Siyasi. İDeolojiler

R adikal Feminizm
Kadının özgürleşmesi (
emancipation) 
Ataerkillik 
Kız kardeşlik 
Kişisel siyasîdir 
Özel alanı değiştir 
Toplumsal cinsiyet eşitliği 
Cinsiyet siyaseti 
Devrimci değişim 
Bilinç yükseltme
Liberal Fem inizm
Kadının özgürlüğü 
Toplumsal cinsiyet eşitsizliği 
Bireyselcilik 
Geleneksel siyaset 
Kamusal/özel ayrımı 
Kamusal alana giriş 
Eşit haklar/fırsatlar 
Reform/aşamacılık 
Siyasî eylemcilik
ve değişmez farklılıkları vurgular. Buna bir örnek özellikle Fransa ve A B D ’de güçlü olan "kadın le­
hine” konumdur. Firestone’un kadının çocuk doğurma ve çocuk büyütme lânetinden kurtarılması 
gerektiği inancının tam aksine bu konum, olumlu doğurganlık ve annelik erdemlerini över. Kadın­
lar “daha fazla erkek” gibi olmaya çalışmamalıdırlar. Onun yerine kadınları birbirine bağlayan kız 
kardeşlik bağını görmeli ve kucaklamalıdırlar. Dolayısıyla kadın lehine konum, kadının tutum ve 
değerlerinin erkeğinkinden farklı olduğunu kabul ediyor, ancak erkeklerin asla tamamen takdir 
edemeyeceği ve geliştiremeyeceği yaratıcılık, hassaslık ve ilgililik özelliklerine sahip olduklarından 
kadınların bazı açılardan erkeklerden üstün olduklarına işaret ediyor. Bu tür fikirler, Dokuzuncu 
Bölüm’de ele alman eko-feminizm ile ilişkilendirilmiştir.
Erkek ve kadın arasındaki değişmez farklılıkların kabul edilmesi, bazı feministleri kültürel bir 
feminizme doğru götürmüştür; bu hareket, siyasî aktiflik içeren bozuk ve saldırgan erkek dünya­
sından, siyasetten uzak, kadın merkezli bir kültür ve hayat tarzına geri çekilme ile açıklanabilir. Bazı 
feministler tam tersine siyasî bakımdan iddialı ve hatta devrimci olmuştur. Cinsiyet farklılıkları d o ­
ğalsa ataerkilliğin kökleri erkeğin kendi içinde yatar. “Bütün erkekler”, fiziksel ve psikolojik açıdan 
“bütün kadınlar’ a baskı yapma eğilimindedir; başka bir ifadeyle “erkekler düşmandır.” Bu, açıkça 
feminist ayrımcılığa önderlik etmektedir. Erkekler saldırganlık, hâkimiyet ve yok etmeye adanmış 
baskıcı bir “cinsiyet sınıfı’ nı oluşturur; dolayısıyla kadın “cinsiyet sınıfı” “evrensel kurban’dır. Ör­
neğin Susan Brownmiller’in Against Our Will’i ( İrademize Karşın, 1975), erkeğin kadına fiziksel ve 
cinsel istismar süreci ile hükmettiğini vurgular. Erkekler bir “tecavüz ideolojisi” yaratmıştır, bu ise 
“bütün erkeklerin bütün kadınları bir korku hâlinde tuttukları bilinçli bir aşağılama süreci” anla­
mına gelir. Brownmiller erkeklerin kadınlara tecavüz ettiklerini çünkü, “biyolojik açıdan tecavüz 
etme kapasitesi’ ne sahip olduklarını ve tecavüz etmeyen erkeklerin bile yine de kadınlar arasında 
tecavüzün neden olduğu korku ve endişeden faydalandıklarını ileri sürer.

---

Bu yönde argüman getiren feministler, bunun kadının kişisel ve cinsel davranışını çok etkile­
diğine inanırlar. Cinsel eşitlik ve uyum imkânsızdır, çünkü erkek ve kadın arasındaki bütün ilişkiler 
baskı içermek durumundadır. Dolayısıyla heteroseksüel kadınların, tam olarak gerçek doğalarını 
göremeyen ve “kadın kimlikli” olamayarak “erkek kimlikli” olduğu varsayılır. Bu ise siyasî lezbi- 
yenliğe neden olmuştur, yani cinsel tercihin kadınlar için siyasî açıdan önemli bir mesele olduğu 
ileri sürülür. Sadece bekâr kalan veya lezbiyenliği seçen kadınlar kendilerini erkek baskısından ka­
çabilen “kadın kimlikli kadınlar” olarak görebilir. Ti-Grace Atkinson’un ifade ettiği gibi, “feminizm 
teoridir; lezbiyenlik ise uygulamadır.” Ancak ayrımcılık ve lezbiyenlik konuları kadın hareketini 
derin biçimde bölmüştür. Feministlerin çoğunluğu, bu tür uzlaşmaz konumları geleneksel erkek 
toplumuna yayılan kadın nefretinin çarpıtılmış bir yansıması olarak görüyor. Bunun yerine cinsi­
yet eşitliği hedeflerine ve cinsiyet ayrımı taraftarı olmayan bir toplumda erkek ve kadın arasında 
uyum sağlamanın mümkün olabileceği inancına sâdık kalıyor. Bu yüzden cinsel tercihin kesinlikle 
bir kişisel tercih olduğuna ve siyasî bir bağlılık meselesi olmadığına inanıyor.