Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

atalan adalan. adaldı. adalır. adalmış. adanır. adı anılan. adı duyulan. adın. adıqdı. adıqlı. adıvar. angin. anılan. anlı. anqın. anqış. aqmıQ. atış. çava. çavaş. öQtƏm. sanlı. soylu. soysal. tanınan. tanınmış. ünlü. üqƏ. üygƏ. yergin.

atalanmaq adalanmaq. - bir nəyə adalanmaq, namzədlənmək: quşaq takınmaq.

atalar atqalar. əcdad.

atalıq ağalıq. vizarət. - atalıq qalayı kişiyə yaramaz: atasının ad sanına güvənmək (sevinən) kişiyə yaraşmaz.

atamaq adamaq. 1. ( d <> y ) ayamaq: ayırmaq. 2. edəmək. edmək. əda edmək. qılmaq. yapmaq.

atamıq atama. qədəmə. atı. dərcə. basamaq. nədivan ayağı. - atı atı yüksəlmək: attım attım ucalmaq.

atamsı adamsı. ada kimin olan. adaya bənzər.

atamsız adamsız. sevgisiz. öksüz. kişisiz.

atAnAQ₈ ata. xaç. çalaq. çaqla. çaqal. çarpıq. çapraz

ataraşq ataşaq. şimşək. ( > azaraxş). ıldırım.

atartutar ənqəbə. enqəbə. yeniş yoxuş

ataşa 1. bağlı. mərbut. 2. zəmimə

ataşaq ataraşq. şimşək. ıldırım. > azaraxş.

ataşlıq adaşlıq. tostluq. dostluq. arxadaşlıq. arxadaşlıq. kəndlik. kətlik. düzlük. sədaqət.

atatmaq adatmaq. nəzir etdirmək.

atatutar alaverə. - qapızları arabadan alaverə yendirdik: biri atır biri tutur. - kərpiçləri alaverə dama ağtardıq.

atay aday. namzəd.

atbalığı hipopotam. ırmaq atı.

atəşfişanlıq yaylım od.

atəşkəs bəsə. - iki aylıq bəsə vardır.

atı atıq. uzaq. bu söz, hançı tümlədə yerləşdiyindən dolayı, keçmişi, gəlcəyi göstərə bilər. altda. altda olan. - atı yazılan: altda yazılan. - atı çağda: keçmişdə yaxud gəlcəkdə. - atılarda at oynatmış: keçmişdə. - atıya qoyduq: sonraya qoyduq}.

atıq 1. batil. etibarsız. 2. hiddətli. şiddətli. 3. yayıq. çalıq. çalqaq. yoğurt, süt çalqama qabı. 4. (boya). sarı boya. 5. səki. ləkə. xal. 5. atilla. atıla. iticə. hiddətlicə. şiddəticə. 6. uzaq. bu söz, hançı tümlədə yerləşdiyindən dolayı, keçmişi, gəlcəyi göstərə bilər. - atı çağda: keçmişdə yaxud gəlcəkdə. - atılarda at oynatmış: keçmişdə. - atıya qoyduq: sonraya qoyduq}. 7. özgür. irikli. irkin. ərkin. ərkənə. erkana. erkin. ərikkən. eygin. salundu. özgür. bağsız. baş-başdaq. ərkinçə. 8. ətiq. əsgi. qədim. 9. unutulmuş.

atıqlatmaq savmaq. aşırmaq. keçirmək. - bu ağır bəla atıqladıq.

atıl atqıl. atqın. yatıl. yatqıl. yatqın. 1. işsiz. işləməz. 2. etgisiz. əsərsiz.

atıla atilla. atıqla. iticə. hiddətlicə. şiddəticə.

atılqan batur. bahadur.

atilla atıqla. atıla. iticə. hiddətlicə. şiddəticə.

atılmaq 1. gurlamaq. gedmək. fırlamaq. ölmək. - oda gurladı. - top yoluna gurlamaq: havayı yerə gedmək. 2. satlanmaq. qalxınmaq. cəsarət göstərmək. cürət edmək. 3. səqirmək. səğirmək. oynamaq. qımıldanmaq. - gözüm səğirir. 4. boşanmaq. urulmaq. vurulmaq.- ox uruldu. 5. batil olmaq. 3. toslamaq. tos vurmaq.

atım attım. {( . <> q) qədəm. ataq. ayaq. (1. bir kərədə ayaqla gedilən aralıq, fasil. 1. bu aralığı gedən arac, demək "atılmaq aracı: ataq ( t <> y ) ayaq)}. 1. yarım arşınlıq ara ölçüsü. - iki atım boyu vardır. 2. uğur. şans. meymənət. - atım gətirən: şans gətirən. - atımlı: {1. şanslı. 2. yeriyən. attım atan. ilərləyən. 3. davamlı. paytalı. payıdar.} 3. adım. addım. - atım atlamaq: sıçramaq. tollamaq. - atım atım: ağır ağır. yavaş yavaş. - atım almaq: atımını tək almaq: gözətliyərək, ehtiyatlı davranmaq. - adımın geri almaq: quşqulanmaq. peşmanlaşmaq. 4. qonaq. mənzil. qurşunun qonan aralığı. ara. məsafə. - xoş gəldiniz atım gətirdiniz. - atımlı: - ayaq çəkən: dalı oturan. yanaşmayan.
- top atımı: 1. bir kərə top boşanması. 2. topun atdığı kələyin vardığı yer.

atımdaş çiyindaş. omuzdaş.

atımlıq (uzaqlığı göstərir). ətiqlik. qədimlik. əsgilik. keçmişdən qalan. - bu şəhəin atımlığı. - atımlığı: qədimlığı. - bu küplərin dəğəri atımlığındadır.

atın çatılıb, yetişib olan, tapılan nərsə. mocud.

atınmaq adınmaq. ( d <> y ) adınmaq.

atırmaq adırmaq. ( d <> y ayırmaq. adamaq. ayamaq:

atistik adistik. ustad. uzmanlık. mahir.

atışdırmaq 1. iliştirmək. intiqad edmək. 2. söküb saymaq. söküb qoşmaq. tobixləmək. sökəmək. sərzəniş edmək. 3. tələsmək. əcələ edmək.

atış 1. nişançılıq. 2. öğündürücü böyük yalan. 3. tobix. sökə. sərzəniş. 4. əcələ. təlsik. şitab. iliştiri. intiqad.

atqafa qanmaz. axmaq. eşşək.

atqalar atalar. əcdad.

atqar adqar. qaçağay₇. başı yüksək tutan.

atqı 1. bir nəyin üzərinə yapışılan nərsə. geyim. 2. ərişin üstünə gələn arqac. 3. yaba. əkin bağlarını birbiri üstünə atmaq ayqıtı.

atqıl atıl. atqın. yatıl. yatqıl. yatqın. 1. işsiz. işləməz. 2. etgisiz. əsərsiz.

atqılamaq arqaclamaq. ərqəşləmək. arğac atmaq.

atqılamaq 1. artırmaq. 2. toxumaq. 3. iliştirmək.

atqın atıl. atqıl. yatıl. yatqıl. yatqın. 1. işsiz. işləməz. 2. etgisiz. əsərsiz.

atqır ayqır. asqır. damızlığı qırılmış, atılmış at.

atqıraq adqıraq. qulaqları aq, gövdəsinin öbür tərəfları qara olan ərkək geyik. dağ geçisi, təkəsi.

atlama 1. geçmə. ibur. 2. təprə. sıçrama. 3. ötələmə. aşma. təcavüz. 4. atlayış. nərsənin üstündən keçmək üçün işlənən arac. atlanqıc. - atlama daşı: çamırlı yerdən keçid daşı.
- atlama daşı: palçıqdan, sudan keçmək üçün, ayaq basmaq üzrə ortaya qoyulan daş.

atlamaq 1. sıçramaq. hoplamaq. oynamaq. 2. unutmaq. üstündən keçmək. salmaq. - cocuğu çox hoplatma. - götün nə hoplatır belə.
- ötəyə atlamaq: nərsənin üstündən keçmək. aşırtmaq. aşırmaq.
- atım atlamaq: sıçramaq. tollamaq.

atlambac cocuqların atılma oyunu.

atlana - atlana atlana: səkərək.

atlanqıc atlama. atlayış. nərsənin üstündən keçmək üçün işlənən arac.- atlama daşı: çamırlı yerdən keçid daşı.

atlanmaq 1. unutulmaq. salınmaq. aşırılmaq. savulmaq. - bu işlər, keçmiş suçlar atladı. 2. batil olmaq. - atlanmış kağızlar. 3. şaxlamaq. qalxınmaq. qaçınmaq. - atlana atlana: atlanan atlanana: qaçan qaçana.

atlatmaq 1. sıçratmaq. hoplatmaq. oynatmaq. - cocuğu çox hoplatma. - götün nə hoplatır belə. 2. keçirmək. savmaq.- sıramı savdım. 3. toslatmaq. tos vurdurmaq.
- üstünə ittdirmək, atlatmaq: sıçdırmaq. çox qorxutmaq.

atlayı aşıri. atlaya atlaya olan. - gün aşırı: bir gün olub, bir gün olmayıb. - bir aşırı: bir hən bir yox. - ev aşırı: bir ev hən, bir ev yox. aralı.

atlı adlı. adaq. iyi. yaxcı. dək. sayılır. sayıda olan. sayılan. əsgi. qoca. məşhur. - qoca əfəndi. - qoca paşa. - qoca tarix.

atlıqaraca cocuqların ağacdan düzəlmiş təkərli atları.

atma 1. səqf. örtəm. saqaf. saqaq. saqab. salaç. sarlaq. savan. saya. şatır₄. çatır. tavan. üçək. tarus. şip₆. çatı. 2. səqirmə. səyirmə. səqrim. çarpıntı. çarpınma. hopma. - ürək səqrimi: ürək çarpıntısı. - göz sıqrimi: göz atması. 3. qoma. qoyma. buraqma. vəz'. tərh. - yapının atması: tərhi. - qanunun atması: təhi. - buyruqların atması: tərhi

atmaca quşların üstünə atdırılan, quşqurdulan yırtıcı quş. başa. başaq.
- atmacanın bir çeşiti: gəgəc quşi: səksək.

atmaq 1. buraxmaq. tərgitmək. - siqarı at. - onu at. 1. rədd edmək. tərd edmək. dəf edmək. - eldən atılmışlar. 2. sərmək. açmaq. - qaxları at günə. 3. üstə almaq. çulqanmaq. - bu gün çox sərindi, artıq bir yorqan atmalı. 4. düşürmək. qaçırmaq. - rəngi atdı. 5. saçmaq. sərpmək. tuxum atmaq. ağaclar budaq atdılar. 6. qomaq. qoymaq. çıxarmaq. təsvib edmək. vəz' edmək. - atılmış yeni yasalar. 7. yığmaq. cəmləmək. - qışlaq kömürü atmağa çıxdılar. 8. vurmaq. yapışdırmaq. - təpik atmaq. toqat atmaq. 9. uzatmaq. sunmaq. - əl atmaq. 1. boşaltmaq. - ox, tüfəng atmaq. 10. yubatmaq. - işləri sonraya atma. 11. yüklətmək. müttəhim edmək. - suçu ona atdılar. 12. düşürmək. salmaq. - yerə atdılar. 13. cırılmaq. qırılmaq. çəntilmək. - şalvarı tikişi atdı. - bəniz atmaq: sararmaq. rəngi uçmaq. - atdım atmaq: yerimək. - pambıq atmaq: pambığı yaylayıb, didib şişirmək. - təməl atmaq: köklənmək. - can atmaq: çox istəmək. - çənə atmaq: can çəkişmək. can vermək. 14. kəmişmək. saldırmaq. çıxarmaq. sürmək. bir şeyi çıxarıb atmaq. 15. qomaq. qoymaq. yüklətmək. vermək. - hər kimə bir iş qoydu. - bu mala çox yük qoma. 16. savuşdurmaq. keçişdirmək. keçirmək. iyilətmək. - savaşı savuşdur. 17. rədd edmək. rəf' edmək. qaldırmaq. - bu düşüncəni qaldır. - quşaq atmaq: soyunmaq. dincəlmək. 18. bıraqmaq. - postaya nə bıraqmalıyıq.
- kündədən atmaq: yanılmaq. çaşıb yanqın, yanlış təprəşmək, davraşmaq.
- qamçı atmaq: qamçı çalmaq.
- təpəyi atmaq: patlamaq.
- top atmaq: top boşaltmaq. yazıq olmaq. sınmaq. iflas olmaq. - çox tükanların topu atıldı. - onunda topu atıldı. - topu atmaq: ölmək. - oda topu atdı.
- atıb yox edmək: savrumaq. savurmaq. sərf edmək.
- daban atmaq: yaya yerimək.
- daş atmaq: yandan yana söz atmaq, ilişmək.
- qapaq atmaq {: 1. qaçıb sığınmaq. 2. tələsik qaçıb qurtulmaq}.
- yağış damlır, atır: az yağır.
- tırpan atmaq: qırıb keçmək. süpürü vermək. süpürtləmək. acıqlı iti yeyib bitirmək. - düşmana iyi bir tırpan atmışlar.
- qaş atmaq: im edmək. imgəmək. işarə edmək.
- qılınc atmaq: çalmaq.
- yerindən oynadub atmaq: təpdirmək. fırlatmaq. - topun səsi taxcadaki qabları təpdirdi.
- fırlatıb atmaq: huvlamaq. pərtavlamaq.
- atıb savurmaq: yalandan öğünmək. avurt satmaq.
- təpə atmaq: qan təpəyə sıçramaq: öfgələnmək.
- bənzi atmaq: bənzi uçmaq: bənzi pozulmaq: sararmaq.
- ağ atmaq: ağ buraqmaq: tor atmaq. tor qurmaq.
- içəri atmaq: aşırtmaq. aşırmaq. oğurlamaq. yemək.
- aşağ atmaq: aşağıya atmaq: yabana atmaq. etibar edməmək.
- can atmaq: üzənmək. çabalamaq. çalışmaq. hazırlanmaq. - quş yavrusu uçmağa üzənir.

atmıq dirin (< dərin). əsgi. ətiq. qədim.

atsız adsız. 1. bulursuz. bilirsiz. bəlirsiz. bəlirsiz. məcvhul. 2. baş barmaqdan dolayı, dördüncü barmaq.

attaqan addaqan. iradgir

attım atım. addım. {( . <> q) qədəm. ataq. ayaq. (1. bir kərədə ayaqla gedilən aralıq, fasil. 2. bu aralığı gedən arac, demək "atılmaq aracı: ataq ( t <> y ) ayaq)}. 1. yarım arşınlıq ara ölçüsü. - iki atım boyu vardır. 2. uğur. şans. meymənət. - atım gətirən: şans gətirən. - atımlı: {1. şanslı. 2. yeriyən. attım atan. ilərləyən. 3. davamlı. paytalı. payıdar.} 3. qədəm. ayaq. - mən buradan bir ayaq atmam. 4. atım. adım.- atım atlamaq: sıçramaq. tollamaq. - atım atım: ağır ağır. yavaş yavaş. - atım almaq: atımını tək almaq: gözətliyərək, ehtiyatlı davranmaq. - adımın geri almaq: quşqulanmaq. peşmanlaşmaq.
- xoş gəldiniz atım gətirdiniz. - atımlı: - ayaq çəkən: dalı oturan. yanaşmayan.
- açıq, iri addım: dəvə dabanı.

atutlamaq adutlamaq. avuclamaq.

ava ov. eyvay. şaşma simgəsi. - ov, bu nə işdir: ava bu nə işdir. - ava ava, bunu demə. - eyvay nələr oldu. - ov ov, neynirsən: ava ava neynirsin: eyvay, neynirsin.

avac ək. - yol + avac. yalavac. savaçı. savçı. peyğəmbər.

avad abad. ovad. ovlaq. nərsənin yığvasını, bolluğunu, çoxluğu göstərən söz.

avad ovad. abad. 1. ovlaq. nərsənin yığvasını, bolluğunu, çoxluğu göstərən söz. 2. uvat.

avadanlıq 1. avlamaq aracı, vəsayili. 2. işləmək aracı. 3. abadanlıq. bolluq. islik. varavanlıq.

aval avar. (avlamaq: tutmaq). 1. tələ. duzağ. 2.qəza. qada. qadağ. bəla. 3. tutaş. savaş. {> ağal_fars)

avamaq avlamaq. abamaq. ablamaq. tıymaq. tıqmaq. qapamaq. yapamaq. mən' edmək.

avan abın. aban. ulu. yüksək. ali.

avanaq axmaq.

avanaqca axmaqyana.

avanaq (< avlanmaq: tutulmaq). (> avəng_fars. havəng_fars. həvəng). avlanmış. tutulmuş. asılı. asıq. asıqı. avlaq. axmaq. qəfil. avara. işsiz. aylaq. boş gəzən. havayı. tez, çox avlanan, aldanan. alıq. şaşqın. bonğ. bon. şaşıq. şaşqın. axmaq. abdal.

avanaqlıq (< avlanmaq: tutulmaq). avlanlıq. aldağlıq. alıqlıq. şaşqınlıq.

avansız apansız. ansız. ansızın. birdən.

avar 1. avran. avarna. çaqnaş. təsadüm. 2. avraq. oğraq. oğuq (< oğmaq). hər nəyin oğuntusu. toz topraq.

avara 1. aravıc. araval. 2. avanaq. aylaq. boş gəzən. asıq. sallaq. işsiz. havayı. tölük. bacarıqsız. əlsiz. əlsiz ayaqsız. 3. aylaq. təmbəl. 4. qalac. iş bilməz. kic. kal.

avaralamaq avutmaq (ağızda saxlayıb, çeyniyib, nə utub nə tüpürmək). alay qolay edmək. ortalamaq. yubatmaq. tə'xir edmək. savsalamaq. savsayamaq. sayaqlamaq. sayqalamaq.

avarna avran. avar. çaqnaş. təsadüm.

avat açıq. göstərli.

avaz ( v <> p ) apaz. ovuc. - bir apaz buğda.

avazlamaq ( v <> p ) apazlama ovuclamaq.

avcıqar yüksək. ucaya ərmiş. ərən. ən yüksək.

avcıqız evcığız. əvciğiz. evcığaz. evlək. kiçik ev.

avcuman (< av. ev). 1. top. toplu. tığın. yığın (< yığıqın). eldar (< eldər). idarəli. - avcuman qadın. 1. iqtisad.

avcumanlıq iqtisadi.

avçı gizli savçı, görəvçi.

avəng_fars havəng_fars. həvəng < avanaq. avlanmış. tutulmuş. asılı. asıq. asıqı.

avıl ağıl. uçqurun, nərsənin bağının keçdigi yol, gədik.

avırd - qaşıqçı avırdı: ovurdu çökük. çökük yanaqlı.

avıt avıtı. yumşaq. sevik. mehriban.

avıtı avıt. yumşaq. sevik. mehriban.

avıtmaq ürəyin ələ almaq. dilə tutmaq. oyalamaq. mehribanlıq edmək.

avizeş_fars (vız <> sıv) < asıvaş. aslağış. aslığış. salğavuş. savarış. döğrüş.

aviz_fars (vız <> sıv) < asıv. < avuz. avusq. avsuq. (< av). asılı. aslaq. tutqun. vurqun. salqun. düşgün.aslaq. aslıq. sırğav.

av qənimət. - av bulub, utdu geddi.
- av avlamaq: qənimət bülüb tutmaq.
- av əti: qara ət: yabanı heyvanların əti.
- sürgün avı: atlılarla avı qoğub sıxıştırıb izləmək.
- sürgün avı: avı qaçırıb ortaya quşatırkən vurulan av.
- sürgün avı. urğun. geyik sürüsün ortalayıb olunan av.
- urğun avı.

avqamq oğqamaq. oğmaq. ufalamaq.

avqan ovğan. ovan. gəbə. yüklü (inək).

avqar qarmaq. avlamaq, tutmaq ayqıtı.

avqın ovqın. oyqın. güdük. gük. duvar dibindən su yertməyə olunan dəlik.

avlaq 1. axmaq. avanaq. qəfil. 2. çapıq. sapıq. çaşıq. iğfal olunmuş. münhərif. 3. oynaq_cığa. çuxur. evlək. ivlək. əvlək. evlək. güh₂. arx. su yolu. ovlaq. oylaq. dərə. 4. ovlaq. yatlaq. yataq. 5. ovlaq. quşlaq. avlanacaq quşların çox olan yeri.

avlamaq 1. <> qavalamaq. qoğalamaq. 2. avamaq. abamaq. ablamaq. tıymaq. tıqmaq. qapamaq. yapamaq. mən' edmək.
- yel avlamaq: iti iti gedmək. uçmaq.
- milçək avlamaq: boş, ufaq təfək nərsələrlə uğraşmaq.
- avlamaq aracı: avadanlıq.
- av avlamaq: qənimət bülüb tutmaq.
- bulanıq suda balıq avlamaq: fürsəti işə tutmaq.

avlanan
- tez, çox avlanan, aldanan: avanaq. alıq.

avlanış iğfal olunma.

avlı avlu. avul. meydan.

avlu 1. avlı. avul. meydan. 2. dalan.

avnuq 1. tutuq. məşqul. 2. münhərif.

avraq avar. oğraq. oğuq (< oğmaq). hər nəyin oğuntusu. toz topraq.

avran avarna. avar. çaqnaş. təsadüm. (avranmaq: oğranmaq. oğulmaq təsadüm edmək: təsadüm edmək).

avranmaq oğranmaq. oğulmaq. çaqnaşmaq. təsadüm edmək.

avrımaq oğramaq. oğmaq. qıvırmaq. qıyı vermək. çarpmaq.

avsar yapsar. əbzar.

avsuq avusq (> aviz_fars). asılı. aslaq. tutqun. vurqun. salqun.

avuc 1. qapaz > qəbzə (< qab). pəncə. 2. qısım. sıxım. tutam. qapsa. qəbzə.
- bu onun qapazındadır: tərrüfündədir. - bir avuc dolusu: bir tutam. bir qapaz. bir qəbzə. - bir qapaz topraq.
- avuc kimi toplu yer: dərə içi. toqqa. tuqa. tuqa.
- bir avuca sıxan qədər: tutam. - bir tutam saqqalı var.
- ələ avuca sığmamaq: bərk dikəbaş, qaşarı (> haşarı. həşəri) olmaq.
- bir ovuc: bir qıpım. ovucun bir kərədə tutacaq boyu qıpsa.
- bir qısım buğda.
- bir avuc: bir az.
- ovuc ısırmaq: əlin ayası dişləmək. çox qızmaq.
- avucu qıdışmaq: avucu qaşınmaq. bəklənilməz yerdən para gələcəyi güdmək.
- avcun yalamaq: əli boş qalmaq.

avucla - avucla ölçmək: tutamlamaq.- o neçə tutam olar.

avuclamaq 1. atutlamaq. adutlamaq. qucaqlamaq. içinə almaq. - yelkən yeli avucladı. 2. bol bol almaq.

avuç Sıkım_9. alakan₄.

avuqat (< av). qoruyan. qorqan. müdafiə edən.

avuqatlıq (< av). qorumaq işi. qorqan işi. müdafiə edmək.

avul avlı. avlu. meydan.

avunmaq (< av). gəbə qalmaq. yüklənmək. tutulmaq. oyalanmaq. məşqul olmaq. qapılmaq.

avurt (ovutların, ağzın yelləndirmək). şişmək. qurra. fəxr. təkəbbür. - avurt satmaq: şişmək. - avurt satmaq: atıb savurmaq: yalandan öğünmək.

avurtlı şişman. qurran. təkəbbürli.

avusq (> aviz_fars). avsuq. (< av). asılı. aslaq. tutqun. vurqun. salqun. düşgün.

avuş (< avmaq: qorumaq). 1. qorucu. qolçu. 2. qulluqçu. 3. kəniz.

avutdurmaq avutlamaq. (< avlamaq: tutmaq). tutub, başın qatmaq. əğləndirib oyalamaq. aldatmaq. təsgin vermək.

avutlamaq avutdurmaq: (< avlamaq: tutmaq). tutub, başın qatmaq. əğləndirib oyalamaq. aldatmaq. təsgin vermək.

avutmaq 1. əkləndirmək. əğləndirmək. əyləndirmək. sevindirmək. dadlatmaq. kef vermək. həzz vermək. - bu xəbər iyicə əyləndirdi bizi. - uşağı əylədirmək. 2. (ağızda saxlayıb, çeyniyib, nə utub nə tüpürmək). avaralamaq. alay qolay edmək. ortalamaq. yubatmaq. tə'xir edmək. savsalamaq. savsayamaq. sayaqlamaq. sayqalamaq.

avuz > aviz_fars. avusq. avsuq. (< av). asılı. aslaq. tutqun. vurqun. salqun. düşgün.

ay - ay basmaq. ay başı olmaq. reql, qayidə olmaq. - ay ışığı: aydın. məhtab. - ay oğuı: oğlum.
- aydəmir: doğramçı kəsər.
- ay çiçəyi: gün çiçəyi: günə baxan.
- aydədə: cocuq dilində aya verilən adlardan. - aydədəyə qonaq olmaq: aylıqda yatmaq. aylaqda yatmaq. açıqda yatmaq.
- aya doğ demək: aya doğayım demək: bərk gözəl, parlaq olmaq.
- dolu ay: tolun. dolun. bədr.
- ay ışığının suda yansımasından ağ yol: gümüş sərvi.

aya 1. ikən. görəsən. əcəba. - gəlirmi ikən. 2. düz yer. kəf. meydan. ortal.
- köpək ayası: bir bitgi adı.
- aya yersqü: yarasa. yarısa.