Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

yatan - bir yatanlar: yatdaş. yatqaş. bir yatanlar. ər arvad.

yatas 1. yataş. yataç. yaddaşt. 2. toyuğun uçurcaq, çanağ (> cinah) gəmiyin qıraraq, tutulan söz.
- yatas gəmiyi: uçurcaq, çanağ gəmiyi.

yataş 1. yatas. yataç. yaddaşt. 2. toyuğun uçurcaq, çanağ (> cinah) gəmiyin qıraraq, tutulan söz.
- yadas gəmiyi: uçurcaq, çanağ gəmiyi.

yatba yamat. 1. əğik. mayil. iştahlı. - içkiyə yatbalı kişi. - yuxuya yatbalı: yuxuçul. - {yatba qıran: 1. təvəccühi, meyli, iştahı çevirən. 2. iğrənc}. 2. vəsl. rəbt. - yatba biçi: hərfi rəbt. - mənlə sən: mən və sən: ( bu tümlədə "lə", "və" yatba biçidi).

yatcaq qonaq. yataq yer. yatacaq.- yolçuya qonaq vermək.

yatdaşt yaddaşt. (< yat). yataş. yatas. yataç.

yatfa yafta. yapıt. yapta. (y <> t ). tapıt. tapıt. 1. sənəd. 2. lövhə. kətibə. 3. suçluların, dustaxların boynuna asılan kağız. 4. etiket. sşəni, tayın, nərsənin üsütnə yapışılan, yatırılan, taxılan səyfə. 5. e'lan.

yatı yatma. gecəni keçirmə. beytutə. - gecə yatısı: gecə yatması.

yatigar yadigar. yatıqar. yatyaq. yatqay. (< yatırmaq). yatırılmış, qoyqunmuş nərsə. anıt. xumaru_ka. - sizlərə məndən yatıqar olsun. - bu kitab atamdan mənə yatıqardır. istəlik₄. bələk₅. sıylıq. qalın. - keçmiş qalın.

yatıq (# qalqıq). 1. yatılmış. əğilmiş. yatsıvın. yastıvın. yassı. yası. basıq. 2. devrik. çevrik. devrik. 3. yassı. pısıq.

yatıqar yadigar. yatyaq. yatqay. (< yatırmaq). yatırılmış, qoyqunmuş nərsə. - sizlərə məndən yatıqar olsun. - bu kitab atamdan mənə yatıqardır.

yatıl yatqıl. yatqın. atıl. atqıl. atqın. 1. işsiz. işləməz. 2. etgisiz. əsərsiz.

yatılı gecə gündüz. şəbanə ruz. - yatılı okul: şəbanə ruz mədrəsə.

yatılmış yatıq. əğilmiş.

yatılmış yatmış. sərilmiş. basılmış.

yatımçı yadımçı. əl ulağı.

yatım sərgik. nərsənin yatmış, əğrik durumu. yatmış, əğilmiş olan.

yatımlı oturaqlı, samballı olan. kiləsli. qursili. kürsili. töşəkli. döşəkli. yataqlı. sabit. (< qurmaq).- kürsili yazı. - gözəl, yatımlı olan: kiləs. kürsi. qursi.

yatır yatrı. yatırı. yatırma. pəsəndaz.

yatırı yatır. yatrı. yatırma. pəsəndaz.

yatırılmış - yatırılmış nərsə: yatyaq. yatyaq. yatqay. yadigar. (< yatırmaq).

yatırqamaq yadırqamaq. (< yat). { yatqarmaq. yatırılmış, uzadılmış dururma qaymaq, qoydurmaq}. uzaqlaşmış, uzaq oluq bir durumda baxmaq. yayın görmək. yan gözdən görmək. yabançılaşmaq. yabansımaq. yabansamaq. cocuğun tanımpamadığın gördüyündə ağlamağı. tanğrımaq. tanğlamaq. tanğmaq. qəribsinmək. şaşınmaq. təəccüblənmək. - bu uşaq məni yadırqayır.

yatırma yatır. yatrı. yatırı. pəsəndaz.

yatırmaq qısdırmaq. qısmaq. endirmək. - qulaqların qısdı.
- kük yatırmaq. basdırmaq. basmaq. quluçqa oturtmaq. - iki toyuq basdım.

yatışdırmaq qapamaq. xəfələtmək.

yatışdırmaq 1. basdırmaq. toxtaştırmaq. təsgin vermək. - yel yağmuri yatışdırdı. 2. düzəltmək. təsviyə edmək. - işlərizi yatışdırın, sonra hara getsəz gedin. 3. razılatmaq. razı edmək. - sizi nə ilə bu işə yatışdırdırlar.

yatışmaq 1. təsgin tapmaq. rakid olmaq. itiliyi keçmək. oturuşmaq. durmaq. - qarğaşalıq oturuşdu. - dəniz yatışdı. - fırtına yatışdı. 2. rahatlanmaq.

yatqarmaq yadırqamaq (< yat). { yatırılmış, uzadılmış dururma qaymaq, qoydurmaq}.

yatqay yatyaq. yatıqar. yadigar. (< yatırmaq). yatırılmış, qoyqunmuş nərsə. - sizlərə məndən yatıqar olsun. - bu kitab atamdan mənə yatıqardır.

yatqı basıb basılmaqdan oluşan qırma. qırım. - qumaş yatıqı.

yatqıl yatıl. yatqın. atıl. atqıl. atqın. 1. işsiz. işləməz. 2. etgisiz. əsərsiz.

yatqın yatıl. yatqıl. atıl. atqıl. atqın. 1. işsiz. işləməz. 2. etgisiz. əsərsiz. 3. əğri.

yatlaq yataq. 1. bəstər­_fars <> bastar <> pəstər <> pıstır. altlıq. altda olan. 2. avlaq. ovlaq. 3. ambar. 4. oğruları, oğurluq nərsələriynə gizlədən kişi. 5. bəndər. liman. - gəmi yatağı: bəndərqah. 6. yol. məcra.

yatlaqlı yataqlı. yatağı, məcrası dərin olan . - yataqlı ırmaq.

yatlamaq yadlamaq. yada salmaq. eypləmək. ipləmək. əypləmək. xatırlatmaq.

yatlamaq yadlamaq. yadamaq. tüşünmək. düşünmək. xatırlamaq.

yatlamamaq yadlamamaq. bəlləmək. öğrənmək. zehnə tapşırmaq. əzbərləmək. - dərsi bəllədizmi.

yatlanmamaq yadlanmamaq. bəllənmək. öğrənilmək. zehnə tapşırılmaq. əzbərlənmək. - dərsi bəlləndizmi.

yatlı yadlı. yatlu. 1. yağı. düşman. 2. yabançı. məchul. namə'lum. 3. uğursuz. məş'um.

yatma beytutə. yatı. gecəni keçirmə. qalma. - geciydi, orda qalmalıydım. - gecə yatısı: gecə yatması.

yatmaq sərilmək. xəstələnmək.

yatman müti'. uyumlu. itaətkar.

yatmayan gəzər. ayaqda olan. qalxub dolanan.

yatmış oğuşmuş. yığışmış. yorulmuş. kehəlmiş. yatılmış. sərilmiş. basılmış.

yatrı yatır. yatırı. yatırma. pəsəndaz.

yatsaq xatirə. yat. yad. (< qatıra. qayıta). keçmişə dönmüş, keçəcəyə bağlı olan nərsə.

yatsamaq yasmaq. 1. düzəltmək. açmaq. təsviyə edmək. 2. gərgin nəyi gəvşətmək. - oxu atıb yayı yasmaq: oxu atıb yayı asmaq

yatsıvın yastıvın. 1. yatıq. yassı. yası. basıq. 2. yatma çağı. - yatsıvım gəlir: yuxum gəlir.

yatsız yadsız. yetsiz. yatsız. çatsız. haqsız. - öz yurdumda çatsız qaldım.

yatsu yatma. - yatsu yeri, çağı. - yatsu namazı: yatma namazı.

yattamaq yada yazmaq, qoymaq (> yad dadən) amuxtən_fars < yamatmaq. yamtamaq. öğrətmək. əmitmək. əmcitmək.

yattaş yaddaş. yadlıq. - yaddaş dəfdəri: başlıq.

yatturulmaq yittirilmək. yox olqunmaq. qeyb ettirilmək. bir nəyi, şeyi buxcaya saqlatmaq.

yatuq > yaxud. {quşqunu, şəggi çatdıran imgəli söz}. olsun ki. ya bu ki. yada. - sən yatuq mən. - bu gün yakut o.

yatuq qucağa yatırılıb çalınan çalarlar.

yatyaq yadigar. yatyaq. yatqay. (< yatırmaq). yatırılmış nərsə.

yava - yava qıldı özünü.

yava yav. yavı. yağı. 1. yoxluq. füqdan. 2. fəna. zay. 3. yabançı. yad. qərib. 4. düşman. ası. 5. məchul.
- yava heyvan: yiyəsiz. 6. yavə_fars (< yayva: açıq. boş). saçma. sapan. səfeh. əbəs. həzyan.

yavan 1. < yayvan. bəllənməmiş, açıq, lüt olan. 2. geniş. açıq. bol. yayılmış. münbəsit. 3. dağınıq. toplı olmayan. pərişan. ğeyri məzbut. 4. laqeyd. 5. duzsuz. dadsız. məzəsiz. 6. yağsız. yağık pək az. - yavan ət. - yavan şorba.
- ağzı yayvan: ağzı açıq. sarsaq. boşboğaz. ağzı gəvşək. gəvəzə.

yavanlamaq öğrəşmək. əzbərləmək. hifz edmək.

yavanlıq < yayvanlıq. 1. genişlik. açıqlıq. bolluq. inbisat. 2. dağqınıqlıq. pərişanlıq. 3. gəvşəklik. laqeydlik .

yavar tişər. dişər. tışar. dışar. dışarı. xarici. biruni.

yavaş 1. e'tina. 2. düşünən. ağı. mülayim. mətin. 3. səssiz. gurultusuz. - yavaş durun: səssiz oturun. - alay yavaş sürürdü: qonaqlıq. 4. yüngül. boş. tünd olmayan. toxunmaz. - yavaş tütün. yavaş alkol. - yavaş kişi. 5. ağır. us. həlim. yuvaş. ahəstə < asta. ağır. savsa. ağır. asta. ahüstə. - yavaş yavaş: atım atım. ağır ağır.
- yavaş!: tur!. dur!. dayan!.- dur baxalım.
- yavaş yavaş, sümsük sümsük, qıçın qıçın birinin yanına soxulmaq, yanaşmaq gəlmək.

yavaşa lavaşa. > ləvaşə_fars. (< yavaş). asav heyvanları tutmaq üçün dodaqlarına taxılan odun qısqac.

yavaşca oğrın. yap. yapca. yappac. - yavaşca yavaşca: yab yab: yap yap. yapca yapca: yabbac: oğrun oğrun.

yavaşcacıq toxunmaqsızın. e'tina ilə. - işlərizi yavaşcacıq qılın.

yavaşdırmaq alışdırmaq. vərdişlətmək. yumşatmaq. öğrətmək. tə'lim edmək. tə'nis edmək. amuziş vermək. əmişdirmək. əmzişdirmək.- cocuğu ekoldan qabaq, uşaq baxcasına göndərməklə, onu dərsə yavaşdırmalı. - yavaşdırmadan yol alınmaz, öğrətmədən qız alınmaz. - bu atı miniyə yavaşdırmalı.

yavaşlamaq yuvaşlamaq. yelkən endirmək. ağır davranmaq, yürümək. - çox yavaşlamadan yeriyin.

yavaşlıq 1. düşüncəli. təəni. 2. yumşaqlı. mülayimət. - sərtlik iyi değilsədə, bu qədər yumşaqlıqda çoxdur. 3. usluluq. usulluq. təənni. düşünmə. 4. ağırlıq. tutuqluq. tatlılıq. dadlılıq. iyilik. mülatifət. lütf. - dadlılıqla kəndini vaz keçirdi: qutardı. - dadlıqıla qandırdım. - tutuqluqa nədən varmı.

yavaşsız e'tinasız. gobud.

yavat - yavat olmayan: yürük. işlək. axal. rayic.- yürük pul.

yavə_fars < yava (< yayva: açıq. boş).

yavər_fars < yarav. kömək.

yavəri < yaravıq. yavraq. köməklik. köməkçilik. yardımçılıq. imdad. maavinət.

yavı yav. yava. yağı. 1. yoxluq. füqdan. 2. fəna. zay. 3. yabançı. yad. qərib. 4. düşman. ası. 5. məchul.
- yava heyvan: yiyəsiz.

yav yavı. yava. yağı. 1. yoxluq. füqdan. 2. fəna. zay. 3. yabançı. yad. qərib. 4. düşman. ası. 5. məchul.
- yava heyvan: yiyəsiz.

yavlaq cavlaq: - tasın içi, dibi kimi yavlaq, çıplaq, qılsız vaş: başı tas: daz.
- yavlaq yağı qaytaran: dəf edən.

yavlıq cavlıq. ocmanlıq. düşmanlıq.

yavraq < yaravıq. yavəri. köməklik. köməkçilik. yardımçılıq. imdad. maavinət.

yavru - yavrı ağzı: quzi, dana ağzı kimi açıq qırmızı boya.
- qapı yavrısı: böyük qapıların aşağ ortasında olan kiçik qapıcıq.
- iki yaşında dəvə yavrısı: törün. torun. {1. < törəmək. 2. < turum ( < durmaq: edmək.)}.
- çox kiçik eşşək yavrusu: qulun. daha irisinə sıpa deyilir.
- doğuz balası: burtlaq.
- dovşan yavrusu: göçgən. göçən.
- tomuz yavrusu: çürpə. çörpə.

yavrucağız yavrucıq.

yavrucıq yavrucağız.

yavsamaq yuvmaq. yüvmək. yüvsəmək. qormaq. ərişmək. varmaq. könül almaq.

yavsi iğnəli bir çəkirgə.

yavşaq kiçik bit. sirkədən yeni çıxmış bit.

yavşan batan. tikənli ot. - yavşan otı: veroniqə deyilən ot.

yavu ! > yahu !. (< yayva. yava: açıq. boş. qanmaz. bayağı kimsə.). səfeh gədə. alçaltaraq birin səsləmək. - yavu ! sənə nə dedim.

yavuq yağuq (< yaq). nişanlık. adaqlık. namzədlik. - onun yavuğu varmı.

yavuqlamaq yağuqlamaq (< yaq). nişanlamaq. adaqlamaq. namzədləmək. - onun yavuğladıq.

yavuqlanmaq yağuqlanmaq (< yaq). nişanlanmaq. adaqlanmaq. namzədlənmək:.- onun yavuğladıq.

yavuqlı yağuqlı (< yaq). nişanlı. adaqlı. namzəd. - o qızın yavuqlısı var. - onun yavuğu varmı.

yavuz 1. bərk. bətər. yaman. şədid. şiddətli. çox sərt. 2. ə'la. bərk iyi. əntiq. foquladə. xariqüladə. qıyaq. 1. qorxu quran. qurqut. qorqut. qorxucu. qorxuz. qorxu verən. 1. yaman. iti. bətər. yaklış. 1. (# yumşaq. uz. mülayim. həlim).
- yavuz gözdən ıraq dutsun, inayət birlə haqq anı.

yavuzluq 1. bərklik. bətərlik. yamanlıq. şədidlik. sərtlik. 2. ə'lalılq. bərk iyilik. əntiqlik. foquladəlik. xariqüladəlik. qıyaqlıq.

yay (< yayılmaq: açılmaq). 1. bu fəsildə hər nəyin sıcaqdan açılmasından böylə adlanmış.
- yay qolı: yayın iki qaşından biri.
- öğrənci yayı: yay atmaqa alışmaq, qapınmaq üçün oynadılan yey: qappaz.
- qaşa oxşar kimi, yaylı belli olan nərsələr: qaş.
- yay çəkip ox atmaq.
- oxu bərk atmaq üçün yaya keçirlən ağac. atabək. (< ata + bərk: bərk ata).
- yay qurmaq: gəzləmək. oxu yayın kirişnə taxıb qurmaq.
- yayda qışlamaq gərək: qış işin, görəvin, çəkimin görmək, yerləmək.

yaya yaya yeriyən. yayan. piyada. tabankeş. tabankeş. dabançək. dabançəkən.
- yaya yerimək: daban atmaq.

yayaq baydaq. piyada.

yayan yaya yeriyən. piyada. tabankeş. tabankeş. dabançək. dabançəkən. yaya. ayaqla yeriyən. piyada. - yayan yolçu. - yayanlar geri qaldı. - yayan qalmaq: atsız qalmaq. məhrum. nəsibsiz. bəhrəsiz. - bilgidən yayanlar. - yaya çərisi: piyadə nizam.

yayanlıq atsızlıq. yayalıq. piyadalıq. - uzun yolda, yayanlıq çəkilməz.

yayğı 1. yayılan, sərilən, sərpilən nərsə. 2. sərgi. 3. örtük. mələfə. ləhaf. nərsənin üstünə, altına sərilən yayıq, parça, örtük. - yorqan döşək, balış, yastıq yayqısı. - süfrə yayqısı. - hamam yayqısı.

yayıcı dağıtıcı. xəbər yollayan. propaQAnist.

yayıq 1. yayvan. ucsuz bucaQsız. geniş. yayvan. açıq. məbsut. - yayıq danışıq: hər tərəfli. 2. tƏprƏm. yer sarsıntısı. 3. atıq. çalıq. çalqaq. yoğurt, süt çalqama qabı. 4. yayılmış. sərili. sərilmiş. döşənmiş. - yataqlar sərildi. 5. yayqın. yayılmış. 6. yağ çıxarmaq üçün içinə süt, yoğurt tökülən' altı geniş, uca, dar boğazlı qab. - yayıq toxmağı.

yayılıb açılmış yalpuq. yalpıq. yayvan. yayluq.

yayılma açılma. çatlama. ayrılma. inşiqaq. inbisat.

yayılmaq dağılmaq. tutmaq. əğrilmək. sapılmaq. dönülmək. saçılmaq. dağılmaq. sərilmək. döşənmək. döşənmək. açılmaq. uzanmaq. nəşr olmaq. tolaşmaq. dolaşmaq. şaye' olmaq. - böylə bir söz dolaşır ki. - ad sanı hər yanı tutmuş.
- yol sağa sapılır.
- günə sərildi qurudu.

yayılmış geniş. açıq. yavan. yayvan. bol. sərgin. sərilmiş. döşənmiş. yayıq. sərili. sərilmiş. döşənmiş. münbəsit. yayqın. yayıq.
- yataqlar sərildi.

yayın 1. böyücək, gəvşək ətli dadlı su balığı. 2. sərab.
- yayın balığı: kilis balığı: dadlı su balığlarından.

yayqara çığlıq. hay küy. ünq. bağırtı. vaveyla.

yayqın yayıq. geniş. genişləmiş. yayılmış.

yayquq yazquq. qısrağın məmə uclar.

yayla yaylaq. yazlıq. yaz yeri. yazlıq. yüksək dağlıq bölgə.
- yaylaəri: yayla-əri. yaylada yada yaylaya çıxarkən doğan cocuqlar için kullanılan adlardan.

yaylaq yeylaq. 1. yaylıq evi, yeri. 2. ayıqlanma, yayılma, əğlənmə, dolanma yeri. təfərrüxqah. 3. yayla. yazlıq.

yaylaqlatmaq yazlatmaq. yaylatmaq.- qoyunları harda yazlatacaqsan.

yaylatmaq yazlatmaq. yaylaqlatmaq. - qoyunları harda yazlatacaqsan.

yaylı 1. kamanlı. kandar. 2. açılıb bağlanan ayqıtı olan nərsə. əsnək. keşli. - yaylı araba. - yaylı qapı.

yaylıq 1. döşən. açlıq. bəsat. 2. istirahat. - yaylığa çıxmaq.

yaylım yayılım. - yaylım od: 1. atəşfişanlıq. 2. bir cərgən birdən açılan od.

yayluq yalpuq. yalpıq. yayvan. yayılıb açılmış.

yayma 1. döşətmə. açma. bəst. 2. sərmə. sərgi. - xırdavat yayması.

yaymaçı 1. sərgiçi. 2. xırdavatçı. kərçi. dəsfiruş. 3. toplu olmayan. dağınıq. pərişanlıq.

yaymaq açmaq. dağıtmaq. saçmaq. səpmək. uzatmaq. böyütmək. genətmək. tovsi' edmək. təmdid edmək. nəşr edmək. döşəmək. bəst vermək. sirayət vermək. yalxamaq. yalxalamaq. yıkamaq. yumaq.
- şuraya bir yayğı, kilim yaymalı.
- xəstəlikdən yayılmaq: bayılmaq. ölümsər düşmək. - ısıtma bütün uşaqları yaydı.

yaysaq yay kimi.

yaysıq yazıq. əzik. bükük.

yayvan > yavan. 1. bəllənməmiş, açıq, lüt olan. yayıq. açıq. məbsut. yalpuq. yalpıq. yayluq. yayılıb açılmış.
2. geniş. açıq. bol. yayılmış. münbəsit. yası gen açıq. - dəvərək: ağzı yayvan qab. 3. dağınıq. toplı olmayan. pərişan. ğeyri məzbut. 4. laqeyd.
- ağzı yayvan: ağzı açıq. sarsaq. boşboğaz. ağzı gəvşək. gəvəzə.
- yayıq danışıq: hər tərəfli.
- ağzı yayvan: yanğşaq. ağzı boş. gəvəzə. laqırtı.

yayvanlıq > yavanlıq. 1. genişlik. açıqlıq. bolluq. inbisat. 2. dağqınıqlıq. pərişanlıq. 3. gəvşəklik. laqeydlik .

yaz - yaz fıtınası: durna keçidi.
- yaz üçün qar birikdirib saxladıqları qaznaq, xəzən, xəznə (> məxzən): qar quyusu.
- yaz qış: həmişə. hər vax.
- yaz açmaq: yaz olmaq.
- son yaz: güz.
- qamuyaz: həmişə bahar.

yazan yazqan. yazıcı.

yazar yazır: yazıcı. katip.

yazı - üz yazısı: üzə vurulan bəzək düzək.

yazıcı yazqan. yazan.

yazıçı 1. bitikçi. yazır: yazar. katip. münşi. katib. 2. məşşatə. yazmaçı. süsəş. gəlinlərin, qadınların üz gözünə boya yaxan, yapışdıran kişi. bəzəkçi. arayişgər.

yazıxana dəftərxana.

yazıq olmaq itmək. əzikmək. zaye' olmaq. fovt olmaq. tələf olmaq.

yazı (< yazmaq. yaymaq). 1. ova. düz yer. 2. olacaq. biti. kitabət. təhrir. müqəddər. yazqi. QədƏr. muQddƏrat. alın yazısı. - qara yazı: bədbəxlik. qara baxlıq.
- olacaq imiş. - olacaqa çara yox. - kişi olacağa qaçır. - kişi nə yapırsa, olacağa varır.
- üz yazısı: gəlinlərin üz gözünə yaxılan boya, yapışdırılan tel, pul pilək.
- baş yazı: qazıq. yazılmış. muqəddər. - qızaqlı qazıq: bədşans. - qazıqdan qaşmaq olmaz.
- qara yazı: qara baxt.
- üzü yazılı gəlin kimi qalmaq: boşuna gözləmək.
- yazımı toğra oyunu: şer mi xət oyunu: şer mən xət oyunu.
- yazı daşı: üzərində yazı yazılan bir çeşit qara daş.

yazıq 1. batqın. müflis. 2. bitik. namə. məktub. 3. əfsus. darıq. diriğ. 4. qısrıq. tutuq. götrük. bəcəriksiz. miskin. aciz. - qısrıq kimsə. 5. yasıq. yaysıq. əzik. bükük. yarqıl. yarlıq₉. kasıb. yoxsul. çıqan. çıqay₉. 6. yazıq!: yazıqlar!. diriğa!. 7. boşuna verilmiş, yayılmış. israf. - bu yazıq nə üçün yarar. - yazıqa vermə: 8. boşuna. bihudə. hədər. itgi. 9. itgi. zərər. ziyan. - bu işdə mənə çox yazıq oldu. 11. acınacaq, yaxışmaz durum. 11. ziyan. zərər. xiləl. xisar. - bu işdə yazıq yox: zərər yox. 12. yazqur. suclı. günahkar. 13. yanıl. suç. günah. 14. mücrim.
- yazıqlar!: yazıq!. diriğa!.
- yazıq olmaq: top atmaq. top boşaltmaq. sınmaq. iflas olmaq. - çox tükanların topu atıldı. - onunda topu atıldı.

yazıqlamaq ittirmək. əzikdirmək. zaye' edmək. fovt edmək. tələf edmək.

yazıqlı yazqulu. talehli. bəxdi açıq.

yazılış yazış. yazma yolu.

yazılmış baş yazı. qazıq. muqəddər. - qızaqlı qazıq: bədşans.- qazıqdan qaşmaq olmaz.

yazın kağız. (< qaqas < qaq: quru).

yazır 1. çoX ölkələr gəzmiş, görmüş. 2. çox ölkə fəthetmiş. fateh. 3. yazar. yazıcı. katip.

yazısı - baş yazısı: gətir. qədər. gələn.

yazış yazılış. yazma yolu.

yazqan yazan. yazıcı.

yazqi 1. yazı. QdƏr. muQddƏrat. alın yazısı. 2. tanrısəl. ilahi.

yazquq yayquq. qısrağın məmə ucları.
- yazuq qılan: pis burakan. yavlaq (çox) ayıb kişi.

yazqulu yazıqlı. talehli. bəxdi açıq.

yazqur yazıq. suclı. günahkar.

yazlatmaq yaylatmaq. yaylaqlatmaq. - qoyunları harda yazlatacaqsan.

yazlıq yaylaq. yayla.

yazmaçı yazıçı. məşşatə. gəlinlərin, qadınların üz gözünə boya yaxan, yapışdıran kişi. bəzəkçi. süsəş. arayişgər.

yazmaq 1. bitmək. 2. yozmaq. açmaq₅. - yuxu yozmaq: açmaq₅. 3. yozmaq. bayılmaq. çaşmaq.
- yazdı: az qaldı. iltizami siqədən sonra eyləmlərə artırılır. - düşə yazdı: az qaldı düşə.
- çuxurlayaraq yazmaq, naxış salmaq: qazımaq. oymaq. - mənim çəkilimi daşlara qaz. - ürəyə qazılmış duyğular.
- yazıb cızmaq: uzun uzadısıya yazıb pozmaq.