Türkcə Etimoloji Sözlük
Yüklə 24,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
). - para verdik mal aldıq , oğul verdik qız aldıq .
- bu
paranı
o iş üçün qaldırın . -
xərclədik. - könlü , istəyi üçün para sərpiyən , xərcləyən : hovarda. hovarat.
para tutqunu. paracıq parcıq.
ovacıq . ovcıq . oğuntu .
.
. çürük. çöp. çöv. köv. kovuntu. ( < çov . kov : oyuq. boş
süprüntü. süpürüntü. atlacıq. atracıq. atılacıq. artılıq.
parça. para. yarıl.
- arxlar, kərdilər arasında olan qoğzaq , qaldırılmış topr aq paraçaları : qaruq. qarıq. qalıq . qaluq . qolıq. bazı. bazıq. bazut.
paraçul iki ağacı yan yana, qovuşuq yaxud aralı birbirinə bağlayan yanqılıc qoyulan ağac.
1 .
bərq : iti
. barraq
. 1 .
.darıxmaz. dar olmayan. açıq.
paralama 1 .yırtma.
ayırma. ayrama. 1 .ləffazi.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM paralamaq 1 . paramaq. parçalamaq. yaramaq. yarmaq. sanamaq.
doğramaq . 1 . parçalamaq. yavmaq. qırıq qırıq edmək. parçalamaq.qıymaq. biçmək. kəsmək. tikkələmək. tikə tikə edmək. toğramaq {( ğ < > r
.
.
. yırtmaq. parçalamaq. paralanma toğram. doğrum. kəsim. kəsilmə .
.
. didilmək. didik didik olmaq. paralayan yarıcı. yarcı. ayıran. yaran. açan. kəsən.
1 .iriyarı. qalavatlı. mayalı. 1 .yüklü. yükümlü. qanlağ. ka nlağ.kankan. qarnaq. qarınğ. zəngin. varlı. qalın. paralı qaznalı. zəngin. varlı.
- iki paralıq: dəğərsiz. - iki paralıq : ikilik.
qırmaça. qırım qırıq. çalı çırpı.
pozulmaq. yıxılmaq. dağılmaq. qırtalanmaq. qırılmaq. talamarmaq. kavalanmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq. tikələnmək. viran olmaq. xərablanmaq. tabahlanmaq.
paralamaq. parçalamaq. yaramaq. yarmaq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
alayına. alayl ay. açqasız. akcasız. badava. -
qalmaq: qoquzlamaq
yoxsullanmaq .
zügürtləmək .
parasız
yüngül. yoxsul . düşgül. düşmüş. züğürt. -
özün ol yardım. - pulsuz parasız : yavadan. havayi. havadan. açıqdan. çaparı. çapa. çapadan. qıyınsız. töləsiz. ödətsiz. təkinə. boşdan. boşuna. boşunaq. boşquna. kovbadan
heybədən (< kov: kav: boş. puç
). torbaçı. torbadan. axırdan. çanaxdan. bedava. bayqu.
sovğa. savırı. müfdəsinə. məccani.
tırıllamaq .
oxsullaşmaq .
-
nədən belə tırılladın .
qoquzluq. yoxsulluq. zügürtlük.
yoxsulluq. yoxallıq. yavlaqlıq. yavalaqlıq.
köpək
. parçayan yaran yırtan heyvan .
paracıq. ovacıq . ovcıq . oğuntu .
.
. çürük. çöp. çöv. köv. kovuntu. ( < çov . kov : oyuq. boş
süprüntü. süpürüntü. atlacıq. atracıq. atılacıq. artılıq.
qanaca. qanca. qanata. çanqa. çalqa. panca. pəncə.
tüng. su qabı. suçuqal. suçulaq (
. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM - uzun boyunlu, qulpsuz tüng , parç : qarava. kalaba. qarvalaq. qarvaki . - qarınlı, boyunlu tüng, parç, su qabı : ibriq. qarsoğudan : sürahi. parç tökük. tüng.
{ parçalamaq : çarpa maq .
çapamaq biçələmək .
kiçikələv } . 1 . örü
. qanat. qol. qıslıq
. bölük
. tikə
. qab. baydaq. bud. buta. fürsət
aşam
( bir aşam ət ) bölük
. kəsmə
. kərtik
. yarıq
. - parça parça : para para .
çapım çapım .
kəsik kəsik .
yarıq yarıq .
qırıq qırıq .
cırınq cındır .
yırtım yırtım .
yırtık portık . alba julba .
cırtık cırtık .
səl səl . dal dul
. 1 .
bölük . öbək
. külçə
. kiçik q
urup. tim. taxım
. 1 .
tirim. dirim. başaq
. dal. 1 . qanat.
qısım. bölük. cüz'. san. kəsik. qətə. - san san: parça parça .
yırıq yırıq .
cırıq cırıq .
- san san olmuş ürəyim, xəbərin yoxdu sənin . 1 . çit. çıtıq. çatıq. toxu. toxunmuş nərsə. kirbas
kərbas. toxunmuş basılmış. bez. 1 . məvadd. kərəstə (
. əbzar. vəsayil. - bu
başmaqçı iyi kərəstələr
kullanmır .
iyi
yapı .
pozuq kərəstə
. 1 . paraç. para. yarıl. bal. tikə.
parsa. buçuq. bıçuq. kəsik. 1 .
tikim. tikə. tikü. tikir. kəsək. kəs . çart
. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
bölək. bölük. 1 .
barçın. qumaş. turqu. geydirməyə, geyinməyə yarar nə, örtük .
. busqaq. carqma. yarqma. çalqav. yanqav. ək. qusuq. topaq. dilim. tilqəm. say. duqqul. dıqqıl. qırıntı. kəsək.
kəsək. az. qırt. topaq. qısım. üzüq. qolduq. qırıq. salıntı. qırıntı. saqal. taraq. daraq. dərək. dilim. qaş. qarç. üzüm. qısım. bölüm. carqa. yarqa. darıy
qumaş.
1 . curun. qoşaq. ək.
. pərəsə
. pərsə
. tapı
. pillə
. basamaq. aşama
. bölüm
. dərəcə
. dərəkə
. kərəkə
. kərtə
. qırat
. mənzil
. mərhələ
. 1 . turğu. tor. pərçə. pay. tikə. san. qıta. qətə. ülüş. bölüş. bölək. bölük. kəsmək. kərəç. kərət. kəssək. dərtüq. talım. taram. dalım. dilim. para. dək. dəng. adaq. cüz'. hissə. -
qıypa qıypa: bölək bölək .
şürhə şürhə . { qırıqlığı göstərir . # b arça: barçın .
bütünlüyü göstərir } .
-
edmək: cuqqul curun edmək . parçalamaq . -
tüm
. -
: taqa.
sopalı taqa . -
bir taqa şal . -
altın uluq taqa: som sırmalı taqa . qızıl sırma ilə işlənmiş parça topu . -
dola şığı , qırışığı : qamba. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM -
,
, çapuq : sopa.
-
.
, parçanın qırağında olan tikinti , çevrinti : qıvırma . qıvrıntı
. əğrətin
. bükünti
. qatlama. qıyıntı
. basdırma
. -
bu yəmşəyin qıvrıntısı qaba düşmüş .
: bu
tikişin oya ( yazı
. bəzək
) kimi tikilməsi .
: burqu. kiçik
azıcıq
. mini mini. zərrə
. - odun parçası : cartma. yartma. -
. -
iri parça: qıyı . kütə
. yığın
. -
: urqu. vurqu. zərrə
üzümdü
. -
tüm.
parça para .
.
: bölmək.
:
) . 1. didik. xırda. tikə. 1 . çapıt. bez. bölmə. 1 . kəsər. bölüm. tikə. talaş. dalaş. dal, budağ parçası. yamığ. tikə. bölək. tikə. biçik. kəsim. bölüm. bölük. qətə. cüz'. qism. 1 . çalat. çənət. çanat. tikə.
. toxunub, yığınmış nərsə. bez.
: kırepon. bükmə.
: biraz. azacıq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
: tar tar: tel tel. -
,
, balçası , tikəsi: qırıq, bölünmüş odun. qaqma. - hər çeşit bərk , dayaqlı , dəvamlı , sağlam (möhkəm ) bez, qumaş , parça : qarabaf. qarabağ. qarabafda. qarabağda. qarabafdal. qarabağdal. -
gəric. gəriş.
bir
qarım
saqqıza, satar varın cocuqca. -
,
: qarqalaq. -
,
, atdığı çör çöp , odun, ağac parçaları : qarqalaq. -
: qarım. kərim. kəric. kəriş. gəric. gəriş.
iki oyuq, yarıq , çuxur arasında qalan yüksək parça : bölüm: qarıq. carıq. yarıq. -
,
: keçmir. keçimir. kaşmir. keşmir. kiçik parçalar : bulqurcuq. bölgurcuq. qırcıq.
: qaşqac. qaşac.
( mıxlayıb ), HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM tutturulmalarına yarar ağac parçası : qapur. qabur. -
əbrişəm. - yüngül parça : kavraq. kavqaz. - qopmuş , ayrılmış parça: çənət. çanat. tikə. qanat. çanat.
parça parça olmuş : caqçaq
catcat. çatlaqıl. yırtıq pırtıq.
çox yırtılmış. yırtıq yırtıq.
qıvırcıq parça : kırepon. bükmə.
bir,
tək parça qapcıqlı yemiş: birçanaqlı. birçənəkli. - parça
: biraz
cıq. biraz. azıcıq.
parça parça: az az. xımır xımır. kəstə kəstə.
tikə parça : xırda mırda. qırıntı.
yumşaq , gözəl , incəci ipəksi parça: ətləs. kirip. - parça parça qoparılmış : didiklənmiş. didik. titik. didilmiş.
parça parça qoparmaq: didikləmək. didələmək.
: para para: bala bala . didik didik. didiş didiş. dəriş dəriş. tikə tikə. - bir tikə , parça. bir qırıq. - bir parça :
çox az. -
parça : para para: bala bala . didik didik. didiş didiş. dəriş
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
dəriş. tikə tikə.
: dəmir dalaşı.
bir, tək parça: bütün.
oyalı , naxışlı parça , qumaş : bastı. bastırma.
parçanın , başlığın , nərsənin qırağına yapılan oya , yazma oyası : əğdirmə. əkdirmə
: əlcə. əldək. kiçik.
, bezi istədiyi biçimdə qaldırmaq , durdurmaq üçün , iki yekə döşəkli , buxarlı arac arasında sıxışdırmaq , ütüləmək : qalandır.
çağaş. çağış. çığış. çağıştı. çığıştı. -
: qarşılıq. qarcılıq .
.
- iri, qaba tikişlə parçanı tutturma: seyrək, keçici tikiş. çatqı. dəğəl.
kökəş. kökləmə. ilinti . ilgi.
-
qapı: qapılıq. - naxışlı parça : basma qalata. qalat. - neçə nərsəni birbirinə bağlayan parça, tikə, nərsə : qanğırıq. qağnırıq. qandırıq . HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM - odun parçası : çarıq. çapıq. qopuq. yonqa.
pozulmaq. yıxılmaq. dağılmaq. qırtalanmaq. qırılmaq. talamarmaq. kavalanmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq. tikələnmək. viran olmaq. xərablanmaq. tabahlanmaq. - parça, nərsənin üzərində olan incə, yumşaq tük, saçaq, sapaq: kov. hov. hav. - parçanın hovlanması, tüplənməsi, tiftiklənməsi : qabarmaq.
bu qumaş tez qaba rır .
- altın , gümüşdən işlənmiş parça , bez : qaqma. sırma.
sapalamaq. dağıtmaq. devirmək. altüst edmək.
balçalama ayırma . ayıqlama . kəsmə. təqti'. açma.
sapalav. devirmə. altüst edmə. parçalamaq 1 . busqaqlamaq. burqul amaq. ufalamaq. buşduqlamaq. biçtikləmək. çıtıqləmək. parça qoparmaq. cuqqul curun edmək. parça parça edmək. kəsəkləmək. böləmək. parçalara ayırmaq. yarmalamaq. qırmaq. süyəkləmək ( kəsilmiş heyvanı parçalara ayırmaq ) .
sanlamaq.saqallamaq. yırtmaq. talamaq. dalamaq. yırtmaq. ısırmaq. tilitmək. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
yırtmaq. tişəmək. qırmaq. uvaqlamaq. ufalamaq. qurttaqlamaq. qıttaqlamaq. qırttaqlamaq. ufalamaq. paralamaq. yırtmaq. parça parça edmək. çaçaqlamaq. saçaqlamaq. çaştuqlamaq. yırtmaq.
. paralamaq. qıymaq. biçmək. kəsmək. tikkələmək. tikə tikə edmək.
{( ğ < > r
.
. tiləmək. diləmək. dalamaq. dilim dilim edmək. kəsmək. yavmaq. qırıq qırıq edmək. çapquramaq. yağmalamaq. 1 . paramaq. paralamaq. yaramaq. yarmaq. 1 . araçalamaq :
# bir araya gətirmək .
. balçalamaq. 1 .
yemişi, nərsəni qurutmağ, dənəsin çıxarmağ üçün )
açlamaq. açmaq. yarlamaq. yarmaq. qaqlamaq. kavlamaq. 1 .bölükləmək. salığmaq. salıqlamaq. salqımaq. salqamaq. salqıtmaq.
.bölmək. açmaq. bölmək. ayırmaq. yarmaq.
şəqqələmək. kəsərmək. bölümək. tikələmək. qoparmaq. qırmaq. sökmək.
1 . balçamaq. dağıtmaq. çözgüləmək. çözmək. sökmək. açmaq. ayırmaq. savalamaq. sovlamaq. yaylamaq. yarlamaq. boşaltmaq. əğritmək. pozmaq. xərablamaq. fəsx edmək.
. dal budaq edmək .
. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM çantmaq. çaltmaq. çəntmək. kəntmək. kərtmək. kantmaq. qantmaq. ufalamaq. doğramaq. oğmaq.
kəsərək parçalamaq: doğramaq .
parçalanan
bölünən . - açıldığında, tikələrə parçalanan, bölünən , odlu yaraq: xumbara . xumpara. qumpara. parçalanma almaşış
. bölünmə. ayrılıq. ixtilaf. keçimsizlik. bölünmə. tilqəmləmək. dilimləmək. kəsmək. carqalamaq. yarqalamaq. qırmaq. sanlanmaq. parçalara ayrılamaq. saqallanmaq. yırtılmaq. tuqqullamaq. duqqullamaq. dıqqılamaq. yırtmaq. almaşmaq. bölünmək. yartmalamaq. çartmalamaq. qı rmaq.
parçalanma
parçalaşım .
.
. paylaşım. paylaşma. ballaşım. ballaşma
balqamaq: bölmək ) . yayılım. yayılma. dağılma. dağılım. dağılış. bölüşüm. bölüşmə. saçılım. saçılış. saçılma. balkanlaşma. ayrışma. təcziyələnmə. bir topraqda çeşitli neçə devlətə bölünmə.
. parçlanma. balçanma. balçalanma. bölünmə. ayrılma. təqsimlənmə.
. paylanma. pay edilmə. bölünmə. təqsim edilmə.
,
, parçalanması qolay olan qayalıq: qaqlıq < kavlıq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
. boğnaqlanmaq .
. çaq paçaqmaq . qırı
lmaq. çəkinmək
. dağılmaq
. uzaqlanmaq. parçalanmaq
balçalanmaq . paralanmaq. parçalaşmaq .
. 1 . paylaşmaq. ballaşmaq (
bölmək
) . yayılmaq. yaylımaq. dağılmaq. dağınmaq. bölüşmək. bölünmək. saçılmaq. 1 . parçlanmaq. balçanmaq. balçalanmaq.
bölünmək. təqsim edilmək. ayrılmaq. didilmək. didik didik olmaq. 1 . balaşlanmaq. talaşlanmaq. dalaşlanmaq. 1 . balkanlaşmaq (
: bölmək
) . ayrışmaq. təcziyələnmək. bir topraqda çeşitli neçə devlətə bölünmək. 1 . çözgülmək. çözülmək. çözünmək. dağılmaq. sökülmək. açılmaq. ərinmək. həll olmaq. ayrılmaq. savılmaq. savalmaq. sovulmaq. gəvşənmək. yayınmaq. pozulmaq. xərablanmaq. fəsx olmaq.
içi parça lanmaq: çox üzülmək. üzünmək. içi qan ağlamaq.
,
.
parçalanmamış
bütün.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM parçalanmış 1 . əndəvənd. əndəvənd. tarımar. pozqun. 1 . qırıq. kisüq. kəsük. bölünmüş. 1 . qırtıl. qıytıl. qırılmış. 1 . sanlanqan. palçalara ayrılmış.
kəsəkləmək. böləmək. parçalamaq.
parçalanma .
. paylaşım. paylaşma. ballaşım. ballaşma (
balqamaq: bölmək ) . yayılım. yayılma. dağılma. dağılım. dağılış. bölüşüm. bölüşmə. saçılım. saçılış. saçılma.
parçalanmaq .
. paylaşmaq. ballaşmaq
:
bölmək
. yayılmaq. yaylımaq. dağılmaq. dağınmaq. bölüşmək. bölünmək. saçılmaq.
. açdırmaq. çözdürmək. çözgüdürmək. sökdürmək. ərittirmək. həll etdirmək. ayrıtmaq. savdırmaq. sovdurmaq. yaydırmaq. gəvşətdirmək. boşatdırmaq. pozdurmaq. xərablatmaq. fəsx etdirmək.
sanlatmaq. sapalatmaq. altüst etdirmək.
1 .aralayan. bölücü. munafiq. - parçalayan , ayıran
: bölmə.
1 .paylayan. payqan. kəsən. biçən. bölən. ayıran. qıran. təqsim edən .
.yarçın. yarşın. qıran. sındıran. bölən.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
qaçlıq. kağlıq. qaqlıq. dilimlik. dişlik.
ayrılmaz. bölünməz. təqsim olunmaz.
paylanıq. ballanıq (
bölmək
) . bölünüq. sa çınıq. dağınıq. yayınıq. parçaşdırmaq
balçaşdırmaq . əriştirmək. yarışdırmaq. parçaşım
parçalanma .
. paylaşım. paylaşma. ballaşım. ballaşma (
balqamaq: bölmək ) . yayılım. yayılma. dağılma. dağılım. dağılış. bölüşüm. bölüşmə. saçılım. saçılış.
saçılma.
balçaşmaq .
.
. paylaşmaq. ballaşmaq
bölmək
) . yayılmaq. yaylımaq. dağılmaq. dağınmaq. bölüşmək. bölünmək. saçılmaq. çözümlənmək. çözgüşmək. çözüşmək. ayrışmaq. dağışmaq. söküşmək. açışmaq. ərişmək. həll olunmaq. ayrışmaq. savışmaq. savaşmaq. sovuşmaq. gəvşəşmək. yayışmaq. pozuşmaq. xərablanmaq.
ayrılmaz. bölünməz. təqsim olunmaz.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM parçlanma
parçalanma. balçanma. balçalanma. bölünmə. ayrılma. təqsimlənmə.
parçalanmaq. balçanmaq. balçalanmaq. bölünmək. təqsim edilmək. ayrılmaq.
yalımaq.
- işləyən dəmir parıldar .
parıldatı
açqı. cila. pərdaxt.
yalıyan, parıldayan, ağ : alçı. yalçu.
parıldama. yalabıq .
ışıldayan. parlayan. parıldayan. dirəxşan. -
saçlar
. parıltaq parıldaq . yalabıq
ıldıra
. ıldırayıcı .
yalabıq
.
parıldı. ışıldayan. parlayan. parıldayan. dirəxşan. -
saçlar
. parıltamaq parıldamaq . 1 . balqıldamaq . balkıv
. övsümək
. yaldıramaq . yaltıramaq . yaltırav
. yıltırav
. iltirəmək . çağnamaq
. çalmaq
. açmaq
. şığmaq
. ışığlamaq . aydınlatmaq . canlandırmaq . doğmaq
. 1 . cıltıramaq. yıltıramaq. 1 . qaşqamaq. alovlanmaq. yanmaq. 1 . parlamaq. yal abımaq. ışıldamaq. 1 . yalabımaq . parlamaq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
par par parıldamaq, yaxud aralıq aralıq parıldamaq: yıldıramaq .
. kəsginlətmək. çağlamaq (ğ < > r ) carlamaq.
. yolrıtmaq. yalrutmaq. parıltayan parıldayan . 1 . az. azaq ( sumer
) .
ışıl dayan. tanqayan. dəgəyən
. yuxarı
. dikə
. 1 . yaldıraq. parlaq. 1 . yaltıraq. yaldıraq. yaşıyan. yaşınan.
balkıv
. yanıv
. yaltırav
. yalpı
. yalkın
. parıltı ışıma. ışıq. ışı.
: ipilti.
. -
.
qurtuluş sevgisi, gözlərində ışıl ışıl yanırdı.
çoban köpəği. qurut köpəği.
bəlgə .
kağız . icazə
. 1 . buyruq. əmir
. fərman
. parız əmir.
parq park . 1 . < > barq: barıncaq, dayancaq yer
bur. aylav. burlağ
burğuş
. tavlav. aylanıb
. tavanıb
. kəvlənib duran su.
. quruq. qoruq. qoru. qoruluq. parqar parxar . kümə . HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM parlaq 1 . ağ boya. örünq. qayğalduruq. qayılmış. qayıqmış. süzgün. aydın. sığlı. sayğal. qılav. saydam. arı. göz daşı. cilalı. sığallanmış. saf. yal. yalqın. yalduz. yıldız. yaldıraq. yaltırış. yantırayış. yaşın. ışın. bərraq.
. ala. açıq.canav. yanav. cinqil. gözalıcı. canlı rəng. 1 . altıravsı . yarkıraqan . calkıraqan . cırkıraqan . yalpıldavık . yanıçı
. balkuçi
. yanuvsi. 1 . duru. təpən (
. g
ünəş kimi. yal.
yaldıraq. parıldayan. yaltrıq. süslü. yoldruq. yuldruq. cilalı. 1 .
. göz alıcı .
. yalabuq. yalap. yaldruq. yaldırıq
parlatılmış . parlayan. yalaz. yalav. alov. ışıqlı
. ışıq saçan . ışıltı
. 1 . yaldıruq. bəzəkli şığallı. pozlu süslü. ışıqlı. yaşın . 1 . yıldız
. yaldız
. ışıq
. ışıyan
. parlayan. 1 . yoldruq. yaldruq. süslü . parlaq
. gözəl. dilmə. diləm. aynalı. sulu. lətif. yumşaq. yıldıravıq. şumal. cilvəli. qıpırdaq. işvəli. nazlı. qırlı. görgililik. yalqımlı. yaldıravıq.
. çil. pırıl pırıl. 1 . parraq. bərraq. parlaq. çalıq. çalğan. cilalı. çalıq. çalğan. cilalı. bulutsuz. aydın. açıq. ışıqlı. - çox parlaq : çilçırağ. çiliçıraq.
.günəş kimi. gün kimi. 1 . aydın. açıq. 1 .parraq. pardaq. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
ışıl ışıl. 1 .yarlaq. yılmas. yaşlaq. ışlaq.
, yumşaq incə tel: ipək. -
parlaq, yarlaq,
, yumşaq: ipək kimi.
, parlaq barıt : qarabarıt.
qara, parlaq böcək : qarafatma. - qara, parlaq böcək : qarafatma. - ağ , parlaq, sıx toxunmuş , pambıqlı bez. kağızbezi. yasıtbezi. patiska. - parlaqlığı sonarma : tutulma. qapanma. donuqma. solma. inkisaf.
,
gündən günə, ışıl ışıl parl
ayan ölkəm. parlaq
aydın. yaxtın. açıq. parlaqlatmaq
sulamaq. arınlamaq. parlaqlıq
parlışan. parlıqlıq.
yalınğ. təşə'şü'.
. parlantı . yıldama. yıldayış. ışlayış. ışıldama. ışıldayış.sığallanış. cilalanış. yanğılış. yançılış. yantılış. yansılış. encela'.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM parlamaq 1 . açılmaq. yalınmaq. partlamaq. yalanlamaq. yalınlamaq. yıldıramaq. yalaymaq. yalınmaq. yalaylamaq. yaşnamaq. yaşınmaq. yılamaq. yalımaq. ışıqlanmaq.
. çartlamaq. yartlamaq. yaşnamaq. ışnamaq. yıltıramaq.
. ışnamaq
. 1 . parıldamaq. yalabımaq. ışıldamaq. yalınğlamaq. 1 . yalabımaq . parıldamaq .
. yaldıramaq. yoldramaq. yoldıramaq . 1 . yarqıramaq . parlamaq
ışınmaq. ışımaq. ışnamaq. ışılamaq. ışıqlanmaq. yalabımaq. aydınlanmaq.
gözləri parlamaq: gözlərinin içi gülmək: sovinməyi gözlərindən bəlirmək.
: çaxmaqlaşmaq .
parlan pırlan. yalman. çalman. iti. tezlin.
. sığallanış. cilalanış. yanğılış. yançılış. yantılış. yansılış. encela'.
yaldırıq
. parlaq. parlatma tutuşturma.
. ağartmaq . yarıtmaq
. arıtmaq
. yanıtmaq
. 1 . qılavlamaq. cilalamaq. kəsginlətmək. 1 . yalratmaq. yolratmaq. ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
yalabıtmaq. yolrıtmaq. yalratmaq. yolrıtmaq. alovlandırmaq. yaşnatmaq .
parlayan 1 . parıldama. yalabıq .
parıldı. ışıldayan. parıldayan. dirəxşan. yıldırayıcı. yıldıran. dirəxşan. -
saçlar
.
: yıldıraq .
. yalabuq. yalap. parlaq. ışıq saçan
. ışıltı
. 1 . yıldız . yaldız
. parlaq. ışıq
. ışıyan
. parlayan
yağcuq. ışıldayan. yaxan. yaxıcı. parl ayış parlama. parlantı . yıldama. yıldayış. ışlayış. ışıldama. ışıldayış. sığallanış. cilalanış. yanğılış. yançılış. yantılış. yansılış. encela'.
parlaqlıq. parlışan.
parlışın. parlama.
parlaqlıq. parlıqlıq. parlayan. parlışın.
. parlama. parmaq -
sərçə barmaq: çıçalaq .
parnik . ser. soba.
gülxana
. parpa ( balıq
)
qalxan yavrısı. parpaltar
geyim qoşam. parpul quduz heyvan. parpulamaq oxunmuş su ilə quduz heyvanı ovsunlamaq.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM parraq barraq
bək .
: iti)
1 . qıvraq
. 1 . sıdım. sıydım. saydam. açıq. aydın. sulu. gözəl. zibəndə. süzük. açıq. saf. yalav. yalavuz. yalduz. parraq
. pardaq. ışıl ışıl. saydam. tortusuz. tortasız. toransız. torunsuz. şəffaf. zülal. bulutsuz. aydın. açıq. ışıqlı.
tortulu. tortalı. toranlı. torunlu .
parraq yuvaq. parraqlanmaq baruqlanmaq. yaruqlanmaq. açıqlanmaq tiniqlənmək. tınıqlanmaq. sakinləşmək. şəffaflaşmaq.
yılı bars yılı . türklər'in on ikili heyvan təqvimindəki illərdən biri.
.
. yırtıcı bir heyvan. türklər'in onikili ilərindan. 1 .
. - iki
kəski
yemək: iki porsyon yemək .
1 .
dəri .
bağış .
bəxşiş . 1 .
dilənçilikdə alınan pul . bölük
. yığılan ehsan . 1 .
mə'rəkələrdə toplanan pul . - parsa yı toplamaq:
dövrə vurub pul yığmaq .
toplamaq: . ( bir nümayişdə .
gösdərişdə ) verilən pulları toplamaq . 1 . dilənçi
. yolçu
. 1 . pars (latin) : sart. pors. tikələrə göz tikən yolçu
. 1 .
kiçik təpsi, sini. göstərişlərdə para yığmaq üçün ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
dövrə gəzdirilə n sini. -
gəzdirmək, dolaşdırmaq . 1 . böyləliklə, dilənçiliklə yığalan para. - parsa toplamaq .
bir nərsə olmadı: para çıxmadı . 1 . parça. tikə. tikim. tikü. tikir. kəsik. kəsək. kəsik. kəs. çart. bölək. bölük. buçuq. buçuq. bıçuq.
acıma duyqusu . 1 .
porsuq. parsal əsgi püsgi, yırtıq. - parsal paltar .
barsçı. heyvançı.
parsud. solpuq. solmuş. solqun. soluq. saluq. sozuq. sozaq. pülə. münfəsix. pürük. lafa. tirit.
Yüklə 24,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|