Stiven Kinq Yaşıl Mil
Yüklə 3,44 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
www.vivo-book.com
262 – Siz də gəlirsiniz, uĢaqlar? – Yox, – Din cavab verdi. – Bizim baĢqa iĢlərimiz var. Lakin sən onlara göstər, göstər ki, luizianalı oğlan əlindəki çəkici yerə qoyub, əsl iĢə baĢlayanda nələr olur! – Narahat olma! – Onun üzündə elə fərəh və xoĢbəxtlik dolu təbəssüm göründü ki, bir anlıq törətdiyi ağır cinayətləri unutdum və hətta ona ürəyim acıdı. Bu necə dünyadır biz yaĢayırıq, Ġlahi, necə dünya!
Delakrua birdən Con Koffi tərəfə döndü, onlar arasında qəribə və kövrək dostluq bağları əmələ gəlmiĢdi. Buna bənzər dostluq münasibətləri ölümə məhkum edilmiĢlər arasında tez-tez yaranırdı. – Göstər onlara, Del, – Koffi ciddi tərzdə dedi. – Onun bütün fəndlərini onlara göstər. Delakrua baĢını yırğalayaraq əlini çiyninə tərəf apardı. Mister Cinqlz bir platformadan baĢqasına keçirmiĢ kimi onun çiynindən əlinə keçdi və Delakarua siçan olan əlini Koffinin kamerasına tərəf uzatdı. Bunu görən Con Koffi iri barmağını barmaqlığın arasından siçana tərəf uzatdı və mən Allahın lənətinə gəlim – əgər siçan da, lap balaca it kimi, boynunu irəli uzadıb, onun barmağının ucunu yalamadısa. – Hə, Del, gəl gedək, bəsdir burada qurdalandın, – Burtus onu tələsdirdi. – Bu camaat öz evlərindəki naharı təxirə salıb ki, sənin siçanının çıxardığı oyunlara tamaĢa eləsinlər. – Bu, əlbəttə ki, yalan idi – Anderson hər gecə saat səkkizə qədər orda olmalı idi; Delakruanın
www.vivo-book.com
263 “Ģousuna” baxmaq üçün onun gətirdiyi nəzarətçilərə gəlincə isə, onlar həbsxanada daha gec saatlara qədər qalmalı olacaqdılar – növbələrinin bitməsindən asılı olaraq, gecə saat on bir, ya da on ikiyəcən. ġtatın paytaxtından gəlmiĢ siyasətçi isə, böyük ehtimalla, borca götürdüyü qalstuku taxmıĢ idarə qapıçısı olacaqdı. Lakin Delakruanın bütün bunlar haqqında bir Ģey öyrənməsi mümkün deyildi. – Mən hazıram, – Delakrua dilləndi. Onun danıĢıq tərzində insanlarla ünsiyyət qurmaq qabiliyyətini hələ də qoruyub saxlamağa nail olmuĢ böyük bir ulduzun ədası hiss olunurdu. – Hə, gəl gedək! – Brutus Mister Cinqlzı çiyninə oturtmuĢ Delakruanı YaĢı Mil ilə bayıra müĢayiət edərkən, Delakrua artıq tamaĢa haqqında elan verməyə baĢlamıĢdı. – Messieurs et mesdames? Bieavenue au cirque de mousie! (Xanımlar və cənablar! Siçan sirkinə xoĢ gəlmiĢsiniz!) – Bütün fikri ilə öz xəyal dünyasına dalmıĢ olsa belə, o, Persidən bir xeyli aralı keçdi və ona soyuq və etimadsız baxıĢlarını zillədi. Harri ilə Din, Uortonun (bu tip heç yerindən belə qımıldanmadı) kamerasının qarĢı tərəfindəki boĢ kameranın önündə ayaq saxladılar. Onlar Brutusun gəzinti həyətinə çıxan qapını açmasına və Kold Mauntin həbsxanasının böyük və nüfuzlu nümayəndələrinin önündə tamaĢa göstərməsi üçün Delakruanı bayıra çıxarmasına baxdılar. Biz qapı yenidən kilidlənənə qədər gözlədik və sonra mən öz kabinetimə tərəf baxdım. Qadın əndamını xatırladan ensiz kölgə hələ də dəhlizin
www.vivo-book.com
264 döĢəməsinə düĢürdü və mən həddən artıq həyəcanlanmıĢ Delakruanın bu kölgəni görmədiyinə ürəyimdə sevindim. – Bayıra çıx görüm, – kölgəyə səsləndim. – Tərpənin, uĢaqlar, cəld olun! Ġstəyirəm ki, biz bu prosesi iki dəfə təkrarlayaq, vaxtımız isə olduqca dardır. HəmiĢə olduğu kimi, saçları qarıĢıq və gözləri iĢıldayan Qoca Tut-Tut mənim kabinetimdən çıxdı, Delakruanın kabinetinə tərəf getdi və açıq qapıdan içəri daxil oldu. – Otururam, – o dedi. – Mən oturdum, mən oturdum, mən oturdum. DüĢündüm ki, əsl sirk elə burada baĢ verir və bir anlıq gözlərimi yumdum. Hə, əsl sirk elə burada idi və biz də bir dəstə təlim keçmiĢ siçanlar idik. Sonra mən bu fikri birtəhər baĢımdan qovdum və biz öz məĢqimizə baĢladıq.
8
www.vivo-book.com
265 Birinci məĢq normal keçdi, elə ikinci də. Persi mənim ən əlçatmaz arzularımda xəyal etdiyimdən də qat-qat yaxĢı hərəkət edirdi. Lakin bu o demək deyildi ki, balaca fransızı YaĢıl Mil ilə əsl edama aparmaq zamanı yetiĢəndə, hər Ģey yağ kimi gedəcəkdi, buna baxmayaraq bu, düzgün istiqamətdə atılmıĢ böyük bir adım idi. Bir anlıq mənə elə gəldi ki, hər Ģey yalnız ona görə qaydasında gedir ki, Persi, nəhayət, çoxdan arzuladığı bir iĢ ilə məĢğuldur. Bu vəziyyətə görə içimdə bir nifrət dalğasının qalxdığını hiss etsəm də, bu hissi birtəhər boğa bildim. Bunun nə əhəmiyyəti vardı axı? O, Delakruanın baĢına dəbilqəni taxacaq, sonra da elektrik cərəyanını qoĢacaq və nəhayət, sonunda hər ikisi bizim həyatımızdan birdəfəlik çıxıb gedəcəklər. Əgər bu xoĢbəxt sonluq deyilsə, bəs nədir? Elə Mursun dediyi kimi, Delakruanın beyni onsuz da biĢiriləcək, kimin öndə durub əmr verəcəyinin nə fərqi var? Bununla belə, məĢq zamanı Persi özünü yaxĢı tərəfdən göstərə bildi, həm də bunu yaxĢı baĢa düĢürdü. Hamımız baĢa düĢürdük. Mənə gəlincə, ona nifrət hissi bəsləmək üçün özümü çox yaxĢı hiss edirdim, ən azından hələlik. Belə görünürdü ki, edam zamanı hər Ģey yolunda olacaq. Onun hərəkətlərini daha da dəqiqləĢdirəcək və gözlənilməz xətalardan qoruyacaq tövsiyələrimizə və xəbərdarlıqlarımıza Persinin həqiqətən qulaq asdığını görəndə, bir az da rahatlandım. Əgər düzünü bilmək istəyirsinizsə, biz bundan çox ruhlanmıĢdıq – hətta həmiĢə Persidən aralı gəzməyə çalıĢan və mümkün olduqca onun haqqında az
www.vivo-book.com
266 düĢünməyə çalıĢan Din də. Bütün bunların heç biri, məncə, təəccüblü deyil: əksər insan üçün cavan birisinin onların verdiyi məsləhətlərə diqqətlə qulaq asdığını görməkdən daha fərəh verici nə ola bilər! Əlbəttə ki, biz də bu mənada istisna deyildik. Nəticədə, uĢaqlardan heç kim, elə mən də daxil olmaqla, Azğın Billi Uortonun gözlərini daha tavana zilləmədiyini görmədi. Lakin bilirdim ki, o daha tavana baxmır. Biz növbətçi masasının yanında durub Persiyə öz məsləhətlərimizi verərkən, o, gözlərini bizə dikmiĢdi. Biz məsləhətlərimizi verirdik! O isə özünü elə göstərirdi ki, bizim dediklərimizə diqqətlə qulaq asır! Gülməlidir, xüsusilə də bütün bunların sonunda nə nəticə alındığını düĢünəndə! Gəzinti həyətinin qapısının kilidinin içinə salınan açarın çıxardığı səs bizim məĢqdən sonrakı müzakirələrimizə son qoydu. Din xəbərdarlıq edirmiĢ kimi Persiyə baxdı. – Yaddan çıxarma, nə bir söz, nə də bir tərs baxıĢ, – Din Persiyə xəbərdarlıq etdi. – Bizim indicə burada nə iĢlə məĢğul olduğumuzu onun bilməsini istəmirik. Bu onlara çox pis təsir edir, ovqatlarını korlayır. Persi dinməzcə baĢını yırğaladı və barmağını “ağzıma qıfıl vurdum” mənasında dodaqlarının önünə gətirib, ağzının bir kənarından o biri kənarına apardı. Onun fikrincə, bu hərəkət gülməli olmalı idi, amma belə olmadı. Gəzinti həyətinin qapısı açıldı və Delakrua Brutusun müĢayiətində içəri daxil oldu. Brutus içində əlvan rənglərə
www.vivo-book.com
267 boyanmıĢ makara olan siqar qutusunu əlində tutmuĢdu, elə bil, vodevil – məzhəkə – Ģousunda sehrbazın assistenti idi və tamaĢanın sonunda öz ustasının əĢyalarını səhnədən aparırıdı. Mister Cinqlz isə Delakruanın çiynində yerini rahatlamıĢdı. Bəs Delakrua özü? Sizi əmin edirəm... Ġnanın mənə! Lilli Lanqtri özünün Ağ Evdəki çıxıĢından sonra Delakruadan daha xoĢbəxt ola bilməzdi. – Onlar Mister Cinqlza valeh oldular! – deyə Delakrua elan etdi. – Onlar gülür, “əhsən!” – deyə qıĢqırır və əl çalırdılar. – Hə, bu əladır, – Persi dedi. O bu sözləri elə mərhəmət və ədəb- ərkanla dedi ki, heç deməzdin, bu əvvəlki Persidir. – Ġndi isə öz kamerana qayıt, köhnə sakin! Delakrua ona Ģübhə dolu nəzərlərlə baxdı və elə həmin andaca əvvəlki Persi özünü bütün “ehtiĢamı” ilə göründü. O, istehza ilə gülümsəyərək diĢlərini ağartdı və Delakruanı tutmaq istəyirmiĢ kimi əlini irəli atdı. Əlbəttə ki, bu bir zarafat idi. Persi özünü çox xoĢbəxt hiss edirdi və heç kimi qamarlamaq fikrində deyildi, lakin Delakruanın bütün bunlardan xəbəri yoxdur. O, yaxasını Persinin əlindən qurtarmaq üçün üzündə qorxu hissi ilə özünü cəld geri atdı və Brutusun iri pəncəsinə iliĢib yıxılaraq peysərini linoliuma çırpdı. Delakruanın çiynindən vaxtında yerə atılmasaydı, Mister Cinqlz da əziləcəkdi. Öz sahibinin çiynindən yerə düĢən kimi siçan YaĢıl Mil ilə ciyildəyə-ciyildəyə qaçaraq Delakruanın kamerasına girdi. www.vivo-book.com
268 Delakrua ağır-ağır yerdən qalxdı, kənarda dayanıb özündən razı halda qaqqıldayan Persini nifrət dolu baxıĢla baĢdan-ayağa süzəndən sonra baĢını ovuĢdura-ovuĢdura və öz sevimli dostunu çağıra-çağıra cəld addımlarla siçanın arxasınca getdi. Persinin qanacaq və bacarıq niĢanələri göstərmiĢ olduğundan bixəbər Brutus, bir anlıq Persini nifrətlə süzdü və kəmərindən açar dəstəsini çıxarıb Delakruanın arxasınca getdi. Bundan sonra olanlar isə, məncə, Persinin həqiqətən üzr istəmək arzusunda olmasına görə baĢ verdi... Buna inanmağın çətin olduğunu yaxĢı baĢa düĢürəm, lakin həmin gün o, çox qeyri-adi bir ovqatda idi. Əgər doğrudan da belədirsə, onda bu, bir daha yaxĢı əməlin heç vaxt cəzasız qalmadığına dair həyasız atalar sözünün doğru olduğunu sübut edir. Yadınızdadırmı, hələ Delakruanın bizim blokumuza gəliĢindən öncə Persi siçanın arxasına düĢüb onu iki dəfə qovduğunu və bunların birində Prezidentin kamerasına çox yaxınlaĢdığını sizə nağıl eləmiĢdim. Kameralara yaxınlaĢmaq çox təhlükəlidir, məhz buna görə də YaĢıl Mildəki dəhliz belə enlidir: dəhlizin tən ortası ilə hərəkət edərkən kameralardan əlini uzadıb sənə çatmaq mümkün deyil. O vaxt Prezident Persiyə heç nə eləmədi, lakin “Persi Arlen Bitterbakın kamerasına bu qədər yaxınlaĢmıĢ olsaydı, o, bir hoqqa çıxara bilərdi” – deyə fikrimdən keçirdiyim yaxĢı yadımdadır. Sadəcə, ona dərs vermək üçün. www.vivo-book.com
269 Bəli, indi nə Prezident, nə də BaĢçı bizim aramızda idi, amma onların yerinə Azğın Billi Uorton gəlmiĢdi. Onun xasiyyəti Prezident ilə BaĢçıdan dəfələrlə pis idi və o, ümidlə özünün səhnəyə çıxacağı anı gözləyərək dəhlizdə baĢ verənləri diqqətlə müĢahidə edirdi. Belə bir imkan məhz Persi Uetmorun sayəsində onun əlinə düĢdü. – Ey, Del! – Persi gülərək qıĢqırdı və Brutus ilə Delakruanın arxasınca getdi. Bu zaman Uortonun kamerasının barmaqlığına təhlükəli Ģəkildə yaxınlaĢdığından xəbəri yox idi. – Ey, yumĢaq nəcis, səni incitmək istəmirdim! Sən çox əzil... Uorton bir göz qırpımında çarpayıdan sıçrayaraq kamerasının barmaqlığının yanına çatdı. Nəzarətçi iĢlədiyim bütün müddət ərzindən kiminsə belə cəld, belə sürətlə hərəkət etdiyini görməmiĢdim – bura sonralar Brutus ilə birlikdə uĢaq koloniyasında iĢlədiyimiz vaxt ünsiyyətdə olduğumuz idmançı gənclər də daxildir. Uorton qollarını barmaqlığın arasından salıb, əvvəlcə Persinin mavi uniformasının çiyinlərindən, sonra isə boğazından yapıĢdı. Uorton onu geriyə dartaraq kamerasının qapısına sıxdı. Persi sallaqxanada kəsilən donuz kimi ciyildəyirdi və gözlərindən oxudum ki, o, indi öləcəyini düĢünür. – Sən necə də Ģirinsən, – deyə Uorton pıçıldadı. O, bir əlini Persinn boğazından çəkib, onun saçlarını qarıĢdırdı. – YumĢaqdır! – deyib, ucadan güldü. – Lap elə bil qız saçıdır. Mən sənin bacının qabağındansa, sənin dalına basardım. – Uorton bu sözləri deyib ehtirasla Persinin qulağını öpdü.
www.vivo-book.com
270 Məncə, təsadüfən əli ilə onun qasığına toxunduğu üçün Delakruanı – yadınızdadırsa – blokda döyən Persi nə baĢ verdiyini yaxĢı baĢa düĢürdü. Bütün bunları onun baĢa düĢmək istədiyinə Ģübhə etsəm də, düĢünürəm ki, o hər Ģeyi anlayırdı; rəngi ağappaq oldu və onun üzündəki ləkələr xal kimi üzə çıxdı, gözləri böyüyərək nəmləndi, ağız suyu nazik cığır salaraq əyilmiĢ ağzının kənarı ilə axmağa baĢladı. Hər Ģey çox tez baĢ vermiĢdi, deyərdim ki, sadəcə, on saniyə ərzində. Harri ilə mən dəyənəklərimizi hava qaldırıb irəli atıldıq. Din öz tapançasını çəkmiĢdi. Lakin biz bir Ģey etməyə macal tapmamıĢ Uorton Persini buraxdı və təslim olurmuĢ kimi əllərini havaya qaldırıb çürük diĢlərini göstərdi. – Mən onu buraxdım, mən onunla bir balaca oynayıb buraxdım, – deyə bizə səsləndi. – Onun qəĢəng baĢından bir tük belə düĢmədi. Odur ki, məni yenə o lənətə gəlmiĢ yumĢaq divarlı otağa sürükləmək lazım deyil. Persi Uetmor YaĢıl Mil ilə qaçaraq Azğın Billidən uzaqlaĢdı və qarĢı tərəfdəki boĢ kameranın qapısına söykənərək yerində qıvrıldı. O, elə ağır-ağır və bərkdən nəfəs alırdı ki, elə bil, hıçqırırdı. Yəqin nə üçün YaĢıl Milin mərkəzində gəzməli, qapan diĢləri və tutan caynaqları olan bu baĢkəsənlərdən isə uzaq durmalı olduğunu artıq baĢa düĢmüĢdü. O zaman düĢünmüĢdüm ki, o, bu dərsi məĢqdən sonra ona verdiyimiz bütün məsləhətlərdən daha uzun müddət yadında saxlayar. Onun üzündə mütləq bir qorxu ifadəsi həkk olunmuĢdu,
www.vivo-book.com
271 gözəl saçları isə onunla rastlaĢdığım gündən bu yana ilk dəfə idi ki, dağınıq vəziyyətə düĢmüĢdü; xarici görünüĢü zorlanmaqdan möcüzəvi Ģəkildə canını qurtarmıĢ adamı xatırladırdı. Bir anlıq ətrafda elə bil hər Ģey durdu; ətrafa elə bir qulaqdeĢən sükut çökmüĢdü ki, onu bircə Persinin hıçqırığa bənzər xıĢıltılı nəfəsi pozurdu. Birdən dəli bir qəhqəhə eĢidildi. Bu, elə qəfil baĢ verdi ki, biz yerimizdə quruyub qaldıq. “Uorton!” – ilk fikrim bu oldu, lakin gülən o deyilmiĢ. Delakrua öz kamerasının açıq qapısının ağzında dayanıb barmağı ilə Persini göstərərək gülürdü. Siçan yenə də onun çiynində oturmuĢdu və Delakrua yanında Ģeytan balası ilə durmuĢ balaca, amma kinli cadugəri xatırladırdı. – Bir baxın, o qorxusundan Ģalvarına iĢəyib! – deyə Delakrua hayqırdı. – Baxın, bu nataraz axmaq neyləyib! BaĢqalarını dəyənəyi ilə döyür, amma onun özünə toxunanda qorxusundan Ģalvarını batırır, lap balaca uĢaq kimi! O gülür və barmağı ilə Persini göstərirdi. Onun Persiyə qarĢı bütün nifrəti və qorxusu bu istehzalı qəhqəhə ilə bayıra çıxmağa imkan tapmıĢdı. Tərpənməyə və danıĢmağa halı olmayan Persi isə dinməzcə ona baxırdı. Uorton yenə öz kamerasının dəmir barmaqlığına yaxınlaĢdı və Persinin Ģalvarının qabağındakı nəm qara ləkəyə baxıb gülümsündü, – bu balaca, amma nəzərə çarpan ləkənin mənĢəyinin nə olduğu heç kimdə Ģübhə doğurmurdu. www.vivo-book.com
272 – Bu bərk gedən oğlana kimsə bələk əsgisi almalı olacaq, – deyə gülərək yenə öz çarpayısına qayıtdı. Brutus Delakruanın kamerasına yaxınlaĢdı, lakin o yetiĢincə, balaca fransız kamerasının içinə çəkilib özünü çarpayıya atmağa macal tapdı. Mən əlimi Persinin çiyninə qoydum. – Persi, – deyə sözə baĢlasam da, nə deyəcəyimi bilmirdim. O, birdən canlanaraq əlimi çiynindən silkələyib saldı. Sonra Ģalvarına baxdı, orada getdikcə yayılaraq böyüyən ləkəni görəndə üzü al qan rəngini aldı. BaĢını qaldırıb əvvəlcə mənə, sonra isə Harri ilə Dinə baxdı. Yadımdadır ki, qoca Tut-Tutun orda olmadığına sevinmiĢdim. Əgər qoca orda olsaydı, bu əhvalat bir günün içində bütün həbsxanaya yayılardı. Persinin soyadının nə olduğunu (Wetmore – ingiliscə nəm deməkdir – tərcüməçidən) nəzərə alsaq – bu kontekstə həddən artıq uğursuz alınır – bu əhvalatı hələ uzun illər ləzzətlə danıĢıb gülənlər az olmayacaqdı. – Hələ bircə bu hadisəni bir kimsəyə danıĢın, görün onda baĢınıza nə gələcək, hamınız çörək növbəsində dayanmalı olacaqsınız, – deyə Persi ilan kimi fısıldadı. BaĢqa Ģəraitdə bu sözlərə görə mən onun sifətinə yaxĢı bir Ģapalaq vurardım, amma indi sadəcə ona acıyırdım. Məncə, ona yazığım gəldiyini hiss etmiĢdi, bu da ona daha pis təsir etməli idi, – sanki onun açıq yarasının üstünə duz tökmüĢdülər.
www.vivo-book.com
273 – Burada nə baĢ verirsə, elə burada da qalır, – Din astadan dedi. – Buna görə narahat olmaya bilərsən. Persi çiyini üstündən geri qanrılıb Delakruaya baxdı. Elə həmin vaxt Brutus onun kamerasının qapısını qıfıllayırdı, içəridən isə Delakruanın istehzalı qıqqıltısı aydınca eĢidilirdi. Onun güldüyünü eĢidəndə Persi bulud kimi qaraldı. Mən ona ibrət alması üçün: “Nə əkərsən, onu da biçərsən”, – atalar sözünü demək istəyirdim, amma birdən fikrimi dəyiĢib düĢündüm ki, indi bunun üçün münasib zaman deyil. – Ona gəlincə, – deyə Persi sözə baĢladı, amma bitirə bilmədi. Bunun əvəzində baĢını aĢağı dikərək anbara quru Ģalvar dalınca getdi. – O necə də qəĢəngdir, – Uorton xəyalpərəst bir səslə dedi. Harri isə onun üstünə qıĢqıraraq ağzını bağlamasını əmr etdi və ağzını yummazsa, onu karser kamerasına salacağı ilə hədələdi. Uorton əllərini sinəsində çarpazlayıb gözlərini yumdu və özünü yalandan yatmıĢ kimi göstərdi.
9
www.vivo-book.com
274
Delakruanın edamından əvvəlki gecə həmiĢəkindən daha isti və rütubətli olmuĢdu: Mən saat altıda növbəyə gələndə inzibati binanın növbətçi otağının pəncərəsindən bayırda asılmıĢ termometrin göstəricisi müsbət 32 o dərəcəni göstərirdi. Oktyabr ayının sonunda müsbət 32 o dərəcə, – təsəvvür edin! Üstəlik, haradasa qərbdə göy guruldayırdı, lap iyul ayındakı kimi. Həmin gün günorta radələrində Ģəhərdə öz dini icmama mənsub birisi ilə görüĢmüĢdüm və o məndən tam ciddiyyəti ilə soruĢmuĢdu ki, belə mövsümə uyğun olmayan hava Qiyamət günü əlamətlərindən deyilmi? Mən tam əminliklə bunun belə olmadığını desəm də, fikrimdən keçirmiĢdim ki, bəlkə də Delakrua üçün bu, Qiyamət günü ola bilər. Hə, əslində, bu məhz belə idi. Bill Doc gəzinti həyətinə açılan qapının yanında dayanıb qəhvə içə-içə siqaret çəkirdi. O, ətrafına nəzər salandan sonra mənə tərəf çevrilərək dedi: – Baxın, kim təĢrif gətirib!. Pol Eckum, həyatın özü kimi böyük və ondan iki dəfə çirkin. – ĠĢlər necədir, Billi? – Qaydasındadır. – Bəs Delakrua? www.vivo-book.com
275 – O da pis deyil. Bəzən mənə elə gəlir ki, sabah nə baĢ verəcəyini baĢa düĢür, amma bəzən də düĢünürəm ki, o, heç nəyi anlamır. Onların əksəriyyəti sona yaxınlaĢanda, bax, belə vəziyyətə düĢürlər. Mən dinməzcə baĢımı yırğaladım. – Bəs Uorton özünü necə aparıb? – O təlxəyi deyirsən? Cek Benninin özünü kvaker kimi səslənməyə məcbur edər. O, Rolf Uotermarka deyib ki, onun arvadının cinsi orqanından çiyələk mürəbbəsi yeyib. – Bəs Rolf nə cavab verib? – O deyib ki, hələ evli deyil və deyib ki, Uorton yəqin ki, öz anası haqqında danıĢır. Mən bu sözləri eĢidəndə qəhqəhə çəkib bərkdən güldüm. Bu, bir az bayağı da olsa, həqiqətən gülməli idi. Qarnımın aĢağı hissəsində kiminsə kibrit alıĢdırmadığını hiss etmədən rahat gülə bilmək necə də böyük xoĢbəxtlik imiĢ. Billi də mənimlə birlikdə güldü, sonra isə fincanında qalmıĢ sonuncu qəhvə damlalarını həyətə boĢaltdı. Həyətdə bir neçə məhbusdan baĢqa heç kim gözə dəymirdi. Bu məhbusların əksəriyyəti “min il”ə yaxın idi ki, buradaydılar və bura nə vaxt düĢdüklərini özləri də xatırlamırdılar. Haradasa uzaqlarda göy gurultusu eĢidildi və baĢımızın üzərində qaralmağa baĢlayan səmada ĢimĢək çaxaraq iĢıq saçdı. Billi gülməyini kəsərək baĢını qaldırıb narahatlıqla səmaya baxdı.
www.vivo-book.com
276 – Bilirsənmi? – deyərək Bill mənə tərəf çöndü. – Bu havadan heç xoĢum gəlmir. Elə bil nəsə pis bir Ģey baĢ verəcək – nəsə qorxunc bir Ģey! Bu fikrində yanılmamıĢdı. Onun dediyi qorxunc hadisə həmin axĢam saat təxminən ona on beĢ dəqiqə qalmıĢ baĢ verdi. O vaxt Persi Mister Cinqlzı öldürmüĢdü.
Bizi bezdirən bu istiyə baxmayaraq, çox sakit bir axĢam olacağını zənn edirdik: Con Koffi özünü, həmiĢə olduğu kimi sakit aparırdı, Azğın Billi “Sakit Billi”yə çevrilmiĢdi, Delakruanın ovqatlı isə Qoca Qığılcımla görüĢə getməli olan bir adam üçün çox yaxĢı idi – nəzərə alaq ki, bu görüĢ təxminən iyirmi dörd saatdan sonra baĢ tutacaqdı. O, baĢına nə gələcəyini demək olar ki, baĢa düĢürdü – ən azından, bu haqda ümumi təsəvvürü vardı; o, son Ģam yeməyi üçün çili yeməyi sifariĢ etmiĢdi və mənə mətbəxə aid xüsusi tapĢırıqlarını verməyi də unutmamıĢdı.
|