§ 9. TİCARƏT, NƏQLİYYAT VƏ RABİTƏ
Ticarət XX əsrin əvvəlləri Azərbaycan ticarət kapitalının təmər-
küzləşməsi və mərkəzləşməsi p rosesinin sürətlənməsi, inhisar və kredit ticarətin in
inkişafı, ticarət müəssisələrinin sayının ço xalması, iri topdansatış ilə yanaşı, xırda
ticarətin də inkişafı, iri şirkət və ko mpaniyaların satışı geniş ölçüd ə təşkil etməsi
ilə, həm də möhtəkirliy in geniş yayılması ilə xarakterizə o lunurdu. Bu dövrdə
daxili ticarətin təşkilat sistemi təkmilləşir, onun formaları genişlənir və keyfiyyətcə
yeni məzmun kəsb edirdi.
Azərbaycanda ticarət əlaqələri başlıca olaraq inhisarlar tərəfindən təşkil
edilir, mal aparılıb -gətirilməsi işi əsasən ticarət evləri, səhmdar cəmiyyətləri və
onların nü mayəndələri vasitəsilə görülürdü. A zərbaycanın ticarət əlaqələri
coğrafiyasını genişləndirir, getdikcə daha ço x qarşılıq lı xarakter daşıyır, t icarətin
stasionar forması inkişaf edir, milyonlarla manat ticarət dövriyyəsi olan ticarət
mərkəzləri yaranır, ticarətdə kapitalist münasibətlərinin inkişafına müsbət təsir
göstərən əlverişli şərait formalaşırdı. Bu dövrdə Azərbaycanın mühüm şəhərlərində,
birinci növbədə, Bakıda müasir avadanlıqla təchiz olunan ən iri universal və
ixtisaslaşmış mağazaların, passajların sayı çoxalır, qəzalarda da illik mal dövriyyəsi
böyük məbləğə çatan yüzlərlə ticarət müəssisələri açılırdı.
64
Bütün Rusiyada olduğu kimi, Azərbaycanda da ticarət müəssisələri beş
dərəcəyə bölünürdü. Ticarət müəssisələrinin birinci dərəcəlisində topdansatış, ikinci
dərəcəlisində topdan və pərakəndə satış, üçüncü dərəcəsində yalnız pərakəndə satış,
dördüncü dərəcəlisində isə xırda satış təşkil edilirdi. Beşinci dərəcəyə malı yüklə və ya
əllə gəzdirib satmaqla məşğul olanlar daxil idi. Bundan əlavə, Rusiya imperiyasının
ərazisi ticarət və sənayenin inkişaf səviyyəsinə görə 5 sinfə bölünürdü ki, burada da
birinci sinif istisna olmaqla qalanlarına qoyulan verginin məbləği mü xtəlif idi.
Azərbaycanda Bakı şəhəri ikinci, Bakı qəzası və Gəncə şəhəri üçüncü, qalan yerlər isə
dördüncü sinfə aid edilmişdi.
Bakı quberniyasında 1900-cü ildə əlavə vergiyə cəlb edilən və mənfəətdən
faiz verən, illik dövriyyəsi 155,8 mln. rubl illik mənfəəti 17,5 mln rubl olan 5468
ticarət müəssisəsi, 1904-cü ildə isə illik dövriyyəsi 104 mln rubl, illik mənfəəti 11,4 mln
rubl olan 5154 ticarət müəssisəsi var idi. Bakı quberniyasında olan ticarət müəssisələrinin
böyük əksəriyyəti Bakı şəhərində və Bakı qəzasında yerləşirdi. Beynəlxalq ticarətin
mühüm mərkəzlərindən birinə çevrilən Bakı şəhəri Azərbaycan ticarətinin ümumi inkişaf
meylini, xarakterini və istiqamətlərini müəyyən edirdi. Bakı quberniyasında 1900-cü
ildə olan ticarət müəssisələrinin 63,7 faizi, 1904-cü ildə isə 64,4 faizi Bakı şəhəri və
Bakı qəzasında yerləşirdi. Ticarət müəssisələrinin illik dövriyyəsinin həcminə görə
Bakının xüsusi çəkisi daha böyük idi. Ticarət müəssisələrinin illik dövriyyəsinin 1900-
cü ildə 88,4 faizi, 1904-cü ildə isə 87,7 faizi Bakının payına düşürdü. 1910-cu ildə
Azərbaycanın hər iki quberniyasındakı 8311 ticarət müəssisəsinin 36,6 faizi Bakıda
idi.
Bakı şəhəri ticarət müəssisələrinin iriliyi, müasir avädanlıqla təchizatı,
ticarətin təşkilində mütərəqqi formaların tətbiqi cəhətindən də Azərbaycanın digər
şəhərlərindən fərqlənirdi. Topdansatış ticarət müəssisələrinin, demək olar ki, hamısı,
pərakəndə satış iri ticarət müəssisələrinin isə xeyli hissəsi Bakıda yerləşirdi. Bakı
quberniyasında götürülən birinci dərəcəli ticarətə aid sənədlərin 1901-ci ildə 96,1, 1906-cı
ildə isə 86,2 faizi Bakının payına düşürdü.
1900-cü ildə Bakıda əlavə vergiyə cəlb edilən və mənfəətdən faiz verən 3438
ticarət müəssisəsinin illik dövriyyəsi 137,7 mln, illik mənfəəti isə 16,3 mln rubl olmuşdu.
Ticarət müəssisələri üçün götürülən sənədlərin miqdarı 1901-ci ildə 6164, 1904-cü ildə
6576 və 1906-c ı ildə isə 4754 olmuşdur.
Azərbaycanın Yelizavetpol quberniyasında da ticarət müəssisələrinin sayı
çoxalır, illik dövriyyənin həcmi artırdı. Burada 1909-cu ildə 6970, 1912-ci ildə isə 9015
ticarət sənədi əldə edilmişdi. Ticarət müəssisələrinin illik dövriyyəsi 1909-cu ildə 17
mln, 1910-cü ildə isə 16,7 mln rubl idi. Yelizavetpol quberniyasında Gəncə, Nuxa və
Şuşa şəhərləri öz qəzaları ilə birlikdə ticarətin inkişaf səviyyəsinə görə başqa qəzalardan
kəskin surətdə fərqlənirdi.
1909-cu ildə ticarət-sənaye müəssisələrinin 22083 min rubldan ibarət illik
dövriyyəsindən 3989 min rubl Gəncə şəhərinə, 4 mln rubl Nuxa qəzasına, 5760 min
rubl isə Şuşa qəzasına aid idi.
65
Azərbaycanda birja, yarmarka və bazar ticarəti də xeyli inkişaf etmiş və ticarət
dövriyyəsinin ümumi yekununda onların xüsusi çəkisi əhəmiyyətli dərəcədə artmışdı.
Bakıda hər ilin baharında təşkil olunan Nikolay yarmarkasında keçirilən və
ildən-ilə genişlənən ticarət əməliyyatı şəhərin ticarət dövriyyəsində əhəmiyyətli yer
tuturdu. Məsələn, 1903-cü ildə buraya gətirilən malların məbləği əvvəlki ilə nisbətən
146,4 min, satılan malların məbləği isə 98,7 min rubl artmışdı. Bu yarmarkada yerli
mallarla yanaşı, Saratov, Tiflis, Yekaterinodar, Yaroslavl, Yekaterinburq, İrkutsk, Rostov,
Dağıstan və başqa yerlərdən gətirilən mallar da satılırd ı.
Bakı birjasının mal dövriyyəsinin həcmi 1900-cü ildə 23,4 milyon, 1908-ci ildə
55 milyon rubl, burada sövdə edilən neft məhsullarının miqdarı isə 1900-cü ildə 140,3
milyon, 1910-cu ildə 213,9 milyon pud olmuşdu.
Azərbaycanın daxili ticarətinin yeni bir forması-istehlak kooperasiyası
meydana gəlmiş və daxili ticarətin inkişafında onun əhəmiyyəti artmışdı. Artıq 1904-cü
ildə Bakıda 10 istehlak kooperasiyası var idi. İstehlak kooperasiyalarının illik dövriyyə
məbləği də artmaqda idi. 1913-cü ildə Bakıda 12 istehlak kooperasiyasının illik
dövriyyəsi 76 min rub l olmuşdu. 1913-cü ildə Azərbaycandakı 39 istehlak
kooperasiyasından 28-i Bakı, 11 -i isə Yelizavetpol quberniyalarında idi.
XX əsrin əvvəllərində Azərbaycanda ticarət kapita lın ın tə mər küzləşməsi
və mərkəzləş məsi p rosesi daha da sürətlənmişdi. Lakin əvvəllərdə olduğu kimi,
yenə də inhisarçı ticarət əsasən Bakı şəhərində in kişaf edirdi. Bakının birja
cəmiyyəti, bank-kredit müəssisələri burada ticarət kap italının təmərküzləşməsi
prosesinin sürətlənməsinə təsir göstərirdi. Bakı şəhərində 1904-cü ildə 56, 1910-cu
ildə 98, 1913-cü ildə 200 ticarət evi var id i. On lardan 30-u məhsulun istehsalı və
tədavülü ilə məşğul olurdusa, 170-i bilavasitə tədavül dairəsində fəaliyyət
göstərirdi.
Bakı şəhərindəki ticarət evlərinin diqqəti cəlb edən cəhəti onların bütün
ticarət sahələrinə nüfu z etmələri idi. Bu dövrdə neft məhsulları və digər mallarla da
ticarət edən ticarət evlərinin sayı da sürətlə artırdı. Ancaq neft məhsulların ın
ticarəti ilə məşğul olan ticarət evləri bütün ticarət evlərin in 1904-cü ildə 51,8
faizini (29 ticarət ev i), 1913-cü ildə isə 17,5 faizini təşkil edirdi. 1913-cü ildə Bakı-
dakı ticarət evlərin in 67-sin in hər birinin kapitalı 50 min rubldan ço x id i. Şəhərdə
möhkəm maddi-texn iki bazaya əsaslanan ən iri topdansatış ticarət müəssisələri
ticarət evlərinə məxsus idi. 1913-cü ildə Bakıda mövcud olan 138 birinc i dərəcəli,
yəni topdansatış ticarətlə məşğul olan ticarət müəssisələrinin 94-ü və ya 60,8 faizi
ticarət evlərinə a id id i.
Azərbaycanın digər şəhərlərində də ticarət evləri açılırdı. 1910-cu ildə
Azərbaycanda olan 105 ticarət evinin 98—i Bakıda, 7-si isə digər şəhərlərdə,
məsələn, Gəncədə, Nu xada, Şuşa və Naxçıvanda yerləşird i.
Neft məhsulları ticarətində "Nobel qardaşları", "Mazut" və qismən
"A.İ.Mantaşov və K°" səhmdar cəmiyyətləri həlled ici yer tuturdu.
Nobel və Rotşild nəinki Rus iyada inhisarçı mövqe tutmağa, habelə dünya
66
neft bazarını Rokfellerin A merika "Ağ neft tresti" ilə bölüşdürməyə müvəffəq
olmuşdular.
Neft və neft məhsulları ilə bərabər, metal və metal məmu latı,
:
pambıq-
parça məmu latı, qənd və un, ət və ət məhsulları və s. malların ticarətində də
inhisarlar meydana gəlmişdi. Ne ft və neft məhsullarının, metal və metal
məmu latın ın, un, çörək və çörək məmu latın ın və digər taxıl məhsulların ın
ticarətində sindikatlar yaran mışdı.
Beynəlxalq ticarətin mühüm mərkəzinə çevrilən Bakı şəhərində tacirlərin sayı,
onların kapitalları daha sürətlə artır, ticarət əməliyyatları genişlənirdi. 1903-cü ildə Bakı
şəhərində 14945 nəfər tacir var idisə, 1913-cü ildə onların sayı 19545 nəfərə çatmışdı.
Bilavasitə malların alqı-satqısı ilə məşğul olanlar tədavül dairəsində çalışanların 83,1
faizini təşkil edird i.
Bakı tacirlərinin tərkibi çoxmillətli idi. Şəhər tacirləri arasında onlarca millətin
nümayəndələrinə rast gəlinirdi. 1903-cü ildə 14945 tacirin 7084 nəfəri azərbaycanlı, 3559
nəfəri erməni, 2489 nəfəri rus və 1873 nəfəri digər millətlərin nümayəndəs i id i.
Azərbaycanın digər şəhərlərində də ayrı-ayrı malların ticarətində həlledici
mövqe tutan, Rusiyanın daxili rayonları və xarici ölkələrlə geniş ticarət aparan, çox böyük
kapitalı olan tacirlər zümrəsi meydana gəlmişdi.
Azərbaycanın şəhər və qəzaları arasında mal dövriyyəsinin həcmi xeyli
genişlənmişdi. Azərbaycan kəndləri sürətlə artan ticarət-sənaye əhalisini ərzaqla təmin
etməklə bərabər, şəhərlərdən də müxtəlif istehlak şeyləri və istehsal alətləri əldə edirdilər.
Bakı ilə Azərbaycan qəzaları arasında nəqliyyat vasitələrinin ilbəil yaxşılaşması ticarət
dövriyyəsinin artmasına müsbət təsir göstərdi. Məhsulun ticarətə daxil olan hissəsinin artım
sürəti xeyli çoxaldı.
Bu dövrdə Azərbaycanın xarici ölkələrlə ticarət əlaqələri daha da genişlənmiş, o,
dünya bazarına neft məhsulları, balıq məhsulları, ipək və s. ixrac etməklə bərabər, eyni zamanda
xarici ölkələrdə istehsal olunmuş malların da mühüm istehlakçısına çevrilmişdi.
Mühüm ticarət mərkəzi olan Bakıda bir-birinin ardınca təşkil edilən xarici şirkət və
kompaniyaların kontorları, şöbələri və agentlikləri şəhərin əhalisini və Azərbaycanın digər
yerlərini lazımi mallarla təmin edirdi. Bakı şəhərində bilavasitə xarici firmalara məxsus olan
mağaza, kontor, anbar və s. fəaliyyət göstərirdi. Birinci dünya müharibəsi ərəfəsində burada
xarici ölkə tacirlərinə məxsus 389 ticarət müəssisəsi var idi.
Əvvəllərdə olduğu kimi, yenə də Azərbaycanın ticarət əlaqələri dəniz və dəmir yol
nəqliyyatı vasitəsilə təşkil edilirdi. Hər iki halda Bakı şəhəri müstəsna əhəmiyyət kəsb edirdi.
XX əsrin əvvəllərində Bakı şəhərinin müxtəlif malların ən mühüm istehlakçısına çevrilməsi,
ölkənin daxili rayonları, eləcə də Rusiya və İran arasında ticarət-iqtisadi əlaqələrin
genişlənməsində rolunun yüksəlməsi onun mal dövriyyəsinin xeyli artmasına səbəb oldu.
1900-cü ildə Bakıdan dənizlə 353 milyon, dəmir yolla isə 84,8 milyon pud mal
aparılmış, buraya dənizlə 30,6 milyon, dəmir yolla 16,7 milyon pud mal gətirilmişdi. 1913-cü
ildə Bakıdan dənizlə 307,7 milyon, dəmir yolla isə 72,6 milyon pud mal aparılmış, buraya isə
müvafiq surətdə 33 və 46,3 milyon pud mal gətirilmişdi.
67
Azərbaycanın ticarət əlaqələrinin inkişafinda Xəzər dənizi sahilində yerləşən digər
limanlar - Lənkəran və Astara, habelə mühüm dəmir stansiyaları - Hacıqabul, Kürdəmir, Ucar,
Yevlax, Gəncə, Ağstafa və da mühüm rol oynayırdı. Onlar Azərbaycanın, demək olar ki, bütün
ərazisini Rusiyanın daxili rayonları və xarici ölkələrlə əlaqələndirirdi.
Azərbaycandan neft məhsullarından əlavə ipək, pambıq, yun, taxıl, meyvə və onlarla
digər kənd təsərrüfatı məhsulları aparılır, buraya əhalinin istehlak şeylərinə, sənaye, kənd
təsərrüfatı, nəqliyyat, tikinti və istehsal vasitələrinə olan tələbatını ödəmək üçün çox adda,
müxtəlif növ və çeşiddə mal gətirilirdi.
1909-cu ildə Ye lizavetpol quberniyası ərazisində olan dəmir stansiyalarından
8148 min və 1913-cü ildə 9972 min pud mal aparılmış, həmin illərdə müvafiq surətdə 6761 və
11962 min pud mal gətirilmişdi.
Azərbaycanın ticarət əlaqələrində İran yenə də mühüm yer tutur, Bakı şəhəri
böyük rol oynayırdı. 1908-ci ildə Azərbaycan ərazisində olan bütün gömrükxanalardan
İrana ixrac edilən 18710 min rublluq malın 11101 min rublluğu və ya 59,3 faizi Bakıdan yola
salınmışdı. həmin gömrükxanalara daxil olmuş 18454 min rublluq malın 12327 min
rublluğu və ya 66,8 faizi isə Bakıya idxal edilmişdi.
Azərbaycandan İrana aparılan malların içərisində neft məhsulları, qənd, metal,
pambıq-parça məmulatı, maşın və avadanlıq xüsusi yer tutur, oradan gətirilən mallardan isə
düyü, meyvə, pambıq, balıq məhsulları və s. həlledici əhəmiyyət kəsb edirdi.
Dostları ilə paylaş: |