qöpəştəköpəştə. gəminin yanlarında olan barmaqlıqlar. hər çeşit barmaqlıqların üstünə yuxarısına yapılan təxdə. təxdə sipər. - gəminin köpəştəsinə dayanıb uzaqlaşan qaraya baxırdıq. - nərdüvan köpəştəsi: nərdivanın barmaqlıqlarının yanında olan uzun, enli ağac.
qöpicikköpicik. çiyin ilə boynun ortasında olan çuxur.
qöprücüqköprücük. köpürcük. çiyinlik. epol. paltar quşağının keçəcəyində olan köprü.
qöprüçüköprüçü. 1. köprü yapan. 2. köprünün qaravulu.
qöprüköprü. 1. epol. çiyin. - köprüçəkmək: çiyin çəkmək. 2. konqrə. - dörd köprülü duvar. 3. hər nəyin ortasında olan dikəl bölüm. təblə. - toqqa köprüsü. - duvar şeh çəkib köprülənmiş. - kiçik boşqa biçimində olub köprü altına qoyulan dəbbə: tombaz. - köprütombazı.
qöprüləməkköprüləmək. şişirmək. təblələmək.
qöpük - qaynayan nəyin köpüyü: göyük.
qöpükköpük. küpük. suyuq nərsələrin çox qımıldamağından, suyun hava ilə qarışdığndan ortaya çıxan küpə kimi yuvarlaq. kəf. - at qaçmaqdan köpük içində qalmış. - sabın köpüyü. - ağzından köpük gəlir.
qöpürcükköpürcük. qöprücüq. çiyinlik. epol. paltar quşağının keçəcəyində olan köprü.
qördürmək göstərmək. iraə vermək. baxdırmaq. işlətmək. icra etdirmək.
qörəgörə. dayir. dəğir. dəğrə. ilişik. üzər. bağlı. həsb. gərəyincə. mütəəlliq. - siz üzərə qonuşma açıldı. - bu iş üzrə çalışın. - Mənim ölçümə görə (qarar): mənim çəmimə görə.
- mənə görə: məncə. mənə qalsa.
qörpəçkörpəç. törpə. törpən. təbərzə. çağından tez tetişmiş, yetişdirilmiş yemiş, başqaları. - sontörpə: çağından son tetişmiş, yetişdirilmiş yemiş, başqaları.
qörpəççikörpəççi. törpəçi. törpənçi. təbərzəçi. çağına dış olan yemiş, başqaların satan, sevən kişi.
qörpəkörpə. qatlaşmamış. təzə.
qörşəgörşə. üzəri buz bağlamış qar. - görşə havası.
qörü - üstün görü iş. bəzək. yalandan iş. yaldız. üstün gör işləmə. göz boyama. solaylama. qolaylama. - onun diplomu bir yaldızdır. - içi təzək, üzü yaldız.
qörügörü. qiyas. - görə: qiyasən.
qörükləməkkörükləmək. yelləmək. təhrik edmək.
qörülməgörülmə. qılınma. icra. təsviyə. - mənim işim görüldü. - böylə iş görülməz.
qörülməkgörülmək. 1. qılınmaq. icra edilmək. 2. təsviyə olunmaq. - mənim işim görüldü. - böylə iş görülməz.
qörüm - üzgörümü: yeni gəlinin birinci kərə üzün açmaqda kürəkəndən alan qızıl, sovğat.
qörüngörün. zənn. güman.
qörünmə görünmə. çıqma. zihur.
qörünməkgörünmək. 1. sanılmaq. zənn olunmaq. bənzəmək. - bu qumaş ipək kimi görünür. - bulutlar yerə enmiş görünür. 2. çıxmaq. saxlanmamaq. gözükmək. - o qadın qayınlarına görünür. - o kimsəyə görünməz.
qösürqəkə kösürqə. qöstəbək. tarla sıçanı soyundan bir heyvan·.
qöşəköşə: - sivriköşə: sivri bucaq: hadd zaviyə.
qöşəkköşək. küçək. dəvə balası.
qöşəkləməkköşəkləmək. küçəkləmək.
qöşəklik - gövdədə olan köşəklik: qırıqlıq. qırğınlıq.
qötgöt. qalça. qalçaq. yancıq. budun yuxarı bölümü. bacağın yuxarsı, üstdən oynaq yeri. götür. alır. alqır. - qalçam ağrır. - qalçavı qoy bir yerə. - qalça gəmiyi: yancıq sümüyü.
- götbaş:təpə üsti: baş aşağı.
- qaxmaq üzrə götün təprətmək: götünmək. qımlanmaq. qımıldanmaq. quş uçmaq üzrə təprənməsi.
- götgəmiyi: qıç gəmiyi. soqum. quyruq soxumu.
- götdüiğnə: toplu iğnə. dibli iğnə.
- toyuqgöti: əldə ayaqda çıxan zigil çeşiti.
- göttüiğnə: toplu iğnə: dibli iğnə. - göütün üstündəki uclu olan sümük: oca. uca. quyruq soxumu.
- götüvarisə: götü tutarisə: cürəti varisə.
- ağ göt: bir çeşit qırlanğıc, ördək.
- toyuqgöti: içi su ilə dolu bir çeşit qabarcıq.
qötükkötük. 1. ağacın qalın olan aşağı bölümü. - kötükedmək: ağacı dallamaq: dallarını kəsmək. 2. qalın odun. tumruq. - hamam kötüyü. 3. bağ ağacı. hər il yenidən cücərmiş ağac kötüyü. - on böyük kötüklü bağ. 4. ana biçik, dəfdər. - kötüyə keçirmək. - kötükdə yazılmış. 5. əsas olan nərsə. - kötükkişi: baş kişi. - önkötüyü: başda olanların başı. - əsgikötük: əşib eşmiş: sınaqlı, təcrübəli kişi. dünya görmüş.
- işkötüyü: başmaqçı, qəssab kimi işlərdə işlənən bir parça olan kötük.
- tamuckötüyü: cəhənnəm kötüyü: tamuluq: tamucluq: cəhənnəmlik.
- dalları kəsilmiş ağac kötüyü: qabran.
- kötükkimi: kor kötük: bərk kefli. zil zırna.
qötükkötük. 1. ana. kök. baş. əsas. - anayasa: qanun əsasi. - anapitik: ana dəfdər. 2. üztək. üzdək. anız. anğız. əkin biçildiktən son, yerə yapşıq qalan çör çöp, saman.
qötükkötük. kütük. tomrum yıqaç. kündə.
qötükkötük. tomrum ağaç. kütük. kündə.
qötükcəkötükcə. qoçan. kələm kimi bir sıra bitgilərin topradan biçildikdə, yerdə qalan kötükcələri.- kələm, kahı qoçanı.