3)İnsan çətinliklərin qoynunda tərbiyə olunur
Bir daha təkrar edirik ki, insan heç vaxt özü-özünü çətinliyə salmamalıdır. Eyni
zamanda, çətinliklərlə üzləşdikdə insanın qüdrəti, ruhiyyəsi artır. Polad parçasının isti
kürənin içində qızdırılaraq döyülməsi onu möhkəmləndirdiyi kimi, eləcə də insan
çətinliklərlə üz-üzə gəldikdə iradə və ruhiyyəsi möhkəmlənir.
Müharibə pis şeydir. Lakin bəzən ola bilsin, çətin müharibə böyük bir millətin başını
ucaltsın, ayrıseçkiliyi vəhdət və həmrəyliyə çevirsin.
Əlbəttə bütün insanların, bütün millətlərin çətinliklərə qarşı göstərdikləri müqavimət
bərabər və eyni səviyyədə deyil. Bəzi insanlar çətinliklərin qarşısında aciz qalaraq məyus
olur və mənfi nəticə yaradırlar. Bəziləri isə, çətinliklərlə üzləşdikdə mübarizəyə qalxaraq öz
zəif cəhətlərini islah edirlər.
Çətinliklərlə üzləşdikdə insanların əksəriyyəti səthi və nisbi hökm verdikləri üçün
yalnız onun çətinliklərini, acılığını və mənfi cəhətlərini nəzərə alırlar. Həmin hadisənin
müsbət cəhətləri isə nəzərdə tutulmur.
Əlbəttə, biz həyatda baş verən bütün çətin hadisələrin müsbət cəhətinin olduğunu
demirik. Ancaq heç olmasa, bir qismi bu cürdür.
Əgər böyük alimlərin həyatına diqqət yetirsəniz, görərsiniz ki, onların əksəriyyəti
çətinliklər icərisində böyümüş və elmi dərəcələrə yüksəlmişlər. Naz-qəmzə, eyş-işrət
içərisində böyümüş insanlar heç vaxt belə məqamlara yetişə bilməzlər. Yetişsə də, həddən
artıq az insanlar yetişər.
Əsl hərbi komandirlər uzun müddət çətinliklərin, odun-alovun və müharibənin
içərisində olanlardır. Həqiqi iqtisadçılar iqtisadi böhran vəziyyətində olan bazarlarda ticarət
və müamilə edənlərdir. Əsl siyasətçilər isə, siyasi prblemlərlə üzləşənlərdir.
Qısa sözlə desək, çətinliklər insanı öz qoynunda böyüdür və tərbiyə edir.
Qurani-Məcid belə buyurur: «Ola bilsin ki, sizdə nifrət doğuran hər hansı bir şeydə
Dostları ilə paylaş: |