Səh. 2-də Səh. 8-də Səh. 5-də Səh. 10-da İbrahimxəlil r e g I
Yüklə 2,62 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Müsahibə №09 (184) 30.06.2015 10 “Aydın Yol” qəzetinin suallarını Azərbaycan
- - Elektron və səsli kitablara münasibətiniz necədir
- - Dünya ədəbiyyatını daha çox hansı dildə oxuyursunuz
- - Tezliklə Azərbaycanda I Avropa Oyunları keçiriləcək. Bu oyunların Azərbaycan cəmiyyətinin həyatındakı rolu barədə nə
- - Maraqlıdır, özünüz necə, bu oyunlarda iştirak edəcəksinizmi
- - Yeri gəlmişkən, Sizi tez-tez premyeral- arda – tamaşalarda film təqdimatlarında görmək olur. Dəvət edirlər, yoxsa özünüz
- - Bəlkə də, Mətbuat Şurasının rəhbərinə belə bir sual ünvanlanmaq bir qədər qeyri- peşəkarcasına görünəcək. Amma yenə də
- - Sosial şəbəkələrdən istifadə nə qədər vaxtınızı alır
- Elmin NURİ Əflatun Amaşov: "Xoşbəxtlik, bəlkə də, çox kiçik məsələlərlə bağlıdır"
- Eltun Mehdioğlu Yaralıyam
- Füzuli qəzəlinə təxmis (beşləmə)
- On bir ay sultanı gəlib Ramazan
|
Osman Əliyev, Marneuli rayonundakı Kosalı ümumi məktəbinin metodist müəllimi. Maarif fədaisi və el ağsaqqalı “RegionPress” Ədəbiyyat №09 (184) 30.06.2015 11 Müsahibə №09 (184) 30.06.2015 10 “Aydın Yol” qəzetinin suallarını Azərbaycan Mətbuat Şurasının sədri Əflatun Amaşov cavablandırır - Əflatun müəllim, Moskva Dövlət Univer- sitetinin jurnalistika fakültəsini bitirmişiniz. İllərdir ki, Mətbuat Şurasına rəhbərlik edirsiniz. Ədəbiyyatla da yaxından ma- raqlanırsınız, kitab təqdimatlarında iş- tirak edirsiniz. Tanıyanlar deyir, yaxşı mütaliəniz var. Amma mən istərdim söhbətimizə jurnalistikanın, ədəbiyyatın da, elə ümumilikdə götürdükdə insanın da əsas ifadə vasitəsi olan sözdən, onun daşıdığı in- formasiyadan başlayaq... - Söz əvvəl yaranıb, yoxsa məna? Bu, tarixi mübahisədir. Yəqin, bəşəriyyət durduqca bu sual ətrafında mübahisələr davam edəcək və elə bizim ətraf aləmlə bağlı tam biliyimiz də heç vaxt kifayət qədər kamil olmayacaq. Dünyanın necə yaranması ilə bağlı müxtəlif nəzəriyyələr var. Sirli olduğu üçün də həyat bu qədər maraqlıdır. Biz bilmirik ki, bəşəriyyətin sonu nə zaman gələcək. Amma bu maraqlı məqamdır ki, dünya genişdir, böyükdür. Həyat mürəkkəbdir, ədəbiyyat da bu mürəkkəbliyin inikasıdır. Təsəvvür edin, alimlər hesablayıblar ki, bu gün qəzetlərin bir səhifəsindəki in- formasiya yükü XVII əsrdə insanın ömrü boyu yiyələndiyi biliyə bərabərdir. Bu gün bədii söz– kitab elektron vasitələrlə insanlara çatdırılır. Yəqin ki, bu proses uzun müddət davam edəcək və o, yeni-yeni formalarda oxucularının görüşünə gələcək. Bunlar tex- niki məsələlərdir. Amma söz qalır. Hisslər – nifrət, sevgi, paxıllıq ilk insan yaranan- dan mövcuddur. Bu gün o hissləri insanlara çatdıran vasitələr dəyişib. Məsələn, biz televi- zora baxırıq, mobil telefondan istifadə edirik, əvvəllər bunlar yox idi. Adi müqayisə aparaq. İndi Londona altı saata uçuruq, yüz il bundan əvvəl bir necə aya, bəlkə, daha cox müddətə ora çata bilərdik. Hədəf eynidir, amma vasitələr dəyişib. Ədəbiyyatda da belədir. İstər-istəməz onun həyatla ayaqlaşmalı olmasına adamın təəssüflənməyi gəlir. Məsələn, Dostoyevski- nin, Tolstoyun əsərlərinin qısa məzmununu bugünkü oxucuya çatdırmaq üçün bütün detalları, ayrı-ayrı səhnələri atmaq lazım gəlir. Hər halda, bu, insanlarda bədii ədəbiyyata həvəsi öldürür, amma mən elə bir dövrün, nəslin nümayəndəsiyəm ki, mənim vaxtımda kitab əlçatmaz olub, sevilib, daha yüksək dəyərləndirilirib. Düşünürəm ki, bizim nəsil bu gün tutduğu mövqeyə məhz oxuduğu kitabların sayəsində gəlib çıxıb. - Elektron və səsli kitablara münasibətiniz necədir? - Səsli kitabları elə də xoşlamıram. Elek- tron variantda kitabları daha çox səfərlər zamanı oxuyuram. Daha çox belə deməm mümkünsə ənənəvi kitabları sevirəm. Qox- usu, qalın kitablarda vərəqlərin çətin açılması məni cəlb edir. Bəzən işdə çox yorulanda Sa- birin “Hophopnamə”sini də açıb, hansısa şeiri ucadan oxuyuram. Ümumiyyətlə, məncə, kitab təkcə göz yaddaşına hopmur. Əgər orada təsvir olu- nan hisslər sənin içinə keçirsə, onları özününküləşdirə bilirsənsə, deməli, o əsər uğurludur. Adətən bu, şeirdə olur. Əvvəlcə sözlər göz yaddaşına, sonra düşüncəyə keçir. Orada təsvir olunanlar nə vaxtsa həyatında baş veribsə, bunu xatırlayırsan, yox, olmayıbsa, onu təsəvvüründə yaşayırsan. Yəni həmin şeirin qəbul olunmasında əksər duyğu üzvləri iştirak edir. Əli Kərimin şeirində belə bir bənd var:
İlk baxışdan, şeir sözlərin yanaşı düzümüdür. Amma onları yanaşı necə düzürsən? Sözlər necə obrazlaşır? Şeir insanın içindən gəlməlidir, insanın hissləriylə bağlı olmalidir. Misala qayıdaq. Xoşbəxtlik duyğusu insan özünü dərk edəndən olur. Yəni hər kəs hansısa məqamda özünü xoşbəxt sayır. Əslində, xoşbəxtlik hissi, bəlkə də, çox kiçik, cüzi məsələlərlə bağlıdır. Nəyinsə qiymətini onu itirəndən sonra bilirsən. Şairin bu şeirdə ustalığı ondan ibarətdir ki, o, həsrəti "dindirir", həsrət ona bir zamanlar nə qədər xoşbəxt olduğunu anladır. Ümumiyyətlə, şeiri çox sevirəm. Xüsusən Ramiz Rövşəni, Sabir Rüstəmxanlını, Vaqif Cəbrayılzadəni, Zakir Fəxrini ləzzətlə oxu- yuram. Gənclərin də yaradıcılığını izləyirəm. Seymur Baycanın, Qan Turalının kitablarını oxumuşam. Qismətin yazılarını da, şeirlərini də bəyənirəm. Şəhriyar del Geraninin şeirlər kitabı çox xoşuma gəldi. Onun
misraları yaddaşımda ilişib qalıb... Məncə, maraqlı tapıntıdır. Burada darıxmaq ifadəsinin fəlsəfi calarlari poetik dilə təsvir təsvir olu- nur... Bizim nasirlərdən Kamal Abdullanı çox qiymətləndirirəm. Mənim sevdiyim yazıçılar var. Hesab edirəm ki, hər bir insan bədii ədəbiyyatı mütaliə etməlidir. Yalnız texniki fənlərlə məşğul olan, bədii ədəbiyyat oxuma- yan adam bir qədər quru görünə bilər. Məsələn, hamımız bilirik ki, iki üstəgəl iki dörd edir. Amma ikinin üstə iki gəlib beş almaq üçün ədəbiyyatı bilmək lazımdır. Bu yaxınlarda Marsel Prustun "Svana doğru" əsərini təkrarən oxudum. Günorta idi, kitabı əlimə aldım ki, vərəqləyəm, bir də baxdım ki, artıq hava qaralıb.
- Dünya ədəbiyyatını daha çox hansı dildə oxuyursunuz? - Rus dilində oxuyuram. Ədəbiyyat sevgisi yaxşı müəllimlərin, yazıçıların, mühitin sa- yəsində yaranır. Yazıçı olmasan da, özünü ədəbi mühitin içərisində hiss edirsən. Bizim dövrümüz elə idi ki, istər-istəməz cəmiyyətdə fikirlər bədii formada ifadə olunurdu. Senzura vardı. Gertsenin bir sözü var, senzura nə qədər güclü olursa, həmin dövrdə bir o qədər güclü ədəbiyyat yaranır. Hazırda bizim cəmiyyət kitab oxumur. Burası da var ki, həmişə yeni nəsil özündən əvvəlkini bəyənmir. Üç yüz il əvvəl Abbas Tufarqanlı da bu barədə yazıb:
Zaman dəyişir və yeni nəsil onunla daha asan ayaqlaşır. Məsələn, bu gün baxırsan ki, 5-6 yaşlı uşaq mobil telefonun proqramına asanlıqla daxil olub istədiyi oyunu seçir. Bəlkə də, yaşlı adam bunu edə bilməz. Zamanla yeni texnologiyalar yaranır. Elm bəşərin inkişafında daha əhəmiyyətli yer tutmağa başlayır. Vaxtilə ərazisi böyük, əhalisi çox olan ölkələr zəngin hesab olunurdu. Sonra iqtisadiyyatı və or- dusu güclü olan ölkələr varlı dövlətlər hesab olunmağa başladı. İndi isə o ölkə güclü ölkə sayılır ki, onun zəngin informasiya resursları olsun. Məsələn, ABŞ dünyanı informasiya siyasəti ilə idarə edir. Bu yaxınlarda təhsilin cəmiyyətin inkişafında rolu ilə bağlı əsər oxudum. Orada deyilirdi ki, əgər üç nəslin arasında əlaqələr kəsilirsə, onların bərpası üçün yüz il vaxt tələb olunur. Təsəvvür edin ki, sovet dönəmi bitdi, 80-ci illərin sonunda böyük bir mərhələ başa çatdı, mitinqlər başladı. O mitinqlərdə bütün yaş təbəqələrindən olan in- sanlar, o cümlədən tələbə və şagirdlər iştirak edirdi. Sonra əhalinin yerdəyişməsi oldu, bəzi müəllimlər Azərbaycanı tərk etdilər. Bütün bunlar cəmiyyətə təsirini göstərdi. Həmin vaxt təhsildə müəyən boşluq yarandı. Dərslər yaxşı keçilmədi. Orta və ali məktəbi bitirənlər, evlənmə yaşı çatanlar evləndilər və övlad dünyaya gətirdilər. Aydın məsələdir, biri var təhsilli insan övlad yetişdirsin, bir də var təhsil səviyyəsi aşağı olan insan övlad böyüt- sün. Həmin boşluğun fəsadlarını yaşadıq. Müəyyən mənada nəsillər arasında əlaqə də kəsildi. İndi biz bu əlaqələri bərpa etməliyik. Etiraf etməliyik ki, sovet hakimiyyətinin güc- lü təhsil sistemi vardı. Bu gün də ölkənin ic- timai-siyasi həyatında məhz sovet dövründə təhsil alan insanlar mühüm rol oynayırlar, əsas yük onların çiyinlərindədir. Belə bir məqamda təhsilin xüsusi rolu var. Təhsili olmayan, elmə barmaqarası baxan xalqın gələcəyi yoxdur. O, mütləq böyük xalqların içərisində əzilməlidir. Bu gün dünyada birmənalı qaydada elmin dili ingilis dilidir. Dünyada çap olunan elmi ədəbiyyatın əksəriyyəti ingilis dilindədir. Konfranslar,simpoziumlar bu dildə aparılır. Biz inkişaf etmək istəyiriksə - özümüzə məxsus xüsusiyyətləri saxlamaq şərtilə - xarici dilləri, o cümlədən, ingilis dilini mənimsəməliyik. Bunun üçün də kifayət qədər resurslarımız var. Azərbaycan Prezidentinin sərəncamı ilə minlərlə tələbə Avropanın, Amerikanın, Asiyanın yüksək reytinqli universitetlərində təhsil almağa göndərilib. Onlardan xeyli hissəsi vətənə dönür. Bu istiqamətdə dövlət tərəfindən vacib addımlar atılmaqdadır. Hesab edirəm ki, yaradılan səmərəli imkanlardan istifadə etmək hamımızın borcudur.
- Azərbaycanda keçiriləcək I Avropa Oyunları ilə bağlı ciddi müzakirələr gedir və bu istiqamətdə fikirlərimi mən də müxtəlif yerlərdə, o cümlədən KİV-də bildirmişəm. Hətta yazı da yazmışdım. Bir məsələni qeyd edim: bu oyunların keçirilməsi ilə bağlı qərar verilənədək Azərbaycana bu qədər böyük etimadın göstəriləcəyi çox adamın ağlından da keçməzdi. Elə oyunların Bakıda keçiriləcəyi qətiləşəndən sonra da çoxları təəccübləndilər ki, necə olur, ilk Avropa oyunları İtaliyada, Fransadan, İngiltərədə deyil, bizim ölkədə baş tutur. Bu, Azərbaycana göstərilən böyük etimadın göstəricisidir. Amma təbiidir ki, mövcud istiqamətdə məsələlər reallaşmağa başlayanda müəyyən problemlər üzə çıxdı. Bilirsiniz ki, belə tədbirlərə hazırlıq üçün normalda 5-7 yeddi il vaxt ayırılır. Azərbaycan iki ildən də az müddətdə bu işi gördü. Avropa Oyunlarının Azərbaycan üçün daxili ictimai-sosial tərəfləri var. Amma biz daha çox məsələnin siyasi tərəfləri üzərində dayanırıq. Ölkəmiz üçün belə ciddi məqamda xarici qüvvələr bizə qarşı hücuma keçirlər. Çox cid- di problemlərimiz var. Onlardan ən mühümü torpaqlarımızın iyirmi faizinin işğal altında qalmasıdır. Bir milyondan çox qaçqınımız. var. Dünyanın əksər ölkələri də belə düşünürlər ki, əgər I Avropa Oyunları uğurla keçirilərsə, Azərbaycan xalqının qonşularla dostcasına yaşamaq qabiliyyəti, tolerantlığı dünyaya bir daha bəyan olunacaq və bu, həmin problemlərin həlinə müsbət təsir göstərəcək. Belə bir məqamda, əlbəttə, mötəbər idman hadisəsinə qara yaxmaq, həmin ərəfədə müəyyən prob- lemləri qabartmaq cəhdləri ölkəmizi gücdən salmaq niyyətindən irəli gəlir. Hesab edirəm ki, belə məsuliyyətli vaxtda üzərimizə düşən missiyanı layiqincə yerinə yetirməliyik. - Maraqlıdır, özünüz necə, bu oyunlarda iştirak edəcəksinizmi? - Əlbəttə, idman meydançalarından oyunları seyr edəcəm. Ümumən, indiki şəraitdə Azər- baycanda idmana marağı olmayan insanın mövcudluğunu təsəvvürümə gətirə bilmirəm. Bizim nəsil daha çox futbola üstünlük verirdi. Hətta demək olar, futbolla yaşayırdıq. Dünya çempionatına qalan günləri sayırdıq. Bu gün də mən futbol və şahmat çempionatlarını izləyirəm. Tələbəlikdə özüm də futbol oynamışam. Mosk- vada tələbələr arasında Azərbaycan yığmasında oynamışam və bir müddət də sərbəst güləşlə məşğul olmuşam.
- Moskvada təhsil alanda dostlarımla bü- tün premyeralarda iştirak edir, bütün yeni filmlərə baxırdıq. Biz beynəlmiləl yataqxa- nada qalırdıq. Bu da yeni filmlərdən daha tez xəbər tutmağımıza kömək edirdi. Açığı, o za- man düşünürdüm ki, yeni tamaşa varsa, onun premyerasında iştirak etmədən tam yaşamaq mümkün deyil. Əlbəttə, Bakıya gələndən sonra - 80-90-cı illərdə bu vərdiş bir qədər korşaldı. Bizdə premyeralar da Moskvadakı qədər çox deyildi. - Bəlkə də, Mətbuat Şurasının rəhbərinə belə bir sual ünvanlanmaq bir qədər qeyri- peşəkarcasına görünəcək. Amma yenə də bilmək istərdim, gündə orta hesabla neçə qəzet və saytizləyirsiniz? - Kompüterim və telefonum daim açıq olur. Azərbaycanda, demək olar ki, gündəlik qırxadək qəzet çıxır. İşə gələn kimi o qəzetlər stolumun üstündə olur. Amma hətta onları vərəqləməmişdən əvvəl də bilirəm ki, orada təxminən hansı yazılar var. Çünki gün ərzində, hətta gecə yatmazdan əvvəl də həmin qəzetlərin saytlarına nəzər salıram, xəbər portallarını mütəmadi izləyirəm, sosial şəbəkələrə ba- xıram. Artıq mətbuatda mizan-tərəzi dəyişir. Yer- dəyişmə müşahidə olunur - klassik jurnalistika artıq yerini onlayn jurnalistkaya verir. Bütün dünyada belədir. Əvvəlcə sosial şəbəkələrdə qaldırılan problem gündəmə çevrilir, bir müddət sonra, hətta bəzən elə həmin axşam aparıcı KİV-in əsas xəbərlərinə çevrilir. Bir müddət əvvəl “KİV” deyəndə qəzetləri nəzərdə tuturdular, XX əsrin 20-ci illərində ra- dio yarandı və dedilər ki, qəzetlər gündəmdən çıxacaq, belə olmadı. 50-ci illərdə televizi- ya meydana çıxdı, onda yenə söylədilər ki, qəzetlərin sonu çatıb, amma bu da olmadı, bu gün də internet jurnalistikası yaranıb. Amma o da klassik jurnalistika ilə nə qədər mübarizə aparsa da, onu sıradan çıxara, əhəmiyyətini azalda bilmir. Çünki onların missiyaları fərqlidir. Məsələn, klassik jurnalistika - televiziyalar, qəzetlər, radio və agentliklər müvafiq qanunvericilik çərçivəsində fəaliyyət göstərir, amma onlayn jurnalistika dünyanın heç bir yerində çərçivələrə sığmır. Yalnız ümumi prinsiplər gözlənilir - terrorizmin, nar- kotiklərin, zorakılığın, insan alveri və porno- qrafik materialların təbliği yolverilməzdir. Bundan kənarda internet jurnalistikası və sosial şəbəkələr tam azaddır. Onlar da bundan istifadə edərək, klassik jurnalistikaya bəzən çox böyük zərbələr vurur. Bu gün demək olar ki, ictimai fikir əsasən onlayn jurnalistikada formalaşır, sonra klassik jurnalistikaya keçir. Mövcud durumda bərabər mübarizə şansları əldə etmək üçün qəzetlər də öz xəbər portallarını və ya elektron versiyalarını yaratdılar. Amma müşahidələr onu da göstərir ki, tədricən ənənəvi jurnalistika öz yerini onlayn jurnalis- tikaya verəcək. Proseslər ona gedir. - Sosial şəbəkələrdən istifadə nə qədər vaxtınızı alır? - İmkan olduqca baxıram. Məni orada gündəm daha çox maraqlandırır. Söhbətləşdi: Rəbiqə Akademiyanın alimi: “Nəsimi haqqında iddialar yanlışdır” “Nəsiminin Azərbaycanda anadan olmadığını əvvəllər də deyiblər. Müəyyən müddət Azərbaycandan kənarda yaşayan bir alimimiz deyirdi ki, o, İraqda kiçik bir qəsəbədə anadan olub”.
Bunu Modern.az saytına açıqlamasında AMEA-nın Şərqşünaslıq İnstitutunun əməkdaşı, filologiya elmləri doktoru Sənan İbrahimov deyib. Azərbaycanın orta əsr hürufi şairi Nəsiminin yad ölkədə doğulduğu haqda iddialarla razılaşmayan alim onun doğum yerinin başqa ərazi yox, məhz Şamaxı olduğunu göstərir: “Hətta belə də deyirdilər ki, guya “Nəsimi” onun təxəllüsü yox, doğulduğu yerin adı ilə bağlıdır. Amma biz bununla qəti razılaşmırıq. Bu sahənin alimlərinin Nəsimşünaslıqla bağlı araşdırmaları çoxdur. Elə təkcə Şamaxıdakı “Şah Xəndan” qəbiristanlığını göstərmək kifayətdir. Şah Xəndan Nəsiminin böyük qardaşı olub. Ona Şamaxıda Jəmu-Dəmun deyirdilər. O da şeir yazıb, amma az yaşayıb. Əgər bu gün Şah Xəndan qəbiristanlığı Şamaxıdadırsa, Nəsimini də ordan say- maq olar. Hələ bu faktlardan yalnız biridir”. Elmin NURİ Əflatun Amaşov: "Xoşbəxtlik, bəlkə də, çox kiçik məsələlərlə bağlıdır" Ədəbiyyat №09 (184) 30.06.2015 11 Müsahibə №09 (184) 30.06.2015 10 Xoşbəxtəm mən Bu necə gülüşdü, necə baxışdı, Gözlər səni gördü, ürək alışdı. Sənin gözəlliyin mənə tanışdı, Səni sevdiyimçün çox xoşbəxtəm mən. Gözəllik, həm ağıl, ismət səndədi, Böyüyə, kiçiyə hörmət səndədi, Bəxtimə yazılan qismət səndədi, Səni sevdiyimçün çox xoşbəxtəm mən. Görüb qınamasın insanlar məni, Ürək alovlanır görəndə səni, Mənim həyatımsan, qəlbimin təni, Səni sevdiyimçün çox xoşbəxtəm mən. Görüb gözlərini olmuşam vurğun, Qəlbimin sahibi ey yar, sən oldun. Gör səni nə qədər çox sevir Eltun, Səni sevdiyimçün çox xoşbəxtəm mən.
Son məktubam, açma məni, Xəlbir edib saçma məni, Belə qoyub qaçma məni, Bilmirsənmi yaralıyam? Bənövşətək boyun buran, Qəlbi qırıq yolda duran, Hey başıma sığal vuran, Bilmirsənmi yaralıyam? Cavan ölüb bələyənim, Başıma daş ələyənim, Mənim üçün mələyənim, Bilmirsənmi yaralıyam? Görmür gözüm, bəzənmərəm, Addım atıb gəzəmmərəm, Halım yoxdu əzəmmərəm, Bilmirsənmi yaralıyam? Dostum olub ələ baxan, Çörək verib başa qaxan, Ələrimə kələb toxan, Bilmirsənmi yaralıyam? Sürünmüşəm kölgə kimi, Düşmən alan bölgə kimi, Xalqı köçən ölkə kimi, Bilmirsənmi yaralıyam? Mənə qardaş deyən həbib, Dərdə dərman gəzən təbib, Soruşma ki, nədir Rəbib, Bilmirsənmi yaralıyam?
Müttəsil kimdi məni bu eşqə təhrik edənim? Gül kimi təşnədəyəm qovrulacaqdır çəmənim, Qeydimi çəkənim yox, gen gəzir dərdi bilənim, “Pənbeyi-daği-cünun içrə nihandır bədənim, Diri olduqca libasım budur, ölsəm – kəfənim.” Taledən cəfa enir, eşqimə olmuram nail, Eşq odu yandıracaq keçsə də illərlə fəsil, Ürəyim hökm eyləyir: canı qoru, sevgini sil. “Canı canan diləmiş, verməmək olmaz, ey dil! Nə niza eyləyəlim, ol nə sənindir, nə mənim.” Eşqin zirvəsindəyəm, enəmmirəm fövqündən, Cəfası nə güclüdür, çıxammıram sövqündən, Vəslin aludəsiyəm, doyammıram zövqündən, “Daş dələr ahım oxu, şəhdi-ləbin şövqindən, Nola zənbur evinə bənzəsə beytülhəzənim.” Eşqin öz hökmünü gör, cövrü böyük qüdrətdir, Eşqsiz insan olanın ömrü-günü zillətdir. Eşqin bol möhnəti də aşiqlərə nemətdir, “Tövqi-zənciri-cünun daireyi-dövlətdir, Nə rəva kim, məni ondan çıxara zəfi-tənim.” Məhəbbət dəryasıdı çıxmağa yoxdur hünərim, Mənə bir təbib deyin, təşrih edə dərdi-sərim, Ciyərin qanı kimi sel tək axır qanlı tərim: “Eşq sərgəştəsiyəm, şeyli-sirişk içrə yerim, Bir hübabəm ki, həvadan doludur pirəhənim.” Ləblərin bal kimidi, əsil dildarım sənsən, Eşqimə meylin olub, eşqi nurlu bir şəmsən, Gülşəndə rayihəli, yaz ətirli bir gülsən, “Bülbüli-qəmzədəyəm, bağü-baharım sənsən, Dəhənü qəddü rüxün, qönçəvü sərvü səmənim.” Gülməmməd, gül fəslidi yaz, reyhandı azarın, Aləmə eşqin böyük, şirin gəlsin baharın, Eşq ilə biz də sevək təkrarını tacidarın: “Edəmən tərk Füzuli, səri-kuyin yarın, Vətənimdir, vətənimdir, vətənimdir, vətənim!..” On bir ay sultanı gəlib Ramazan Ruzumuz süfrədə, həm bucaqdadır, On bir ay sultanı gəlib Ramazan. Qəlbimiz niyyətli, əllər haqdadır, Bizdən çevrilməsin nəzərin, rizan, On bir ay sultanı gəlib Ramazan. Sayəndə paklaşıb biz olmuşuq pak, Çatırıq niyyətə mömin insantək, İlahi, dünyanı əminliyə çək, Sənsən hər bir işi yaxşıya düzən, On bir ay sultanı gəlib Ramazan. Ramazan ayıdır, şad olsun aləm, Qalmasın dünyada nə kədər, nə qəm, Tanrının eşqilə sevinəm, güləm, Qoy olsun Ramazan dillərdə gəzən, On bir ay sultanı gəlib Ramazan. Zalım ürəklərə məhəbbət ensin, İlıq nəfəsinlə qəlbim isinsin, Danışmayan dillər danışıb dinsin, Söyləsin haqları qoy doğru, düzən, On bir ay sultanı gəlib Ramazan. Təmənna edirik Allahımızdan, Nəzər et, rəhm qıl, keç günahımızdan, Bir əsər qalmasın dərd-ahımızdan, Səbr elə, naşükür olma, ey insan, On bir ay sultanı gəlib Ramazan. Müqəddəs gecədir Qədir gecəsi, Tanrıya tez çatar bəndənin səsi, Saf olsun bu qoy saf düşüncəsi, Duru düşüncə ilə yaşayar cahan, On bir ay sultanı gəlib Ramazan. Yayın bəd əməldən, pisliyi unut, Tanrıya yaxın ol, hər vaxt oruc tut, Əl aç Yaradana, itirmə ümid, Niyyətə yetişmək olacaq asan, On bir ay sultanı gəlib Ramazan. Qədir gecəsində enibdir Quran, Ramazan ayını biz edək bayram, Səcdə qıl, dua et, Əzizli Qurban, Səcdənlə Tanrıdan mərhəmət qazan, On bir ay sultanı gəlib Ramazan.
Yüklə 2,62 Mb. Dostları ilə paylaş:
|