Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

baqa bağa. boq'ə_ərəb. (< boq. baq). boqa. 1. qətə. tikə. 2. ölkə. məmləkət. - hançı boğadansız.

baqan bağan. bağlan. bağana (an <> lan: ayrılığı çatdıran ək). 1. düşük. çatmadan düşən yavru. saqit cənin. 2. ölü doğan quzunun dərisi. 3. baxan. bəkil. baxan. qoruyan. dolandıran. idarə edən. idarəçi. dayrəçi. dayrac. nazir.
- yuxarı baxan: təpə göz. - başbakanın qulluğunda olan bir görəvçi: qara qulaq.

baqan baxan. vəzir.

baqana bağana. bağan. bağlan. (an <> lan: ayrılığı çatdıran ək). 1. düşük. çatmadan düşən yavru. saqit cənin. 2. ölü doğan quzunun dərisi. 3. bahana. ipucu. içün. - içünsüz gələn içünsüzdə gedər. - içün tapılsa, işlərin görər. - çalış ona bir içün vermə.- ipucu tapdı iliştirdi.

baqanaq (keçi. qoyun. sığır) çatal dırnaq.

baqanlıq baxanlıq. vizarət.

baqatur batur. bahadur.

baqban - bağban qurqusu: bağban qoşusu.

baqdad bağdad. bağdaş.

baqdalamaq bağdalamaq. badağlamaq. ildik salmaq. ildik vermək. baldırın başqasının baldırına ilşdirmək.

baqdaş bağdaş. badaş. badış. tağ. - üzüm tağı.

baqdaş bağdaş. badaş. ortaq. bir yerdə olanlar

baqdaş bağdaş. bağlaş. bağdad. sapdaş. 1. dizə çöküb, baldırları çarpaz altına yığıb ourmaq. 2. üzbə üz, yanbə yan oturmaq, əğləşmək. 3. yarış. barğış.

baqdaşmaq bağdaşmaq. bağlaşlamaq. 1. sapdaşmaq. barğışmaq. yarışmaq. 2. uyuşmaq. uzlaşmaq. 3. uymaq. mütabiq gəlmək.

baqdırmaq baxdırmaq. gördürmək. işlətmək. icra etdirmək.

baqıcı baxıcı. qəbzəçi. gəbzəçi (kəsilmiş qoyunların omuz kürəklərinə baxaraq, gözü bağlılıq edən).

baqıçı 1. baxıcı. bəkçi. tumarlayan. 2. bağıçı. falçı. qarqan. qarqan. (< qarmaq: qaramaq: vurmaq). 3. bağıcı. göz bağcı. qataquli. kələkçi. fırıldaqçı. - qasıq bağıcı: qasıq bağı yapan, onu bağlayan usda bağıcı.

baqıl bağıl. qaplaq. kisə. örtük. buxca.

baqımız ipsiz. əypsiz. sayqısız. gülxan bəyi. çapğın. hər ilişgidən özgür.

baqır bağır. bakır₁. 1. hər nəyin içi. - bağrı açıq: dağqın. içi saçıq. pərişan hal. - bağrı yanıq: bağrı qara: kədərli. - bağrı dəlik: içi ouq, yanıq. 2. hər nəyin önü - dağın bağrı. yayın bağrı. 3. bağırmağı vurqulamaq üçün təkər təkər söylənən söz. - bağır bağır bağımaq. 4. paxır₂. mis. 5. ciyər. - bağrı yanıq: vurqun. dalqın.
- bağrına vurmaq. yayın tutamağını düzəltmək: baqırlamaq.
- bağıra daş basmaq: dözmək. acıya qatlanmaq.
- qırx bağır: gəviş gətirən heyvanların üçüncü qursağ.
- bağra basmaq: qucımaq. sarmaq. sarılmaq.
- qurt bağrı: ağ çiçək açar kiçik ağac.

baqırçaq bağırçaq. lovlova. çınal. hər nəyin, qapının, təyərin dönən, fırlanan yeri. - qapının təyərin bağırcaqların yağlamaq.

baqırdaq bağırdaq. tələ. duzaq. tutaq. cocuq beşiyin sarmağ bağlıqı, bağırlığı. 2. bürgək > puşək. pampers. 3. qadınların ay başı kullayan bezi.

baqırdan bağırmasına nədən lan. çığırdan. - dəvə bağırdan: çamurlu yoxuş yer.

baqırlamaq bağrına vurmaq. yayın tutamağını düzəltmək ·.

baqırmaq bağırmaq. içərdən, içdən səs çıxarmaq. öqrəmək. büqrəmək. hayqırmaq. iqrəmək. böqürmək. - bağırıb çağırmaq: yayqara gurultu qoparmaq. - çox bağırdım: çox söylədim. qursağım patladı.

baqırsaq bağırsağ. qarnın içində dolaşıq, içi boş, bağ, ip kimi dar, uzun bölüm. - dib bağırsaq: qalın bağırsaq. - kor bağırsağ: güdən. qalın bağırsağın bir bölümü. - bağırsağ qarında olan sancı, acı: burma. burunmaq. burunti. buruş.
- quzu bağırsağından yapılan yemək: sarma.

baqırtı bağırtı. ünq. yayqara.

baqırtmaq üngətmək. öngətmək. çığırtmaq.

baqış 1. bağış. ötün. əfv. məğfirət. 2. baxış. yoxlaş. mayna. 3. rəhm. yeygü. ərməğan. ehsan.
- dadlı baxış: gözəl bir təhər şaşılıq

baqışlama bağışlama. vergi. ehsan. ətiyyə. vəriş. veriş. vermə. əta'.

baqışlamaq bağışlamaq. vaz keçmək. tönqülmək. səvritmək. ərtürmək. qəbullanmaq. keçirmək.

baqışlamaq bağışlamaq. yarlığamaq. ğəfran edmək. rəhmət edmək. rəhm edmək. əfv edmək

baqışlamaq bağışlamaq.boşuqmaq. ötmək. qoymaq. güzəşt edmək. keçmək.

baqıt bəkit. qala. qalaq. ərk.

baqlac baqlac (bağlamağa yarar). təpək (təpməyə yarar). tıqac. tıxac. (tıxmağa yarar nərsə). nərsənin ağız boşluğun təpməyə, bağlamağa yarar nərsə. çağında işkəncə üçün yazıqların (mücrimlərin) ağzına basılan tıxac.

baqla 1. fal. - baqla açmaq: baqla tökmək: fala baxmaq. - baqlası çözülmüş: içi açılmış. gizlisi fışlanmış, faş olmuş.
- acı balası: cüyüt baqlası.
- ağzında baqla ıslanmaz: çox danışan. boş boğaz.
- baqlayı islatmaq: susmaq.
- baqlayı çıxarmaq: bağlı olan hər nəyi açmaq. hər nəyi söyləmək, açmaq.
- baqla qırı: qurşun boyalı.
- baqla çiçəyi: açıq yəşil.

baqlama bağlama. bügü. bükü. əqd. rəbt. bənd.rəbt. əqd. bənd. qurma. təşgil. tənzim. tərtib. - yığva qurma. - üç telli bağlama: yunğar. yonqar.

baqlamaq bağlamaq. 1. tutunmaq. sarınmaq. sarmaq. örtünmək. gövdəsi üzərinə qoymaq. - yaşmaq tutunmaq. - fitə tutunmaq. 2. ipləmək. sarımaq. mərbut edmək. rəbt vermək. - bunun. - bel bağlamaq: əl bağlamaq. qullanmaq. hazır olmaq. 3. qılmaq. qıymaq. əncam çəkmək. - malla çağırıb nikah qıydırdılar. 4. tutmaq. bəddəmək. qapamaq. ilikləmək. rəbt edmək. müttəsil edmək. - bir qaya zivib yolu tutdu.

baqlan bağlan. bağan. bağana (an <> lan: ayrılığı çatdıran ək). 1. düşük. çatmadan düşən yavru. saqit cənin. 2. ölü doğan quzunun dərisi.

baqlanış bağlanış. maamilə.

baqlanma sarılmaq. ulanmaq. zəncirlənmək.

baqlanmaq bağlanmaq. 1. sağlanmaq. əsaslanmaq. tutulmaq. qapılmaq. girlənmək. girə düşmək. - nə bağlanmısan bu işə. - yaman yerə bağlandıq. - gözü bağlı: qəfil. qafil. 2. sarınmaq. bürnmək. quşanmaq.

baqlanmış bağlanmış. ərsə. iris. (< ərdirmək). (> irs_ərəb). sovğa. gətirilmiş. çatdırılmış.

baqlaş bağdaş. bağlaş. sapdaş. 1. dizə çöküb, baldırları çarpaz altına yığıb ourmaq. 2. üzbə üz, yanbə yan oturmaq, əğləşmək. 3. yarış. barğış.

baqlaşlamaq bağlaşlamaq. bağdaşmaq. sapdaşmaq. barğışmaq. yarışmaq.

baqlaşmaq bağlaşmaq. kitməkləşmək. kitəşmək. kitləşmək. kilitləşmək. birkişmək. müttəhid olmaq.

baqlaşmaq bağlaşlamaq. bağdaşmaq. 1. sapdaşmaq. barğışmaq. yarışmaq. 2. uyuşmaq. uzlaşmaq. 3. uymaq. mütabiq gəlmək.

baqlatmaq bağlatmaq. 1. əsaslandırmaq: sağlatmaq. 2. qapatmaq. tıkatmaq. bükətmək. kəsdirtmək. durdurmaq. tə'tillətmək. 3. quşatmaq. quşandırmaq. taxdırmaq. - yaraqlıq taxdırmaq.

baqlı bağlı. - gözü bağlı oyunu: kor əbə: əbə köməci: bir neçə kişi cocuq (:nəfər uşaq) olub, birinin gözlərin bağlayıb, başqalarının çevrəsində dolaşmaqla oynanılan bir oyun.

baqlı bağlı. 1. bavul. buxca. sandıq. 2. bəkli₈.

baqlı bağlı. 1. kitli. kilitli. qapalı. turan. duran. 2. vəqf. 3. baqi.

baqlı bağlı. 1. qapalı. qapanmış. keçilməz. işləməz. yubat. məəttəl. məsdud. tutuq. tıxıq. məsdud. - tutuq yol. - qapalı göz. - qapalı qapı. - qapalı yol. - qapalı çarşı. 2. ilişik. üzər. dayir. dəğir. dəğrə. görə. ataşa. mərbut. mütəəlliq. - siz üzərə qonuşma açıldı. - bu iş üzrə çalışın.

baqlılıq bağlılıq. tutuqluq. tıxıqlıq. məsdudluk.

baqluq bağluq. - böyük pulluq, bağluq, saxluq: qutan. qotan.

baqmaq baxmaq. 1. yoxlamaq. mayna edmək. 2. dolandırmaq. idarələmək. idarə edmək. 3. aramaq. yoxlamaq. dəğmək. - ağıza baxmaq: birinin sözünə uymaq. sözündən çıxmamaq. 4. gözləmək. saqınmaq. sakınmaq. ( q <> y ) sayınmaq. çəkinmək. ehtiyatlı olmaq. ehtiraz edmək.
- gözü ilə (nəzəri ilə) baxmaq. saymaq. tutmaq.- özün yoxsul tutur. - özüvü az tutma. - bunu kim üçün üstün tutursuz.
- qapıdan baxmaq: {1. evə qapanıb çıxamamaq. - qış soyuğu, bizi evə soxub qapıdan baxdırdı. 2. bir yerə girmədən, ora tələsik baş vurmaq}.
- yan baxmaq: kinlə qıyınla baxmaq.

baqra yekə qapan.

baqraç bakırdan qulplu mis qab.

baqrıqmaq bağrı (ciğəri) qöğüs gəmiklərinə yapışmaq.

baqrışmaq bağrışmaq. uluşmaq.

baqsama bağsama. bağsat. bazdaşt. basıb saxlama. saxlama. saxlat.

baqsamaq bağsamaq. bazdaşt edmək. basıb saxlamaq. saxlamaq. saxlatmaq.

baqsat bağsat. bağsama. bazdaşt. basıb saxlama. saxlama. saxlat.

baqsatmaq bağsatmaq. bazdaşt edmək. basıb saxlamaq. bağsamaq. saxlatmaq.

baqsatmişi bağsatmişi. bağsamişi. saxlamamışı. saxlatmişi. gənəlliklə saxlanma, bazdaşt olunma durumu.

baqş bağş. bağış. qarşılıqsız verilən nərsə.

baqt baxt. doğan. şans. tale'. - doğanı dönmüş: taleyi çönmüş. - qara baxlıq: qara yazı: bədbəxlik.

baqtırmaq baxtırmaq. bəqlətmək. qorqatmaq. gözəttirmək.

baquq bağuq. bağus. bağuş. qutra. qotra. bandıra. mandıra. çitəş. çiqtəş. ayrılmış bölük.

baqurdaq bağurdaq. bardaq:

baqus bağus. bağuq. bağuş. qutra. qotra. bandıra. mandıra. çitəş. çiqtəş. ayrılmış bölük.

bal - tikə. parça
- yağ bal: çox yaxcı. ə'la. - yağ bal olsun: nuş olsun. afiyət olsun.
- bal ağdasından yapılan halva: qamış halvası.
- yağilə balilə: tam ləzzətlə.
- yallı ballı: yaraşıq gövdəli.
- göməc balı: əriməmiş bal.
- oğul balı: körpə arının yetirdiyi ağ bal:

bala 1. az. tamla. damla. - damla damla: bala bala. - damla damla aşınar, çıxar qazan başına. 2. gənc. uşaq. - oğrət gəncin işətti.
- geçi balası: oğlaq.
- bala bala: kəməs kəməs: qamas qamas (< kəm: az). xımır xımır. - bir yaşılı dəvə balası: yelək. yələk.
- domuz balası: cocqa < cocuq. cocuq_8.
- bala bala: gələ gələ: ged gedə: asayın. vara-vara: tədricən. miruri zamanla.
- dəvə balası: köşək. küçək.

balaca az. bala. tamla. damla. - damla damla: bala bala. - damla damla aşınar, çıxar qazan başına.

balaq 1. baluq. > paru_fars. kürək biçimində olub, qayıq sürməyə yarar kürək. 2. baldaq. bölük. balıq kimi ayrılmış parça. bütün. tamam. kamil. 3. > bəlx şəhəri. 4. qabaq.

balaq malaq. camış buzağısı.

balalamaq qulunlamaq. (dişi eşşək üçün).

balası - doğuz balası: burtlaq.

balat 1. balıt. qalat. tikiş. tikilmiş. kəsit. kəsilmiş. 2. bütri. şüşə.

balçaq balçaq. 1. əli qorumaq üçün qılıncın sapına olan qaldırım. 2. sap. qəbzə. dəsdə. - qılıc balcası: qılıc sapı.
- qılıc qaşı: qılıncın (əğri olan) sapı.

baldaq balaq. bölük. balıq kimi ayrılmış parça.

baldır - baldır gəmiyi: incik sümük. incik gəmik.

balığ - gəlincik balığı: dadlı yeməli balığ çeşiti.
- iri balıqları qılcığı, qılcığ yerinə olan gəmikləri: gəlmic.
- kilis balığı: dadlı su balığlarından olan yayın balığı.
- kiliz balığı: sazan balığı çeşiti.
- bodur, şişman kəpəl balıq çeşiti: qanbut.
- balığın alt yanında, ayaq yerinə işləyən, ikişər dördər olan kürəkləri: qanat.
- balıq çeşitləri: sarı qanat. - qızıl qanat.
- qaragöz balığı: palamud balığının böyük, bayağı çeşiti.
- qılıc balığı: burnu kəsgin, uzun, iri balıq.
- kiçik balığ çeşiti: qırası.
- böyücək, gəvşək ətli dadlı su balığı: yayın.
- böyük balığ qılçığı: gəlmic. böyük qılçıq.
- qara balığın kiçik çeşiti: sarpa.
- balıq qalxan yavrısı: parpa.
- balıq qulağı: balığı qulağa bənzər bölümü, ki soluq yerinə suyu ordan alıb ötürür.
- balığ toru: əğrib. - bəy balığı: bir çeşit mərsin balığı. - qara mərcan balığı: ışqına.
- bulanıq suda balıq avlamaq: fürsəti işə tutmaq.
- "balığ oti" sıraca otu çeşitlərindəndir.
- qırlanqıc balığı: əti dadlı, uzun qanatlı, gözəl al boyalı balığ çeşiti.
- balıq dişi ki ondan piçaq kimi ayqıtlara sap yapılır: som.
- balığ qullaı çeşiti: olta iğnələri çeşitindən: damaqlı iqnə.
- daş balığı: balığ çeşitlərindən.
- durna balığı: balığ çeşiti.
- palamud balığının böyükcəsi: turıq.
- okinoz deyilən balıq: torına.
- tomuz balığı: yunis balığının böyüyü.
- qıyıda balıq tutan avçı: qıyıcı.

balıq - gümüş balığı: çamuqa.

balınc bəlinc. ölçü. əndazə. qədr.

balış kisə. sandıq. kes. - balış aqça: kisə aqça: çağında beş yüzlük quruş.
- yumşaq yastıq, balış: üz yasdığı.

balış tumaç. tobra. kisə.

balıt balat. qalat. tikiş. tikilmiş. kəsit. kəsilmiş. qayim.

balqan (< bal). 1. iti. kəsərli. 2. qızqın. 3. iyit. pəkləvan. pəhləvan. 4. məncənaq.

balquc malquc. (bal: bölük. kəsik) baltaçı. qaramanlar, oğrular başçısı. - malquc oğlu: kopoğlu.

ballamaq şirin, bal, şəkər artırmaq. tatlamaq. dadlamaq. dadlı edmək. dadlılandırmaq.- bu acı qəhvəni bir az dadlamaq gərəkir. - yağlayub ballamaq: təlləyüb pullamaq. tə'rif tosif edmək.

ballandırmaq 1. tə'rifləmək. 2. mubaliğə edmək.

ballıq dadlıq. şirinlik. təşviqnamə. təqdirnamə.

balta donuq. donmuş. qat. dik. - qat dur. - hava soyuqdan qat kəsilmiş.
- ağır balta (kərki) ilə vurub kökündən qırmaq: gərginmək.
- balta daşı: malta daşı: qolay kəsilib işlənən daş çeşiti.
- balta qəməsi: baltanın tirəli üzü.
- baltayı daşa vurmaq: baxmadan, gözləmədən qarşına gələnə, ağzına gələn sözü deyib, əlinə düşən işi qılmaq.
- böyük balta: kərki.
- sapsız balta: yiyəsiz mal. ortalıq malı.

baltaçı balquc. malquc. qaramanlar, oğrular başçısı. - malquc oğlu: kopoğlu.

baltaçı xərabkar.

baltalamaq xərabkarlıq edmək.

baluq 1. ( < balta: bölük) gilas. ayaq. bardaq. 2. balaq. > paru_fars. kürək biçimində olub, qayıq sürməyə yarar kürək.

bana manğa.

bandıra mandıra. qutra. qotra. bağuq. bağus. bağuş. çitəş. çiqtəş. ayrılmış bölük.

banğ - "aq banğ" sıraca otu çeşitlərindəndir.

bantaqa bantaşa. məntəşə.

bantaşa bantaqa. məntəşə.

bar bur. bor. bora. 1. düz, təkiz olmayan. - bor yer: bur yer: şoraq yer. çoraq yer. 2. bulantı suyun qabda buraqtığı bar, iz, pas, pus. - bor bağlamaq. - borca qoymaq. 2. böyük. iri. - bar yiqdə: iri iğdə. 3. var. səmər. səmir. 4. pas. kir.

bara kırıx. iştibah. - bara qoymaq: kırıxmaq. qayıxmaq.iştibah edmək. söz arası uçqunmaq.

barac sucaq. sacaq. müttəhim edən vəkil.

baraqa salaş. kiyusk. köçək. köşək. yol üstü qurulan əğrəti tüncıq, tükan. - qəzet salaş. - bostan salaş.

baraq uzun tüklü, qıllı, saçaqlı nərsə (çoxa. gəbə. at. av köpəyi)

baram - baram baramdan₈: vAxt geşdikcə. günü gündən. geddikcə. gün sayın. ged gedə.

barastılamaq barsatmaq > pərəstiş edmək. tapalamaq. təpələmək. qaldırmaq

barat bıraq. bir yazılı kağız bir paranın almaq yaxud vermək həqqini başqa birinə verir.

baravan fəravan. barvan. gür. kür. gur. zor. bol. məbzul. - gür su.

barçaq balçaq. əli qorumaq üçün qılıncın sapına olan qaldırım.

barçın pərçin. bax > bərkin.

barda barda barda!: varda varda!. barda!: çəkil. geç. bük bük!. yol açmaqda deyilən söz.

barda! çəkil!. geç!. bük bük!: bardabarda!: varda varda!. yol açmaqda deyilən söz.

bardaq bağurdaq. qopa. ayaq. qədəh. içməyə yarar qulplı qab.

bardaq baluk. gilas. ayaq.

bardaqlamaq vardaqlqmaq {> pərdaxtən_fars ( < bar. var)}

bargah astanğ. astan. eşik. qapı.

barik_fars < barıq. arıq. axıq. incə.

barıq 1. (> barik_fars). arıq. axıq. incə. 2. bırıq. qoxmuş.

barı barılıq. barılkim. heç olmazsa. heç dəgilsə.

barılıq barı. barılkim. heç olmazsa. heç dəgilsə.

barılkim barı. barılıq. heç olmazsa. heç dəgilsə.

barımaq barınmaq. qorunmaq. sığınmaq. sapranmaq. sipər altına almaq.

barınaq pənahqah.

barındırmaq pənah vermək. hifz edmək:

barınmaq barımaq. qorunmaq. sığınmaq. sapranmaq. sipər altına almaq.

barış aşıt.

barış uzlaşma. uylaşma. müsalihə. muvafiqət. sülh.

barışan pərişan_fars. buruşqan. ürpək. tükləri biz biz, miz miz şişmiş. qarışıq. durmu.

barışdırmaq aşıtlamaq.

barışıq 1. uyuq. uyğun. tutar. muvafiq. 2. müsalihə. müsalimət.

barışmaq aşıtmaq.

barıştırmaq uzlaşdırmaq. uz uza, us usa gətirtmək. uylaştırmaq.

barıştırmaq uydurmaq. cürləmək. cütləmək.

barq bark. 1. təknə. təngə. barnaq. 2. yer. məskən. 3. yamut. yuva. barnaq. ev. 1. dudman. xandan. - obarqlı: evli.

barqa 1. şimşək. yalınğ. çaqın. 2. yıldıraq. şimşək.

barqalamaq şimşək çaxmaq. yıldıramaq.

barqamaq evlənmək.

barqatmaq evləndirmək.

barqış barğış. yarış. sapdaş. bağdaş. bağlaş.

barqışmaq barğışmaq. yarışmaq. sapdaşmaq. bağdaşmaq. bağlaşlamaq.

barqışmaq barğışmaq.bağdaşmaq. bağlaşlamaq. sapdaşmaq. yarışmaq.

barqlanmaq obarqlanmaq. evlənmək.

barquluq gedməyə çatan, həqli edən kimsə.

barlanmaq varlanmaq. bolunmaq. olunmaq. mövcud olmaq.

barlı 1. varlı. bərli. səmərli. səmir. səmiz. bərəli. 2. pasaq. pasaqlı. kirli. 3. varlı. səmirgin. yüklü.

barmaqçıl barmağa taxılan naylon qapuş.

barmaq 1. təkərin ortasında çəmbərə gedən çubuqlar. - təkərin iki barmağı qırıldı. 2. dağ təpəsinin sivrisi. 3. uzunluğ ölçüsü. - bir arşın igirmidörd barmadır. - bir atdım oniki barmaqdır. 4. barmağı quyuq, suyuq nərsiyə vurduqda, barmağa yapışan ölçü, miqdar. - bir barmaq bal, yağ. 5. dəxalət. - bu işdə onun barmağı var.
- bardı gəldi₈: vardi gəldi. vurdi gəldi. Əgər. gərəkirsə.
- baş barmaqdan dolayı, dördüncü barmaq: adsız.
- barmaq ısırmaq: barmağın dişləmək. şaşmaq.
- barmaqlıq deyilən, qovşaqla, aralıqlı çubuqlardan qurulmuş örtüyün hər bir çubuğu.
- barmaqların adı. baş barmaq. tanıq barmaq. orta barmaq. adsız barmaq yaxud üzük barmaq. sərçə barmaq
- ağza bir barmaq bal çalmaq: dadlı bir örnək verib aldatmaq. ümidə düşürmək.
- on barmağı yaxasında: sallanıb qopmamaq, əl çəkməmək.
- beş barmaq: çaqır tikəni.
- barmağı ağzında: barmaq ısırmaq: şaşa qalmış.
- barmaq yolı: qoşunun hicaya uyğun biçimi.
- barmaq üzümü: uzun dənəli üzüm.
- barmaq qarışdırmaq: taxılmaq. dəxalət edmək.
- barmaqla göstərmək: çox tanınmış olmaq.
- barmağı tutan şişli, irinli xəstəlik: qurlağan. tolama. dolama. ət yaranın yüngülü. domuz burnu.
- qısa qalın barmağ: tarabuzan.- nərdiban tarabuzanı. - tarabuzan babası:{ 1. bu barmaqlığları birgə tutan iki yan dirək, çubuq. 2. qocalıqdan bir nə bilməyən kişi.}