WWW.TURUZ.COM
öqəllik
öğəllik
. ( <
önəgüləmək
) inad.
öqəmən
öğəmən.
dahi
.
bilgə
.
yanılmaz
.
öqən
öğən
. övən.
öqənc
ögənc
.
övənc
. qüvənc. güvənc. bəgənc. kəndinə
gögənən, ögünən. fəxr edən. müftəxər. mütəkəbbir.
öqəncmək
ögəncmək
.
ögünmək. övünmək. övəncmək. özsevmək.
qurulmaq
.
xudpəsətlənmək.
-
iki söz öğrəndim diyə
qurulmamalı
.
-
qurulub
şişinmək kişiyə yaraşmaz
.
öqəndiric
öğəndiric
< >
üvəndiric
<
döğəndiric
. dürtlənqic.
dürtlənqəc. dürtmək üçün biz. dürtüc. soxuc. soxac. mal
qaranı ilərlətmək üçün ucu biz ayqıt.
öqəndirik
öngəndirik
.
(önə
sürmək
ayqıtı
)
. sapan
(
cüt
)
sürərkən
öküzləri dürmək üçün uzun ucu iti dəğənək.
öqənmə
ögənmə
. ulvan. fəxr
.
öqənmək
öngənmək
.
öğünmək
. öngünmək. sevginmək. sevinmək.
güvənmək. kəndi kəndinə gücənmək.
öqəntirə
ögəndirə
.
biz. göndər.
öqər
öğər
.
ökər
.
1.
övücü
.
məthədici
.
1.
dahi
.
öqərman
ökrəməən
.
dahi
.
bilgə
.
yanılmaz
.
öqərü
ögərü
.
o yan. keçür.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
548
öqəsinmək
öğəsinmək
.
(içinə almaq
,
içmək, yazmaq
, qapmaq)
.
könükləmək. əzbərləmək
<
yazbarlamaq. yazqanlamaq.
yazqanmaq. yazsınmaq. hifz edmək.
öqəş
öğəş
.
örəş
.
örkeç
.
öğkeç
.
ərkəc
.
ərkeç
.
1
.
ərkeçi
. iki yaşlı
keçi. təkə.
1
. iğdişlənmiş, enənmiş keçi.
öqət
ögət
.
1.
ağıl
.
zəka
.
ağıllılıq
.
1.
sevgi
.
məhəbbət
.
öqəymək
ögəymək
.
ökkəmək
( <
ök: sinə
).
gögərçin kimi quşların
ötməsi.
öqgüt
öğüt
. sayuc. sayquc. nəsihət. və'z.
öqi
ögi
.
tə'rif.
öqil
ökil
.
çox
.
təlim. telim. talay. dalay. talım. dalım. üstək.
üstəlik. artıq. ziyadə. yumqı
. toplu.
çoxluq. cəm.
-
mən
üstək
verdim.
öqimək
öğürmək. qaytarmaq
.
öqimək
ökimək. öykələmək
.
üz döndərmək
.
qahar edmək. rədd
edmək
.
öqinişqə ora
y
ökinişqə
oray
təssüflə
.
öqinmək
ökinmək
öğinmək
.
ağırınmək
.
ağrımaq
.
öqir
ökir
.
sevinc
.
neşə
.
əğləncə
.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
öqqeç
öğkeç
.
örkeç
.
örəş
.
öğəş
.
ərkəc
.
ərkeç
.
1
.
ərkeçi
. iki yaşlı
k
eçi. təkə.
1
. iğdişlənmiş, enənmiş keçi.
öqqə
1
.
öğkə
.
örgə
.
ərkə
.
ərikə
.
ərikək
.
ərklik
.
əriklik
. güc.
qaldırı. qudrət. enerji. varlı gəlinlərin, xanların, böyüklərin
oturduğu təxd.
1
.
ökgə
. solunqaç.
1
.
öggə
. bağır. ciyər.
-
qaraöggəli: daşürəkli. pis ürəkli.
öqqə
öggə
.
ökkə
.
ökə. öykə.öpgə. ağ ciyər. sinə. şüş. riyə.
öqqə
öğkə
.
öğgə
.
öğək
.
öğəlik
.
içgə
.
içəlik
.
1
. kültür. fərhəng.
1
. mə'nəviyyat.
öqqə
ökkə
.
ökgən
. ağ ciyər. iryə.
-
ökgən
başı: qırtlaq.
öqqəq
öğkək
.
öğəkli
.
örəkli
.
örkək
.
hörəkl
i.
kürdəli. kürdək.
kürküt. kürütlü. gördəli. heybətli. heykəlli. ataigid.
aznavur. bağaqlı. bağtaylı. biçitli. biçitik. böğə. buğa.
bükəkli. cığasın
.
çıqqınlı
( < ciq)
. dayqanlı. dayqınlı.
durbağlı. durşutuq. durşutlu. qabtaylı. qaqaylı. qapdallı.
qapıtlı. qudruqlu. qurduqlu. qurumlu. toxduruq. toxuşlu.
toxutuq. yapıtlı. yaptallı. yüklü. yükürük. yükürt. şovkətli.
əzəmətli.
öqqəq
öğkək
.
örkək
.
ərkək
.
erkək
.
1
. dölləyən.
1
. ər. kişi. ərkişi.
bəy. iğit. yiğid.
1
. sərt. bərk. qolay bükülməz.
-
ərkək
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
550
dəmir.
1
. güclü. qolçomaq. ərkli. quvvətli.
1
. ərgin. yetgin.
olqun.
1
. arvadın əri, qocası.
-
ərkək kimi
,
ərlik
,
kişilik taslayan
,
düşünən: dikəbaş.
dikbaş. qanğırıq. dikqafa. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz.
qaqoz. qaqlaq. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qar
astar.
inad.
öqqəqcə
öğkəkcə
.
örkəkcə
.
ərkəkcə
.
erkəkcə
.
öğəşcə
. kişiyə,
ərkəyə yaraşır, yaxışır kimi.
öqqəqimsi
öğkəgimsi
.
örkəgimsi
.
erkəgimsi
.
ərkəgimsi
.
ərkəksi
.
erkəksi
.
örkəksi
.
öğkəksi
. ərə, ərkəyə, kişiyə oxşaşlıq,
bənzişli, bənzərli.
öqqəqlənmək
öğkəklənmək
.
örkəklənmək
.
ərkəklənmək
.
erkəklənmək
.
qabadayılıq, qabalıq göstərmək. kişilənmək.
öqqəqləşmək
öğkəkləşmək
.
örkəkləşmək
.
ərkəkləşmək
.
erkəkləşmək
.
kişiləşmək. ərkək özəlliyi qazanmaq.
öqqəqlik
öğkəklik
.
örkəklik
.
ərkəklik
.
erkəklik
. əril. kişilik. çaba.
gərmik. qeyrət.
öqqəqsi
öğkəksi
.
örkəksi
.
erkəksi
.
ərkəksi
.
öğkəgimsi
.
örkəgimsi
.
erkəgimsi
.
ərkəgimsi
. ərə, ərkəyə, kişiyə oxşaşlıq,
bənzişli, bənzərli.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
öqqəqtaş
öğkəkdaş
. ərkəkdaş. örkəkdaş. qaradaş. qayadaş.
öqqələnmək
öggələnmək
. öykələmək. öfgələnmək. qızmaq.
hirslənmək.
öqqəmək
ökkəmək
ögəymək
.
( <
ök: sinə
).
gögərçin kimi quşların
ötməsi.
öqqən
ökkən
.
ökkə
. ağ ciyər. iryə.
-
ökgən
başı: qırtlaq.
öqqut
öğgüt
. oxqut.
xutbə.
öqqü
öğgü
.
övgü
.
övgi
. sıylıq. sıyqı. istəndiri. istəndiriş.
bəğəndiri. bəğəndiriş. bəğnəti. özəndiri. özəndiriş.
qızındırı. qızındırı. qızsındırış. qoşqunduru.
qoşqunduruş. imləndiri. imləndiriş. imləti. imrəndiri.
imrəndiriş. imrəti. imsəndiri. imsəndiriş. imsəti. umrandırı.
umrandırış. umratı. umsandırı. umsandırış. umsatı.
çəksindiri. çəksindiriş. çəksiti. çəktiri. diləndiri. diləndiriş.
dilgəti. arzundırı. arzındırı. yerikləti. yerikit. yaxşındırı.
yaxtı. oxsandırı. oxsandırış. oxsatı. tutsunduru.
tutsunduruş. küysəndiri. küysəndiriş. küysütü. güvəndiri.
güvəndiriş.
düşgündürü. düşgündürüş. düşsündürü.
düşsündürüş. təşviq. təşviq edmə. rağiblətmə.
şovqlandırma. iştiyaqlandırma. həvəsləndirmə.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
552
öqqürdəmək
( <
öq
.
ökgə
.
ökə: köks. sinə
).
önqrədəmək. öqürdəmək.
öqür öqür ağlamaq. hünkür hükür köksün çəkmək.
hünkürdəmək. hincqınmaq.
öqlə
-
ertəsi gününü
,
öğləyə doğru
,
saatı iplə çəkirdim
:
dözümsüzcə bəkləmək, keçirmək. nərsənin çox güc, ağır
gəlməsi.
-
kiçik quşluqla öğlə
arasındaki çağ. öğlədən
bir iki çağıt
(saat )
öncəki çağ: yekə quşluq. qaba quş
luq
.
-
öğlə ilə ikindi arası
:
gün əğişməsi. gün əğşimi.
öqlə
öğlə
.
1
.
<
ör
.
örülmək
.
qalxmaq
.
günün yüksəlməsi
.
-
öğlə çağı
:
öğlə zamanı
:
çəçkə: təndəmə: günorta.
1
.
öylə.
iş.
güc. toxa. məşquliyyət.
1
.
özlə. öylə. öğlə. naharçağı.
1
.
öklə
. usla. usda.
ökdə
.
unğğan
.
üstün
.
çəpər
.
başarcanğ
.
-
danla
öğlə
arası: quşluq: quşlıq
(
quşlara yem verilən çağ
).
-
öğləyə
yaxın
vaxt: qaqar.
-
öğləyə yaxın vaxt: turuş
.
öqlə
öğlə
. -
öğlə
çağı: qünara. gönorta.
-
öğlədən
sonra
: gün batan uğur. günbadrama.
-
öğlən
v
axtı: təndəmə.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
-
öğlədən
sonra: quvurqu. ikindi.
-
öğlədən
sonra: sant zaman.
öqləm
öğləm
.
ökləm
:
.
<
öğə
.
öğ
.).
ağıllı. bilgə.
öqləmək öğləmək
öğünə usuna ağlına xatirinə gətirmək
.
özləmək
.
öqlən
-
öğlən
vaxtı: bölüngü.
öqlən
öğlən
.
öğləyin
.
günorta. naharçağı.
öqlən
öğlən
.
qünorta.
öqləndirmək
öğləndirmək. ağıl qoymaq
.
ibrət vermək
.
öqlənmək
öklənmək. öğlənmək
.
yoğlanmaq
.
1
.
ağıllanmaq
.
özünə
gəlmək
.
yengəllənmək
.
yüngüllənmək
. lanmaq. istrahat
edmək
. 1
.
yoqlanmaq. yoğlanmaq.
1
. dinlənmək.
y
ığılmaq. çəkilmək. istirahət edmək.
-
arıq ər öğləndi
:
yorqun kişi istirahat eddi.
1
. övkələnmək. huşlanmaq.
ağıllanmaq. öncədən anlamayıb sonradan anlamaq.
böyümək. gəlişmək.
-
uşağın öqlənməsi
çox çəkər.
-
öqlənməmiş
evlənən ev yıxar, öqlənibsə
evlənir, ev yığar.
1.
dinlənmək. yığılmaq. çəkilmək.
-
arıq ər öğləndi
: yorqun
kişi istirahat eddi.
1.
huşlanmaq. ağıllanmaq. öncədən
anlamayıb sonradan anlamaq.
1.
böyümək. gəlişmək.
-
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
554
uşağın öqlənməsi
çox çəkər.
-
öqlənməmiş evlənən ev yıxar,
öqlənibsə evlənir, ev yığar.
öqləş
öğləş
.
ağıl birliği
.
fikir birliği
.
öqlət
!
-
öklət
!
. çoxalt
!
. artır
!
. yığ
!.
öqləyin
öğləyin
.
öğlən
.
günorta. naharçağı.
öqlimək
öklimək
. artmaq. çoğalmaq. böyümək.
öqlitmək
öğlitmək
çoğaltmaq.
öqlü
öğlü
.
1.
dahi
.
ağıllı
.
-
öğlü
kişi qovqa
(qavqa )
selinin önün
eşməz
.
-
bəla odilə heç öğlü
alışmaz
. 1.
ağaman
.
əgəmən
.
dənətimci
.
məsləhətçi
.
öqlünmək
öğlünmək
yığılmaq.
Dostları ilə paylaş: |