səhifə 56/102 tarix 25.03.2017 ölçüsü 12,74 Mb. #12336
qünzül günzül . nahar yeməyi.
qüp küp . 1 . tanqalaq. danğalaq. danqa. göbut. quduz. qotur. qaba. gür. iri gövdəli. qılıqsız. budala. 2 . çoxluğu göstərir.
- altın küpi : çox zəngin kişi.
- küpə minmək : qızıb bağırmaq.
- kiçi küp: küpçə. küpəç. qovanoz. ağzı geniş, dar qab. darı, barıt, turşi kimi nərsələr qoymağa yarar.
- küp kimi: qopal. kopal. kupal. tobaç. qunt. biçimsiz. qıssa.
qüpçə küpçə . kiçi küp. küpəç. qovanoz. ağzı geniş, dar qab. darı, barıt, turşi kimi nərsələr qoymağa yarar.
qüpə küpə . qupə . kupə . (1 . < qab . 2 . qopa . qoparmaq: ayırmaq). 1 . küpə > qubba. 2 . aralıqla ayrılmış kiçik otaq. - qatarın onuncu küpəsin tutduq. 3 . qulaqda küpə kimi sallanan sırğav. - tək daşlı küpə .
- güpə gündüz : iyicə gündüz çağında.
- küpə çiçəyi : çiçəkləri küpə kimi sarqan gül.
- qulaqda küpə: qulaqda sırqav. unudulmayacaq öğüt.
- qulaqda küpə : qulağ sırğavı: qulaqda saxlanılan söz. - bu söz qulağınızda küpə olsun.
qüpəç küpəç . kiçi küp. küpçə. qovanoz. ağzı geniş, dar qab. darı, barıt, turşi kimi nərsələr qoymağa yarar.
qüpək küpək. kauçu. tıxacaq.
qüpəli küpəli . 1 . qulaqda küpə kimi sallanan sırğavı olan. - qulaqları küpəli . - küpəli qız. - tək daşlı küpə. 2 . boynunda küpə kimi sallanan artıq əti olan. - küpəli geçi.
qüplümək güplümək . guplamaq . gütləmək . güp güp səslənmək. - yel əsib qapı gütlür .
qüpüklənmək köpürmək.
qüpüz güpüz . qabaş. qəbəş. dəmir toxmaq.
qür gür . kür. gur. zor. bol. barvan. baravan. fəravan. məbzul. iri gövdəli. tanqalaq. danğalaq. danqa. göbut. quduz. qotur. qaba. qılıqsız. budala. küp. böyük axar su { göl : böyük durğun su}.
- gür su.
qürbüz gürbüz . gurbuz . gur. iri gövdəli , sərpilmiş gənc, iyid. yaşından artıq göstərişli. - gürbüz dəliqanlı.
- gürbüz , ətli cocuq : toxmaq kimi.
qürə kürə . ocaq. - savaş kürəsi: savaş qaşağı: qavğa qaşağı.
qürək kürək . - qayıq kürəyinin, qayığın içində qalan qalın, toparlaq yeri : topaç. - kürək vermək : dayanmaq. sırtlamaq. arxa vermək. - tarla, dağın yassı, düz kürək biçimində olan yeri : taban. daban. - daban yer. - daban tarla.
- omuz kürəyi : kürək kimi enli olub çiyindən arxaya sallanan ikicə gəmik. bu gəmiklərə baxıb baxıcılıq edənlərdə vardır.
- omuz kürəyi: kürək gəmiyi: qəbzə. gəbzə. çiğni örtən sümük.
- yelkən kürək: tələsik tələsik.
- qayıq kürəyinin keçdiyi dəlikli təxdə: kilitcik.
qürən kürən. (at) qoyu al don, boya.
qürəş gürəş . güləş . tutaş. tutuşma. birbirin yenməyə çabamaq. - gürəş tütma.
- bir çeşit gürəş oyunu . qılçıq.
- gürəş oyunlarından biri . qaz qanadı.
- gürəşçilərin birbirini qıçlarına sarılıb düşürmə yolu: sarma.
qürəşmək gürəşmək . güləşmək.
qüriləmək güriləmək .gürpləmək. kabab qızartmaq.
qürimək gürimək . 1 . əşinmək. yeri eşmək. gürümək. 2 . (heyvan) həşərilik edmək.
qürk kürk . üstü naxışlı, dar qollu kürk. qontuş
qürlətmək gürlətmək. azışdırmaq. uzaşdırmaq. acışdırmaq. ititmək. hiddətləndirmək.
qürpləmək gürpləmək . kabab qızartmaq. güriləmək.
qürsəmək gürsəmək . gursamaq. kürsəmək. gurlanmaq. ətlənmək. qanlanmaq. şişmək.
qürsi kürsi . qursi (< qurmaq ). 1 . ayaqlıq. altlıq. qaidə. oturulacaq yer. - dirək kürsisi . - duvar kürsisi . - ölkə kürsisi: astana. baş kənd. paytəxd. - duvar kürsisi: kürsi daşı: binörə daşı. 2 . məqam. vəzifə. ustadlıq. - şimi kürsisi. - danışıq kürsisi. 3 . minbər. 4 . kiləs. gözəl, yatımlı olan. 5 . ədəb. tərbiyə. 6 . ədəb. tərbiyə.
qürsili kürsili . qursili (< qurmaq ). 1 . oturaqlı, samballı olan. kiləsli. yatımlı. - kürsili yazı. 2 . ədəbli. tərbiyəli.
qürşad gürşaq . quşaq . qurşad . 1 . sağlam. 2 . qala. qalaq. qorqan. istehkam. 3 . yapılarda işlənən dəmir, çəlik mil , lama.
qürşadlamaq gürşadlamaq .quşaqlamaq . qurşaqlamaq . 1 . sağlamlaşdırmaq. 2 . qalaqlamaq. qorqanlamaq. istehkam yapmaq. 3 . yapıları dəmir, çəlik mil, lamalarla sağlamlaşdırmaq.
qürşaqlama gürşaqlama. quşaqlama. qurşaqlama. təqviyət edmə.
qürşəc gürşəc . pəhləvan. şüca'.
qürşək gürşək ka . darı özü suda , süttə qaynatıldıqtan sonra üzərinə yağ tökülərək yeyilən bir yemək.
qürtün bir çeşit böyük səmər, palan.
qürültü gürültü . urı. qığıkaş. hay küy. hayqırı. qıqı. hayqırı. urı. qığı qaş. qıqı.hay küy.
qürümək gürümək . gürimək. əşinmək. yeri eşmək.
qürvə kürvə . kirvə . sağdıc. ərkək cocuğu sünnət etdirməyi, daha onun sünnət toyunun gedişini ödəyən kimsə. xiristiyanlarda babtem (qutsal su tökmək) edilən uşağı tutub, onun babtem gedişini ödəyən kimsə. "qumbaros ". - sağdıc əməyi: boşa gedən əmək, iş, zəhmət.
qürz gürz . gürpz (< gur ).
qüsəqət sısqa.
qüsmək küsmək . (boya) solmaq. beziqmək.
qüsnəmək küsnəmək . qoşnımaq. talabsımaq. dalabsımaq. qızmaq.
qüsri güsri ka . qaburqa gəmikləri. göğüsün yanları.
qüstax güstax . dəğərsiz. utunka . alçaq. qorxmaz. alınlı. yırtlaz. qorxmaz. utanmaz. uyatmaz. arsız. ağa bəygiri. ülkək. cəsarətli.
qüstaxlıq güstaxlıq . utancsızlıq. uyatsızlıq. üz. cürət. - bu qoduğda nə üz vardır.
qüsturmək küsturmək (boya) soldurmaq.
qüsük küsük. pərdə. qısıq. örtü.
qüşad küşad . kovşad . koşar . küvşar . küvşad > qoşad fars . (< kövşad < kovşamaq : açmaq. qazmaq. ). 1 . açma. fəth. - qapını kövşad edmək : qapını açmalamaq. 2 . açılış. iftitah. - kitabevinin küşadı . - yeni şəhrin küşadı . 3 . oyun yolu. - tük küşadı: türkə sayaq. türk yolu ilə. 4 . mərsim.
- küşad vermək : yayı açıb, dartıb atmaq. - yaya küşad vermək . 5 . güşad . (yer) açıq. ova.
qüşada küşada . açıq. məftuh. - küşada qapı. - küşada əl. 1 . şən. - küşada üz. - küşada ürək.
qüşbərə güşbərə . quşbara. qoşbara. qoşulan nərsə. qoş. köç. qoşu. köç. sırğav. sarılan asıan nərsə. cihaz. vəsayil.
qüşə küşə . quşə . kövşə (< köv ). bucaq. 1 . qıraq. nərsənin ocağından, ortasından qıraq olan bölüm. 2 . ortalıq. aralıq. ortada gəzən. gəzəyən. - bucaq qıyıcı: araçı sərraf. - bucaq satıcı: aralıqda gəzən satıcı.
- sivri quşə: had dərəvə.
- doğru quşə: qayimə dərəvə.
- açıq quşə: münfəricə, doqsandan açıq dərəcə.
qüşəbat küşəbat . küşəbağ . bucaq şəklində düzəlib , iki qolu birbirinə bağlayan bağ.
qüşəgil küşəgil . küşəgir . bucaqçıl. bucağa girən. küşəyə çəkilən.
qüşəgir küşəgir . küşəgil . bucaqçıl. bucağa girən. küşəyə çəkilən.
qüşək küşək . gücük. gücsüz. gəvşək. zayıf.
qüşti - küşti oyunlarından biri: qurt qapanı.
qüşümək küşümə . şişmək.
qüt küt . künt . qunt . 1 . qıssa. biçimsiz. qılıfsız. 2 . kəsməz. kor. 3 . kor. qapalı. kəsik.
- küt küt, pat pat edib səs çıxaran : kütürdi. patırtı.
- qapının kütürdüsü. vəlvələ.
- bu maşınalar çox kütürtü yapır.
- küt bucaq : gen bucaq. zaviyeyi münfəricə.
qütək gütək . kötək dayaq. təpək. dögmə. - kötək vermək . kötək çalmaq : döğmək. - kötək yemək : döğülmək.
qütən gütən . kitən. kütən. qıtan. qutan. saxlur. gizlədən. söyləməz.
qütəs kütəs . 1 . küməs. toyuq nini. 2 . dar yer. tutsaq. türmə. dam.
qütləmək gütləmək . güp güp, düb düb səslənmək.- yel əsib qapı gütlür .
qütmək gütmək . 1 . önə qatıb sürüb sıralamaq. - mal davarı güdənlər . 2 . otlatmaq. - çoban qoyunların güdür . 3 . saxlamaq. qorumaq. tutmaq. götürmək. hifz edmək. - kin qın, qərəz güdən adamdır. - anasının qılığın güdən uşax. - kişi oğlu gördüyün yox, bildiyin güdməlidir .
qütük kütük . kötük . tomrum yıqaç. kündə.
qütüm güdüm . qutum. kütüm. qıtım. kitim. gizli. söylənməz nə. sirli. salığ. saxlı.
qütür kütür . - kütür kütür səs çıxarmaq : sərt, gəvrək bir nəyi yeyəndə xarp xarp çıxan səs. - kütür kütür alma yeyirdi.
qütürdi kütürdi . küt küt, pat pat edib səs çıxaran. patırtı. - qapının kütürdüsü. vəlvələ. - bu maşınalar çox kütürtü yapır.
qütürdili gütürdili . kütürdili. gurultulu. patırdılı. - çox gütürdili şəhirdir burası. - patırdılı kütürdili işlərdən bezaram.
qüvah güvah. pənah. kirtgün. kirtük. sənəd. tapı. şahid. - kirtgünüm aldı məndən, təkcə kirgünüm sənidin oğlum. - kirtgünün qırılsın: pənahsız qalasın.
qüvçə küvçə . küçə. geçmə (< geçmək ).
qüvən 1 . xudpəsənd. - qüvənib bığın buran ərkəklər. 2 . ip. əyp. eyp. sayqı. e'tibar.
- çörəyinə, parasına güvənən : əkməğinə qoç.
qüvənc güvənc . 1 . ğurur. qurra. ögənc. övənc. bəgənc. kəndinə gögənən, ögünən. fəxr edən. müftəxər. mütəkəbbir. 2 . mutluluq. sevinc. onqluq. dola. kef. neşə. ləzzət. 3 . rizayət. razılıq.
qüvəniləcək güvəniləcək . sağ qazıq. güclü tapı, sənəd, dayaq. muridi e'timad.
qüvənilməz güvənilməz oynaq.
qüvənmək güvənmək . gügənmək. köks gərmək. kükənmək. ögünmək. fəxr edmək.
qüvəz güvəz . güfəzka . gövəz. qurumlu. kasalaq.
qüvnəc güvnəc . mütənəffiz. qudman. qudaman. ümənadan olan. mö'təməd. - məhlə qudamanları .
qüvşad küvşad > qoşad fars . küşad . kovşad . koşar . küvşar . (< kövşad < kovşamaq : açmaq. qazmaq. ). 1 . açma. fəth. - qapını kövşad edmək : qapını açmalamaq. 2 . açılış. iftitah. - kitabevinin küşadı . - yeni şəhrin küşadı . 3 . oyun yolu. - tük küşadı: türkə sayaq. türk yolu ilə. 4 . mərasim.
- küşad vermək : yayı açıb, dartıb atmaq. - yaya küşad vermək .
qüvşar küvşar . koşar . küşad . kovşad . küvşad > qoşad fars . (< kövşad < kovşamaq : açmaq. qazmaq. ). 1 . açma. fəth. - qapını kövşad edmək : qapını açmalamaq. 2 . açılış. iftitah. - kitabevinin küşadı . - yeni şəhrin küşadı . 3 . oyun yolu. - tük küşadı: türkə sayaq. türk yolu ilə. 4 . mərasim.
- küşad vermək : yayı açıb, dartıb atmaq. - yaya küşad vermək .
qüvüç - güvüç yükün ka : kiçik yular, çilbir.
qüy - hay küylü: qalaylı. süslü bəzəkli.
qüydas küydas . küydaz . güdaz . (< küymək : yanmaq)( > qodaz fars ) küyən nərsənin durumu. yanma. yanar. yanqın. - nə küyə küyə , küydazla yalvarırdı.
qüydaz küydaz . küydas . güdaz . (< küymək : yanmaq)( > qodaz fars ) küyən nərsənin durumu. yanma. yanar. yanqın. - nə küyə küyə , küydazla yalvarırdı.
qüydərgi küydərgi . göyükli . göygil . çox küyən yanar çiban çeşidi. od çibanı.
qüyən küyən. yanar. yanan.
qüymək küymək . yaxmaq. yandırmaq. alazlandırmaq.
qüymüş küymüş . yağız. yanğız. yanmış. qoyu. əsmər.
qüysəmək küysəmək . arzu etmək. istəmək. özləmək. həsrət etmək.
qüysinmək küysinmək . azmaq. qızışmaq. qızğınmaq. şəhvətlənmək. - dişi, ərkək qızışdılar . - qoçlar, buğalar qızışır.
qüysitmək küysitmək . azdırmaq. qızdırmaq. qızışdırmaq. şəhvətə gətirtmək. - qızların çılpaq dolanması, ərkəkləri qızdırar . - qoçları qızdırmaq.
qüysünmə küysünmə . köysünmə. azqınlıq. qızğınlıq. yanqığ. - kişinin qızğınlığı . - buğanın qızğınlığı .
qüyük küyük .göyük . 1 . göymüş. küymüş. yanıq. yanmış. 2 . dərd. kədər. 3 . sıtma. ısıtma.
qüz - güz : son yaz.
qüzə küzə . bizəcə. səhənğ. səni2 . sənği. səngiş. - bizəcəni doldur gətir.
qüzər - güzəri keçimi iyi olmayan kişi . üzük: qusqunu düşük. üzük.
qüzərçi güzərçi . dəgənəkli. odabaşı.
qüzəşt - güzəşt edilmək . ötülmək. ötilmək. qoyulmaq. keçinmək.
- güzəşt edən : qoyan. ötən. keçən.
- güzəşt edmək : ötmək. qoymaq. keçmək. bağışlamaq. boşuqmaq.
qüzgü - güzgünün arxasına vurulan boya : bürə. sır.
qüzqün düzgün . ahar. ağar. ağ. acar.
qüzüq ka çulqa ayqıtlarındandır. birbiri üzərinə düğümlənən birtakım ipliklər olup, onunla üst əriş, alt ərişdən ayrılır qumaş. qumaşa bənzər şeylər toxuyanlara da böylə deyilir.
qüzüqmək güzüqmək . qüzləşmək. payızılaşmaq. güz olmaq. güzü keçirmək.
qüzün ka kəndisiylə sərçə quşu. tarla sıçanı. qöstəbək kimi şeylər avlanan sıçan cinsindən bir heyvan.
qüzünmə güzünmə . gözünmə. təcəssüm.
laçın çaflı. şahin
lağa qoymaq alaya qoymaq. alıqlamaq. ələ salmaq. yalıtqa qılmaq. alay edmək.
laxlatmaq ırqalamaq. yerindən oynatmaq. narahat edmək. tədirgin edmək.
laq 1 . ək . <> lıq . otl a q : otl ı q : otun olan yeri. otlu yer. qışlıq : qışlaq . - yaylıq . yaylaq . 2 . lağ. yer. məkan. - lağ çağ: zəman o məkan.
laqeydlik gəvşəklik. yavanlıq. yayvanlıq.
laqırtı yanğşaq. ağzı yayvan. ağzı boş. gəvəzə.
lala - lala pitik : çatra patra: yalan yalnış. - ingilizcəni çala patra qonuşur. - çöl lalası: gəlincik. qızalaq. çayırda bitən qızıl qırmızı çiçək.
lalə - çöl lalası: gəlincik. qızalaq. çayırda bitən qızıl qırmızı çiçək.
lama - yapılarda işlənən dəmir, çəlik mil, lama: gürşad. quşaq. qurşaq. - yapını gürşadlamaq, gürşadlamaq, quşaqlamaq.
lap ap . vurqulama yanısı. baş səsliyə uyaraq bu biçiləri alır. çap. xap. həp. tam. tamam. arıq. teyxa. büsbütün.- ə piyi : lap yaxcı. - i pinci : lap nazik, gözəl. - a paçıq : büsbütün açıq. - a pansız : birdən. yadda olmayırkən. bəğtətən.
- lap çox: başlıca. ümdətən. - başlıca suçu kimdə görürürsü. - alış verşi başlıca məndən edənlərdə var.
lapa ləpə. solpük. gəvşək. atılıb düşən. ağırsız.
lapaçı qaba soğan. əməyə, zəmətə gəlmiyən kişi.
lapek daşıqa . daşqa . ardala. qatarın, tıraktorun arxasına bağlanan çanğ.
lap it nəisə yalarkən, sulu yumşaq nərsənin bir yerə girib çıxmasın yansıdan səs. - lap diyə səs verir. - it suyu lap lap içdi. - ət qaynaqdan lap yerə düşdü.
laşa laşə . < met > şələ. yük. gövdə.
laşə laşa . < met > şələ . yük. gövdə.
lavaşa 1 . ləvaşə fars .< yavaşa . (< yavaş ). asav heyvanları tutmaq üçün dodaqlarına taxılan odun qısqac. 2 . yalvaşa . layvaşa . hər nəyin yalıq, yayaq, yayıq, incə sərilmiş durumu.
lavı ək . - yağlavı : böyük yağ tavası.
lay tay. taq. toy (< tuq: qapalı). hər nəyi qatlaq yeri. - iki toylu parça.
- lay lay, qat qat olan: qatmarlı. qatmar. çox yapraqlı. çox dolanbaclı. - qatmar çiçək. - qatmar çadıra. - qatmar manto. - qatmar börk.
layıq alıq. yalıq. uyqun. üstün. münasib. qablan. qablayan. - o bu işə alıqdı .
layın çağ göstərən ək. - gücələyin : gecə çağı. - axşamlayın . tanləyin . - öğləyin .
laylay nənni. ninni. cocuqları yatıtmaq üçün deyilən qoşu, söz. - nənni söyləmək. - bu gözəl, yumşaq çalğı, nənni yerini tutabilər.
layvaşa yalvaşa . lavaşa . hər nəyin yalıq, yayaq, yayıq, incə sərilmiş durumu.
leh lığ. tırtır. şərab, qora, lumu suyunudan qabda qalan köçək.
leylək - leylək çeşitləndən böyük, balıqçıl quş : turna.
ləçək alnı üsdə saxlanılan. alınçaq bağı. alınçaq. qaş basdı.
ləgəd təkmə. dəqmə. dəğmə.
ləgən əlkən. əl suyu tökməyə yarar qab.
ləhləmək tövşəmək. təvşəmək. için için ötmək. çarçamaq. yorulmaq.
ləkə ləkə . bənək. xal. pul. bənğ. atıq. səki. xal. axıtma. poz. xal. takız. takuzka . taqzıl. taqaz. yamaq. yenik.- bənək bənək : ləkə ləkə. xal xal. pul pul. - bənəkli bəniz : xallı üz.
- qara ləkələri olan: kömürçi.- kömürçi toyuq. - kömürçi tülki.
ləkələmək boyalamaq. boya sürmək.
ləkəli bulutlu. aydın olmayan. kirli. bulaşıq. pozlu. xallı. müləvvəs.- su saçıb parçalar bulutlandı .
ləkəsiz bütünka . arın. təmiz.
ləleyin sürüt. sürütmə. ökcəsiz ayaqqabı.
lələ buxov.
ləngər - ləngərləmək : ləngər salmaq. apışdırmaq. yapşatmaq.
ləngimək yapşamaq.apışmaq yapışıb qalmaq. əldən düşmək. yorulmaq. təngimək. acizləmək. duraqlamaq.
ləpə yalpa. şəpə.
- ləpə dolu : incə dolu. (# dəvə dolu : iri dolu).
: - ləpəni dəvələmək : - həbbəni qubbalamaq.
ləşgər qoşun. toyınka . ordu.
ləvaşə fars lavaşa . < yavaşa . (< yavaş ). asav heyvanları tutmaq üçün dodaqlarına taxılan odun qısqac.
ləvazim yat yaraq. yaraq. mühümmat.
licim biçik. çəkil. şəkil. qurum. hey'ət. - o qurumda çıxmaq olmaz. - bu nə qurudu belə.
lıq 1 . ək . <> laq . qışlıq : qışlaq . - yaylıq . yaylaq . otl ı q : otl a q : otun olan yeri. otlu yer. 2 . lığ . leh. tırtır. şərab, qora, lumu suyunudan qabda qalan köçək.
lıqın ( -likin ): "ilə" anlamına ək .
liman - doğal liman . qoy. dənizin qaraya ilərləmiş, yeldən qorunmuş bölümü. kiçik körfəz :
lincitmək yencitmək. əzib dağıtmaq.
lobya - bir çeşit lobya : böqrülcə. böqürülcə.
loqam < yuqan . yular.
lopaz - lopaz qadın: oynaq.
lovlova bağırçaq. çınal. hər nəyin, qapının, təyərin dönən, fırlanan yeri. - qapının təyərin bağırcaqların yağlamaq.
lumi - lumi sıxı : lumu su. şumi suyu.
lüçnüt ka imicə. iməcilk. kənd işlərində yardımlaşma.
lülə - lüləli qab, ibriq: əmzikli .
- lülə lülə : burçuq. burçaq. burçaq. burulmuş. bükülmüş. yuvarlaq.
- yoğun lülə : türül. dürül. turba. durba. boru.
lülələmək yüyələmək. talqışmaq. dürməkləmək. bükmək.
lüt açıq. quru. döşənməmiş. kəl. suçul. boş. çıplaq. - kəl ağac : budanmış ağac.- quru yer. - quru söz. - quru taxda.
lütləmək ağıtmaq. axıtmaq. ağtamaq. axtamaq. boşaltmaq. (> axtən fars ).
lütləmək yalınlamaq. yalınğlamaq. soymaq.
lütlənmək yalınmaq. soğunmaq. soğqunmaq. silkinmək.
maça - maça bəyi : qopa bəyi : külxan bəyi.
mağıl mayılka . 1 . olqun. sulanmış nərsə. 2 . işində, duyqusunda, durumunda artığına irəliləmiş. ölçüsün aşmış kişi. qudurmuş. əzilən kişi. əzik kişi. - çox mağıl adamdı. - mağıl ba, gör görməmişdin.
mahana yaraq. qapı. vəsilə. - öz işi üçün bir qapı axtarır. - qapı yapmadan evə girmək : çox tələsik iş aparmaq. - hər evin qapısı var, hər işin aracı.
malaq balaq. camış buzağısı.
malat aşaq. açaq.
malquc balquc . (bal: bölük. kəsik) baltaçı. qaramanlar, oğrular başçısı. - malquc oğlu: kopoğlu.
malquna bulquna . ılqın ağacına bənzər bir ağac.
mallaqçı taqlamçı. taqlaqçı. taqalaq vuran.
mama ka xərməndə ortada bulunub ötəki öküzlərin ətrafında döndüqləri öküz.
Dostları ilə paylaş: