60
Korrelyatsiyaning xususiy va juft koeffitsiyentlarini taqqoslaganimizda
boshqa omillarning rentabellik darajasi va o‗rganilayotgan omillar orasidagi
bog‗lanishga
ta‘siri
yetarlicha
ahamiyatli:
korrelyatsiyaning
xususiy
koeffitsiyentlari juft koeffitsiyentlaridan ancha pastligini ko‗rish mumkin. Bu
korrelyatsion modelga kiruvchi omillar
rentabellikka nafaqat bevosita, balki
bilvosita ham ta‘sir ko‗rsatishidan darak beradi. Shuning uchun chalg‗ituvchi
omillar ta‘siridan tozalagach, biroz chambarchas bog‗lanish hosil bo‗ldi. Agar
teskari yo‗nalishdan ta‘sir etuvchi omillar ta‘siridan
ham tozalasak, juda
chambarchas bog‗lanish hosil bo‗ldi.
Bu sabablar orqali nafaqat korrelyatsiya koeffitsiyenti miqdori o‗zgaradi,
balki, bog‗lanish yo‗nalishi ham, umumiy ko‗rinishda to‗g‗ri bo‗lishi mumkin,
aslida teskari tomonga o‗zgarib ketgan bo‗lishi mumkin yoki aksincha. Buni
quyidagicha
tushunish
mumkin:
korrelyatsiyaning
juft
koeffitsiyentlari
hisoblanayotganda natijaviy va omilli ko‗rsatkichlarning o‗zaro bog‗lanishi
o‗rganilayotganda, ularning boshqa omillar bilan ham o‗zaro ta‘sirlari hisobga
olinadi. Masalan, agar mehnat unumdorligining o‗sish sur‘ati undagi to‗lovni
oshirish sur‘atidan oshib ketsa, mehnatga haq to‗lash darajasi oshganda rentabellik
ham oshadi. Shuning uchun, umumiy holda rentabellik
darajasi va mehnatga haq
to‗lash darajasi o‗rtasidagi bog‗lanish to‗g‗ri bo‗ladi. Agar mehnat unumdorligi va
boshqa omillarni o‗zgartirmagan holda mehnatga haq to‗lash darajasini oshirsak, u
holda rentabellik pasayadi, ya‘ni korrelyatsiyaning xususiy koeffitsiyenti minus
belgisi bilan chiqadi.
Shunday qilib, korrelyatsiyaning xususiy va juft koeffitsiyentlari yordamida
o‗rganilayotgan holatlarning bevosita va umumiy hollardagi bog‗lanishlari haqida
tasavvurga ega bo‗lish mumkin. Omillarning o‗zaro ta‘sirini
xarakterlaydigan
korrelyatsiya koeffitsiyentlari ham muhim ahamiyatga ega. Ta‘kidlab o‗tilganidek,
korrelyatsion modelga bir-biridan mustaqil bo‗lgan omillar tanlab olinadi. Agar
ikkita omilli ko‗rsatkichning korrelyatsiya koeffitsiyenti 0,85 dan yuqori bo‗lsa,
ularning bittasini modeldan chiqarib tashlash kerak. Korrelyatsiya koeffitsiyentlari
matritsasini o‗rganish natijasida ushbu modelga kiritilgan omillar bir-birlari bilan
zich bog‗lanmagan degan xulosaga kelish mumkin.
Bog‗lanishni chambarchasligini o‗rganishda korrelyatsiya koeffitsiyentlari
tanlash hajmiga bog‗liq holda tasodifiyligiga e‘tibor qaratish zarur. Ma‘lumki,
kuzatuvlar soni kamayishi bilan korrelyatsiya koeffitsiyenti ishonchliligi tushib
ketadi yoki kuzatuvlar soni ortishi bilan korrelyatsiya koeffitsiyenti
ishonchliligi
oshadi.
Korrelyatsiya koeffitsiyenti ahamiyati Styudent mezoni bo‗yicha tekshiriladi
61
72
,
5
103
,
0
59
,
0
r
r
t
(15)
bu yerda,
r
– korrelyatsiya koeffitsiyentining o‗rta kvadratik xatoligi
bo‗lib, u quyidagi formula bo‗yicha aniqlanadi
103
,
0
1
40
59
,
0
1
1
1
2
2
n
r
r
(16)
Agar
t
ning hisoblangan qiymati jadvaldagi qiymatdan katta bo‗lsa, u holda
korrelyatsiya koeffitsiyenti kattaligi ma‘noga ega degan xulosa chiqadi.
t
ning
jadvaldagi qiymati Styudent mezoni qiymati jadvalidan topiladi.
Bunda erkinlik
darajasi soni
1
n
V
va ishonchli ehtimollik darajasi (iqtisodiy hisob-kitoblarda,
odatda, 0,05 yoki 0,001) hisobga olinadi. Bizning misolda erkinlik darajasi soni
39
1
40
1
n
ga teng. Ishonchli ehtimollik darajasi esa
02
,
2
05
,
0
t
P
ga teng.
Modomiki,
t
haqiqiy
barcha holda
t
jadvaldan katta ekan, natijaviy va omilli
ko‗rsatkichlar orasidagi bog‗lanish
ishonchli, korrelyatsiya koeffitsiyenti kattaligi
esa ma‘noga ega ekan.
2.29-jadval
Dostları ilə paylaş: