177
Сечмяляр (шеирляр)
Qəmlər daldalandı dərd sarayıma,
Bir kimsə yetmədi nədən dadıma?
Mən külü sovrulmuş bir boş ocağam,
Közümdən alışıb yanacam hələ.
Ən yüksək zirvədə dayanacağam,
Ordan bircə zərrə düşməmiş ələ…
Dumanı dağılmış bir Şahdağıyam,
Mənə əsər etməz nə boran, nə qar.
Sənlə Şadimanam, sənsiz ağıyam,
Çox-çox yazılmamış ağ vərəqim var.
Dostları ilə paylaş: