Salam olsun İbrahimə

Şiyakuh 
Hüseyn Qəzənfəri 
1981-ci  ildə  ordunun  xüsusi  təyinatlı  bölməsində 
xidmət  edirdim.  Ordunun  Zülfüqar  briqadasının  silah-
sursat təminatı mənə tapşırılmışdı. 
Xüsusi  təyinatlı  Zülfüqar  briqadası  ordunun  nümunəvi 
əməliyyat  birləşmələrindən  biri  idi  və  çoxlu  şəhid 
vermişdi. Bu briqadanın döyüşçüləri Bəsic ruhiyyəli idilər, 
əksər  əməliyyatlarda  korpus  və  Bəsicdən  olan 
döyüşçülərlə çiyin-çiyinə vuruşurdular. 
Briqadanın  komandir  və  döyüşçülərinin  xüsusən 
müharibənin  ilk  illərindəki  qəhrəmanlıqlarının  müxtəlif 
səbəbləri  vardı.  Bu  səbəblərdən  biri  də  İbrahim  Hadi  adlı 
bir  cəsur  döyüşçünün  əməliyyatlarda  onlarla  birgə  iştirak 
etməsi idi.` 
Vəzifəmin  tələbinə  uyğun  olaraq,  1981-ci  ildə  hər  gün 
Gilanqərb,  İslamabad  və  digər  şəhərlərə  gedib-gəlirdim. 
Zülfüqar briqadası Gilanqərbdə yerləşmişdi. 
Mən  o  zamana  aid  xatirələrimi  elə  o  vaxt  yazmışam. 
Buna  görə  dəqiq  şəkildə  söyləyə  bilərəm.  1981-ci  ilin  23 
sentyabrında  Gilanqərbdən  çıxanda  Sərab  bulağı  adlı  bir 
yerdə  çoxlu  insanın  toplaşdığını  gördüm.  Maşından  enib 
onlara  yaxınlaşdım.  Döyüşçülər  Sərab  bulağına  çimməyə 
gedirdilər.  Yaxınlaşanda  gördüm  ki,  bir  qrup  döyüşçü 
zorxana idmanı ilə məşğuldur, digərləri də tamaşa edirlər. 
Meydançanın  kənarında  yaraşıqlı  bir  gənc  zərb  vurub 
ucadan  gözəl  şeirlər  oxuyurdu.  Hamı  toplaşmışdı  və 
onların idmanından həzz alırdı. 
Dostlarımdan  birinə  dedim:  "Bu  gənc  kimdir?  Necə 
qəşəng səsi var!" 

---

 
108 
Təəccüblə  dedi:  "Onu  tanımırsan?!  Tehrandan  İbrahim 
Hadidir, qərb bölgəsinin qəhrəmanı”. 
İllər ötsə də İbrahimlə ilk görüşüm hələ də yadımdadır. 
Ondan  sonra  onu  yenə  görmək  istəyirdim.  Bir  neçə 
gündən sonra bir işdən ötrü Gilanqərbə korpus uşaqlarının 
yanına  gedəndə  dedim:  "Ağa  İbrahim  Hadini  görə 
bilərəm?" 
Korpusun  uşaqları  məni  tanıyırdılar.  Onlar  dedilər: 
"İbrahim  Şəhid  Əndərzqu  partizan  dəstəsi  ilə  Bazideraza 
getdi.  Ola  bilsin  orada  partizan  əməliyyatı  həyata 
keçirilsin". 
Onu görməyi o qədər istəyirdim ki, Bazideraza getdim. 
İmam  Həsən  (ə)  bölgəsi  adlanan  bir  yerdə  korpusun 
uşaqlarını gördüm. Onlara yaxınlaşanda aralarından mənə 
doğru gələn ilk adam İbrahimin özü idi. 
Salam  verib  məni  qucaqladı  və  halımı  soruşdu.  Sanki 
illərdir  məni  tanıyırdı.  Bir  qədər  söhbətdən  sonra  dedim: 
"Mən  sizi  ziyarət  etmək  istəyirdim.  Əgər  əlimdən  bir  iş 
gəlirsə, qulluğunuzdayam". 
Ondan sonra onu bir neçə dəfə də Gilanqərbdə gördüm. 
Hər dəfə məni səmimi qarşılayırdı. 
Nəhayət,  Mətləülfəcr  əməliyyatına  hazırlıq  başlandı. 
Daha  yemək-yatmaq  bilmirdim.  Səngər  və  anbarları 
əməliyyat  yerinə  yaxınlaşdırmalı  idik.  Hər  gün  təmas 
xətində idim və əziz dostumu görürdüm. 
Mətləülfəcr  əməliyyatı dekabrın  11-də  baş  tutdu  və  iki 
gün  ərzində  əksər  məqsədlərinə  nail  oldu:  düşmən  sərhəd 
şəhərlərdən uzaqlaşdı və bir çox bölgələr azad olundu. 
Biz 
yalnız 
Bazideraz 
və 
Şiyakuhda 
bütün 
məqsədlərimizə  nail  ola  bilmədik.  Baziderazın  macərası 
genişdir, Şiyakuh isə Gilanqərbə yaxın bir dağdır və onun 
ən uca zirvəsindən bütün bölgə görünür. 

---

 
109 
Şiyakuh  İraq  üçün  xüsusi  əhəmiyyətə  malik  idi.  Buna 
görə də bütün əməliyyat boyu ən güclü müqavimətlə orada 
rastlaşdıq. 
Korpusun  seçilmiş  uşaqları,  Camal  Tacik  kimi 
komandirlər orada şəhadətə qovuşdular, amma Şiyakuhun 
hamısı azad edilmədi. 
Dağın  yarısı  bizim  əlimizə  keçdi,  zirvəsi  və  qərb 
yamacı isə düşmənin əlində qaldı. 
Əməliyyatdan  sonra  Zülfüqar  briqadasının  üçüncü  və 
dördüncü  batalyonları  Şiyakuha  və  onun  ətrafına 
yerləşdilər. 
Fevralın  4-də  Şiraz  könüllülərindən  iki  batalyon 
Zülfüqar  döyüşçüləri  ilə  yerlərini  dəyişdilər.  Üçüncü  və 
dördüncü  batalyonlar  gecə  ikən  geri  çəkilib  məzuniyyətə 
hazırlaşdılar. 
Canlı  qüvvənin  yerdəyişməsindən  xəbər  tutan  düşmən 
qüvvələri  həmin  gecə  hücuma  keçib  səhərə  qədər  atəş 
yağdırdılar. 
Səhər  çağı  həmin  iki  batalyonun  komandir  və 
əsgərlərinin bir qismi geri qayıtdı. Mən hələ bölgədə idim. 
Nə  baş  verdiyini  soruşanda  dedilər:  "Şiyakuh  süqut  etdi, 
bütün canlı qüvvəmiz sıradan çıxdı..." 
Onların  komandirləri  ilə  birgə  Zülfüqar  briqadasının 
qərargahına  getdik.  Onlar  briqada  komandiri  polkovnik 
Əliyariyə  izah  etdilər  ki,  biz  hələ  mövqe  və  səngərlərdə 
yerləşməmiş hücuma məruz qaldıq. 
Briqada  komandirinin  çadırından  çıxanda  fikirləşirdim 
ki, Şiyakuhun  azadlığından  ötrü  necə  qanlar  töküldü, indi 
isə asanlıqla əldən verdik. 
Dördüncü  batalyonun  komandiri  mayor  Cəfərinin  nə 
qədər  narahat  olduğu  yaxşı  yadımdadır.  O  deyirdi:  "Kaş 
bu yerdəyişməni etməyəydik!" 

---

 
110 
Üçüncü batalyonun komandiri mayor Toxmaçı da orada 
dayanmışdı və nə edəcəyini bilmirdi. 
Uzaqdan  iki  motosiklet  bizə  yaxınlaşdı.  Birinci 
sürücünü  görən  kimi  sevinib  ona  doğru  getdim.  Mənim 
səmimi dostum İbrahim idi. 
Motosikletlərdən  dörd  nəfər  endi.  İbrahim  çox  hirsli 
olsa  da,  mənimlə  gülərüzlə  görüşüb-öpüşdü,  sonra 
soruşdu: "Polkovnik buradadır?" 
– Bəli. Buyurun. 
Dördü  də  içəri  girdi.  İbrahimin  yanındakı  üç  nəfər 
danışmağa  başladı.  Onlar  həmin  gecə  Şiyakuha  hücum 
etməli 
olduğumuzu  söyləyir  və  əsaslandırırdılar. 
Deyirdilər ki, indi bu işi görməsək, gələn günlərdə düşmən 
maneələr quracaq və əməliyyata imkan olmayacaq. 
Polkovnik  dedi:  "Bu,  mənim  səlahiyyətimə  görə  bir 
qərar deyil. Gərək...” 
İbrahim  onun  sözünü  kəsib  dedi:  "Cənab  polkovnik, 
əgər siz edə bilməzsinizsə, biz hücum edərik".  Polkovnik 
Əliyari  İbrahimin  üzünə  baxıb  dedi:  "Yox,  əzizim,  biz 
sizin  yanınızdayıq.  İcazə  verin  düzgün  qərar  qəbul  edək. 
Mən bir saata sizə xəbər verəcəyəm". 
İbrahim  və  dostları  briqadanın  həyətində  bir  ağacın 
altında  oturub  polkovnikdən  xəbər  gözləyirdilər.  Mən 
onlara  yaxınlaşdım  və  bir  qədər  söhbət  etdik.  Onunla 
gələnlərin  korpus  komandirləri  olduqlarını  təxmin 
edirdim, çünki bölgəyə dair yaxşı məlumatları vardı. 
İbrahim  onları  mənə  təqdim  etdi.  Motosikletdə 
İbrahimin  yanında  oturan  gənc  Həmədan  korpusunun 
komandiri mühəndis Mahmud Şahbazi idi. 

---

 
111 
O  birilərin  biri  Möhsün  Vəzvayi,  digəri  də  Əli 
Müvəhhid Daneş idi.
3
  
Bir  saatdan  sonra  xəbər  öyrənmək  üçün  polkovnikin 
yanına  getdim.  Polkovnik  Əliyari  soruşdu:  "Biz  özümüz 
hücum edərik" – deyən gənci tanıyırsan?" 
Məndən  öncə  mayor  Toxmaçı  dedi:  "Mən  onu  yaxşı 
tanıyıram.  O,  Baziderazın  pəhləvanı  kimi  tanınır.  Cənab 
polkovnik,  bu  gənc  ikimizi  də  çiyninə  qoyub  Baziderazın 
başına  aparıb  gətirər.  O,  Gilanqərbə  gələndən  zorxana 
idmanı  təşkil  edib.  Mən  də  onun  məşqlərində  iştirak 
etməyə çalışıram. Çox sağlam gəncdir". 
Polkovnik  təsdiq  əlaməti  olaraq  başını  yellədi  və  dedi: 
"Şəxsi  heyətin  məzuniyyətini  ləğv  edin.  Bu  gecə  hücuma 
keçirik". 
                                                 
3
  Onların  hər  üçü  qərb  cəbhəsinin  mənəviyyatlı  komandirlərindən 
idilər və sonralar şəhid oldular. 

---

 
112