Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

yaramazlaşmaq şuluqluq edmək. isizlənmək. ısızlanmaq. səvimsizləşmək. duzsuzlanmaq. sırtılmaq.

yaramazlıq - yaramazlığı, bulantılığı keçmək: uslanmaq. turulmaq. durulmaq (< durmaq).

yaramazlıq - yaramazlıq edməmək: uslu durmaq.

yaran 1. yarıcı. yarcı. ayıran. açan. paralayan. kəsən. - ət yaran: qurlağan. dolama çeşiti. domuz burnu. 2. qaraq. tikan.

yaranış 1. faydalı. nafe'. işə gəlmə. 2. birinə xoşa gəlmək durumda bulunmaq. 3. xoşa gəliş. bəyəniş.

yaranmaq 1. faydalı olmaq. 2. istifadə edmək. 3. yalandan birinin xoşuna gedəcək davranışda bulunmaq.

yarar 1. fayda. 2. yaqışır. yaraşır. uyar. yaxışır. uz. çin. doğru. iyi. saleh. layiq. şayisdə. 3. mənfəətli. nafe'. lazım.

yararlıq 1. mənfəətlilik. nafe'lik. 2. lazımlik. 3. igitlik. cəsarət. - bu işdə çox yararlıq gərəkir. 4. çıxar. güc. qabiliyyət. - onun yararlığı bəs bəllidir. 5. gərəklik. lizum. vaciblik. - onun gərəkliyi budur. - gərəklik olsa doğrulur. 6. təxhizat.

yararsız faydasız.

yarasa ayarsqu. yarısa. aya yersqü.
- yarasanın böyük çeşiti: ət qanat.

yaraşdırmaq uydurmaq. yaxışdırmaq. tətbiq edmək. tofiq edmək.

yaraşıq yaraşma. uyma. yaxışma. mütənasib. müvafiq.

yaraşır yaqışır. yarar. uyar. yaxışır.

yaraşma yaraşıq. uyma. yaxışma. mütənasib. müvafiq.

yaraşmaq sarmaq. yaxışmaq. uyuşmaq. uyğun gəlmək. yapımaq. münasib gəlmək. - bu süs sizə sarmır.

yaraşmaq yaqışmaq. yakışmaq. tutaşmaq. müvafiq, uyğun olmaq. uymaq. uyğun gəlmək. münasib gəlmək. müvafiq gəlmək. yaxışmaq. uymaq. iyi gəlmək.

yaraşmaz yaqışıqsız. uymaz. gəlməz. namünasib. - yaxışıqsız bir görüş: nəzər.

yaraştırmaq yaxışdırmaq. artmaq. qoşmaq. artırmaq. yapışdırmaq. şərik edmək. - tanrıya yardımçı qoşmaq.

yaratılğan məxluq.

yaratma yaradış. xəlq. afəriniş.

yaratmaq bəzəmək. toxumaq. düzəltmək.

yarav > yavər_fars. kömək.

yarcı yarıcı. yaran. ayıran. açan. paralayan. kəsən.

yardaq 1. yamaq. yarmaq. yardımçı. yardaş. qoldaş. arxadaş. yədək. yetək. köməkçi. bir işi, olayı yapmaq üçün, bir nərsiyə qarşı durmaq üçün yararlanan yardaq, köməkçi ayqıt. 2. dosd. yoldaş. 3. bir işdə ortaq, şərik. 4. maavin. 5. yaramaz. qoşuntu. darqaşayıt. dirənti.

yardam sağat. tayaq. dayaq. bərkit. təqviyət. söğəy. qoldam. qolqapas. kömək.

yardaş yardaq. qoldaş. arxadaş.

yardım 1. abyar. kömək. 2. vasitə. yeti aracları.
3. eanə. 4. yetə. yeti. imdad. maavinət. qop.
- yardım edmək: omuz vurmaq: omuz vermək.
- qolundan qopanı elə: әlindən gələni elə. - yardımın olsun altı kişi, heç olmasa yarı kişi.
- əl yardımı: işdə kömək. əl köməyi.
- dil yardımı: öğüt. nəsihət.
- birinə yardım edmək: yulumaq. yulutmaq. yoluqmaq. yolıtmaq. yoluşmaq. yolutmaq. yulıtmaq. yuluşmaq. birinin yoluna çatqılmaq, yatılmaq. birini yağma edmək, yağaçlamaq, yağqarlamaq.
- yardım edmək: yamlaşmaq. bulunmaq.- bu kişi hər zaman mənə bulunmuşdu.
- yardıma yetişmək: köməyə gəlmək.

yardımçı yamaq. yarmaq. yardaq. maavin. mədədkar.

yardımçılıq yavraq. yaravıq. yavəri. köməklik. köməkçilik. imdad. maavinət.

yardırmaq biçdirmək. kəsdirmək. şəqqələtmək. - ağac biçdirmək.

yarğa böyük piliç.

yarğıcı hakim. qazi.

yarğılamaq hükm edmək.

yarğucaq əl dəğirmanı.

yarı orta.- yarı yarı: orta orta.
- yarı qapalı: aralıq. - qapıyı aralıq ed: kipləmə, ört.
- yarı qaranlıq: alaca qaranlıq.
- yarı yaban: yabansı.
- yarısına varmaq: yarılamaq. yarısını bitirmək.- işləri yarıladıq.

yarıcı yarcı. yaran. ayıran. açan. paralayan. kəsən.

yarıq 1. fəcr. 2. yırıq. cırıq. çatlaq. açıq. 3. fürcə. fürsət. 4. şans. 5. yarılmış. fətqili. - qasıq yarığı: fətq. 6. oyluq gəmiklərin başının yan çanaq sümüklərinə bitişən yeri. oyluqların çənətlərə bitiştiği yer. 7. yar. car. e'lan. 8. yarlı. uçrum. bərk, sarp, dik yer. 9. geçid. gədik. boğaz. dərbəd. nərsənin geçiləcək yeri.- dağ geçidi. 10. qıp. qıpır. qıvrıq. - yağış yağıb çəkilib, topraq qıp qıp qaldı. - yaşı ötüb, dərisi qıp kəsildi. - dağlar baş alıb buram buram, qıpır qıpır gedirdi. 11. yasıq. hazır. amadə. 12. yırıq. yırtıq. qaç. qaş.
- qarnı yarıq: qara badımcanı qarnın uzunasına yarıb içinə qiymə ot qoyma yeməyi.

yarıqlamaq topuqlamaq. ayaqlamaq. bərabərləmək. birləmək. müsaviləmək. tarazlamaq.

yarıqlaşmaq zireh öndül qoyaraq bahsə girmək.

yarıqlı yarı, yarıqı çox olan yer. carlıq (c <> y ) yarlıq. uçrumluq.

yarıqmqaq dincəlmək. - xəsdə yarıqdı: dincəldi.

yarıqsamaq yarlıqanmaq istəmək.

yarıl paraç. para. parça.

yarılamaq 1. yarımlamaq. yarısını bitirmək. yarısına varmaq. qolaylamaq. - işləri yarıladıq. 2. ortalamaq.- yolu ortadıq. - yaşın ortalamış gənclər. yarı yarı.

yarılmaq <> ayrılmaq. deşilmək. dəlinmək. dəlik deşik olmaq. ortadan kəsilmək. ayrılmaq. açılmaq.
- dodaq yarılmaq: birdən birə bərk qorxmaq.
- azacıq yarılmaq: yırılmaq. çatlamaq. aralanmaq. - çiban yırıldı.

yarılma ortadan kəsilmə. ayrılma. açılma.

yarılmış yırtılmış. yırtlaq. yartlaq. açılmış. partlaq. - yırtlaq göz.

yarım - yarım bilikli: yonğa. savadsız. - dəmir yonğası: dəmir talaşının irisi. - yarım bilikli: yonğa. savadsız. - dəmir yonğası: dəmir talaşının irisi.

yarım {içən (mə'nəvi) anlam}. yirim. bıçuq. biçuq. nisf. əksik. naqis. - yarım kişi. - bir öğrətmənimiz var oda yarım.
- yarım qapuş: sürtük.
- yarım sağ, yarım sol: qoşunda doxsan dərəcədə quran bir dönmək komandası.
- bir buçuq: yarım qədər. - bir buçuq yarım: bir yarım. birə at üstünə yarım. - yarım arşın: qolun dirsəkdən aşağı bölümünün yarısı. oniki barmaqlıq aralıq.
- yarım yamalaq: əksik üksük.

yarımlamaq yarılamaq. yarısını bitirmək. yarısına varmaq. qolaylamaq. - işləri yarıladıq.

yarın 1. yərin. irən. əyrən. nərsədə olan yarıq yer. dodaq. 2. yarna. yarınma. arın. arna. arınma. kəffarə. - bunun arını kimə düşür: bunun kəffarəsi kimə düşür.
- yarın değil öbürü gün: sabah yox obiri gün.
- bu gün yarın edmək: yubatmaq.

yarında ertə. sabahı. - yarındası özü gəldi.

yarınma yarın. yarna. arın. arna. arınma. kəffarə. - bunun arını kimə düşür: bunun kəffarə kimə düşür

yarıran yaryan. dosd. tanış. yaryana. dosdyana.

yarısa yarasa. aya yersqü.

yarış yarma. yarma işi. barğış. sapdaş. bağdaş. bağlaş. mərcləşmə. öçəş_ka. şərt bağlama. qoşu. - qoşu atı. - qoşu yolu: yarış yeri. - qoşu öndüli: yarış mükafatı.
- çənə yarışı: havayı söyləmək. gəvəzəlik. - sidik yarışı: boş işlərlə uğraşmaq.

yarışmaq bağdaşmaq. bağlaşlamaq. sapdaşmaq. barğışmaq. qabaqlamaq. öncələmək. müsabiqə vermək. ölçüşmək. önqürdəşmək. topuqlaşmaq. ayaqlaşmaq.

yarqa yaraq (> yara_fars). güc. zor quvvət.

yar yarıq. car. e'lan.

yarqac qaraq. 1. hesablara qarınan, baxılan gün. qiyamət (günü). son gün. 2. yoxlayış.

yarqacın tanışman. yarqıcın köməkçisi. dadsitan.

yarqaq yaraqlı. tolu. dolu. müsəlləh. hazır. - dolu gələk, yoxsa nə?.

yarqat yamaq. yarmaq. yardımçı. yardaq. maavin.

yarqıc yarqıcın köməkçisi. tanışman. yarqacın. dadsitan.

yarqıl kasıb. yoxsul. çıqan. çıqay₉. yazıq. yarlıq₉. yazıq.kasıb. yoxsul.

yarqu təbiət

yarlamaq yarmaq. açmaq. başlamaq. - işi yarladıq. - işi yarlamadan işə düşdük.

yarlı yarıq. uçrum. bərk, sarp, dik yer.

yarlığamaq bağışlamaq. ğəfran edmək. rəhmət edmək. rəhm edmək. əfv edmək

yarlıq 1. (y <> c ) carlıq. yarıqlı. yarı, yarıqı çox olan yer. uçrumluq. 2. yar. keçər. keçit. icazə. salı. 3._9. yarqıl. yazıq.kasıb. yoxsul. 4. ücrət. müzd. 5. dosluq. yoldaşlıq. məhəbbət. müsadiqət. aşiqlik. mə'şuqluq. 5. _9. yoxsulluq. kasıblıq. qolaysızlık₁₁. yarlıla₁₁. yokluk₁₁. - yarlılığa ayıb yok₁₁. 6. buyruq. buyrultu. fərman. 7. carlıq. carlıyaraq satılan mal. hərrac.

yarlıla₁₁ 1. Kasıblıq. qolaysızlık₁₁. yoxluk₁₁. yoxsulluk. - yarlılığa ayıb yok₁₁. 2. yarlıq_9. yoxsulluq. kasıblıq. qolaysızlık₁₁. yokluk₁₁. - yarlılığa ayıb yok₁₁.

yarmağan ərməğan. bərgüsar. töhvə.

yarmaq 1. yaramaq. paramaq. paralamaq. parçalamaq. 1. yarlamaq. açmaq. başlamaq. - işi yarladıq. - işi yarlamadan işə düşdük. 3. yardaq. yamaq. yardımçı. maavin. 4. açmaq.
- qılı qırx yarmaq: çox incələmək. tədqiq edmək.

yarma 1. yarıla bilən. yarılmış. - yarma hulu. - yarma odun. 2. öğüdülmüş. para para olmuş. - arpa yarması. - bağla yarması. - burçaq yarması. 3. yarma işi. yarış. 4. yarmıq. əyirmiq (< yarmaq).
- yarma yuqa: bir çeşit qatmər·.

yarmalamaq boyuna biçmək, kəsmək.

yarmaşsızlıq oransızlıq. çəksizlik. yaxışıqsızlıq. uyarsızlıq. biçimsizlik. tanasübsüzlük.

yarmıq əyirmiq (< yarmaq). yarma.

yarna yarın. yarınma. arın. arna. arınma. kəffarə. - bunun arını kimə düşür: bunun kəffarə kimə düşür

yarpaq - asma yarpağı: dolma yarpağı.

yarşa mə'nəviyyət.

yarşıq mə'nəvi.

yartılmış yırtılmış. 1. bizləməkdən yanları yırtlımış, biz qorxusundan yeriməyə alışmış heyvanın. - bu tay daha yırtılmamış. 2. sırtılmış. utanmaz. - yırtılmış cocuq.

yartlaq yırtlaq. yarılmış. yırtılmış. açılmış. partlaq. - yırtlaq göz.

yaruq ası. fayda. qoşuq.

yaryan yarıran. dosd. tanış.

yaryana yarıran. dosdyana.

yas (< yasmaq. yassılanmaq: əzilmək. alçalmaq). 1. yasqı. sayqı. saymaq üçün tutulan, qurulan törən. 2. acıq. acı. müsibət. matəm.

yasa - yasa batmaq: qaralar geymək.

yasaq 1. mən'. məmniiyyət. 1. qanun. düzən. nizam.

yasaqçı 1. qanun qoyan. düzən. düzənçi. 2. buyruqçu. mə'mur. 3. mahafiz.

yasaq 1. qanun. nizam. 2. qadağa. mən'.

yasaqlamaq qanun qoymaq. nizam qoymaq. 2. qadaqlamaq. qadağa edmək. mən' edmək.

yasaqlamaq tıymaq. tıqmaq.

yasama tondurma. dondurma. toplama. yığma. qondarma. 1. bir yerə yığıb bütünləmə. 2. muntaj. 3. məsnoyi. təbiyi olmuyan. - dondurma daş: məsnoyi daş. təbiyi olmuyan.
- dondurma duvar: beton armə.

yasar əlsuyu. vizu. dəsdəmaz. - əlsuyu almaq: əlsulanmaq dəsdəmaz almaq.

yasarmaq əlsulanmaq. dəsdəmaz almaq

yasarsız əlsusuz. vizusuz. dəsdəmazsız.

yasavul yol bəkcisi aly çavuşu.

yasdama yasdanma. tayama. dayama. tayanma. dayanma. ittika.

yasdamaq dayamaq. - bunu duvara yasdaynız.

yasdan ittika.

yasdancaq dayancaq. yasdıq. mitəkkə.

yasdanma yasdama. tayama. dayama. tayanma. dayanma. ittika.

yasdanmaq ittka edmək.

yasdanmış tayalı. dayalı. dayanmış.

yasdığac üzərində xəmir, çörək açma taxdası.

yasdıq 1. yasdancaq. dayancaq. mitəkkə. 2. şitil, bitgi becərmək üçün, kübrə ilə incə topradan, yüksəkcə yapılan təpəcik. - şitilləri yasıqa yatırmaq. 3. buğun uzun görünməsi üçün saqqalı uzaltmaq. - buğ yasdığı.
- üz yasdığı: yumşaq yasdıq.
- üz yasdığı: yumşaq yastıq, balış.

yasdım patqa. yastı, basıq burun. pat burun.

yasgi əzgi. nəğmə.

yası yassı. 1. yatsıvın. yastıvın. yatıq. basıq. 2. təsgin. 3. açıq. basıq. müstəvi. basılıb əzilmiş kimi.
- yası daş.
- yam yası: büs bütün əzilmiş kimi.

yasıq 1. yarıq. hazır. amadə. 2. yazıq. yaysıq. əzik. bükük.

yasıqlıq yasılıq. yassılıq. yassıqlıq. basıqlıq. əzilib açılmış durum. - bir taxdananın yasılıqı.

yasılanmaq basılıb əzilmiş kimi açılmaq.

yasılatmaq basıb əzmək, genətmək. - ayaqqablarım dar gəlir, yasılatmalıyam.

yasılıq yassılıq. yasıqlıq. yassıqlıq. basıqlıq. əzilib açılmış durum. - bir taxdananın yasılıqı.

yasıman_ka su boşaltilirkən boğazı "qır qır" edən təsti.

yasırılğan yasırın. gizli. tıxılğan. məxfi.

yasırın yasırılğan. gizli. tıxılğan. məxfi.

yasqalıq tapınmaq, namaza durmaq, ibadətdə geyilən paltar.

yasqamaq asqamaq. yaraqlamaq. hazırlamaq.

yasqan əlsuqan. abdəstxana. vizuxanə.

yasqar əlsuqar. yasarmağ ibriqi.

yaslanma söyküş. söykənmə. dayanma. ittka.

yaslanmaq yaslı olmaq. acıqlanmaq. acğılmaq. matəmə batmaq. - çox yaşlanıb qocalmaq: çox qarımaq. qağşamaq. (< qaq: sərt səs).

yasmaq yatsamaq. 1. düzəltmək. açmaq. təsviyə edmək. 2. gərgin nəyi gəvşətmək. - oxu atıb yayı yasmaq: oxu atıb yayı asmaq. 3. örtü. pərdə. 4. yəmşək. peçə.

yasmıq mərcimək.

yassı yası. 1. yatsıvın. yastıvın. yatıq. basıq. pısıq. açıq. basıq. müstəvi. basılıb əzilmiş kimi.- yatıq su qabı.
2 təsgin. - yası daş.
- yam yası: büs bütün əzilmiş kimi.
- dağın yassı təpəsi: dağ ərqəci.
- tarla, dağın yassı, düz kürək biçimində olan yeri: taban. daban. - daban yer. - daban tarla.
- yassı, quru əncir: daban ənciri.

yassılıq yasılıq. yasıqlıq. yassıqlıq. basıqlıq. əzilib açılmış durum. - bir taxdananın yasılıqı.

yastıq taya. tayaq. mitəkkə. - dayaqlı döşəkli: döşəli dayalı: hər bir qoşu yaraqı (əşya, ləvazim) yerləşmiş, dayanmış. - döşəli dayalı bir ev.

yastısına palasınma.

yastıvın yatsıvın. 1. yatıq. yassı. yası. basıq. 2. yatma çağı. - yatsıvım gəlir: yuxum gəlir.

yastur mastur. gəminin, sarayın ən geniş qonağı.

yaşam dirlik. ömür. sağlıq. sağlıcaq. dirilik. həyat. durmuş. geçinmə. geçiniş. məişət. həyat. - güc geçinmə. - bol, qolay geçiniş. - geçinmə qoşu: həyat əsbabı.
- olduqca uzun yaşam diləyi: tanrım gecindən versin.
- dirliyindən bıqmış kimsələr: hayata doymuş adamlar.
- bilgivi işə salsan, yaşamda yer tutarsan: işə yaramaq. yer tutmaq.

yaşamaq sağ olmaq. sağlaşmaq. - durumun sağlayıb yaşamaq: geçinmək. dolanmaq. idarə olunmaq. - alın təri ilə geçinmək.

yaşasın! dursun.

yaşatmaq diriltmək. ehya edmək. həyat vermək. - birisini yaşatmaq: durumun sağlayıb yaşatmaq: geçindirmək. dolandırmaq. idarə etmək. - bu gəlir məni geçindirər.- yumşaq olan kişi, hamını geçindirər. - belə bir ağır durumu geçindirmək olmaz. - çoluq cocuğunu alın təri ilə geçindirən.

yaşayış (birlikdə). geçim. durmuş. amiziş. imtizac. canlılıq. dirim. həyat. - böylə geçim olmaz.

yaşıq aşıq. eşq. səvük. sevik. sevgili. məhbub. ışıq. sevinc. əziz.

yaşıl 1. sarı ilə göy arasında olan boya. 2. çiğ. xam. yaş. taza. körpə. gənc. cavan.
- yaşıl tomat: bir para yeməklərdə işlənən çiğ tomat.
. göyümtül yəşil boya: böcək qabuğu.
- yaşıl baş: başı yaşıl olan ördək çeşiti.
- yaşıl bağa: bağa çeşiti.
- yədə daşı: yaşıl daş: yəşm. yəşəm.
- yaşıl oy: onat, muvafiq səs.

yaşıllandırmaq yeniləndirmək. tazalatmaq.

yaşın 1. > roşən. yalqım. yağtı. yaldız. yıldız. açıq. 2. yaşırın. astın. gizli. gizlin. əlatı. əlaltın. xəfiyyən.

yaşırın yaşın. astın. gizli. gizlin. əlatı. əlaltın. xəfiyyən.

yaş 1. yaşıl. taza. körpə. gənc. cavan. 2. ağılsız. toy. səfeh. sapaq. çiy. xam. əcəmi.- toy kişi. 3. göz suyu. - yaşın saxlayammadı. - yaşı durmaz axar. - yaşın sıxdı. - yaş ağlayıb ciyər dağlamak. 4. həyat.
- yaşlı başlı: saçlı başlı. bitgin yaşa gəlmiş.
- yaş baş: saç saqqal.
- man yaşlıq qoy_ka: dört yaşını keçən qoyun (yalnız qoyun için).
- yaşı dümüş adam: yaşlı adam.
- yaşın başın almış: yaşlı. yetmiş.
- yaşında: bir yaşında.

yaşquluq aşuqlıq. yışıqlıq. tulqalı. tulqa qeyimi.

yaşlı geçgin. qoca. sınaqlı. təcrübəli. qart. qarı. qarıq. keçmiş. geçgin. əsgimiş. qıtlaşmış. söyküş. dayış. mütəkki.
- yaşlıların çənəsinin özözünə titrəməsi: gəviş. - geçgin kişi.
- yaşlı çağda doğulan son cocuq: sonbeşik. təknə qazıntısı.

yaşlıca - böyük, yaşlıca, döğüşgən, sınağlı, iş alışığı olan batur kişi: tayı. dayı. - qoç dayı. yaşar dayı.

yaşlıq ağılsızlıq. toylıq. səfehlikk. sapaqlıq. çiylik. xamlıq. əcəmilik. cəhalət.

yaşmaq pərdə. tutuq. örtük.

yaşmaqlıq pərdəlik. tutuqluq. örtüklik.

yaşuq aşuq. mətin. ağır.

yat yad. 1. ip. əyp. eyp. zehn. xatir. fikir. 2. yabançı. yabanı. el oğlu. dış. için qarşıtı. - açıqdan adam alınmır. 3. yat !: uyu !. qal !. qafil ol !. yuban !. geri qal !. 3. qərib. uzqaq. yabançı. 2. düşman. 4. zikir. 5. anğma. anma. xatirləmə. 6. yatsaq. xatirə. (< qatıra. qayıta). keçmişə dönmüş, keçəcəyə bağlı olan nərsə. 7. yataqan. pusat. busat. bəsat. basat. yataq. qalxan zireh kimi, qorunmaq üçün nərsənin üzərinə yatırılmış yat yaraq, silah sürsat. - yat yaraq: ləvazim. mühümmat.8. yet. yad. çat. həqq. - sizin mənə gücənməyə yetiz yoxdur. - yada daşı: haq daşı. 9. qalxan yapıc (zireh) kimi qorunma yaraği. cəhaz. mühümmat. püsat. silah. - yat yarağ: silah o mühümmat. 10. qırağ. xuylanmayan. tutmaz. afət. tüşün. düşün. xatir. yabançı. yavı. yav. yava. yağı. qərib. 1. yet. yat. çat. həqq. - sizin mənə gücənməyə yetiz yoxdur. - yada daşı: haq daşı.

yata yada. yədə. yetə. yeti. damarlı yəşil daş ki əsgi türklər arzulanıb (niyyət edib) quya atardılar.

yatab 1. həmişə. durmadan. dayima. 2. əbədi. durmaz. qalmaz.

yatacaq yatcaq. qonaq. yataq yer.- yolçuya qonaq vermək.

yataç 1. yataş. yatas. yaddaşt. 2. toyuğun uçurcaq, çanağ (> cinah) gəmiyin qıraraq, tutulan söz.
- yataç gəmiyi: uçurcaq, çanağ gəmiyi.

yatağan (yatar durumda olan). 1. bərk uzun pıçaq.
- yatağan pıçağının bir çeşiti: qulaqlı. - bir çeşit enli yatağan: varsağı. 2. yat. yataq. pusat. busat. bəsat. basat. qalxan zireh kimi, qorunmaq üçün nərsənin üzərinə yatırılmış yat yaraq, silah sürsat.

yataq yatlaq. 1. bəstər­_fars <> bastar <> pəstər <> pıstır. altlıq. altda olan. 2. avlaq. ovlaq. 3. ambar. 4. oğruları, oğurluq nərsələriynə gizlədən kişi. 5. bəndər. liman. - gəmi yatağı: bəndərqah. 6. yol. məcra. 7. yataqan. yat. pusat. busat. bəsat. basat. qalxan zireh kimi, qorunmaq üçün nərsənin üzərinə yatırılmış yat yaraq, silah sürsat.
- yataq odası: 1. yatmaq takımları qoyulan kiçik oda. sandıq odası. sandıxana. 2. yatılan otaq.
- döl yataq: oğuluduruq. yumurtalıq.
- yataq takımı.
- yatağa atılıb dincin almaq: tümbə. tumba.
- iki, dörd qollu olan əğləncəli yataq: salıncaq.

yataqan - yatağan pıçağının bir çeşiti: qulaqlı.

yataqlı yatlaqlı. yatağı, məcrası dərin olan . - yataqlı ırmaq.

yatalaq döşək düşgünü. həmmişə yatmış olan.

yatalanmaq yadalanmaq. cadalamaq. oxunmaq. özünü baxıcıya görsətmək. üpürünmək.