Turanə Fazil qızı Ġsmayılova 142
Research Papers of the Institute of Education of the Republic of Azerbaijan, Volume: 89, Number: 2, 2022 zamanı istifadə olunan metodlardan asılıdır. Tə-
limin metodları – öyrədən və öyrənənlərin ümu-
mi məqsədlərə yönəldilən birgə fəaliyyət üsulla-
rına deyilir. Təlim metodları çoxdur. Onların
təsnifatında vahidlik yoxdur. Metod anlayışına
müxtəlif ədəbiyyatlarda müxtəlif təriflər verilib.
Çoxsaylı ədəbiyyatlarda çoxsaylı təriflərin veril-
məsinə baxmayaraq, mahiyyət etibarı ilə, demək
olar ki, eynidir. Məsələn, nümunə üçün profes-
sor A. N.Abbasovun verdiyi tərifə diqqət yeti-
rək: “Metod (yun:
methodo s-gerçəkliyə, gözlə-
nilən nəticəyə doğru yol, tərz) məqsədə çatmaq,
pedaqoji gerçəkliyi dərk etmək, bu və ya digər
pedaqoji vəzifəni həyata keçirmək üçün istifadə
olunan priyomların, nəzəri və fəaliyyəti nizam-
layan prinsip və qaydaların məcmusu. Dərk olu-
nan qanunauyğunluqlar – metodun obyektiv
amilləri; həmin qanunauyğunluqlara əsaslanaraq
pedaqoji gerçəkliyin öyrənilməsi və qarşıda da-
yanan pedaqoji vəzifələrin həyata keçirilməsi,
priyom və vasitələri isə onun subyektiv amilləri-
dir” [1, s.11]
Məqalə Ali məktəblərdə tarixin tədrisi me-
todikası və metodologiyası sahəsi üzrə olduğu
üçün metodologiyanın məqsədinə, məzmununa
və funksiyasına nəzər salmaq məqsədəmüvafiq-
dir. Pedaqoji ədəbiyyatda bu barədə deyilir:
“Elmin metodologiyası tədqiqatın komponentlə-
rinin xarakteristikasını verir. Həmin komponent-
lər aşağıdakılardır: tədqiqatın predmeti, vəzifə-
ləri, metodları, vasitələri və fəaliyyətin ardıcıllı-
ğı mexanizmi. Pedaqogikada metodologiyaya
pedaqoji gerçəkliyin, yeni pedaqoji fakt, hadisə
və proseslərin dərk edilməsi və dəyişdirilməsi
haqqında nəzəri müddəaların məcmusu kimi ba-
xılır. Hər hansı metodologiya tənzimləyici və
normativ funksiyalar yerinə yetirir” [3 , s. 29].
Araşdırmalarımızdan müəyyən olur ki, me-
todoloji biliklərin strukturu üç səviyyədə mövqe
tutur. Birincisi, fəlsəfi səviyyə (ümumi elmi səviy-
yə), ikincisi konkret elmi səviyyə, sonuncu isə
texnoloji səviyyə kimi xarakterizə olunur.
Birinci səviyyədə metodoloji funksiyasını
bütün fəlsəfi biliklər sistemi yerinə yetirir. Onlar
idrakın ümumi prinsiplərini və bütünlükdə el-
min kateqorial quruluşunu – anlayış terminolo-
giyası aparatını təşkil edir.
İkinci səviyyəni (konkret elmi səviyyə) bu
və ya digər xüsusi fənlər üzrə tədqiqat və prose-
durlarda tətbiq olunan prinsiplərin, metodların
məcmusu təşkil edir.
Üçüncü səviyyəni – texnoloji səviyyə təd-
qiqatın metodikası və texnikası təşkil edir. Bura-
ya düzgün empirik materialın alınmasına və onun
ilkin təhlilinə imkan verən prosedurlar daxildir.
Mürəkkəb sistem metodologiyanın səviy-
yələri arasında müəyyən asılılıq mövcuddur. Bu
zaman fəlsəfi səviyyə metodoloji əsas kimi çıxış
edir, varlığın dərk olunması və dəyişdirilməsi
prosesində dünyagörüşü rolunu oynayır. Belə ki,
dialektik materializm təbiətin, cəmiyyətin və tə-
fəkkürün hərəkəti və inkişafı ilə bağlı ən ümumi
qanunlar haqqında təlimdir. Onun əsas müddəa-
ları aşağıdakılardır: materiya birinci, şüur isə
ikincidir; şüur materiyanın (insan beyninin) in-
kişafı nəticəsində meydana gəlmişdir və onun
məhsuludur (materialist monizm prinsipi);
obeyktiv aləmin hadisələri və şüur qarşılıqlı əla-
qədə və qarşılıqlı asılılıqdadırlar (determinizm
prinsipi); bütün predmet və hadisələr hərəkətdir,
inkişaf edir və dəyişir (inkişaf prinsipləri). Mə-
lum olduğu kimi, dialektika təbiət, cəmiyyət və
təfəkkürün ən ümumi inkişafı haqqında elmdir.
Pedaqogika və tarixin tədrisi metodikasına
dair ədəbiyyatlarda ümumi şəkildə qeyd olunur
ki, mürəkkəb sosial proses olan mütəşəkkil təh-
sil-tərbiyə şəxsiyyətin inkişafında aparıcı rol oy-
nayır. Təhsil-tərbiyə, eləcə də tarixin tədrisi me-
todikasının nəzəriyyəsinin işlənib hazırlanması-
na müasir yanaşmanı aşağıda sadalanan müddə-
alar müəyyən edir:
1. Təhsil-tərbiyənin digər ictimai hadisələr
kimi sosial xarakter daşıması, cəmiyyətin inki-
şaf ənənələrini, eləcə də millətlərin və xalqların
milli xüsusiyyətlərini əks etdirməsi;
2. İnsanın şəxsiyyət kimi inkişafının mən-
bələrinin vəhdətdə olması;
3. Şəxsiyyətin inkişafında və formalaşma-
sında insanın özünün fəal rol oynaması;
4. Cəmiyyətdə sosial və mənəvi münasi-
bətlərin insanın təkmilləşməsində və inkişafında
mühüm rol oynaması;
5. Tarixin tədrisi metodikası və metodolo-
giyasına pedaqoji varlığın dərk olunması, yəni
tarixin tədrisi metodlarının, üsullarının və vasi-
tələlərinin dərk edilməsi və dəyişdirilməsi haq-
qında yuxarıda sadalanan nəzəri müddəaların
məcmusu kimi baxmaq lazımdır.
Beləliklə, bu gün əsas vəzifə tələbələrin
müstəqil düşüncə tərzini inkişaf etdirmək-
dir. Təhsil müəssisəsi müasir innovativ texnoloji