Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

tüşqünmək düşgünmək. yorulmaq. arıqmaq. arğımaq.

tüşlü düşlü. şanslı. bəxtli.

tüşman düşman. yat. yad. yatlı. yadlı. yatlu. yağı. yavı. yav. yava. yağı. ası.

tüşmanlıq düşmanlıq. qan. xisumət. yavlıq. cavlıq. ocmanlıq.
- aralarında qan vardır.

tüşmə düşmə. düşmə. düşiş. siqut. düşiş. rastlaşma. təsadüf.əldən düşmə. ələ düşmə. okazyon_latin. raslı. rast gələ. təsadüfi. pozulma. sarsılış.- bu ısıtmadan çox sasılışım oldu.

tüşmə düşmə. yıxım. pozulma. xərablıq. viranlıq.

tüşmək - ağar düşər: öksürüklü tıksırıklı. qalxar enər. mərizül hal.

tüşmək düşmək. 1. yağmaq. - yağış, qar düşür. 2. enmək. ucuzlanmaq. - bazar düşdü. 3. azalmaq. tənəzül edmək. zayıflamaq. - sıcaqlar düşdü. - soyuqlar düşdü. yel düşdi. - qızağı düşüncə öz yalmışlığın anladı. - əldən düşduq. 4. rast gəlmək. bulunmaq. olunmaq. təsadüf edmək. - gün düşərki sizdə anlarsız. - köy yolun sağına düşər. 5. uymaq. uyuşmaq. yaxışmaq. münasib olmaq. - sizə böylə yapmaq dü.məz. düşər düşməz deyəcəyəm. düşsədə düşməsədə yedik. 6. qatılmaq. - qabağıma düş. - yola düşdük. 7. sığınmaq. - ocağına düşdük. - ətəyinə düşdük. ayağına düşdü. 8. kəsikmək. yorulmaq. yorğunmaq. tökülmmək. sərilmək. qoyulmaq. itiliyin itirmək. qırılmaq.- fırtına qırıldı. - soyuq qırıldı. - yaşıl ırmaq, qızıl ırmağa qoyulur. - yel əsib tüm yemişlər ağaclardan yerə sərildi. - əl ayağdan kəsikdim: düşdüm. 9. ucuzlamaq. boşalmaq. enmək. 10. şəhid olmaq. 11. batmaq. dalmaq. girmək. qaruqmaq. 12. düşmək. düşüb sarılmaq. qapanmaq. hevanın ön ayağı sürcüb, başı üsdə düşmək. qapanmaq. - bu at çox qapanır. - qapına qapandı. - əl qoluna qapandı. - əl ayaqına qapnmaq.
- düşmək durumu: düçar. düşmüş. ulaşmış. çatmış. varmış. düşgün. mübtəla. giriftar. - söz ayağa düşmək: söz ayağ tapıb yerimək. hər ağızdan bir söz çıxmaq.
- ağza düşmək: şayiə olmaq.
- qaça qaça düşmək: təpinişmək. təngişmək. təkibişmək. təkapuya düşmək. qoşuşmaq. üşüşmək.
- kiçik düşmək: qarşılıqda bulunamayıb utanmaq. alçanmaq.
- üzərinə düşmək: qoyulmaq. uğraşmaq. məşqul olmaq.
- bu ara yazıya çox qoymuşuq.
- gündə üç saat tar çalmağa qoyuldu.

tüşmək düşmək. yanğılmaq. yenğilmək. yıxılmaq. sınmaq.
- iştahdan düşmək: açımlanmaq. soğumaq. ürəyi vurulmaq.

tüşmək düşmək. yıxılmaq. devrilmək.

tüşmən düşmən. düşən. - tanrı ilə düşən belədidə.

tüşmüş düşmüş. 1. düşük. yerindən çıxıb əksik qalmış. - düşük diş. düşük daş. 2. tüşgünlük. düşüklük. aşağıya sarqmış. 3. düçar. düşmək durumu. ulaşmış. çatmış. varmış. düşgün. mübtəla. giriftar.
- burnandan düşmüş: çox bənzəmiş. - qıx deyib burnundan düşüb.

tüşmüş düşmüş. yıqqın. yıxqın. yıxılqın.

tüşnəv tüşü. 1. qusl təknəsi, daşı. 2. mirdəşirxana.

tüşsüz düşsüz. bəxtsiz. 3. düşük. düşgün. aşağıya sarqmış.

tüşük düşük. döşək. dik olmayıb alçaq yer. açal. açıl. açıq.

tüşük düşük. 1. əksik. qusur. altına üstünə tutmaz. - sözün burası düşükdür. - düşük səyfə. - düşük yerlərini düzəltməli. 2. düşmüş. yerindən çıxıb əksik qalmış. - düşük diş. düşük daş. 3. aşağı sallanmış, sarqmış. - düşük adam. düşük ətək. 4. vaxsız, tez doğmuş cocuq. - düşük cocuq. 5. düşgün. düşmüş. aşağıya sarqmış. 6. baqana. bağana. bağan. bağlan. çatmadan düşən yavru. saqit cənin. 7. itik. itmiş.

tüşüklük düşüklük. 1. əksiklik. qusurluğ. altına üstünə tutmaz. - sözün düşüklüğün qalddırmalıyıq. 2. düşarlık. düçarlıq. tüşgünlük. mübtəlalıq.

tüşü tüşnəv. 1. qusl təknəsi, daşı. 2. mirdəşirxana.

tüşüm düşüm. damğa. özəlliklə taxıl yığınlarını damğalayan taxda damğa.

tüşüməyən düşüməyən. tuymaz. duymaz. eşitməz. qanmaz. anlamaz.- vurdum duymaz: çabıq anlamayan.

tüşün düşün. yad. xatir.

tüşüncə anğaşa. əndişə. əfkar. - bu gün çox düşüncəliyəm. - sizin bir düşncəniz vardır.

tüşüncəli düşüncəli. yavaşlıq. təəni.

tüşüncəyə - dərin oykuya, fikrə, düşüncəyə qapılmaq. talmaq: dalmaq. - öz quruntularına dalmış biri.

tüşündürmək düşündürmək. qayğılandırmaq.

tüşünən düşünən. sanacı. sanıcı. zənnidə bulunan. - uğur sanıcı: xeyir sanıcı: uğurçu. xeyirdah. - kəm sanıcı: pisikçi. pis düşünən. bədxah.

tüşünən düşünən. yavaş. ağır. mülayim. mətin.

tüşünmə düşünmə.yavaşlıq. usluluq. usulluq. təənni.

tüşünmədən düşünmədən. imtili. birdən. filbədahə.

tüşünmək düşünmək. sanğırmaq. fikrə qoymaq. təxəyyül edmək. anğamaq. anmaq. xatırlamaq. taşınmaq. daşınmaq. fikirləşmək. təfəkkür edmək. mülahizə edmək. yadlamaq. yadamaq. xatırlamaq.
- qurduqca qurmaq: çox düşünmək. düşünməyə dalmaq.
- tək tək oturub bir nələr quracaq. - kəndisi baş olmağı qurmuş.
- çara düşünmək: tənqlənmək.
- iyi düşünülmüş: mülahizəli. tartılı. dartılı. təəmmülli.
- özünü itirib, baysınmaq, düşünmək, qıraqdan ayrınmaq: mat qalmaq. - o ağır görnüş önündə bir az daldı.
- sonucun düşünmək: sonu saymaq.

tüşünülmək düşünülmək. mülahizəyə qoymaq. mülahizə edmək. tədqiqə almaq. mütaliədən keçirmək.

tüşünüş düşünüş. 1. düşünmək işi. təfəkkür. mütaliə. əndişə. 2. ğailə. vəsvəsə. dalğınlıq.

tüşünüşmək düşünüşmək. oyalanmaq. fikir xiyala dalmaq.

tüşürqün . tüşqün_ka. tikənli kitrə ağaccığı.

tüşürmək düşürmək. yıxmaq. yerə çalmaq, vurmaq salmaq.

tüşürmək düşürmək. düşürtmək. saldırmaq. endirmək. aşağı düşmək. səqt etmək. qırmaq. düşürmək. devşirmək. endirtmək. qırdırmaq.- qiymətləri qırdırdılar. - kasanı əlindən düşürüb qırmaq. - ağacdan yemiş düşürmək. - dəğərdən düşürmək: e'tibardan salmaq. - bizim yazıya nə düşürəcəksiz. - kiçik düşürmək: aşağı salmaq.

tüşürtmək düşürtmək. ağacdan yemiş düşürmək. dəğmək. toplamaq. - artıq üzüm düşürtməli.

tüşürülmək düşürülmək. (əkin. yemiş). kəsilmək. toplanılmaq. qoparılmaq. - indi yemiş qoparılmaz.

tüşüş düşüş. yenğiliş. yanğılış. sınış. məğlubiyyət.

tüşüşmək düşüşmək. sataşmaq. raslaşmaq. buluşmaq. müsadif olmaq. - gözümə nəisə sataşdı.

tüşütmək düşütmək. ucuzlatmaq. boşlatmaq. enitmək.

tüt tünd. qoyu. yanıq.- yanıq boya. - yanıq qara.

tütə ur. bez. ət xal. "tüt" " tut" yemişinin biçiminə oxşar, gövdədə çıxan artıq ət parçası.

tütək (< tütmək: ötmək. püləmək. oxumaq). 1. qamışdan olub, tütülərək, çalınan arac. 2. tuti, tutu deyilən ötüb, danışmağı yansılayan gözəl quş.

tütmək ötmək. püləmək. oxumaq.

tütük düdük. (tütmək). 1. tütək. - tütək çalmaq. 2. buğ. - qatar düdüyü. - gəmi düdüyü. - araba düdüyü. 3. içi boş kişi. ağılsız. - düdüyüm gəl qabağa. - düdüyün biri düdük. 4. uzun içi boş nərsə. - düdük gəmiyi.
- düdük yapmaq, sucuq doldurmaqda işlənilir, incə-bağırsaq dərisi, incə-bağırsaq qurusu: qursaq. - düdüyün qursağı patladı.

tüydə tuydə. tudə(< tuq). qıvırcıq. buruşuq.

tüymə düymə. verə. kilid. maşınalarda çevrilməyə yol verən kumanda.

tüyü düyü. qurunc₆. qırınıc. birinc.

tüz düz. 1. düzə. saf. sal. yal. saf. yalçın. sadə. dik. dikə. qayar. bərk dik. qıvrıq olmayan. - düz yaxa. budaqsız. qolsuz. 2. ağvəl. ağbƏl. ağbaş. dürüst. sözünƏ güvƏnilir Kişi. 3. doğru. gərçək. mühəqqəq. qayım. qaqım. onat. - doğru söz. - doğru iş.
- düz daban: uğursuz.
- tarla, dağın yassı, düz kürək biçimində olan yeri: taban. daban. - daban yer. - daban tarla.
- kəsə, doğru, düz yoldan yox, sapa yoldan götürmək, apartmaq: tolaşdırmaq. dolaşdırmaq. - bizi haralaracan dolaşdırdı.
- düz ayaq: saf ayaq.
- düz yer: yazı (< yazmaq. yaymaq). ova.
- düz, dos doğru, çin, iç, xalis olan: yalınğız. yalınqaq. yalıncız.
- yalçın qaya.
- düz daban: dabanı oyuq, qalxıq olmayan.
- düb düz: düm düz: büsbütün düz, doğru.
- ayaq düzə basmaq: { 1. işlərin çətinliklərin yoxalıb açıqlanması. 2. ayağın düz yerə basmaq. 3. düz yer. aya. kəf}
- tüz edilmək: düz edilmək. düzədilmək. təsviyə edilmək.

tüzcə düzcə. 1.sadə. adi. sürüzsüz. süssüz. zinətsiz. - düzcə yazı. - düzcə kişi. - düzcə anlayış. 2. sadəcə. taarüfsüz. bilatəklif. təklifsiz. doğrudan. 3. bayağı. adətən.

tüzedici düzedici. düzəltici. doğruldan. təsviyəçi.

tüzə düzə. tüz. düz. saf. sadə.

tüzədilmək düzədilmək. (kəsilib, qazılıb) yontılmaq. yonulmaq. işlənmək. uydurmaq. düz edilmək. təsviyə edilmək. - evi yapıb, sonra uydurub qoşuları düzərlər.

tüzədilmiş düzədilmiş. düzgün. təsviyə edilmiş. - düzgün para. - düzgün taxda. düzgün yol.

tüzəl tüzəl. arıl. şəfa. dirçəliş.

tüzəldən düzəldən. düzənci. dozğuran. uyaran. oyarıcı. qılavız. mühərrik.

tüzəliş düzəliş. yapılış. üslub. yapılma. işlənmə. e'mal olunma. - bu masanın yapılmasi qolaydır. - bu yapılışı çox gözəldir.

tüzəlmək düzəlmək. onqulmaq. onulmaq. toxtamaq. iyiləşmək onqarmaq. onartmaq. iyilətmək. yeğlətmək. arılmaq. arımaq. qalxmaq. iyiləşmək. şəfa tapmaq. dirçəlmək. sağaltmaq. arımaq. arınmaq. kəsəldən qalxmaq. toxdamaq. toğrulmaq. doğrulmaq. qayırmaq. dikətmək. bərkitmək. qayim qoymaq.
- onulmaz yaran vardı ?.

tüzəlməz düzəlməz. toxdamaz. geçməz. - geçməz xəstəliyə tutulmaq, düşmək.

tüzəltici düzəltici. düzedici. doğruldan. təsviyəçi.

tüzəltmək düzəltmək. 1. safaltmaq. təsviyə edmək. - yolları düzəltmək. 2. tənzimləmək. mürəttəbləmək. uralamaq. qoyarlamaq. miyzanlamaq. - bu otağı kim düzəltəcəkdir. - bu ölkəni düzəldən yoxdur. 3. pürüzünü əğrini gidərmək. - bu ağacı düzəltin. 4. təshih edmək. tə'mir edmək. islah edmək. - bu paltarları düzəltib girin. 5. safaltmaq. təsviyə edmək. - yolları düzəltmək. 6. önqürtmək. onqurtmaq. dirsətmək. toxdatmaq. 7. onqartmaq. onqurtmaq. yonqartmaq. keçirtmək. sağaltmaq. 8. yatsamaq: yasmaq. açmaq. təsviyə edmək. yatışdırmaq. təsviyə edmək. - işlərizi yatışdırın, sonra hara getsəz gedin. 9. yaratmaq. bəzəmək. toxumaq.

tüzəmək düzəmək. düzətmək. düzmək. təsviyə edmək. yonmaq. yontamaq.

tüzən düzən. bəs. yasaqçı. qanun qoyan. düzənçi. harmoni. akord. kök. quran. tərhəndaz. yasaq.- bu işin quranı, düzəni.
- süslü düzən vermək: tonatmaq. donatmaq. - toy üçün yemiş tablası donatmaq.
- bu piyananın düzəni pozuq.

tüzənci düzənci. düzəldən. dozğuran. uyaran. oyarıcı. qılavız. mühərrik. düzən. yasaqçı. qanun qoyan.

tüzəngah düzəngah. ovalıq.

tüzənləmək düzənləmək. bəzəmək. süsləmək. qaplatmaq. qaplamaq. qalpatmaq. qalpamaq. - evi qalpatladıq. - bu qoca qarı özün nə qalpatıb durur.

tüzənlənmək düzənlənmək. uralanmaq. qoyarlanmaq. miyzanlanmaq.

tüzənli düzənli. toplanmış. toplu. səlqəli. dağınıq olmayan. müntəzəm. mürəttəb. sıralı. dizili. müntəzəm. - sıralı işlər qolay görünür. - toplu idarə. - toplu şəhər. - toplu iş. - toplu paltar. - toplu kitabxana. - toplu yığva. - toplu sayı: hesab. dərli toplu qadın.

tüzənli düzənli. akordlı. harmonik. qumpaslı. mürəttəb. tərtibli.

tüzənmək düzənmək. (kəsilib, qazılıb) yontılmaq. yonulmaq. işlənmək.

tüzənsiz düzənsiz. qarma qarışıq. sırasız. akordsız. harmonisiz.

tüzənsizlik düzənsizlik. akordsızlıq. harmonisizlik.

tüzətmək düzətmək. düzəmək. yonmaq. yontamaq. (kəsib, qazıb) işləmək. yontmaq. yonmaq. safatmaq. miyzanlamaq. tənzimləmək. əğri, yanlışı doğru yapmaq. toqrultmaq. toğrultmaq. təshih edmək. - onun burasın doğrultmalı.

tüzgün düzgün. 1. düzədilmiş. təsviyə edilmiş. - düzgün para. - düzgün taxda. düzgün yol. 2. yoluna qoyulmuş. mürəttəb. müntəzəm. 3. acar. axar. ahar. ağlıq. 4. süzgün. yalınğac.
- düzgün iş. düzgün bağça.
- düzgün sürmək: qadınların üzlərinə sürdükləri ağ qızıl. ənlik kirşan.

tüzgünçü düzgünçü. 1. ənlik kirşan yapıb satan kimsə. 2. gəlin üzünə ənlik kirşan sürən bəzəkçi.

tüzgünlü düzgünlü. bəzəkli. süslü. ənli kirşanlı. - düzgünlü qız aldı ürək əlimdən.

tüzi - qulaq tüzi: qulaq düzi: qulağın aşağı doğru sallaq, yumşaq yeri. küpəlik.

tüzlə düzlə. iş. sən'ət. peşə.

tüzlük düzlük. tostluq. dostluq. adaşlıq. arxadaşlıq. arxadaşlıq. kəndlik. kətlik. sədaqət.

tüzlük düzlük. 1. talaz. taraz. sadəlik. təkəllüfsüzlük. taarifsizlik. 2. dənğ. dinğ. muvazinə.

tüzmək düzmək. dizmək. düzəmək. təsviyə edmək. tarmaq. dərmək. qoşmaq. sıramaq. sıralamaq. - söz qoşmaq. - orda nə düzüb qoşursuz.

tüzmə düzmə. 1. qondarma. yalan. saxda. - düşmə işlər, sözlər. - bu söz onun öz düzməsidir.2. duzağ. tovtiə. - bir düzmə qurdular. - düzməyə düsdük. 3. məsnoi. süni. sünni. - bu söz onun öz düzməsidir. 4. diziş. dizmə. yapma. yalandan. saxda. - yapma sevgi. - yapma davranış.

tüztəmək düzətmək. safatmaq.

tüzü düzü. - bir düzüyə: davamlı. verə. kəsməksizin. arasız. müttəsil

tüzülmüş - düzülmüş nə: tizi. dizi.

tüzülüş düzülüş. diziliş. sıralalış. sıranış.

tüzüm düzüm. dizim. dizmə. dizi. rişdə. ərişdə. əriş. ip. takım. tərtib. - takımı pozulmuş işlər.

tüzüş düzüş. uyquş. onğuş. unğuş. axınc. axış. axınş. süzüş. tənqiş. təngəş. uyqun. mutabiq. muvafiq.

tüzüyə düzüyə. - bir düzüyə: həmən. arasız. elə o çağ. - həmən söylər.

uc 1. nərsənin sivri təpəsi. baş. - iğnə, qazıq ucu. - məmə ucu. - uc uca: baş başa: uzunasına. - dirəkləri uc uca (başbaşa) düz. - ucdan uca: başdan başa: çoxdan aza. ifratdan təfritə. - bir ucdan bir uca: bir başdan bir başa: boyuna. bir yandan bir yana. - ucun ortasın bulmaq: kəsdirmək. baş açmaq. qərar vermək. - ip ucu: sərrişdə. - ucunu bulmaq: yolun tapmaq. həll edmək. - ucu bulunmaz: çətin, işgilli sori. - burunucu: çox yaxın. - dilin ucunda olmaq: yadında olubda, söylənməkdə qaçırılan nərsə. - ucun qaçırmaq: bir sayıda, hesabda çaşmaq. - uc vermək: ucarmaq. çıxmaq. bitmək. 2. qırax. yan. 3. son. qayət. müntəha. - ucuna vardıq. 4. burun. tikə quşə. - qaranın dənizə girmiş bir ucu. 5. üz. səbəb. illət. - sənin ucundan. - istək ucundan yaxından qalan. 6. yatmış kişinin yastıq yanı. - canbəsərin başucuna keçib oturdu. 7. yan. ağız. qıraq. qıyı. kənar. - çurum ağzı. 8. burun. rə's. - şamın burnun qır, kəs. - dənizə irəliləmiş. - birinin başucuna tikilmək: yanından ayrılmamaq. - ip ucu: yol başı. sərriştə. 9. dağlıq, daşlıq qara uci. alçağına "dil" deyilir. 10. zirvə < sivri. - dağ təpəsinin sivrisi: zirvisi: barmaq. 11. qıyı. nahiyə. 12. tuş. tuc. amac. hədəf.
- gözün qulağa sarı, dışar yana olan ucu: quyruq. - gözünün quyruğ ilə baxırdı.
- uc uca: qulaq qulağa.
- arabanı qulaq qulağa sokağa soxdum. - ucdan uca: yandan yana.
- ucunu qulpun itirmək: şaşırıb qalmax. hardan tutacağın bilməmək.
- sivri uclu: ərsay: iti. çivri. ərsay: iti. çivri.

uca oca. dik > tiğ_fars. hər nəyin ucu, yüksək yeri. göütün üstündəki uclu olan sümük. quyruq soxumu. uclı. uclu. sivir. ərsənğ. sevincək. şad. fərəhli. sivrilib, itilib duran. ağta. ağıt. adaq. adax. yüksək. ula. ulu. yura. yoxuş. dik bayır. çox hündür yer. ataq. hündür.- ərsənğ gülüş: qıs-qıs. ucadan gülüş. - ərsənğli ərsənğlə: sevinə sevinə. fərəhli. fərəhlə.
- ucalığın ölçmək: durqulamaq.

ucalmaq uzalmaq. azıtmaq. uzanmaq. boy atmaq.

ucar ucraq. hicran. ayrılıq.

ucarmaq ucramaq. uc vermək. çıxmaq. bitmək.

ucqar (uc: qırax. yan + qar). olduğu bulunan yerə görə lap uzaq, yan yer. sınır. hədd.

uclamaq tuclamaq. tuşlamaq. 1. amaclamaq. hədəfləmək. 2. dəyrələmək. dəğrələmək. idarə edmək.

uclatmaq dirisəmək. dirətmək. mütəvəccih edmək. yönətmək. - topları düşmana dirisə. - nə mənə gözlərivi dirisəmisən. - yel batıdan doğuya dirisəyir.

ucli burunlu.

uclı uclu. uca. sivir.

uclu uclı. uca. sivir.

ucraq 1. qıraq. kənar. 2. ayrılıq. hicran.

ucramaq ucarmaq. uc vermək. çıxmaq. bitmək.

ucsuz - ucsuz bucaqsız: kərənsiz. < kərmək (> bikəran_fars. bikəranə_fars). yansız. qıraqsız. sınırsız.

ucuz <> uçuz. boş. boşar. bayağ. bərah. - çox bərah dəğərə almısan: bayağı, ucuz dəyərə.

ucuzçu ucuzluq arayan.

ucuzlamaq <> uçuzlamaq. boşuqmaq. boşarmaq. boşalmaq. enmək. düşmək. enilmək.

ucuzlatmaq boşlatmaq. enitmək. düşütmək.

uça gövdə. tamamən qızarmış qoyun gövdəsi.

uçaq uçqar. sarmaşan. sarılan.

uçan uçucu. quş. təyyar.

uçar 1. pərəndə. 2. boş. gedər. qalmaz. sırğal.

uçarı 1. iti. itik. ütük. çapqın. qırıq. həşəri. - uçarı çapqınlardandır. 2. əğrəti. müvəqqəti. - uçarı yaşam. uçarı çevrən.

uçqar uçaq. sarmaşan. sarılan.

uçqun ocaqdan uçan od parçası. qığıcım.

uçqunmaq kırıxmaq. qayıxmaq. bara qoymaq. iştibah edmək. - söz arası uçqunmadın.

uçqunmaq ürkmək. qaçqınmaq.

uçqur 1. < iç qur. tuman bağı, quşağı. iç bağı. tuman bağı ki beldə bağlanır. 2. ölüm ər. fədayi.

uçma uçuş. təyəran.

uçmaq buğlamaq. - sıcaq yeməklər süyşə qabları uçutmuş: buğlatmış.
- yardan uçmaq: aldanıb bəlayə düşmək.
- bənzi uçmaq: bənzi atmaq: bənzi pozulmaq: sararmaq.

uçmuş - əğli uçmuş: savuruq. abdal. çapıq. səfeh.

uçratmaq uçurtmaq. ("uç" sözündə itilik, yeyinlik sağlanmıştır). 1. buğarlatmaq. təbxirlətmək. 2. nərsənin təpəsin vurub götürmək. 3. xarablamaq. 4. yoxaltmaq.

uçrum bərk, sarp, dik yer. yarıq. yarlı.

uçrumluq carlıq (c <> y ) yarlıq. yarıqlı. yarı, yarıqı çox olan yer.

uçucu uçan. quş. təyyar.

uçulamaq cüvlamaq: yelin əsməyi.

uçunmaq uçqunmaq. qaçqınmaq. ürkmək.

uçur casut. casus. xəbərçi.

uçurcağ - omuz uçurcağı: köpricik. tərquvə. - uçurcaq gəmiyi: toyuğun uçaq qanat gəmiyi.

uçurmaq <> uçurtmaq. uçlatmaq. yəldirmək. yeldirmək. talaşlatmaq. salıvermək. saldırmaq.

uçurtma ucuna ip bağlayıb uçurtulan nə. yeləcək. yelləncək. bərdüvan₂.

uçurtmaq 1. iticə qırmaq, qoparmaq. 2. yoxlamaq. yox edmək. xərablamaq. 3. əldən çıxartmaq. qaçırtmaq. 4. uçratmaq. buğarlatmaq. təbxirlətmək. 5. uçlatmaq. yeyin götürmək. göttürmək. iti çatdırmaq, ulutmaq. çalqutmaq. çarputmaq. - xəbər uçurtmaq: casutlamaq.

uçuş uçma. təyəran.

uçuşmaq yönəlmək. havalanmaq. - quşlar göydə yönəlirlər.

uçuz <> ucuz. boş. boşar.

uçuzlamaq <> uçuzlamaq. boşuqmaq. boşarmaq. enilmək.

ud < öd. öt (< ötmək). id. ötən, ötür nərsə. qoxu. - ud ağac: öt ağac. qoxar.

uduşmaq yoduşmaq (ləkə) yutuşmaq. silişmək. qidərişmək.

uf yuf. təəssüf bildirən söz. - uf sənə!.

ufaq - un ufaq: ip incə. - irili ufaqlı: irili xırdalı.

ufaqlıq xırda pul. - ufaqlıq varmı: xırda pulun varmı.

ufalama doğrama. təcziyə.

ufalamaq avqamq. oğqamaq. oğmaq. küçüləmək. kiçilmək. qırmalamaq. doğramaq. - kişi yaşlandıqca ufalanır.

ufalanma doğranma. təcəzzü'.

ufalanmaq dağınmaq. oğulmaq. döğülmək.

ufanmaq oğulmaq. - bu əkmək durduğu yerdə ufanır.