XX. MÜQƏDDƏS TƏZAD
Əzabın Nəşə
s
ə
viyy
ə
si Var.
K
ə
d
ə
rin Sevinc s
ə
viyy
ə
si Var.
Vüqarın Sə
cd
ə
s
ə
viyy
ə
si Var.
Özünüt
ə
sdiqin Özünd
ə
nkeçm
ə
s
ə
viyy
ə
si Var.
***
Əzabın Nəşə
s
ə
viyy
ə
si Müq
ə
dd
ə
sdir!
K
ə
d
ə
rin Sevinc s
ə
viyy
ə
si Müq
ə
dd
ə
sdir!
Vüqarın Sə
cd
ə
s
ə
viyy
ə
si Müq
ə
dd
ə
sdir!
Özünüt
ə
sdiqin Özünd
ə
nkeçm
ə
s
ə
viyy
ə
si Müq
ə
dd
ə
sdir!
***
Ə
zab böyüyüb N
əşə
olur!
K
ə
d
ə
r böyüyüb Sevinc olur!
Vüqar böyüyüb S
ə
cd
ə
olur!
Özünüt
ə
sdiq böyüyüb Özünd
ə
nkeçm
ə
olur!
***
Əzabsız Nəşə
y
ə
nail olan az şeyə
nail olur!
K
ə
d
ə
rsiz Sevinc
ə
na
il olan az şeyə
nail olur!
S
ə
cd
əsiz Vüqara nail olan az şeyə
nail olur!
Özünd
ə
n keçm
ə
y
ə
n – özünü t
ə
sdiq etmir.
***
Ə
zabdan n
əşə
l
ə
n
ə
n – Müq
ə
dd
ə
sdir!
K
ə
d
ə
rd
ə
n sevin
ə
n – Müq
ə
dd
ə
sdir!
S
ə
cd
ə
d
ə
n Vüqarlanan – Müq
ə
dd
ə
sdir!
Özünd
ə
nkeçm
ə
d
ə
özünü t
ə
sdiq ed
ə
n – Müq
ə
dd
ə
sdir!
***
N
əşə
ə
zaba ziddir! – deyirl
ə
r.
Sevinc k
ə
d
ə
r
ə
ziddir! – deyirl
ə
r.
S
ə
cd
ə
vüqara ziddir! – deyirl
ə
r.
329
Özünüt
ə
sdiq özünd
ə
nkeçm
ə
y
ə
ziddir! – deyirl
ə
r.
“N
əşə
Ə
zaba gerç
ə
klikd
ə
ziddir!” – deyir
ə
m.
“Sevinc K
ə
d
ə
r
ə
gerç
ə
klikd
ə
ziddir!” – deyir
ə
m.
“Vüqar S
ə
cd
ə
y
ə
gerç
ə
klikd
ə
ziddir!” – deyir
ə
m.
“Özünüt
ə
sdiq özünd
ə
nkeçm
ə
y
ə
gerç
ə
klikd
ə
ziddir!” – deyir
ə
m.
***
Müq
ə
dd
ə
slik gerç
ə
kliyi ötür.
Müq
ə
dd
ə
slikd
ə
N
əşə
Əzabın zirvə
si olur.
Sevinc K
ə
d
ə
rin zirv
ə
si olur.
Vüqar S
ə
cd
ə
nin zirv
ə
si olur.
Özünüt
ə
sdiq – Özünd
ə
nkeçm
ə
nin zirv
ə
si olur.
***
Müq
ə
dd
ə
s – gerç
ə
kliyin N
əşə
sin
ə
sığmır, Əzab çə
kir;
Ə
zab t
ə
z
ə
N
əşə
yaradır.
Müq
ə
dd
ə
s – gerç
ə
kliyin Sevincin
ə
sığmır, Kə
d
ə
rl
ə
nir;
K
ə
d
ə
r t
ə
z
ə
Sevinc yaradır.
Müq
ə
dd
ə
s – gerç
əkliyin Vüqarına sığmır, Sə
cd
ə
y
ə
yüks
ə
lir;
S
ə
cd
ə
t
ə
z
ə
V
üqar yaradır.
Müq
ə
dd
ə
s – gerç
ə
kliyin özünüt
ə
sdiqin
ə
sığmır, özündə
n keçir;
Özünd
ə
nkeçm
ə
t
ə
z
ə
özünüt
əsdiq yaradır.
***
Ə
zab gerç
ə
klik s
əddini aşır
– N
əşə
y
ə
çevrilir.
K
ə
d
ə
r gerç
ə
klik s
əddini aşır
– Sevinc
ə
çevrilir.
S
ə
cd
ə
gerç
ə
klik s
əddini aşır
– Vüqara çevrilir.
Özünd
ə
nkeçm
ə
gerç
ə
klik s
əddini aşır
– Özünüt
ə
sdiq
ə
çevrilir.
Müq
ə
dd
əslik Amala ucalır!
XXI. TƏCRİD
Mütl
ə
qd
ən başqa Mütlə
qim yoxdur!
Amaldan başqa Həyatım yoxdur!
***
İnsan naminə
Adamdan ayrıldım.
B
əşə
r namin
ə
Şə
rd
ən ayrıldım.
330
***
Çirkabdan ayr
ıldım.
Günahdan ayrıldım.
Yalandan ayrıldım.
V
əhşidən ayrıldım.
Naşıdan ayrıldım.
Köl
ə
d
ən ayrıldım.
Kölg
ə
d
ən ayrıldım.
***
İnamım
– Mütl
ə
q!
İdrakım
– Mütl
ə
q!
M
ə
n
əviyyatım
– Mütl
ə
q!
İradə
m – Mütl
ə
q!
Qanunum – Ruhani!
***
İnamımdan kənarda İnam yoxdur!
İdrakımdan kənarda İdrak yoxdur!
M
ə
n
əviyyatımdan kə
narda M
ə
n
ə
viyyat yoxdur!
İradə
md
ə
n k
ənarda İradə
yoxdur!
Qanunumdan k
ə
narda Qanun yoxdur!
***
Azlığım
–
çoxluğumdur!
T
ə
kliyim – c
ə
mliyimdir!
***
Ömrümü Yüks
ə
k tutdum – Amala h
ə
sr etdim.
İdrakımı Yüksə
k tutdum – Amala h
ə
sr etdim.
M
ə
n
əviyyatımı Yüksə
k tutdum – Amala h
ə
sr etdim.
İradə
mi Yüks
ə
k tutdum – Amala h
ə
sr etdim.
***
İnamıma İman gə
tir
ə
c
ə
kl
ə
r!
İdrakıma İman gə
tir
ə
c
ə
kl
ə
r!
M
ə
n
əviyyatıma İman gə
tir
ə
c
ə
kl
ə
r!
İradə
m
ə
İman gə
tir
ə
c
ə
kl
ə
r!
İnsanlaşacaqlar!
331
XXII.
QATİL
Xeyirxahlıq
edirs
ə
n –
xeyirxah çağırılmaq üçün
– xeyirxah
lığı
öldürürs
ə
n!
F
ədakarlıq
edirs
ə
n – f
ədakar çağırılmaq üçün
– f
ə
daka
rlığı
öldürürs
ə
n!
Q
ə
hr
əmanlıq
edirs
ə
n – q
ə
hr
əman çağırılmaq üçün
– q
ə
hr
ə
man
lığı
öldürürs
ə
n!
Ölümsüz
sayılmaq istə
yirs
ə
n – ölümsüzlüyü öldürürs
ə
n!
XXIII. GƏRƏKLİ
Mütl
ə
q
ə
g
ə
r
ək olduğum qə
d
ə
r Özüm
ə
g
ə
r
ə
y
ə
m!
Amala g
ə
r
ək olduğum qə
d
ə
r Özüm
ə
g
ə
r
ə
y
ə
m!
Sabaha g
ə
r
ək olduğum qə
d
ə
r Özüm
ə
g
ə
r
ə
y
ə
m!
***
Mütl
ə
q
ə
g
ə
r
ə
k deyil
ə
ms
ə
– Özüm
ə
d
ə
g
ə
r
ə
k deyil
ə
m!
Amala g
ə
r
ə
k deyil
ə
ms
ə
– Özüm
ə
d
ə
g
ə
r
ə
k deyil
ə
m!
Sabaha g
ə
r
ə
k deyil
ə
ms
ə
– Özüm
ə
d
ə
g
ə
r
ə
k deyil
ə
m!
XXIV.
BAŞLANĞIC
İnsan Tə
b
ə
q
ə
l
əşə
nd
ə
özünü itirir.
T
ə
b
ə
q
ə
inamı
–
inamsızlıqdır!
T
ə
b
ə
q
ə
idrakı
–
idraksızlıqdır!
T
ə
b
ə
q
ə
m
ə
n
əviyyatı
– m
ə
n
əviyyatsızlıqdır!
T
ə
b
ə
q
ə
irad
ə
si – irad
ə
sizlikdir!
***
İnsan sinifləşə
nd
ə
özünü itirir.
Sinfi inam –
inamsızlıqdır!
Sinfi idrak –
idraksızlıqdır!
Sinfi m
ə
n
ə
viyyat – m
ə
n
əviyyatsızlıqdır!
Sinfi irad
ə
– irad
ə
sizlikdir!
***
İnsan şə
raitd
ən asılı olanda
–
insansızlaşır.
Şə
raitd
ən asılı olan inam
–
inamsızlıqdır!
Şə
raitd
ən asılı olan idrak
–
idraksızlıqdır!
Şə
raitd
ən asılı olan mə
n
ə
viyyat – m
ə
n
əviyyatsızlıqdır!
Şə
raitd
ən asılı olan iradə
– irad
ə
sizlikdir!
332
***
T
ə
b
ə
q
ə
l
əşmə
qurtaranda –
insanilik başlayır!
Sinfilik qurtaranda –
insanilik başlayır!
Şə
raitd
ən asılılıq qurtaranda
–
insanilik başlayır!
XXV.
GÖRMƏK
Gözüm bugünü görm
ək üçün yaranmayıb!
Bugünd
ə
görm
ə
li heç n
ə
yoxdur!
Gözüm bugünkül
ə
ri görm
ək üçün yaranmayıb!
Bugünkül
ə
rd
ə
görm
ə
li heç n
ə
yoxdur!
Gözüm Sabahı görmək üçün yaranıb!
Gözüm Sabahkıları görmək üçün yaranıb!
Bugünd
ə
xalis n
ə
varsa –
Sabahkıdır.
XXVI.
MƏQSƏD
Dün
ə
nim Var.
Sabahım Var.
Dün
ə
nl
ə
Sabah arasında Uçurum Var.
Uçurumdan keçm
ə
k M
ə
qs
ə
dim – Q
ə
tiyy
ə
tim Var.
XXVII. DÜZGÜN
Bu dünyanın Fə
r
ə
hi –
Ə
yri, K
ə
d
ə
ri –
Doğru.
İzzə
ti –
Ə
yri, Zill
ə
ti –
Doğru.
N
əşə
si –
Əyri, Əzabı
–
Doğru.
K
ə
d
ə
ri seçdim, F
ə
r
ə
hi seçm
ə
dim.
Zill
əti seçdim, İzzə
ti seçm
ə
dim.
Əzabı seçdim, Nəşə
ni seçm
ə
dim.
Hamıdan Fə
r
ə
hliy
ə
m.
Hamıdan İzzə
tliy
ə
m.
Hamıdan Nəşə
liy
ə
m.
Əyri Hakimdir, Doğru Mə
hkum.
Ə
yri Z
əngindir, Doğru Yoxsul.
Ə
yri Möht
əşəmdir, Doğru Mə
sum.
Əyri sevilir, Doğru söyülür.
Doğrunu seçdim.
333
Hamıya Hakimə
m.
Hamıdan Zə
ngin
ə
m.
Hamıdan Möhtəşə
m
ə
m.
Hamıdan Sevimliyə
m.
Əyri Doğrunu üstə
l
ə
yib –
Üstünlük Doğrudadır.
Əyri Doğrunu endirib
–
Ucalıq Doğrudadır.
Əyri Doğrunu kiçildib
–
Böyüklük Doğrudadır.
Əyri Doğrunu itirib
–
Varlıq Doğrudadır.
Ə
yri Üst
ə
l
ə
yir – üstün olmur.
Yüks
ə
lir –
Ucalmır.
Yek
ə
lir – Böyümür.
Sağ olur
– Var olmur.
Ə
yri
dünyanın belini ə
ydi.
Göz
ə
qondu – gözü
ə
ydi.
Dodağa qondu
–
dodağı ə
ydi.
İdraka qondu
–
idrakı ə
ydi.
İradə
y
ə
qondu – irad
ə
ni
ə
ydi.
Doğrunu ə
y
ə
bilm
ə
di.
Ə
yri yeriy
ən yağışa düşmür, çə
n
ə
-
dumana düşmür, tufana düşmür.
Yağış ə
yrini b
ə
y
ə
nmir.
Ç
ə
n-duman
ə
yrini b
ə
y
ə
nmir.
Tufan
ə
yrini b
ə
y
ə
nmir.
Yolunu azanlara qalıb dünya. Azıb dünya.
“Azmayan – yetkin deyil!”
“Azmayan – ilkin deyil!”
“Azmayan – böyük deyil!”
“Azmayan – müdrik deyil!”
Azanlara qalıb dünya!
Azıb dünya!
Ağlın azıb!
İnamsızlığı İnam saymısan!
İdraksızlığı İdrak saymısan!
334
H
ə
qar
ə
ti S
ə
ad
ət saymısan!
S
ə
fal
əti Əzə
m
ət saymısan!
Mütiliyi L
ə
yaq
ət saymısan!
Ür
əyin azıb!
İnamsıza inanmısan!
İdraksıza inanmısan!
H
ə
qar
ə
t
ə
inanmısan!
S
ə
fal
ə
t
ə
inanmısan!
Mütiliy
ə
inanmısan!
İradən azıb!
İnamsıza yaramısan!
İdraksıza yaramısan!
H
ə
qar
ə
t
ə
yaramısan!
S
ə
fal
ə
t
ə
yaramısan!
Mütiliy
ə
yaramısan!
Ağlını azdırıblar.
Ür
əyini azdırıblar.
İradəni azdırıblar.
S
ə
ni – s
ə
nsizl
əşdiriblə
r.
İnsansızlaşdın
–
“İnsanlaşdım!”
– dedin.
V
ə
t
ə
nsizl
əşdin
– “V
ə
t
ə
nl
əşdim!”
– dedin.
Şə
hv
ə
tl
əşd
in – “M
ə
h
ə
bb
ə
tl
əşdim!”
– dedin.
H
ə
risl
əşdin
– “Qüdr
ə
tl
əşdim!”
– dedin.
Köl
ə
l
əşdin
– “Qeyr
ə
tl
əşdim!”
– dedin.
Yalanlaşdın
– “H
ə
qiq
ə
tl
əşdim!”
– dedin.
Qorxuda azdın.
Yuxuda azdın.
Röyada azdın.
Hiyl
ə
d
ə
azdın.
Dünya s
ə
ni
ə
ydi – S
ən dünyanı düzə
ltm
ə
liydin!
Ə
yrini seçm
ə
dim –
Doğrunu seçdim!
Ə
yriy
ə
seçilm
ə
dim –
Doğruya seçildim.
335
XXVIII.
ÖZGƏ
“İnsan
–
İnsandır!”
– deyirs
ə
n!
Şöhrə
ti sevirs
ə
n, h
ə
qiq
ə
ti sevmirs
ə
n!
İnsan deyilsə
n!
***
“İnsan
–
İnsandır!”
– deyirs
ə
n!
Varidatı sevirsə
n, L
ə
yaq
ə
ti
sevmirs
ə
n!
İnsan
deyils
ə
n!
***
“İnsan
–
İnsandır!”
– deyirs
ə
n!
Şə
hv
ə
ti sevirs
ə
n, M
ə
h
ə
bb
ə
ti
sevmirs
ə
n!
İnsan deyilsə
n!
***
“İnsan
–
İnsandır!”
– deyirs
ə
n! F
ə
lak
ə
ti görmürs
ə
n!
İnsan deyilsə
n!
***
“İnsan
–
İnsandır!”
– deyirs
ə
n! X
ə
yan
ə
ti görmürs
ə
n!
İnsan deyilsə
n!
***
“
İnsan
–
İnsandır!”
– deyirs
ə
n! R
ə
zal
ə
ti görmürs
ə
n!
İnsan deyilsə
n!
***
“İnsan
–
İnsandır!”
– deyirs
ə
n!
Ə
sar
ə
ti görmürs
ə
n!
İnsan deyilsə
n!
***
Aldanan – aldadar.
Aldatdılar sə
ni. S
ə
n d
ə
özünü aldatdın.
Oynadılan
– oynadar.
Oynatdılar sə
ni. S
ə
n d
ə
özünü o
ynatdın.
Dünyadan x
ə
b
ə
rin oldu – özünd
ə
n x
ə
b
ərin olmadı!
Dünyaya yaradın
– Özün
ə
yaramadın!
Dünyanı tanıdın
– Dünya s
əni tanımadı.
İtsə
n bilinm
ə
zs
ə
n!
Tapılsan
– görünm
ə
zs
ə
n!
***
İnsanı tikə
-tik
ə
doğrayarlar
–
İnsan doğranmaz!
İnsanı çırpı
-
çırpı yandırarla
r –
İnsan yanmaz!
Doğranmaq haqqında bağırırlar
–
Bıçaqdan gen gə
zirl
ə
r!
Yanmaq haqqında bağırırlar
– Oddan gen g
ə
zirl
ə
r!
Bağırırlar, çağırırlar
–
doğranmırlar, yanmırlar.
Doğranmağı, yanmağı başqalarına yaraşdırırlar!
336
***
Bağırtıdan qulaq kar olur
– H
ə
qiq
əti eşitmir.
Ehtişamdan göz kor olur
– H
ə
qiq
ə
ti görmür.
Söhb
ə
td
ə
n dil lal olur – H
ə
qiq
ə
ti söyl
ə
mir.
***
Çirkablısan!
Günahlısan!
Şübhə
lis
ə
n!
H
ə
rcayis
ə
n!
Özg
ə
s
ə
n!
XXIX.
TƏSDİQ
“Günahsız İnsan Yoxdur!”
– deyirl
ə
r.
“Çirkabsız İnsan yoxdur!”
– deyirl
ə
r.
“Gü
nahlı İnsan Yoxdur!”
– deyir
ə
m.
“Çirkablı İnsan yoxdur!”
– deyir
ə
m.
“Ruhunda yaratdın İnsanı!”
– deyirl
ə
r.
“Ağlında yaratdın İnsanı!”
– deyirl
ə
r.
“Duyğunda yaratdın İnsanı!”
– deyirl
ə
r.
“Ruhum –
Varlıqdır!”
– deyir
ə
m.
“Ağlım
–
Varlıqdır!”
– deyir
ə
m.
“Duy
ğum
–
Varlıqdır!”
– deyir
ə
m.
“Gerç
ə
kd
ə
Mütl
ə
q yoxdur!” – deyirl
ə
r.
“Gerç
ə
k – Yoxluqdur!” – deyir
ə
m.
Bugünkül
ə
r
ə
b
ə
nz
ə
diyim d
ə
r
ə
c
ə
d
ə
– Yoxam.
Bugünkül
ə
rd
ə
n f
ə
rql
ə
ndiyim d
ə
r
ə
c
ə
d
ə
– Varam.
Sevilirdim – Yox olurdum.
Söyülür
ə
m –
Var olmuşam.
Sevinirdim – Yox olurdum.
Q
ə
ml
ə
nir
ə
m –
Var olmuşam.
337
Əsil sevgi qazanmışam.
Əsil sevinc qazanmışam.
Dostları ilə paylaş: |