Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

çevrəmək qucaqlamaq. əhatə edmək. şamil olmaq. çevirmək. tolamaq. dolamaq. quşatmaq. yörəyə, çövrəyə döndərmək. - başına bi şal dola. - belivə bir quşaq dola, soyuqdu. - bu kitab sizin konuların hamısın qucaqlayır. - bu kitab nə qucaqlayır. - bu qanun onu qucaqlamaz.

çevrətmək tolaşdırmaq. dolaşdırmaq. döndərmək. dövr etdirmək. gəzdirmək. - tamam çüçələri dolşdırdıq.

çevrik tevrik. devrik. devrik. yatıq. qatlaq. - devrik dodaq, yaxa, qatlanma.

çevrilmə çevrim. devrim. qatlanma. bükülmə.

çevrilmək burxulmaq. burulmaq. dönmək. tovlanmaq. bükülmək. altıva olmaq. dönülmək. devrilmək. çönmək. əğilmək. çarpılmaq. çarpazmaq. meyillənmək. bükülmək. - yer göy bir yol ilə dönür.

çevrim çevrilmə. devrim. qatlanma. bükülmə.

çevşirmək tevşirmək. devşirmək. təqşirmək. dəğşirmək. çömbətmək. çönbətmək.

çeynəmək . - dilin çeynəmək: ımır yamır söyləmək. gəvələmək.

çəçə çiçə. əmmə. əmi.

çəq çək <> qədər <> dək. kəş. kəç. 1. miqdar. kəmiyyət. 2. təxmin. - onlar igirmi dək olurdular: igirmi qədər. - çatıya (dama) igirmi dək ağac gərəkdir: igirmiyə qədər. 3. son. nəhayət. - ikiyə dək: ikiyə qədər. - nə dək: nə qədər. - bu dək varki: bu qədər varki: bu dəğişləki: bu fərqlə ki. - o dək: o çək: o qədər. - bu dək: bu çək: bu qədər. - şi dək: şu çək: şu qədər. 4. əndazə. Çak8: çək aşa8. baş aşa2. ölçüdən aşmaq. çəki. çəkim. çağ: zip. kip(> çəke dəhan) Çəkandən < çək. çəkmək. çakmaq. şakmaq Çəkə 1) < çiy. Çiyə: düğüm. düğün. damla. damcı\ çəkidən: çiyilmək\ 2) < çök ; çökək . çökmək. Çəkələmk qısmaq. hədələmək Çəkidə 1) < çəkilmiş\ 2) < çərdək < çəkirdək < cirgə < çiy. çiyə. 5. yoğurt pəniri. yağsız pənir. 6. çözbək. sınır. aşam. hədd. ölçü. çəki. hədd. qərar. - çəkin, həddin aşmış: aşqın daşqın. 7. çək. çəkə. oran. ölçü. nisbət. tənasüb. təxmin. əndazə. 8. qın. qılaf. qab.
- göz çəki ilə: göz təxmini ilə. ölçüb dartmaqsızın.götürü bazarlıq: görməcə alış veriş.
- çəkin, həddin bildirmək: tulumunu çıxarmaq. üzmək. ədəb edmək.

çəqbək çəkbək. vırqaç. vurqaç. qovqa.

çəqçəq çəkçək. əl daşqası.

çəqdirmək çəkdirmək. gərdirmək. asdırmaq. pərdə kimi uzatmaq. - nərdivanın başına bir sarqı gərdirməli. - geriyə çəkdirmək: itələmək. itmək. püsgürtmək.- bu barut tüfəngi təpdirir.

çəqə çəkə. kəkə. çəkiş. çək. 1. yemiş ağacının yuxar dalların əğməyə, nərsəni önə çəkmək üçün başı qancalı dəğənək. gəlbəri. əğri uclı ağac. 2. çovqan. solıcan. 3. > kəşidə_farrs - "əlləmək" də dörd dana çəkə var. 4. tartış. datış. həds. təxmin. 5. savaş. müdafiə,. dəf' edmə. 6. qoşuş. çalış. sə'y. 3. oran. ölçü. nisbət. tənasüb. təxmin. əndazə.

çəqəçək çəkəcək. 1. çəkicək. piləsgən. kərətə. qondara kimi başmaqları ayağa geyməkdə yarayan buynuzdan, sümükdən, dəmirdən olan yasıq arac. 2. (> kəşakeş_fars) {1. çəkişmə. dartışma. - aramızsa çəkəçək yoxdur. 2. dartış. iztirab. tərəddüd. - bir ağır çəkəçəkə düşdük}. 3. kəşməkəş.

çəqəmək çəkəmək. 1. biribirin çəkəməmək. xorlaşmaq. korlaşmaq. təpişmək. 2. çəkləmək. oramaq. oranlamaq. təxminləmək. ölçmək. hesablamaq.

çəqəməmək çəkəməmək. qısınqanmaq. qısqanmaq: qısqınmaq . sığqınmaq. cırcıranmaq. sırcıranmaq. qısınqanmaq. qısqanmaq: qısqınmaq . sığqınmaq. cırcıranmaq. sırcıranmaq.rəşg edmək. qibtələnmək. həsədlənmək.- mən sizdən bir nəsə qısqanmamam.

çəqəmməmək çəkəmməmək. çəkiləməmək. qısqanılmaq. qeyrətə gəlinmək. - bu işə qısqanılmaz. - belənədənsiz yerə qısqanılırmı.

çəqən çəkən. 1. çəkici. kəş. cazib. calib. sürən. - dilkəş: içi çəkən. ürək aparan. can sürən. - azarkeş: dərdin alan. havadar. - sürməkəş: sürmə sürən. 2. varı. bənzər. gedən. sayaq. yolunda. biçimində. müşabih. 3. qapıcı. qapan. çəkici. alan. cazib. - könül (ürk) qapıcı: dilbər. dilrüba. - şeh qapıcı. 4. çəkici. axışlı. cazib.
- sıravarı: bir sırada. bir sıralı.
- çapqınvarı: çapqın olan kimi.
- türkvarı: türkəvarı: türk yolunda.
- xaçvarı: xaça bənzər.

çəqərgələn çəkərgələn. gedərgələn. gedibgələn. varagələn. - bu tüfəyin varagələni çox doğru işlir.

çəqi çəki. 1. tartış. datış. ağram. vəzn. tartı. dartı. ölçü. qərar. əndazə. - əlində heç dartı yoxdur. 2. tərazı. 3. nəqqaşi. rəsm. - bu çəkinin qornıçı əsgimiş. 4. çək. ölçü. hədd. qərar. 5. çək. çəkim. Çaq_fars. ölçü. sınır. dözüm. tutar. tutum. həqq. huquq. 6. çəkiş. sunu. sunuş. pişkeş. peşşaş. 7. ölüçü. qas. qaz. iki nərsənin arasında olan aralıq, fasilə.
- çəki, cizgi işləri: oya.
- çəki daşı: ölçü, tərazı daşı.

çəqic çəkic - dırnaq çəkici: dəniz yapıtlarında işlənən çəkic çeşiti.

çəqicək çəkicək. çəkəcək. piləsgən. kərətə. qondara kimi başmaqları ayağa geyməkdə yarayan buynuzdan, sümükdən, dəmirdən olan yasıq arac.

çəqici çəkici. çəkən. kəş. axışlı. cazib.calib. sürən.- dilkəş: içi çəkən. ürək aparan. can sürən. - azarkeş: dərdin alan. havadar. - sürməkəş: sürmə sürən.

çəqici çəkici. qapıcı. qapan. çəkən. alan. cazib. - könül (ürk) qapıcı: dilbər. dilrüba. - şeh qapıcı.

çəqici çəkici. yubağan. istəkli. cazib.

çəqil çəkil. 1. şəkil. biçik. qılıq. rəsm. yansı. əks. foto. fotoqrafya. - qılıq çıxarmaq: qılıq çəkmək: əks salmaq. 2. çəkil > şəkil. qablut > kalbod. qablıq. qalıb. hey'ət.
- çəkil!. savul!. yol ver!. savul!. ged. varda. - varda yoldan: çəkil yoldan.

çəqiləməmək çəkiləməmək. çəkəmməmək. qısqanılmaq. qeyrətə gəlinmək. - bu işə qısqanılmaz. - belənədənsiz yerə qısqanılırmı.

çəqilmə çəkilmə. insiraf.

çəqilmək çəkilmək. 1. əmrülmək. amrulmaq. sinilmək. sorulmaq. 2. yoqlanmaq. yoğlanmaq. öğlənmək. dinlənmək. yığılmaq. istirahət edmək. - arıq ər öğləndi: yorqun kişi istirahat eddi. 3. qısalmaq. ayrılmaq. - işindən heç ayrılmaz.
- çəkilib daralmaq: qasılmaq. qısılmaq.- donum qasıldı.
- çəkilib büzülmək: tarlanmaq. darlanmaq. daralmaq.
- çəkilib toplanmaq: qıvrılmaq. əğrilmək. bükülmək. qırtılmaq. qatlanmaq. - iplik, saç, qıl qıvrıldı. - bu kitabın yapraqları qıvrılmış. - qıvrıla qalmaq: gəbərmək.

çəqilmiş çəkilmiş. qıvraq. iti. dartılı.

çəqim çəkim. 1. çək. çəki. Çaq_fars. ölçü. sınır. dözüm. tutar. tutum. həqq. huquq. 2. sıcaq üz. cazibə.

çəqimli çəkimli. çəkli. şəkilli. oranlı. orqanlı. ornaqlı. qoylu. biçimli. əndamlı. gözəl. sevimli. məhəbbətli. cazibəli. cəzzabli. üzü sıcaq. çəkimli. cazibəli. - sevimli üzü vardır.

çəqinən çəkinən. çəkingən. saqınğan. saxlanan. mütəvəffi. müctənib. - nə saqınğan kişisən belə.

çəqingəc çəkingəc. iqrəngəc. igrənc. igrək. ikrah edən.

çəqingən çəkingən. çəkinən. saqınğan. saxlanan. mütəvəffi. müctənib. iğrənc. iğrəngəc. iğrənən. qaçun. qırpın. qırın. çəkingən. utancaq. usancaq. üşəngən. ürkək. qapanıq. məhcub. - çox qapanıq kişidir. - nə saqınğan kişisən belə.

çəqinmə çəkinmə. qorxu. ehtiraz. ictinab. həzər.

çəqinmək çəkinmək. diksinmək. iqrənilmək. qaçınmaq. qaçınmaq. nifrət edmək.ikrah edmək. saqmaq. saqınmaq. ehtiraz edmək. ictinab edmək. sayınmaq ( y <> k ) sakınmaq. baxmaq. gözləmək. ehtiyatlı olmaq. ehtiraz edmək. saymaq. sakınmaq. ehtiyat edmək. həzər edmək. ehtiraz edmək. tonğuşmaq. tönğüşmək. iğrənmək. ürkənmək. qaçınmaq. ictinab edmək. aymaq_cığa. utanmaq. açınmamaq. usanmaq. yermək. yərmək. bəğənməmək. xoşlanmamaq. tiksinmək. iğrənmək.- aş yermək: boylu qadının yeməyi bəğəməyib, qıvır zıvıra yerikləməsi.
- kisə çəkmək, çəkinmək: kisə sürünmək: kisə sürmək.
- çox sayan kişidir.
- xəstələnib tüm yeməklərdən tiksinir. - çəkinib yollanmaq istəməmək: tartılmaq. - ora gedməyə canım dartılıb durur.
- uydurucu nərsələrdən ürküməli.
- ayman: çəkin. - aymanmadı: çəkinmədi.

çəqinməmək çəkinməmək. - üz tutmaq. qorxmamaq. üzə gəlmək. üzünə qarşı söylüyə bilmək. - söyləməyə üzüm tutmur}.

çəqirdək çəkirdək. üzək. çərdək. göbək. sonğır. ağırşağ.

çəqiş çəkiş. 1. kəşiş. cəhət. canib. 2. çəki. sunu. sunuş. pişkeş. peşşaş.

çəqiş çəkiş. çəkə. 1. savaş. müdafiə,. dəf' edmə. 2. qoşuş. çalış. sə'y.

çəqiş çəkiş. çəküş. > keşiş. > keşeş_fars. axınc. axış. çəkişlik. cəzzabiyyət. - subay (evlənməmiş) qalan çəküş: qara baş.

çəqişləmə çəkişləmə. kəşişləmə. cəhətləmə. canib tutma.

çəqişlik çəkişlik.cəzzabiyyət. çəkiş. > keşiş. > keşeş_fars. axınc. axış.

çəqişlik çəkişlik. tərəf tutma.

çəqişmək çəkişmək. 1. boğışmaq. 2. susamaq. arzulamaq. - dayağa susamış. - dadlıya susamış. - çəkiş bəkişmək: qaqışmaq. dürtüb itərək xırpalaşmaq.

çəqkil çəkil. şəkil. biçik. licim. qurum. hey'ət. - o qurumda çıxmaq olmaz. - bu nə qurudu belə.

çəqləmək çəkləmək. 1. qınlamaq. qılaflamaq. qablamaq. 2. ölçərmək. ölçüyə qoymaq. 3. yoxlamaq. 2. gücləndirmək. - işləri çəkləmək gərək.

çəqləmək çəkləmək. çəkəmək. oramaq. oranlamaq. təxminləmək. ölçmək. ölçü götürmək: həddi hidud qoymaq. kontrol edmək.hesablamaq.

Çəqləmək Çəkləmək. sınırlama. şəkilləmə. yasaklama. yasalama. Hidudlamaq: çək qoymaq.

çəqləmsin çəkləmsin. korlama. görməksizin. təxminən.

çəqlənmək çəklənmək. tartılmaq. ölçülmək. həds vurulmaq. təxmin edilmək. - dartılmamış işə girişmə.

çəqləşmək çəkləşmək. mərcləşmək. məşləşmək.

çəqli çəkli. çəkimli. şəkilli. oranlı. orqanlı. ornaqlı. qoylu. biçimli. əndamlı. gözəl.

çəqmə çəkmə. 1. tatma. dadma. düçar. 2. tatma. dadma. - düçar olmaq: çəkmək. tatmaq. dadmaq.- onunda isti soyuğun daddıq.
- çəkmənin altına bağlanıb, buda dək uzanan tozluq, patava, corab. qıça geyilən tozluq: qalçın.
- çamurdan qorunması üçün ayaqqabın üstündən geyilən çəkmə: qapuş. qaluş. qaruş.

çəqməcə çəkməcə. çəkilərək açılan gözülü dilab. sandıqca. qutu. - sürmə çəkməcə: sürmə qapı: çəkilib sürülərək açılıb qapanan.

çəqmək çəkmək. 1. gərmək.- xaça gərmək: çarvuğa, çatruğa çəkmək. 2. sarmaq. toplamaq. qaldırmaq. çırmamaq. - saçıvı topla. - ətəyivi topla. 3. çəkmək. tatmaq. dadmaq. düçar olmaq. - onunda isti soyuğun daddıq. 4. gətirmək. cəlb edmək. 5. buraxmamaq. tutmaq. ötürməmək. yığmaq.- kəndini tutmaq. - dilini tutmaq. - soluğun tutmaq. 6. qaldırmaq. dözmək. götürmək. saxlamaq. təhəmmül edmək. - bu sözü o qaldıramaz. - bu acını o qaldıramaz. 7. oylamaq. tərsim edmək. 8. ağtamaq. açmaq. 9. tökmək. qoymaq. çəkmək. axıtmaq. - bayraq çəkmək: bayaq açmaq. - kisə çəkmək, çəkinmək: kisə sürünmək: kisə sürmək.1. yubamaq. istəmək. cəzb edmək.
- çəkib daraltmaq. qasmaq. qısmaq.- donumu qas. - qasmalı nərsə.
- əl çəkmək: əl yumaq: qəti irtibat edmək.
- suya çəkmək: ağartmaq. bəraət edmək.
- başa çəkmək: çevirib içmək.
- çəngəl salıb çəkmək: tırmamaq. dırmamaq. tirmək.
- dartıb çəkərək xırpalama: tartaqlamaq. didikləmək.
- çəkib içərmək: yalmarmaq. yalayub somurmaq. - çəkib uzatmaq: gərmək: çəkib uzadaraq qurmaq. ipi gərmək. - teli gərmək. - yayı gərmək. - qura çəkmək: surplamaq. sürləmək. - soyuq çəkmək: qış yemək.
- çəkib qısmaq: qanğtarmaq. qantarmaq.
- çəkib qısma ayqıtı: qantarma: qanğtarma.
- darqınlıqla özün çəkmək: qafa tutmaq. özün dartmaq.
- için çəkmək: öfqərmək. içdən soluq almaq. dərin solumaq.
- uzaqdan çəkmək: qapmaq. cəzb edmək. cəlb edmək. yaxalamaq. - ısıtma qapmaq. - kəsəl qapmaq. - xuy qapmaq. - şeh qapmaq.

çəqsiz çəksiz. oransız. yaxışıqsız. uyarsız. biçimsiz. tanasübsüz. ölçüsüz. hədsiz. - ölçüsüz bazar dosluğu pozar.

çəqsizlik çəksizlik. oransızlıq. yaxışıqsız. yarmaşsızlıq. uyarsızlıq. biçimsizlik. tanasübsüzlük.

çəqtirmək çəktirmək. sanğlatmaq. təngitmək. təngə gəitmək. dəlirlətmək. acıqdırmaq. hirsləndirmək.

çələbi kişiqıl. nəciblik. tərbiyəli.

çələbilik kişilik. nəcabət. tərbiyə.

çələng çəmbər kimi yığın.

çələng sarğuc. sorğuc. başa taxılan tuğ.

çəlik tayaq. dayaq. dayanacaq nərsə. dəğənək. sopa. əsa. - beli bükülmüş, dayaqı düşmüüş: əlindən düşmüş.

çəlmə boyun atqısı. şal.

çəlşirimli qıyın. çətin.

Çəmbər Çənbər (< çön. çönmək). (< kombar. komalaq. kommar. gombır. gombıl). çevrə. çevrəb çönbərə. çövrə.

çəmbər qasnaq. qab. çevrə.

çəmçə₈ çömçə. kömkə. kəfgir.

çəmçəmə₈ çimçimə. heyvan, kişinin ayaq səsi.

Çəmədan < 1. yum. sum. (y <> s: yumurta. sumurta). 2. cəm - cüm. kom. comalan. komalan. cummaq. (cəmə: dəsdә).

çənbər - boyun çənbəri: köprücək deyilən gəmiklərinin üstündəki çuxur.

çənə çənqə. çəngə.
- çənə altı: saqaq. ğəbğəb.
- çənə yarışı: havayı söyləmək. gəvəzəlik.
- yaşlıların çənəsinin özözünə titrəməsi: gəviş.

çəngəl cənqəl. çoğul. çuğul. sarmaş. qullab. qança.
- çəngəl salıb çəkmək: tırmamaq. dırmamaq. tirmək.
- çomaqlı, çanaqlı çəngəl, qaşıq: bu ara oğuq, doğranmış olan nərsələri götürməyə, çəkməyə yarar: çoxmaq. - iki çoxmaq salad.
- çəngəlsi ayqıtla cızmaq, çizmək: tırmıqlamaq. tırmalamaq. yırtmaq. qazmaq.
- düşman ayağına batmaq üzrə, yol arasına atılan sivri uclu, üç bucaqlı dəmirdən, ayağ çəngəli, oltası: tomuz ayağı.
- kiçik çəngəl: çəngəl biçimində ilişəcək ayqıt: tımırıq. tırmıq. dımırıq ( < dırnaq).
- zənciri qırılıb dənizdə itmiş nərsəni aramaqda işlənən dörd çatallı çəngəl. tımırıq. tırmıq. dımırıq ( < dırnaq). - tımıq edmək: bu dəmirlə darayıb aramaq.
- çox qollu çəngəl: qaz ayağı.
- tulumbaçı çəngəli: qapcaq.
- qala duvarına vurulan, taxılan böyük çəngəl: qapcaq.
- dəmir teldən olan ərkəkli dişili çəngəl: qopca.

Çəng_fars < çal. çalmaq. çalqamaq. çanqlamaq > çəgləmək > çəngəmək > pəncəmək Çənqal çalqal < çal. çalmaq. yırtmaq. qoparmaq. yırtık. yırtan\ < çanğ: oğuq. oyuq. cırıq\ < qıynaq< qay. gay: əyriligi göstərən kök. qayqı. cıynaq.

çənğli mərikli bircocuq oyunu. salıncaq·.

çəniləmək - töğülərək çəniləmək: kötü söyləyib bağırmaq: çanğılamaq.

çənqə 1. çəngə. çənə. 2. pəncə.

çənqəl çəngəl. əğəc. bal pətəyindən bal götürməyə, xəmir tağarı kimi qabları qaşımağa yarar.

çəntdirmək çəntikləmək. kərtdirmək. kərtik, çəntik, gədik yapmaq. dişləmək. - çitləyi kərtiklətmək.

çəntik 1. dişlik. gədik. fərcə. fürcə. rəxnə. 2. kərtik. kərtə. diş. nişan. işarə. çizgi. - çıtlanın kərtəsi. - heyvan qulağının kərtəsi.

çəntikləmək çəntdirmək. kərtdirmək. kərtik, çəntik, gədik yapmaq. dişləmək. - çitləyi kərtiklətmək.

çəntilmək gədiklənmək. (< gədik. kərdik < kər). oyulmaq.

çəntmək qədmək. kərtmək. kətmək. (< gədik. kərdik < kər). oymaq. gədik gədik, diş diş edmək.

çəp - çəp çevrə: fır dolayı. ötə bəri.- ormanı fır dolayı dolandıq.
- çəpə çevrə: çevrə. girdə.
- çəpə çevrə gəzmək: gəzişmək. tolaşmaq. dolaşmaq. dönmək. dövr, cəvəlan edmək. - dan ertədən ( sabah tezdən) çüçələri dolaşırıq. - qırlarda (çöllərdə) dolşıb durduq.

çəpək başmaq. kəviş₈ > kəfş. yəlkən.

çəpəng - qıssa çəpəng: salta.

çəpər < qapar < qapamaq. 1. kirman. qoruq. hisar. 2. məharət. 3. usta. məəllim. 4. olqun. pişmiş. görmüş. keçitmiş. bacarmış. salqun. varqun. çaqqun. mücərrəb.

çəpərçi mahir. usda.

çəpərçilik məharət. mahirlik. usdalıq .

Çəp_fars 1) əyri <: çaprık < çarpık < çaprık < çap: sınmış. düzlüyü itirmiş. əyrilmiş. yana yatmış. 2) < sap. sapmaq. şaşmaq. çaşmaq\ < şaş. şaşmaq (ş <> ç) çaş\ çəpras < çarpaz: çarpık. - şəp, çaş. şaş.göz.

çəpiç çəpiş. bir yaşlı geçi.

çəpiş çəpiç. bir yaşlı geçi.

Çəpras < çarpaz: çarpık.

çərçevrələmək sarılmaq. dolanmaq.

çərçi yanaşma.

çərçivə 1. tərh. pılan. taslaq. iskilet. qəfəs. kökə. kök. qalıb. işin başlanqıcda, bəzəksiz düzəksiz qururlan kök nəxşəsi, tasası. - taslağın araya qoymaq. - üqəla taslağı: yekəxana. özün alimlə sırasına qoyub dərinlərdən danışan. - qaba taslaq: yalnız biçimin, üzün göstərən yalın, qaba tası, nəqşə. 2. qornıc. qasnaq. qab. - bu çəkinin qornıçı əsgimiş.

çərçivə gərgəf. dar. qasnağ. dəzgah.

çərdək üzək. çəkirdək. göbək. sonğır. ağırşağ.

çərək çəyrək. kərtə. dördə bir.

Çərx < çək. çəkmək. çəkər. çəkək. fırlanan. çığrık. çıxrıq.\ sark_ərəb< çakır.

çərxlənmiş qiymə. qıyma. - qıyma çərxi.

çəri - başı pozuq çəri: qeyri müntəzəm əsgər.
- keçmişdə başı pozuq çərilərdən: sarıca.

Çəridən_fars < çeyləmək. çeynəmək .

çərik yəğma < yağma. yığma. qənimət. - savaşda yenilən çər çərlik verməlidir.

çərlənmək xəstələnmək. iğlənmək. iklənmək. yiklənmək. qəmlənmək. ağrınmaq. korlanmaq. çorlanmaq. pozulmaq.

çəsb tutqal (< tutmaq). yəlim. yapışqan.- balığ tutqalı: almas işlərində işlənir, saydam özəl yapışqan.

Çəsbidən_fars < çapaşdırmaq. yanaşdırmaq. yamandırmaq.

çəsbləmək tutqallamaq. yapışdırmaq.

çəsblənmək yilimlənmək_ka. yəlimlənmək. tutqallanmaq. yılımlanmaq.

çətə çitə. ənli ağac, dəmir çubuq. - pəncərənin çitələri: qəfəs çubuqları.

çətin ağın. ağır. gülbət. qolay olmayan. qıyın. çəlşirimli. - belə gülbət işlərə qatılmayın. əməkli. incikli. zəhmətlii. şədid. sıqı sıkı. sıxı.- sıqı öğrəti: tərbiyə.
- çox əməkli işdir.
- çətinliyi qarışlamaq: dalqayı başa almaq: fıtınanın qarşısına gedmək.
- iğrənc çətin kişi: müşgülpəsənd.
- böylə işlərə uğraşmaq gülbətdir.

çətincə çətinliklə. güclə. zorla. dara dar. dardarına. ancaq. - axşam güclə evə çatdıq. - güclə yetişəcək.

çətinləşdirmək gücləşdirmək. zorlaşdırmaq. zəhmətli edmək. - işlər gedgedə gücləşdirirsız. - işləri qolaylaşdırcağına gücləşdirirsız.

çətinləşdirmək gücsimək. gücləşdirmək. zorlaşdırmaq. zəhmətli edmək. - işlər gedgedə gücsinir.

çətinləşmək güclənmək. güclənmək. zorlaşmaq. ilişginləşmək. ilgişmək. müşgül olmaq. - iş gücləndi.

çətinlətmək gücəndirmək: gücləndirmək. zorlandırmaq. - başı soyuqluq, qolay işidə gücləndirir.

çətinlik bur. bor. işgil. müşgül. düğün. girəvə. girdəvə. məsələ. pıroblem. güclük. zəhmət. işgil. gülbət. zəhmət. üzünərək yapılan iş.
- onun bizə güclüyü yoxdur.
- güclük vermək: zəhmət vermək.
- güclük çəkmək: zəhmət çəkmək.
- yaxcı işdir, ama gülbəti çoxdur.
- onun qoşqularında gülbətlik var. - çətinliklə çıxan: qısıq.

çətinliklə çətincə. güclə. zorla. dara dar. dardarına. ancaq. - axşam güclə evə çatdıq. - güclə yetişəcək.

çətir günlük. sayavan.

Çətr_fars çadır < çat. çatıq.

çəyrək çərək. kərtə. dördə bir.

çiban - çiban zuğu, özü: üzək.
- qoltuq altında çıxan çiban: köpək əmciyi: köpək məməsi.
- taun çibanı: yanı qara: yanıq qara. yumrucuq.
- üzdə çıxan bir çeşit çiban: yalama.
- çox küyən yanar çiban çeşidi: od çibanı: göygil. küydərgi. göyükli.
- qurca çibanı: qaşıyıb qarışdırmaqdan azan çiban.
- quzu çibanı: zərərsiz çiban çeşiti.
- toyuqların tudduğu, öldürücü bir çiban: quyruq üzəri. quyruq üsti.
- uşaqların başında çıxan çiban: suluq.
- yumrı çiban: tomalan.