Bacar düşmənini dostuna çevir,
Düşmənə çevirmə oğul, dostunu.
Bütün dostlarından gərəkdir sənə,
Buraxma əlindən ağıl dostunu.
İgidin, igidlik tacı dəyişməz,
Yüz calaq vursan da acı dəyişməz,
Çölü dəyişsə də, içi dəyişməz,
Tez eylə başından paxıl dostunu.
Ayrılıq belə düşdü
161
Demə ataların gümanı yalan,
Şöhrətə uyanın imanı yalan.
Dost sayma ilqarı, peymanı yalan,
Əfsanə dostunu, nağıl dostunu.
Atanın oğluna bu son dərsiydi,
Onun dada çatan nəsihətiydi.
İlham da xoş bilib o nəsihəti,
Fikrində, işində qətidi, qəti.
Atdığı addımı inamlı atır,
Zəhmətdən yapışıb, arzuya çatır.
Gah Bakıda olur, gah Türkiyədə,
Nəsihəti unutmayır heç vədə.
|
