Susma, ürək…
107
İnsan şeytan olub, şeytan lənətdə,
Kimi ehtiyacda, kimi zillətdə.
Kiminin günləri keçir işrətdə,
Kimi baş götürüb qaçır həyatdan.
Zər ərlik eyləyir toyda, büsatda,
Min qulaq kəsilir bir çathaçatda.
Kiminin mənliyi palaztək altda,
Kimi mənlik üçün keçir həyatdan.
Kiminin yolunda qurulub tələ,
Kiminin belində ağır bir şələ.
Bir gün səs düşəcək mahala, elə,
Şiruyə yüklənib köçür həyatdan.
GƏLƏR
Tənbəllik qadına ləkə gətirməz,
Qadının ləkəsi ismətdən gələr.
Kişiyə alçaqlıq, kişiyə töhmət,
Kəm qeyrətdən gələr, minnətdən gələr.
Acgözün həvəsi vardan, sərvətdən,
Paxılın nəfəsi kindən, küdrətdən,
Yaxşının sorağı hörmət, izzətdən,
Yamanın sorağı lənətdən gələr.
Şiruyə, susmasın hikmətli səsin,
Qanana örnəkdi eşqin, həvəsin.
İnsafı, mürvəti olan hər kəsin
Süfrəsi halalca zəhmətdən gələr.
|
