Türkcə Etimoloji Sözlük

bəlgişinçi

. 

istixbaratçı

. 

1

. istixbarçı. savlaşçı. xəbərləşçi. 

soraşçı. sorağçı. soruşçu. sav bilgi, xəbər ətər, ittilaat 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

mə'lumat toplayan. 

1

. incələyən. mincələyən. incəltişçi. 

mincəltişçi. tədqiqatçı. təhqiqatçı. oxuçu. mutaliəçi. 

topluq 

(

məcmə', təşgilat

)

 

işçisi. 

 

öqrəşiniş

 

 

öğrəşiniş

. bax > 

öğrəşinmə

.

 

öqrəşinmə

 

 

öğrəşinmə

. 

öğrəşiniş

. 

öğrəginmə

. 

öğrətinmə

. 

bilgitiniş

. 

bilginişmə

. 

bilgşinmə

. 

bilgişiniş

. 

bəlgitinmə

. 

bəlgitiniş

. 

bəlgitişmə

. 

bəlgişinmə

. 

bəlgişiniş

. 

istixbarat

. 

1

. istixbar. 

savlaşma. xəbərləşmə. soraşma. soruşma. soruşuş. sav 

bilgi, xəbər ətər, ittilaat mə'lumat top

lama. 

1

. incələmə 

mincələmə, incəltiş mincəltiş, tədqiqat təhqiqat, oxu, 

mutaliə topluq 

(

məcmə', təşgilat

)

 

işi. 

 

öqrəşinmək

 

 

öğrəşinmək

. 

uğraşınmaq

. alışqanlıq qazanmaq. 

alışqanmaq. dadanmaq. 

 

öqrəşinmək

 

 

öğrəşinmək

. uslanmaq

. 

huşlanmaq. ağıllanmaq. 

tərbiyətlənmək. 

 

öqrəşit

 

 

öğrəşit

. 

öğrəşim

. 

öğrəşmə

. 

isgərmə. ısqarma. ısqarı. 

yatqırma. yatırma. yasırma. yasqırma. alşatı. alışdırı. 

alışdırım. alışdırma. yadırqalığın, çiğliyin, xamlığın 

gidərmə. 

- 

hər işin isgərmə

 

yolları var. 

 

öqrəşmə

 

 

öğrəşmə

. avınc. alışm

a. avunma.  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

564 

öqrəşmə

 

 

öğrəşmə

. 

öğrənmə

. 1

. bilgəşmə. bilgənmə. bilşinmə. 

savlınma. aşınma. tanışma. xəbərlənmə. ittila'. 

1

. məşq 

edmə. ittixaz. əxz. 

1

. sindirmə. sındırma. mənimsəmə. 

aşınma. əzbərləmə. 

1

. 

öğrəşit

. 

öğrəşim

. 

isgərmə. 

ısqarma. ısqarı. yatqırma. yatırma. yasırma. yasqırma. 

alşatı. alışdırı. alışdırım. alışdırma. yadırqalığın, çiğliyin, 

xamlığın gidərmə. 

- 

hər işin isgərmə

 

yolları var. 

 

- 

yaşayıb öğrəşmə

, 

öğrəş

 

yaşa. 

 

-

 

öğrəşib

 

yaşayan aparır, yaşayıb öğrəşən

 

batırır. 

 

- 

iş öğrəşmə

 

dövrəsi

: 

aşıl.

 

yanaq. çıxma. 

 

öqrəşmək

 

 

öğrəşmək

. 

1

. aşlanmaq. aşlaşmaq. alışmaq. 

1

. əkişmək. 

əğişmək.

 

öqrəşmək

 

 

öğrəşmək

. 

1

. 

ördümək

.

 

yığmaq

.

 

örkəşlənmək

:

 

dalqalanmaq

.

 

1

. 

ördümək

. 

yığmaq

. 

1

. 

usmaq. alışmaq. 

1

. 

varışmaq. alışmaq. ülfət edmək. 

yavanlamaq. 

əzbərləmək. hifz edmək. yenişmək. yenirmək. alışmaq. 

adət edmək. 

-

 

görə görə göz 

yenir

, gedə gedə ürək 

yenir. 

öğrənmək. örgəşmək. örgənmək. qapışmaq. alışmaq. 

yiyələnmək. 

 

-

 

gözdən yenirməyən, ürəkdə qalmaz. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

öqrəşmiş

 

 - 

nərsiyə

 

alınmış, alışmış, öğrəşmiş

: 

alqaş. 

-

 qavqa 

alqaşı

. 

-

 siqar 

alqaşı

. 

-

 

içgi alqaşı

. 

-

 

gəzmə

 

alqaşı

.  

öqrəşmiş

 

 

öğrəşmiş

. 

əkli. usub

. 

alışıq. alışmış. 

 

öqrəşmişim

 

 

öğrəşmişim

. 

qanıqsamışım.

-

 

mən artıq sıxıntıya, acıya 

qanıqsamışım

. 

 

öqrəşsə

 

 

-

 

öğrəşsə

 

tatı, uşaq, bir gün olar uzun qulaq. 

 

öqrəştirmək

 

 

öğrəşdirmək

. uyarlatmaq. uyumlatmaq. ısıtmaq. 

alışdırmaq. yaxlaşdırmaq. yoxlaştırmaq. çəkici, olumlu, 

qolay bir duruma gətirtmək. 

 

öqrət

 

 

öğrət

.

 

gələnək

.

 

tərbiyə

.

  

öqrətci

 

 

öğrətci

. 

öğrətici

. 

1

.

 

öğütçü

. 

öğücü

. yaxtıcı. yağıtçı. 

yarıtçı. yartıçı. uyutçu. uyuçu. uyaçı. uyacıtçı. oyaçı. 

oyatçı. qıtçı. payçı. yaracçı. yaratçı. yarıtçı. yantarçı. 

yantarıçı. əkicçı. bəllicçı. bəlləkçı. bəsici. bəsləkçi. 

pəndçi. moizəçi. ibrət verən. nəsihətçi. 

1

.

 

əkitçi

. 

əğitçi

. 

görgüt. görgütçü. sayqıt. sayqıtçı. mürəbbi. peda

qoq. 

məəllim. 

 

öqrətci

 

 

öğrətci

. tayış. xoca. məəllim. 

 

öqrətəmək

 

 

öğrətəmək

. 

əğirtəmək

. 1

. əkşinitmək. əkişdirmək. 

sabaqlamaq. sabaqlatmaq. sapaqlatmaq. dənəklətmək. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

566 

dərs, ibrət oldurmaq, vermək. 

1

. əkşinitmək. əkişdirmək. 

əğirtəmək. sabaqlamaq. sabaqlatmaq. dənəklətmək. 

dərs, ibrət oldurmaq, vermək. 

 

öqrətən

 

 

öğrədən

. 

öğrətici

. 

1

. çalışdırıcı. yetiştirici. tə'limçi. 

məəllim. antirenör. 

1

. bəllətən. örgədən. öğrətmən. 

 

öqrətən

 

 

öğrətən

. 

savac. məəllim

.  

-

 

qadın

 

öğrətən: bibiatun. bibi xatın. məəllimə. 

 

öqrəti

 

 

öğrəti

. 

1

.

 

eğiti

. məktəb. məslək. 

1

. əğitim. öğrətim. aşıl. 

yanaq. çıxma. bəslək. görgüt. sayqıt. tərbiyə. yetiştirmə. 

yetiştiriş. alışdırış. 

1

. əkiş. əkşin. dərs. sabaq. 

 

öqrəti

 

 

öğrəti

.

1

. 

məslək. əqidə. uyduri. oyun. tə'lim. 

-

 

qılıc 

oyunu: 

qılıc işlətmə öğrəti.

 -

 

ayağ

 uyduri.

 

1

. 

okart. tədris. 

1

. 

öğrəşilən

. 

qəbul olunan

. 

əğrəti

. 

olağan biçik

. 

başarılan

. -

 

öğrəti anlayış

: 

kılasiq anlam

. 1

. 

yaran. tə'lim. 

 

öqrətici

 

 

öğrətici

. ( 

ğ

 < > y ) 

öyrətici

. uyutal. uytal. 

məllim

. 

 

-

 

əxlaq

 

öğrətici: əxlaq məəllimi: atabəy.

 -

 

sən mənə atabəylik

 

eləmə.

  

öqrətici

 

 

öğrətici

. 

1

.

 

öğrədən

. çalışdırıcı. yetiştirici. tə'limçi. 

məəllim. antirenör. 

1

.

 

öğrətci

. 

öğütçü

. 

öğücü

. yaxtıcı. 

yağıtçı. yarıtçı. yartıçı. uyutçu. uyuçu. uyaçı. uyacıtçı. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

oyaçı. oyatçı. qıtçı. payçı. yaracçı. yaratçı. yarıtçı. 

yantarçı. yantarıçı. əkicçı. bəllicçı. bəlləkçı. bəsici. 

bəsləkçi. pəndçi. moizəçi. ibrət verən. nəsihətçi. 

 

öqrətiq

 

 

öğrədik

.

 

1.

 

məəllim

.

 

mürəbbi

.

 

eğitmən

.

 

yetişdirici

.

 

öğrətmən

.

 

1.

 idman

.

 talim

.

 

antırenman

.

 iqzersiz

.

  

öqrətim

 

 

öğrə

tim. 1

. aşıl. yanaq. çıxma. bəslək. 

-

 

aşmal

, 

qarışıq

 

öğrətim: əşineğitim. ərkəkli dişili olan qurum, yerməxlut 

qurum. tə'lime məxlut. 

1

. aşıl. yanaq. çıxma. bəslək. eğitim. 

becəriş. çalışdırma. uğratma. yetiştirmə. barvarış. 

pərvəriş. tərbiyə. tə'lim. 

1

.

 b

əslək

. 

əğitim. öğrəti. görgüt. 

sayqıt. tərbiyə. yetiştirmə. yetiştiriş. alışdırış. 

1

.

 

öğrənim

. 

tə'lim. təhsil. 

 

- 

yüksək

 

öğrənim

:

 

ali təhsil. 

 

-

 

eğitim öğrətimində

, 

ilk yarı il

: 

güz dönəmi. 

 

- 

öğrətim, məşq oxu

: 

kalva. çalva. 

 

öqrətim

 

 

öğrətim. tədris. tə'

lim. -

 orta 

öğrətim: tə'limati mütəvəssitə. 

 

öqrətinçi

 

 

öğrətinçi

.

 bax > 

öğrəşinçi

.

 

öqrətinmə

 

 

öğrətinmə

. bax > 

öğrəşinmə

. 

 

öqrətir

 

 

-

 

uçurum başı, uçmaq öğrətir, dənizə dalma, üzmək öğrətir

. 

 

öqrətiş

 

 

öğrətiş

. öğrətmə

. 

tə'lim. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

568 

öqrətmə

 

 

öğrətmə

. 

öqrətiş

. 

tə'lim. tədris. 

 

-

 

başqalarına sevmə öğrətmədinsə, barı sevinc ver. 

 

öqrətmək

 

 

öğrətmək

. 

1. 

nərsəni

 

birinə

 

yığdırmaq, mənimsətmək. 

1. 

bildirmək. biltürmək. 

1. 

tıqratmaq. sıxışdırmaq. bəcərikli, 

tıqraq, qavamlı qılmaq. möhkəmlətmək. 

1. 

bildirmək. 

1

. 

bəllətmək. bildirmək. uslatmaq. huş qoymaq. ağıl 

qoymaq. bilik, aqahlıq öğrətmək. tərbiyətləndirmək. 

yamtamaq. yamatmaq. əmitmək. əmcitmək. 

yavaşdırmaq. vərdişlətmək. alışdırmaq. yumşatmaq. 

tə'lim edmək. tə'nis edmək. amuziş vermək. əmişdirmək. 

əmzişdirmək.

 

-

 san

ıları cocuğa bəllətdik

. 

-

 

alfabeti uşaqlara bəllət

. 1

. 

ö

rg

ətmək

:

 

alışdırmaq

.

 1

. tovlamaq. tavlamaq. tərbiyət 

edmək. 

 

öqrətmək

 

 

öğrətmək

. 1. 

tanıtmaq. dəğirmək. 

1

. bəllətmək. bilditmək. 

geçmək. öğrətmək. inandırmaq. aşılamaq. yollaştırmaq. 

alışdırmaq. adət vermək. uyarlatmaq. uyumlatmaq. 

mənimsətmək. mənimsətmək. anlatmaq. bəlirtmək. 

1

. 

doğanlaşdırmaq. doğan edinmək. uyumlandırmaq. 

uysallaşdırmaq. alışdırmaq. aşılaşdırmaq. əkitimləmək. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

eğitimləmək. yetiştirmək. görgütləmək. təbiyə edmək. 

tə'lim vermək. 

1

. işləmək. incələmək. mənimsətmək. 

olqunutmaq. olqutmaq. 

1

. aşındırmaq. indirmək. 

endirmək. 

- 

onun dar qafasına, böylə sorular endirələməz

. 

1

. 

əkitmək. əğitmək. 

1

. göstərmək. bəllətmək. 

- 

iş 

göstərmək

. 

 

- 

əğib (əyib)

, 

büküb

, 

oğub

, yonub, 

aşındırıb

, 

biçib 

öğrətmək

, 

yetiştirmək

, 

gəliştirmək

, uyqulamaq. 

törpüləmək: əğələmək 

<> 

əkələmək. 

 

-

 

güttüyüm domuzu mənə öğrətmə: mənim işimi, mənə 

öğrətmə. 

 

- 

sevməyi öğrətmək, sevgini böyütməkdir. 

(sevgini 

becərtmək, bəsləmək, dəğərləməkdir.

). 

 

- 

ustalar bildiklərin keçməlidirlər

. 

 

öqrətmək

 

öğrətmək

. 

taxdandırmaq. dadandırmaq. alışdırmaq. 

üyrətmək. alışdırmaq. eğitmək. ustaz. xoca. 

 

öqrətmən

 

 

öğrətmən

. 

öğrətən. örgədən. yetiştirici. məəllim. 

- 

baş

 

öğrətmən: atabəy. 

- 

başöğrətmən: ilk okul başı, müdürü. 

 

öqrətmən

 

 

öğrətmən

.

 

öqrədik

.

 

öğrədik

.

 

məəllim

.

 

mürəbbi

.

 

eğitmən

.

 

yetişdirici

.

 

uydaçı

.

 

mürşid

.

 

yol göstərən

.

 

məəllim

.

  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

570 

öqrəyük

 

 

öğrəyük

. rəsm. qayda. görənək. adət. 

-

 

öğrətyük

 mundax 

oq: işlər belədiki, qayda belədir ki. 

 

öqrəyük

 

 

öqrəyük

.

 

gələnək

.

 

görənək

.

 

tərbiyə

.

  

öqrü

 

 

öğrü

.

 

1.

 

öğrəniləcək olan

.

 

öğrəni

.

 

1.

 

arxadaş

.

 

yoldaş

.

  

öqrüq

 

 

öğrüq

.

 munis

.

 

cana yaxın

.

 

əl üstündə tutulan

.

  

öqrüqmək

 

 

ögrükmək

.

 toplanmaq

.

  

öqrümük

 

 

ögrümük

. beşik

.

 

kavay. 

yırğac

.

  

öqrün

 

 

öğrün

. 

öğün

. 

öğə

.

 

çağa. qama. qaqa. qaqam. qəmə. 

sürə. dövrə. 

- 

bir qama 

iyiyə iydə dedilər, kişiyə iyid demiş, 

varın yedilər. 

 

öqrünc

 

 

öğrünc

.

 

1.

 

dənəyimli

.

 

dənəkli

.

 

təcrübəli

.

 bilgili

.

 

öğrənmiş

.

 

dərs almış

.

 

yetişmiş

.

 

1.

 

razılıq

.

 

xoşnutluq

.

 

məmnuniyət

.

  

öqsə

 

 

öksə

.

1

. 

köğüs döğmə. qızma. higgə. 

1

. 

yapışaq

.

 

sürtük

.

  

öqsəqlənmə

k 

 

öğsəklənmək

. 

ərkəklənmək

. 

böbürlənmək

. 

öğünmək

.