Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

oqraq oğraq. avar. avraq. oğuq (< oğmaq). hər nəyin oğuntusu. toz topraq.

oqraqlanmaq oqraq qılığına girmək. uqraqlanmaq.

oqramaq oğramaq. oğmaq. avrımaq. qıvırmaq. qıyı vermək. çarpmaq.

oqranmaq oğranmaq. oğulmaq. avranmaq. çaqnaşmaq. təsadüm edmək.

oqraşdırılmaq oğraşdırılmaq. birbirinə toquşdurub, sürtüb oğraqlamaq.

oqri oğri. uğri. əğri. sapa.

oqrın oğrın. yavaşca. yap. yapca. yappac. - oğrun oğrun: yabbac: yab yab: yap yap. yapca yapca.

oqru oğru. basmaçı. təqəllübkar. qaracı. qaraçı. soyucu. hırsız. hərami. yan kəsici. oyalayıb, aldatıb cibdən kiçik ayın oyun çalan.
- oğruları, oğurluq nərsələriynə gizlədən kişi: yatlaq. yataq.

oqru oğru. qarqan. qarqan. (< qaqmaq: vurmaq). çalan.

oqrus - saman oğrusu: göydə ki hacılar yolu.

oqşalamaq oğşalamaq. oxşamaq. əl sürmək. sığamaq. məsh edmək. - arxasın sığa: dalın oğşala.

oqşamaq oxşamaq. oğuşlamaq. saqamaq. sayamaq. ölünü oğşamaq. ölünün iyiliklərin sayaraq ağlayub yas tutmaq. uymaq. bənzəmək. uyuşmaq. şaqalaşmaq. bənzəmək. (at) uyumaq. oğşalamaq. əl sürmək. sığamaq. məsh edmək. - arxasın sığa: dalın oğşala.

oqşar uyar. bənzər.

oqşarı oxşarı. savuq. dolayı. məcazi.

oqşarış oxşarış. bəniş. bənziş. kimiş. tayış.

oqşarsız uyarsız. bənzərsiz.

oqşaşmaq oxşaşmaq.əşləşmək. bənzəzşmək. müşbeh, maadil olmaq.

oqu oku. oxu. anlayı. mutaliə. izləni. öğrəni.

oqudan oxudan. məəllim.

oquq 1. oğuq avar. avraq. oğraq. (< oğmaq). hər nəyin oğuntusu. toz topraq. 2. çizmə.

oqul oğul. bala. yenqi. yeni. kiçik. biçə. beçə. - oğul arı: beçə arı. yeni yetişən arı. - oğul otu: badrənc (bitgi).
- el oğlu: yabançı. yabanı. yad. - qəhbə oğul: kələkçi. kələksi. mətsiz. - qul oğlu: ocaqçı. qonazad. xanəzad.
- oğul oğlu: torun. nəbirə. - oğuldan oğula: atadan oğula. bətnən bə'di bətnən. - oğul balı: körpə arının yetirdiyi ağ bal.
- ölməz oğlu: ağır. mətin. sağlam.
- süt oğul: süt oğlu. birində süt əmmiş uşaq. rəzi'.
- ər oğlu ər: kişidən kişi. - ögey oğul: ügey oğul: əməksiz.

oqulluq oğulluq. oğlut. oğlatlıq. ovlatlıq.

oqulmaq oğulmaq. 1. dağınmaq. döğülmək. ufalanmaq. ufanmaq.- bu əkmək durduğu yerdə ufanır. 2. oğranmaq. avranmaq. çaqnaşmaq. təsadüm edmək.

oquluduruq oğuluduruq. yumurtalıq. döl yataq.

oquma oxuma. ötüş. təğənni.

oqumaq oxumaq. 1. çağırmaq. 2. göndərmək. demək. - alqış oxuyan dillər. - alqış oxu: salavat oxu. 3. üfürmək. cadalamaq. 4. tütmək. ötmək. püləmək.

oqumuş oxumuş. yetin. bilgin. bilən. alim. kamil. kəmallı.

oqunmaq oxunmaq. 1. ötülmək. ötilmək. 2. özünü baxıcıya görsətmək. üpürünmək. cadalamaq. yadalanmaq. - özüvü ged bir oxundur.

oquntu oğuntu. 1. qazıntı. qırıntı. incə yonqa. talaşa. talaş. dalaş. talaz. dalaz. ufantı. qırıntı. ufandı. qırıntı. - parça ufantısı. əkmək ufantısı. - odun qazıntısı. kavsala qazıntısı. 2. oğuntu. xəkə. açaq. topraqsin. - kömür açağı.
- parça qazıntısı.
- hər nəyin oğuntusu: torpı. - qızıl, dəmir torpusu.

oqur oxur. 1. savatlı. - oxurlar toplandılar, yarqı qurdular. - el oxurları. 2. ötən. - oxur quşlar.

oqurlamaq oğurlamaq. 1. ilətmək. çalmaq. 2. qapamaq. 3. aşırtmaq. aşırmaq. yemək. içəri atmaq. 4. uğrulamaq. bir yoldan keçərkən, başqa nərsənin yolun tutmaq. yol üstünə varmaq. azınmaq. çarpmaq.

oqurlanmaq oğurlanmaq. aşırılmaq. çalınmaq.

oqurluq oğurluq. çalınmış. aşırtma. aşırma. məsruq.

oquş oğuş. öğüş. torun. törün {1. < törəmək. 2. < turum ( < durmaq: edmək.)} nəvə. nəbirə.

oquş oğuş. tayfa. uğuş. soy.

oquşlamaq oğuşlamaq. oxşamaq. saqamaq. sayamaq. ölünü oğşamaq. ölünün iyiliklərin sayaraq ağlayub yas tutmaq.

oquşlu oğuşlu. uğuşlu. tayfalı. qohumlu. elli.

oquşmuş oğuşmuş. yığışmış. yatmış. yorulmuş. kehəlmiş.

oquşturma oğuşturma. tələk. dələk. oğma.

oquşturmaq oğuşturmaq. birbirinə toxuşdurub, sürtmək.

oqut oxut. öqgüt. oxut. öğüt. sayuc. sayquc. nəsihət. və'z.

oqutmaq 1. ötütmək. üngətmək. öngətmək. yırlatmaq. 2. üğütmək. oğub əzmək.

oqutucu oxutucu. müdərris.

oquyan oxuyan. oquyuçu. çağıran. çağırçı. də'vətçi. - oxuyuçu gəzmək: toya çağırmağa çıxmaq.

oquyuçu oxuyan. çağıran. də'vətçi. - oxuyuçu gəzmək: toya çağırmağa çıxmaq.

oquyuş oxunuş. tələffüz.

oqünmək - çox oğünmək: qınalar yaxınmaq.

oqyanus < oğın_latin <> oğan_türk.

olacaq 1. mümkün. möhtəməl. qabil. - olacaq varlıq. - olacaq iş degil. - olacağa qaçmaq. - olacağın batsın. 2. yazı. müqəddər. - olacaq imiş. - olacaqa çara yox. - kişi olacağa qaçır. - kişi nə yapırsa, olacağa varır.

olağan olur. olan. mümkün. imkanlı.

olaq olağ. oluğ. boluğ. bolağ. 1. hal. durum. əhval. 2. abü hava.

olAQa Bəlkə < bulAğa.

olan bulunur. hazir. mocud. gələn. vaqe'. olur. olağan. mümkün. imkanlı. - gələn çəkilir. - başa gələn: ariz olan.

olas ehtimal.

olası alacalıq. olabilir. ola ki. möhtəməl. - qarların əriməyə bəlkə sanırım olası.

olay oluq. vaqe'. vaqiə. - oluqlar: olaylar: vaqeiyyat. viquat. - oluqsuz: olaysız: vaqe' olmayan.

olçü - aşlıq ( hibubat) olçüsü: dağar. bu ölçü "batmana" tay yer bə yer dəğişir.

olqa ölkə

olqu vaqiə.

olqun olun. 1. olğun (. <> b ) bolğun. yetgin. olmuş. yetgin. kamil. olduğun olqunluğu. ərik. çatqınlığın çatışı. çatın. yetginliyin yetiyi. yetin. yetmən. gelişkin. uzman. yetərli. yetənəkli. 2. mayıl_ka. mağıl. sulanmış nərsə. - geçgin yemiş. 3. keçitmiş. bacarmış. yekkə. pişmiş. görmüş. salqun. varqun. çəpər. çaqqun. mücərrəb.
- artığına olqun: çox yetgin, olmuş, oluşmuş.geçgin. geçmiş.

olqunlaştırmaq oldurmaq. yetiştirmək.- yağış yağsa, yel əssə fırtına olar: qopar

olqunmaq iyələnmək. etinmək. edqinmək. qılqınmaq. alqınmaq. alşınmaq. qazanmaq. sahab olmaq.

olqutmaq olutmaq. ölütmək. təxmir edmək. ölütmək. olutmaq. təxmir edmək. oturtmaq.

olma ulmaka. ulmak. çanaq. təsti. çömlək.

olmadıq 1. olmamış. 2. bənzərsiz. misilsiz. - olmadıq işə qaldıq.

olmaq 1. çönğmək. çevrilmək. dönğmək. keçinmək. təhəvvül tapmaq. - sucu sirkə oldu. - ağac yandı kül oldu. - halım pis oldu. 2. qazanmaq. əldə edmək. - zəngin olmaq. - vəkil olmaq. - kişi olmaq. 2. ləşmək. laşmaq. quraşdırmaq, varıştırmaq, çağıştırmağı çattıran feil. - iyi olmaq: iyiləşmək. - sağ olmaq: sağlaşmaq. yaşamaq.
- oldumu: yamü_ka: bu sôzü qəbul ettin mi. söylədiğimi yapmaq üçün qafana qoydun mu.
- ola ki: alacalıq. olası. olabilir. - qarların əriməyə bəlkə sanırım olası.
- olabilir: alacalıq. olası. ola ki. - qarların əriməyə bəlkə sanırım olası.

olmamaq əksilklik. yoxluğ. fuqdan.

olmamış 1. xam. 2. olmadıq

olmasın olduğuca. əniqoni. ənli dibli. əninə boyuna. gərğincə. - bu gün əniqoni soyuqdu. - əniqoni işləyən. - olmasın kimi zirəklik göstərmək: ağız ilə quş tutmaq.

olmayan yox.

olmayış yoxluq. heç. fuqdan. - yoxdan nə çıxar.

olmaz boşuna. yufuna. boşuna. yufuna. namünasib. bihudə. mahal. imkansız. - olur olmaz: ras gələ. hərgələ. hər adam. - olur olmaz kişinin işi dəyir.

olmazsa - heç olmazsa: barı.

olmuş 1. olqun. yetgin. 2. kamil. 3. ərgin. yetmiş. yanığ.
- çox yetgin, olmuş, oluşmuş: artığına olqun.geçgin. geçmiş. - geçgin yemiş.

olmuya ki saqın. iyi bax. diqqət ed. zinhar.

olta ulta (< ulamaq: uzatmaq. çatıdırmaq). başı qıynaqlı, at qılından, naylondan olan balığ avqarı. balığ qullabı.
- ayaq oltası: ayaq qanqalı. ayaq tikəni. keçmişdə, yağıların ayaqlarına keçib, yerimələrii əngəlləmək üçün, yolları üstünə burxılan tikənlər.
- düşman ayağına batmaq üzrə, yol arasına atılan sivri uclu, üç bucaqlı dəmirdən, ayağ çəngəli, oltası: tomuz ayağı.
- olta iğnələri çeşitindən: balığ qullaı çeşiti: damaqlı iqnə.

oltraş olturaş. otraş. yerliş. qərar.

oltuğuca olduğuca. olmasın. əniqoni. ənli dibli. əninə boyuna. gərğincə. - bu gün əniqoni soyuqdu. - əniqoni işləyən.

oltuğunca olduğunca. ağrınca. ağırınca. vəznincə.

oltuq olduq. ulduq. nalsız. yalın ayaq.

oltuqca olduqca. yambar₁₂. yampar. tamma. tüm. bütün.- yambar sayqandı: çox gözəldi.

oltura olturu. otura. oturun. qaidətən. - otura sevən sevgisin görmək istər. -

olturaş oltraş. otraş. yerliş. qərar.

olturmaq oldurmaq. oturmaq. yetiştirmək. olqunlaştırmaq. - yağış yağsa, yel əssə fırtına olar: qopar

olturu olturun. oltura. otura. oturun. qaidətən.

olturun olturu. oltura. otura. oturun. qaidətən.

oluq 1. üstü açıq borı. yağmır suyun yığmaq üçün damın çevrəsində açılan oyuq. novdan. 2. iv. nərsənin üstündə açılan yol. yol. 3. olay. vaqe'. vaqiə. 4. oluğ. olağ. boluğ. bolağ. 5. hal. durum. əhval. 6. abü hava.- oluqlar: olaylar: vaqeiyyat. viquat. - oluqsuz: olaysız: vaqe' olmayan.

oluqlı ivli. yollu.

olum durum. qın. gün.

olun olqun. olduğun olqunluğu. ərik. çatqınlığın çatışı. çatın. yetginliyin yetiyi. yetin.

olunma yetişmə. gəlmə. hasil olma. - yazdan gəlmə. - sizdən gəlmə sovğat.

olunmaq 1. bolunmaq. varlanmaq. barlanmaq. mövcud olmaq. etilmək. edilmək. qılınmaq. yapınmaq. devrinmək. rəftar edmək. 2. tutmaq. yerinə gemək. - baş tutmaq.

olur olan. olağan. mümkün. imkanlı. möhtəməl. ehtimal. imkan. mümkün. - oluruna baxmaq. - olur olmaz: dəğmə. ras gələ. kim olursa. nə olursa. - olur olmaz: ras gələ. hərgələ. hər adam. - olur olmaz kişinin işi dəyir.

oluş ediş. qılış. yapış. devriş. rəftar.

oluşmaq buluşmaq. boluşmaq. 1. bir bulda, bolda, olda tapışmaq. birbirini bulmaq. bir araya gəlmək. görüşmək. mulaqat edmək. - o ilə buluşmaq olmadı: onun ilə görüşmək mümkün olmadı. 2. rastlaşmaq. təsadüf edmək. - harda buluşsada, türk türkə qardaşdır. 3. yetginmək. ərişmək. irişmək.- üzümlərim irişti. - irişmiş qızları əriştirməliyik.

oluşmuş - çox yetgin, olmuş, oluşmuş: artığına olqun.geçgin. geçmiş. - geçgin yemiş.

olutmaq 1. olqutmaq. ölütmək. təxmir edmək. 2. ölütmək. olqutmaq. təxmir edmək.

omuzdaş çiyindaş. atımdaş.

omuz (< um: yuvarlaq. gəmiyin, nərsənin girdə yumarlaq yuvarlaq başı).çiyin. - omuz öpüşmək: tay ba tay gəlmək, olmaq. paydaş olmaq. - omuza vurmaq: {1. çiyinləmək. çiyninə alıb qaldırmaq. 2. arxasına vurmaq. arxasını oxşamaq. } - omuz uçurcağı: köpricik. tərquvə. - omuz vurmaq: omuz vermək: yardım edmək. - omuz omuza: yığıncaq. şuluxluq. izdiham. - omuz başı: omuz ucu. qolun üsti. - omuz qaldırmaq: omuz atmaq. çiyin atmaq. çiyin çəkmək. bilməməzlikdən gəlmək. təcahül edmək. - omuza çıxmaq: üzlənmək. üz bulmaq. daşınmaq. - omuz silkəmək: müsamihə edmək. - omuzda daşımaq: çiyinə, başa qaldırmaq. ucatmaq. ululatmaq. - omuz kürəyi: kürək kimi enli olub çiyindən arxaya sallanan ikicə gəmik. bu gəmiklərə baxıb baxıcılıq edənlərdə vardır.
- omuz kürəyi: kürək gəmiyi: qəbzə. gəbzə. çiğni örtən sümük.
- omuz silkmək: çiyin silkmək. boynundan atmaq. qəbul edməmək.
omuz silkmək: çiyin silkmək. boynundan atmaq. qəbul edməmək.
- omuzları qalın dərili bir çeşit kələr: sırtar

omuzlamaq - quyruğun omuzlamaq: quyruğun belinə qoyub çıxıb gedmək, qaçıb gedmək.

omuzlanmaq çiyinlənmək. boyunlanmaq. yüklənmək. öhdələnmək. qəbullanmaq.

on çoxluğu qabartma yolu ilə göstərən söz. - on kərə gəldim yoxudun. - on kərə demədimmi.

ona kəndisinə. - ona (kəndisinə) duzaq qurmuşlar.

onaçı ( on <> ön: iyi. yaxcı. yoğan. qalan). ). onqarçı. onarçı. yonarçı. yonaçı. islahtələb.

onalqa onğalqa ırısqal. gündəlik. onşuq. onğşuq.

onamaq təsdiq edmək. bəğənmək. bəğənib istəmək. ixtiyar edmək.

onarçı ( on <> ön: iyi. yaxcı. yoğan. qalan). ). onqarçı. onaçı. yonarçı. yonaçı. islahtələb.

onarım onarma. mərəmmət. tə'mir.

onarımaq onarmaq. mərəmmət, tə'mir edmək.

onarma onarım. mərəmmət. tə'mir.

onarmaq ağtarmaq. tə'mir edmək. onarımaq. mərəmmət, tə'mir edmək.

onartmaq onqarmaq. sağaltmaq. iyilətmək. yeğlətmək. düzəlmək.

onaş uyuş. unaş. saziş. qəbul.

onat 1. əxlaqlı. 2. doğru. düz.
- onat, muvafiq səs: yaşil oy.

onatmaq onattırmaq. təsdiqlətmək.

onattırmaq onatmaq. təsdiqlətmək.

onay 1. rizayət. razılıq. 2. muvafiq. münasib.

onaylamaq qəbul edmək. razi olmaq.

onaylı müsəddiq. quvahi olunmuş. təsdiq olunmuş.

onbaşı dəgənəkli. odabaşı. güzərçi.
- onbaşı takımı: onbaşı ilə yanındaolan on kişi.

onğalqa onalqa. ırısqal. gündəlik. onşuq. onğşuq.

onğşuq onşuq. ırısqal. gündəlik. onalqa. onğalqa.

onğur əqin. əğin.

oniki - oniki barmaqlıq aralıq: yarım arşın. qolun dirsəkdən aşağı bölümünün yarısı.

onqarçı ( on <> ön: iyi. yaxcı. yoğan. qalan). ). onarçı. onaçı. yonarçı. yonaçı. islahtələb.

onqarçı ( on <> ön: iyi. yaxcı. yoğan. qalan). onarçı. onaçı. yonarçı. yonaçı. islahtələb.

onqarmaq ( on <> ön: iyi. yaxcı. yoğan. qalan). onartmaq. sağaltmaq. düzəlmək.

onqartmaq onqurtmaq. yonqartmaq. düzəltmək. keçirtmək. sağaltmaq.

onqat oqat. iyi. uyar. münasib.

onqluq mutluluq. güvənc. sevinc. dola. kef. neşə. ləzzət.

onqluq mutluluq. güvənc. sevinc. dola. kef. neşə. ləzzət.

onqmadıq onmadıq. onmadıq. onmaz. 1. sağalmaz. toxdamaz. - onmaz yara. 2. uğursuz. xeyirsiz.

onqmaz onğmaz. iyi olmaz. savuşmaz. keçməz. müzmin. - savuşmaz xəstəlik.

onqulmaq onulmaq. toxtamaq. iyiləşmək. düzəlmək. - onulmaz yaran vardı ?.

onqumaq öngəmək. üngəmək.

onqun məsud. mubarək. meymun. feyzli. bərəkətli. yümlü.

onqunluq səadət. bərəkət.

onqunmaq önqünmək. 1. dirsəlmək. doğrulmaq. 2. uykunmaq. təqlid edmək.

onqur - qoyun onqurası: asapqor_cığa: asabqor_cığa.

onqurqa onqura. bel gəmiyi. gəminin alt parçaların biriktirən bütün uzun parça.

onqurtmaq onqartmaq. yonqartmaq. düzəltmək. keçirtmək. sağaltmaq.

onquş onğuş. uyquş. unğuş. süzüş. düzüş. axınc. axış. axınş. tənqiş. təngəş. uyqun. mutabiq. muvafiq.

onluq on sayı ilə bağlı olanlar. - onluq sıra.

onmadıq onmadıq. onqmadıq. onmaz. 1. sağalmaz. toxdamaz. - onmaz yara. 2. uğursuz. xeyirsiz.

onmadıq onqmadıq. onmadıq. onmaz. 1. sağalmaz. toxdamaz. - onmaz yara. 2. uğursuz. xeyirsiz.

onmaz onmadıq. onqmadıq. onmadıq. 1. sağalmaz. toxdamaz. - onmaz yara. 2. uğursuz. xeyirsiz.

onşuq onğşuq. ırısqal. gündəlik. onalqa. onğalqa.

onuq əziz. uğurlu. saygıdəğər.

onulmaq onqulmaq. toxtamaq. iyiləşmək. düzəlmək. - onulmaz yaran vardı ?.

onur 1. şərəf. heysiyyət. 2. izzəti nəfs.

onurlu xuddar. vüqarlı. şərif. namuslu.

onursal fəxri. iftixari. e'zazi.

op (ob. yob. yop. ab. ap) çoxluğu göstərən sözlər.

opmaq hopmaq. höpürdətərək içmək.

opralmaq oprumaq. çuxurlanmaq. alçalmaq

oprulaq opraqlıq. çuxurluq. alçaqlıq. çuxuru çox olan nə, yer.

oprumaq opralmaq. çuxurlanmaq. alçalmaq

opruşmaq hopruşmaq. içişmək.

opruşmaq hopruşmaq. içişmək.

or 1. xəndəq. 2. quruh. yığın. fovc. 3. qala. qurqan.

ora o ara. uzağı götərən söz (# bura: bu ara).

oraq (< urmaq. vurmaq). - oraq bel: beli çuxur olub, yükə gələn bəygir, at. - böyük oraq: .tırpan. dərpən ( < dərmək).

oraqçı biçən. biçici. biçici. biçən. kəsici. zalim.

oraqlamaq oramaq. uramaq. vurmaq. qırmaq.

orallı oranlı. mütənasib. mütəvazin.

oralsız oransız. qeyri mütənasib. qeyri mütəvazin.

oraltı orantı. tənasüb.

oramaq uramaq. 1. vurmaq. qırmaq. oraqlamaq. 2. qazmaq. ura, xəndək yapmaq. 3. ölçüb biçmək. 4. oranlamaq. çəkəmək. çəkləmək. təxminləmək. ölçmək. hesablamaq.

oran 1. orna. dəfdər. yer. 2. ölçü. çək. çəkə. nisbət. tənasüb. təxmin. əndazə.

oran 1. ölçək. miqyas. 2. biçim. əndam. yaxşıq. uyqun. tənasüb. 3. biçmə. biçim. 4. təxmin. kəşf.

oranlamaq oramaq. çəkəmək. çəkləmək. təxminləmək. ölçmək. hesablamaq.

oranlı 1. orallı. mütənasib. mütəvazin. 2. ornaqlı. orqanlı. qoylu. biçimli. əndamlı. çəkli. çəkimli. şəkilli. gözəl.

oransız oralsız. qeyri mütənasib. qeyri mütəvazin.

oransız çəksiz. yaxışıqsız. uyarsız. biçimsiz. tanasübsüz.

oransızlıq çəksizlik. yaxışıqsız. yarmaşsızlıq. uyarsızlıq. biçimsizlik. tanasübsüzlük.

orantı oraltı. tənasüb.

orat urat. qırqın.

oratmaq uratmaq (< ur. vur. ura. uraq. oraq).oraqlanmış kimi qılmaq, qırmaq. vurub yıxmaq. dibdən qaldırmaq.

ordu 1. qonaq yeri. qonaq. orduqah. ortaqu. qoşun qoraqı. ordu qərargahı. toyka. 2. ləşgər: qoşun. toyın_ka.
- çadır, ordu yeri: orduqah. qurum. xeyməqah. - qara qurum: çəngiz xanın dincək ordugası. 3. < orta. bir toplantının yeri, yaxud toplantının özü.
- ordu bazarı: aralıq, dolanbac çarşı, bazar: rasta bazar. arasta_.
- ordunun sol qoluna: cuvanqar, sol qoluna bıranqar.

orduqah ortaqu. ordu. qoşun qoraqı. ordu qərargahı. toyka. tüşərgə. düşərgə. çadır, ordu yeri. qurum. xeyməqah. - qara qurum: çəngiz xanın dincək ordugası.

ordulamaq qalınmaq. otraqlamaq. oturmaq. qalmaq. - burda neçə gün qalınacaqsız.

orın orna. dərəcə. mərtəbə. çatı.

orınlı sanalı. qonumlu. yonumlu. qısınlı. mə'qul.

orqanlı oranlı. ornaqlı. qoylu. biçimli. əndamlı. çəkli. çəkimli. şəkilli. gözəl.

orna 1. orın. dərəcə. mərtəbə. çatı. 2. oran. dəfdər. yer.

ornaqlı oranlı. orqanlı. qoylu. biçimli. əndamlı. çəkli. çəkimli. şəkilli. gözəl.

orta ortal. meydan. alay.

ortaç mütəvəssit.

ortaççı qurnalıq. araçı. böyüklərin qatında olub, işləri yeridən.

ortaq 1. badaş. bağdaş. bir yerdə olanlar. 2. qoşuq. şərik. 3. güni.

ortaq ortaqçı. şərik. səhim.

orta 1. yarı. - orta orta: yarı yarı. 2. meydan. ara. səhnə. - pulları ortaya qoy. - işi ortaya qoymadılar. 3. dəniz açığı. engin. əngin. ulu orta. yeniçəri ocağında tabur. quruh. dəsdə. arada. metəvəssid. - orta boylu. - orta hallı: nə zəngin, nə yoxsul. - orta elçi: böyük elçidən altda olan elçi. - ortasın bulmaq: tə'dil edmək. 4. ara. uza. uzay. fəza. 5. göbək. mərkəz. - orta quşaq: aralıq geyim. əl geyim. bayağı qapsam, geyim. (# qopsam: rəsmi). - ucun ortasın bulmaq: baş açmaq. qərar vermək.