə iki saat qazığımız var. - qazıq sərgisi.
- çəki, cizgi işləri: oya.
- dalğalı olan daşlardaki cızıqlar, cizgilər: tamar. damar. - ala bula damarlı daş.

cızıq - dalğalı olan daşlardaki cızıqlar, cizgilər: tamar. damar. - ala bula damarlı daş.

cızıqlı sopalı. yollu. çubuqlu. - yollu parça.

cizqili oyuğlu. yivli. ivli.

cızmaq çizmək. qıraşlamaq. xıraşlamaq. cırmalamaq. dırnaqlamaq. dırnaqla qazmaq. tırmalamaq. dırmalamaq. təxdiş edmək.
- pişik əlimi tırmaladı.
- yazıb cızmaq: uzun uzadısıya yazıb pozmaq.
- çəngəlsi ayqıtla cızmaq, çizmək: tırmıqlamaq. tırmalamaq. yırtmaq. qazmaq.

cocqa < cocuq. domuz balası.

cocuğ - taya cocuğu: ac göz.
- cocuq dilində yatmağa "tümbə. tumba" deyilir. - yallah tumbaladıq.
- çox gözəl kiçik cocuq: altın topu.
- köylü qadınların cocuğlarını içinə qoyub, omuzlarında daşıdığı gön tobra: dağarcığ.
- arığ, quri, cılız, alız olan cocuq: sısqa.
- cocuqları yatıtmaq üçün sözlərin sonuna gələn sözcük: nənni. ninni. - uyusun oğlum ninni. - yatar balam ninni. 2. laylay. cocuqları yatıtmaq üçün deyilən qoşu, söz. - nənni söyləmək. - bu gözəl, yumşaq çalğı, nənni yerini tutabilər.
- qozalaq cocuq: cır, cılız.
- yaşlı çağda doğulan son cocuq: sonbeşik. təknə qazıntısı.

Cof < kof. kov.

comətlik ağalıq.

conq_fars (< çönək₉. çöngək). yığın. toplam.

corab - qalçaya dək, budun üstünə dək çatan corab: qalçın.
- qalçaya dək, budun üstünə dək çatan corab: qalçın.

Coruk₁₁ Sıra < sürə. yoruk

coşqun taşqın. daşqın. həşəri. azqın. - daşqın kişi.

coşma > çeşmə.aşma. qumluqdan şığıran qaynaq.

coşmaq azmaq. daşmaq. - çaylar, dərələr azdı. 2. itilmək. - yel azdı.

coşmış aşqın. taşqın. daşqın. quruşan. xiruşan. qızqın.

coşun 1. qoşum. geçim. geyim. taxım. bütün örtək. özəlliklə uzun tüklü at geyimi. güstüvan. yapıncaq. 2. bürk. bük. puş. zireh.

covhər gövhər. soy. yalım. maya. cins.

covlal covlan.şuluq. çuluq. çuğluq. çuğluqluq ( ç <> ş ) şuğluqluq. çoğral.

covlan covlal. şuluq. çuluq. çuğluq. çuğluqluq ( ç <> ş ) şuğluqluq. çoğral.

covlanmaq şuluqlaşmaq. çoqraşmaq. covlaşmaq. coşub. qalxıb qaynamaq. dalqalanmaq.

covlaşmaq şuluqlaşmaq. çoqraşmaq. covlanmaq. coşub. qalxıb qaynamaq. dalqalanmaq.

cövlan cövlan - cəvəlan edmək: cövlan edmək: dövr edmək. tolaşmaq. dolaşmaq. gəzişmək. çəpə çevrə gəzmək. dönmək. - dan ertədən ( sabah tezdən) çüçələri dolaşırıq. - qırlarda (çöllərdə) dolşıb

cövlan dönüm. dövran. devran. dövr.

cövlanqah çaplanqa. alan. meydan.

Cu (cuv)_fars ək. 1. < su: sev. - cu (+) < çı: ìstìlaçì > ìstìlacu. - danişcu < tanışsev. 1. civ < yiv. qıv < iv: cola. yova. yuva. oyuk . təxdədə torpaxda olan oyuk.

cub cuv. cuy. kov. gəvir. kəvilmiş. oyuq. iv. iz. arx.

cuxə çoq. çuq. (< tuq. cuq. ciq). quruh. dəsdə.

cuqdu yoğru_ka. yoqruy_ka. yoqdu. yoqru. yuqdu. dəvə tükünün uzunları.

cuqurcuq cuğurcuq. sığırcıq. quş adı.

cuman salğın. salar. mütəcaviz. - salğın ərlər. - salğın it.

cumb - cumb etdi: tumb etdi:

cumbə kumbə. komba. Cə'bə < cım + bə. qabırqa: qutu. bəsdə. qabırcak₈. qısqın.

cumcuma qumquma. girdə, qupsuz qab. aşağı yuxarı baş kasası yekəlikdə olur. nərsənin bulunduğu yeri göstərir. gahdan nərsənin kanlığın, çoxluğun vurqulur. - uğur qumquması. - kötülük, pislik, fitnə qumquması. - sevgi qumquması.

cumma üşişmə. saldırı. basma.hicum.

cummaq 1. hicuma keçmək. saldırmaq. salqımaq. sarqımaq. - yağılar qalıya sarqıtdılar. yürümək. üzərinə yürümək - haydı yürüyün. 2. sulamaq {< su: qoşun ( su kimi axan)}. saldırmaq. həmlə edmək. 3. gömmək. çuxurlaşmaq. dərinləşmək. - gömmüş gözlər.

cuşlamaq çoşlamq. bərkitmək. yükləmək.

cuv cub. cuy. kov. gəvir. kəvilmiş. oyuq. iv. iz. arx.

cuvanəzən sürtük. bütün gün daban sürüb, vurub gəzən.

cuvanqar ordunun sol qolu. (ordunun sol qoluna bıranqar).

cuvazan 1. kovazan. kovaz. çuğun (< kovun). dibək. həvəng. 2. sumaxbalan. süzgəç.

cuy cuv. cub. kov. gəvir. kəvilmiş. oyuq. iv. iz. arx.

Cuyacu soracu. - cuyacı: soracı.

cübbə - pullu, düğməli cübbə: qalmaqı. bir çeşit çuqal, bəkitvan, qalxan, zireh.

cübbəçi cübbəli. qorcı. yeniçəri ocağında özəl qol, sinif.

cübbəxana - top arabası qoşularından olan cübbəxana sandığı: toparlaq.

cübbəli cübbəçi. qorcı. yeniçəri ocağında özəl qol, sinif.

cücə cocuq. uşaq.

cücək cinə. incik. lap incə. lap kiçik.- cocuğun cinə cinə dişləri cücərir.

cücərmək tutmaq. kökləşmək. təməlləşmək. kök salmaq. - ağaclar tutmadı. əkilən tuxumlar tutdu.

cücərtmək bitirmək. butdırmaq.

cüfgiri cütləşmə. sürüş. sevişmə.

cüft cüt < cüqt. ciqt. qoşa. neçə nərsə arasında olan bənzəriş.

cük ! sis!. hiss !. şüq !. sük !. sus !. susturma. sikut ilgəci. - şük dur: çük dur.

Cülgə çalgə. < çal. kəsik. alçaq yer. cola. çökəlgə. lığlı toprak yer.

cülgə ölənğ. alanğ.

cümlətən tümlətən. topdan. birlikdə. birdən. məcmuə'n.

cür tür. 1. tutam. tutum. durum. hal. - xəstəlik tutamı: naxoşluq halı. - tutamı yaman. - tutamı əldə tutmaq gərək. - tutamı pozuq. - iyi tutamlı kişi: halı yaxcı. - tutamı qolay: dinc hallı. rahat. 2. gediş. yol. surət. tərz. - işi bu tür açmaq olmaz: bu surətdə həll edmək olmaz.

cür tür. dür. dənğ. nov'. çeşit.

cürləmək barıştırmaq. uydurmaq. cütləmək.

cüt cüqt. ciqt (> cift) qoşa. neçə nərsə arasında olan bənzəriş.

cüt qoş. qoşa. cütə. - cüt sürmək: qoş sürmək.

cütçi əkinçi. tarıdaçı. tandaçı_ka. tarıqçı.

cütləmək əşləmək. qoşamq. barıştırmaq. uydurmaq. cürləmək.

cütləşmə sürüş. sevişmə. cüfgiri.

cüvə gögə. - kağızları yeyib dələn gögə, cüvə: kağız biti.

cüvlamaq uçulamaq: yelin əsməyi.

cüvüt - cüvüt qadınlarına verilən ad: bolıca.

çaba üzənmə. çalqaş.

çabalamaq - arxa üsdə yatıb iki yana çabalamaq: çırpınıb durmaq: təpələnmək

çabalamaq oynamaq. əməkləmək. çalışmaq. üzənmək. çalışmaq. can atmaq. hazırlanmaq. - quş yavrusu uçmağa üzənir.

çabıq tetik. iti. çalağ. işlək. - çox tetik biridir.

Çabok çapıq. < çap. (çapmaq). çabış₁₁. çabış. (çapak: qaçmak. çapmak).

Çaboksəvar_fars çapıksürən.< çapık + sürәr.

çabucaq həmən. - həmən durdi ayağa.

çabuq - parçada olan enli yol, çubuq, çapuq: sopa.

çadır - çadır, ordu yeri: orduqah. qurum. xeyməqah. - qara qurum: çəngiz xanın dincək ordugası.

çadır - toplu çadır: ucunda, başında topu, yuvarlağı olan

Çador_fars < çadır < çat.

Çadorşəb_fars < çarşov. miz örtüsü . şarşo₇. pərdə.

çaflı laçin. şahin

Çah_fars < çal: çat: çak: çat: çap: çatıq. çapıq. açıq (çuxur. gen. boş. çalmak: boşaltmak. oymaq. cırmaq) . su dəliyi. çala. su çalası.

Çaq Çağ_fars. çak. (1. < çağlamak: doldurmak. düzətmək. cəkləmək. 2. < çək.)tutar. tutum. çəkimli. ölçülü. kök. - elə o çağ: bir düzüyə. həmən. arasız.- həmən söylər. 2. çağ. qoçaq. güclü. 3. aman. vax. su. vəxt. - axşam sularında. - o sularda. - beş sularında. - sular qararanda: axşam düşəndə. 4. (sine çak) < çək. çəknəməq: yarmaq. şəqqәləmək. yaltamaq. yartamaq. 5. ( çağ sözü türkcədə ''ölçünü'' göstərir < çağlamak: doldurmak). 6. pota. 7. çək. çəki. çəkim. ölçü. sınır. dözüm. tutar tutum. həqq. huquq.
- çağ durumlu: iti qıvraq. quşqunlu. qusqunlu. çağlayan.
- yaxa oyuntusu_cığa: yaxa çakı. - çağ sürmək: vax keçirmək. çağlanmaq. əylənilmək. əqlənilmək. əklənilmək.

çaqal çalaq. çaqla. ata. atAnAQ₈. xaç. çarpıq. çapraz

çaqğan çalt. iti.

çaqıl - çaqıl daşı: çay daşı. dəniz, çay qıyılarında olub, çalqanmaqdan yuvarlaq, badam biçimi tapmış, boyalı boyasız kiçik daşlar. bu daşlar qaldırım donatmada işlənir.

çaqilə çağilə. vaxtilə. bir zaman:

çaqın şimşək. yalınğ. barqa.

çaqır - çaqır doğan.
- çaqır doğan: ağ doğan. toğrul.
- çaqır, qartal pəncə: qıynaqlı. qaparuzçi.

çaqırçı çağırçı. çağıran. oquyuçu. oxuyan. də'vətçi. - oxuyuçu gəzmək: toya çağırmağa çıxmaq.

çaqırmaq çağırmaq. oxumaq. çağırmaq. toplamaq. də'vət edmək. səslənmək. dinlənmək.
- bütün tanışların topladı.
- buradan səslənin: çağırın.

çaqqal - çaqqala oxşar heyvan: qara qulaq.
- çaqqalın tabu adı: türə.

çaqqanmaq çaqlanmaq. qoşılmaq. qaçınmaq. ivilmək. tələsmək. tizik yerinmək.- böylə qoşılmaz. - qoşılmağında çəki, həddi var.

çaqqın çağqın. tavan. qıvam. dayqun. duruş. durma. quysunq.

çaqqınlanmaq qıvamlanmaq. tavanlanmaq. tabanlanmaq. dayqunmaq. duruşsunmaq. quysunmaq.

çaqqun olqun. pişmiş. yekkə. görmüş. keçitmiş. bacarmış. salqun. varqun. çaqqun. çəpər. mücərrəb.

çaqquş çaquş. sataş. sancış. toxuş. taxuş. təsadüf.

çaqla çağla. 1. çalğa. şəlalə. abşar. 2. çalaq. çaqal. ata. atAnAQ₈. xaç. çarpıq. çapraz

çaqlamaq çağlamaq. tavlamaq. doldurmak

çaqlanmaq çağlanmaq.çağ sürmək. vax keçirmək. əylənilmək. əqlənilmək. əklənilmək. qoşılmaq. qaçınmaq. ivilmək. tələsmək. tizik yerinmək.- böylə qoşılmaz. - qoşılmağında çəki, həddi var.

çaqlayan çağlayan. quşqunlu. qusqunlu. çağ durumlu. iti qıvraq.

çaqma saçma. Çaxan. takma. yalan.

çaqmaq çaxmaq. 1. şaqmaq. çuqmaq. çoqmaq. süzülüb enmək. qonmaq. 2. iğnə sap taxılıb qorunan topac, kisə.
- çaqmaq daşı: çaqmaq vurulduqda qığılcım çıxaran daş. çaqmaqlı yaraqlardada işlənir.

Çaqn Çaxan. < çak. tak. takılmış. doğru olmayan. çakma. saçma. takma. yalan.

çaqnaq çağnak. Çanak. çağlak. çarp. çarpılmış. çarpık {(çalınmış. qazılmış. qaqılmış ) {1)< çak. çakmaq. çapmaq. vurmaq. qazmaq. 2) çal. çalmaq. çapmaq. qazmaq }.

çaqnaş avarna. avran. avar. təsadüm.

çaqnaşmaq avranmaq. oğranmaq. oğulmaq. təsadüm edmək.

Çaqr Çakər_fars. < çək. çəkmə. işçi: çəkər. çəkən. çəkək. çəkkər. - sizin çəkəriz: sizin çakəriz. - çəkərçilik etmək: işçilik, nökərçilik etmək.

çaqrılmaq çağrılmaq. istənmək. də'vət olunmaq.

çaqrış çağrış. istəyiş. də'vət.

çaqsu çağsu. zamanında.

çaquş çaqquş. sataş. sancış. toxuş. taxuş. təsadüf.

çal çal. 1. şal. boyun atqısı. çəlmə. 2. rəhbə rəh. ağlı qaralı. qartalka. alavan. 3. tutra. tuqar. əti dadlı quş.
- çal çap: qapış. yağma. çalma. çapma. qəsb. qıyın, güc zorla alma.

çala çala Cəld_fars < çalt < iti. yeyin. tez. basım. çalasın. çappaq. sürəkli.
- çala ağ: kölgəli ağ: tutqun boya.
- çala qamçı: süəkli qamçı çalaraq.
- Çala-çula: çala - cola < çal: boş\ çalamaq: çalmaq: boşatmaq.

çalaq çalağ. Çalak_fars. 1. < çal. çalıq: iti. çapıq. hızlı (çaltaq < çalmaq). apuq. apqu. yapuq. titik. iti. çabıq. tetik. iti. çalışqan. kəsgin. zirək. - çox tetik biridir. 2. çapaq. çanaq. qarışıq buruşuq. kir. pislik. 3. çaqla. çaqal. ata. atAnAQ₈. xaç. çarpıq. çapraz. 4. açıqqöz. itik. huşlu. 5. təkəvər. itik. ütük. tələsik. 6. sulaq. iti. cəld. 7. zirək. arız. oyaq.