Türkcə Etimoloji Sözlük
Yüklə 24,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
partu
.
. barut. üstə qiyilən arxalıq.
. beşman. 1 . qaput. qocuq. çapan . kəbən
. kamsala. kürk
. örtün
. çiyin
(omuz)
üstünə alınan hörgülü geyəcək .
yamçı . yağmırlıq .
. kəpən. qaput.
: qocuq.
palton yavluq : şal
örtü . paltosım
- paltosım uzun, bol geyim: qapama . qapan. qaban . > kəpən. kəftən.
. kəpən. qaput.
. oyalı. oylayıcı. qantınçı. qantılçı. qantıl. qantın. qantam. qantama. qandırma. qandırıcı. aldatan. aldatıcı. aldatcı. yalan.
.
palvarçı ağιzι yelli . yalançı
. boş boğaz .
basıb, əzib keçmək. basıb, əzib keçmək basalamaq. basarlamaq. baslamaq. basa basmaq.
: ağındı.
oğunlı.
pambıq - daş pambığı : qayaqatnağı. qayğatnağı. qayalifi. oda dayanıqlı bir özək, maddə. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM pambıq
- körpə sütsüz böyüməz, pambıq susuz. pambıq - pambığı alınmış boş qoza: çanqınqalaq.
pambıq qozası arıtlamaqda işlənilən böyük ələk : çırçır. çalxağı. çalxar. qoşqunara.
: didmək. - pambıq
, yün atar kimi atmaq: didikləmək. didələmək.
çözülmüş , açılmış , işlənmiş ,
bükülmüş pambıqdan düzələn parça: köçgü > çözgü. çözmə .
, əkinində ırqat , işçi , əmələ başı : elci. elci.
: pambıq boyası : ət rəngi. açıq qırmızımtıl boya.
yumşaq. köpük. (# qopuq : qaba. kötük. gödük. qabaq . bərk.
sərt ).
qulağına pambıq təpmək: qulağına barmaq tıxamaq.
: göyə top atmaq.
boşuna çalışmaq. göyə savurmaq.
göyə savurmaq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
: kavqal. qanqal.
: qar tikanı.
pambıq içli üst geyim : kavtuq. kavtaq. qaltaq. çaltaq. qaltuq.
- p ambıq ilə baş kəsir , iğnə ilə gor dəlir .
- ağ , parlaq, sıx toxunmuş , pambıqlı bez . kağızbezi. yasıtbezi. patiska.
pambığ . pamıq.
1 . açıq qızqıl boy. 1 . qovaça . paxta. - qovaçalıq : pamıq tarlası .
quyuq, qoyi pambıq, maxta boyasına al deyilər.
qozasının kalı: alaqaraq . korasığ.
:. kevezliq.
yumaq, yuvarlaq, şişik olan. 1 .
bamıq . pampers bürgək
>
puşək. bağırdaq. pancalamaq pəncələmək .qançalamaq.
çanqalamaq. çalqalamaq. pancur abajur. lam pa qabığı .
. sağır . panqarmaq şişmək
. qabarmaq. jestli. burnu yelli. panqqı yeltər
. kəlpəng
. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM papaq 1 . <
.
qapaq. kəpkə . qalpaq. şapka
. börk
. börik
. tumaq. yumaq. təlpək
təpətəy
. təbətəy
. 1 . <
(yapmaq: örtmək
.
gizləmək ) .
. <
. 1 . < yapaq
:
yapmaq :
örtmək . gizləmək
. 1 . qalpaq. kasket. papaq
börk. təpələk. - papaq geydirən: börk qoyan, qoyucu. qulaq kəsən.
- qara papaq : məkə bitgisinin üzərində, qaramtıl qabarcıqlar biçimində bəlirən bir kəsəl. - gecə yaraqlı , gündüz papaqlı : görünməsinə qarşı, qara işlər çevirən, qılan kimsə.
: qabadəri. qabapost. üzdən doluq, içdən pozuq. dolu qanlı, çürük canlı. gözdə eyik ( yaxcı
) , içdən
yenik ( çürük
) . iri yarı olduğunda, cansız, sağlıqsız kimsə. duruşlu, içi boş kimsə.
paplaq. qaplat .
papaqan
. bapqa. tuti.
, tutu quşu , papağan qaqavan. qaqavaş. qaqavac.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
. 1 .
papaqlı
. tuti. 1 . sağızqan. saqağan quşu. 1 . tuti. - tuti namə : köksüz təməlsiz, böş uydurma sözlər .
tutu
: anğlaçaksızın çox söylər gəvəzə . papatya gəlinyemişi. sarı güllü bitgi.
ötürək
. papıq kökül
. kakil. saçaq
. püskül
. sok. çox
. papış (1 . < > tapış ( < təpmək ) . 1 . < > qabaş . ) . d abancıq : ayağqabı
. ba
ş maq ( < basmaq) .
ayağqab . çarıq
. dərlik
( < > tərlik ) .
papış qabaş .
ayağqab . çarıq
. dərlik
( < > tərlik ) .
papka qaptama. qapsla. qap. qovluq. dosyə
. paplaq qaplat.
papağ .
qaplat. papraq - güzdə (payızda) sarı qızımtıl boyalı , közə düşmüş otu andıran yapraq: közəl . xəzəl. papuç köpüç
. papuş < > qapuş .
yarım qapuş: sürtük . par - par parça, param parça olmaq: pozulmaq. yıxılmaq. dağılmaq. qırtalanmaq. qırılmaq. talamarmaq. kavalanmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq. tikələnmək. viran olmaq. xərablanmaq. tabahlanmaq. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM para çara paramparça.
.
tala tala. dala dala.
1 . (? < > pay: tikə
. part
. ) . 1 . ( p < > y ) yara . paraç. parça. yarıl. 1 . bənək . pul. yartmaq. yarmaq. 1 . parça. talım. dalım. dilim. parça. taram. qıta. qətə. cüz'. hissə. bölək.
.
ayrı ayrı .
bölək bölək .
dəh dəh .
dəng dəng .
. tənqə
: tırılın biri tırıl .
, parasına güvənən: əkməğinə qoç .
mangır . -
: sərraf
.
qıyıcı . -
para
qəpik ( < > kəpək ) .
xırda pul .
para toplamaq: alımcımaq . vergi almaq .
pesetaispan . - pezzetaitali:
kiçik
paça
) yarmaq ( yarı
.
əş .
dəngəş ) . pul
.
yarı . tikə
. part. para
. kəsər. bölüm. parça. tikə. bölüm. qıta. 1 . əl kiri. çabıq atılan nərsə.
ağça: gümüş para. ).
başqası malın satıb, satış tutarından aldığı satıcılıq ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
: qopat. qapat.
: qamlı. çaplı. əsginas.
tutarı. qan bahası. qanlıq.
-
para qoyulan qab, kasa: kes. qumpara. - içinə para atmaq üçün, bir dəlikli, yuvrlaq qab : qumpara. dəxil. qalla.
: başlıq. qalın.
- gəlin gəlinirkən, aparılırkən qapını bağlayıb alınan para: qa pıgəlməsi. - qara para: yasaq ( yasa dışı
yollardan sağlanan, qazanılan qazanc.
para havalısı: dəlisi. - para qaqlığı : para
bolluğu.
-
: qalın. başlıq. - yol parası : 1. yolluq. 1. yol vergisi. - para durumu iyiləşmək: əli genişləmək. - pa ra sıxıntısı : əli dar.
para sərpəməkdə , xərcləməkdən çəkinməmək əlini oynatmaq. -
, yeni para : çil akçə. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM - para para: parça parça . bala bala . didik didik. didiş didiş. dəriş dəriş. tikə tikə. - para para: parça parça : bala bala . didik didik. didiş
didiş. dəriş dəriş. tikə tikə.
parça . bala. didik. xırda. tikə.
: qopuqluq. qırıqlıq. qırıltı. salsürülük. sərsərilik.
çəkmək. dartmaq. almaq
ana ağça : ana para. - başpara: yelli, nəfəsli çalaqıcların ağza alınan bölümü. - anapara : başmal. başmaya. anamal. sərmaya. kapital.
:
ucuz. dəğərsiz. - bu paranı, işi qırağa qoy, at, ayır.
para basmaq : ağca kəsmək. siggə kəsmək.
para kəsmək , qır maq: qazanmaq. - para sıxıntısı olmaq : başı sıxışmaq.
: çürükçü .
para pul. -
, xarıltıyla gediri ( para). (sayın sayın : azar azar). ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
, oğul verib qız alın .
ərdəmli oğlan
Yüklə 24,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|