Tarım ve Köyişleri Bakanlığından : Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik

1) Bir yıldan yaşlı boğalar, meralara, açık gezinti alanlarına ve açık alanlara erişebilmelidirler.
2) Besiye yönelik büyükbaşlar, domuzlar ve küçükbaşlar, yaşam sürelerinin beşte birini geçmemesi kaydıyla ve her durumda kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşunun belirleyeceği süre kadar kapalı alanlarda kalabilirler.
m) Hayvan barınaklarının zemini düzgün ama kaygan olmamalıdır. Toplam zemin alanının asgari yarısı, parçalı veya ızgaralı olmayıp, sert ve düz olmalıdır.
n) Barınaklarda parçalı olmayan düz satıhlı rahat, temiz ve kuru uzanma/dinlenme alanı bulunmalıdır. Dinlenme alanında ottan oluşturulan bol miktarda kuru yatma yeri bulunmalıdır. Altlık sap-saman veya diğer uygun doğal maddeden oluşmalıdır. Altlık olarak kullanılan materyal, organik tarımda gübre olarak kullanılmasına izin verilen her türlü mineral ürün ile iyileştirilebilir ve güçlendirilebilir. Bir haftalık olduktan sonra buzağıların tek kişilik yerlerde barındırılması yasaktır.
o) Kanatlılar doğal otlaklarda yetiştirilmelidir ve kafeslerde tutulamazlar. Hayvanın rahatlığı veya hijyen şartları nedeniyle su kanatlıları iklim şartlarının elverdiği zamanlarda akarsulara, gölet veya göllere erişebilmelidirler.
p) Tüm kanatlı binaları aşağıdaki asgari şartları karşılamalıdır.
1) Zeminin asgari üçte biri parçalı veya ızgaralı yapıda değil düz satıh olmalı ve sap-saman, talaş, kum veya kısa çim gibi maddelerle kaplı olmalıdır.
2) Yumurta tavukları binalarında tavuklara ayrılan zeminin büyük bir kısmı dışkı toplanmasına elverişli olmalıdır.
3) Kanatlı grubunun ve kanatlının büyüklüğü ile orantılı büyüklükte tünek bulunmalıdır. Bu konudaki standartlar bu Yönetmeliğin 6 nolu ekinin (B) bölümünde verilmiştir.
4) Kanatlının büyüklüğüne göre giriş/çıkış delikleri olmalı ve bu delikler kanatlı barınağının her 100 m2 si için asgari toplam 4 m uzunlukta olmalıdır.
5) Her kanatlı barınağı aşağıdakilerden fazla hayvan barındırmamalıdır.
4800 adet etlik piliç
3000 adet yumurta tavuğu
5200 adet afrika tavuğu
4000 adet dişi muscovy veya Pekin ördeği
3200 adet erkek muscovy veya Pekin ördeği veya diğer ördekler
2500 adet et horozu, kaz veya hindi
6) Her hangi bir üretim biriminde bulunan et üretimine yönelik kanatlı barınaklarının toplam kullanılabilir alanı 1600 m2yi aşmamalıdır.
7) Yumurta tavuklarında doğal ışığa ilaveten günde azami 16 saat ışık sağlanacak şekilde suni ışıklandırma kullanılabilir ancak suni ışıklandırma olmadan asgari sekiz saat dinlenme süresi uygulanacaktır.
8) Kanatlılar iklim koşullarının elverdiği durumlarda açık hava barınaklarına alınmalı ve mümkün olan hallerde bu durum yaşamlarının asgari üçte birinde uygulanmalıdır. Bu açık hava barınakları çoğunlukla bitki örtüsü ile kaplanmalı, koruyucu tesisler bulunmalı ve hayvanların yeterli sayıda su ve yem yalaklarına erişmelerine imkan vermelidir.
9) Yetiştirilen her kanatlı gurubu arasındaki sürede binalar sağlık nedenleriyle hayvanlardan boşaltılmalıdır. Bu süre içerisinde binalar ve tesisat temizlenmeli ve dezenfekte edilmelidir. Ayrıca, her kanatlı grubunun yetiştirilmesi tamamlandığında açık hava barınakları sağlık nedeniyle boş bırakılarak bitki örtüsünün yeniden gelişmesine imkan verilmelidir. Kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu, barınakların boş bırakılması gereken dönemleri belirleyecekler ve kararlarını Komiteye bildireceklerdir. Bu gereklilik barınaklarda tutulmayan ve gün boyunca serbestçe gezinen küçük miktarlardaki kanatlılara uygulanmayacaktır.
Nakliye ve Kesim
Madde 21 — Organik hayvan nakliyesi ve kesim kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Hayvanların nakilleri stressiz ve kısa zamanda gerçekleştirilecek şekilde yapılır.
b) Yükleme ve boşaltma işlemleri dikkatlice ve hayvanları zorlamak amacıyla her hangi bir elektriksel aygıt kullanılmadan gerçekleştirilmelidir. Nakliye öncesi ve esnasında her hangi bir yatıştırıcı ilaç kullanılması yasaktır.
c) Kasaplık hayvanlara kesim esnasında stres yaratmayacak şekilde davranılır, uygun kesim yöntemleri uygulanır. Mümkün olan durumlarda ayrı kesimhaneler kullanılır. Mümkün olmayan durumlarda ise konvansiyonel olarak beslenmiş hayvanların kesiminden sonra, kesimhane bu Yönetmeliğin 9 nolu ekinde verilenler ile temizlendikten sonra, organik hayvanların kesimi yapılır. Konvansiyonel hayvanlarla organik hayvanların kesim işlemi aynı kesimhanede, aynı anda yapılamaz.
d) Kanatlılarda asgari kesim yaşları aşağıda belirtilmiştir.

Tavuklar

81 günlük

Et horozları

150 günlük

Pekin ördeği

49 günlük

Dişi muscovy ördeği

70 günlük

Erkek muscovy ördeği

84 günlük

Yaban ördeği

92 günlük

Afrika tavuğu

94 günlük

Hindi ve kaz

140 günlük

Hayvan Gübresi

Madde 22 — Organik hayvan gübresi kullanma, bulundurma ve koruma kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) İşletmede kullanılan toplam gübre miktarı, kullanılan tarım alanında yılda hektar başına 170 Kg Nitrojeni (Azotu) aşamaz. Hayvan türlerine göre bu miktarlar bu Yönetmeliğin 5 nolu ekinde verilmiştir.
b) Organik üretim yapan işletmeler organik üretim fazlası gübrelerini dağıtmak amacıyla bu Yönetmelik hükümlerine uyan diğer işletmelerle işbirliğine gidebilirler. Kullanılan tarım alanında gübreden yılda hektar başına azami 170 Kg azot sınırı böyle bir işbirliği içine giren tüm organik üretim yapan birimler bazında hesaplanacaktır.
c) Hayvan gübresi depolama tesislerinin kapasitesi doğrudan tahliye veya yüzeysel akıntı ve toprağa karışma yoluyla su kirlenmesini önleyecek şekilde olmalıdır.
d) Sağlıklı bir gübre yönetiminin sağlanması için hayvan gübresi depolama tesislerinin kapasitesi, üretim biriminin nitrata hassas bölgede bulunması hallerinde, araziye gübre uygulamasının uygun olmadığı veya gübre uygulamasının yasak olduğu en uzun dönem göz önüne alınarak belirlenen depolama kapasitesinden fazla olmalıdır.
e) Hayvan gübresi, bu Yönetmeliğin 7 nolu ekinde verilen ürünler, orman ağaçları yaprakları, saman, bu Yönetmeliğin 1 nolu eki (A) bölümünde verilen diğer maddelerle karıştırılarak, en fazla 1/4 oranında su ile malç haline getirilip, üstü toprakla kaplanmak suretiyle, kompost haline getirilerek, bitkisel üretimde gübreleme zamanına kadar bekletilebilir.
Organik Arı Yetiştiriciliği
Madde 23 — Organik arı yetiştiriciliği kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Organik arı yetiştiriciliği yapılacak alan, asgari uçuş çapı 3 Km. olmak koşuluyla, kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşunca 1 yıl önceden kontrol altına alınır. Tarımsal üretim yapılmayan alanlarda geçiş süreci uygulanmaz. Bu Yönetmelikte hükme bağlanmamış konularda 23/9/1994 tarihli ve MKD-B-1-01/94-66 sayılı Makam Olur’u ile yürürlüğe giren Arıcılık Yönetmeliği hükümleri uygulanır.
b) Arıcılık, arıların polenizasyon faaliyetleri yoluyla çevrenin, tarım ve orman ürünlerinin korunmasına katkıda bulunan önemli bir faaliyettir. Arıcılık ürünlerinin organik üretim olarak nitelendirilmesi kovanların özellikleri ve çevre kalitesi ile yakından ilişkilidir. Bu nitelendirme aynı zamanda arıcılık ürünlerinin elde edilmesi, işlenmesi ve depolanması koşullarına da bağlıdır. Bu nedenle; arıcılık yapılan alan, kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu tarafından, uzmanlara etüt ettirilerek denetim altına alınmalıdır.
c) Bir müteşebbisin, aynı bölgede birçok arıcılık birimini işletmesi durumunda bütün birimlerin bu Yönetmelik gereklerine uygun olması gerekmektedir.
d) Arıcılık ürünleri yalnızca bu Yönetmelik hükümlerinin asgari bir yıl uygulanması kaydıyla organik ürün olarak satılabilir.
e) Tür seçiminde, arıların yerel koşullara adapte olabilme kapasitesi, dayanıklıkları ve hastalıklara karşı dirençlilikleri göz önüne alınmalıdır. Apis mellifera türleri ve ekotipleri tercih edilmelidir.
f) Kovanlar kolonilerin bölünmesi veya bu Yönetmelik hükümlerine uygun işletmelerden oğul veya kovan alınarak oluşturulmalıdır.
g) Kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşundan önceden izin alınması kaydıyla bu Yönetmelik kurallarına uygun olmayan mevcut üretim birimlerindeki kovanlar, organik arıcılıkta kullanılabilir.
h) Bir yıllık geçiş süreci içerisinde, arı oğulları, bu Yönetmelik hükümlerine göre üretim yapmayan arıcılardan sağlanabilir.
ı) Sağlık veya felaket nedenleriyle yüksek hayvan ölümlerinin olması durumunda ve bu Yönetmelik hükümlerine uygun kovanların mevcut olmaması halinde, geçiş sürecine tabi olmaları kaydıyla, kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu tarafından kovanların yeniden oluşturulmasına izin verilebilir.
j) Kovanların yenilenmesi amacıyla, bu Yönetmelik hükümlerine uygun olmayan, yılda %10 oranında kraliçe arı ve arı beyi, organik üretim yapan birimlerden alınan peteklere veya petek temellerine yerleştirilmeleri kaydıyla, organik üretim yapılan birimlere alınabilir. Bu durumda geçiş süreci uygulanmaz.
k) Kovanların yerleşimi aşağıdaki hususlara uygun olmalıdır.
1) Arılar için yeterli miktarda doğal nektar, bal özü ve polen kaynağı bulunmalı ve suya erişim imkanı olmalıdır.
2) Kovan bölgesinin 3 Km çapı içerisinde bulunan nektar ve polen kaynakları esas olarak organik olarak üretilen ürünlerden ve/veya doğal bitki örtüsünden oluşmalıdır.
3) Kirlenmeye yol açması muhtemel olan, kent merkezleri, otoyollar, sanayi bölgeleri, atık merkezleri, atık yakma merkezleri gibi tarım dışı üretim kaynaklarından, bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinde verilen uzaklıkta olmalıdır. Kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu, bu koşulun sağlanması için gerekli tedbirleri almalıdır.
l) Üretim sezonu sonunda kışı geçirilebilmesi için kovanlarda yeterince bol miktarda bal ve polen bırakılmalıdır.
m) Kovanların, kötü iklim koşulları nedeniyle tehlikeye girmesi durumunda, kolonilerin suni olarak yemlenmesine izin verilir. Suni yemleme organik biçimde üretilmiş ve aynı organik üretim biriminden sağlanan bal ile yapılır. Suni yemlemede organik biçimde üretilen bal yerine, özellikle iklim koşulları balın kristalleşmesini hızlandırıyorsa, organik biçimde üretilen şeker şurubu veya organik şeker melası kullanılmasına izin verebilirler. Suni yemleme ile ilgili olarak kovan siciline, ürünün tipi, tarihi, miktarı ve kullanıldığı kovanlara dair bilgiler yazılmalıdır. Suni yemleme yalnızca son bal hasadı ile müteakip nektar veya balözü döneminden önceki 15 gün arasında yapılabilir.
n) Arıcılıkta hastalıkların önlenmesi için; dayanıklı uygun türler seçilmeli, kraliçe arılar düzenli olarak yenilenmeli, her hangi bir anomali tespiti için kovanlar sistematik olarak denetlenmeli, kovanlardaki erkek yavru arılar kontrol edilmeli, düzenli aralıklarla malzeme ve teçhizat dezenfekte edilmeli, kirlenmiş maddeler veya kaynaklar imha edilmeli, balmumu düzenli olarak yenilenmeli ve kovanlarda yeterli miktarda polen ve bal bırakılmalıdır.
o) Koruyucu önlemlere rağmen, koloniler hastalanır veya zarar görürse, derhal tedaviye alınmalı ve gerekirse koloniler ayrı kovanlarda izole edilmelidir. Bu Yönetmeliğe uygun arıcılıkta kullanılacak veteriner ilaçları aşağıdaki prensiplere uygun olmalıdır.
1) İlaçlar Türk İlaç Kodeksine uygun olmalıdır.
2) Tedavi edici etkilerinin öngörülen tedaviye uygun olması kaydıyla kimyasal bileşimli ilaçlar yerine fitoterapik ve homeopatik tedavi yöntemleri kullanılmalıdır.
3) Yukarıda bahsedilen ürünlerin kolonilerin imha edilmesine yol açabilecek şekilde hastalığın veya zararın giderilmesinde etkisiz kalması veya etkisiz kalmasının muhtemel olması durumunda bir veterinerin sorumluluğunda, kimyasal bileşimli ilaçlar kullanılabilir. Ancak, önleyici tedbir olarak kimyasal bileşimli ilaç kullanımı yasaktır.
4) Varroa jacobsoni hastalığının ortaya çıkması durumunda formik asit, laktik asit, asetik asit ve oksalik asit ve mentol, timol, okaliptol veya kafur kullanılabilir.
5) Tedavi, kimyasal bileşimli ilaçlar ile yapılırsa, bu dönem içerisinde tedavi altındaki koloniler izole edilmiş bir kovana alınmalı ve tüm balmumu bu Yönetmeliğe uygun balmumu ile değiştirilmelidir. Sonradan bu kolonilere bir yıllık geçiş süreci uygulanmalıdır.
6) Veteriner ilaçlarının uygulandığı zamanlar ürünün tipi, aktif farmakolojik madde de dahil, konulan teşhis, patolojisi, uygulama şekli, tedavi süresi ve ilaç kesilme süresi açıkca kaydedilmeli ve ürünler organik ürün olarak pazarlanmadan önce kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşuna bilgi verilmelidir.
p) Arıcılık ürünlerinin hasat yöntemi olarak petekler içerisindeki arıların yok edilmesi yasaktır.
r) Kraliçe arının kanatlarını kesmek gibi işlemler yasaktır. Kraliçe arıların değiştirilmesi esnasında eski kraliçe arının öldürülmesine izin verilir. Yalnızca Varroa jacobsoni hastalığı bulaşan erkek yavru arıların yok edilmesine izin verilir.
s) Bal çıkarılması işlemlerinde kimyasal sentetik kovucu müstahzarların kullanılması yasaktır.
t) Kovanların yerleştirildikleri alanlar kovanların tanımları ile birlikte kaydedilmelidir. Kovanlar esas olarak çevreye ve arıcılık ürünlerine risk getirmeyen doğal malzemelerden yapılmalıdır. Kovanlarda yalnızca arı reçinesi, balmumu ve bitki yağları gibi doğal ürünler kullanılabilir. Yeni çerçeve için balmumu organik üretim yapan birimlerden sağlanmalıdır. Bu hususa aykırı bir uygulama olarak; organik biçimde üretilen balmumunun pazarda mevcut olmaması ve tepe kısımlarından alınmış olması kaydıyla, özellikle yeni tesislerde veya dönüşüm süreci esnasında organik üretim biriminden alınmayan balmumunun kullanılmasına kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu tarafından izin verilir.
u) Bal çıkarılmasında içinde yavru bulunan peteklerin kullanımı yasaktır. Çerçeve, kovan, petek gibi malzemeleri zararlılardan korumak amacıyla yalnızca bu Yönetmeliğin 9 nolu ekindeki ürünlerin kullanılmasına izin verilir. Buhar veya doğrudan alev gibi fiziki uygulamalara da izin verilir.
v) Arıcılıkta kullanılan malzemelerin, binaların, teçhizatın ve kapların veya ürünlerin temizlenmesinde ve taşınmasında yalnızca bu Yönetmeliğin 9 nolu ekindeki maddeler kullanılabilir. Arıların taşınması sırasında hayvanlara stres yaratmaktan kaçınılır.
y) Karantina tedbirleri uygulanan ve uçaklama ilaçlama yapılan alanlarda arıcılık yapılamaz.
z) Kovanların taşınması, depolanması ve pazarlanmasında ve organik arı ürünlerinin, üretilmesi, işlenmesi, taşınması, ambalajlanması, etiketlenmesi, depolama ve pazarlanmasında bu Yönetmeliğin İkinci Kısım Beşinci Bölümü hükümleri uygulanır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Organik Su Ürünleri Üretimi

Organik Su Ürünleri Üretimi

Madde 24 — Su ürünleri üretimi kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Su ürünleri üretimi yapacak üretici müteşebbis, yetiştiriciliğin gerçekleştirileceği suyu analiz ettirerek, organik tarım esaslarına ve yetiştiriciliği yapılacak su ürününün türüne göre, suyun özelliklerinin uygunluğunu, bir kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşuna onaylatır. Uygunluğu saptandıktan sonra; müteşebbis, üretim yapacağı alan ve uygulayacağı yetiştiricilik projesi ile ilgili gerekli tüm izin ve onayları Bakanlığın ilgili Genel Müdürlüğünden almak zorundadır. İlgili kurumun verdiği izinle bir kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu ile sözleşme yapar. Müteşebbis, üretim yapacağı işletme veya alan ile ilgili istenen tüm bilgileri sözleşme yaptığı kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşuna vermek zorundadır. İşletme kontrol ve/veya sertifika kuruluşunca geçiş sürecine alınır. Su ürünleri üretiminde geçiş süreci tür ve çeşide göre kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu tarafından belirlenir. Kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu, Komitenin onayını alarak geçiş süresini bu Yönetmeliğin 7 nci maddesindeki gibi uzatabilir veya kısaltabilir. Kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu bu Yönetmelik hükümlerine göre Komiteye gerekli bildirimleri yapar.
b) Su ürünleri yetiştiriciliği yapılacak alanda kimyasal kirlenme olup olmadığı, kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşunca tespit edilir. Kirlenme varsa, sorun giderilmeden su ürünleri üretimi yapılamaz.
c) Su ürünleri üretimi, çevre korumaya uygun olmalı, atıklar çevreye zarar vermemeli, biyolojik çeşitlilik teşvik edilmeli, tür ve alt türlerin seçiminde kapasiteler ve yerel koşullara uyum göz önüne alınmalı, su yapısının korunması için bütün tedbirler alınmalıdır.
d) Denizlerde ve iç sulardaki yetiştiricilik tesislerinde, insan gıdası, stok takviyesi, süs, hijyen malzemesi, kozmetik, sportif ve bilimsel amaçlarla yapılan üretim faaliyetlerinin tümü kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşunun denetiminde gerçekleştirilir.
e) Su ürünlerinin anaçlarından yumurta almak ve yumurtadan çıkan larvaları 1-5 gram ağırlığa kadar büyütmek için kurulan kuluçkahaneler 4/4/1971 tarihli ve 13799 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu ve 10/3/1995 tarihli ve 22223 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Su Ürünleri Yönetmeliği hükümlerine uygun olmalıdır.
f) Su canlıları organik tarım kurallarına uygun olarak üretilmeli, beslemede organik madde ve yem kullanılmalıdır. Yem stoğunu sağlamada zorluk çekildiği durumlarda, sınırlı miktarda organik olmayan saf veya karma yem kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşunca geçici tahsis edilmiş izne bağlı olarak kullanılabilir. Su ürünlerinin beslenme gereksinimlerini temin etmek için, bazı besin ilaveleri kullanılması gerektiğinde, vitamin ve mineraller kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşunca verilecek izne göre kullanılabilir.
g) Bu üretimde, doğal olarak hastalığa dayanıklı tür ve alt türlerin seçimine dikkat edilmelidir.
h) Organik su ürünleri yetiştiriciliğinde, hayvanların genetik yapısı değiştirilemez ve genetik yapısı değiştirilmiş organizmalar ve bunlardan üretilmiş ürünler organik tarım metoduna uygun olmadığından, girdi olarak kullanılamaz. Gen teknolojisi metotları ile ıslaha izin verilmez.
ı) Bazı üretim tiplerinin tabiatında olan hususi müdahaleler dışında uygulanan büyümeyi arttırıcı ve üreme devrelerini değiştiren bazı maddelerin kullanımı organik tarım ilkelerine uymadığı ve su canlılarının dengesini, sağlığını ve davranışlarını etkilediğinden uygulanamaz. Canlıya zarar vermemek koşuluyla markalama yapılabilir. Ayrıca, canlının sağlığını, dengesini ve davranışlarını etkilememek koşuluyla fotoperiyot uygulaması ile sıcaklık azaltması veya artırılması şeklindeki uygulamalar kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşunun izniyle gerçekleştirilir. İlaçlı tedavilerde Türk İlaç Kodeksi toksikoloji listesi dikkate alınır ve tedavi balık hastalıkları uzmanınca yapılır.
j) Organik su ürünleri yetiştiriciliği yapan tüm işletmeler canlı-ölü miktarları, yemleme, su özellikleri ve tedavi uygulamaları ile ilgili güncel, detaylı ve muntazam kayıtları tutar.
k) Kuluçkahane ve yetiştiricilik üniteleri için gerekli hijyenik tedbirler alınır.
l) Kuluçkahane ve yetiştiricilik üniteleri ilk kez oluşturulurken, organik olarak beslenmiş canlılar yeterli miktarda temin edilemezse geleneksel olarak üretilmiş canlılar kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşunun izniyle getirilebilir.
m) Balık yemlerinin bulunduğu alan organik tarım kurallarına uygun olmalıdır.
n) Yemler, gelişimin çeşitli evrelerindeki canlıların beslenme gereksinimlerini karşılarken doğal lezzeti bozmamalıdır. Hayvansal orijinli kan unu, kemik unu gibi sentetik kimyasal muamele görmüş yemler kullanılamaz. Üreticinin yem maddelerinin tamamını organik tarımdan sağlayamaması halinde, konvansiyenel yemin, oran % 20’yi geçmemek üzere ve belirli sürede kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşları tarafından kullanımına izin verilebilir. Balık etine renk verici sentetik maddeler ile doğal olmayan yöntemler kullanılamaz.
o) Yem katkı maddeleri bu Yönetmeliğin 7 nolu ekinde verilenlerdir. Yem ve diğer besin maddeleri genetik yapısı değiştirilerek elde edilmiş yada kısmi olarak bunlardan türetilmiş ürünleri, katkıları ve tamamlayıcı maddeleri içeremez.
p) Siloda muhafaza edilen yemlerde organik olarak üretilmiş, bu Yönetmeliğin 7 nolu ekinde belirtilmiş olan koruyucu ve katkılar kullanılabilir.
r) Üretimi ve büyümeyi teşvik edici sentetik maddelerin kullanımı yasaktır. Ancak; yetiştiriciliği yapılan aynı canlı türünden alınmak koşuluyla, sazan yetiştiriciliğinde hipofiz enjeksiyonu kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşunun izni ile yapılabilir.
s) Balıkların yakalanması, boylanması ve kesimi esnasında aşırı stres oluşturmayacak yöntemler uygulanmalıdır. Burada açıklanmayan konularda, 4/4/1971 tarihli ve 13799 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu ve 10/3/1995 tarihli ve 22223 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Su Ürünleri Yönetmeliğinin ilgili hükümleri uygulanır.
t) Yetiştiricilik ünitesinde mevcut anaçların % 20-30’u her yıl yenilenmelidir. Bu Yönetmelikte hükme bağlanmamış konularda su ürünlerinin organik tarım metoduyla üretilmesinde, 4/4/1971 tarihli ve 13799 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu ve 10/3/1995 tarih ve 22223 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Su Ürünleri Yönetmeliğinin genel hükümleri uygulanır.
u) Ürün satımından önceki 3 ay kadar süre içinde ilaç verilmiş ise, her türlü balık eti ve yumurtası ile su canlısı veya bunlardan elde edilen ürünler organik ürün olarak satılamaz.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Organik Ürünlerin İşlenmesi, Ambalajlanması,
Etiketlenmesi, Depolanması, Taşınması, Pazarlanması
Organik Ürünlerin İşlenmesi
Madde 25 — Organik ürünlerin işlenmesi kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Organik ürün konvansiyonel ürünle aynı mekanda, aynı anda işlenemez. Organik ürün ayıklama, kurutma, soldurma, ezme, karıştırma, kompost veya posa haline getirme, sulandırma, katılaştırma, konserve haline getirme, şekillendirme, mayalandırma ve benzeri ünitelerde, aynı anda konvansiyonel ürün işlenemez.
b) Organik ürünün işlenmesi esnasında, sentetik ve kimyasal katkı maddeleri kullanılamaz.
c) Organik ürünün işlenmesi esnasında, ışınlama yöntemi kullanılamaz.
d) Organik ürünün işlenmesi esnasında, ürünün organik niteliğini koruyacak hijyenik tedbirler alınır.
e) Organik ürünün işlenmesi esnasında, yalnız bu Yönetmeliğin 2 nolu ekinde belirtilen katkı maddeleri kullanılabilir.
f) Organik ürünün işlenmesi esnasında burada açıklanmayan konularda 24/6/1995 tarihli ve 560 sayılı Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun Hükmümde Kararname, 16/11/1997 tarihli ve 23172 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği ve 9/6/1998 tarihli ve 23367 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Yönetmelik hükümlerine uyulur.
g) Müteşebbis; Bakanlıktan yasal izin ve belgeleri aldıktan sonra ürünün organikliğinin tespit edilmesi için bir kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşuna başvurur. Kontrol ve/veya sertifikasyon kuruluşu; müteşebbis faaliyetinin, bu Yönetmeliğin hükümlerine uygunluğunu onaylarsa, müteşebbisi Komiteye bildirir.
h) Organik ürün, işleme esnasında, genetik olarak değişikliğe uğratılamaz.
Organik Ürünlerin Ambalajlanması
Madde 26 — Organik ürünlerin ambalajlanması kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Organik tarım metoduyla üretilen bitkisel, hayvansal ve su ürünleri ile organik girdiler, hammadde, yarı ve/veya mamul madde halinde ambalajlanırken organik ürün niteliğinin bozulmamasına dikkat edilmelidir. Ambalajlar; pamuk veya keten bez torbalar, cam, kağıttan üretilmiş malzemeler, tahta ve odundan üretilmiş malzemeler, mısır ve benzeri liflerle üretilmiş hasır ve benzeri malzemeler, özel üretilmiş uygun organik kaplama maddeleri ve malzemelerden yapılmalıdır.
b) Organik ürün, plastik koruyucu ve metal kaplarla ambalajlanacaksa, kapların ürünle temas edecek yüzeyleri organik madde ile kaplanmalıdır.
c) Organik ürünün ambalajlanması esnasında, ürünün organik niteliğini koruyacak bütün hijyenik tedbirler alınır.
d) Organik ürünün ambalajlanmasında burada açıklanmayan konularda 16/11/1997 tarihli ve 23172 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği ve 9/6/1998 tarihli ve 23367 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Yönetmelik hükümlerine uyulur.
Organik Ürünlerin Etiketlenmesi
Madde 27 — Organik ürünlerin etiketlenmesi kuralları aşağıda belirtilmiştir.
a) Etiket üzerinde;
1) Üzerinde ürünün adı ve açıkça organik ürün olduğu belirtilmelidir.