Susma, ürək…
193
Vəsfi halı götürübdü dünyanı,
Gəzir bədnəzərdən ürkək, pünhanı.
Göllər sonasıdı, çöllər ceyranı,
Şax vüqarlı bir tərlandı bu gələn.
Yalvarım aşiqtək sanasın məni,
Çəksin imtahana, sınasın məni,
Qınayır el-oba, qınasın məni,
Şiruyəyə şux canandı bu gələn.
ÇİRKİNİ
Vermərəm vəfasız yüz gözəllərə,
Bir əhli hal, bir vəfalı çirkini.
Şam bilib başına dolanar könül,
Əhdi, eşqi bir səfalı çirkini.
İstəmirəm sürməli göz, qələm qaş,
Qorxuram məni də eyləyə çaş-baş.
Müqəddəs bilirəm eşqimə, qardaş –
Namusu pak, o həyalı çirkini.
Şiruyə istəməz işvəli tellər,
Ədalı baxışlar, çirkin əməllər.
Öləndə üstümə gətirin, ellər –
Ayaqları xoş səyalı çirkini.
Dostları ilə paylaş: |
