ebgärü
– uyga.
Masalan, To‘nyuquq bitigida:
Öŋdän qağanğaru sü yorïlïm,
tämis
. – Sharqdan xoqonga lashkar yo‘llaylik, debdi (Ton.29).
Tabğačğaru Qonï säŋünüg ïdmïs, Qïtañğaru Toŋra Sämig
ïdmïs
. – Tabg‘achga Qo‘ni sangunni yuboribdi, Qitanga
To‘ngra Semni yuboribdi (Ton.9).
Jo‘nalishning
-a (-ya), -ä (-yä)
affiksi:
qağanïma
–
xoqonimga,
bodunuma
– xalqimga,
qanïŋa
– xoningga,
inimä
–
inimga,
biriyä
– o‘ngga,
yïraya
– so‘lga.
Qağanïma ötünüp sü
ältdim
. – Xoqonimga o‘tinib, lashkar eltdim (Ton.18).
-
ru, -rü
affiksi bilan ifodalangan jo‘nalishning misoli:
aŋaru
– unga qarab.
-ra, -rä
:
tašra
– sirtga, tashqariga,
ičrä
–
ichga, ichkariga.
Eng eski yodgorliklar tiliga xos bo‘lgan -
ğaru, -qaru, -
gärü, -kärü
belgisining qoldiqlarini hozirgi o‘zbek tilida ham
uchratamiz. Hozirgi
tašqarï, yuqarï, ičkäri, teskäri
so‘zlaridagi
-
qarï, -käri
qadimgi jo‘nalish qo‘shimchasining qoldiqlaridir
(
). Lekin u hozirgi
tilimizda o‘z vazifasini yo‘qotib, o‘zi birikkan so‘zga qo‘shilib
ketgan. Bu so‘zlar ayni holatida jo‘nalish ma’nosini anglatadi.
Ular tarkibidagi qaratqichning qadimgi ko‘rsatkichi o‘z
vazifasini
yo‘qotganligi
sabab
so‘zlashuvda
ularga
jo‘nalishning hozirgi ko‘rsatkichini qo‘shib ham, qo‘shmay
ham qo‘llash mumkin:
tašqarï cïqdï – tašqarïgä cïqdï, ičkäri
kirdi – ičkärigä kirdi, teskäri ögirildi – teskärigä ögirildi
singari.
Tushum kelishigi ish-harakat va holatning otga (kimsa yo
narsaga) tushganligini, harakat va holatning tushumini
bildiradi.
Masalan,
Kimni
ko‘rding?
degan
so‘roqqa
Ulug‘bekni
deb javob qaytarilganda
ko‘rmak
fe’lining
Ulug‘bekka kelib tushganligi anglashiladi.
Qadimgi turkiy tilda tushum kelishigining -
n; -nï, -ni; -ï, -i
affikslari bilan bir qatorda
-ğ, -g (-ïğ, -ig / -uğ, -üg)
affiksi ham
keng qo‘llanilgan:
bodunuğ
– xalqni,
süg
– lashkarni,
tašïğ
–
158
toshni,
isig
– ishni. Masalan, To‘nyuquq bitigida:
Türk Bilgä
qağan türk sir bodunuğ, oğuz bodunuğ igidü olurur
. – Turk
Bilga xoqon turk sir xalqini, o‘g‘uz xalqini boshqarib turibdi
(Ton.62).
Altun yïšïğ aša kältimiz, Ärtis ögüzüg käčä kältimiz.
– Altun yishni oshib keldik, Ertish daryosini kechib keldik
(Ton.37).
Bitiglardan misollar keltiramiz:
Elligig elsirätdimiz,
qağanlïğïğ qağansïratdïmïz, tizligig sökürtimiz, bašlïğïğ
yüküntürtimiz
. – Davlatlini davlatsizlantirdik, xoqonlini
xoqonidan judo qildik, tizzasi borni cho‘ktirdik, boshi borni
yukuntirdik (K.18).
Türgäs bodunuğ uda basdïmïz
. – Turgas
xalqini qo‘qqisdan bosdik (K.37).
Čïğañ bodunuğ bay qïltïm,
az bodunuğ öküš qïltïm
. – Qashshoq xalqni boy qildim, oz
xalqni ko‘paytirdim (Ka.10).
Otuğ uδğuč birlä öčürmäs
. –
O‘tni alanga bilan o‘chirilmaydi (MK.I.187).
-
n
qo‘shimchasining misoli:
Yabğusïn, šadïn anta ölürti
. –
Yabg‘usini, shadini o‘sha yerda o‘ldirildi (Ton.41–42).
O‘rin-payt kelishigi ish-harakat va holatning yuz bergan
o‘rnini bildiradi. Uning qo‘shimchasi
-da, -dä / -ta, -tä
dir:
qağanta
– xoqonda,
tağda
– tog‘da,
eldä
– elda.
Maqolda shunday kelgan:
Ağïlda oğlaq tuğsa, arïqda ötï
ünär
. – Og‘ilda buzoq tug‘ilsa, ariqda o‘ti unadi (MK.I.96).
Chiqish kelishigini ifodalash uchun -
dan, -dän, -dïn, -din, -
tan, -tän, -tïn, -tin, -dun, -dün
bilan bir qatorda -
da, -da / -ta, -
tä
ham qo‘llanilgan.
Ko‘k turk bitiglarida:
Türgäs qağanta körüg kälti
. –
Turgash xoqondan (sir bilish uchun jo‘natilgan) ko‘ruvchi
keldi (Ton.29).
Qadimgi turkiy tilda hozirgidan farqli holda yettinchi –
vosita kelishigi ham qo‘llanilgan. Uning asl ma’nosi ish-
harakat va holatning biror narsa, biror vosita ko‘magida yuzaga
chiqqanligini bildiradi. Bu kelishik belgisi
-n
bo‘lib, o‘zak-
negizning fonetik-fonologik tabiatiga bog‘liq ravishda
-ïn, -in /
-un, -ün
shakllariga ega bo‘ladi. Matnlardan misollar:
Süčig
159
sabïn, yïmšaq ağïn arïp, ïraq bodunuğ anča yağutïr ermis
. –
Shirin so‘zi bilan, nafis ipakligi bilan avrab, yiroq xalqni
shunday yaqinlashtirar ekan (Ka.5);
Tabğač bodunqa beglik urï
oğlïn qul boltï, silik qïz oğlïn küŋ boltï
. – Tabg‘ach xalqiga bek
bo‘ladigan o‘g‘il bolasi bilan qul bo‘ldi, suluv qiz bolasi bilan
cho‘ri bo‘ldi (K.7);
Todunčsuz uwutsuz suq yäk üčün saqïnčïn
sözin qïlïnčïn y(ä)mä közin körüp qulqaqïn äšidip tilin sözläp
äl(i)gin sunup adaqïn yorïp ürkä üzüksüz ämgätir-biz.
–
To‘ymas, uyatsiz, suq iblis uchun xayol qilib, so‘z bilan, ish
bilan, yana ko‘z bilan ko‘rib, quloq bilan eshitib, til bilan
so‘zlab, qo‘l bilan sunub, oyoqda yurib, (besh tangri yorug‘ini)
uzluksiz azoblaymiz (Huast.144–147);
Quš qanatïn, er atïn.
–
Qush qanoti bilan, er oti bilan (kuchli) (MK.I.70);
Aš tatïğï tuz,
yuğrïn yemäs
. – Oshning toti tuz bilan, lekin laganda quruq
tuzning o‘zini yeyilmaydi (MK.III.38).
Qadimgi yozma yodgorliklar tiliga xos bo‘lgan vosita
kelishigining qoldiqlari hozirgi o‘zbek tilida ham uchrab turadi.
Jumladan,
qïšïn-yazïn, ertän
so‘zlari tarkibidagi -
n, -ïn
vosita
ma’nosini anglatadi. Ularni ko‘makchilar bilan almashtirib
qo‘llash mumkin:
qïšï bilän, yazï bilän, qïš boyï, yaz boyï; ertä
bilän
. Yoki
ačïn-toqïn, yüpün
so‘zlari tarkibida ham vosita
kelishigining ko‘rsatkichi saqlangan.
XIV–XV asrlarga kelib, turkiy tilda kelishiklar soni bittaga
qisqardi. Qadimgi yodgorliklar tilida ko‘p qo‘llanilgan vosita
kelishigi bu davrda uchramaydi. Uning vazifasini o‘rin-payt
kelishigi va
birlä~bilä~ilä, boyï
singari ko‘makchilar bajara
boshladi.
Shuningdek, eski o‘zbek tilida boshqa kelishiklar tizimida
ham o‘zgarish sodir bo‘ldi. Masalan, tushum kelishigining
qadimgi -
ğ, -g (-ïğ, -ig / -uğ, -üg)
affiksi iste’moldan chiqdi.
Qaratqichning qadimgi -
ğaru, -qaru, -gärü, -kärü; -ğar, -qar, -
gär, -kär; -ru, -rü; -ra, -rä
ko‘rsatkichlari ham keyingi
davrlarda uchramaydi.
160
Urxun-enisey bitiglari, “Qutadg‘u bilig” asari, “Devonu
lug‘atit turk”da chiqish kelishigi ba’zan
-da, -da / -ta, -tä
affiksi bilan ham ifoda etilgan. Eski o‘zbek tilida chiqish
kelishigi bu shaklda uchramaydi.
Shu o‘rinda Yusuf Xos Hojibning “Qutadg‘u bilig” va
hozirgi o‘zbek adabiy tilidagi kelishik shakllarini salishtirib
ko‘raylik:
Kelishiklar
“Qutadg‘u bilig”da
Hozirgi o‘zbek
adabiy tilida
1. Bosh k.
-
-
2. Qaratqich k.
-
nïŋ, -niŋ, -nuŋ, -nüŋ; -ïŋ,
-iŋ, -uŋ, -üŋ
-
nïŋ, -niŋ
3. Jo‘nalish k.
-
qa, -ğa, -kä, -gä; -a, -ä; -
gärü; -gär; -ru, -rü; -ra, -
rä
-
gä (-qa, -kä)
4. Tushum k.
-
ğ, -g (-ïğ, -ig, -uğ, -üg); -
n; -nï, -ni; -ï, -i
-
nï, -ni
5. O‘rin-payt k.
-
da, -dä / -ta, -tä
-
da,
-dä
(talaffuzda: -ta, -tä)
6. Chiqish k.
-
dan, -dän / -dïn, -din / -
tan, -tän / -tïn, -tin / -dun,
-dün; -da, -da / -ta, -tä
-
dan,
-dän
(talaffuzda: -tan, -
tän)
7. Vosita k.
-
n (-ïn, -in / -un, -ün)
Dostları ilə paylaş: |