1.4. Suv resurslaridan foydalanishdagi muammolar
va ularni bartaraf etish yo’llari
Suv resurlslaridan foydalanishdagi asosiy muammolar. Respublikamizda suv resurslari cheklangan bo’lishiga qaramasdan, uni tejashga kam e‘tibor berilayapti, natijada suvning ko’p qismi bekorga sarf bo’lmoqda. Deyarli barcha iste‘molchilar doimiy ravishda me‘yordan ko’p suv olishga harakat qiladilar. Bu esa ekin maydonlarida yer osti suvlari sathining ko’tarilishiga, yerlarning qayta sho’rlanishiga olib kelmoqda. O’z navbatida sho’rni yuvish uchun yana katta miqdorda suv sarflanib, natijada sug’oriladigan yerlarda hosil bo’ladigan qaytarma suvlar miqdori ham ortmoqda. Shundan ko’rinib turibdiki, sug’orishda suvni tejashning katta imkoniyatlari mavjud. Bunga, avvalo, kanallar o’zanini betonlash, nov (lotok)lardan foydalanish yo’li bilan sug’orish tarmoqlarining foydali ish koeffitsientini 0,7-0,8 ga yetkazib, hamda yuqorida aytilganidek, sug’orishning ilg’or usullarini qo’llash bilangina erishish mumkin.
Suv resurslarini kamayishdan saqlashning asosiy rezervlaridan yana biri sug’orishda qaytarma suvlardan unumli foydalanishdir. Respublikada bu suvlar asosan ekin maydonlaridan, sanoat korxonalaridan va maishiy kommunal tarmoqlardan qaytgan suvlardan tashkil topgan bo’ladi. 1956-1980 yillar mobaynida tabiiy botiqlarga oqizilgan qaytarma suvlar hajmi 77,1 km3 ni tashkil etgan.
Keyingi yillarda daryolar, ko’llar, suv omborlarining suvi unga sanoat va shaharlar oqava suvlarining, ekin maydonlarida hosil bo’ladigan qaytarma suvlarning qo’shilishi natijasida keskin yomonlashib ketdi. Bu jarayon ayni paytda quyidagi sabablarga bog’liq holda yanada jadallashmoqda va xavfli tus olmoqda.
1. Shahar xo’jaligining va sanoatning, ayniqsa, uning ximiya va metallurgiya tarmoqlarining suvga bo’lgan talabi ortmoqda, va tabiiy suvlar ifloslanishining manbai bo’lgan oqava suvlar ham ko’paymoqda.
2. Oqava suvlarni daryo va ko’llarga oqizish tabiiy suv manbalaridan foydalanishning bir turi deb qaraldi. Ayniqsa, daryolar ifloslangan oqava suvlarni yo’q qilishda o’ziga xos tabiiy inshoot deb qabul qilindi. Ko’pchilik hollarda suvni sun‘iy tozalash inshootlarini qurish tugallanmay turib, sanoat ob‘ektlari ishga tushirib yuborilmoqda.
3. Oqava suvlarni sun‘iy tozalashning hozirgi kundagi imkoniyatlariga ortiqcha baho berilayapti.
4. Ayrim mutaxassislar, olimlar tomonidan "tabiiy suvlar ifloslanishining yo’l qo’yilishi mumkin bo’lgan me‘yori" degan noto’g’ri nuqtai-nazar ishlatilmoqda. Hozirgi kunda "bu yo’nalish suvning ifloslanishini chegaralaydi", deb qarash o’zini oqlamaganligi hammaga ma‘lum bo’lib qoldi.
5. Tabiiy suv manbalariga ekin maydonlaridan chiqqan suvlarning oqizilishidir.
Yuqorida keltirilgan ma‘lumotlardan ko’rinib turibdiki, hozirgi kunda Respublikamizda eng dolzarb masalalardan biri suvni sifat jihatdan muhofaza qilishdir. Bu muammoni hal etishda ko’pchilik olimlar qaytarma va oqava suvlarni tozalashni asosiy yo’l deb qaramoqdalar. Lekin, bu yo’l juda murakkab bo’lib, qimmatga tushadi. Ikkinchidan, eng takomillashgan sun‘iy tozalash inshootlari ham suvni to’la tozalashga imkon bermaydi. Suvni 80-90 foiz tozalash yetarli darajada takomillashgan deb qabul qilinadi. Bu holda 10-20 foiz o’ta chidamli ifloslantiruvchi moddalar yana suv tarkibida qoladi.
Bu asosiy masala esa bir qancha choralar tizimini o’z ichiga oladi. Ular oqava suvlarni daryolar, ko’llar, suv omborlariga oqizishni iloji boricha kamaytirishga, ayrim hollarda esa to’la to’xtashishga qaratilgandir. Faqat shu yo’lgina masalani tubdan hal qilishga imkon beradi, toza suvni tashlandiq suvga aralashtirishdan xalos etadi. Shu yo’l bilan tabiiy suvlarning sifatini yaxshilash va ularning miqdorini ko’paytirish mumkin, chunki bunda butun daryo suvi toza bo’lib, iste‘mol uchun yaroqli bo’ladi, toza suv hajmi bir necha marta ortadi.
Dostları ilə paylaş: |