Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

arasızlıq sıqlıq. fasiləsizlik. darlıq. bitişiklik. - ağacların sıqlığı, görməyə qoymur. - sıqlığ orman. - bizim məhəllə çox sıqlıqdır: evlər bir biri üstünə çıxır.

arassalama arıtlama.

arasta 1. aralanmış, ayrılmış bölük. (başdan səslinin düşməsi ilə) rasta. - kürəkçi arastası. 1. aralıq, dolanbac çarşı, bazar. ordu bazarı.

araşdırmaq kullamaq. kollamaq. yoxlamaq. axtarışmaq. - geçirin (xatirin) kullamaq. - ağız araştırmaq: dolaysıyla, dönə dönə sürüb sölətmək.

araştırtmaq aratdırmaq. axtartmaq. buldurmaq. boldurmaq.- itənləri buldurun.

aratdırmaq . tapışdırmaq. (itgini) yindürmək. buldurmaq. boldurmaq. axtartmaq. araştırtmaq. - itənləri buldurun.

araval avara. aravıc.

araverməz arasız: layənqətə.

aravıc avara. araval.

arayan arzulayan. aruzlayan. arzılı. aruzlı. istəyən. istəkli. diləyən. diləkli. tələbkar.

araycı yoxlayan. müfəttiş.

arayış - arayış aparmaq: dibin çıxarmaq. nə var nə yoxunu aranıb eşinib alıb vermək. kökdən incələmək. qazınmaq.

arbaq arpaq. ovsun. büyü. üfür.

arbaqçı arpaqçı. ovsunçu. büyücü. üfürükçü. cadugər. sehirçi.

arbamaq arpamaq. ovsunlamaq.

arbamaq arpamaq. ovsunlamaq.

ardan_fars arıtlayan < arıtlamaq. sumaqpalan. süzgəc.

arənc_fars arış. < əriş (< ərmək: uzanmaq). qolun dirsəkdən aşağ bölümü. arabanın, daşqanın qolu.

arı dal. tal. çıplaq. yalın. sadə. düz. - dal daban: dal ayaq: ayaq yalın. - dal qılınc: qılıncı qınsız. qınsız qılınc. qılıncı çıxarmış. - dal börk, dal qavuq: sarıqsız.
- arı bəyi: arıların qılavuzu.
- bir çeşit arı quşı: sarıcuq. sarıcıq. alaca sığırcıq.
- gəgəc arı: ağılı arı.
- körpə arının yetirdiyi ağ bal: oğul balı.
- oğul arı: beçə arı. yeni yetişən arı.
- yaban arı: sarıca.
- arı qoğanı: çox qalabalıq yer.

arıdan 1. silici. təmizləyən. nəzafətçi. 2. arun. arın. süzgəc.

arıq arıt. arın. 1. dəsdəmaz. 2. təsfiyə. 3. təmizlik. nəzafət. təthir. 4. yalın. sadə. 5. ətsiz. yırağ. zayıf. 6. tamam. teyxa. büsbütün. lap. 7. axıq. barıq. (> barik_fars). incə. 8. arığ. quri. cılız. alız. quru. ətsiz. - quru kişi. - quru cocuq. - quru öksürük. - quru yemiş. - quru soyuq. - quru hava. 9. arığ. kin. 10. arqun. qutus. qutsal. təmiz.
- çox zayıf, arıq, quru: qurğaz.
- quru, arıq kimsə: qağın. qaqın.

arıqlamaq yıraqlamaq. zayıflamaq.

arıqlatmaq yıraqlatmaq. zayıflatmaq.

arıqlıq arığlıq. quruluq. zəiflik. - bu cocuğun quruluğu.

arıqlıq duruluq. saflıq. təmizlik. sadəlik. arqal. üzal. hüzal. üzüklük. zayıflıq.

arıqmaq arğımaq. 1. əti yağı süzüb qurumaq. çılqaçmaq. cılıqlaşmaq. zayıflamaq. 2. yorulmaq. düşgünmək.

arıl şəfa. tüzəl. arın. dirçəliş.

arılmaq arımaq. 1. qalxmaq. düzəlmək. iyiləşmək. şəfa tapmaq. dirçəlmək. 2. kəndi kəndini yermək. irilmək. qayqıdan titrəmək.

arılmay_cığa arılmaz. azalmaz. tükənməz. bitməz. sonsuz.- arılmaz kəsəl. arılmaz ağrıya düşdük.

arılmaz arılmay_cığa. azalmaz. tükənməz. bitməz. sonsuz. - arılmaz kəsəl. arılmaz ağrıya düşdük.

arımaq arılmaq. 1. arınmaq. kəsəldən qalxmaq. toxdamaq. 2. ağrımaq. talıqmaq. talmaq. kəsəlləmək. 3. qalxmaq. düzəlmək. iyiləşmək. şəfa tapmaq. dirçəlmək. 4. ağrımaq.

arın arıt. arıq. 1. dəsdəmaz. 2. təsfiyə. 3. təmizlik. nəzafət. təthir. 4. yalın. sadə. 5. arna. arınma. yarın. yarna. yarınma. kəffarə. - bunun arını kimə düşür: bunun kəffarə kimə düşür. 6. ayırt. təmiz. ləkəsiz. bütün_ka. təmiz.
- arın sağın: açıq təmiz. 7. qurqa. qıraq. hər bir qarşıqdan uzaq, qıraq.

arınış silgiş. paksazi.

arınlamaq ayırtlamaq. seçmək.

arınlıq sili. təmizlik. nəzafət.

arınma arın. arna. yarın. yarna. yarınma. kəffarə. - bunun arını kimə düşür: bunun kəffarə kimə düşür

arınmaq 1. arımaq. kəsəldən qalxmaq. toxdamaq. ərimək. əğilmək. utanmaq. silqişmək. 2. qusl edmək. su tökünmək. qusl edmək.

arınmaz əriməz. əğilməz. utanmaz.

arınmış kədrim_ka. kəmrit. gəmrilmiş. - kədrim ət_ka: dəridən üzülmüş ət.

arıslı arızlı. ərsulu. şəhvətli.

arısu arızu. ərsu (< ər + su). ərilik suyu. məni. şəhvət.

arış əriş. (< ərmək: uzanmaq). boyluq. boy ipliyi. tar. qolun dirsəkdən aşağ bölümü. arabanın, daşqanın qolu. (arənc_fars).
- arış arqaq: əriş arqac. toxumanın yanlamasına atılan ipləri.

arıt arıq. arın. 1. dəsdəmaz. 2. təsfiyə. 3. təmizlik. nəzafət. təthir. 4. yalın. sadə. 5. qal. təsfiyə.

arıtınmaq qallanmaq. təsfiyələnmək.

arıtlama arassalama:

arıtlamaq ayırtlamaq. təmizləmək. qallamaq. arıtmaq. təsfiyə edmək.

arıtlayan ardan_fars (< arıtlamaq). sumaqpalan. süzgəc.

arıtmaq 1. aqlamaq. ağartmaq. 2. taramaq. daramaq. açmaq. təmizləmək. - saçın daramaq. - saqqalın daramaq. - yün daramaq. 3. qallamaq. arıtlamaq. təsfiyə edmək.

arıyan - incədən incəyə arıyan: saylaqan. seçən. qurdalayan. - saylaqan qız. daza gedər.

arız 1. murtaz. 2. pərhizqar. 3. zirək. çalaq. oyaq. 4. hazir.

arızlı arıslı. ərsulu. şəhvətli.

arızu arısu. ərsu (< ər + su). ərilik suyu. məni. şəhvət.

arq arx. güh₂. su yolu. avlaq. ivlək. əvlək. evlək. bir göldən axan suyu götürən yol. çay. ırmaq. ayaq. cədvəl. suyun yerdə axmağından açılan iv. iz. gəvir. kəvilmiş. oyuq.

arqac ərqəş. toxumanın əninə atılan iplik. atqı. - dağ arqacı: dağın yassı təpəsi. - ərişin üstünə gələn arqac: atqı.

arqaclamaq ərqəşləmək. 1. arğac atmaq. atqılamaq. 2. sarmaq.

arqadal arğadal. arğıd. arğıdal. dağ beli. boğaz. keçid.

arqadaş . qoldaş. yardaş. yardaq. qonışılan. səmir. yoldaş. yandaş.

arqadaş yamaq. maavin.

arqadaşlıq arxadaşlıq. tostluq. dostluq. adaşlıq. arxadaşlıq. kəndlik. kətlik. düzlük. sədaqət.

arqaq 1. araq. ərik. ara. ərə. ərək. ərqəq. (çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı). 2. arxaq. təavün

arqa arxa. 1. alt. geri. son. iz. 2. şəfi'. - arxasız qaldım. 3. xələf. 4. himayət. 5. iltimas. 6. nəsl. - arxadan arxaya.
- bu işin altı iyi çıxmayacaq. dalı. - bu nağılın altı, lap şaşırdıcıdır. - izinə dönmək: geri dönmək. rücət edmək. - arxa. hami. arxa vermək: dayanmaq. istinad edmək: 7. arxası sıra. ardı sıra. dal ba dal. mütəaqibən. geridən bağlı, müttəsil. 8. dalı. quyruq. 9. sırt. əğin. - quyruqun tut. - quyruqun qır.
- arxaya doğru: dala. qıçın. gerisin. gerisin geri. - qayıq qıçın qıçın yanaşdı. - ətək öpüb (arxasını çevirməyib) qıçın qıçın çıxıb geddi. - qıçın qıçın gəlmək: sümsük sümsük, yavaş yavaş birinin yanına soxulmaq, yanaşmaq.
- arxasına düşüb tutmağa çabalamaq: qovalamaq. qoğalamaq. gizli örtülü, qaçaq nərsəni aramaq. bəkləmək. gözləmək. tə'qib edmək. - ovu nininə dək qoğaladı.- oğruları sınıa dək qoğaladı. - işsiz qalıb bir iş qoğalır. - fürsət qovalamaq. - kəndi mənim yoxluğumu qovalır.
- nərsənin arxasına qatılan nərsə: quyruq. - bu işin quyruğun tapmalı.
- arxadan arxaya: gizlicə. bəlli edməksizin.
- arxasında dolaşmaq: axtarmaq.
- arxa vermək: dayanmaq. sırtlamaq. kürək vermək.

arqal arıqlıq. üzal. hüzal. üzüklük. zayıflıq.

arqalamaq arxalamaq. aşırtmaq. aşırmaq. artlamaq. bitirmək.

arqalamaq arxalamaq. tayaqlamaq. dayaqlamaq. dəsdəkləmək. təqviyət edmək. - qapını arxadan dayaqla. - bu dərmanları yeyib, güclü yemələrlə dayaqlanın. - ordunu dayaqlamaq. - ölkə iqtisadın dayaqlamaq.

arqalaşmaq arxalaşmaq. əşləşmək. yollaşmaq. yoldaşmaq.

arqalı arxalı. birlə. vasitəsi ilə. - nə birlə bunu yapacaqsın. nə birlə gəldin.

arqalıc arxalıc. çul. daşıq çulu. hambal çulu.

arqalıq arxalıq. 1. cılıqqa. 2. kərik. qollu, qolsuz, yarım ətək geyim. kot. xot.

arqalı - dağ qoyunu. yaban qoyunu.

arqamaq _cığa aldamaq. aldatmaq.

arqamaq ərqəmək. sarmaq.

arqan arxan. axan. ravan. arvan. - arvan sular: axar sular.

arqar boynuzundan bıçaq yapılan dişi dağ keçisi.

arqaş dəvamlı. yapışıq.

arqaya arxaya doğru. götin. gerisin geri. seyri qəhqərayi. - götün götün döndi.

arqıd arğıd. arğıdal. arğadal. dağ beli. boğaz. keçid.

arqıdal arğıdal. arğıd. arğadal. dağ beli. boğaz. keçid.

arqımaq arğımaq. 1. arıqmaq. əti yağı süzüb qurumaq. çılqaçmaq. cılıqlaşmaq. zayıflamaq. 2. yorulmaq. düşgünmək.

arqın < armaq. harın. yorqun. düşgün. zayıf. zəif. dərmansız. - arqın darğın.

arqış 1. kağaz. məktub. namə. 2. kərvan.

arquqaq aruqa. aruqqa. tüşərgə. düşərgə. düşək. tüşə. düşə. hotel. dincəliş yeri. müsafirxana.

arqun arıq. qutus. qutsal. təmiz.

arqur sıxıntılı. ağır.

arquri - arquridən gəlmək: əğri davranmaq, mamilə edmək.

arquri ərquri. əğri. qılınc. çapıq. çarpıq. - qılıc bacaq. - arquri kişi. - arquridən gəlmək: əğri davranmaq, mamilə edmək.

arlanmaq utanmaq.

arlı qara. ayıblı. - qara üz. - üzü qara.

armın axız. axır. axar. yumşaq. mülayim.

armınlıq axızlıq. yumşaqlıq. mülayimət.

armud - armud çeşiti: boz doğan.

armuz iki nərsənin arasında olan çatlaq. gəmi qaplamaları arasında olan çatlaq.

arna arın. arınma. yarın. yarna. yarınma. kəffarə. - bunun arını kimə düşür: bunun kəffarə kimə düşür

arnaud - günry arnaud eli: tosqa

arnayıl₄ ərəkcə₄. tən₄. özəl. məxsus.

arpa - arpa tobrası: köynük.
- arpa samanı: heyvan yemi.
- arpa suyu: birə. pirvə. abco.
- arpacı quşu: hər şeyə boynanan, tabe olan kimsə.
- yaban arpası: yulana oxşar bitgi. arpağan.
- yalavac arpası: qılcıqsız arpa.

arpacıq 1. göz qapağı ucunda çıxan qabarcıq, sivilcə. 2. hər nədə olan kiçik baca (tüfəngin amac gözü, fotoqrafırın gözü kimi)
- arpacıq soğan: kiçik, dayanıqlı soğan çeşiti.
- arpacıq soğan: kiçik, dayanıqlı soğan çeşiti.

arpaçı - arpaçı göyərçini: gördüyünə inanan. göz qulu.

arpağan yulana oxşar bitgi. yaban arpası.

arpaq arpağ. ovsun. bügü. bükü. sehir. arbaq. büyü. üfür. - bügü yapmaq: ovsunlamaq. - bügü pozmaq: ovsunu çözmək.

arpaqçı arpağçı. arbaqçı. ovsunçu. büyücü. üfürükçü. cadugər. sehirçi. bügüçü. bükücü. ovsunçu. sehirçi.

arpaqçılıq arpağçılıq. sehirçilik. bügüçülük. bükücülük. ovsunçuluq.

arpalamaq (heyvan) arpa kəsəlinə tutulmaq.

arpalıq heyvan dişlərində yaşla silinən izlər. bu silinti ilə onun yaşı bəllənir.
- arpalığı silinən at: çox yaşlı at.
- verilən atın dişinə (dişinin arpalığına) baxmazlar.

arpamaq arbamaq. ovsunlamaq.

arpqçı bügüçü. büyüçü. ovsunçu.

arsız qaltaban. pezəvəng. namussuz. şarlatan. qaltaban. şaqılban. yalançı. namussuz. utanmaz. ədəbsiz. yırtıq. sırtıq. həyasız. yırtlaz. qorxmaz. utanmaz. uyatmaz. güstax. kəpək. namussuz. üzsüz. üzü bərk. utanmaz.- arsız üzsüz kişi.

arsızlıq şarlatanlıq. qaltabanlıq. şaqılbanlıq. yalançılıq. namussuzluq. üzsüzlük. üzlülük. utanmazlıq. həyasızlıq.

arslan - arslan quyruqu: bitgi adı. fırasyon.
- qardan arslan: arslan göstərişli, içi boş nərsə. gücsüz nərsə, kimsə.

arşın ərşin (< ərmək: uzanmaq). 1. barmaqların ucundan omuza qədər uzanan boy ölçüsü. 2. basaqların, addımların arası. addım. - arşını böyük: yekə addımlı. - arşınların açmaq: açıq addımlarla, çapıq yerimək. ayax götürmək. 3. sayac. ölçü. hesab. 4. quruntu. xulya.
- yarım arşınlıq ara ölçüsü: attım. atım. ayaq.
- iki atım boyu vardır. - yarım arşın: qolun dirsəkdən aşağı bölümünün yarısı. oniki barmaqlıq aralıq.

arşınlamaq ərşinləmək (< ərmək: uzanmaq). açıq addımlarla, çapıq yerimək.

arşınlıq ərşinlik. bir arşın boyu olan.

arta arda. 1. çavuşların əldə tutduqları dəğnək. 2. ək. - arta vurmaq. artalamaq. əklətmək. yamamaq. 3. əkləm. əkləmə. nərsənin olduğuna artırılmış nərsə. - qəzetə artası, əkləməsi: vijə namə.

artala ardala. 1. daşıqa. daşqa. qatarın, tıraktorun arxasına bağlanan çanğ. lapek. 2. atın sağrına salınan şiltə.

artalamaq arta vurmaq. artlamaq. əklətmək. yamamaq.

artamaq 1. sona qalmaq. dalı qalmaq. 2. ölənlərdən sonra artığına yaşamaq. 3. artıq gəlmək.

artamaq yubaltmaq. tə'xir edmək.

artan 1. bəqaya. 2. fazil. 3. qalan. qalma.- gecə yeməyindən qalma heç bir nə yoxdur.

artara ardara. dəvam. tətabö'. - ardarası kəsilmədi.

artaradan ardaradan. dolaysiylə. dalsıcan. bilmünasibət.

artdırmaq sayqamaq. ağılamaq. hörmətləmək.

artıq 1. aşqın. geçgin. mütəcaviz. əsrü_cığa. asru_cığa. aşıru. ək. əlavə. izafə. yeğən. üstün. - yeğən qazanmaq üçün oyun oynamaq: qumar oynamaq. - altmışdan aşqın. - artıq gəlmək: - bu il gəlimiz sarqdi. - ölçüdən sarqanlar. 2. buraş. pox. zayid.
- hər nədə olan artıq: azıq.
- artıq qalan: qalan. qalıntı. bəqiyyə.
- artıq sıxılmış: sım sıqı: çox dar.

artıqına azılı. daşqın. çılqın. - aşıqam mən sənə azılı.

artıqmac qalıntı. bəqiyyə.

artın - ardın ardın: arxa arxa. gerisin geri.

artırılmaq aşmaq. çoğalmaq. üstələmək. keçmək.

artırmaq artmaq. atqılamaq. qoşmaq. yapışdırmaq. yaxışdırmaq. yaraştırmaq. şərik edmək. - tanrıya yardımçı qoşmaq.

art ard. 1. son. sonra. alt. mabə'd. 2. dəgirmana buğdanı azar azar tökən quni, qıf.
- art aradan: uzaqdan uzağa. dolaysıyla.
- art qaşı: əğrək önü. yəhər qaşı: yəhərin ön arxasında olan belli yüksək yerləri.
- ard arda: tez tez.- sıqı sıqı gəlib gedir.
- ardı kəsilmək: sona varmaq.
- artsız arasız: ardı arası kəsilməksizin: davamlı.
- ardınca: ardı sıra.
- art ayaq: qıç ayaq. geri ayaq.
- ardı sıra: arxası sıra. dal ba dal. mütəaqibən. geridən bağlı, müttəsil.

artlamaq 1. artalamaq. arta vurmaq. əklətmək. yamamaq. 2. aşırtmaq. aşırmaq. arxalamaq. bitirmək.

artma fəzlə. quş sıçan poxu.

artmaq 1. artırmaq. qoşmaq. yapışdırmaq. yaxışdırmaq. yaraştırmaq. şərik edmək. - tanrıya yardımçı qoşmaq. 2. artıq qalmaq. geri dönmək. təpmək. yenidən itiləşmək. üdrəşmək. - yara təpdi. - ondanadan, birdana qalmadı.

artuq ağuk. - yol uzaq, azığ yox, yayağ, yükü ağuk (artuq).

aruq 1. (için arıtlanması). açıl. gəyirmə. 2. xəsdə. iqləş. sökəlkə. kəsəl. kəsil. iğlik. iğçilkə. sağ olmayan. - aruq ər. - aruq dindi: xəsdə yarıqdı: dincəldi.

aruqa arquqaq. aruqqa. tüşərgə. düşərgə. düşək. tüşə. düşə. hotel. dincəliş yeri. müsafirxana.

aruqqa aruqa. arquqaq. tüşərgə. düşərgə. düşək. tüşə. düşə. hotel. dincəliş yeri. müsafirxana.

arun arın. 1. gözəl. iyi. eyku. 2. arıdan. süzgəc. 3. comərd. iyid.

aruz arzu. istəmə. istəm. arama. diləmə. dilək. tələb. - ərz o tələb: vermə alma.

aruzlayan arzulayan. arzlı. aruzılı. istəyən. istəkli. arayan. diləyən. diləkli. tələbkar.

aruzlı arzılı. arzulayan. aruzlayan. istəyən. istəkli. arayan. diləyən. diləkli. tələbkar.

arvad - ər arvad: yatdaş: yatqaş. bir yatanlar.
- ər arvad: qarı qoca. - qarı qoca qavğası. qısqancılıq qavğası

arvan arxan. axan. ravan. - arvan sular: axar sular.

arzılı aruzlı. arzulayan. aruzlayan. istəyən. istəkli. arayan. diləyən. diləkli. tələbkar.

arzu 1. istəyiş. dilənc. istək. xahiş. tələb. könül. istək. qibtə. istək. aruz. istəmə. istəm. arama. diləmə. dilək. tələb. - ərz o tələb: vermə alma.- kimə qibtə edirsiz. - arzu çəkmək: özləmək. müştaq olmaq. - tam arzu ilə: min can ilə: tam istəklə. 2. arzu_ka: çaqal - arju.

arzuçək arzukeş. özlək. müştaq.

arzukeş arzuçək. özlək. müştaq.

arzulamaq əsmək. öksimək. istəmək. susamaq. çəkişmək.- dayağa susamış. - dadlıya susamış.
- ürəyin nə əsir.
- əsməsə varmaz, əsməsə azmaz.
- çox arzulamaq. üzərinə titrəmək: çox özləmək.

arzulanmaq istənmək. tələb olunmaq. niyyətlənmək.

arzulayan aruzlayan. arzılı. aruzlı. istəyən. istəkli. arayan. diləyən. diləkli. tələbkar.

arzulu həvəskar. istəkli. talib.

arzuman > arzumənd_fars. həvəskar. istəkli. talib.

arzumənd_fars < arzuman. həvəskar. istəkli. talib.

arzusuz könülsüz. istəksiz.

asabqor_cığa asapqor_cığa. 1. quzu qızartması. 2. qoyun onqurası.

asan asıcı. səlb edən.

asav asi. taqi. daği. yağı. salqaş. sərkiş. azğın. qıyaq. hünkür. qudurqan. vəhşi. azqın. yaba.
- asav heyvanları yaraşdırmaq, alışdırmaq üçün qapadıqları yer: qoşuqluq.

asavlıq quşqu. quş kimi ürkmə. qorxu. ürkü.

asayın bala-bala. vara-vara. gedgedə.

asdırmaq çəkdirmək. gərdirmək. pərdə kimi uzatmaq. - nərdivanın başına bir sarqı gərdirməli.

asdırmaq 1. azdırmaq. ucadan sallamaq. 2. dara çəktirmək. daratmaq.

as_fars (< aç. açmaq aracı).

asgeri az az.

ası 1. düşman. yavı. yav. yava. yağı. asav.taqi. daği. yağı. salqaş. sərkiş. azğın. 2. fayda. kullanış. nəf'. - bir asısı (kullanışı) var ya yox. 3. hayta. hayda. haydut. xaylaz. haylaz. yağı. 4. qazanc. 5. yaruq. fayda. qoşuq.

asıcı 1. öz asısı dalınca olan. öz mənfəətin güdən. 2. asan. səl edən.

asıq 1. sallaq. avara. 2. salıntı. quşqu. şəgg. şübhə. - salındıda: sağlam olmayan. asılı. şəggili. şübhəli. - işimiz salındıda.
- asıq üz: quraq. tutuq. kibritçi. qaşqabaqlı.

asıqlı asığlı. asılı. karlı. faydalı. mənfəətli

asılı 1. asma. sallaq. - asma köprü. 2. avsuq. avusq (> aviz_fars < av). avuz. aslaq. tutqun. vurqun. salqun. düşgün. 3. faydalı. əlveriş. 4. məəlləq. 5. məslub. səlb olunmuş. 6. asığlı. karlı. mənfəətli. faydalı. 7. salındıda. sağlam olmayan. şəggili. şübhəli. - işimiz salındıda.

asılıq sallaq. 1. mə'təl. 2. cinsi ilişgidən sallaq, naqis olmaq.

asılış israr. israrla isətəmək, təklif edmək. müsəllət oluş.

asılmaq 1. aslıq. israr. - nədir bu aslıq. tə'kid. 2. sarqılmaq. asmanılmaq. asqanıamaq.
- üzü asılmaq: qirpilənmək. kirpilənmək sərtləşmək. kirpi kimi büzülmək.

asılmaq sarılmaq. tutunmaq. tutub yapışmaq. təməssük edmək. təvəssül edmək. - barmaqlığa tutunmaq. - ipə tutunmaq. - qapıya tutunmaq.

asıntı hava. tə'liq. tə'liq. tə'xir. - iş asıntıda qaldı:sonraya qoyundu.

asıramaQ tərbiyələmək. dərləmək. bəsləmək. yedirmək.

asıv (sıv <> vız) > aviz_fars < aslaq. aslıq. sırğav.