XƏVANİNİ-MƏRHUMEYNİN
MÜDDƏTİ-HÖKUMƏTLƏRİNİ VƏ
QARABAĞDA OLAN TƏMİRATLARINI VƏ
MÜDDƏTİ-HÖKUMƏTLƏRİNDƏ
ASAR VƏ ADƏTLƏRİNİ BƏYAN EDİR
Çün səneyi 1160/1747 tarixi-islamiyyədə Nadir şahı Xorasanda qətlə
yetirdilər. Pənah xan mərhum ki, neçə il ondan irəli Nadir şahdan qaçıb
Qarabağa gəlmişdi. Məxfı dağlarda və meşələrdə quldur sayağmda
dolanıb, övqat keçirirdi. Elə ki haman ildə Nadir şah məqtul oldu, Pənah
xan qorxudan çıxıb, bənayi-hökumət xəyalına düşdü. Haman ildə, Bayat
qalasını bina qoyub, xanlıq iddiasına başladı. Nadir şah məqtul olandan
sonra Cavanşir və qeyri ellər ki, Nadir şah buradan onları köçürüb
Xorasan məmləkətinə və Sərəxs torpağına aparmışdı. Pənah xanın evi və
əyalı dəxi onların içində idilər. Təmamən köçüb birgə öz məkanları və
vətənləri Qarabağa gəldilər. Xorasanda dəxi Nadir şahın qardaşı oğlu
Əliqulu xan cülus edib, özünə Adil şah ləqəb qoyub, Nadir şahın
məsnədində əyləşdi. Əmiraslan xanı hakim və sərdar edib, Azərbaycana
mənsub edib, gəlib Təbriz şəhərində oturdu. Onun Pənah xan ilə ülfəti
vaqe olub, vəsatət etdi. Adil şahdan Pənah xana xanlıq fərmanı verilib,
1161 (1748)-ci ildə Qarabağda hökumətə başlayıb, ətraf və əknaf
mahalati-Qarabağı təsərrüfə götürməyə avaz etdi. Bir az zamanda
Qarabağa təsəllüd tapıb, müddəti - 12 il Qarabağda istiqlal və hökumət
etdi. 1168 (1755)-ci ildə Pənah xan Bayat bazarı mülkünü əsil malikləri
Behbudəli bəy və Pənahəli bəy övladi-Sədrəddin sultan vələdi-
Məhəmməd xan sultandan satın alıb, 1168-ci ilin zilhiccə ayında qəbalə
həm yazılıb, qəbaləsi Mehdiqulu xan evində bu dəqiqə durur. Ondan 4 il
Bayat qalasında oturub, sonra isti və aran zəmin olduğu üçün orada
güzəran düşvar olmağa görə köçüb, Tərnəkütə gəlib və 1165 (1751)
tarixdə dəxi Şahbulaq adlanan məhəldə Tərnəküt qalasını bina və təmir
edib, orada sakin oldu. Ondan sonra istiqlal və ixtiyarı və calalı artıq
olub, mahalati-xəmseyi-əraminə və qeyri ilat və dihati-Qarabağ ona müti
oldular. Bəd əz an 1170 sənədə Vərəndə məliki Məlik Şahnəzərin və
pareyi-
230
əkabir və əyanın məsləhətləri ilə Şuşa qalasını məsihiyyə ili 1753-də
təmir və bina edib, şəhər qayırıb, kamali-istiqlal və istiqrar ilə hökumətə
əyləşdi. Çünki az müddətdə Adil şahı Xorasanda Nadir şahın nəvadəsi
Şahrux mirzə qətlə yetirdi. Özü təxti-səltənətə çıxdı. Onu dəxi bir az
müddət keçməmiş, qətlə yetirdilər. Pəs məmaliki-İran məqşuş və pərişan
olub, hərc-mərc oldu. Hərə bir iddiaya başladı. Pənah xan dəxi Qarabağda
Şuşa qalasında aram və istiqlal ilə oturub, hökumət qıldı. Şul vaxtlarda
Şuşa şəhərinə Pənahabad müsəmmi edib, Pənah xan adına orada sikkə
çalınırdı ki, indi də məşhur və dillər əzbəridir. Pənah xan 12 il müddəti
ki, 1161 (1748) tarixdən, ta 1174 (1760) ilədək
1
Qarabağda hökumət
edibdir.
İMARƏT VƏ ASAR Kİ, QARABAĞDA
PƏNAH XANDAN QALIB
Əvvəl Bayat qalasıdır ki, bişmiş kərpic ilə barı və bürc və imarət və
hamam və bazarı təmir olunmuşdur. Xarab edib, kərpicin həm aparıb,
qeyri yerlərdə məsrəf ediblər. Qarabağın Kəbirli mahalında vaqedir.
Dağılıb, indi cüzvi asar və nişanəsi vardır.
İkinci - qəleyi-Şahbulaqdır ki, daş və əhəng ilə çeşmə başmda təmir
edib. Çarsu və bazar və məscid və hamam qəsəbə şəhər kimi qayırmışdı,
indi dağılıb. Hasarı hənuz möhkəm və baqidir.
Üçüncü - Şuşa qalasıdır ki, onun köhnə barısını bina edib və bu halda
olan şəhərin üçdən bir hissəsinə möhkəm hasar çəkmişdi. Qalanın bir
kənarmda özünə imarət yapmışdı. Qalaça tək bürc və barılı idi və böyük
oğlu İbrahim xana yenə bir təpə üstə öz evinə bərabər imarəti-mərqub
yapmışdı ki, düşmən qalaya gələn çağda, lazım yerləri mühafızət edə. O
da bürc və barıhdır. İkinci oğlu Mehrəli bəyə və üçüncü oğlu Talıbxan
bəyə dəxi qala içində imarət və ev təmir edib ki, bürc-barılıdır. Onlar da
indi durur. Hasarı möhkəm məlumdur. Qalanın köhnə barıları dağılıb,
şimdi əmnai-dövləti-tazə bina etmişlər. Amma Pənah xanın hasarından
bəzi yerlərdə yenə nişanəsi vardır. Pənah xan əsri Pənah xanın bacısı oğlu
Lütfəli bəy idi. Əmisi
.
1
Əsərdə miladi tarixləri səhv (1744, 1757) göstərilmişdir
231
oğlanları İsmayıl xan və Behbudəli bəy, Mirzə Əli bəyin atası sərkərdə
idilər. Qarabağ Pənah xanın əsrinədək və o zamanda şəhərsiz mahalat və
əksəri ilat var idilər. Pənah xan mərhum Şuşa qalasını ki, şəhər bina elədi,
ondan sonra tamam Gəncə və Ərdəbil və Qaradağ və Naxçıvan
hakimlərinə hökmü işlədi. Ərdəbildə Dərgahqulu bəyi hakim qoymuşdu.
Şul xanlarm övladlarından həmişə zaval rəsmi ilə hüzurunda gətirib,
saxlardı. Pənah xan, Meğri, Güney mahalatını Bərgüşad çayınadək
Qaradağ hakimindən məxuz edib, təsərrüt etdi. Tatef və Sisyan
mahallarını Naxçıvan hakimindən (ahb) ixtiyarına keçirdi. Zəngəzur və
Qapanat (Qafan) mahallarının Təbriz bəylərbəyisindən xilas edib, öz
itaətinə gətirdi. Tərtər çayını Uşacıq günbədindən yuxarı Göyçə
sərhədinədək ki, Kolanı məskənidir, İrəvan hakiminə tabe olardılar,
hakimi-İrəvandan əxz qılıb, zəbt elədi. Xudafərin körpüsündən, ta Kürək
çayınadək Gəncə hakimlərinə aid idilər. Onları həm Gəncə hakimindən
mərxuz edib malik oldu. Bunlardan əlavə, ilati-Kəngərli dəstəsi bir
minbaşıya tabe olar. Naxçıvandan gəlmədir və Dəmirçi Həsənli həm
Gürcüstanda olan Dəmirçi Həsənlidəndirlər, sahibi-rəiyyət və sahibiləva
olmuşdular. Bir minbaşıya tabe vardırlar. Cinni tayfası dəxi bir minbaşıya
tabe yenə Gürcüstandan gəlmişlər. Təmamisi Pənah xan mərhumdan izzət
və hörmət və ədalət görüb, öz xahiş və rizaları ilə onun yanına gəlib və
ona müti olublar. Onlara yurd və məskən, yaylaq və aran mühəyya edib,
Qarabağda sakin olublar. İxlas ilə Pənah xana xidmət edib, hamısı
Qarabağlı mənsub olmuşlar. Və illa Qarabağın əsil ilatı dihatdan savayı
Cavanşir və Kəbirli və Otuzikililərdirlər. Qalanları tamam Pənah xan
təxti ələ gətirdikdən (sonra) Qarabağ cümləsinə lahəq etmişdir. Mərhum
İbrahim xanın əyyami-hökuməti qırx yeddi ilə (yaxın) olub ki, min yüz
yetmiş dörd tarixi-islamiyyədən, ta min iki yüz iyirmi bir tarixədək
1
Qarabağda hökumət edib. Əgərçi adı xan olub, amma balaca padşahlar
kimi əsası və calalı və ixtiyari-kamil olub, əyyami-hökumətində heç bir
padşaha itaət etməyib, xərac verməyib, istiqlal və ixtiyari-təmam ilə
hökumət qıhbdır. Ağa Məhəmməd şah Qarabağa qala üstə gəlməmişdən
müqəddəm. İbrahim xanın şahlıq əsası var imiş ki, əksər vilayəti-
Azərbaycana hökmü cari olub, Naxçıvan,
1
Miladi tarixi ilə 1760-1806-cı illərə uyğun gəlir
232
Xoy, Ərdəbil, Gəncə, Şirvan, Talış, Şahsevən, Marağa, Təbriz, hətta
Qaplankuhədək İbrahim xana əksər vaxt müti olubdur. Şahverdi xan ki,
Pənah xan əsrində Gəncə hakimi idi. Pənah xana müti olub. O vəfat
edəndən sonra onun oğlu Məhəmməd xan İbrahim xanın əmri ilə hakim
təyin olundu. Əvvəl Tutu bəyim adlı bir bacısını İbrahim xana verib, iki
qızı şul həramdən olub, ondan o vəfat edib, ikinci bacısı Xurşid bəyimi
yenə İbrahim xan alıb ki, Mehdiqulu xan o Xur-şudbanu bəyimdən
olubdur. O cümlədən Mustafa xanı Şirvanda İbrahim xan mənsub edib,
Şəkidə Səlim xanı və qardaşı Məhəmmədhəsən xanı yenə İbrahim xan
hakim mənsub eləyib, Talışda Mir Mustafa xanı həm İbrahim xan nəsb
edib, İbrahim xan mərhumun Qarabağda və sair vilayətlərin müti
olanlarından əlavə, oruz beş minədək ev itaətində olub. On iki minədək
dəftəri-məxsusi qoşunu var idi ki, həmişə zira-hökmündə və adları siyahı
və dəftərdə yazılmış qoşun idi. Amma zərurət vaxtı öylə rəşid adamlar,
çerik və tüfəngçi hazır olardılar. Dağıstanın Avar hakimi Ümmə xanın
bacısı Bikə ağanı da almışdı, çox şirin qohum idilər. Hər vaxt xahiş
edəndə, Dağıstandan və ləzgi qoşununu götürüb bir yerdə düşməni olsa,
onlara tənbeh və siyasət edib, özünə müti edərdi. İbrahim xan əlavə çox
xanların qızların alıb və qız verib qohum olmuşdu. O cümlədən Şahsevən
xanı Nəzərəli xanın bacısını əvvəl almışdı ki, ondan üç qızı olmuşdu.
İbrahim xanın calal və hökuməti həmişə artıq olub, ta ki, Ağa Məhəmməd
vaxtıvadək. Elə ki Ağa Məhəmməd şah Qarabağa gəlib, bu vilayətləri
xarab və aclıq etdi. Ondan sonra xarablıq olub, əksər xalq vilayətlərdə
əfsurdə olub dağıldüar. Pərişanlıq əmələ gəlib, xanın calalı və hökuməti
və ümuru və vilayəti bir az kəsir və qüsur və nəqs və fütur hasil etdi.
Amma Fətəli şah İranda cülus edəndə yenə İbrahim xana hörmətlər və
mərhəmətlər çox edirdi. Qızı Ağa Bəyim ağanı alıb, qohum olmuşdu.
Qaradağın vilayətinin təmam mədaxilini İbrahim xana vermişdi. Qarabağ
dəxi təmam özunün xalisəsi idi. Ta ki, İbrahim xan Rusiya imperatoru
Aleksandr Pavloviçə itaət edənədək, Qaradağ hakimlərini yenə İbrahim
xan təyin edirdi.
233
ASAR VƏ İMARƏT Kİ, MƏRHUM
İBRAHİM XANDAN QALIBDIR
Əvvəl, Şuşa qalasının sabiq divan və bansı idi ki, üç il müddəti yaxşı
mühəndis peşə ustadları tərəfindən təmir olub, 1198 (1783-84)-ci ildə
itmam bulmuşdu. Sonra əmnai-dövləti-Rusiya pozub əlavə yaxşı
möhkəm bina və təcdid etdilər. Amma yenə bəzi məhəllələrində xanın
təmiratından əsər və nişanəsi hənuz baqi qalmışdı.
İkinci, qalada vaqe böyük məscidi-camedir ki, daş və əhəng ilə səneyi
1182 (1768-69)-ci tarixdə təmir etmişdi. Amma sonra köhnə olmuşdu.
1281 (1864-65)-ci ildə öz mükərrəmə qızı Gövhər ağa təcdidi-imarət
qılıb, yaxşı artıq möhkəm səliqə ilə təğdidən təmir elədi və iki ali minarə
müzəyyid elədi. Əlavə bir qeyri məscid dəxi Gövhər ağa mərhumə qalada
tikib. O hər iki məscidə dünyadan gedəndə çox kəndlər və əmlak və
mədaxil və pul vəqf edibdir ki, indi də şul vəqfiyyat davam edir. Gövhər
ağadan sonra haman xərc ilə Gövhər ağanın ikinci məscidini mühəndis
Kərbəlayı Səfi xan Qarabağinin səy və sənəti ilə əlavə, xoş səliqə ilə
möhkəm təmir edirlər. Bu 1290 (1873)-cı ildə çox mərqub və pəsəndidə
olubdur.
Üçüncü, İbrahim xanın təmiratında iki mərqub imarətlər idi ki, öz
evləri idi. Birisində Xurşidbanu bəyim, Mehdiqulu xanın anası sakin
olardı. Birisində Ümmə xan Dağıstanlının bacısı Bikə ağa olurdu. Onların
birində şimdi Mehdiqulu xanın evi sakindir. Birisində Əhməd xan evidir.
Sonra təcdidi-imarət ediblər. Xanın divanxana evini dəxi şimdi qoşun
kilsəsi edib, mərqub kilsə bina ediblər.
Dördüncü, Ağdam kəndində bağlar və hasarlar və üç günbəzi-alidir ki,
Pənah xanın və sair övladlarının qəbirləri üstündə bina etmişdi. Böyük
çarsu damları var ki, Pənah xanın atası İbrahimxəlil ağanın qədimi ocağı
və evidir ki, yonma daş ilə tağbənd təmir olunmuşdu. Amma Ağa
Məhəmməd şah gələndə o səmtdə ordu eləmişdi. Tiflis təsxirinə gedəndə
günbəzləri və evləri xarab etmişdilər. Sonra mərhum Mehdiqulu xan
irəlidən yaxşı təmir elədi. Dəxi bir ehsan bağı orada təmir olunub. Ətrafı
hasar və barılı və bir böyük buzxana həm təmir olub. Yenə ehsan üçün və
o məqbərələrə vəqf olunub ki, səhra xalqı ilat və dihat yay mövsümü və
biçin vaxtlarında aparıb, sərf edərlər. Arazlılara götürüb məsrəf edirlər.
Əlbəttə ki, min yük
234
buz və bəlkə ziyadə məsrəf olur. Yaxşı ehsandır. Bunları mərhum
Mehdiqulu xan təcdidi ziyadə edibdir.
Beşinci, Xan bağmdakı imarətlərdir ki, qəleyi-Şuşanm bir ağaclığında
vaqedir. Bağlar və tövlələr və buzxana və dəyirmanlar və arxlar bina edib
qayırmışdı. Nəhayət, 1826-cı ildə Qızılbaş qoşunu gəlib, tamam onlan
yandınb, xarab etmişdilər. Amma sonra fərzəndi-ərşədi Mehdiqulu xan
ziyadə səliqə ilə təmir edib, yaxşı karvansara və dükanlar həm orada
təmir etmişdir.
Altıncı, İbrahim xanın bir ümdə əsəri dəxi Əsgəran dağının iki
qalasıdır. Çünki Şirvan və Şəki və Dağıstan xalqı Pənah xan ilə düşmən
idilər. Ehtiyatən vəsiyyət elədi ki, hərgah mənə fürsət olmasa, gərək
mənim oğlum İbrahim Xəlil bu iki dağın arasında iki qala təmir edə ki,
düşmənçilik vaxtında Əsgərandan, ta Şuşa qalasınadək iyirmi səkkiz verst
olur. Və ətraf möhkəm meşə və qayalı dağlardır ki, böyük dərələr və
səhralar vardır. İlat xalqı o dağlarda və dərələrdə sığınaq edib, Əsgəran
qalalarında qoşun və tüfəngçi qoysalar, düşmən keçib qala üstə müşkül
gələ bilər. Əgər gələ bilsələr də, çəpavül edib, mal-məvaşi qarət edib,
apara bilməzlər. Ona əsasən İbrahim xan iki qala - biri məşriq tərəfindən
və birisi məğrib tərəfindən əhəng və daş ilə bürc və barını möhkəm təmir
elədi. Belə ki, Ağa Məhəmməd şah qala üstən köçüb Tiflisə gedən vaxtda
o qalalardan keçib gedə bil-mədi. İyirmi gün müddəti Şuşa qalası ilə
Əsgəran arasmda şahın qoşunu məəttəl qaldı. Nə qədər ki, böyük
toplarını o qalaya atdı, bir zərər edə bilmədi. Orada çox adamlar qətlə
yetişdi. Çox zərər və nöqsanlar oldu. Axırül-əmr, İbrahim xan əmr eylədi,
qoşun oranı boşaldıb, Şuşa qalasına gəldilər. Ondan sonra şahın qoşunu
oradan keçib gedib, Qarqar çaymın kənarında yavuq ordu elədilər.
Yeddinci, Şuşa çayının Xəzinə qayasında, qayanın ortasında qırx-əlli
sajin yer, eni və uzunu olan məqamda ki, oradan çaya yüz sajin və ondan
yuxarı qayanın başına beş yüz sajin iltifa olub, otaqlar təmir etdirir ki,
məhz qayanın arası ilə o otaqlara bir nazik yol gedir. O da piyada
yoludur. Qalan yerləri tamam qayadır. Yol yoxdur. Qalanın içindən şul
imarətlər olan yerə qayanın başından tüfəng atsalar, çətinlik ilə yetişir.
Qayanın üstündən şul yerə daş və qaya salsalar, o imarətləri görməz, çaya
gəlir. Yenə onun qənşərində Şuşa qalası tərəfində bir böyük mağara
vardır ki, dərinliyi məlum olmaz. Onun
235
ağzına yavuq Məlik Şahnəzər özünə otaqlar və evlər tikdirib ki, xanın o
imarətləri ilə qabaq-qabağa ki, düşmənçilik vaxtı olanda o imarətlərdə
olanlar bir-birinə himayət edib, düşməni qoymayalar və aralarından Şuşa
çayı axıb gedir ki, çayı və suyu düşmən kəsə bilməz. Belə ki, 1826-cı
məsihiyyə ilində naibüssəltənə Abbas Mirzə qoşun ilə Qarabağa, qala
üstə gələn vaxtda Şuşa kəndinin xalqı o Məlik Şahnəzərin mağara
ağzmda olan imarətlərində sığınaq etmişdilər. Qalaya gəlib-gedirdilər.
Qoşunun və şəhər əhlinin taxılını aparıb, un edib, gətirirdilər. Çaydakı
dəyirmanları onların səbəbinə Qızılbaş qoşunu ala bilmədi. Qalaya külli
nəfi oldu.
MƏRHUM MEHDİQULU XANIN
ƏYYAMİ-HÖKUMƏTİ
General-mayor sahibi-həmail mərhum Mehdiqulu xan 17 il Qarabağda
xanlıq və hökumət edibdir. Belə ki, çün mərhum İbrahim xan məqtul oldu
mayor Lisaneviç pristavit etməyinə görə 1806-cı ilin sentyabr ayının 19-
cu günü imperaturi-əzim Aleksandr Pavloviç peyrəvidən fərmani-
hümayun sadir olub, Qarabağın əhlinə yazıhb ki, Mehdiqulu xanın xanlıq
və hökumət əmrinə mənsub etdim. Onun itaətində olasımz. Xan dəxi
haman ildən hökuməti-Qarabağa mənsub olub, müddəti - 17 il və bir neçə
ay ziyadə hökumət qılıb, ta ki, 1823-cü ildə ki, məğşuşluq olub, Arazın o
tərəfınə Qızılbaşa qaçdı. Ondan vilayəti-Qarabağ dövləti-Rusiya
ixtiyanna yetişdi. Zakon və zabitə qeyri səyaq olundu. Mehdiqulu xan
çox səxavətli və güzəştli və kərim kimsənə idi ki, əyyami-hökumətində
tamam Qarabağda olan nücəba və nüğəvalara və qeyrilərə kəndlər və
rəiyyətlər verib və qürəbalara və üləmalara və fuqəralara ehsan və iltifat
çox eyləyibdir. Dəxi əhvalat riyasəti-dəftərlərdə və dillərdə mənkur və
məlumdur.
Xofı-tətvil üçün ziyadə yazılmadı. Mehdiqulu xana imperator Nikolay
peyrəvidən həmail nişanı və hörmət fərmanı 1838-ci ilin oktyabr ayının
30-cu günü verilib, yetişmişdi.
236
RZAQULU BƏY MİRZƏ CAMAL OĞLU
PƏNAH XAN
VƏ İBRAHİM XANIN
QARABAĞDA
HAKİMİYYƏTLƏRİ
VƏ O ZAMANİN HADİSƏLƏRİ
237
RZAQULU BƏY MİRZƏ CAMAL OĞLU
Rzaqulu bəylə Mirzə Camal oğlu Vəzirovun həyatı yaxşı
öyrənilməmişdir. Mənbələrdən məlumdur ki, o, XIX əsrin əvvəllərində
Tiflis şəhərində praporşik vəzifəsində işləmişdir. Adolf Berje Mirzə
Camalın "Qarabağ tarixi" əsərini ruscaya tərcüme edib 1855-ci ildə
"Kavkaz" qəzetində çap edərkən Rzaqulu bəydən atasının tərcümeyi-
halını almışdır. A.Berje yazır ki, onu Rzaqulu bəylə Mirzə Fətəli
Axundov tanış etmişdir.
Rzaqulu bəy özü yazdığı kimi atası Mirzə Camalın "Qarabağ tarixi"ni
xülasə etmiş və əsərə bəzi əlavələr etmişdir. Rzaqulu bəy ədəbiyyat tarixi
üçün elmi maraq doğuran daha iki əsər yazmışdır:
1. "Müqəddimati-keyfiyyəti bəzi əhvalat və sərgüzəşti Axund Molla
Əlipənah Vaqif təxəllüs".
2. "Müqəddimati-sərgüzəşti Qasımbəy Zakir təxəllüs mərhumun bəzi
əhvalatları". Rzaqulu bəy Mirzə Camal oğlu Vəzirovun oxuculara təqdim
olunan həmin əsəri Azərbaycan SSR EA-nın Əlyazmaları İnstitutunda
mühafizə olunan (B-470 nömrəli şifrli, inv.
№
2088) farsca əlyazma-
sından tərcümə olunmuşdur.
238
...Əql və bilik sahiblərinə gizlin və örtülü deyildir ki, hər vilayətin
keçmiş vaqiələrini, hadisələrini, vəziyyət və keyfiyyətini bilib, onlardan
xəbərdar olmaq məlumatın artmasına səbəbdir. Xüsusən bu, qüdrətli
hakimlər üçün çox faydalıdır.
Ona görə də bu həqir fədakarın atası Qafqaz məmləkətinin məşhur
adlı-sanlı alimləri və Rusiyamn şövkətli dövlətinin qədim sədaqətli
işçilərindən olan Qarabağ vilayətinin xanları dövründə həmişə
səlahiyyətli kargüzar olub, yüksək və şövkətli dövlət başçılarının yanında
xidmət etmiş, əziz və möhtərəm tutulan vəzir Mirzə Camal bəy Cavanşir
dövlət başçılarma öz məhəbbət və bəndəliyini göstərmək məqsədilə
Qarabağ vilayətinin əhvalatını doğru və dolğun bir tarix şəklində yazıb,
onların şanlı hüzurlarma təqdim etmiş, lütf və ehsanə nail olmuşdu.
Şərafətli və yüksək nəslə mənsub olan hökmdar, şahzadə Velikii
knyazın - onun yüksək olan calalı daimi olsun - vücudu bu ölkelərin
ümidvar və başıuca olmaq istəyən əhalisi üzərinə şahın iltifat nurunu
saçdığı sədaqətli bir dövrdə bu fədakar praporşik Rzaqulu bəy mərhum
Mirzə Camal bəy oğlu yuxarıda adı çəkilən öz atasının yolu ilə getməyi
vacib bilərək, onun yazdığı tarixi, oxucunun şövqini artıran xoş və qəşəng
ibarələrlə xülasə edib, əlahəzrət şövkətli və şərufetli şahzadəyə - onun
yüksək olan calalı daimi olsun - hədiyyə etdi ki, yazdığı bu tarix
vasitəsilə bu fədakarın yüksək və şövkətli dövlətə qarşı olan qədim
sədaqətli və bəndəliyi onun günəş əsərli nəzərinə çatsın. Xoşlayıb qəbul
edəcəyinə və hədiyyənin kiçikliyinə göz yumacağına ümidvaram.
B ey t:
Bağışlamaq Süleymana bir çəyirtkə ayağın
Eyb olsa da, lakin bu iş qarışqa üçün hünərdir.
239
QARABAĞ VİLAYƏTİNİN VƏZİYYƏTİ,
SƏRHƏDLƏRİ VƏ İQLİMİ HAQQINDA
Qədim tarixlərdə yazıldığı üzrə Qarabağ vilayəti Araz çayının
Xudafərin körpüsündən, indi Qazaxla Dəmirçi Həsənli (kəndi) arasında
sərhəd olan və Rusiya dövlət başçılarının Qızıl körpü və ya Krasnıy most
dedikləri Sınıq körpüyə qədər olan məsafədən ibarətdir. Qərb tərəfi
Qarabağ dağları, Gəncə, Şəmsəddin, Qazax mahalıdır. Cənub tərəfi Araz
çayı; şimal tərəfi Kür çayı, Şərq tərəfi isə Cavad kəndidir ki, burada Kür
və Araz çayları birləşərək, gedib Xəzər dənizinə tökülür.
Nəhayət, vilayətdə baş verən iğtişaşlarla əlaqədar olaraq İran, Rum və
Türküstan padşahları buralara gəlib bu vilayətləri ələ keçir-dikdə əlahiddə
sərhədlər qoymuş, qalalar tikdirmiş və onlara ayrı-ayrı adlar vermişlər.
Hal-hazırda, Qarabağın müəyyən edilmiş sərhədi cənub tərəfdən Araz
çayı və şimal tərəfdən Gəncə sərhədində olan Kür çayıdır. Qarabağ
vilayətinin eni bu iki çay arasındakı məsafədən ibarətdir. Xanlar
dövründə ölçülüb hesablandığı üzrə 26 mildir (1 mil 7 verstdir). Şərq
tərəfdən Cavad kəndi və qərb tərəfdən Güşbək, Salvartı və Ərikli adlanan
Qarabağ dağlarıdır. Qarabağ vilayətinin uzununu təşkil edən bu dağların
boyu 39 mildir.
Qarabağ vilayəti Aran məmləkəti vilayətlərindən biridir. Nuh
peyğəmbərin tufanından uzun müddət keçdikdən sonra Kür və Araz
çayları arasında Tiflis, İrəvan, Gəncə, Naxçıvan, Ordubad, Qarabağ
torpağında olan Bərdə və Bəyləqan (indi Bəyləqan şəhəri xarabadır və
Bərdə şəhərinin yerində Bərdə rəiyyətindən bir kəndin əhalisi qədər
camaat qalmışdır) şəhərlərindən ibarət nə qədər vilayət və şəhərlər varsa,
hamısma Aran demişlər. Nuhpeyğəmbərin övlad və nəvələrindən Aran
adlı birisi bu vilayətlərdə hökmranlıq etmiş və özünün adını bu mülkə və
vilayətlərə qoymuşdur.
Qarabağda ilk əvvəl bina olunmuş şəhər Bərdə şəhəri və qalasıdır.
Bərdə Tərtər çayının başında, cənub tərəfdən Kürün 3 verstliyindədir.
Lakin hicri 36-cı (miladi 656-657-ci illərdə) bəniümeyyə xəlifələrinin
Dəməşqdə xəlifəlik etdikləri dövrdə Bərdə şəhərinin əhalisi müsəlman
oldu.
240
Ondan sonra Bəyləqan şəhəridir. Bu şəhəri İran və Fars
padşahlarından Qubad padşah, təxminən 1500 il bundan əvvəl bina
etdirmişdir. Araz çayınmdan bir böyük arx çəkdirmişdir. Bu arx,
Köndələn çayından tutmuş Qarqar çayına qədər Bəyləqanın təxminən 6
ağacdan ibarət olan geniş səhrasını suvarırdı. Qubad padşah bu səhrada
kəndlər saldırmış, rəiyyətlərə yer və məskən vermişdi. Bu yerlər başdan-
ayağa əkin və bağ idi. Haman arxın adı qədim tarixlərdə Barlas idi, indi
isə Kovurarx adı ilə məşhurdur. Bu şəhər, kəndlər və arx Çingiz xanın
dövrünə qədər abad idi.
Monqol Çingiz xanın qoşunu hicri 635-ci, miladi 1239-cu ildə
1
gəlib
buranı mühasirə etmiş və bir neçə aydan sonra şəhəri tutaraq bütün
xalqını qırdı. Bu vilayətin kəndliləri isə Qarabağ və Şirvan dağlarına
dağıldılar. Bəyləqan şəhəri və haman böyük arx, Teymurun Türküstandan
Rum vilayəti üzərinə hücum edərək müharibədə oranın hakimi Soltan
Bayazidə qalib gəlincəyə qədər xaraba halında idi. Teymur oradan
qayıtdığı zaman Bəyləqanı yenə əvvəlki kimi abad etdi. Oraya çoxlu əhali
topladı və haman arxı təkrar şəhərə çəkdirdi. Bir müddət bura abad idi.
Səfəvi padşahları və Nadir şah dövründə qoşunların Gürcüstan və Şirvan
tərəflərinə yürüşündən və Tiflis, Gəncə, Qarabağ, İrəvan və Naxçıvanı
zəbt etmiş osmanh dövləti qoşunları ilə edilən müharibədən Bəyləqan
təkrar viran oldu və əhalisi dağıldı. İndi arx xaraba halındadır.
Doğrudan da bu çox mənfəət verən böyük bir arx idi. Bu arxdan
suvarılan taxıl, çəltik və pambıq əkinləri, ipək qurdu üçün salınmış tut
bağları və başqa bitkilərin zəmiləri bol məhsul verə bilər. Demək olar ki,
bir çetvert
2
buğdadan 20 çetvertdən artıq məhsul əldə etmək olar.
Xüsusilə, çəltik və darı əkilərsə, təxminən bir çetvertindən əlli çetvertdən
artıq məhsul götürmək olar. Əkməyi də asandır. Belə ki, bu işi iki baş
öküzlə yaxşıca görmək olar. Əgər bu yerlərdə qayda-qanunla arxlar
çəkilsə, yəqin ki, 5-6 min ailə özləri üçün kəndlər və bağlar salaraq gen-
bol yaşaya bilərlər.
Bu böyük arxdan başqa, qədim zamanlarda Araz çayından Bəyləqan
şəhəri çölünə bir neçə arx da çəkdirilmişdi. Hər arxın başında
1
Hicri 635 - miladi 1237-1238
2
Bir çetvert-250 puddur.
241
100-200 evdən ibarət böyük və abad kəndlər var idi. Bu kəndlər taxıl,
çəltik, ipək və pambıq məhsulundan çoxlu mənfəət əldə edirdilər.
Bəyləqan şəhəri 300 il bundan əwəl xarabalıq olduğuna baxmayaraq,
mərhum Pənah xan və İbrahim xan hakimiyyətinin ilk dövrlərində bu
arxlar abad idi, mərhum xanlar bu arxların gəlirindən faydalanırdılar.
Arxların adları belədir:
1. Kürək arxı; 2. Luvar arxı; 3. Meymənə arxı; 4. Gəmiçi arxı; 5. Sarı
arx; 6. Ayaz arxı; 7. Qaşqay arxı; 8. Xan arxı.
Doğrudan da Qarabağ vilayətinin abı-havası yaxşılıqda, təmizlikdə və
gəlirdə cənnət kimidir və olduqca məhsuldardır. Əgər Qarabağ vilayətinin
rəiyyətləri sair vilayətlərin rəiyyətləri kimi gəlir əldə etməyə və əkin
işlərinə səy və cəhd etsələr, həddindən artıq varla-narlar. Camaatın
tənbəlliyinə baxmayaraq, Qarabağ vilayəti Rusiya dövlətinin himayəsi
altına daxil olandan və İran dövləti ilə sülh bağlandığı tarixdən etibarən
hər tərəfdə rahatlıq və asudəlikdir.
Yüksək olan Allaha şükür olsun ki, Rusiyanın mərhəmətli böyük
imperatorunun və əziz xaqanının əbədi olan dövlətinin bərəkətindən
burada çoxlu bağlar salınmış, zəmilər əkilmiş, arxlar çəkilmiş, mal və
heyvan misli görünməmiş bir dərəcədə artmışdır. Adamlar çox zaman,
qədim vaxtlardan bəri Qarabağa mənsub olan ata-baba yaylaqlarına və
qışlaqlarına yiyələnə bilmirdilər. Şükür olsun Allaha, indi onlara sahib
olub, tam xatircəmlik və firavanlıqla yaşamağa nail olmuşlar. Onların
dövləti, mülkü, mal-qarası ildən-ilə artmaqda və yaşayışları
yaxşılaşmaqdadır. O cümlədən Şuşa şəhərini göstərmək olar. Şuşanın
bazarı, küçələri və ali imarətləri böyük imperatorun əbədi dövlətinin
sayəsində həddindən ziyadə genişlənmiş və artmışdır. Şuşa şəhərinin xoş
havası və qalasının möhkəmliyi məşhurdur. Onun misli heç bir
məmləkətdə görünməmişdir.
Allah rəhmli və ədalətli padşahın mərhəmətini bu yerin əhalisinin
başının üstündən əskik eləməsin. Əlahəzrət böyük imperatorun və əziz
vəliəhdin rəhm və mürvətini ümum sədaqətli nökərlərinə və
xidmətçilərinə aid eləsin. Padşahın vilayətinin əhalisinə bədbəxtlik və
səadətsizlik nəsib etməsin. Amin.
242
|