SiNDİRİm sistemi hastaliklari

HİATUS HERNİASI, GASTROÖSEFAGAL İNVAGİNASYON VE REFLUX

Köpeklerde ösefagusun diaframatik hiatusu veya distal ösefagus sfinkterinin anatomik veya fonksiyonel bozuklukları görülebilir. Bu bozukluklar; Gastroösefagal invaginasyon, midenin toraks içine hiatus herniası ve gastroösefagal reflux olarak 3 grup altında toplanabilir.

Hiatus herniası bulunan köpeklerde, cinefloroskopik muayenelerde belirgin bir reflux vardır. Gastroösefagal invaginasyon, genç köpeklerde özellikle Alman Shepherd ırkında çok sık gözlenir. Başlıca klinik semptomlar regürgitasyon, kusma ve hazımsızlıktır. Gastrik mukoza hemorajisi nedeniyle, kusmukta kahve telvesi şeklinde kan görülür. Gastroösefagal invaginasyonu megaösefagustan ayırt etmek güç olabilir. Gastroösefagal reflux bulunan köpeklerde hiatus herniası da bulunabilir. En çok görüldüğü dönem, 2 ay ile 5 yıl arasıdır. Sık oluşan regürgitasyon, kanlı kusmuk, ağızda salivasyon ve yeme süresinin uzaması en yaygın bulgulardır. Reflux veya herniasyonun derecesi değişebilir ve klinik semptomlarla ilgili değildir.

Teşhis: Kontrast cineflorografi ile konur. Ösefagoskopide mukozal hiperemi, erozyon ve ülserler, yangısal plaklar, kanlı sekresyonlar ve dilate olmuş kaudal ösefagal sfinkter belirlenir. Bununla beraber, akut vakalarda makroskopik ve mikroskobik değişiklikler minimumdur. Ayrıca endoskopiyle alınan biyopsi materyali de değerlendirilir.

Tedavi: Medikal veya şirürjikal yolla olur. Gastroösefagal refluksa bağlı gelişen sekonder ösefagitisin tedavisinde; refluxun minimuma düşürülmesi, sfinkter tonusunun artırılması, reflux olan sıvının asiditesinin düşürülmesi ve ösefagal asit klirensinin artırılması amaçlanır. Düşük yağlı ve yüksek proteinli gıdalar kaudal ösefagus sfinkter basıncını artırabilir. Antiasit içeren gıdaların sık ve az miktarlarda verilmesi, bazı köpeklerde düzelmeyi sağlayabilir. Antiasitler, H2 reseptör blokerleri, proton pompası inhibitörleri kullanılarak gastrik asidite düşürülür. Ösefagal hiatusun, fundoplikasyon ile kapatılması başarılı olmuştur. Bu köpeklerin Cimetidine ile tedavisi, klinik semptomların kontrolünde faydalı olabilir. Sıvı formda antiasitler sık aralıklarla (her 4 saatte bir) verilmelidirler. Ancak bu zor olduğundan Cimetidine (4 mg/kg, 6-8 saat aralıklarla) ve Ranitidine (3 mg/kg, 12 saat arayla) verilmesi daha faydalıdır. Yine gastrik asit üretim inhibitörleri; nistidine, fomatidine (1 mg/kg, 12-24 saat arayla, oral yolla) ve proton pompası inhibitörleri Omeprazole’de etkilidir. Bethanechol (köpekler: 5-25 mg, kedi: 2.5-5 mg oral yolla 8 saat aralıklarla) ve metoclopramide (0.2 mg/kg, 8 saat arayla) ösefagal asit klirensini, sfinkter basıncını ve gastrik boşalmayı artırır.