Türkcə Etimoloji Sözlük
Yüklə 24,78 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
ozamaq ilərləmək .
uzamış
. uzman
. usda
. -
xaqan.
uzan.
aytçı. ırçı . irçi. ırçı. yırcı. söyləyən . xanəndə. çəpər .
. biləgət iyəsi . ger çəyi açıqca söyləyən . öncü.
hər kəsin önündə olup danışan, söyləyən,
şer
yazan, oxuyan. qopuz çalaraq qoşma oxuyan, yazan.
usta.
işinin əhli.
. zirək
. mahir. uz. usta.
1 . cumaqçı. yumaqçı. nağılçı. dasdan anlatan. 1 . uzan . aparan. utran. qalib. -
yarış oz anları : aparanları. utranları. qalibləri . ozan
axın .
şair. - el ozanı: el axını: xəlq şairi.
uzman . usta . bilir kişi .
ardınca gedmək .
1 . bolluq. bərəkət. 1 . bərəkət tanrısı.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
üst
. ozıp uçup
. -
ıtqan iləri sürüp keçərək qazanan.
iləri sürmək.
. qatlı .
dərəcəli .
1 . uzqan. azqan. geçmiş. geçən. aşan. aşqan.
1 . uzqan. iləliləyən.
ozqan at .
.
.
düşünmək
. anlamaq. -
o məni geyin oyqardı: o məni sonra başa düşdü. -
işləmək biləkdən, oyqarmaq bilikdən. ozqun azqan .
.
. ədəbsiz. laübali.
qüstax.
1 . aşırı. böyük. artıq. yekə. fahiş.
: artıq qonuşmaq.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM ozqunlanmaq 1 . azqınlanmaq. aşqınlanmaq. 1 . l
aübaliləşmək. qüstaxlaşmaq. ədəbsizləşmək. 1 . azqınlanmaq. qüstaxlaşmaq. ədəbsizləşmək. laübaliləşmək.
qüstax. ədəbsiz. laubali.
güstaxlıq. qorxmazlıq. ədəbsizlik.
uzamış. olduqca. artıqına. həddindən artıq.
.
yadbud.
xatirə.
ozlamaq ( z < > y ). bax > oylamaq . düşünmək. anmaq . ozmaq osmaq .
.
.
.
. irəliləmək . qalxmaq. bəxdin ozsun :
baxtın dursun . 1 . keçmək .
. yarış
. - yetib ozub getdi: yetdi də . keçdi də . getdidə . 1. osturmaq. ozdurmaq. pişirmək. bitirmək. gəlişdirmək.
işlər osub keçürgən: işlər düzüb keçirdən. 1. ötmək. ozmaq. uzmaq. uzmaq. utmaq. keçmək. başqasından iləri keçmək.
onun atı ozdi. -
yarış ozanları : aparanları. utranları. qalibləri. -
onun atı ozdi. -
işlər osub keçürgən: işlər düzüb keçirdən. 1 . uzamaq. aşmaq. geçmək. iləri gedmək. həddini aşmaq.
alqa oz : önə geç.
yarsda ozmaq : at yarışında geçmək.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
.
ozo cirgə
. səməğ
. ozol ozal. bayaq. keçən vaxıd .
ozturmaq ozdurmaq . 1 . geçirmək. uzaqlatmaq. aşqınmaq. artıqlamaq. həddini aşırmaq. 1 . keçirmək .
1 . osturmaq. osmaq. ozmaq. pişirmək. bitirmək. gəlişdirmək. -
işlər osub keçürgən: işlər düzüb keçirdən.
avruvnu ozdurmaq: xəsdəliği geçirmək.
: qovlunu geçirmək.
bardadan ozdurmaq: həddini aşırmaq.
yağ da qusturur.
ozuğ . 1 . əvvəlki .
1 . üzük .
sınır .
ölçü .
1 . uzuq . utuq. ötük. iti olub qabaqlayan. - ozuq at . ozul əsas
. qayda
.
<> o. HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM ö <> ü . k ümə . k ömə . k ümək . k ömək . öbəq
öbək .
. dəmət. dəsdə. kümə. koma. kümür. kümül. kültə. külət. külçə. kütcə. kiltə. kitlə. yığın. çoğa. kopa. topluq.
.
. bölük. taxım. kümə. qurup. kürtük. yığın. avçıman. evçimən. evçiman. top. topcuq. topuç. topar. qatnaş. qatlaş. təşəggül.
öbək . öpək .
.
göbək. çompu. qurub. tılqam. dılqam. qurub.
dikdə qurulan kiçik yer , taxca, tura .
rəf .
1.
qapı üstündə düzənlənən kiçik dam, dilab .
kiçik
qurup . tim .
taxım .
parça .
-
: top top. kütlənən
. küt küt
. kültəm kültəm . kültüm kültüm . çoğdam çoğdam . dəstə
bəstə . bukca bukca. dəngi dəngi . qucaq qucaq. taıxm taxım . topar topar. tapqır tapqır . kümə kümə . yığın yığın .
obaq. oba. öp. öpgə. köks. sinə. 1. yığın. top. bölük. öpək. obaq. oba. - el
öbək
obaq. oba oba) oturmuşlar. -
evləri var oba oba (öbək
.
). - el
öbək
obaq. oba oba) otu rmuşlar. -
evləri var oba ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
.
). 1 .tümsək. təpələmə. yığın. daşqın.
öbəkli . qayılı .
. bərk çox
. öbiri
öbürsü. obiris. bəriki.
- bu yatarkən bəriki
oğladı.
öbqə öbgə . cəd
. ata
. soy
.
öblək . öplək . yüplək. yıplaq. kəsil. xəsdə.
öbük . başlarında teli, kakili olan quşlar.
1. qurup.
taxım . yığın . bölək
. tapqır
. kümə
. öbək öbək :
. ylğın yığın .
.
ol bir. ötəki
. digər
. 1 . arqı. sonki.
öbürsü
obiris. öbiri. bəriki.
- bu yatarkən bəriki
oğladı.
öbürü əkindi. ikindi. ötəki .
mərc .
şərt .
.
öcüt . kin .
kək .
hınç .
düşmənlik .
öcəşmək :
yarışmaq .
məş bağlamaq . pis davranış . uğdə
. hinc. ( öcəşmək : birbirinə qızmaq . öcöş
: kötü düşüncəli )
intiqam . 1.
tav. qumarda qoyulan para. -
qalxdı
1 dəvəyə
. 1. girov
.
rəhn . -
. girov qoymaq. 1 .
1. mükafat. -
buda işizin öcü .
. kin. hırs. hiddət. qərəz. düşgün. -
sevinmək: tabalamaq. tapalamaq. təpələmək. alay HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM edmək.
-
olmaq.
düşgünü.
. hınc. kin. öcüt. intiqam. -
: intiqam çəkmək, almaq.
kinim irtəlim : intiqamımı alalım. -
bizə gələn öc
: bizə gələn kin açar .
. toqunluq. kin. qərəz. acı. intiqam.
birinə dolqunluğu olmaq. -
- onun bir quyruq acısı
vardır. öc
1 . öcgə. öykə. ötgə. kin. qınağrın. qanağrın. ar. 1 . tavan. qisas.
. hinc. kin. qınağrın. qanağrın. qın. qıyın. boğız. düşmanlıq.
öc , intiqam almaq : acı çıxarmaq .
- öcün almaq istəmək : öcalansımaq. qan izləmək. qan güdmək. qisas alınsımaq.
: göstərmək. hədə qorxu gəlmək.
sənə göstərərəm .
- öcün almaq : odun almaq.
almaq : öfgəsin almaq: hirsİn almaq: yatıştırmaq.
, öc közün söndürəməz: gün keçər, kin keçməz.
öcal öcəl .
( öc al ).
öcçü .
öcalan .
intiqamcı .
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük WWW.TURUZ.NET
öcəl
.
öcal .
öcçü .
intiqamcı .
öcün almaq istəmək. qan izləmək. qan güdmək. qisas alınsımaq.
öc alır :
alışır. qızışır.
, cılız od sönər , tonqallı od öc alır . öcalmaq qisas edmək.
öcəl
.
öcal .
öcalan .
intiqamcı .
öcək . 1.
əsinti .
nəsim .
xəfif yel .
bürc
.
öcəklik . düşmanlıq. qaqığanlıq.
öcəkmək . öcgünmək. öcmanlaşmaq. düşmanlaşmaq. öcmanlıq, düşmanlıq edmək. yavmaq. yağmaq. ağmaq. yazmaq. azmaq. savmaq. cavmaq. sapmaq. çapmaq. cavıqmaq. savıqmaq. yavıqmaq. yağıqmaq. ağıqmaq. yağıqmaq. sapıqmaq. çapıqmaq. azıqmaq.
öcal
.
öcçü .
öcalan .
intiqamcı .
deyiş. bəhs. öcəş 1 . icəş. qırcış. bəhis. münaqişə. çəkişmə. dartış. bəhis.
. savaş. cədəl. bəhis.
. yarış .
. şərt
. mərc
. məş
. 1 . yarış. mərcləşmə. şərt bağlama.
HƏSƏN BƏY HADİ TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM -
. düşmanlaşmaq. Yüklə 24,78 Mb. Dostları ilə paylaş:
|