Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

bəlləyiş bəlləmə. öğrənmə. hifz. əzbərləmə. zəbt.

bəlli bildinğ. aşqar. aşqal. açqal. açıq. yırıq. qapaqsız. əyan.

bəllirmək bəlirmək. 1. açılmaq. ağarmaq. - gözləri bəlirdi. 2. aşgar olmaq. zahir olmaq. - çox keçmədən bəlirdi. - bəlirin gizli sirləri. 3. ifşa olmaq.

bəllisiz bəlürsüz. 1. məchul. 2. nabud. 3. şübhəli. məşkuk.

bəlürsüz bəllisiz. 1. məchul. 2. nabud. 3. şübhəli. məşkuk.

bəlva bulağay. aşub. bulğaq. qovğa.qarışıqlıq. gurultu. - işçilər arasında bir gurultu qopdu. - bu gurultu nədən ötürüdür.

bən nişan.

bənçi xudpəsət.

bənd bəd. bağ. boqağı. buqağı. köstək. zəncir. qeyd. əqd. bağlama. rəbt. qınaq. barmaq məfsəli. barmağın çıtlayan yeri.
- yəhər bağı, bəndi: aşırtma. aşırma. qulan.

bəndər iskilə. ağız. yanşaq. yanaşacaq yer.
- bəndəri qorumaq üçün dənizin qıyılarına buraxılan, atılan daşlar, qayalar. bırağıntı.

bəndli boğmaqlı. boğumlı. məfsəlli.

bənəq bənək. bənğ. xal. ləkə. - geyikin iri, bənəkli çeşiti: sığın.
- bənək bənək: səpgil. sərpmə

bənəqli bənəkli. bənli. xallı. mənğliq. - üstünə qar yağmış kimi, ağ bənəkli nərsə: qar yağdı. - qar yağdı toyuq. qar

bəngəfə məngəfə. qalın qafa. dana baş.

bəniş bənziş. oxşarış. kimiş. tayış.

bəniz bənz. bənzik. 1. üz. görnüş. - dənizin bə:nzi. 2. üz boyası, üzün rəngi. - bənzi atmaq: bənzi uçmaq: bənzi pozulmaq: sararmaq. 3. üzün rəngi. anğ. ənğ. - qara ənğli. - buğday ənğli.
- bulanıq bəniz: soluq, fərsiz surat üz.

bənq bənğ. bənək. xal. ləkə.

bənqək bax > bənək

bənli bənəkli. xallı. mənğliq.

bənlik 1. qurra. qurur. kibr. 2. xodi.

bənz bəniz. bənzik. 1. üz. görnüş. - dənizin bə:nzi. 2. üz boyası, üzün rəngi. - bənzi atmaq: bənzi uçmaq: bənzi pozulmaq: sararmaq.

bənzəmək 1. görünmək. sanılmaq. zənn olunmaq.- bu qumaş ipək kimi görünür. - bulutlar yerə enmiş görünür. 2. uymaq. uyuşmaq. oxşamaq.
- çox bənzəmək: burundan damlamaq.

bənzər sınar. tənəş. dənqdəş. xuydaş. həmxuy. uyar. oğşar. varı. çəkən. gedən. sayaq. yolunda. biçimində. müşabih.
- sıravarı: bir sırada. bir sıralı.
- çapqınvarı: çapqın olan kimi.
- türkvarı: türkəvarı: türk yolunda.
- xaçvarı: xaça bənzər.
- heyvan sınarına çəkər.

bənzərsiz 1. olmadıq. misilsiz. - olmadıq işə qaldıq. 2. uyarsız. oğşarsız.

bənzəş osom. yosom₉. usum. qiyas.

bənzətilmək 1. uydurulmaq. təşbih edmək. təmsil edmək. - bu ona bənzətiləməz. 2. təqlid edmək. 3. yanılıb sanılmaq. - aranan ölütə bənzətildi, tutuldu. - nərsiyə (bir şeyə) bənzətilmək: bir işin olur olmasın qurtarılması, qurtulmuşu kimi yapılması, oxşarılması. - adama bənzətilmişlər.

bənzətmək 1. yanıltmaq. əks etdirmək. təqlid edmək. - sizin şəklizi çəkib, lap bənzətdi. - bu şəkli lap mənə bənzətdin. - bu işləri bənzətən varmı. - bu sözləri bənzətən. 2. yanılıb nərsəni başqasının yerinə tutmaq. yanılıb sanmaq. - bağışlayın sizi ona bənzətdim. - nərsiyə (bir şeyə) bənzətmək: bir işi olur olmasın qurtarmaq, qurtulmuş kimi yapmaq. - çalışır özün adama bənzətsin.

bənzətmə təşbih. təqlid.

bənzəyiş müşabihət

bənzəzşmək əşləşmək. müşbeh, maadil olmaq.

bənzik bəniz. bənz. 1. üz. görnüş. - dənizin bə:nzi. 2. üz boyası, üzün rəngi. - bənzi atmaq: bənzi uçmaq: bənzi pozulmaq: sararmaq. 3. müşabih.

bənziş bəniş. oxşarış. kimiş. tayış.

bənztən 1. oxşatan. yanıtan. təmsilçi. təqlid edən. müqəllid. - bu işləri bənzətən varmı. - bu sözləri bənzətən. 2. aktiyor. hünərpişə.

bər (< bar. var). 1. olmuş olan nərsə. anıq. hazır. əldə olan, sanda, zehnidə olan nərsə. məhfuz. hifz olunmuş. hafizə. yad. - bərdən oxu. - bərin itirmək: olanın, huşun itirmək. - bərsiz: huşsuz. karsız. - bərinə ağ qatım: ağlıva qadam gəlsin. 2. orta. çevrə. mihit. - bərdə bir şey yoxdu. - bu bəriləri arın saxlamalı. 3. köks. sinə. - bərə al: bər al: yadla. yadında saxla. 4. yemiş. - bərsiz ağac, baş əğməz. 5. sonaç. nəticə. - bərsiz barsız karsız. - buda bizim bərimiz. 6. əmək. müzd. padaş. - bərli iş, bərsiz iş.

bərabər busan. əş. musavi. hamar. sıvat. əş hündürlükdə olan. birbirə. bilə. belə. birlikdə. yanı sıra. yan yana. əkiz. - onun bilə gəldim. - bərabər götürmək: almaq. - coluğ cocuğuvu al ged.

bərabərləmək 1. birbirələmək. musavilətmək. təsviyə edmək. 2. topuqlamaq. ayaqlamaq. yarıqlamaq. birləmək. müsaviləmək. tarazlamaq.

bərabərləşmək birbirəşmək. dəngləşmək.

bərah < bayağ. ucuz. - çox bərah dəğərə almısan: bayağı, ucuz dəyərə.

bərdüvan₂ ucuna ip bağlayıb uçurtulan nə. uçurtma. yeləcək. yelləncək.

bərəbərlik birbirəlik. 1. təsavi. musavat. 2. müvazinə. maadilə.

bərək - bərək, bələk göz: bölük göz: börək göz. ala göz. böyük iri badam göz.

bərək > bərg. vərəq. yapraq.

bərəkətli bola. bolaq. bolluq. boluq.

bərəkətli uğurlu. xeyirli. məsud.

bərə 1. mərə. mirə. mürə. vərə. əbə. hey. əyə. yansıma sözlər. - bərə demədimmi. - bərə qardaş. 2. iyilik. yaxşıqlıq. afiyət. - bərələr olsun: oğurlar, xeyirlər olsun.

bərələtmək vurmaq. ursalamaq. zədələmək. - yemişlər sandıqda ursallanıb. əzib yormaq. bıqtırmaq. incitmək. - bu sözlər məni ursaladı.

bərəli bərli. səmərli. səmir. səmiz. varlı. barlı.

bərəlnmək əzilmək. urulmaq. vurulmaq. zədələnmək. - urulmuş yemişlər.

bərəs bərsə. yəprəs. 1. xallı. 2. zədəli.

bərətmək bərraqlamaq. bəritmək.

bərg < bərək. vərəq. yapraq.

bərgüsar bərqüzar. ərməğan. yarmağan. töhvə.

bərgüzar bərqüsar. ərməğan. yarmağan. töhvə.

bəri - bax bəri: yaxci. bax bir!. görəlim!.
- ötə bəri: fır dolayı. çəp çevrə. - ormanı fır dolayı dolandıq.
- ötədə bəridə: qıyıda bucaqda.

bəri - ötə bəri: yuxarı aşağı.

bərimək gedmək. göndərilmək. müracət verdirmək.

bəriş 1. başmaqla qalıbın arasına qoyulan yonqa. 2. ağac, odun kündəsin yarmaqda, yarığına qoyulan yarqıc. yarqıc (yaran) dilim.

bəritmək bərraqlamaq. bərətmək. göndərmək. müracət vermək.

bərk bərk. pək (p <> b ) bək. 1. dabanlı. duraqlı. dönməz. sabit. 2. kal. 3. mətin. 4. sıqı. sıkı. sıxı. qısı. qısqıq. qatı. sərt. möhkəm. sərt. qatı. qat. bək. sivri. sərt. kəsgin. quvvətli. möhkəm. sağlam. güclü. qəvi. yavuz. bətər. yaman. şədid. şiddətli. çox sərt. əntiq. foquladə. xariqüladə. qıyaq. sərt. vurqulu. çitik. dönməz. sağlam. əkit (< əkmək: dayaqlamaq). tiri. diri. dirik. tirik. qatı. bək. qatı. qat. sərt.- qat davranma. - sıxıq bərk. qıs qıvraq. ip iti. bərk bərkinə. bək bəkinə. kip kipinə.
- bərk bərkinə: bək bəkinə. qıs qıvraq. sıxıq bərk. ip iti. kip kipinə. - diri söz. - bərk sıx:. ikidə bir: ikidə birdə: hər vax. - sağ qazıq: güclü mıx. - sıqı tut. - sıqı de. - sıqı ət. sıqı sümük: gəvrək olmayan. - qısı ürək.

bərkimək gəlmək. yetişmək. sərtləşmək. itimək.

bərkimiş aşılı. güclənmiş.

bərkitmək bəkləmək. çoşlamq. cuşlamaq. yükləmək.

bərklik dirilik. sərtlik. yavuzluq. bətərlik. yamanlıq. şədidlik. sərtlik.

bərq bərk. qurs. tüm. bütün.
- bərk sağlam, güclü: turp kimi.
- üzü bərk: üzü bək: utanmaz.

bərqidən bərkidən. qabıq. qapıq.

bərqimək bərkimək. qatılaşmaq. qatlaşmaq. quyulaşmaq. quyuqlaşmaq. quyuqlaşmaq. qatılmaq. pıxtlanmaq. qatılmaq. pıxtlanmaq.- yoğurt qatıldı. - qan qatıldı.

bərqin bərkin. (b <> p ) pərçin. barçın ( < birkitmə). 1. çəpər. bir yerin çevrəsin qorumaq, sağlamaq üçün daş çanqıl, çalı çırpıdan kiçik duvar bərkitmə. 2. nərsəni bir birbirinə keçirdib birikitib, bərkitmə. - pərçinmiş ikini birbirindən ayırmaq çox zordur.

bərqinə - bərk bərkinə: bək bəkinə. qıs qıvraq. sıxıq bərk. ip iti. kip kipinə.

bərqiş bərkiş. bəkiş. qatılaş. qatlaş. təqviyə.

bərqit bərkit. sağat. tayaq. dayaq. yardam. təqviyət.

bərqitmək bərkitmək. düzəlmək. qayırmaq. dikətmək. qayim qoymaq.

bərqitmək bərkitmək. qayırmaq. qoymaq. qərar vermək.

bərqləşdirmək bərkləşdirmək. gücləndirmək. sıqmaq. quvvət vermək. təşdid edmək. - bu işdə siz bizim əlimizi sıxdız: əlimizdən tudduz. - səsin sıxıb çığırdı. - bir biçiyi (hərfi) sıxmaq: təşdidlə oxumaq.

bərqləşmək bərkləşmək. pəkləşmək. qatılmaq. qatılaşmaq. sərtləşmək. - bu toprağ günəşlə bərk qatıldı.

bərləmək içinə, sinəsinə, köksünə almaq. (əz bərləmək sözüdə "əz" əki artıqdır).

bərli bərəli. səmərli. səmir. səmiz. varlı. barlı.

bərnamə tökmək uydurmaq. tasarlamaq. pılan cızmaq.

bərraq turuq. turu. duru. duruq. açıq. saf. - duru su.
- ışıltılı, bərraq olmayan: tonuğ. donuğ. dumanlı. tüssüli. bulutlu. boz. soluq. - donuğ sırça.
- ışıltılı, bərraq, sarı göz: durna gözü.
- pırraq, bərraq olmayan: təsfiyə olunmayan. bulanıqlı. tortlı. tortılı. dürtli. kədir.

bərsə bərəs. yəprəs. 1. xallı. 2. zədəli.

bəsat 1. pusat. busat. basat.yat. yataq. yataqan. qalxan zireh kimi, qorunmaq üçün nərsənin üzərinə yatırılmış yat yaraq, silah sürsat. 2. döşən. yaylıq. açlıq.

bəsdə Cə'bə < cım + bə. cumbə. kumbə. komba. qabırqa: qutu. qabırcak₈. qısqın.

bəsdi basdı. ət suyu, qiymə ilə pişirilən göy. - kül basdı: küldə pişirilən ət. - qaş basdı: qaşın üzərindən, başa yanqılıc bağlanan ləçək. - dal basdı: ağırlıqı ilə dalı əğib əyən kərəz

bəsək ( s <> z ) bəzək. bezək. bədzək. süs.

bəsə 1. əhd. qovl. təəhhüd. - bəsə vermək: təəhhüd edmək. 2. atəşkəs. - iki aylıq bəsə vardır.

bəsəri bəsri. bəcəri. aşılama. (suyu soğutmaq. - bəsəri su) becərilmiş. barvarı. pərvəri.

bəsi 1. ədəb. tərbiyə. azuq. azıq. 2. təğziyə. 3. bəsləniləcək yer. - bəsiyə qoymaq: səmirtmək.

bəsic - bəsici imumi: iməcilik. birlikdə qoşuş: birlikdə qoşuşub yardımlaşma. kömək.

bəsili 1. tavlı. tavlatılmış. səmrilmiş. 2. şişman. 3. yetərli. kafi.

bəsitmək bəsləmək. becətmək.yamatmaq.

bəs büs. 1. artıqlığı, bərkliyi vurqulayan ön ək sözü. - bəs bəlli. - büs bütün. 2. tüzən: düzən.

bəsləmək 1. yedirmək. tavlamaq. infaq edmək. 2. altını doldurmaq. qalınlaştırmaq. altamaq. qabartmaq. - altını pambıqla bəslə. 3. böyütmək. böyüməsinə qulluq edmək. yetişdirmək. becərtmək. tərbiyət edmək. - bu cocuğu mən böyütdüm. 4. tərbiyələmək. dərləmək. asıramaQ. yedirmək. 5. yapmaq. tutmaq. qurmaq. yetişdirmək. hazırlamaq. - turşı tutmaq. ipək böcəyi tutmaq. - xəmir tutmaq. maya tutmaq. - yoğurt tutdu. 6. bəsitmək. becətmək.yamatmaq.

bəsləmə 1. altı dolu nərsə. 2. boğazlığına (yeyib işləməyinə) geyimnə qarşı (müzdü) tutulan qulluqçu. 3. qulluqçu qız. yanaşma qız. 4. boğazlığına (yeyib işləməyinə) geyimnə qarşı (müzdünə) tutulan qulluqçu.

bəsləyiş təğziyə. infaq.

bəsli səmiz. toplu. ətli. dolu. arıq olmayan. - bu kərə onu toplu gördüm.

bəsri bəsəri. bəcəri. aşılama. (suyu soğutmaq. - bəsri su) becərilmiş. barvarı. pərvəri.

bəst döşətmə. açma. yayma.

bəstər­_fars <> bastar <> pəstər <> pıstır. altlıq. altda olan. yataq.

bəşarət verən öndüc. savçı. savaçı. müjdəçi. bəşir. öndən gedib xəbər götürən.

bətalət bataqlıq. batıqlıq. gəvşəklik. turğunluq. durğunluq. ağırlıq.- o durqunluqla, iş görülməz.

bətdəmək səddəmək. qapamaq. qapsamaq. tutmaq. yumutmaq. sədləmək. kəsmək. - dəliyi qapat.

bətər aşırı. qıyaq. fövqüladə. mubaliğəli. yaman. yavuz. iti. yaklış. yavuz. bərk. yaman. şədid. şiddətli. çox sərt. əntiq. foquladə. xariqüladə. qıyaq.- qıyaq gözəl. qıyaq zəngin. - qıyaq bağadur.

bətərlik yavuzluq. bərklik. yamanlıq. şədidlik. sərtlik.

bətn quşaq. göbək. nəsl.- beş göbəkdən bəri.

bəttəmək bəddəmək. bağlamaq. tutmaq. qapamaq. soxmaq. uğratmaq. tutturmaq. giriftar edmək. - başımı bəlaya uğratdım. - bir qaya zivib yolu tutdu.

bəy 1. ağa. rəis. buyruq. 2 cənab. sır.

bəybaşı müdür.

bəyəniş xoşa gəliş. yaranış.

bəyənmək bəyənmək göz tutmaq.

bəygir enənmiş, iğdiş at. - ağanın bəygiri: ülkək. güstax. cəsarətli.

bəyqan bayqan. bayqın. bəxtəvər. məsud.

bəylik bəqlik. nəciblik.ağalıq. böyüklük. idarə.

bəylikçi bəqlikçi. xan sarayının baş bitikçisi.

bəyzək bəzək. bədzək. naxış.

bəyz_ərəbi (yumurta) <> bez: sınırların toplanıb yumaq olmasından oluşan yumruq.

bəzədi göyçil yaqut.

bəzək ( z <> s ) bəsək. bezək. bədzək. süs. bəsək. ( s <> z ) bəzək. bədzək. süs. donat. don. ton. təzyin. - donlu donatlı ev: bəzəkli ev. 1. bəyzək. bədzək. naxış. süs. saruq. sarıq. sarquq. sayvan. seyvan. çıxıntı. damla. tamla. oyma. sıçaq. saçaq ( saç <> aç # iç ). 2. yalandan iş. yaldız. üstün görü iş. üstün gör işləmə. göz boyama. solaylama. qolaylama. - onun diplomu bir yaldızdır. - içi təzək, üzü yaldız. - yalançı, üzdək (səthi) süs, bəzək: qalay. şişik. kova. qaval. - bildiyin bu qədər, qalayın nərədən. - atalıq qalayı kişiyə yaramaz: atasının ad sanına güvənmək (sevinən) kişiyə yaraşmaz.
- üzə vurulan bəzək düzək: üz yazısı:

bəzəkçi yaldızçı. ayna daraxçı. yazmaçı. yazıçı. süsəş. məşşatə. gəlinlərin, qadınların üz gözünə boya yaxan, yapışdıran kişi. arayişgər. məşşatə.

bəzəkdüzək - aldatıcı bəzək düzək: alayış.

bəzəkli bəzəkli. oyalı. müzəyyən. nəqş o niqarlı. düzgünlü. süslü. ənli kirşanlı. - düzgünlü qız aldı ürək əlimdən.
- süslü bəzəkli: qalaylı. hay küylü.

bəzəksiz quru. alıqsız. gəcsiz. - quru duvar.

bəzəmə tonatma. donatma. süsləndirmə. təzyin.

bəzəmək süsləmək. düzənləmək. qaplatmaq. qaplamaq. qalpatmaq. qalpamaq. tonatmaq. donatmaq. təzyin edmək. süsləmək.yaxışdırmaq. təzyin edmək. yaldızlamaq. zinət vermək. təzhib edmək. yaratmaq. toxumaq. düzəltmək.
- otaqları nə gözəl yaraşdırmısız.
- evi qalpatladıq. - bu qoca qarı özün nə qalpatıb durur.
- nərsə üzərinə tel, pul, topuz çivi vurmaq, işləmək: qaqmaq. ( q <> t ) taqmaq. - altın gümüş qaqılı nərsə.
- üzdən, yalandan səthən, süsəmək, bəzəmək: qalaylamaq.

bəzən sünni. məsnoi. bəzək. süs. zinət.

bəzənmək naxışlamaq. əsriləmək. süsləmək.

bəzgək qalayçı. üzdək. süsüc. üzdə göstərən. üzdək, səthi, təməlsiz köksüz iş yapan kimsə. saxtakar.

bəzgəklik qalayçılıq. üzdəklik. süsüclük. təməlsizlik köksüzlük. saxtakarlıq.

bəzistan bədəstan. bədəstən (< bəzəmək). bəzəkli süslü, bahalı dəğərli, qızıllı gümüşlü nərsələr satılan örtülü, qapalı qapılı çarşı.

bəzm yığıncaq. yığva.

bibər bibli_ka. batmul. butmul.

bibli_ka batmul. butmul. bibər.

bıcırğan dəmiri ağartma ayqıtı.

biçdirmək qırpdırmaq. qırdırmaq. kəsdirmək. qısatmaq. nərsənin əl qolun yığıb, qırıb kiçitmək.

biçdirmək 1. kəsdirmək. yardırmaq. şəqqələtmək. - ağac biçdirmək. 2. ölçü üzrə kəsdirmək. - paltar biçdirmək.

biçək 1. biçin. qıt. kəsmə işi.- qıt dövrü: biçin çağı. 2. pəçək. kəsbət. kisvət (< kəsmək). nərsiyə uyqun kəsilən parça, örtük.
- bəq bikəç. bək bikəçkə. təkinlərin sanı biçəki.

biçən biçici. oraqçı. biçici. oraqçı. kəsici. zalim.

biçərləmək başarlamaq. başa çıxarmaq. təsviyə edmək.

biçi 1. kəsi (< kəsmək). geysi. bezdən biçilmiş. paltar. - kəsi biçmək: biçi kəsmək: paltar biçmək. - kəsi daşı: bulaq çay yanında palatarı döğərək yumağa özəl yassı daş. 2. biçik. hərf. - yatba biçi: hərfi rəbt. - mənlə sən: mən və sən: ( bu tümlədə "lə", "və" yatba biçidi).

biçici biçən. kəsici. oraqçı. zalim.

biçik 1. qılıq. rəsm. yansı. çəkil. şəkil. əks. foto. fotoqrafya. - qılıq çıxarmaq: qılıq çəkmək: əks salmaq. 2. qılıq. zahir. 3. biçi. hərf. - yatba biçi: hərfi rəbt. - mənlə sən: mən və sən: ( bu tümlədə "lə", "və" yatba biçidi). 4. licim. çəkil. şəkil. qurum. hey'ət. - o qurumda çıxmaq olmaz. - bu nə qurudu belə. 5. yol. qırım. kəsim. tərz. şəkil. islub. - ana biçik: ana dəfdər: kötük.

biçilmiş biçmə. kəsmə. kəsilmiş. kəsik. kəsilmiş. məqtu'. - kəsik parça, ağac, kağız.
- sərən biçməsi: sərəni biçib, uzun döşəməli ağac.

biçim 1. üz. form. surət. islub. tərz. 2. əndam. biçmə. yaxşıq. uyqun. oran. tənasüb. - yeni biçim. - biçiminə gətirmək: uydurmaq. qalıbına qoymaq. 3. qırım. zahir. 4. qılıq. şəkil. edik. mod. tərz. 5. tas. tası. nəqşə. 6. qət. (> qədd). ölçü.
- bir quruğun biçimi, duruşu. bünyə. yapi.- iri yapıli.

biçimində varı. bənzər. çəkən. gedən. sayaq. yolunda. müşabih.
- sıravarı: bir sırada. bir sıralı.
- çapqınvarı: çapqın olan kimi.
- türkvarı: türkəvarı: türk yolunda.
- xaçvarı: xaça bənzər.

biçimsiz biçiksiz. bəşiksiz. qatanqur. gobud. yaxışıqsız. qılıqsız. beqiyafə. bol paça. şapşal. çapçal. oransız. çəksiz. yaxışıqsız. uyarsız. tanasübsüz. pasaqlı. çapaçul. salqım saçaq. uyuşsuz. uykusuz. yaxşıqsız. qeyri mütənasib. küt. qunt. künt. qıssa. qopal. kopal. kupal. küp kimi. tobaç. qunt. qıssa.
- qıssa, qalın olaraq biçimsiz: topaç. - topaç kişi. - topaç qıra, xiyar. - topaç yapı. - qısa boylu, tıqnaz, topaç olan: top topuz.
- şişman, biçimsiz, qıssa olan: tumbadız. - tumbadız.

biçimsizlik oransızlıq. çəksizlik. yaxışıqsızlıq. yarmaşsızlıq. uyarsızlıq. tanasübsüzlük.

biçin biçək. qıt. kəsmə işi. zülm. kəsim.- qıt dövrü: biçin çağı.

bıçqı₁₁ təstəre.

biçqul iti. çalt. yüvrük.

biçmək qırpmaq. qırmaq. kəsmək. qısatmaq. nərsənin əl qolun yığıb, qırıb kiçitmək. oyan bu yanın kəsmək. - xərclərizi qırpa qırpa azaldın. - bu kağazın ursalanmış qıraqlarını qıpdım. - yazın sıcaqlığında qoyunları qırpın. - yeməyin çoxluğuna baxmayaraq, qırpa qırpa heç bir nə qalmadı.

biçmə biçim. oran. kəsmə. biçilmiş. kəsilmiş. - sərən biçməsi: sərəni biçib, uzun döşəməli ağac.

biçrən > pencər. biçilib yeyilən nərsə.

biçuq bıçuq. yarım. nisf. - bir buçuq: yarım qədər. - bir buçuq yarım: bir yarım. birə at üstünə yarım.

bıçuq biçuq. yarım. nisf. - bir buçuq: yarım qədər. - bir buçuq yarım: bir yarım. birə at üstünə yarım.

bidiriğ (< bi + diriğ: darıx. dartıq. tarıq). darıxsız. darqamaz. tarqamaz. darıxmaz. əsigəməz. əsirgəmən. əsirgəmiyən.

bığ bax > buğ.

bikəç - bəq bikəç. bək bikəçkə. təkinlərin sanı biçəki.

bikəranə_fars < kərənsiz. bikəran_fars. (< kərmək). ucsuz bucaqsız.

bikəran_fars < kərənsiz. bikəranə_fars (< kərmək). ucsuz bucaqsız.

bıkır bıkmış. bezar. usır. usanmış.

bıkmış bıkır. bezar. usır. usanmış.

biqanəgi yabançılıq. özgərçilik.