tizimi joriy etildi. Qisqa muddatda bu tizim orqali 527 ming fuqaroning bandligi
ta’minlandi.
Bundan tashqari, o‘zini o‘zi band qilgan aholi uchun soliq imtiyozlari
berilishi hamda ko‘pgina cheklovlarning bekor qilinishi tufayli 500 ming nafar
fuqaro mehnat faoliyatini qonuniy tarzda yo‘lga qo‘ydi.
Dehqon xo‘jaligi va tomorqa er egalariga 300 milliard so‘m imtiyozli kredit
va subsidiya ajratilgani ham qishloq aholisini ijtimoiy qo‘llab-quvvatlashda
yangi yo‘nalishga aylandi [2].
Yuridik shaxs maqomiga ega bo‘lmagan yakka tartibda tadbirkorlik faoliyati
bilan shug‘ulanuvchi fuqorolar (dehqon xo‘jaligi a’zolari bilan birgalikda)
pensiya ta’minoti tizimida ishtirok etishi ixtiyoriydir.
Yuqoridagilarni hisobga olib, aytish mumkinki, respublikamizda turli
qatlamdagi aholini ijtimoiy himoyalashni asosiy yo‘nalishlarini belgilash, kam
ta’minlanganlar, pensionerlar, talabalar va vaqtincha ishlamayotganlarni
himoyalash tizimini kuchaytirish kelgusida bajarilishi zarur bilan muhim
ijtimoiy masalalar hisoblanadi
O‘zbekiston o‘tish davrining boshidanoq aholining zaif qatlamlarini ijtimoiy
muhofaza qilish tizimini ta’minlash uchun katta kuch va resurslar sarflamoqda.
Xususan, 1994-yilgacha Hukumat avvalgi ijtimoiy himoya tizimining ayrim
elementlarini saqlab kelgan. Asosiy oziq-ovqat va xizmat turlariga subsidiyalar
saqlab qolindi, sog‘liqni saqlash va ta’lim xarajatlarini avvalgi darajada
saqlashga harakat qilib ko‘rildi. Nafaqa tizimi saqlab qolindi, vaqti-vaqti bilan
nafaqalar indeksastiyasi o‘tkazilmoqda. Bundan tashqari, ish haqini «umumiy»
indeksastiyalash muntazam o‘tkazib turildi. Biroq bu choralarning barchasi
mamlakat byudjetiga katta yuk bo‘lib tushdi. Universal subsidiyalardan voz
kechish va maqsadli ijtimoiy yordam ko‘rsatishga o‘tish qaror qilindi. 1994-yilda
(milliy valyuta joriy qilingandan so‘ng) asosiy oziq-ovqat mahsulotlariga
subsidiyalar bekor qilindi (cheklandi) va kam ta’minlangan oilalarga maqsadli
ijtimoiy yordam ko‘rsatish tizimi joriy qilindi (mahalla tizimi orqali). 1997-yilda
bolalar uchun to‘lov tizimi har bir oila a’zosiga to‘g‘ri keladigan daromad,
belgilangan chegaradan past bo‘lgan, 16 yoshgacha bolali oilalar olishi mumkin
bo‘lgan maqsadli to‘lovlar bilan almashtirildi. 1999-yildan boshlab mahalla
tizimi orqali ikki yoshdan kichik bolali ishlamaydigan onalar uchun maqsadli
to‘lovlar beriladigan bo‘ldi [3].
Aholining
umumiy
daromadlari
doimiy
yoki
takrorlanuvchi
xususiyatga ega bo‘lgan, yillik yoki undan kam vaqt oralig‘idagi davrda, uy
xo‘jaligi yoki uning alohida a’zolariga tushadigan pul va natura shaklidagi
tushumlardan tashkil topadi.
Dastlabki ma’lumotlar bo‘yicha, 2022-yil holatiga ko‘ra, aholining umumiy
daromadlari 634,8 trln.so‘mni tashkil etdi. Aholi daromadlari bo‘yicha real o‘sish
sur’atlarini hisoblashda narx omillari ta’sirini chiqarib tashlash maqsadida,