Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

seçməcə seçməklə alınv satılan. - seçməcə qarpız: seçmə şərti ilə. - seçmə satırız.

seçmək arınlamaq. ayırtlamaq. önqürtələm. ögürtləmək. önə qoymaq. ayırmaq. urundalamaq.

sehin sarnıc. səhrinc. səhəng < sağnıc (< sağınaq qabı: < sağmaq). yağış suyun toplamağa özəl qab. gəmidə dadlı su saxlanılan qab.

sel səl. sal. səlinti. salıntı. su salqını. gur su axıntısı. axıt. azmaq. axın. daşıq. daşmış çay, dərə.

seliti səlinti. salıntı. 1. sel. səl. su salqınıı. yağmurun gur yağıb axması. 2. selin saldığı iz, dərə.

ser soba. parnik. gülxana.

serçə sərçə. - dağ sərçəsinin çeşitlərindən: taqırcan. dağırcan.
- dağ sərçəsinin çeşitlərindən: taqırcan. dağırcan.
- sərçənin kiçik çeşiti: torğu.

sevda isiklik.

sever sivir. qıvraq. qıyaq. zirək. çeber: seber. zebel.

sevən məhəbbətli. müşfiq.

sevgi eşq. ərik. məhəbbət. - sevgi. dilbər: könül əğləncəsi.

sevgili eşq. səvük. sevik. məhbub. aşıq. yaşıq. ışıq. sevinc. əziz.

sevgisiz öksüz. kişisiz. adamsız.

sevik avıt. avıtı. yumşaq. mehriban. eşq. səvük. sevgili. məhbub. aşıq. yaşıq. ışıq. sevinc. əziz.

sevikli söyükli. gərəkli. mərğub.

sevim 1. sevmə. məhəbbət. 2. cazibə.

sevimli umaq. istəkli. çəkimli. istəkli. marağa. məhəbbətli. cazibəli. cəzzabli. yazmalı. iltizami. - sevimli üzü vardır.

sevinc eşq. səvük. sevik. sevgili. məhbub. aşıq. yaşıq. ışıq. əziz. mə'şuq. mutluluq. güvənc. onqluq. dola. kef. neşə. ləzzət. qanıt. qələyan. qalağan. tarba. tərəb. şənlik. təpinmə. - toy tutub tarba qıldılar.

sevincək ərsənğ. şad. uca. fərəhli. sivrilib, itilib duran. - ərsənğ gülüş: qıs-qıs. ucadan gülüş. - ərsənğli ərsənğlə: sevinə sevinə. fərəhli. fərəhlə.

sevindiri bayındırı. bəşarət.

sevindirmək tapdırmaq. istədmək. səvindirmək. avutmaq. əkləndirmək. əğləndirmək. əyləndirmək. dadlatmaq. kef vermək. həzz vermək. - bu xəbər iyicə əyləndirdi bizi. - uşağı əylədirmək.

sevinmək tarbalamaq. tərəb tutmaq. şənlənmək. təpinmək. - toy tutub tarbaladılar. - çox sevinmək: çox oğünmək: qınalar yaxınmaq.

sevişmə cütləşmə. sürüş. cüfgiri.

sevişmək qoxuşmaq. sarılıb öpüşmək.

sevqi sevgi. oynaş.

sevmə sevim. məhəbbət.

seyrək ( y <> g ) səgrək (# sıx. sığ). aralı. açıq. aralıq. aralı. açıq. - aralıq diş.

seyrəkcə < səqrəkcə. az aralıqlı. - səqrəkcə diş. azraq. açıqca. nadircə.

seyrəlmək seyrəşmək. aralaşmaq.

seyrəşmək seyrəşmək. aralanmaq.

seyrətmək aralatmaq.

seyvanlı saçaqlı. yanlarında süs üçün püsgüləri, oymaları, qırmaları olan. - saçaqlı pərdə.

sezdirmək sızdırmaq. hiss etdirmək. dolaysiylə anlatmaq. bəlləndimək.

sezgi seziş. sezmə. dərk. anlayış.

sezilmək sızılmaq. hiss olunmaq. dolaysiylə anlamaq. bəllənilmək.

sezim hiss (< ıs). duyu.

sezinmək anlayıb, görüb səsin çıxarmamaq.

seziş sezgi. sezmə. sezmə. hiss. dərk. dərk. anlayış.

sezmə sezgi. seziş. dərk. anlayış. hiss. dərk.

sezmək sızmaq. hiss etmək. tapmaq. dolaysiylə anlmaq. - başımda bir ağrı sezirəm. - işləməməyin deməsədə, sözlərindən sezdim.

sezrilmək sıdrılmaq. sızrılmaq. sıyrılmaq. çarpmaq. dəğmək. görüşmək.

səba (< sava: yumşaq). quzey doğudan, yumşaq əsən yel. - sava yeli savım götür yarə, gələmmədim, gedməliyiəm gedməli.

səbət (< sapmaq. çapmaq). hörmə. eşmə. qamış, sazı, incə dalları birbirinə sapdırıb, çapdıraraq əldə edilən oyma, eşmə qab.
- paltar səbəti.
- çiçək səbəti.
- səbət sandıq: səbt kimi hörülmüş sandıq.
- balığ səbəti: balığ avında işlənən səbət. - dəgirmən səbəti: dəgirman ələyi.
- səbət qolu: yayvan qurşaq.
- daldan qamışdan yapılan səbət: qəvsərə. kəvsərə. - bir kəvsərə yemiş.
- səbət yiyəsi olmaq: safdıçlanmaq.

səbətçi səbət toxucu.

səbətləmə arquri, əyri üyri kəsdirmə.

səbətlik - qarın səbətligi: qarnın göbək yönü.

səbih_ərəb (< səvük. sevük: çəkilmiş. çəkilən). gözəl. sevimli. dadlı. şirin. məlih.

səbiyyə_ərəb bax > səbih_ərəb.

səbk bolış. yol. tərz.

sədləmək bətdəmək. qapamaq. qapsamaq. tutmaq. yumutmaq. səddəmək. kəsmək. - dəliyi qapat.

səfeh bol. sapıq. axmaq. qanmaz. bunaq. gic. sapıq. sapaq. allı. alıq. torlaq. budala. ağılsız. toy. çiy. yaş. xam. əcəmi. axmaq. qalın. budala. çapıq. savuruq. əğli uçmuş. abdal. küf. kof. yava. saçma. sapan. əbəs. axmaq. cahil. - kof kişi.budala.
- toy kişi.

səfehləmək alıqmaq. alqınmaq. budallaşmaq. axmaqlaşmaq.

səfehləmək sapaqlamaq. alıqlaşmaq. bunamaq. bunğamaq. bonğsımaq. bonsınmaq. alıqlamaq. axmaqlamaq. bunqamaq. bunamaq. alın tirmək. uşaqlıq edmək. sapaqlamaq. sanıqlamaq. sayıqlamaq. həzyan demək. sapaqlamaq.sanıqlamaq. sayıqlamaq. həzyan demək.

səfehlik sapaqlıq. ağılsızlıq. toylıq. çiylik. yaşlıq. xamlıq. əcəmilik. cəhalət. mallıq. sığırlıq. axmaq. əbləh. qalın qafa. sapaqlıq. sapıqlıq. axmaqlıq. cahillik. cəhalət. qofluq. küflük. kofluk. qoğuluq. qoğuqluq. bonğlıq. bonlıq. axmaqlıq. alıqlıq.

səfər < səpə. sərə. kəzə. dəfə. təpə. kar. əl.

səggi qıravat. kıravat < kərəvət (< kərmək: kəsmək).

səğə > saqə.

səğənğ sənğək. səhəng. sağan. su içilən təsti. ağactan oyulmuş su qabı.

səğirmək səqirmək. atılmaq. oynamaq. qımıldanmaq. - gözüm səğirir.

səhəng sənğək. səğənğ. sağan. sarnıc. səhrinc. sehin < sağnıc (< sağınaq qabı: < sağmaq). yağış suyun toplamağa özəl qab. gəmidə dadlı su saxlanılan qab. su içilən təsti. ağactan oyulmuş su qabı.

səhric sarınc. səhrinc. yağmur suyun biriktirməyə yer altı qoya, ambar.

səhrinc sarınc. səhric. yağmur suyun biriktirməyə yer altı qoya, ambar.

səqdirmə səkdirmə. atlana atlana, yerə toxuna toxuna atılmaq.

səqdirmək səkdirmək. atlana atlana qaçmaq. bir daşı qaydıra qaydıra, yuvarlanaraq atmaq. - qaydırağı səkdirmək.

səqərəq səkərək. atlana atlana.

səqf atma. örtəm. saqaf. saqaq. saqab. salaç. sarlaq. savan. saya şatır₄. çatır. tavan. üçək. tarus. şip₆. çatı.

səqi səki (< səqmək: atılmaq). 1. atıq. bir boya üzərində olan atıqlar. ləkə. xal. - səqili at. 2. dirək, dayaq situn ayaqlığı. kürsi daşı. 3. səggi. paya.

səqil səkil. siqil (< səkmiş: qalxmış). 1. əğinc. ziqil. ziyil. şişəc. səkpil < _met > səpgil. sikil. azıq. gök. 2. basqın. ağır.

səqilli səkilli. şəkilli. ala. xallı.

səqirdim düz olmayan, atlaq, yaxud yan, yanlı olan nərsə, yer, yol. - səggi: atlaq. düz yerdə qoğzaq yer. - səkiridim yol: 1. qalaların iç yolu. 2. xan otaqların önündə olan dar gəzinti.

səqirdişmək qoşışmaq. qaçışmaq. birlikdə qaçmaq. çabalamaq.

səqirmək səğirmək. atılmaq. oynamaq. qımıldanmaq. - gözüm səğirir.

səqirmə səyirmə. səqrim. çarpıntı. çarpınma. atma. hopma. - ürək səqrimi: ürək çarpıntısı. - göz sıqrimi: göz atması.

səqirtmək hobbana hobbana, atlana atlana, yügürürək qaçmaq. təkə tazlamaq.

səqqi səggi. səki. paya. qaldırım.

səqmək çaşmaq. diksinmək. səkmək. naqqışlı gedmək. bir qıç üzrə sıçrayıb atlamaq.

səqpil səkpil < _met > səpgil (< səkmiş: qalxmış). əğinc. ur. şişəc. siqil. səqil. ziqil. ziyil.

səqrək səkrək.> seyrək (# sıx. sıq). səgrək ( g <> y ) seyrək. 1. parçaları arasında açıqlığı olan. aralıqlı. açıqlı. - səqrək diş. - səqrək ağalar. 2. ara sıra olan. zaman zaman. - bu dağlarda yağmur səqrək olur.
- dənizin yumşaq dalğası: dəniz soluğanı. fırtınadan sonra səkrək səkrək , soluq soluq, alırcasına qıyıya gəlib çarpan dalğa.

səqrəkləşdirmək > seyrəkləşdirmək. arasını açıqlaşdırmaq. - bizə gəlməyi bərk səyrəkləşdirdiz.

səqrilmək səyrəkləşmək.

səqrim səqirmə. səyirmə. çarpıntı. çarpınma. atma. hopma. - ürək səqrimi: ürək çarpıntısı. - göz sıqrimi: göz atması.

səqsək qəkük. səksək quşu qəmiği. büyü tilism üçün kullanılır:

səqsəq səksək. gəgəc quşi. atmacanın bir çeşiti. bir çeşit doğan.

səlamlıq - iç oda ilə səlamlıq arasında olan otraq, oda: aralıq. ara.

səlitə_fars (< salmaq). sanıldı arvad. alaşa. qəhbə.

səl sel. sal. su səlinti. salıntı. salqını. gur su axıntısı.

səlqəli toplanmış. toplu. düzənli. dağınıq olmayan. müntəzəm. mürəttəb. - toplu idarə. - toplu şəhər. - toplu iş. - toplu paltar. - toplu kitabxana. - toplu yığva. - toplu sayı: hesab. dərli toplu qadın.

səltənət quruq. kökük. tavıq. tovuq. götüş. qılış. şişik. əzəmət. təkəbbür.

səmərçi yüklükçi. çulçu. çulaqçı. palançı

səmər 1. səmir. var. bar. verim. hasıl. məhsul. - verimli ağac. - verimli topraq. 2. yüklük. çul. çulaq. palan. - səməri devirmək: palanın açmaq. - bir çeşit böyük səmər, palan: kürtün

səmərli səmir. səmiz. bərəli. varlı. barlı. bərli. verimli. hasıllı. məhsullı. - verimli ağac. - verimli topraq.

səmin (n <> r <> z ) səmir. səmiz. yağlı. şişman. ətli.

səmir (r <> z <> n ) səmiz. səmin. 1. səmər. var. bar. 2. səmərli. bərli. bərəli. varlı. barlı. 3. qəliz. 4. yoldaş. yandaş. arxadaş.

səmirgin 1. şişman. 2. yeyib bəslənilən kimsə. ağırşaq. təmbəl. 3. barlı. varlı. yüklü.

səmirmək iyiləşmək. gəlişmək.- yolçuluq sizə yaramış, çox gəlişmisiz.

səmirtmək bəsiyə qoymaq. tavlatmaq.

səmiz (z <> r <> n ) səmir. səmin. yağlı. şişman. ətli. bəsli. bəsili. dolğun. səmərli. bərli. bərəli. varlı. barlı. toplu. bəsli. ətli. dolu. arıq olmayan. - bu kərə onu toplu gördüm. - səmiz ot: yapraqları qalınca bir yəşil ot.

səmizcə şişmanca. dolğunca. az çoz yağlı, şişman, kök.

səmizlik şişmanlıq. dolğunluq. köklük. - kişi üçün çox səmizlik iyi deyil. yağlılıq. - çox kök heyvan çox səmiz olur.

səmrilmiş bəsili. tavlı. tavlatılmış.

səndan sindan. zindan örs. urs.

səndələmək tartılmaq. sallanmaq. quşqulanıb yerimək.

səng <> sənğ. salğ. salğın, ağır olan hər nəisə.

səngər ur. sığnaq. xəndək.

səngin <> sənğin. salğın. zəngin. bayar. qanqır. əşraf. salğın, ağır olan hər nəisə.

səngiş səhənğ. səni₂. sənği. küzə.

sənği səni₂. səngiş. səhənğ. küzə.

səni₂ sənği. səngiş. səhənğ. küzə.

səntur suntur. santur. gurultu. şamata. patırtı. dəbdəbə.

sənturli sunturli. santurlı. gurultulu. şamatalı. patırtılı. dəbdəbəli.

səpək dəgirman daşının dili.

səpəmək somurmaq. soluyub çəkərək içmək. yalayıb almaq.

səpənd sipənd. oda səllənib yanılan dənələr. üzərlik.

səpgən sərpgən. sərpik nərsə. - suli səpgən: qarla ilə qarışq yağmur. sulu qar. yarı ərimiş yağan qar.

səpgil bənək bənək. sərpmə

səpici dəbbağ. 1. boyağçı.

səpi dəbbağlıq. boyağ işi.
- bu kürkün səpisi çox iyidir.
- səpi çubuğu: kürkün tüklərin düzəltmək üçün vurduqları dəğənək.
- bu dəri səpi götürməz.

səpiləmək əsrəmək. səprəmək. sərfəmək. xərşləmək.

səpin cehiz. qalın.

səpqil səpgil. < _met > səkpil (< səkmiş: qalxmış). əğinc. ur. şişəc. siqil. səqil. ziqil. ziyil.

səprəmək əsrəmək. səpiləmək. sərfəmək. xərşləmək.

səprik idarəsiz. tartısız. dartısız. müsrif.

sərbəst işləməmək tutulmaq. qısılmaq.- səsim qısıldı. - boğazım qısıldı. - çox çığırmadan səsim qısıldı.

sərbəst başaçıq. boş. boşut. qutat. - sərbəst işləmiyən: dinc davranmayan. tutqun. - dili tutqun. - əli tutqun.
- sərbəs ötürmək (# kəsməmək): qoymaq. qoyuvermək. uzatmaq. buraxmaq. - saç, dırnaq, ağac uzatmaq.

sərdirmək yatırıb açdırmaq. - yatağı yerə sərdirmək.

sərən saran. 1. uzun qalın kəsilmiş dirək. 2. pərdilik sərilən ağaclar. - sərən biçməsi: sərənlik ağacdan biçilmiş təxdə. - dirəyin, sərənin. kərəstənin yoğun aşağısı: topuq.

sərgiçi yaymaçı.

sərgik yatım. nərsənin yatmış, əğrik durumu.

sərgi 1. sənəd. alınıb verilən nərsələrin siyahısi. - sərgilər yazıldı. 2. yoqunluqdan sərilib, açıla qalmaq. sərmə. yayma. yayğı. - xırdavat yayması. - sərgi qaldım.

sərgin 1. sərilmiş. yayılmış. döşənmiş. 2. düşgün. yorqun. xəsdə. - sərgin vermək: xəsdə düşmək. əsir olmaq. döşənmək. 3. fışqı. kübrə.

sərxoş < sarquc. salquc. 1. sarqur. salqur. əsrük. asruq. kefli. 2. əsqürük. əsrük (< əsmək). kefli. yapqın.
- sərxoş olub bayqınmaq: sızmaq. - içib içib sızdi.
- sərxoş edib bayqıtmaq, uyutmaq: sızdırmaq. kefləndirmək. - içdirib içdirib sızdi. - sızdırıb istəyin yerinə gətirdi.
- ağır əsrük, sərxoş: yükli.- çox yüklü idi.

sərili sərilmiş. yayıq. yayılmış. döşənmiş. - yataqlar sərildi.

sərilmək 1. yayılmaq. döşənmək. - günə sərildi qurudu. 2. yatmaq. xəstələnmək. 3. düşmək. tökülmək. - yel əsib tüm yemişlər ağaclardan yerə sərildi.

sərilmiş sərgin. yayılmış. döşənmiş. sərili. yayıq. yayılmış. döşənmiş. yatılmış. yatmış. basılmış. - yataqlar sərildi.

sərimə saraqa. alay. əğləncə. məsxərə. - saraqıya almaq: ələ salmaq.

sərin 1. kölgəlik. 2. səbir. diyan. dayan.

sərinmək sarqımaq. uzanmaq. aslanmq. əğilmək. - pencərədən sarqımaq.

sərir təxd.

sərit döşət. fərş. - döşət buz bağlamış. - danertə buz bağlamış döşətdə zivdik. - asfalt sərit. daş sərıt. - girdə daş sərit. bölmə daş sərit: mürəbbə' daşlardan döşənmiş yer.

səritmək - yeri səritmək. yeri qaplamaq: döşəmək. salmaq. təfriş edmək.
- yeri səritmək. yeri qaplatmaq. döşəttirmək. saldırmaq. təfriş etdirmək.

sərkiş salqaş. taqi. daği. yağı. azğın. asi. asav.

sərkişlik salqaşlıq. qababaşlıq. tuğyan. azqınlıq.

sərpilmiş dağınıq. sərpmə

sərpiş sərpmə. nisar.

sərpmək 1. azar azar saçmaq. səpələmək. 2. israf edmək.

sərpmə 1. səpgil. bənək bənək. 2. sərpilmiş. dağınıq. - sərpmə çiban. 3. sərpiş. nisar.

sərsəm vurğun. vırğın. şaşqın. sanğı. fikirli. xiyallı. ohamlı. budala.- başı sanğı, beyni sanğı. - sanğı kişi.

sərsəmlik şaşqınlıq. sanğılıq. ohamlıq. budalalıq. vurğunluq. vırğınlıq.

sərsiz - sərsiz, sərinsiz, səbirsiz olmaq: qabına sığmamaq.

sərt vurqulu. çitik. dönməz. sağlam. əkit (< əkmək: dayaqlamaq). çox sərt. yavuz. bərk. bətər. yaman. şədid. şiddətli. əntiq. foquladə. xariqüladə. qıyaq. pis. acı. iti. yaxşıqsız. oxarsız. qaba. tiri. diri. dirik. tirik. qatı. qısı. qısqıq. qatı. bək. bərk. sivri. kəsgin. quvvətli. sıqı sıkı. sıxı. qatı. qat. qatı. qat. bək. bərk.
- qat davranma.
- sıqı ət. sıqı sümük: gəvrək olmayan.
- qısı ürək.
- diri söz. acı söz.
- çox sərt, quru: kərpiç kimi.
- kərpiç kəsilmiş yerlər.
- quraqlıq düşdü yer kərpiç kəsildi.

sərtcə başa vuran. toxunlı. toxnaqlı. güclü. - toxnaqlı düşüncə.

sərtləşdirmək diriltmək. qatlaşdırmaq. qatılaşdırmaq.

sərtləşmək daş kəsilmək. itimək. bərkimək. qatılaşmaq. dirilmək. qəvam tapmaq. qirpilənmək. kirpilənmək kirpi kimi büzülmək. üzü asılmaq. qatılmaq. qatılaşmaq. pəkləşmək. bərkləşmək. - bu toprağ günəşlə bərk qatıldı.

sərtlik bərklik. dirilik. əkşilik. əksilik. turşluq. tərslik. pis xuyluq. kəkrəlik. dil burma. acılıq. əkşilik. tərslik. ətacılıq. yavuzluq. bərklik. bətərlik. yamanlıq. şədidlik.

sərv_fars < sarp. salp: uca. - gümüş sərvi: ay ışığının suda yansımasından ağ yol.

səs ün. gurultu.
- qısıq səs: zorla xırıltı ilə çıxan.
- səs çıxarmaq: tınlamaq. tınmaq. tinmək. dinmək. çınlamaq. nəyisə söyləmək. - heç dinmədi.
- incə, iti, sərtcə , yaxud gəvrək səsi yansıması: qıtır qıtır. - qıtır qıtır gülmək. - qıtır qıtır çörək yemək.
- səsin dəğib qayıtması: yanqulama. pejvak.
- acı səs: cik. çığrı. tünd. acı.
- səs çııxarmaq: söyləmək.
- səs çıxmaq: sav, xəbər çıxmaq.
- səs qopmaq: gurultu olmaq. səs çıxmaq. - səsi kəsmək: susmaq.
- səs vermək: 1. çağırana yanıt (cəvab) vermək. 2. çağırmaq.
- səslə: uca səslə. bağıraraq. - səslə oxumaq.

səslə qıçqıra qımqıra. hüngür. üngür.- hüngür hüngür ağlamaq. - səslə söylənmək: gur səslə demək.

səsləmək dinləmək. qulaq vermək.

səsləndirmək iqlətmək. inğlətmək. inlətmək. yandırmaq. yanqturmaq. yanıqdırmaq.- top gurultus dağları inlətdi.

səslənmək 1. dinlənmək. çağırmaq. - buradan səslənin: çağırın. 2. yanıtmaq. cavab vermək. - eşidirdə səslənmir.

səssisiz - səssisiz: az yaxud boğuq, sönük səs çıxaran. eşitilməz, səsi çıxmaz. sağır.- sağır davul: sağır arac: çalqı aracları ki səsi yaxcı çıxmaz, çıxsada zingildəməz.

səvar binici. - səvari: binək.

səvimsizləşmək şuluqluq edmək. isizlənmək. ısızlanmaq. yaramazlaşmaq. duzsuzlanmaq. sırtılmaq.

səvindirmək tapdırmaq. istədmək. sevindirmək.

səviş siviş. həzf. ləğv. fəsx.

səvritmək vaz keçmək. tönqülmək. ərtürmək. bağışlamaq. qəbullanmaq. keçirmək.

səvük sevimli. gözəl. dadlı. şirin. məlih. ( > səbih_ərəb). eşq. sevik. sevgili. məhbub. aşıq. yaşıq. ışıq. sevinc. əziz.

səyirmə səqirmə. səqrim. çarpıntı. çarpınma. atma. hopma. - ürək səqrimi: ürək çarpıntısı. - göz sıqrimi: göz atması.

səyirmək səyrəmək. səyrə. saqır. sağır. titrək. - saqır saqır titrəmək.

səyirtü ayaq atması. bir çeşit oynama.

səyrə səyir. saqır. sağır. titrək. - saqır saqır titrəmək.

səyrəmək səyir. saqır. sağır. titrək. - saqır saqır titrəmək.

səyrişmək sayışmaq. sayşırmaq.

sibir - donmuş bataqları olan sibir çölü: tonğra. donğra. (< donğmaq).

sıcacıq xoşlanacaq isti.

sıcaq 1. hamam. - yarın sıcağa getmişdim. 2. isti yer. - sıcaqdan soyuğa çıxmaq.
- sıcaq üz: çəkim. cazibə.
- sıcağı sıcağına: tavında. tavını keçirmədən.
- qanı sıcaq: issi qanlı. sevimli. ünsiyətli.

sicim cıdar. cıdamlı, bərk ip, bağ. işgil. bu bağ, ağır yük, mal heyvanın əl ayağın bağlamaqdada yarar. incə ipə deyilən başlıq, saplıq.
- incə sicim: qalın ip qınav. qənəb. qənəf. (< qın: örtük).

sıçaq saçaq ( saç <> aç # iç ). 1. dağınıq. tağınıq. pərişan. pərakəndə. 2. oturaqlı, duraqlı yerdən açılan, saçılan, qalxan pürsük. süs. bəzək. saruq. sarıq. sarquq. sayvan. seyvan. çıxıntı. damla. tamla. oyma.
- gen dar saçaq: açıqları geniş sıx olan şırıx.
- salqım saçaq: qurma qurma, püskül püskül arxan saçaq.

sıçan çox çeşitləri olub, tanınmış gəmirçi heyvancıq. dərisi kürk yapılan bir çox kiçik heyvanlarada, el içi sıçan deyilir.
- kor sıçan: köstəbək. - sıçan qırı: sıçançıl qır.
- dağ sıçanının böyük çeşiti: qaqırca.
- soxulan dağ siçanı: soqur. kor siçan.
- tarla sıçanı: tarlada yaşıyıb, ürünləri yeyən sıçan.
- fındıq sıçanı: sıçanın ən kiçiyi.
- gəmə sıçanı: lağmalarda bulunan bulunanın ən böyüyü.
- yer sıçanı: köstəbək deyilən heyvan.
- sıçan otu: sıçan dərmanı.
- sıçan dişi: hər nəyin qırağında olan incə, sivri oya.
- sıçan qulağı: çiçək çeşiti.
- sıçan quyruği: yuvarlaq turpi çeşiti.
- sıçan yolu: yer altı lağımi.
- sıçan ili: türk illərinin birincisi.
- çöl siçanı: ağ tavşan.
- sıçan yuvasına girmək: qoz qabığına girmək. dəli dəli qaçıb saxlanmq. çox qorxmaq.