Shirin xanim Sechmeler 4-cu ktab indd

CAMAL /hiddətlə/
Bax qonşun Nicata, gör nə gündədi,
Bilmirsən, dünyada pulsuzluq nədi?
Guya həkimliyi qurtarıb qızın.
Düzəldə bilmirəm heç vaxt ağızın,
Bir gündə neçə yol paltar dəyişir.
Xalq acından ölür nə hay, nə həşir?!
NABAT /istehzayla/
Eh, xalqdan bizə nə? Xalqa nə olur?
Küçədə qırılır, saralıb solur.
Keçsin hər anımız, dövranımız xoş,
Ayıq başdan, min yol, yaxşıdır sərxoş.
/Qapı döyülür. Nabat qapıya tərəf gedir, Aytən və 
rəfiqəsi, bahalı dəri kürklərdə, içəri daxil olur./ 
CAMAL /acıqlı/
Ay qız, de sabahdan harda itmisən?
Yenə Günaygildə yəTqin bitmisən.

---

263
Сечмяляр (шеирляр)
AYTƏN /işvəylə/
Köhnə fikirliyi buraxın, ata,
Açıq gözlə baxın, siz bu həyata.
Namus da, şərəf də kasıblar üçün,
De, bu həqiqəti duymursuz neçin?
Namusun güdənlər acından ölür,
O gözəl Səbaya qonşular gülür.
Bizə qulluqçudur, o gözəl mələk,
Dörd uşağa yoxdu bir qarın çörək.