Seçilmiş əsərləri
ALTINCI VƏ SONUNCU FƏSIL
Yüklə 2,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
ALTINCI VƏ SONUNCU FƏSIL
Ayaqlarının altındakı qarı xırçıldada-xırçıldada, topuğacan qara bata-bata tamam bomboş, tamam sakit bir küçə ilə gedirdilər; avtomat telefonla evə zəng eləyib qızlara demişdilər ki, nigaran qalmasınlar, bir az havada gəzib gələcəklər. «Gül dedi bülbülə: – «Bağıma gəlmə...». – Yaman güldən, bülbüldən deyirsən a!.. – Soyuq deyil sənə? – Bu şubaya nə soyuq? Sənə soyuq olar, palton nazikdir. – Mənə soyuq deyil. – Keflisən də, ona görə... – Mən? – təəccüblə soruşdu və güldü. – Hə, əlbəttə, sən!.. – Züleyxa da güldü. – Bilirsən, bizim müdir də oradaydı e, yadımdan çıxdı sənə göstərim... – Neynirəm onu görüb? – Amma, vallah, Səlim Sürəyya yaxşı adamdı. – Axtarsan dünyada elə hamı yaxşı adamdı... – Mürsəl də? – Mən nə bilim e... – Bəs, sən nə bilirsən? – Onu bilirəm ki, dünyanın ən yaxşı adamı sənsən! 251
– A-a-a... – Əlipaşa ayaq saxladı. – Doğru deyirsən? – Mənim yalan danışmağımı görmüsən? – Yox... Çox sağ ol, Züleyxa... – Nə?
– Heç... – Nə olub e, sənə? – Heç nə... Ancaq... Ancaq bilirsən... Heç ... Züleyxanın da, nədənsə, gözləri dolmuşdu və gecənin qaranlığında sifəti görünməsə də, Əlipaşaya baxıb gülümsədi. Sonra Züleyxa özünü ələ aldı və dedi: – Sənə gərək təzə palto alaq! Gecə yarıdan keçmişdi. ... Sonra yavaş-yavaş səhər açılacaqdı... Hər tərəfi bürümüş o ağappaq qar görünməyə başlayacaqdı...
Yüklə 2,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|