Document Outline MÜTLƏQƏ İNAM OCAĞI MÜTLƏQƏ İNAM PEYĞƏMBƏRİ İNAM ATA İNAM ATA ON KUTSAL BİTİQ GÖRMƏK İNSANİLİYİ (Üçüncü Bitiq) Atakənd - 33 Az 2 SAFRUH, Mütləqə İnam Ocağının Ruhani Başçısı YOLRUH ATALI, Mütləqə İnam Ocağının Evladı GÖRMƏK İNSANİLİYİ (Üçüncü Bitiq) (Atakənd. İnam Evi. 33-il). Bakı, “Qanun” Nəşriyyatı, 2011, 360 səh. İnam Ata “Olan və Olmayan”da materializmə, istehsalat xurafatına qarşı çıxır, İnsanı dəyişmədən Dünyanı dəyişməyin baş tutmayacağını söyləyir. “Olan və Olmayan” Əsərindəki “Azərbaycan Dərdi” yazısı başdan-başa haraydır, cikkədir: “Yenidən şumlamaq lazımdır Azərbaycanı! Yenidən toxum səpmək lazımdır Azərbaycanda! İnsan becərmək lazımdır Azərbaycanda! “Azərbaycanlılar”dan xilas etmək lazımdır... Bunun üçün İnam Ata çıxış yolu kimi öz İdealını irəli sürür: İnsan İnamlı, İdraklı, Əxlaqlı olmalıdır; torpaq kəndliyə , fabrik fəhləyə verilməlidir; şəxsiyyət azad, Vətən müstəqil olmalıdır; Şərq özümləşməli, Bəşər ləyaqətlənməli, cəmiyyət ruhaniləşmə... Mütləqə İnam Fəlsəfəsinə görə, Təzahürdə Məna Özündən ayrılır. Ata vurğulayır ki, Təzahür – Nisbi Mənadır. Ona görə də Mənanın Yoxluğudur. Əsərdə Ata İnsan bənzərsizliyinin yaranmasında, təsdiqində İnam Fəlsəfəsinin rolunu əsaslandırır, təbəqələşmənin və hamılaşmanın yaratdığı fəsadların aradan qaldırılması yollarını göstərir. İnsan hər zaman fərəh, sevinc içərisində ola bilər. İnam Ata da bunun yolunu belə göstərir: İnsanlaşmanın, İdraklaşmanın, Ruhani Doğuluşun, Müqəddəsləşmənin hər məqamı, pilləsi, mərhələsi – Müqəddəs Fərəhdir. *** “Mütləqilik” Əsəri İnam Atanın ardıcıllarına harayı ilə başlayır. Ata Evladlarının Mütləq İnama, Mütləq İdraka, Mütləq Mənəviyyata, Mütləq İradəyə qadirliyini vurğulayır: “Zaman – İnamsızdır! İnam yaratmalıyıq! İNSANLAŞMAQ TƏZADLAR Təzadda əlac aradılar. 8. FƏHLƏ – PROLETAR İstismar aradan qalxmır – biçimini dəyişir. Həyat ağılsızdır. Həyat nə elədiyini bilmir. Həyatı doğruldan yalnız Amaldır. Həyata bel bağlamaq – ağılsızlıqdır. Ağılsıza bel bağlamazlar. I II III IV V VI VII VIII IX Həyat Vaqiflərin tərəfindədir, Füzulilərin tərəfində deyil. X XII XIII Aşiqlər həyatla qarşılaşır, barışmır – Amallaşırlar. XIV Faydalı – qeyri-həqiqi də ola bilər. Düşmənin bacarmadığını həyat bacarır. Həyat – əslində Yoxluqdur. Əslində Yalnız Amal – varlıqdır. Sən insansan! Həqiqət – Mütləqin dərkidir. I II 44. MÜTLƏQ – HƏYAT 45. DƏYİŞKƏNLİK – ƏTALƏT Həyat Ağacında Amal Ehtiyacı bitir. I II III IV Həyat Əxlaqlını sevmir. V VI Ədaləti – ədalətsizliyə endirirlər. Ədaləti məzmundan məhrum edirlər – biçimə pərçimləyirlər. I II III IV V Faydasız keçinmək olmur! Ədalətsiz yaşamaq olmur! VI VII VIII Nisbi mənada danışırlar. Ruhsuzluğu seçirlər. I Həyat işıltıdır – işıq deyil! İşıq görməyən üçün işıltı elə işıqdır. II Çünki İnsan – İnsan olmayıb. I II “Həyat nisbidən artıq heç nə vermir” – deyirlər. “Nisbiylə barış!” – deyirlər. III “Həyatda Mütləq yoxdur” – deyirlər. “Mütləqsizliklə barış!” – deyirlər. I Varlığı Yoxluqla əsaslandırırlar. II Nisbi Məziyyət Yoxdur. III I II III Etmirsənsə – Qanunsuzluq törədirsən! İnsan cəmiyyətdə Yersizdir! Yoxa riayət etməzlər. Qanuni ədalətsizliyi ləğv etmək – Qanuni Borcdur. I II Ədalət özü Qanun olmalıdır. III İnsanilik – Qanun olanda, Mütləq Qanun yaranacaq. Bu baxımdan, o, ədalətsizliyi qoruyur. Cəmləşən “Mən” əslində özgələşən “Mən”dir. Həyat – Əxlaqsızdır. Hər İkisi – İnsanlığa Ziddir. I II III IV V VI VII Elə Həyat sür ki, Həyata oxşamasın! I II III Azadlıq – kapitalizmdə Məqsəd deyil, Vasitədir. Azadlıq – sosializmdə Şüardır. Qalib – insaniliyi itirir, məğlub – maddi faydanı. Qalib – Yırtıcılıq Əsarətinə düçar olur. Məğlub – Maddi əsarətə. Cəmiyyət hər iki əsarəti qoruyur. Varidatsızlıq – əslində Mənəvi Məziyyətdir, Maddi Məziyyət deyil! Ölü Birliyin müstəbidliyindən olmaz! Ölü Birliyin Yaşamaq Hərisliyindən olmaz! I Məhsul – Məhsulu yaradanındır! II III Əslində bu hamı kimdir? Özünüidarə assosiasiyasının. Hamının – tək əməkçidən başqa! Bu, xurafat səviyyəli bir Yanlışlıqdır. İctimailik – Məziyyət deyil, Zəruriyyətdir. I II Onda İnsan cəmiyyətlə bir olar. III Azad Müstəbidlik – Əsarətdir. Azad Zülm – Əsarətdir. Azad Yalan – Əsarətdir. I II Həqiqət də Azadlığı sevir! Sən məndən qabiliyyətsizsən. Onun maddi bəhrəsini sənə verirəm. II Ona görə də maddi bəhrənin çoxunu mən qarmalayıram! III I II Xidmətin Qiyməti – Ədalətdir. “İnsanilik hökmü oxunmalıdır!” – demirlər. İnsan olmusan – İnsana İnsani baxımdan yanaşırsan. İnsansızlıq. İnsanilik – sinfiliyə ziddir, çünki İnsansızlığa ziddir. I II I İnsanda Mütləq Var, onu görmürlər. II İnsanı İnsansızlıqla dəyərləndirirlər. III Onun başqa Qiyməti yoxdur. İctimai bilinir. İnsani bilinmir. 146. YARATMAQ – YAŞAMAQ Xudbinliyi yaşadıram – insanlığı yaşatmıram. Əslində yaşamıram. Pis cəmiyyətə qarşı çıxmaq – Vətəndaşlıq ləyaqətidir. Amalsızlıq – İnsansızlıqdır. İnsanı İnsan özü idarə edir. Burada insanlıq ancaq sezilir. Yəni İnsan yaratmır. İnsanlar cəmləşməyə məcbur olublar. İnsani naqisliklə barışmayan İnsan cəmiyyətlə də barışmır. İnsan Yoxdur. İnsanilik Zirvəsinə yüksələn – Cəmiyyət Zirvəsinə enməz! I III Yalnız İnsani Birlik Ədalətli ola bilər. RƏMZLƏR II. “Piyalədə İnsanın qəbahətini gördüm – Dəhşətə gəldim”. (İsanın dediklərindən). Oğuz Səlcuqlar Osmanlar Cavan Türklər Xırdalanmaq MƏNALAR Qar Ayı, 7- il *Vəsiqələrlə yarpaqlananlar. *Bağçasında meyvə bitmir dahi bağbanın. *Avgi tövləsindən cənnət törəyəcək!.. * Fəal olduğu dərəcədə fəaliyyətsiz! *Özgəsinin gözünə girmək üçün öz gözünü çıxardanlar! *Kölə məğrurluğu! *Beyinlərini Həqiqətin üzünə bağlayanlar! *Azanların azğınlığından olmaz! *Dartışanlar cəmiyyəti! *Yaşamamaq üçün yaşayanlar! *İdrak yalına o qədər alışıb ki, idrak çörəyinə ehtiyac hiss eləmir. *Başı qapazlı qadınlar başı qapazlı kişilərlə əvəz olundu. *Doğruluq oğurlandı! *Zurna bağırır ki, “Sağ qalmışam!” Sağ qalmaqlarına heyrətlənirlər. Köçəri Ayı, 7-il *Təlxəklərin dilində Həqiqət təlxəkləşir. *Yuxu – təxəyyülün sərgüzəştləri. *Həvəs – qabiliyyətin qasidi. *Mütləqilik – Xeyirlikdir. Mütləq Şərdə – Mütləqilik yoxdur. *Zor həddi: Zorla İctimailəşdirmək olar, İnsanlaşdırmaq olmaz! *Dövlət hipnozu: Tikdirir – tikən görünür. *Bəşər Təkallahlıqdan Bütpərəstliyə yuvarlandı. *Ədəbiyyatın tərbiyə etdiyi nəsil ədəbsiz olur. *Bəşər hələ də İdrak Zirvəsinə Dərədən baxır. *Bəşəri Dilbirlik Bəşəri Birdillik deyil! *Sənəklərinin suyu axır. *“İctimai dəniz”in beyni köpükmüş!.. *Yaralı başda təzə dəlləklik. *Yeriyəndə geri qalan, yüyürəndə quyuya düşən. *Təzə xətt: Qoyunlaşmanın dovşanlaşması. *Təzə inam: Yad iqtisadiyyat doğmalaşacaq. Yağı dövlət seviləcək! *Yuxarının iti olur ki, Aşağının canavarı olsun. Günəş Ayı, 8-il. *Sürüdən çıxmaq. *Mütləq Sual: “Özünlə öz Evinə nəyi aparacaqsan?” *Zəmanəylə Təmas: “Əlçatmazlıq, Müstəqillik, Bənzərsizlik. *Təzə Zenonçuluq: Axillesin çata bilmədiyi Tısbağa Addımı. *Saray Xəlqaniləri! *Təklik zəruriliyi: *Naşılıq: Sükutun dilini bilmirlər. *İctimai Həyat – adamları Ruhani Həyatdan ayırır. *Yadlaşma səviyyəsi: Cəmiyyətdən oğurladığını haram saymır. *Vəziyyət: Adamı sevmirlər, insanı tapmırlar. *Platonizm: Bu gündə yaşayan Mən deyiləm, mənim kölgəmdir. *Həyat bağçasında Mütləq Ağacı bitməyib. *Yadlaşan yaddaş. Çiçək Ayı, 8-il *Görünmə: Mənfi adi görünür, müsbət – əcayib. *Atasızlar – anasızlar: Atasız olmurlar, çünki Atalı deyillər. *Ucalan alçalmır. Alçalan ucalmır. *Böyüklüyə əyilməyən – kiçikliyə əyilir. *Yoxlar nə çoxdur! *Həyat məhəbbəti öldürür , Amal – yaşadır. *Romantik həyat olmur, Romantik Xəyal olur və Amala çevrilir. *Həyat çirkabını Amal suyuyla yumaq olar, həyat suyuyla yox. *Məzlum Xalqa məğrurluq daha çox gərəkdir. İşıq Ayı, 8-il *“İctimaiyyətçi” cəmiyyətdə hamı cəmiyyətin kirayəçisi olur. *Realist xətt – təslimçilik. *İdealist dərinliyi, materialist dayazlığı. *Nisyədən böyük nəqdi yoxdur! *Əyildikcə əyrilir. *Öküz kimi Sürüldü, Qoyun kimi Qırıldı, Dovşan kimi Yüyürür. *Korlar, karlar, lallar arasında görmürlər, eşitmirlər, dinmirlər. *Ətalətin ölümü – sabitlik. *Gədalıq çoxalanda Ədalıq da çoxalır. *“Cəsarət”. Oynadılır, oynadan görünür. *Qorxu qorxağın qənimidir, qorxmazın quludur. *Antihumanizm – hamı İnsandır! *Meyar: Olanlardan Yüksək, Olmayan dərəcədə. *Heçlik çoxdur və bu səbəbdən də hər şey olmaq lazımdır! *Hər şey ola bilmirsənsə – heç şey olduğunu dərk elə! *Zora əyilirlər – Zoru əymirlər! *Zəruri çağırış: Qorxaqlığınızdan qorxun! *Mülkiyyətdən məhrum olan adam cəmiyyətin pişiyinə çevrilir. *Alçağı Yüksəyin Düşməni saymaq – Alçağı yüksəltməkdir. *Qabıqdan çıxır ki, dünyanı qəlibə salsın. *Həyat – Amal: *Kamil dəyişmir, çünki köhnəlmir! *Zamanla ayaqlaşmaq üçün axsaq olmaq gərək! Şölə Ayı, 8-il Bildi ki, bilmirmiş! *Boynu yoğun, qarnı yekə, yerişi məğrur – “bəxtiyar” bir qul! *Adamdakı İnsanı sevirəm! *Məxluq yaratdılar, adını “Yeni İnsan” qoydular. *Palçığa batır ki, təmiz qalsın! *Quruluşu dəyişə bilirlər, İnsanı dəyişə bilmirlər. *Danışmaq əvəzinə miyoldayır, mırıldayır, fısıldayır. *Torpaq hamılaşdı. Hamı Torpağa tamarzı qaldı. *Total çinovniklik: *Siyasi sabitlik – qorxulu sakitlik! *İctimai çevriliş həddi: *İctimai cəza həddi: Mahiyyəti Təzahürlə izah edirlər! *Özünə oxşamasaydın, necə oxşanardın?! *“Heç kəsim yoxdur!..” Bəs özün özünə kəs deyilsən? *Həyatilik – qeyri-kamillik. Amallıq – kamillik. *Böyüklük – Amallıqdır. Ona bərabər Böyük tanımıram. *Ruhlanmaq – həyatdan Yuxarıya qalxmaq! *Təqlidçilik – Təslimçilik. *Səadət – yəni ləyaqət! *Şöhrət: Böyüklüyün kölgəsi, kiçikliyin kölgələndiyi... *Yeni təbəqələr: Mənəvi Gədalar, Mənəvi Qarabaşlar. *İdeya – Varlığın Günəşi. İdealizm – İdrakın Günəşi. *Zəif – təqlid edir, Güclü – mənimsəyir. *Adam – Həyatında neçə gün İnsan olur, görəsən? Od Ayı, 8-il Babəki Nizaminin kölgəsində gizlədirlər. *Tarixi elə yazırlar ki, bugününə şükür deyəsən. *Elmi Ad, Dərəcə, Vəzifə, Rütbə səhrasında İdrak Bulağı axtarma! *Portret: Məğrur Gödəni var, Kölə Ürəyi. *İri portfelli: O boyda Portfeldə bir beyinlik ağıl yoxdur... *Etiraf: Hamı Adamdır, yəni heç kəs İnsan deyil! *Zamanla ayaqlaşmaq olar, qanadlaşmaq olmaz. *Düz yeriyəndə yıxılır. *Həyata elə sərməst olublar ki, Amala ayıla bilmirlər. *İmtina: Əli aşından da keçdi, Vəli aşından da. *Həyata başları elə qarışıb ki, Amala vaxt tapmırlar. *Qərb sürüyə getməkdən çəkinmir... *Şərqşünaslıq: Şərqə Qərbin gözüylə baxmaq. *Kəlməni adamın ağzında kəsirlər... *Özümü sevmirəm, Özümdəkini sevirəm. *Özü yazıq olduğu üçün hamıya yazığı gəlir. *Hamı öz ağlına inanır, heç kəs başqasının ağlına inanmır. *Möcüzə: Cəmiyyətə bulaşmaq və təmiz qalmaq! *Rütbə böyüklüyü: Rəsmi Kaliostroçuluq (kələkbazlıq). *Rəsmiləşən xəlqilik: Ölən Xəlqilik. *Fəhlə aqibəti: Xilas olmadan – xilaskar olmaq! *Həyat – Adam Komediyası, İnsan Faciəsi. *Müasir Azərbaycan – Anti Azərbaycan. *Müasir saray – Gədaxana! *Vətənsiz gödənlilər! *Biclərin (Ataları bilinməyənlərin) bicliyi (kələyi). *Küçələrimizi bivec adlarla murdarladılar. *Şər – süniliyi sevir, xeyir – təbiiliyi. *Özgə dildə danışır ki, sayılsın! *Kişinin yanında kişi gəzər, kişi tapılmasa, kişi tək gəzər! *Təskinlik: Balaca olduğum üçün böyüyəm. *Özgələşmə: “Böyüklük Özgədədir” inamı. *Sadiqlik sədəqəsi. *Həyat dolur: – Kimlə? *Yeni Təbəqə: Mənəvi Proletariat. *Səfehlər çoxaldıqca Dəlilər azalır. *-Niyə gəldin, niyə gedirsən? *Təbiətin Şah əsəri – Bəşər! *Koroğlunun Dəliləri – Vurğunları! *Ruhani Zadəganlıq: Maddi yoxsulluqdan başlayır. *Bir İnsan Yetirmək Bir Quruluşu Devirməkdən çətindir. *İnsan dəyişməsə – Dünya dəyişməz! *Bəşəri fəlakət: Özünə yaxınlaşmamış – Özündən uzaqlaşdı! *Nikbinlik: “Həyat Azdır!” – İdeyası. *Həyat çayında çimən çirklənməyə bilməz! *“Yetkinlik”: Yalan danışmaqdan çəkinmir. *Yalanla yallananlar. *Bugünkülərə bənzəmirəm – bundan da böyük bəxtiyarlıq varmı?! *Adam da ola bilmirlər, məxluqlar! *Məziyyət: Maksimal Ləyaqət – minimal imtiyaz. *Demokratiya oyunu: Hamı hakimlik eləyəndə hamı məzlum olur. *Dünya baş-ayaq olanda ayaq baş olur, baş ayaq. *Həyatın üzünü Amal ağardır... *Makarenko: – Pedaqogika Lısenkosu. Qürub Ayı, 8-il *Hay-həşirdə Səsmi eşidəcəksən? *Çevrilmələr: İnamsız – İnama İnanmır! İdraksız – İdraka İnanmır! İnamsızın İnamı – İnamsızlıq! *İctimai Mülkiyyət: İqtisadiyyat və əhali. Bədəndə aşkar edilməli bir şey yoxdur. Bədəndə pünhan saxlamalı şey çoxdur. *Həyatın tərbiyəsizləşdirdiyi... *Uyğunluq: Qananlar – Yananlar. *Şərə bulaşmamış Xeyiri bəyənmir... Poeziya bu naşılığı əbədiləşdirir. *Təbiətdə İnsan öz Ruhunu oxuyur. *Pasport – kölə damğası. *Kollektivçilik Antixəlqiliyi. *Fərdiyyətçilik Antifərdiliyi. *Yaralarım – Yaraqlarım. *Dəlilər azaldıqca səfehlər çoxalır. *Adam Adama rast gəlir, ancaq İnsan İnsana çox az rast gəlir. *Çətinliklərdən çətinlik çəkmirəm. *Hamı ac qalanda belə, Yaltağın Yalı var. *Yaxşının qazancı – yaxşılıq! *Ömür quş kimi uçmur , ağac kimi bitir. Cəmiyyət – Antiromantikdir. *Ölüm naşıdır. O heç kəsi fərqləndirmir. *Kölə olduğu dərəcədə məğrur... *“Torpağın duzu” elan olundu və torpağın duzu yoxa çıxdı. *Yeni çağırış: Gəl bir-birimizi sülh yoluyla yox edək! *“Yenilik”: Yalan xamırından həqiqət çörəyi bişirmək! *“Yeni xalqçılıq”: Həm xalqımı sevirəm, həm də onun əsarətini. *Ruhani karlıq: Sükutun səsini eşitmirlər. *Rəmzi cismaniyyət: Yekə qarın, balaca baş. *Yeni “böyüklər”: * Bugünləşdirilənlər: Ülviliyi bəsitləşdirirlər. *Alınan – verilən: Alınan: Verilən: *Özüylə tək qalanda darıxır – çünki darıxdırıcıdır. Ata Ayı, 8-il *İnsan – amil deyil – Amaldır! *“Yeni Siyasət”: *Mənəviyyat çatışmazlığından (defisitindən) danışırlar, nailiyyətçilər! *Naşılıq məktəbi: Zərdüştdən nə öyrətdilər? Naşılığa yüksəltdilər! *Sərbəst dişilər, sərbəst erkəklər. *Beynəlmiləlçi Xalq – Xalqsızlıq. *Yaşamağa tələsən əslində yaşamamağa tələsir. *Fiziki tərbiyəsizlik: Bədəni ruh üçün hazırlamırlar, bədən üçün hazırlayırlar. *Zəka Mahiyyətə varır, Ruh Mahiyyətə çatır. *Xudbin – Özümsüz! *Məhv olmağı – Olmaq sayırlar. *Nankorluq töhmətiylə əsarətə salmaq! *Zülmətdə bağlanan Düyünü İşıqda açmaq! *Yaxına yüksəkdən baxmaq! *Nizamiyə heykəl qoymadılar – Boyunduruğa heykəl qoydular! “Sosialist vətənpərvərliyi” – Boyunduruğa “məhəbbət!” *Cismanidə Ülvi nə varsa – Ruhanidir! *Şər – naşıdır. Ona görə özünü güclü sayır. Xeyir – müdrikdir. Ona görə özünü güclü sayır. *Ruhani Səbəb: Əzaba hazır olmur – infarkt olur! *Böyük dövlətin sənin kiçikliyini qoruyur. * “Sovet xalqı” nə deyən şeydir görəsən: parlament xalqı? *Həyat düşmənçiliyi: Düşmən əyməsə də, həyat əyəcək! *“İrəlilədikcə” gerilədik! *Ehtiyat – qorxağın yarağıdır! *Baş saxlamaq – ayağa salınmaq! *İctimai Mülkiyyət – Xalq mülkiyyətsizliyi. *Zorla Xeyirləşmək olmaz, Şərləşmək olar. *Şərin qanadlarında Xeyirə uçurlar... *İnamsızlığa qarşı Şübhəliyəm! *Həyatdan nə götürdüm? – Amal! *Müasir portret: Dizin-dizin sürünüb, diliylə həyat şirnisini yalayan! *Doğma Həyat olmur, Doğma Amal olur. *Şərlə Döyüş Üslubu: Ağılasığmazlıq, “Özünəziyanlıq”, Gözlənilməzlik! *Bakı – çilçıraqlı Təbriz! *Səciyyə: Təhlükəyə qədər qəhrəmanlıq! *Həşirli zamanlarda Şər qanad açır. *Şərin inkar etdiyi nə varsa – Xeyirdir! *Şərin əzizlədiyi nə varsa – Şərdir! *Cəmiyyət üçün ölməsən – Ruhaniyyat üçün dirilməzsən! *İnqilabi müstəbidlik. *Sosialist faşizmi, sosialist konservatizmi, sosialist liberalizmi. *Öləni öldürmək – yaşayanı fəlakətə salmaq. *İnqilabi mürtəcelik. *Dövlət İmperializmi, Dövlət Mülkədarlığı. *İbtidai icma quruluşuna “irəliləmək”. Yağış Ayı, 8-il *Nikbinlik: İnam adlı Dağa söykənmişəm! *Ölüm bədənimi öldürəcək, ruhuma dəyməyəcək! *İnam: Bacarmadığımı da bacarıram! *Tarixi hadisə: Quraşdırılmış cəmiyyət! *Siyasi məharət: Lap “həqiqətləşərəm” də, təki aldadım! *Qabaqcıl mamaçılıq: Yalandan Həqiqət doğuzdurmaq! Sərt Ayı *Zamançı devizi: Balamı yaşatmaq üçün Xalqımı öldürürəm! *Dəyişkənlik – dəyişməzlik: Adam dəyişib İnsan olur – İnsan dəyişmir! *Çeşidlər: Külək kimi əsmək! *Mənsur Həllaclığımız: Amalı sevdim – Amal oldum! *Ən qatı Yalan: Qorxu Yalanı. Qar Ayı *Hal: Qorxuzduqları dərəcədə qorxurlar. *Təzə Herakllar: *Üz qaralığı: Üzündə yaraşıq var, ancaq işıq yoxdur. *Yüksəkdən baxmaq: Amal – həyatın güzgüsü. *İctimai hadisə: Ölü dirilik. *İnsan Dünyası: İnsan Dünyaya sığmır, ancaq Vətənə sığır. *Ömrün qədəri: Amal qədər ömrüm var. *İnsanlıq: Allahla yarışmaq gərək! *Haqq: İsanın haqqı çarmıx idi ki, çarmıx müqəddəsləşsin. *İntibah: Dənizdə damla olmaq yox, Damlada dəniz olmaq! Köçəri Ayı *Vəziyyət: Müasir ziyalı xalqın tör-töküntüsüdür. *Siyasi mərhələlər: Tülkülük, Canavarlıq, Donuzluq, Dovşanlıq. *Oxşamazlıq – oxşarlıq: *Mahiyyət: Vətən Yer deyil – Göydür! *Tarixi aqibət: Ruhani əcnəbilik. *Çilçıraqlı şəhər: Elə bil təbiətin üzünə boya çəkiblər. *Əlçatmazlıq: Şərdən o qədər uzaq ol ki, Şər sənə çata bilməsin! *Tarixi həqiqət: Gətirilən Səadət əslində itirilən Səadət olur. *Kölgəlik: Elmi Bilik – Mahiyyətin kölgəsi. *Fəlakət: Yurdsuzluq – Dünyasızlıq. *Tarixi hadisə: Cəmiyyətin cəmdəyinə mənəvi qotur düşüb. *Texnika Allahı: Həyatı Süniləşdirən Maddi Qüdrət. *Fərq: Həyat təzələnir. Amal təzə qalır. *İnsanlaşma əlaməti: Mütləq Qayğı böyüyür, Nisbi Qayğı kiçilir. *Vəziyyət: Elm – Həyatın düşməni. *Təzəlik: Elmi idraksızlıq. *Alimlik: Elmi xurafatçılıq. *Müasir fəlsəfəçilər: Dövlət mollaları. Təsərrüfat hesabı: Sahibinə nökərçilik. Özünümaliyyə: Müstəqil asılılıq. Demokratikləşmə: Azad əsarət. Aşkarlıq: Daxili pünhanlıq. Təzə seçki: Birlərdən birini seçmək. Tənqid: Hadisəni Mahiyyətdən ayırmaq. Xalq özünüidarəsi: Xalq özünüaldatmağı. Xalq nəzarəti: Xalqa nəzarət. Birləşmələr: Birlikdə boyunduruqlaşmalar. Təzə inqilab: Süniləşmə sıçrayışı. *Hal: Təhlükəsizlik – İqtidarsızlıq. *Fəlakətli məntiq: *Təyin: Elm – Maddiyyatçı Din. *Təzə mövhumat: Elmi fatalizm. *Buxovlar: Elmi qanunlar, Dini Ehkamlar. *İqtisadi Qanunlar: İqtisadi alın yazıları. *İctimai Qanunlar: İctimai alın yazıları. *Həqiqət: Nə din, nə elm – İnam. *İdrak azadlığı: İnam Mütləqiliyi, Müstəqilliyi. *Uzaqlıq: Özündən uzaq düşüb – xəbəri yoxdur! *Müasir başçı: Baş Zorlu. *Dərs: Başa düşməyən – ayağa düşür. *İctimai hadisə: Dünyanı zülmətə qərq edən işıq. *Ruhani Qələbə: Məğlubiyyətdən güc almaq! Günəş ayı, 9-il *İctimai dövlət antixəlqiliyi: *“Bütöv həqiqət”: Şərdən başqa Xeyir yoxdur! *Təzə təfəkkür: Şərləşin ki, ölməyəsiniz! *İnsan amili: Dişləməyən işləməz! *İctimai dəyişiklik: Könüllü Zor. *Ədalətli seçki: 5 Şərlidən birini seçmək xeyiri. *Təzə Allahlar: Təşkilat Allahı, Ehkam Allahı, Cəmiyyət Allahı. * “Qabaqcıl” milli siyasət: *Nüvə silahı: Zor baxışı. *Beynəlmiləlçilik: Ən qatı millətçilik. *Fəhlə diktaturası: Zor kələyi. *Həyata uyğunlaşmaq: Şərə bulaşmaq. *Zamanla təmas: Dərinliyə getdikcə dayazlığa düşürsən. *Ruhani hadisə: Faciə İşığı. *Vüqar: Təhlükə Ucalığında yaşamaq! *Fərq: Həyat Yerdən qalxır, Amal Göydən düşür. *Səy: Dünyanı səyləşdirirlər. *Vəziyyət: Şər Xeyir axtarır ki, arabasına qoşsun. *Yeni hadisə: Nikbin fatalizm. *Çevrilmə: Dəbləşən – köbərir. * Fərq: Həyat – yırtıcının tərəfindədir, Amal – yaradıcının. *Beynəlxalq əlaqələr: Bir-biriylə bağlandıqca bir-birinə yadlaşan ölkələr. Beynəlxalq təsərrüfat Yadlığı – Yağılığa aparan. *Ləyaqət: Özümü sevdiyim üçün xudbin olmadım. *Əkslər: Maddi Maraq – Mənəvi İtki. *Həqiqətsizlik: Realizm Antihəqiqəti. *Yeni sosializm: Sosialist kapitalizmi. *Fərq: İnsan – İnsana qovuşur, adam – adamla toqquşur. *Əlaqələr: Zəka – Ruhun kölgəsi, Ağıl – Zəkanın kölgəsi. *Təyin: Biclik – ağıl əxlaqsızlığı. *Fərq: Kütləvi nə varsa – zahiridir, xəlqi nə varsa – daxilidir. *Xassə: İstehza – gizli həsəd. *Hədə: Gizli qorxu. *Sülh uğrunda mübarizə: Zülm uğrunda mübarizə. *Ümumiçilər əxlaqı: Şəxsiyyətsizləşmə! *Ehkam nikbinliyi: “Bəşəriyyət mütləq antibəşərləşəcək!” *Vəziyyət: Xalq nə qədər cəsur olsa da, Qəhrəmanlar tək-təkdir! *Ən qabaqcıl nəzəriyyə: “İqtisadiyyat başdır, İnsan – ayaq!” *Cənnət: Cəhənnəmin başqa adı. *Təhlükə: Təbiətlə döyüşdə bəşər məğlub olur. *Tarixi hadisə: Antişər biçimində şər. *Təzə barbarlıq: İctimailəşmə. *Yeni era: Sürüləşməyə Sürülmək. *Nəticə: Xalqı zülmdən iflas elədilər. *İctimaiyyatçı demokratiya: Görünməmiş Zor imkanı. *Çarizm: İbtidai Sosializm. *Şuralaşma: Şüarlaşma. *Parlaq aqibət: “İşıqlı gələcək” Zülməti. *Tarixi hadisə: Sosializm imkansızlığı. *Hadisələr: Dünyalaşdıqca dünyasını itirən “böyük xalq”. Dünyada itən “balaca xalq”. *Müstəqil əsarət: Guya respublika. Qardaşlıq: Yadlaşlıq. *Milli siyasət: Millətsizlik “ləyaqəti”. *“Burjua” demokratiyası: Demokratiya. Sosialist demokratiyası: Antidemokratiya. *“Mədəni çiçəklənmə”: Mədəni özgələşmə. *Geri qalmış ölkələr: Özündən ayrılmış ölkələrə çevrildilər. Stalin müstəbidliyindən danışırlar, Xruşşov volyuntarizmindən danışırlar, Brejnev doqmatizmindən danışırlar, Qorbaçov revizionizmindən danışacaqlar. Antiinsani “inkişaf”. Möhtəşəm antiinsanilik. Sosializm + Qərb = təzə reformaçılığa. *Hal: İnsanı sevdiyim dərəcədə adamı sevmirəm. *Fərq: Adamın Dostu olur, İnsanın Amalı. *Vəziyyət: Təbiətin – öz Əşrəfi İnsandan qeyri yağısı yoxdur. *Təzəlik: Zülmət yayan ziyalı. *“Demokratiya”: Ağlına gələni danışmır, ağzına gələni danışır. *Marksist Fəlsəfəsi: Fəlsəfəyə qarşı inqilab. *Qanunauyğunluq: Əsarətə düşən xalq tüfeyliləşir. *Vahid bəla: Milli məhdudluq – bəşərdən təcrid olunmaq. *Beynəlmiləl hüdudsuzluq: Özündən təcrid olunmaq. *Bəşəri tələb: Milli Müstəqillik Müqəddəsliyi. *Dəyişiklik: Sadistlər mazoxistləşirlər. *“Ümumbəşərilik”: Ümumşərlik. *“Təzə siyasi təfəkkür”: Davasız Şərləşmək. *İki Şər: Ölümdən böyük Şər yoxdur, Şərdən böyük ölüm yoxdur... *“Təzə sosializm: Sosialist kapitalizmi. *Nüvə silahı: Şər Dəhşətinə qarşı duran Dəhşət. *Hadisələr: Doğma qeyri-adilik, yad adilik. *Qüdrət: Fələk nə çağırırsa-çağırsın, sən öz çağırdığını çağır. *İnam: İnsanlaşan Adam, Göyləşən Yer, Amallaşan Həyat. Çiçək ayı, 9 il. *Müdriklik uşaqlığı: Müdrik dünyaya uşaq kimi inanır. *Təyin: Dil – fikrin tərcüməsi. Şərə xeyir verirlər. *Müasir dünya: Zahirdəki: Sosializmlə Kapitalizmin döyüşü. Daxildəki: Maddiyyatçılıqla ruhaniyyatçılığın döyüşü. *Milli azadlıq inqilabları: Şəraltı hərəkatlar. *Kuba hadisəsi: Sosialistləşən fədailik. *İran inqilabı: İran Məhşəri. *Elmi Ehkam: Məntiq hipnozu. *Bugünkü Əfqanıstan: Sabahkı Azərbaycan, Qazaxıstan. *Kommunizm: Sürü cənnəti. *Kommunist: Sürü cənnətçisi. *Kommunistləşən bəşər: Naxır. *Sovet xalqı: Dövlət sürüsü. *Müttəfiq respublika: Faciəvi məzhəkə. *İctimai inqilab: Zülmdən zülmlə zülmə sıçramaq. *Ruhani İntibah: Özünə sahib olmaq. *Milli “dirçəliş”: Köhnə ətalətdən təzə əsarətə sıçrayış. *Sosialist iqtisadiyyatı: Dövlət kapitalizmi. *Kollektiv təsərrüfat: Dövlət təhkimçiliyi. *İmperializm: İkibaşlı əjdaha. *Müasir Amerika: Demokratik kapitalizm. Demokratiya həmdəmliyi, Kapitalizm yadlığı. *Müasir Azərbaycan: Öz evində kirayəçi. *Sabahkı Azərbaycan: Müqəddəs Atayurd. *Sabah zəruriliyi: Elə söz deyilməyib ki, mütləq olsun! *Hal: Qoyunlaşdıqca meymunlaşırıq. *Yubileylər: Dahiləri şərləşdirmək istəyirlər. *“Demokratik” sosializm: Azad zor. *Azmaq: İdrak sosializm ideyasında azdı. *Xayder: Nüvə Ölümünü dərk eləyir , Şər Ölümünü dərk eləmir. *Ruhani cəmiyyətin başçısı: *Ruhani cəmiyyətin əsas qrupları: *Fəlakətli aqibət: Sosializm Əfqanıstanı – Özündən ayrılan. İslam Əfqanıstanı – Cəhalətə tapınan. *Təbliğat: Gerçəklik haqqında əfsanə. *Gəda məntiqi: “Ağa deyir sür dərəyə – sür dərəyə!” *Rəmzlər: Ruh – Qılınc, İdrak – Qalxan, Bədən – At. *Təyinlər: İnam – Ruh. *Ləyaqətsiz məntiq: “Ayağını yorğanına görə uzat!” Ləyaqətli məntiq: “Yorğanını ayağına görə sırı!” *Komsomol: Söndürülən Od. *Sosialist inqilabı: Çar monarxiyasından – Dövlət monarxiyasına. *Xeyirə qarşı Şər: Zor Həsəddən yapışır, Həsəd Zordan. *Dərs: Xəstəlik – Sağlamlıq dərsi. *Fərq: Həyat dayanmır, Amal tükənmir. *Təyinlər: Həyat Zoru, Amal Haqqı. *Müdriklik: Qeyri-adilik adiliyi. *Təyin: Təqlidçilik – Təhrifçilik. *Məqsəd: Qədimlərə çatmaq azdır, qədimləri ötmək gərək! *Hadisə: Sosializm – Avropa müstəbidliyi. *Nəticə: Sosializmin sonsuz imkansızlığını dərk edəcəklər. *“Xilaskarlar”: Sosializmi sosializmdən xilas edəcəklər! *Leninizm yönü: Hakimiyyətçilik. *Sovet gəncliyi: Amalsız. *Sovet xalqı: Şərin Qulu. *Kommunist: İdeal maddiyyatçı. *Sosialist Azərbaycanı: Yad Atayurd. *Sovet Dövləti: Quldar. *Sovet iqtisadiyyatı – Şər aləti. *Kommunist partiyası – Mütəşəkkil köləlik. *Xassələr: Antikommunizm ləyaqəti, antisosializm həqiqəti. *Qırmızı bayraq: Qan rəngli Zülmət. *Şər çağırışı: “Bütün dünya proletarları, Şərləşin!” *Təzə sosializm: Şərdən Xeyir gözlə! *Sosialist beynəlmiləlçiliyi: Zor antixəlqiliyi. *Məharət: Azadlıq havasında Zülm rəqsi. *Qardaş köməyi: Yağı zərəri. *Hadisə: Xilaskar əsarəti. *Ümid: Yalana İnam yaradacaqlar! *Müdriklik – naşılıq: Ədalətdən böyük Müdriklik yoxdur! *Qənim: Sosializmin Qənimi – humanizm! *Siyasi portret: Rusiya – Baş, müttəfiqlər – Ayaq. *Mərkəzi komitə: Təzə saray. İlk Təşkilat, Raykom, Şəhərkom – Təzə Qul nəzarətçiləri. *Təyin: Sovet “fəlsəfəçiləri” – Marksizm mollaları. *İnqilabi dəyişiklik: Çar Rusiyası əvəzinə – Sovet Rusiyası. *Ölüm – Cəmiyyət: Ölüm də Cəmiyyət kimi ömrü təhqir edir. *Təzə köhnələr: Köhnə bəylərin tökdüklərini təzə bəylər yığdılar. *İnqilabi nailiyyət: Ətalətə qarşı Əsarət. *Azərbaycan başçıları: Azərbaycanın başından keçənlər. *Hadisə: Qoltuqda bitənlər. *Gədalıq: Dünənki fəlakəti şişirtmək lovğalığı. *Tərəqqi miqyası: “Yerdəydim – Göyə çıxmışam!” *Vəziyyət: Səfeh cavanlar, Qorxaq yaşlılar, Ölü qocalar Birliyi. *Şərin Avropa siyasəti: Təqlid etmək, parçalamaq, Şərləşdirmək. Yenidən qurulma: Köklü qırılma. *Sosializm əsarəti: *Köhnə bolşevik: Şər töküntüsü. *Azad qadın: Qadınlıqdan azad olan. *Vəziyyət: Rus itlərindən Azərbaycan çobanları seçirlər. *Ləyaqət: Şəhvətdən iyrənməyən kişini – kişi saymamaq. *Qaynar həyat: Quş kimi, qarışqa kimi, arı kimi daimi hərəkətdə... *Sosialist reformaları: Ümumiçi şalvarında xüsusiçi yamağı. *Kirayəçilik: Bütün sovet xalqı Sosialist Dövlətinin kirayəçisidir. *Təzə sosialist müəssisəsi: Müstəqil nökərçilik. *Təzə birləşmələr: Nökər azadlığı. *“Fərdi istehsalat”: Nökər payı. *Dialektika: Ölülük. *Metafizika: Dirilik. *“Yeni seçki”: Təzələşən təyinetmə. *Aşkarlıq: Təzə gizlənmək üsulu. *Özünütənqid: Şəri təsdiq. *Sovet vətəndaşı: Haqqı nahaqq sayılan. *Vəziyyət: Xalq sosializm ölümündən qurtarsa, ona ölüm yoxdur! *Xassələr: Kapitalizm xəstəliyi, sosializm ölümü! *Təzə hadisə: Dinamik durğunluq. İşıq Ayı 9-il *Bacarıq həddi: İnqilab Javerliyi bacarır, Jan Valjanlığı bacarmır. *İctimai hadisə: Qorxudan yoğrulanlar. *Vəziyyət: Sosializm yükünü çəkə də bilmirlər, tökə də... *Təyin: Həyat – Amalın kölgəsi. *Müdafiə üsulu: Özlərini döyürlər ki, döyülməsinlər. *Fərq: Zor – Adamı qorxudur, İnsandan qorxur. *İctimai hadisə: Şər saçan lampalar. *Ən zərərli stereotip: Marksizm. *Marksizm beynəlmiləlçiliyi: “Fəhlənin Vətəni yoxdur!” – Şəri. *Marksizm humanizmi: “Zor – tarixin mamaçasıdır!” – Şəri. *Nəticə: “Yoldaş” sözündəki yadlıqdan üşüyürsən! *Hüquq: Heyvan olmağa icazə verilir, İnsan olmağa icazə verilmir. *Ölməzlik: Ruh – işıqdır, işığı torpağa basdırmaq olmaz. *Amal: Külək yox, Tufan yox – İşıq! *Birlər: Bir Amal şairimiz var – Nəsimi! *İctimai hadisə: Kommunizm İdealsızlığı. *Kommunist prinsipi: Hər şey olmaq üçün heç şey olmalı! *İctimai hadisə: Kütləvi Antixəlqilik. *Məkrli siyasət: Ölüləri dirildirlər ki, diriləri öldürsünlər. *Şəxsiyyət – Xalq: Tarixi – Şəxsiyyət yaradır, Xalq yaşadır. *Ölçü: Özünə sahib olmaqdan böyük Azadlıq yoxdur. *Antidialektika: Kəmiyyət artdıqca keyfiyyət azalır. *Həqiqət: Cənnətdən dəhşətli cəhənnəm yoxdur əslində. *İttiham: “Şərə Şər atır!” *Uydurulan: Adam uydurulmadan sevilmir. *Hadisə: Gerçəklik Yalanı. *Vəziyyət: Xalqı ölə-ölə öldürürlər. *Hadisələr: Gədalığın ən əsas cəhəti – kübarlığa meyldir. *Pislik o qədər artıb ki, yaxşılıq sayılır. *Vəziyyət: Cəmiyyət ağır zindan olub düşüb insanın çiyninə. *Sürətli inkişaf: Təndirə düşməyə tələsirlər. *8 Mart bayramı: Qadın Qadınlığından azad oldu. *İrsiyyət: Türk musiqisi ağlayırlar analarımız. *Yetkinlik: Adamlardan İnsanlıq ummamaq. Amalı sevmək... *Nisbət: Tülkünün rəhmdilliyindən canavarın qatilliyi yaxşıdır. *Hadisə: Marksizm Antifəlsəfəsi. *Faydalı həqiqətsevərlik: Deyir ki, deməsinlər... *Tale: Adam acizliyinin ikinci adı. *Fərq: Adam sürüsü olur, İnsan sürüsü olmur. *Vəziyyət: Böyüklüyümüz kiçik görünür, kiçikliyimiz böyük. *“Azərbaycan Antiazərbaycan üçündür!” *Yaşamayan: “Yaşasın cəmiyyət!” deyən ədəbiyyat yaşamır. *Yol: Yalan Quyusundan – Həqiqət Yoxuşuna – İnam Dağına. *Ruhani ölçü: Geniş dünya, böyük Vətən. *İnsan olmayan: Adam günahkar olmasaydı, İnsan olardı. *Ümumi Tənhalıq: Ümumilik artdıqca – tənhalıq da artır. *Ənənə – Ruhani Yurd; Ənənəsizlik – Yurdsuzluq. *Bədənə bənzəyənlər: Bədən qədər dönükdürlər bugünkülər. *Oxşarlıq: Misir qulları Ehramlar yaratdılar, Sovet qulları – Sənaye. *Həyatçılıq – Materializm, Amalçılıq – İdealizm. *İşıqlı gələcək: İdeal Zülmət. *“İdeal” miqyası: İşləmək – dişləmək. *Hal: Xalqın ürəyi sayılan ziyalılar vasitəsilə xalqın ürəyini yeyirlər. *Hadisə: Yekdil lallıq. *Vəziyyət: Şərin də belini qırırlar, xalqın da. *Gerçəklik: İctimai mülkiyyət əsarəti. *Hal: İnamsızlıqdan böyük qorxaqlıq yoxdur. *Həyat qazancı: Müdriklik. *Xassələr: Fil yerişi, dovşan yürüşü. Şölə Ayı 9-il *Təyin: Bədəni doyduran, ruhu ac qoyan Dünya. *Hadisə: Sosializm xəstəliyinə tutulmuş cəmiyyət. *Çeşidlər: Təhlükədən əsənlər. Təhlükəni əsdirənlər. *Solçuluq: Kommunizm güzgüsü. *Çeşidlər: Dövlət, Millət, Demokratiya antikommunizmi. *Mahiyyət: Kommunizm Antisivilizasiyası. *Homeynizm: İslam marksizmi. *Hadisə: Fəhlə partiyası – fəhlə ağası. *Rüşvət: Şər nökərçiliyinin maddi dəyəri. *Hadisə: Şər antimillətçiliyi. *Tarixi tərəqqi: Milli Zülmdən – Milli Ölümə. *Sovet Azərbaycanı: Qoltuq Azərbaycanı. *İttifaq miqyası: Nifaq miqyası. *Sovetləşmə: Qoltuqlaşma. *Hadisə: İkidilli Xalq. *Sosializm beynəlmiləlçiliyi: Zor Antimilliliyi. *Zor çeşidləri: Təqib Zoru, Təzyiq Zoru , Təbliğat Zoru, Təşkilat Zoru. *İqtisadi reforma: Sosializmi kapitalizm üsuluyla “xilas etmək!” *Qeyri-müstəqilliyin “müstəqillik” biçimi. *Məhrumiyyətin Sahiblik biçimi. *Maddi Mənafe Zoru. *Nicat: Şər tilsimindən çıxmaq, Şər tilsimini qırmaq. *Sinfi şüur: Antimilli şüur. *Təzə xətt: Söykəndikcə sökmək. *Həqiqi yalan: Siyasətçi həqiqət əslində Həqiqi Yalandır. *“İşıqlı gələcək”: Kommunizm apokalipsisi. *Əsrin xəstəliklərindən birincisi: Kommunizm nevrozu. *Marksist Əxlaq: Əxlaqsızlıq. *Marksist İdrak: İdraksızlıq. *Marksist İnamı: İnamsızlıq. *Yeni İnsan: Antiinsan. *Sosialist kollektivçiliyi: Sosialist nökərçiliyi. *Marksist üslub: Ədəbi terrorçuluq. *Sosializmin “nailiyyətləri”: *Sosializm: Demokratiyaya qədər yaşayacaq quruluş. *Leninizm: Marksizm təcrübəsi. *Nicat: Marksizmdən xilas olmaq. *Həqiqət fərqi: Nə dialektika, nə metafizika – Həqiqət! İnsan daim dəyişir, ancaq yoxa çıxmır, çünki Mahiyyətcə sabitdir. Dəyişkənlik – Sabitliyi dəyişmir. *Yoxluq: Sabit olmayan dəyişiləndə yoxa çıxır. Bütöv olmayan mürəkkəbləşəndə yoxa çıxır. Müstəqil olmayan birləşəndə yoxa çıxır. *Həyat – Özünüifadə; Amal – Özünütəsdiq. *Dialektika: Elmi Mistika. *Ruhani İflas: Cəmiyyətləşən Şəxsiyyət. *İctimai Tələb: “Ağanın nökəri ol ki, nökərin ağası olasan!” *Milli siyasət: Antimilli niyyət. *Sovet ədəbiyyatı: Xalqın dilsizliyi. *Tarixi Təcrübə: Elmi cəmiyyət fəlakəti. *Həyatın dəyəri: Amal. *Təhlükəsizlik: Pişiklər olmayanda siçanların qorxaqlığı bilinmir. *Sosialist İqtisadiyyatı: İqtisadi Zor. *Sosialist Demokratiyası: “Demokratik” Zor. *Sosialist Humanizmi: “Humanist” Zor. *Sosialist Kollektivçiliyi: Kollektiv Zor. *Mərkəzi Komitə: Partiya Sarayı. *Sovet Pedaqogikası: Tərbiyəsizlik təlimi. *Sovet Fəlsəfəsi: İdraksızlıq təlimi. *Sovet Cəmiyyəti: İctimai Zor. *Sovet Hüququ: Qanunlaşan mərdimazarlıq. *Sovet Seçkisi: Zoru Seçmək. *Sovet Xalqı: Özündən ayrılan. *Partiyalıq Prinsipi: İdraki taygözlük. *Sovet Mədəniyyəti: “Mədəni” Zor. *Şərəfli “İfşalar”: Antimarksist – Antişər; Antisovet – Antişər. *Hadisə: Qara siyahıya düşmək Üzüağlığı. *Sovetçilik – Şərçilik: *Monolit Birlik – Ölü dirilik. *Sovet Xalqı – Elsizlik. *Sovet Ölkəsi – Yurdsuzluq. *Hadisə – Sovet Əməlində Qurmaq ən çox Qırmaq deməkdir. *Sosializm humanizmi: Qatillik tələbi. *Marksizmin mahiyyəti: “Zor tarixin mamaçasıdır” – iddiası. *Sosializmin üzə çıxardığı potensiyalar: *Güllələnən milli kübarlar: Mərkəz Ağalarının oğru itləri. *Yazıçılar İttifaqı: Şöhrət Nifaqı. *Məhkumluq – məhrumluq: *Fərq: Xalq – Ruhla birləşən, Rəiyyət – Zorla birləşən. *Əmək qəhrəmanı: Fəxri Nökər. *Sovet deputatı: Mütiliyə seçilən, Mütiliklə seçilən. *Sovet vətəndaşı – Dövlət qulu. *Sosializm realizmi: Ehkam “gerçəkliyi”. *Xeyirli Ziyan: Özünə Ziyan vermədən Xalqa Xeyir vermək olmaz. *Əlaqə: Bulanıq Ədəbiyyat – Qaranlıq həyat. *Aşkarlıq: Ürəklər boşalsın ki, cəmiyyət partlamasın! *Tənqid: Zorluya söyək ki, Zora söyməyək. *Həqiqət: Sosializm çoxluğu – demokratiya yoxluğu! *Hadisə: Dövlət Mülkiyyətinə “malik olmaq” məhrumiyyəti. *Sosialist radikalizmi: Cəsarətli kapitalistləşmə. *Antimarksizm: Həqiqət. *Mahiyyət: Sosialist ayağıyla kapitalist yerişi yerimək. *Yekun: Kommunizmə işləyən əməkçi indi gəlirə işləyəcək. Çalışırlar ki, olmayan olan görünsün. * Təzə Yön: Sosialist Mülkiyyətində Kapitalist Mülkiyyətçiliyi. *Antimarksist hal: Sosialist dərdinə kapitalist əlacı! *Sosialist Mülkədarlığı: Kollektiv podrat. *Həyətyanı təsərrüfat: Sosialist zəkatı. *İctimai hal: Bayramları Yasa bənzəyir, Yasları Bayrama. *Sovet şairləri: Şəri şeirləşdirənlər... *Sosializm hadisəsi: Fərdi əmək nəziri. *Təzə sosialist siyasəti: “Demokratik” hökmranlıq. *Qüdrətsizlik: Zamana çağırılırlar, Zamanı çağırmırlar. *Hadisə: Sosialist yenidənqurması – kapitalist qələbəsi. Mülkiyyət kimindirsə, müəssisə də onundur. Od Ayı *Mülkiyyət – ləyaqət: Şəxsi Mülkiyyət – Şəxsin Ləyaqətini qoruyur. *Kommunist gedişat: Nəzəriyyə əsasında Dövlət aradan qaldırılanda – onu əvəz edən Bir təzə Sahib tapılacaq – Əməkçilər Birliyi Assosiasiyası adında. İctimai Mülkiyyət Sosialist Antihumanizmi yaradır. *Təzəlik: Kapitalizmin ətəyindən yapışan sosializm. *Qorunmaq səyi: *Sosialist Müstəbidliyi: Vəziyyət birinci yola üstünlük verir. *İran Yolu: Antiislam, Antimarksist, Antikapitalist Amal. *Yolumuz: Dünəndən gəlirik, Bugündən keçirik, Sabaha gedirik. *Ümumbəşərilik: Ümumbəşəri Sosialistləşmə – Şərləşmə. *Barışma Siyasəti: Barışma Əsarəti. *Siyasi Müstəqillik Tələbi: Siyasi asılılığın təzə yolu. *Qarşılıqlı etimad: Qarşıdurmanın təzə yolu. *Neytrallaşma: Sosialistləşmənin ilk mərhələsi. *Zordan əl çəkmək prinsipi: Təzə Zor yolu. *Aqibət: Kəndlinin kolxoz Məhşəri. İnsanlaşmadan başqa kənarda İnsani İdeal yoxdur əslində. * Materialist “İdeal”: Təzahürü Mahiyyətlə eyniləşdirmək naqisliyi. *Siyasi Dialoq: İkili Siyasət. *Ərəb “yolu”: Yolsuzluqdan çıxmaq. * Müasir Türkiyə: Qərbə sığınan – sığmayan! *İctimai hadisə: Ruhsuzluq əhvali-ruhiyyəsi. *Varidat: Həyata verdiyimdən başqa həyatdan heç nə almadım. *Xalq Aqibəti: Özünə qalanan, Özgəyə yanan. *Siyasi gerçəklik: Aşkar bilinən nə varsa, əslində sirlidir. *Məqamlar: Olan – Keçici. Olacaq – həmişəlik. *Mahiyyət: Beynəlmiləlçilikdə milli satqınlıq potensiyası yaşayır. Marksizm əslində ictimai, iqtisadi, sinfi Əsarəti doğruldur. *Marksist İnsansızlığı: * Marksist nicatı: *İqtisadi Tale: İqtisadiyyat Allahı insanın taleyini onun alnına yazır burada. İqtisadi Qanuna əsasən, sosializm labüd şəkildə bərqərar olmalıdır! *Müəyyənlik Əsarəti: *Qalibiyyət – məğlubiyyət: *Fəaliyyət: Dünyanı sosializm çirkabı üçün təmizləyirlər. *Təzə Siyasət: Realizm adlanan Avantüra – Realistik Avantüra. *Hal: Külək olub əsə bilirlər, Toxum olub səpilə bilmirlər. *Hadisə: Sülh uğrunda döyüşdə Fatehlik təhlükəsi artır. *Hal: Mədəni xarabalığımızda Akademiya bayquşu ulayır. *Müasir Qonaqsevərlik: Şərin ayağı altında xalq başı kəsirlər. *Hal: Xalq Antixəlqi Fəaliyyət Yuxusundan ayılmayıb hələ. *Rəzalət: Yada sığınmaq – Xalqa sığınacaq bilinmək. *Dərd: Öz Ayağınla Özgə yerişi yerimək! *Yüyürək səy: Ən gərəkli Şər nökəri Yürüşündə hamını ötmək! *Gedişat: Bugündə Dünən öldü, Sabahda Bugün ölməlidir. *Hadisə: Marksizm bolluğundan yaranan idraki aclıq. *Sehrbazlar: İflasdan Xilas düzəldirlər. *Hadisə: Kütləvi Antixəlqilik. *Əməliyyat: Dəvənin belini “düzəldə-düzəldə” qırırlar. Millətdən danışırlar milləti yox eləyənlər... * Mərhələlər: İnqilabdan əvvəlki millət. İnqilabdan sonrakı beynəlmillət. *Aqibət: Özgələrə paylandıq, özgələrdən pay aldıq. *Hadisə: SSRİ adlanan möhtəşəm qəfəs. *Təzə Dil Siyasəti: Öz dilini öyrən ki, Özgələşməyin bilinməsin! *Təzad: Milli Şüur – Antimilli Şüursuzluq. *Qabaqcıl xadim: Xalq Ağası, Antixalq Nökəri. *Qabaqcıl “Xalqsevərlik”: “Xalqı sevən – Antixalqı da sevməlidir”. *İki ölüm: Sosialist Adamı iki dəfə ölür. *Təzə Üsul: Rəsmiyyəti Qeyri-Rəsmiyyət biçimində yeritmək. *Sosializm: Fövqəlbuxov. *Təhlükə: Hamılaşma təcavüzkar xudbinlik yaradır. *Hadisə: Geniş Dünyanı Adamın başına dar eləyən cəmiyyət. *Hal: İctimailəşmə kimsəsizliyi. *Dünya ictimaiyyəti: Dünyaya uzaqdan boylananlar. *Qabaqcıl “vətənpərvərlik”: Qoltuqda qalmaq ləyaqəti. *Qabaqcıl “milli qürur”: Qoltuğa sığınmaq qisməti. *Millətçilik: Qoltuqdan çıxmaq “cinayəti”. *Beynəlmiləlçilik: Könüllü qoltuqlanma. *Xalqlar Dostluğu: Qoltuqaltı əməkdaşlıq. *Qabaqcıl ölkələr: Zor kölgələri. *Qabaqcıl partiyalar: Zor əsgərləri. *Qabaqcıl cəmiyyət: Zor səlahiyyəti. *İctimai Mülkiyyət: Zor sərvəti. *Dinc yanaşı ölmək siyasəti: *Sosializm aparteidi: Beynəlmiləlçilik. SABAHDAŞLARA Naşı deyəcək: “Gün görmədi!” Naşı deyəcək: “Zamanla ayaqlaşmadı!” Naşı deyəcək: “Dövrana inanmadı!” Naşı deyəcək: “Cərgəyə qoşulmadı!” Naşı deyəcək: “Əzaba düçar oldu!” Naşı deyəcək: “Nailiyyəti görmədi!” Naşı deyəcək: “Nəqaratı eşitmədi!” Naşı deyəcək: “Çağırdılar – dinmədi!” Naşı deyəcək: “Söyüldü, döyüldü!” Naşı deyəcək: “Özünü sevəndi!” Naşı deyəcək: “Ağ eləmişdi!” Naşı deyəcək: “Birtərəfliydi!” Naşı deyəcək: “Böyüyü bəyənmədi!” Naşı deyəcək: “Alimi bəyənmədi!” Naşı deyəcək: “Şairi bəyənmədi!” Naşı deyəcək: “Filosofu bəyənmədi!” Naşı deyəcək: “Xəyallıydı!” Naşı deyəcək: “Dostu yox idi!” Naşı deyəcək: “Ailəsizdi!” Naşı deyəcək: “Tənqidə cavab verməzdi!” Naşı deyəcək: “Rəqiblə döyüşmədi!” Naşı deyəcək: “Dili acı idi!” Naşı deyəcək: “Çətin adam idi!” I Fəlsəfə – Varlığın Mahiyyəti haqqında Fikirdir. Mahiyyəti dərk edən Fəlsəfə – Mütləqi dərk edən Fəlsəfə olur. II Bu səbəbdən də olan (gerçəklik) əslində Olmayandır. Yəni gerçəklik olur, ancaq olmur. Mahiyyət – Olmur, ancaq olur. III IV V Olan həmişə ola biləcəkdən az olur. Dünya, İnsan, Həyat həmişə gerçəklikdən artıq olur. Zəruriyyət – Həyata gerçəkliyin gözüylə baxmaqdır. Azadlıq – Həyata Mahiyyətin gözüylə baxmaqdır. Bu səbəbdən də zəruriyyət – imkansızlıqdır. Gerçəkliyin məntiqində Azadlığa yer yoxdur. Azadlıq – Gerçəkliyi sarsıdır. “Azadlıq – dərk olunmuş zəruriyyətdir” – fikri yanlışdır. “Azadlıq – rədd olunmuş zəruriyyətdir” – fikri doğrudur. Nəticə Səbəbə zidd çıxa bilər. Nəticə Səbəbi təəccübləndirə bilər. Təsadüf – sübut edir ki, Dünya qanunauyğunluqlara sığmır. Ziddiyyət – vəhdətsizlikdir. Gerçəklik – vəhdət tanımır, çünki ziddiyyətlidir. “Əksliklərdən yaranan vəhdət” anlayışı xurafatdır. Ziddiyyətli olan Vahid ola bilməz. Gerçəklik Vahid deyil – çünki Ziddiyyətlidir. Mahiyyət Vahiddir – çünki Ziddiyyətsizdir. Yalnız bütöv olan – Vahiddir. “Eyni çaya iki dəfə girmək olmursa” – çay Yoxdur. Yalnız dəyişməyən yaşayır. Gerçək olan – Var olmur. Mütləq olan – Var olur. Mütləqi yalnız Ruhani İdrak dərk etməyə qadirdir. O, Dünyaya Ruhun gözüylə baxmaqdır. Ruh anlayışında Xurafat yoxdur. Ruh – Mütləqin İnsanda ifadəsidir. Ruh – insaniliyin təsdiqidir. I II III Birinci – gözlə görünür , o biri – İdrakla dərk olunur. I. Gerçəkliyi tanıma II. Gerçəkliyi qiymətləndirmə III. Gerçəkliyin Mütləqə yüksəldilməsi IV. Meyar Həqiqətin Meyarı – Mütləqdir. V. Kamilləşmə Fəlsəfə tarixi Müstəqil Ruh Fəlsəfəsi tanımır. Ruh – İnsanilik yaradır. Mənəviyyat – Ruhun Övladıdır. Ədalət Tələbi – Ruhun Ehtiyacıdır. Həqiqət Tələbi – Ruhun Ehtiyacıdır. Mütləqi dərk edən – Ruhdur. Bu səbəbdən də Ruh – İnam yaradır. Möhtəşəm Yalan bu gün də yaşayır. Yoxsa Zəkalı Heyvanilik Dünyanı tar-mar eləyər. 14. RUH – HƏYAT Bu baxımdan, Ali Həyat Ruhdan törəyir. Ruh Həyatı öz arxasınca aparır. Əxlaq – Həyata ziddir. Amalsız Həyat – aldanışdır. Amalsız yaşamaq – aldanmaqdır. Təzahür – Nisbini təsdiq edir, Mahiyyət – Mütləqi. I II Əgər Dünya – Allahdırsa – Dünya deyil! Əgər Allah Dünyadırsa – Allah deyil! Materializmdə Fəlsəfə qurtarır. Maddi tərəqqi. Mənəvi tərəqqi. İctimai tərəqqi. İdraki tərəqqi. Maddi tərəqqi – Tərəqqinin əsası ola bilməz. Tərəqqinin əsası – Ruhanilikdir. Əks təqdirdə o, Ruhaniliyə düşmən kəsilir. Tərəqqi – Ruhaniliyin Təsdiqi deməkdir. Maddiyyat artır – İnsaniyyət azalır. Bu səbəbdən də Amalı seçən – gerçəklikdən keçir. Cəmiyyətə inanan aldanır. Dünyanı dəyişmək üçün İnsanı dəyişmək lazımdır. İstehsalat xurafatı İnsanı aldadır. İnsanın taleyi İstehsalatın əlindədir. Yazıq İnsan! Misilsiz Sofistika! Yaşayan – yaşamayacaq! Proletariat heç nə itirmədisə də, heç nə də qazanmadı. Kollektiv təsərrüfat – dövlət təsərrüfatıdır. Sosializmdə Dövlət Mülkiyyəti hakimdir. Dialektik yolla anti-Varlıq təsdiq olunur. Tarixi materializm peyda olunca – insan özünü aldadırdı. Unudurdu ki, İnsanı İnsan eləyən İstehsalatdır. Unudurdu ki, aqibəti İstehsalatın əlindədir. Unudurdu ki, Nicat – İstehsalatdadır. Unudurdu ki, İstehsalata təhkim olunmuşdur. Cəmiyyət dəyişdi, ancaq fəhlə qisməti dəyişmədi. İnsan – İnsan olsaydı, quldarlıq istismarı olardımı? Deməli, İnsan – istehsalçı heyvandır. II. Düşmənçilik Bu dəhşətli düşmənçilik İnsanı Yer üzündən silə bilər. Erkəklik Kişiyə yaraşmır. Dişilik Qadına yaraşmır. Erkəksiz Həyat Yoxdur! Dişisiz Həyat Yoxdur! Həyat İnsana yaraşmır! “Azərbaycanlılar”dan utanmayan – Azərbaycanla fəxr etməz! “Azərbaycanlılar”dan utanmayan – azərbaycanlı sayılmaz! Ən böyük yağım – “həmdəmim!” Azərbaycanda “azərbaycanlılar” təhlükəsi yaranıb! Yenidən şumlamaq lazımdır Azərbaycanı! I. Əxlaqdan keçən Siyasət Əxlaqdan keçir. Siyasətdə Yalan – Həqiqət biçimində üzə çıxır. Siyasət – aldadır. II. Təmənnalı Özlərinə xidmət edirlər – xalqa xidmət edən bilinirlər. Təmənnasızlıqla Təmənna bir yerə sığmaz! III. Xudbin Siyasətdə xudbinlik qələbə çalır. Taleyini bizə tapşır – səni ağ günə çıxaracağıq. Özünə tapşırma – fəlakətə düçar olarsan! Özünə Sahib olan kimi – Yox olacaqsan! Müstəqil siyasi mövcudluq eşqinə düşmə! VI. Fatehlik Fatehlik – Xəyanət əhvalı yaradır. Etiqad Fatehliyini – İnam tərəqqisi adlandırırlar. Fatehlik alqışlanır. Çünki insanlar Zora əyilsələr də, həm də Zoru əyirlər. Siyasət əslində heç nə yaratmır, çünki yaratdığı əbədi olmur. Siyasət – oyundur. Siyasətdə xalqın, bəşərin, insanın taleyiylə oynayırlar. Siyasətin qələbəsi – İnsaniyyətin məğlubiyyətidir. I. Təbii hüquq II. Vətəndaşlıq hüququ “Mülkiyyət toxunulmazdır!” – deyirlər. Mülkiyyətsizlərə mülkiyyət toxunulmazlığı hüququ verilir. Azad seçkidən danışırlar. İstədiklərini seçdirirlər. III. Beynəlxalq hüquq I. Xəlqilik II. Fərdilik III. Ruhani Dövlət IV. Kamillik Bilir ki, Xəlqi Səlahiyyət – Kamilindir. V. Bəşərilik Xalqların bəşərləşməsi – bəşərin ölməsi deməkdir. Çünki xalq – bəşəriyyətin yeganə bəşəri mövcudluğudur. VARLIQ – YOXLUQ Mütləq olmayan – Var olmur. Mütləq olmayan – Var olmur. Mütləq olmayan – Var olmur. 2. Gerçəklik – Mahiyyət Bu səbəbdən də Gerçəklik – Var olmur. Bu səbəbdən də Mahiyyət Var olur. Nisbi Varlıq – Yoxluqdur. Məkan Həddində Varlıq var, – əslində bu, Yoxluqdur; Şərait Həddində Varlıq var, – əslində bu, Yoxluqdur; Təzahürdə Məna Özündən ayrılır; – Təzahür – Nisbi Mənadır; bu səbəbdən də Mənanın Yoxluğudur əslində. Mənadan doğan Dünya – Mənasızlıq doğub: Məna ölçüsündə Mənasızdır dünya; Məna olmasaydı – Dünya Mənasız sayılmazdı; Təzahürün Yoxluğu əslində Mənanın Varlığıdır. Təzahürdə Var olmayan Məna Amalda Var olur. Təzahür Mənasızlığını Amal aradan qaldırır. 4. Cəmiyyət – İnsan Tarix – İnsan 6. Təbiət – İnsan İnsan Təbiəti Yox eləyir; bu səbəbdən də Təbiətdə Var olmur. İnsan Təbiətlə Bir olmalıdır ki, Var olsun. 7. Həyat – İnam İnam – Amal səviyyəsində olur. Əbədiyə inanır, – Keçiciyə inanmır. Həyat səviyyəsində İnam Var olmur; Həyatı ötəndə İnam Var olur. 8. Həyat – İdrak 9. Həyat – Amal Amal – Mütləqiliyin ifadəsidir. Həyat Amala çatmır, Amal Həyatı ötür. Amal – Mütləq İnam deməkdir ; Həyatın Varlığı – Amaldır əslində. Amal – Mütləq İdrak deməkdir; Həyat Mütləq İdrak tanımır; Amal – Mütləq Məvəviyyat deməkdir; Amal – Mütləq İradə deməkdir; 10. Həyat – İnsanilik 11. Fərdilik – İnsanilik Fərdilik – Bənzərsizlik deməkdir. Mütləqilik – Fərdilikdə ifadə olunur, Təbəqələşmədə, Hamılaşmada ifadə olunmur. Təbəqələşmə – Mənasızlaşmadır. Hamılaşma – Mənasızlaşmadır. Cəmiyyət – Fərdiyyət Yoxluğudur; Fərdiyyət – İnsanilik Varlığı. 12. Xalq – İnsanilik Mahiyyətcə Xalq – cəmiyyətə qarşıdır. Cəmiyyətdəki Mənasızlıq, Mahiyyətsizlik Xalqda Yox olur. Xalq – İnsaniliyi cəmiyyətdən qoruyur. Maddi – Mahiyyətin Təzahürüdür, Ruhani – Mahiyyətin İfadəsidir. Maddinin Mənası Ruhanidir – yəni Qeyri-Maddidir. Dialektika – Yoxluq Təlimidir. Dialektika – Yoxluq Təlimidir. Dialektika – Yoxluq Təlimidir. Dialektika – Yoxluq Təlimidir. Dialektika – Yoxluq Təlimidir. Dialektika – Yoxluq Təlimidir. Dialektika – Yoxluq Təlimidir. Hər ikisində İnsan Yox olur. Qismətçilik – Qanunlaşan Yoxluqdur əslində. Dialektika – Ziddiyyətdən böyük Məna tanımır. Ziddiyyətli Var olmur, Bütöv Var olur. 17. Dəyişən – Dəyişməz Dəyişən – Yoxluğa doğru hərəkət edir, Dəyişməz – Varlıqda qalır. 18. Qeyri-Müəyyənlik – Müəyyənlik Müəyyənlik – Varlıqdır; Qeyri-Müəyyənlik – Yoxluq. 19. İmkan – İmkansızlıq İmkan Mütləqdə Var olur, Nisbidə Var olmur. İmkan Mahiyyətdə Var olur, Təzahürdə Var olmur. İmkan Amalda Var olur, Həyatda Var olmur. İmkan İnamda Var olur, İnamsızlıqda Var olmur. İmkan İdrakda Var olur, İdraksızlıqda Var olmur. Mənəviyyatın İmkanı Sonsuzdur, Mənəviyyatsızlığın İmkanı – Sonlu; bu səbəbdən də Mənəviyyat – İmkanlıdır, Mənəviyyatsızlıq – İmkansız. İmkan Mənəviyyatda Var olur, Mənəviyyatsızlıqda Var olmur. İmkan İradədə Var olur, İradəsizlikdə Var olmur. İmkan Əzəlidə Var olur, Ötəridə Var olmur. İmkan Əbədidə Var olur, Keçicidə Var olmur. İmkan Kamildə Var olur, Qeyri-kamildə Var olmur. Dünyanın Məna boyda İmkanı var – Dünyadan Artıq. Həyatın Məna boyda İmkanı var – Həyatdan Artıq. İnsanın Məna boyda İmkanı var – İnsandan Artıq. 20. Təkrar – Təkrarsızlıq Cəmiyyət İnsana çatmır, bu səbəbdən də Dünya təkrarlanır. Ötəri Əzəliyə çatmır, bu səbəbdən də Dünya təkrarlanır. Keçici Əbədiyə çatmır, bu səbəbdən də Dünya təkrarlanır. Qeyri-Kamil Kamilə çatmır, bu səbəbdən də Dünya təkrarlanır. Gerçək İnam – Mütləq İnama çatmır, bu səbəbdən də Dünya təkrarlanır. Gerçək İdrak – Mütləq İdraka çatmır, bu səbəbdən də Dünya təkrarlanır. Gerçək Mənəviyyat – Mütləq Mənəviyyata çatmır, bu səbəbdən də Dünya təkrarlanır. Gerçək İradə – Mütləq İradəyə çatmır, bu səbəbdən də Dünya təkrarlanır. Təkrarda Dünya Var olmur, Həyat Var olmur, İnsan Var olmur. Varlıq – Təkrarsızlıq tələb edir –Təkrarı ötmək! 21. Xeyir – Şər Şərin öz Varlığı Yoxdur; Şər – Xeyirin Yoxluğudur. Mütləq Şər olmur – bu səbəbdən də Şər Var olmur. Xeyir Var olsa – Şər olmaz. Xeyir Gerçəklikdə Var olmur; Bu səbəbdən də Şər Yox olmur. Şər – Gerçəklikdə olan Yoxluqdur. Xeyir – Gerçəklikdə olmayan Varlıqdır. Şər Yoxluğunu ötən – Xeyir Varlığına yetir. 22. Ölümsüzlük – Ölüm Mütləq ölmür – Nisbi ölür ; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. Əzəli ölmür – Ötəri ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. Əbədi ölmür – Keçici ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. Sonsuz ölmür – Sonlu ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. Kamil ölmür – Qeyri-kamil ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. Ruh ölmür – Cism ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. İdrak ölmür – İdraksızlıq ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. Mənəviyyat ölmür – Mənəviyyatsızlıq ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. İradə ölmür – İradəsizlik ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. Məna ölmür – Təzahür ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. Mahiyyət ölmür – Hadisə ölür; bu səbəbdən də Ölüm Var olmur, Ölümsüzlük Var olur. Ölümsüzlük – Dünyanın Varlığıdır, Ölüm – Dünyanın Yoxluğu. 23. İnsanilik İnsan Varlıqdan yaranır – Yoxluğa düşür, Yoxluğu Var elədiyi dərəcədə Var olur. RUHANİ XƏTT Təzə əyanlar, zadəganlar silkləri törəyib. Bəşər tarixi İnsan tarixidir. Mahiyyət – İnsanilikdir və o, canlı fərdlərdə Təzahür edir. I II III IV Azad İnsan – Azad Dünya yaradır. V Hamının Azad olması üçün – hamının İnsan olması gərəkdir. VI VII Xəlqi gerçəklik – Xüsusi Ruhani gerçəklikdir. Rütbə, vəzifə imtiyazları – süni imtiyazlardır. Ancaq həmin Ləyaqət Maddi, İctimai, Siyasi İmtiyaz tanımır. Ruhani Ləyaqətin ölçüsü – Təmənnasızlıqdır. İnsan dünyaya özündəki Mütləqə çatmaq üçün gəlib. Həyat uğrunda mübarizə – antiinsanilikdir. İnsanilik – rəqabəti öldürür. I II Eyniləşən bəşər – sürüləşir. III İnsansızlıq yaratdılar. İnamsızlıq yaratdılar. Xüsusi Mülkiyyəti əməkçinin əlindən alırlar. Xüsusi Mülkiyyəti ədalətsizləşdirirlər. “Fəhlə öz əzəli Məhrumiyyətindən xilas olmadı” – deyirik. “Kəndli – fəhlələşdi!” – deyirik. Heç kəsin heç nəyi olmayacaq və hamının hər şeyi olacaq. I II III IV Özlərində olmayanı görmürlər. İdrak Sinfi Mənafe səddində ilişib qalır – Həqiqətə çatmır. I II Amal – dəyişməz! III Qorxaq – Şərə xidmət eləyir. IV I II III Maddi İdeal yoxdur. IV V VI VII VIII IX X XI Şəri Xeyir öldürər – Şər öldürməz. MÜNASİBƏTLƏR I II III I Günah İnsandadır. II Günah İnsandadır. III Günah İnsandadır. IV Günah İnsandadır. V Nicat İnsandadır. Hamı Azad yaşamaqda bir-birinə bərabərdir. I II III IV Çünki müstəbidlik əslində kollektiv tabeçilik deməkdir. V VI VII VIII Hər ikisində hakim – Rəhbərdir. IX X 13. CƏMİYYƏT – İNSAN 14. İCTİMAİLƏŞMƏK – RƏZİLLƏŞMƏK İctimailəşən – rəzilləşir. 15. FƏRDİ YOL 16. FƏRD – ƏXLAQ 17. FƏRD – CƏMİYYƏT – XALQ Fərd cəmiyyətə tabe olur – Xalqda özünü tapır. Cəmiyyət Fərdi Məhrumiyyətdən yaranır. Xalq Fərdi Tələbatdan yaranır. Cəmiyyətdən ayrılan – özgədən ayrılır. Xalqdan ayrılan – özündən ayrılır. 18. SİNFİLİK – İNSANİLİK 19. XALQ – KÜTLƏ Birincidə Fərdiyyət Xəlqi Məna kəsb edir, ikincidə yox olur. Bu baxımdan, Kütlə – Xalq da ola bilir, sürü də. Xəlqi kütlə də olur, qeyri-xəlqi kütlə də. 20. RUHANİ – MADDİ I Bəsit Həyat – Ruhani Qəriblik törədir. II III 21. KÜTLƏVİLİK – XƏLQİLİK Ruhani vəzifə – kütləni xalqlaşdırmaqdır. 22. QAÇQINLAR Maddiyyat dalınca qaça-qaçda Ruhaniyyatı itirdilər. 23. DİALEKTİK TƏLİM 24. MÜCƏRRƏD – KONKRET 25. QABİLİYYƏT – LƏYAQƏT I II III Qazancın – xeyirxahlığın. Ruhaniyyatı niyə Maddiyyatla əvəz edirsən? 26. VARLI – YOXSUL I Ruhani üstünlüyünə əminsənsə , Maddi üstünlüyü neynirsən? II III Mənən yoxsulsan, bu səbəbdən də Maddiyyat dalınca qaçırsan. IV 27. İDARƏ HƏYATI 28. CƏMİYYƏTƏBƏNZƏRLİK Cəmiyyətə bənzəyən – İnsana bənzəmir. 29. BƏRABƏRLİK – BƏRABƏRSİZLİK I II III Heç kəs heç kəsə tam bərabər deyildir. Çünki Maddi bəhrə – Ruhani üstünlüyün dəyəri ola bilməz. 30. ÜMUMİ MÜLKİYYƏT BƏRABƏRLİYİ Ancaq bu, Məhrumlar bərabərliyi olar. 31. ŞƏXSİYYƏT – DÖVLƏT 32. XİDMƏT – MADDİ MƏNFƏƏT I II Maddi qazanc xatirinə xidmət İnsana yaraşmır. III IV Quldarın köləsinə bəxş etdiyi həyat. 33. RUHANİ İMKAN 34. ƏDALƏT – MƏNFƏƏT Ədalət Mənfəəti Ləyaqətə qurban verir, Mənfəət Ədalətdən keçir. 35. HƏQİQƏT – MƏNFƏƏT Həqiqət Mənfəəti nəzərə almır, Mənfəət Həqiqətdən keçir. Mənfəətdə İnsan kiçilir. 37. QİYMƏT – QİYMƏTSİZLİK Ruhani – Qiymətsizdir! 38. ƏDALƏT – ŞƏRAİT 40. ÇEVRİLMƏ 41. HAMI VƏ TƏK 43. ZƏRURİYYƏT – ZİDDİYYƏT 44. BİRLİK – SÜRÜLÜK 45. AZADLIQ – ƏSARƏT 46. MÜSTƏQİLLİK – FƏDAKARLIQ 47. XÜSUSİYYƏTÇİLİK TƏZAHÜRÜ 48. İQTİSADİYYAT – MƏNƏVİYYAT I II Yad iqtisadiyyat susuz torpaq kimi qurudu. III Xüsusi Zəhmətkeş Mülkiyyəti gərəkdir. Onda iqtisadiyyat köklü ağac kimi boy atacaq, şaxələnəcək. 49. MADDİYYATSIZLIQ BƏDNAMLIĞI Əgər Maddi Başdırsa, əsasdırsa – niyə rüşvət almayasan? Maddiyyatçının rüşvətçiliyi təbiidir. Maddiyyatçılıq – rüşvətçiliyi doğruldur. 50. OĞRULUQ – DOĞRULUQ I II III IV Oğru oğruluğun bəhrəsini görür. Doğru doğruluğun ziyanını çəkir. V VI VII 51. SEÇİLMİŞLƏR HƏQARƏTİ Elita çirkabı yaranır. Xalqa çirkab içirdirlər. 52. İCTİMAİLƏŞƏN QADIN 53. YENİLƏŞƏN AİLƏ 54. NÖKƏR RƏHBƏRLİYİ 55. ZAHİRİ – DAXİLİ Boşluğa aldanmaq – ruhani naşılıqdır. Həmin naşılıqqdan ayrılan – Həqiqəti görür. 56. HƏYAT – MÜBARİZƏ 57. KAPİTALİZM – SOSİALİZM 58. MADDİ MÜNASİBƏT – RUHANİ MÜNASİBƏT 59. ÇOXLUQ – AZLIQ Idarə çoxluğu idarəsizlik törədir. Alim çoxluğu – elmsizlik törədir. Sənətkar çoxluğu – sənətsizlik törədir. Böyüklər çoxluğu böyüksüzlük törədir. Qanun çoxluğu qanunsuzluq törədir. Burada çoxluq – yoxluğu ifadə edir. 60. MADDİYYATLAŞMAQ 61. HƏYAT – İNSANİYYƏT 62. RUHANİ HAKİMLİK Ruhani Hakim heç kəsə Sahib olmur. Özünə Sahib olur. 63. VƏTƏN – SƏN I Vətən – sənsən. Özündən ayrı yaşaya bilməzsən! Vətəndən ayrı yaşayan – özündən ayrı yaşayır. Tək qalanda belə, Vətənləsən. II III IV V VI VII 64. VƏTƏN – MADDİYYAT – RUHANİYYAT Vətəndə – Maddi Müqəddəsləşir. 65. ALLAH – MÜTLƏQ 66. TARİX Vəhşilikdən yüksək, İnsanilikdən aşağı. 67. HƏYAT – ÖLÜM Hər ikisi Amaldan kiçik. Müdriklər – Amal naminə birincidən keçirlər, ikincini seçirlər. 68. MƏNƏVİLİK – GÖZƏLLİK Mənəvi bəzənməlidir, yoxsa naşılar onu görməzlər. 69. ŞÖHRƏT NƏFSİ Üfunətli Leşin üstünə qarğa-quzğun kimi cumurlar. 70. İNAM – ŞÜBHƏ I Naşı Həyatı hər şey sayır, Müdrik – Amalı. II 72. MİLLƏT – BƏŞƏR I II Bəşər yanımdadır. III IV Bəşərilik – əslində insani doğmalıqdır. V Nə qədər millətim var – Mən varam, Doğmalığım var, Bəşəriliyim var. VI VII Millət ölən günü Doğmalığım öləcək! VIII IX 73. ÖZÜMÜNKÜ – ÖZGƏNİNKİ I II Özünə yaramayan özgəyə də yaramır. III IV V VI VII Özümlük itərsə – bəşər özgələşər. 74. TƏRBİYƏ – TƏRBİYƏSİZLİK İnsanı özünə yaxın qoymurlar. 75. HƏQİQƏT – YALAN Həqiqət dəyişirsə – o, Yalandır. 76. DƏYİŞMƏZLİK – ƏTALƏT Dəyişməzlik – Ölümsüzlüyün ifadəsidir, Ətalət – Ölümün. 77. DƏYİŞKƏNLİK – İNKİŞAF İnkişaf – əslində Əbədini təsdiq edir, dəyişəni təsdiq etmir. 78. MÜQƏDDƏSLİK – HƏRCAYİLİK I Əslində Xeyir – İnsanilikdir. Əslində Şər – Heyvanilikdir. II III IV 79. HƏYAT – AMAL Həyat – adam yetirir, Amal – İnsan. 80. HƏYAT – CƏMİYYƏT – AMAL Cəmiyyət – əhliləşdirilmiş Həyat deməkdir. Amal – Ülviləşdirilmiş Həyat deməkdir. 82. CAHİLLİK – KAMİLLİK 83. PLANLAŞDIRILMIŞ İQTİSADİYYAT 84. TƏRƏQQİ 85. TƏBİİLİK – SÜNİLİK Həyatilik – əslində Sünilikdir. Həyat adamı – ən Süni adamdır. 86. SADƏLƏŞMƏ – İBTİDAİLƏŞMƏ Geriyə üz tuturlar – irəli gedən bilinirlər. 88. DƏLLALLIQ – İNSANLIQ I Dəllal – İnsanilik bahasına qazanır. Dəllallığın yaranmasının səbəbi İnsandır. II Dəllallıq özü zəhmət sayıldı. İnsan Dəllal əsarətinə düşdü. III IV 89. ƏXLAQ – CƏMİYYƏT 90. GERÇƏKLİK – İNSANİ MAHİYYƏT I II Bəs gerçəklik İnamdan niyə bu qədər uzaqdır? III IV İnsani Mahiyyət gerçəkliyi öz arxasınca aparır. 91. TƏNHALIQ Qədimlər – kənddə-kəsəkdə. Sabahdakılar – sabahda. Hamı var, heç kəs yoxdur. 92. BAŞLAMAQ – BAŞLANMAQ 93. İNSAN GÜZGÜSÜ 94. BAŞ-AYAQ 95. CAVAN – QOCA Qocanı saymır. Cavanı söyür. 96. QANUN – QANUNSUZLUQ I II III Kamil İnsan – Kamil Qanunlar yaradardı. Kamil İnsan – Qanuna tam riayət edərdi. IV Müqəddəs İnsan yoxdursa – Qanun da Yoxdur. I Güzəran xatirinə İnsandan keçirlər. II İqtisadi İnkişaf İnsaniliyə gərək olduğu dərəcədə Həqiqidir. 98. MƏNİMSƏYƏN – MƏNİMSƏNİLƏN 99. İNSAN – HƏYAT İnsan özünə Sahib olmayanda – Həyat ona Sahib olur. 100. İNSANLIQ – CƏMİYYƏT – İNSAN 101. CƏMİYYƏT PAYI I Mülkiyyətsizlik – zəlillik törədir. II Nemətini əlindən alanın əlinə baxırsan. III Ömrünü bədəninə bəxş edirsən. IV 102. BİRLİK MƏNTİQİ I II III Birlik Biri təsdiq edir. 103. MÜSTƏQİLLİK – BİRLİK Varsansa – niyə Yox olursan? Yalnız Bir ədəd sayılır. Yalnız Bir hərf sayılır. Birlik Bir üçündürsə – Sən kim üçünsən? Dünya əlvan daşlardan tikilmiş gözəl bir binadır. Dünya binasının daşlarından biri ol! Ancaq Biri təsdiq edən Birliklə bir olma! 104. QÜTBLƏR 105. SIÇRAYIŞ – TƏNƏZZÜL Ani, Zahiri Sıçrayış – Davamlı, Daxili Tənəzzül yaradır. 106. İNQİLAB – CƏMİYYƏT 107. ÇİNOVNİK ƏQİDƏSİZLİYİ 108. SƏNƏT – RUHANİYYAT Bədiyyata bel bağladılar – Ruhaniyyatdan məhrum oldular. 109. SÖZ – ƏMƏL Söz söyləmək əməl yaratmaqdan üstün sayılır. Bədiyyatpərəstlik – dəhşətli ictimai halsızlıq yaradır. 110. QƏRB –ŞƏRQ Qərbin qələbəsi əslində bəşərin məğlubiyyəti idi. Şərqin məğlubiyyəti əslində bəşərin məğlubiyyəti idi. Sabah – Şərqindir! 111. XALQ – ŞƏXSİYYƏT Xalq özünü ən çox Ali Şəxsiyyətdə ifadə edir. 112. PEYĞƏMBƏRLİK Daşlar azlıq eləyir. İndi Dağ lazımdır – Peyğəmbərlik dağı! 113. ALİMLƏR – FİLOSOFLAR – PEYĞƏMBƏRLƏR 114. ZƏKA – CƏZA Çünki Zəka Ruhani hadisədir, maddi hadisə deyil. Çünki Zəkalı məhv olanda belə – Zəka yaşayır. 115. CİSMANİ – RUHANİ Maddi heç vaxt Ruhanini Təmsil edə bilməz. Ruhanini yalnız Ruhani Təmsil edə bilər. 116. EŞQ – MÜTLƏQ Əslində Aşiq Məşuqənin şəxsində Mütləqi sevir. Eşqdə Məşuqə Amallaşır. 117. SƏADƏT – FƏLAKƏT II Yoxsa İnamsız qalarsan! İnsansız qalarsan! I II III IV V Cavab isə ürəklərindən gəlirdi. Peyğəmbərlər göyü ürək sayırdılar. VI 119. İDEAL – REAL 120. SAHİBLİK – SAHİBSİZLİK I II 121. ADAM – İNSAN Çətin gündə Həyat İnsana azlıq edir. 122. DOST – DÜŞMƏN 123. BÖYÜK – KİÇİK 124. CƏSUR – QORXAQ 126. FƏLSƏFİ TƏFƏKKÜR – ADİ TƏFƏKKÜR 127. BƏDİYYAT – HƏQİQƏT 128. GÖZƏLLİK – MƏNA 129. SÖZ – MƏZMUN 130. BİLMƏK – DUYMAQ 132. XOŞBƏXTLİK – BƏDBƏXTLİK Müqəddəslik – Ömrün nəticəsi. Hərcayilik – Adamla bir doğulan. 133. MƏRHƏLƏLƏR 134. HƏZZ – İZTİRAB 135. İRSİYYƏT – VARİSLİK Müqəddəslik Ocağının sönməməsi. 136. RUHUN ÖLMƏZLİYİ İnsanın daxilindəki heyvana təslim olmaması. 137. RUH – GERÇƏKLİK 138. GERÇƏKLİK – CƏMİYYƏT Cəmiyyət gerçəkliyə uyğundur, ona görə də naqisdir. 139. HAMILIQLA MƏHRUMİYYƏT 140. ALİ HƏYAT – KAMİL İNSAN I Yaxşı Həyat – Ali Həyat tələb edir! Kamil İnsan tələb edir! II Nə qədər ki, Həyat Ali deyil – Qanun pozulacaq! Nə qədər ki, İnsan Kamil deyil – Qanun pozulacaq! III IV 141. ÜSTÜNLÜK 142. ÖLMƏK – YAŞAMAQ 143. ZƏNCİR 144. HƏSƏD İnsana çatmırsan. 145. HƏRARƏT 146. VƏHDƏT 147. BİLMƏZLİK I II III IV 148. VAR OLMAMAQ I II III 149. QUL DAMĞASI İndi Qul Fərqləndirilir, Fəxrləndirilir. İndi Qul, damğasıyla öyünür. 150. XALQIN ÖMRÜ Xalqın əsarət dövrü olur, kölə ömrü olmur. 151. BƏŞƏR HEKAYƏTİ I II III IV 152. “DÜNYƏVİ LƏYAQƏT” Ona görə də Özününkünə ögey olur. 153. XUDBİNLİK – YADLIQ Xudbinlik – yadlıqdır. 154. İSTİSMAR 155. XÜSUSİ – İCTİMAİ I Ehkam İctimai Mülkiyyətin istismar yaradacağını nəzərə almırdı. Əslində isə o, mövcuddur. II 156. TƏZADLAR 157. ƏDALƏT – HƏYAT I Ədalət – Ali Həyat Tələb edir. II III Ədalət – Amallaşmaq Tələb edir, İnsanlaşmaq Tələb edir. Həyat Ədalət üçün azdır... 158. HƏQİQƏT – HƏYAT I Həqiqət – Mütləqin dərkidir. Həqiqət – Ali Həyat Tələb edir. II III Həqiqət – Amallaşmaq tələb edir. İnsanlaşmaq Tələb edir. Həyat Həqiqət üçün azdır... 159. MƏNƏVİYYAT – HƏYAT I II III Mənəviyyat – Amallaşmaq Tələb edir. Insanlaşmaq Tələb edir. Həyat Mənəviyyat üçün azdır... 160. İRADƏ – HƏYAT I II III İradə – Amallaşmaq Tələb edir. İnsanlaşmaq Tələb edir. Həyat İradə üçün azdır... 161. İNAM – HƏYAT I İnam – Ali Həyat Tələb edir. II III İnam – Amallaşmaq Tələb edir. İnsanlaşmaq Tələb edir. Bütün Yollar Amallaşmaya aparır, İnsanlaşmaya aparır... 162. MÜQƏDDƏS FƏRƏH MÜTLƏQİLİK I. ÖVLADLIQ Evladlarıma! Mütləq Mahiyyətlisiniz! Gerçək imkanları ötmək imkanına maliksiniz! Daxilinizdəki Mütləq Sizə yar olsun! Etiqad Mütləqə inanıram! Yəni Mütləq Həqiqətə inanıram! Mütləq olana inanıram! Mütləqə inanıram! Yəni Mütləq olmayan Həqiqəti Həqiqət saymıram! Mütləq olmayana inanmıram! Mütləqə inanıram! Yəni Ömrümü Mütləq Həqiqətə həsr edirəm! Mütləqləşirəm! Mütləq Həqiqəti Müqəddəs sayıram! Mütləqə səcdə qılıram! Ləyaqət Yalnız Sabit olan – Var olandır! Dəyişən – Yoxdur! Yalnız Bütöv olan – Var olandır! Ziddiyyətli – Yoxdur! Yalnız Kamil olan – Var olandır! Qeyri-Kamil – Yoxdur! Dəyişkən – yaşamır! Özünü yenidən yarat. Dəyişkəndin – Sabit ol! Yox idin – Var ol! Amal Mütləqə İnam: Ruhani İdrak. İnsan Fəlsəfəsi. Kamil İnsan. Ədalətli Cəmiyyət. Vətən. Müstəqil, qüdrətli, vahid. Yol Mənəvi İntibah – Mütləqə İnamın təsdiqi, Kamil İnsanın yaranması. Vasitə Tələb Mənəviyyat pətəyini qəbahətdən təmizlə! Onu Saflıq balıyla doldur. İdrak pətəyini yalandan təmizlə! Onu Həqiqət balıyla doldur. İradə pətəyini qorxudan təmizlə! Onu Cəsarət balıyla doldur. İqbal Doğmalıq Vətəndaşlıq Ölümsüzlük II. ATALIQ Atalıq – Müqəddəs Bəxtiyarlıqdır! Ona Müqəddəs İnsan layiqdir! Özümlük Mən quru bədən deyiləm – Mütləqəm! Mütləqi sevirəm – Özümü sevirəm! Özümü sevirəm – Özümdən keçirəm! Vüqar Mütləqdən başqa heç nəyim yoxdur! Qiymət Ən böyük rütbəm – İnsan! Ən böyük mükafatım – İnsanlıq! Yetkinlik Məcnunluq Qətiyyət Yaşamaq İnam Dünyanı yaradan Allaha inanmadım! Dünyada yaşayan Mütləqə inandım! Müdriklik Barışmazlıq Etiraf Fədailik Həyat Dünyam Nicat Fəlakətdən xilas oldum. Yalanı öldürdüm. Allahsızlıq Mütləqi seçən – Allahdan keçir. Xurafat Ruhanilik Ədalət Dövlətin olmamalıdır! Nisbini Mütləqə tapşırdım – Mütləqi Nisbiyə tapşırmadım. Əxlaq İman Həqiqət İdeal İnsanın varlığını İnsandan kənarda axtarırlar. İnsanın varlığını İnsanda görürəm. Dəlil İzahat Müqəddəs Borc Qəsdim Tələb Ölüm-dirim Məsələsi Dövləti olmayan Xalq – Xalq deyil! Zəmanəylə Mübahisə Ruh çoxa inanmır! Müqəddəslik Bəşər bədiyyat acı deyil! Müqəddəslik acıdır. Bədii Söz – Müqəddəs Sözü əvəz etmədi! Müqəddəs Söz söyləmədilər. Mütləq İdraka yüksəldən Söz! Müqəddəs Dünya yaratmalıyıq. Müqəddəs Həyat yaratmalıyıq. Müqəddəs İnsan olmalıyıq. Vətən Bəxtiyarlıq “Məhv olacaqsan!” – dedilər. “Var olacam!” – dedim. Çünki Dünya – Dünya deyil! Dünya hamınındır və heç kəsin deyil! Hamı – Dünyasızdır! İnsan əyilməz – Əyilməyən İnsan Yoxdur! VI.QƏLƏBƏ Ölüsünüz! İnamınız ölüb! Ölüsünüz! “Təltif” adlı Nəsrullaha möhtacsınız! Ölüsünüz – xoşbəxtsiniz! Ölü – ölmür. Bir dən qədər torpağa gərək deyilsiniz! Torpaqdan yemlənirsiniz! Atasızsan – Atalı görünürsən! Meyvən yoxdur – bağçalı görünürsən! İnsanlıq Vaxtı Yoxa and içir. Ədalət yaradırlar – Ədalət Yoxa çıxır. Səadət yaradırlar – Səadət Yoxa çıxır. Var itdi, Yox qaldı. Tərcüməçi gərəkdir. Həqiqət nə deməkdir? Tərcüməçi gərəkdir. Düzgünlük nə deməkdir? Tərcüməçi gərəkdir. Haqsevər nə deməkdir? Tərcüməçi gərəkdir. Həqiqəti görmürsən! “Ölsən də, yaşa!” Çünki Haqlıdır! Xülya evini tərk etmək gərək! Haqq qapısını döymək gərək! Köləlik evini tərk etmək gərək! Vüqar qapısını döymək gərək! Gerçəklik hüdudunu aşmaq gərək! Ruh deyir ki, İnsan – Ruhani Varlıqdır. Ruhun İdrakı – Mütləqdir! İnsaniləşmək – ruhani fərdiləşməkdir. Nisbi – Mütləqə bərabər ola bilməz. Cəmiyyət – öləndir, Xalq – qalan! Ruh gerçəkliyin Yoxluğunu görür. Uçurum Dünyasızlıq Günah Axtaracaq – tapacaq – dedim. Nicat Əsatiri Fəhlə hakimiyyətə gəlməliydi! Fəhlə hakimiyyətdən kənarda qaldı! Tilsim Deməli, əslində kitab oxumadın. Deməli, əslində söz eşitmədin. Deməli, əslində Zəka görmədin. Böyük Ürək görmədin – kiçik Ürək gördün! Deməli, əslində Ürək görmədin! Böyük İradə görmədin – kiçik İradə gördün! Deməli, əslində İradə görmədin! Aldatdılar səni – xəbərin olmadı! Tilsim sınacaq!.. Ürəyi Boş qoymaq olmaz! Ürək Çirkabla dolar. Zəkanı Boş qoymaq olmaz! Zəka Çirkabla dolar. Əməli Boş qoymaq olmaz! Dünyanı Papağı boşlara qoymaq olmaz! Dünya heçliklə dolub! Bu səbəbdən də Boşdur! Döşünə döyürsən – heçi təsdiq edirsən! Qürrələnirsən – heçi təsdiq edirsən! Hiddətlənirsən – heçi təsdiq edirsən! Varı Var etmək üçün heçi heç etmək gərəkdir! Qəbahət yaladılar. Həqarət sümürdülər. Heçdə Heçdən başqa heç nə görmədim. Dialektik Məntiq “Qəbahət – elə Ləyaqətdir!” Metafiziklər yenə də tapılır! Onları itirmək lazımdır! Ölülər və Dirilər “İnsan – olandan artıqdır!” – dedim. “İnsan hələ Olmayıb!” – dedim. Zadəganlar Qiymət Nə deyilibsə – düz deyilməyib. Müqəddəslik Amala ucalır! Mütləqdən başqa Mütləqim yoxdur! İnsanlaşacaqlar! İnsan Təbəqələşəndə özünü itirir. Təbəqə inamı – inamsızlıqdır! İnsan sinifləşəndə özünü itirir. Sinfi inam – inamsızlıqdır! İnsan şəraitdən asılı olanda – insansızlaşır. Şəraitdən asılı olan inam – inamsızlıqdır! Gözüm Sabahı görmək üçün yaranıb! Bugündə xalis nə varsa – Sabahkıdır. Doğrunu seçdim. Əyri dünyanın belini əydi. Doğrunu əyə bilmədi. Ağlın azıb! İnamsızlığı İnam saymısan! Ürəyin azıb! İnamsıza inanmısan! İradən azıb! İnamsıza yaramısan! Səni – sənsizləşdiriblər. Əyrini seçmədim – Doğrunu seçdim! Dünyadan xəbərin oldu – özündən xəbərin olmadı! Özgəsən! Hamı biri-birinə bənzəyir, Heç kəs İnsana bənzəmir. Aldanır. Yalandan artıq deyil! Dəyərsizsən! Təzəyəm – deyirsən! Naşılıq qədər köhnəsən! Vicdandan asılı deyilsən! Vicdansızlıq qədər köhnəsən! Təzə deyilsən! Günahını yumalısan! Bir vaxtda yaşayırıq! Bir-birimizdən neçə əsr uzağıq! Yoxsul bilinən Varlı! Zamana qarşı necə durmaq olar? Zamandan qüdrətli olmaq gərək. Dünyaya qarşı necə durmaq olar? Dünyadan qüdrətli olmaq gərək. Mümkünsüzlük səddini aşmaq gərək! Bugünkülər Dünyanı əyri görürlər, Çünki əyridirlər. Ruhum qoymadı! Təzə İnam yaratdım! Ziyalılar olmasaydı – xalq ziyalanardı. Başda görünən ayaqdakılar. İdarəçilər olmasaydı – xalq idarə olunardı. Lovğalanırlar. Şairlər olmasa – şeir sevilər. Özün nəsənsə – o da odur. Sabah – bugündən doğur? Sabah – Özündən doğur. Sabahı görürəm. Sabahla görüşürəm. Sabahla danışıram. HALLAR Din – Əsarəti Müqəddəsləşdirir. Bu səbəbdən də Din əslində Əsarət Azadlığıdır. Müqəddəslik – Hadisənin Mənaya Yetməsidir. Dini “Müqəddəslikdə” Hadisə Cəfəngiyyata Yetir. Din – Müqəddəsliyi Cəfəngləşdirir. Din – Müqəddəsləşdirilən Əsarətdir. Təzələnən – yaşayır. Qədimlik Keçmişi Təzələyir və Bugündə Yaşadır. Təzələnməyən – ölür. Bəşər Dünəndən çıxmasa – Ölər. Təzələnməyə qədər – Dəyişmək – Təzəliyi Dəyişməmək. Çox şey dəyişir – İnsanilik dəyişmir. Çox şey köhnəlir – İnsanilik köhnəlmir. Mütləq Dəyişkənlik Ehkamı İnamsızlıq İdeyasıdır. Dünyalığı köhnəlməyən Dünyaya İnanmaq gərək. Həyatlığı köhnəlməyən Həyata İnanmaq gərək. İnsanlığı köhnəlməyən İnsana İnanmaq gərək. Uydurmaya Ehtiyacı olan Zəka – Naqisdir. Zəkaçılar – Zəkaya İnamsızlıq göstərirdilər. Həqiqət – Mahiyyətli, Mənalı Düzgünlükdür. Marksistlər Fəlsəfəni Cəmiyyətləşdirdilər. Fəlsəfədən Fəlsəfəsizlik Quraşdırdılar. Əsrin sonunda Əsrin əskikliyi aradan qalxdı. Allahı İdrak Yoluyla tanımaq – Cəfəngiyyatdır. Dünyanı Dünyalıq Tələbi Yaşadır. Dini Əfsanələr – Hökmdar Qanunlarıdır əslində. Müdriklik – Adamlığa yaradı – İnsaniliyə çatmadı. Müdriklik halı – əslində İnsanilikdir. Bəşər – Adam Halındadır – bu səbəbdən də Halı Qarışıqdır. Bəşər İnsan Halına Ucalmalıdır ki, Halı Durulsun. İNAM ATA KUTSAL BİTİQLƏR (MÜQƏDDƏS KİTABLAR) 10 cilddə İçərisi Dostları ilə paylaş: