Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

aqa ağa (< ağmaq: qalxmaq). 1. yaşlı. böyük. əfəndi. 2. bəy. rəis. buyruq. - ulusun ağası. oxuyub yazma bilməyənlərə sərəf ünvanı. 3. əzizləmək üçün, ağır, mətin olan oğlan uaqlarına verilən ad.
- xan qapısında, ağ ağaların başı: qapı ağası.
- qapı ağası: xan qapısında, ağ ağaların başı.
- tumruq ağası: türmə başçısı.
- ağac damarı.
- ağacdan top: tomaq.
- dalları kəsilmiş ağac kötüyü: qabran.
- meşə qğaclarından (dirəklərinin) bir kiçik çeşiti. dilab. dolab. - qoşa dolab. - tək dolab.
- ağac kərəz: tomaq. at üzərində daşınan qalın bir çomaq.
- ağa bəy: böyük qardəş.
- ağ ağa: qərə olmayan hərəm ağası.
- ağabəy: böyük qardaş.
- iç ağas: vəzirlərin baş işçisi.
- bölük ağası: jandarma yüz başısı.
- tümrüq ağası: türmə başçısı, müdürü.
- qapu ağası: devlət qulluqçularının başı.
- ağa qapusu: yeniçəri idarə bölüyü.
- qol ağası: yüzbaşı ilə bəybaşı arasında bir ünvan. {- sol qol ağası. - sağ qol ağası}.
- tabur ağası: jandarma bəybaşı.

aqa xacə < xoca.

aqabəy ağabəy. əsi. ağasi. böyük qardaş. (# ini: kiçik qardaş).

aqabəy ağabəy. möhtərəm zat.

aqac - döşəməlik uzun ağac: yollama dirək, kiriş.

aqac (< ağmaq: qalxmaq).
- orman ağaclarıdan olub, toxunuşu sərt, dayanıqlı, qolay parıldayan, qayın ağacına oxşar ağac: görgən. - görgən dirək. - görgən kərəstə. - görgən barmaqlıq.- ud ağac: öt ağac. qoxar. - ağac qağan: ağac dələn. ağacların qabuğun dimdikləyən, qarğada kiçik bir quş. - qumar ağacı: qırmızı boyalı bir çeşit ağac. - qızıl ağac: bir çeşit urman, meşə ağacı. - ağac özü. özkə. - ılqın ağacı: yılqın_ka. ılqın. - kəsilmiş ağac. dirək. özəlliklə yassı kəsilmiş kiriş taxdalar: kərəstə (< kərmək). - tomrum ağaç: kütük. kötük. kündə.
- ağac qaqan: ağac dələn: qaqası ilə ağac qabığına çalan quş.
- yanqın ağac:geçgin odun.
- gül ağaclarında olan bir böcək: xanım böcəyi: qırqımçı.

aqacıq ağacıq. kiçik ağa. balağa.

aqal axal. 1. axıltı. axsal. aşqal. kovşal. bekara. zibil. 2. işlək. rayic. yavat olmayan. - yürük pul. 3. ağal_fars < aval. avar. (< avlamaq: tutmaq).

aqalıq ağalıq. 1. ağalıq. bəqlik. nəciblik. fəzilət. kərəm. böyüklük. 2. kibir. qurur. əzəmət. 3. comətlik. 4. atalıq. vizarət. 5. imarət. əyalət başqanlığı. 6. tayılıq. dayılıq. böyüklük. döğüşgənlik. igitlik. başçılıq. 7. bəylik. böyüklük. idarə.
- ağalıq edən: ağasi. - el ağası.
- sağ qol ağalığı: binbaşılıq ilə yüz başılıq arasında olan dərcələrin ən yüksəyi, bu dərcə sol qol ağalığından yüksəkdir.

aqan axan. arxan. ravan. arvan. - arvan sular: axar sular.

aqapə ağapə. qadınlara verilən ad.

aqar 1. axar. qol. yol. tamar. damar. - yağmır suları yerin damarlarına işlədi. 2. ağar. ahar. ağ. acar. düzgün.
- axar sular durmaq: heç bir nə eşitməmək. heç bir qarşıt olmamaq. - iştə buna axar sular durur. 3. ahar. acar. ağlıq. düzgün. sığallı, cilalı nərsə. 4. axmar. xumar. əsrik. süzük. 5. pırosə. gəliş. gediş. 6. axır. yumşaq. armın. mülayim.

aqarağlı axarağlı. duyqu, hissin axarı ilə. düşünmədən davranan. iradəsiz. dönək.

aqarlamaq axarlamaq. aharlamaq. acarlamaq. cilalamaq. sığallamaq.

aqarlı axarlı. səlis. salsuq. sarsuq.

aqarma ağarma. dan. sökən. daluğ. tilu'. şəfəq. fəcr.

aqarmaq ağarmaq. 1. açılmaq. yuğunub arınmaq. 2. dan atmaq. sabah açılmaq. 3. uzaqdan görünməyə başlamaq. - ulusun baxtı ağarmağa başladı. - qara göydə ağamsı görü verdi. 4. solmaq. sararmaq. 5. bəllirmək. bəlirmək. açılmaq.- gözləri bəlirdi.
- ağarmış dodaqlar: gücdən düşmüş kiməsnə.
- göz ağarmaq: ağlamaqdan, gözləməkdən, baxmaqdan gözün qarası gedmək. görməz olmaq.

aqartı ağartı. bilim. mə'rifət.

aqartmaq ağartmaq. 1. aqlamaq. arıtmaq. 2. soldurmaq. boyasın, bənizin qaçırmaq.
- üz ağartmaq: yararlıq edmək.

aqartmaq ağartmaq. suya çəkmək: bəraət edmək.

aqartu ağartu. bilim. tanu. maarif.

aqasi ağası. ağalıq edən. - el ağası.

aqasi ağasi. bir yerin dolandıranı, müdürü.

aqasi ağasi. əsi. ağalıq, bəylik, böyüklük yiyəsi olan. ağabəy. böyük qardaş. (# ini: kiçik qardaş).

aqaşçı kərəstəçi (< kərmək).

aqatma - ağatma davası: ağda. - ağda yapışdırmaq.

aqaz ağaz_fars. < ağız. açılış. başlanış.

aqbal ağbal ( < ağ + bal: tikə. parça). yaxud ağbağlı (< ağ + bağlı) qadınların ağlıq, tor baş örtüyü. > ağbanu_fars.

aqbanu_fars < ağbal ( < ağ + bal: tikə. parça). yaxud ağbağlı (< ağ + bağlı) qadınların ağlıq, tor baş örtüyü.

aqça - ataman dövründə aqçaların bir üzünə vurulan doğan şəkli: toğra. - yazımı toğra oyunu: şer mi xət oyunu: şer mən xət oyunu.
- geçər aqça: rivaclı para.
- sağ aqçə: altın yerinə işləyən para. {# pozuq aqçə}.

aqda ağda. 1. qarışmış, quyuq, qəliz nərsə. mə'cun. 2. ağatma davası. - ağda yapışdırmaq.
- bal ağdasından yapılan halva: qamış halvası.

aqdaçı ağdaçı. mə'cun düzəldən.

aqdalaşmaq ağdalaşmaq. uqdələşmək. quyuqlaşmaq. bəkişmək.

aqdalaştırmaq ağdalaştırmaq. uqdələştirmək. aqturmaq. ağdurmaq. quyuqlaştırmaq. bəkiştirmək.

aqdurmək ağdurmək₉. dörcələmək₈. çukulö₅. çoXıno₇. kavlamaQ₆.

aqı ağı. man. eyb.

aqıq axıq. arıq. barıq. (> barik_fars). incə.

aqıqmaq 1. axıxmaq. yağıxmaq. (> ahixtən). 2. ağıqmaq. zəhərlənmək.: ağılanmaq.

aqıl ağıl. avıl. 1. uçqurun, nərsənin bağının keçdigi yol, gədik. 2. çevrə. mihit. əs. huş.
- kiçik ağıl: kom.
- əğli gedmək: alıqmaq. şaşırmaq. bunğalmaq. bunalmaq.
- əğlin aparmaq: alıqlatmaq. bunatmaq. bunğatmaq. şaşırtmaq.
- ağla yelkən edmək: ağlına gələni edmək.
- ağlı başında olmayan: unutqan. talqın. dalqın. alıq. gic.- elə o dalğın kişidir. - dalğın uşaq: gic. - oğlunu itirməsi, onu dalğına saldı. - dalqınlığı burax qıl, ayaq üstündə durqıl.

aqıla akıla. aşıla. qora. xurə. cüzam. yenir kəsəli.
- akıla qırğa: yayılıb genişlənən yara.

aqılanmaq ağılanmaq. zəhərlənmək.: ağıqmaq.

aqılı ağılı. (< ağı). 1. ağman. xəsdə. 2. qaturlu. qatqısı olan. - qaturlu oq təmrəni: ağıya bulaştırılmiş oq.

aqıllanmaq ağıllanmaq övkələnmək. yoğlanmaq. öğlənmək. huşlanmaq. öncədən anlamayıb sonradan anlamaq. böyümək. gəlişmək. - uşağın öqlənməsi çox çəkər. - öqlənməmiş evlənən ev yıxar, öqlənibsə evlənir, ev yığar.

aqıllanmaq ağıllanmaq. 1. çevrə uymaq. mihitə uymaq. 2. təyitilmək. zəkiləşmək.

aqıllı ağıllı. bilkəs. bilqeys. əkəç. usluca. usluc. olduqca yumşaq. həlim.

aqılmaq ağılmaq. ağnamaq. əvədəmək.

aqılsız toy. səfeh. sapaq. çiy. yaş. xam. əcəmi.- toy kişi.

aqıltı axıltı: . axal. axsal. aşqal. kovşal. bekara. zibil.

aqım ağım. axım. 1. ayağın topuq yanındaki boynu. - ağımlı: boynu yüksək ayağ. 2. hava.

aqımçı ağımçı₉. ağma₉: tutumsuz. davamsız. qararsız.

aqın axın. ağın. 1. ağın. xəsis. pinti. kəsmük. qıtmır. qısmır. 2. sürüş. rivac. - sürüşlü para: rivaclı pul. axında olan para. - sürüb axın edmək: haydamaq. hay küy ilə cummaq. yağmalamaq. 3. (dağıdıb, qənimət almaq amacı ilə olan cumuş, hicum). axın. haydut. çapul. yəğma. ilğar. qarət. zorba. 4. xəsis. pinti. kəsmük. qıtmır. qısmır. 5. ağır. gülbət. çətin. qolay olmayan. - belə gülbət işlərə qatılmayın. - böylə işlərə uğraşmaq gülbətdir. 4. axın. azmaq. sel. daşıq. daşmış çay, dərə. 6. ağın. aydın.

aqınc axınc. axış (axınş). 1. çəkiş. > keşiş. > keşeş_fars. çəkişlik. cəzzabiyyət. 2. kök. - bu mahnı hançı axışdadır: hançı kökdədir. 3.(> ahəng). tezlik. təlsəklik. tələsiklik. tə'cil. 4. uyquş. onğuş. unğuş. süzüş. düzüş. tənqiş. təngəş. uyqun. mutabiq. muvafiq.

aqınçı axınçı. ilğarçı.

aqınq axınq. axış. ahəng.

aqınmaq ağınmaq. dolunmaq. tıxınmaq. bikinmək.

aqınsız axınsız. sürüşsüz. rivacsız. - sürüşsüz mal: rayic olmayan mal.

aqır ağır. 1. mühüm. əhmiyətli. 2. məsuliyyətli. bahalı. qiymətli. 3. dözülməz. - ağır qoxu. 4. xətərli. vəxim. - ağır xəstəlik. 5. kərih. toqnaqlı. gücə gedən. - ağır söz. 6. sıxıntılı. arqur. - ağır kişi. şişman. yekə. - ağır gövdə. çapuq olmayan. zor qımıldayan. - ağır dil. 7. basqın. səqil. 8. güc. zəhmətli. 9. yavaş. ahəstə < ağır asta. asta. yavaş. yuvaş. savsa. yavaş. asta. ahüstə. 10. ağın. gülbət. çətin. qolay olmayan. - belə gülbət işlərə qatılmayın. 11. qıran. giran. qıran. - böylə işlərə uğraşmaq gülbətdir. 12. aşuq. yaşuq. mətin. Batman. patmanaq. bat. bət. güclü. qalın. dayaqlı. iti. samballı. 13. gəvşək. turğun. durğun. bataq. batıq. iti olmayan. tutuq. - tutuq kişi. - çizmənin ağır, qalın çeşiti: tomaq .- o çox durqun kişiymiş. 14. zorba. qatmar. qatmarlı. qəliz. bükük. 15. axır. ısra. son. 16. düşünən. yavaş. mülayim. mətin.
- ağır ağır: atım atım. yavaş yavaş.
- ağır olan: ağraq. təmkinli. - çox ağrınca biriymiş ki, bu kişi.
- ağır başlı: ciddi. viqarlı.
- çox ağır: qurşun kimi.
- ağır gəlmək: zor görmək.
- ağır yerimək: yavaş yavaş, ağır ağır davranmaq.
- toyuq axırı: küməs. (< kümə. qoma) qomaç. qodus.- gün batır, toyuqları kümslə bala.

aqırasta ağırasta > ahəstə ağır. asta. yavaş. yuvaş.

aqırınca ağırınca. ağrınca. olduğunca. vəznincə.

aqırısı-qısqası axırısı-qısqası. əsasən. zatən.

aqırlama ağırlama. böyütmə.

aqırlamaq artdırmaq. sayqamaq. hörmətləmək. öqnəmək. öngnətmək. öğünətmək. ulqatmaq.

aqırlaşmaq ağırlaşmaq. pozulmaq. qoxumaq. iylənmək. - yemək ağırlaşdı.

aqırlatmaq ağırlatmaq.ululamaq. böyütmək. tə'zim edmək. ikram edmək.

aqırlıq ağırlıq. 1. tutuqluq. yavaşlıq. gəvşəklik. turğunluq. durğunluq. bataqlıq. batıqlıq. bətalət. - o durqunluqla, iş görülməz. 2. sıqıntı. sıxıntı. siqlət. 3. qara basan. qara basqan. kabus. 4. kəbin. cehiz. qara. kabus. - ağırlıq basamaq: qara basmaq. - iç ağırlığı: xəstəlik. iğ. qəm. kəmkə. kefsizlik. toqa. mun.
- tutuqluqa nədən varmı.

aqırşaq ağırşaq. 1. cəhrənin iğdəsinin alt yanına sallanan girdə, yuvarlaq taxda. 2. üzək. çəkirdək. çərdək. göbək. sonğır. 3. təmbəl. səmirgin.yeyib bəslənilən kimsə.

aqırşaqlanmaq ağırşaqlanmaq. yuvarlanmaq. girdələnmək. şişmək. - çiban ağırşaqlandı.

aqış axış. (axınş). axınc. (> ahəng). 1. tezlik. təlsəklik. tələsiklik. tə'cil. 2. çəkiş. > keşiş. > keşeş_fars. çəkişlik. cəzzabiyyət. 3. (> ahəng). tezlik. təlsəklik. tələsiklik. tə'cil. 4. uyquş. onğuş. unğuş. süzüş. düzüş. tənqiş. təngəş. uyqun. mutabiq. muvafiq.

aqış axış. yaqış. yaxış. 1. rəviş. 2. qəsd. 3. iradə. əzimət. 4. ahəng. axınq.5. iyi gediş. uyqunluq. 6. pırosə.

aqışlı axışlı. 1. iradəli. məqsətli. 2. çəkən. çəkici. cazib.

aqıt 1. ağıt. ağta. adaq. adax. uca. yüksək. 2. yumrucaq. yumurcaq. bəla. afət. 3. axıtma. icra. 4. axıt. sel.

aqıtma axıtma. 1. ləkə. heyvanın alnından burnuna sarı axan ağ ləkə. 2. axıt. icra. - heyvan alnında olan ufaq axıtma: saqar.

aqıtmaq ağıtmaq. axıtmaq. 1. ağtamaq. axtamaq. boşaltmaq. lütləmək. (> axtən_fars). 2. doldurmaq. tıxmaq. bikitmək. 3. aqtarmaq. axtarmaq. çatdırmaq. yetirmək. 4. silmək. sirkitmə₆. nərsənin suvuqun çəkmək. 5. avlaq. avanaq. bonğ. bon. avanaq. şaşıq. şaşqın. abdal. qəfil. 6. süzülmək. 7. tökmək. qoymaq. çəkmək. 8. cari edmək. cərəyan etdirmək.
- tər kimi damla damla axıtmaq: sızdırmaq. tərəşşüh etdirmək. - su küpündən, yağ sızdırır.

aqız 1. uc. qıraq. qıyı. kənar. - çurum ağzı. 2. boğaz. keçid. 3. kəbir (bə'zi) ayqıtların ucu, iş görən yanı. - qələm ağzı. - açar ağzı. - pıçaq ağzı. 4. iskilə. yanşaq. yanaşacaq yer. 5. sınır. sınğır. mərz. hidud. 6. süt başı. kala. 7. bal, qaymağın üzü. 8. şifahi. - ağızdan: şifahən. 9. söz. söləş. 10. ağaz. açılış. başlanış. 11. gedgəl. mübaşirət. 12. yalım. dil. tirə. kəsərlərin kəsən ağzı. - qılıncın yalımı.
- ağız gəvşəyi: ağız sözü, virdi.
- ağzı dadlı.
- qurd ağzı: qutuya sandığa vurulan, qurd ağzına oxşar özəl biçimdə yonulmuş həlqərəcə.
- ağız ilə quş tutmaq: olmasın kimi zirəklik göstərmək.
- heyvan ağzına yem vermək: tuşurmaq.
- ağız dadilə yemək: dadını almaq. ləzzətlə yemək. - ağız suyu: salya.
- ağız dolusu qonuşmaq: hər gələ danışmaq.
- ağza alınmaz: yeyilməz. içilməz. tatula. dadula. dadı kötü. dadıq. dadıqmış.
- ağzın damcığı, damı, yuxar bölümü: tamaq. damaq.- dadı damağında qalmaq: ço bəyənmək, xoşlamaq.
- ağzı yayvan: ağzı boş: yanğşaq. gəvəzə. laqırtı. - ağzı yayvan: ağzı açıq. sarsaq. boşboğaz. ağzı gəvşək. gəvəzə. - ağız buruşduran: buruq. - ağız suyu: salyar. salya. - yavrı ağzı: quzi, dana ağzı kimi açıq qırmızı boya.
- ağız patlanğıcı: ğıcırlı saqqız.
- ağız araştırmaq: dolaysıyla, dönə dönə sürüb sölətmək.
- çay, bulaq ağzı: ayaq. mənsəb
- ağzı açıq: şaşıq. çaşqın. avanaq. mat mə'təl.
- ağız aramaq: danışdırıb sözdən söz almaq.
- ağız ağıza: 1. dolu. 2. uyğun. tamtamına}. mütabiq.
- ağıza alınmaz: iğrənc, ağır söz.
- ağıza baxmaq: birinin sözünə uymaq. sözündən çıxmamaq. - ağzı boş: sarsaq. boş boğaz.
- ağzını pıçaq açmaz: bıqmış. tutqun. mükəddər.
- ağız pürsəngi: ağız virdi.
- ağzını poyraza, yelə açmaq: havaya qonuşmaq.
- can ağıza gəlmək: bıqmaq.
- el ağzı: xalq ağzı: şayiə.
- ağza düşmək: şayiə olmaq.
- ağzında dili yox: ağzı var, dili yox: həlim. məzlum. fağır.
- ağız tutmaq: susdurmaq.
- ağız qapamaq: susmaq. söyləməmək.
- ağzı qara: münafiq.
- ağızla quş tutmaq: çox can atmaq, çalışmaq.
- ağız kullanmaq: dil tökmək.
- qurd ağzı: qutuların ağzında, birbirinə keçən doğramaları.

aqızlamaq ağızlamaq. açmaq. başlamaq.

aqızlıq 1. müştük. 2. yemiş səbətlərinin dibinə başına, qoyulan dal yapraqlar. 3. axızlıq. yumşaqlıq. armınlıq. mülayimət.

aqlama sağu. nohə.

aqlamaq ağartmaq. arıtmaq. - sıxılaraq, gücənib ağlamaq: gözünü qorasın almaq: sıqlamaq.

aqlamış ağlamşı. ağlayıq. ağlamaq peşəsi olan.

aqlamsıq ağlar. həmməşə ağlar olan, ağlar görünmək.

aqlamsımaq ağlamsımaq. dodaq bükmək. yalandan ağlamaq.

aqlamşı ağlamış. ağlayıq. ağlamaq peşəsi olan.

aqlaşmaq ağlaşmaq. sızıqlanmaq: sızlanmaq. sızıldamaq. zırıldamaq. şikayətlənmək.

aqlayıq aqlamış. ağlamşı. ağlamaq peşəsi olan.

aqlayış ağlama işi.

aqlıq ağlıq. acar. axar. ahar. düzgün.

aqma ağma₉. axma. 1. ağımçı₉. tutumsuz. davamsız. qararsız. 2. şəhab. 3. cərəyan. 4. əğmə. ərmə. sinəc. ısnac. sıkınc. sikənc (> şekənc_fars). çin.
- damla damla axma: sızı. təqtir.
- tər kimi damla damla axmaq: sızmaq. tərəşşüh edmək. - su küpündən, yağ sızmaz.

aqmaq axmaq. ağmaq. 1. yıpranmaq. ərimək. zayıflamq. üzülmək. 2. tərəşşüh edmək. 3. sıyrılmaq. - qılıncı qınından ağıb yügürdü. 4. açılmaq. çözülmək. - bu parça axır. 5. səfeh. qalın. budala. 6. işləmək. yürümək. rayic olmaq. işlək olmaq. - hançı para ölkədə axır.
- axmasada damlır: yeri dibli əksilib kəsilmir. çox gəlməsədə büsbütün kəsilmir. yanmasada közəyir. yanmasada alızır. heç yox deyil.
- ağar düşər: öksürüklü tıksırıklı. qalxar enər. mərizül hal.

aqmaqlamaq axmaqlamaq. bonğsımaq. bonsınmaq. səfehləmək. alıqlamaq.

aqmaqlıq axmaqlıq. bonğlıq. bonlıq. səfehlik. alıqlıq. mallıq. sığırlıq. əbləhlik. qalın qafa. səfehlik.

aqmamaq axmamaq. yağmamaq. rakid olmaq. - fırtına qaldı. - yel qaldı.

aqman ağman. ağılı. (< ağı). xəsdə.

aqmar axmar. xumar. əsrik. süzük. axar.

aqnamaq ağnamaq. ağılmaq. əvədəmək.

aqra ağra. xətər.

aqraq axraq. əğrək. tarlanın artıq suyunu götürən arx. xəndəq.

aqram ağram. tartış. datış. çəki. vəzn.

aqrı ağrı. acı. acıq. sancı. inci. incik. sızı. sancı. acı. dərd. kədər. kəsəl. urğun. bəla. ağrı. əzab. qıyıntı. dərd. - ağrısızbaş: bəlasız baş. - baş ağrısı: başın bəlası. boş çətinlik. - ağrılı baş: bəlalı baş. - soğuq urğunu: soğuq dəğmə.
- ağrısız başa qaş basdı: gərəksiz yerə qonaqçı olmaq. başına bəla axtarmaq. lizumsuz təkəllüf.

aqrılı ağrılı. acın. acılı. sancan. incikli.

aqrıma ağrıma. 1. diriklər, el içində bir xəstəliyin gənəl dağılması. 2. güc. gücənmə. ağrına. - ağrıma getdi.

aqrımaq ağrımaq. arımaq. talıqmaq. talmaq. kəsəlləmək. - ağrımağa başlamaq: tutmaq. - başım tutdu. - ürəyim tutdu.

aqrınca ağrınca. 1. ağırınca. olduğunca. vəznincə. 2. ağraq. ağır olan. təmkinli. - çox ağrınca biriymiş ki, bu kişi.

aqrınmaq ağrınmaq. xəstələnmək. çərlənmək. iğlənmək. iklənmək. yiklənmək. qəmlənmək. korlanmaq. çorlanmaq. pozulmaq.

aqrısız ağrısız. acısız. sancısız. incisiz.

aqrıtmaq ağrıtmaq. sızdırmaq. sızırmaq. sızlatmaq. incitmək. - çimdikləyib sızlatdı.

aqsaq axsaq. 1. ağsaq. topal. ləng. şikəst. - şikəst (axsaq) duvara dirsək vurdular. 2. zəif. - axsaq duyğulu: bilgisi az. 3. əksik. naqis. 4. karsız.

aqsaqqal ağsaqqal. axu. qoca başı.

aqsal axsal. aşqal. axıltı. axal. kovşal. bekara. zibil.

aqsım axsım. (< axıdan. ağdıran. əsridən. kefləndirən). suçu. boza.şərab.

aqşam - axşam qünəşi: türünci qızıl boya.

aqşam - axşam sularında: çağlarında. - axşam düşəndə: sular qararanda.
- axşam güni: günü öğlədən sonraki bölümü. - axşamlar uğurlu: axşalarız xeyr ola. - dan axşam: səhər axşam. - axşamlı: hər axşam bir işlə uğrayan.

aqşamçı 1. axşamların tez yatan. 2. axşamların sürən quran.

aqta ağta. ağıt. adaq. adax. uca. yüksək.

aqtamaq ağtamaq. axtamaq. 1. çəkmək. açmaq. 2. yüksətmək. 3. kökləmək. 4. ağıtmaq. axıtmaq. boşaltmaq. lütləmək. (> axtən_fars).

aqtarılmaq ağtarılmaq. alışmaq. uyqurlaşmaq. önqürdəşmək. yolqanmaq.