öqlüş
öklüş
.
öküş
. yığın. topar. tudə. çoxluq. şuluxluq.
izdiham. -
qum
öküşü
.
-
adam
öküşü
.
-
kitab
öküşü
.
-
pul
öklüşü
.
öqlüşmək
öklüşmək
. ukulmaq. ökülmək.
(
birbiri üzərinə
)
yığılmaq.
toplanmaq. yığışmaq
.
-
bir nə bir üzə öglüşdü: bir nərsə bir
nərsənin üstünə yığışdı.
-
qaxınc öklüşüb
başıma mənim.
öqlütmək
öklütmək
çoğaltmaq. arttırmaq.
öqlütü
öklüdü.
çoxaldı. arıqdı
.
öqmaq
öğmaq
. uvmaq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
öqmə
öğmə
.
1
.
öğüş
.
sitayiş
.
mədh
.
1
. yığılan hər nərsə.
yığma. qalaq.
-
ökmə
topraq: topraq qalaqı.
1.
ümdə.
-
öqmə
alver.
öqmək
öğmək
.
ökmək
.
1. ad.
öqmə
. toplanmış olan hər nəsnə.
1.
ükmək
.
ökmə
.
yığmaq.
-
pul
ükmə, ərdəm ük, öcük
ükmə
, yardam
ük
. 1.
öğmək. yaxcı demək. sevmək.
bəyənmək. tə‟rifləmək. səna edmək.
-
pisi
öğmə, düzü
döğmə
.
-
pisi sevmə, düzü sövmə.
1.
yığmaq. birikdirmək.
-
dəğmə çiçək öqüldü, buquqlanıb büküldü: hər çeşit gül açdı,
çıxdı, buqqulanıb, tomurcuqlanıb, qonçiyə oturdu.
1
.
tə‟rifləmək
.
1
.
ulatmaq. böyütmək. tə'zim edmək.
təqdis
edmək. önğmək. irəli sürmək. ilərtmək. qabqalamaq.
tə‟rifləmək. sitayiş edmək. qadınların qulaqlarına
taxtıqları altın, qümüştən yapılmış həlqə.
1.
qusmaq
.
1.
öğmə
k
.
övmək
.
öymək
:
ökşamaq
.
öqsəmək
. 1.
söymək
.
öqmək
öğmək
.
övmək
.
iyi söyləmək
.
kəndin
öğmək: ağız satmaq: ağız yapmaq.
öqməklənmək
ökməklənmək
.
qüpələnmək. qüpə yiyəsi olmaq·.
öqmən
ökmən
.
ağıllı
.
uslu
.
öqnəmək
öğnəmək
.
önğətmək
.
öğnütmək
. ulqatmaq.
ağırlamaq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
556
öqnüşmək
ögnüşmək
.
yarışmaq
.
öqnütmək
önğətmək
.
öğnütmək
. ulqatmaq. ağırlamaq.
öqpə
-
ökpə basar. muştuluq
.
-
ökpə ağır
. sill.
öqrəginçi
öğrəginçi
.
bax >
öğrəşinçi
.
öqrəginmə
öğrəginmə
. bax >
öğrəşinmə
.
öqrəmək
ökrəmək
.
böğürmək. bağırmaq. böğürmək. büqrəmək.
hayqırmaq.
öqrən
-
sevməyi öğrən
,
sevimli böyü
.
öqrəncəq
öğrəncək
. yenik. enik. alışlıq. adət. e'tiyad. mö'tadlıq.
-
siqara əsgidən
eniki var.
öqrənci
öğrənci
.
1
. b
oşqut
.
şagirt
.
1
.
buşqut. şagird. çöməz.
çıraq. avınçu. şagir
d.
1
.
oquvçu. oxuvçu. oxyucu.
-
öğrənci yayı: yay atmaqa alışmaq, qapınmaq üçün
oynadılan yey:
qapbaz
.
öqrənci
öğrənci
. öğrənən.
-
öğrənciliklə
,
şayıdlıqla bir bacarığı
,
sənəti yiyələnmə: çəkirdəkdən yetişmə.
öqrəncisiz
öğrəncisiz
.
öğsüz
.
öksüz
.
ağasız
.
məəllimsiz
.
dəstəksiz
.
arxasız
.
öqrənəməmək
öğrənəməmək
.
1
.
(
söylənən, görülən nərsəni
)
.
aldıracmamaq. aldıramamaq. aldırışamamaq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
anlayamamaq. yadqaramamaq. qaçıtmaq. qasıtmaq.
1
.
mənimsəyəməmək. anlayamamaq.
öqrənəməzlik
öğrənəməzlik
.
öğrəşəməzlik
.
unutqanlıq. alğınamazlıq.
çəkənəməzlik. siliklik. singirəməzlik. sindirəməzlik.
singirəməzlik. sındıramazlıq. sınğıramazlıq.
sığqılamazlıq. mənimsəyəməzlik. aşınamazlıq.
əzbərləyəməzlik.
öqrənəmiyən
öğrənəmiyən
.
öğrəşəmiyən
.
mənimsəyəmiyən.
sındıramıyan. sındıramaz. sınğıramaz. sınğıramıyan.
sığqılamıyan. sindirəməz. sindirəmiyən. singirəməz.
singirəmiyən. aşınamıyan. əzbərləyəməyən.
öqrənən
öğrənən
.
öğrəşən
. 1
. öğrənci.
1
. iyələnən. alan. iktisabi.
1
. sindirən. sındıran. mənimsəyən. aşınan. əzbərləyən
.
öqrəngəklik
öğrəngəklik
alışqanlıq. e'tiyad. adət. düşünmədən
yapılan nərsə. peşə.
öqrəni
öğrəni. oxu. izləni. mutaliə.
öqrənilmək
öğrənilmək
. 1
. bilinmək.
1
. eşitilmək. istehzar, ittila',
e'lan, e'lam olunmaq, verilmək. bildirilmək. bilginilmək.
b
əllənilmək. sezinilmək. savlanılmaq. savuşlanılmaq.
çavuşlanılmaq. xəbərlənilmək.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
558
öqrənilmək
öğrənilmək
. bəllənmək.
yadlanmamaq. zehnə
tapşırılmaq. əzbərlənmək.
-
dərsi bəlləndizmi
.
öqrənilmiş
-
bayağı
,
öğrənilmiş
,
əsgi biçimdə
, formda:
qaradüzən.
öqrənim
öğrənim
. 1
. məhəssillik. təhsil.
-
öğrənim eğitim
:
təhsil
tərbiyə.
-
öğrənim
çağı: məhəssillik
dövrü.
1
.
öğrətim
. tə'lim.
təhsil.
-
yüksək
öğrənim
:
ali təhsil.
öqrənim
öğrənim
.oxuv. oxuma. təhsil.
öqrənim
öğrənim
.
təhsil. tə'lim.
öqrənimmək
öğrənimmək
öğrəninmək
.
öğrənmək. təhsil edmək. bilgi
edinmək. bildirinmək. mə'lumat, xəbər almaq.
öqrəniş
öğrəniş
.
1
. görüşlük. doyalış. tutalış. tutanış. ərişim.
anlayış. alqı. qanış. qavrayış. qavranış. qursaq. kavsaq.
kovsaq. düşnüş. seziş. sezim. sezimə.
sezmə. sezgi.
seziş. seziniş. sezgiş. bilginiş. bilgəniş. bilgiziş. bəsirət.
qabiləyyət. fərasat. kiyasət. dahilik. idrak.
1
. anlaq.
anlayış. qavrayış. zəka'.
öqrəniş
öğrəniş
. eyitim.
kəmal
.
öqrənişmə
öğrənişmə
.
öğrənsəyiş
.
qanıqsayış. qanıqsıyış.
vərdişinmə.
öqrənqıc
öğrənqıc. öğürlük
.
ünsiyyət
.
ülfət
.
alışıq
.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
öqrənmə
öğrənmə
. bəlləmə. bəlləyiş. hifz. əzbərləmə. zəbt.
öqrənmə
öğrənmə
. bəlləmə. yadlama. mənimsəmə. əzbərləmə.
bəllənmə. yadlanma. mənimsənmə. mənimsəyiş.
əzbərlənmə.
öqrənmə
öğrənmə
.
öğrəşmə
. 1
. bilgəşmə. bilgənmə. bilşinmə.
savlınma. aşınma. tanışma. xəbərlənmə. ittila'.
1
. məşq
edmə. ittixaz. əxz.
1
. sindirmə. sındırma. mənimsəmə.
aşınma. əzbərləmə.
-
dolaylı olaraq
,
dönə dönə sorub oyusun
, fikrin
öğrənməyə
çalışmaq
:
gəpsələkləmə
k. qaslaqlamaq.
qazlaqlamaq. ağız aramaq. ağız qoxulamaq.
öqrənmək
öğrənmək
. 1
.
kövrənmək
.
köğrəmək
.
kövrəmək
.
köğrənmək
. avlamaq. avramaq. yaxlamaq. yaxalamaq.
qavlamaq. qavramaq. qanmaq. qanlamaq. anlamaq. 1
.
qapurmaq. içmək. əzbərləmək.
1
. bəslənmək. bəsinmək.
bəsənmək.
1
. eşitilmək. xəbərlənmək.
1
. əkinmək.
əğinmək.
1
. əkşinmək. əkişmək. əğrinmək. sabaqınmaq.
sabaqlanmaq. dənəklənmək. dərs, ibrət almaq,
götürmək.
1
. görmək. almaq.
-
nə kilas görübsüz
.
-
bu
işdən dənək görmədi.
-
elə görgü
(
tərbiyət
)
görən, belə oğrusu
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
560
olar. 1
. keçinmək. anlamaq. qavramaq.
-
yaşlaşdıqca,
keçinim
gücü azalır.
1
. qararamaq. qaralamaq.
əzbərləmək.
1
. öğrənimmək. təhsil edmək.
1
. almaq.
qavramaq. anlamaq. aydınlanmaq. evçiləşmək.
əhliləşmək. alışmaq. aşılmaq. uyumlanmaq.
uysa
llaşmaq. uysallaşmaq. qapsamaq.
1
. bəlləkləmək.
könükləmək
.
içmək. əzbərləmək.
1
. edinmək. əldə
edmək. yiyələnmək. iyələnmək.
-
iki işi bir yerdə edinmək
.
-
yamanlıqdan, iyilik edinməz
. -
bu kitabdan çox bilgilər
edindik.
-
evə öğrənmək: evsimək. əvlişmək. əvləşmək. əhliləşmək.
-
gizlicə araşdırıb öğrənmək: qaravıllamaq.
-
işləməyə
,
çalışmağa öğrənmək
,
alışmaq
: yapartanmaq.
yaparlanmaq. qaparlanmaq. qapartanmaq.
-
onun qafası almır
.
-
tez öğrənmək
: qapmaq.
öqrənmək
öğrənmək
.
örgənmək
. 1.
tə'lim görmək
:
yaranmaq.
1.
yığmaq. mənimsəmək.
1.
alışmaq. alqınmaq. qündəlmək.
kündəlmək. kövündəlmək. alışmaq.
1.
əzbərləmək.
1
.
öğrəşmək. örgəşmək. örgənmək. qapışmaq. alışmaq.
yiyələnmək. kəsb edmək. istifadə edmək. qapınmaq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
alşınmaq. bəlləmək. yadlamamaq. zehnə tapşırmaq.
əzbərləmək.
-
dərsi bəllədizmi
.
-
birbirin
öğrənmək, bilmək:
bilişmək. tanışmaq.
-
kim olduğumuzu birbirimizə soraraq
bilişdik.
-
sizdən çox nələr öğrəndim
.
öqrənmək
öğrənmək
.
taxdanmaq. alışmaq. dadanmaq. üyrənmək.
alışmaq.
öqrənmiş
öğrənmiş
.
1
.
öqrünc
.
öğrünc
.
dənəyimli
.
dənəkli
.
təcrübəli
.
bilgili
.
dərs almış
.
yetişmiş
.
1
.
evli. əhli. öqür.
öğür. ögür. alşıq.
1
.
yığılmış. mənimsəlmiş.
öqrənsəyiş
öğrənsəyiş
.
öğrənişmə
.
qanıqsayış. qanıqsıyış.
vərdişinmə.
öqrənşməkilik
öğrənşməkilik
tosunluq
pişişməmişlik.
öqrəntiyin
öğrəndiyin
.-
aldığın, öğrəndiyin, bildiyin dəğişmək
istəmiyən
:
alqalı. alqal. alqalan.
alqalaq.
gerici. mürtəce'.
mütəəssib.
öqrəşəməzlik
öğrəşəməzlik
.
öğrənəməzlik
.
unutqanlıq. alğınamazlıq.
çəkənəməzlik. siliklik. singirəməzlik. sindirəməzlik.
singirəməzlik. sındıramazlıq. sınğıramazlıq.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
562
sığqılamazlıq. mənimsəyəməzlik. aşınamazlıq.
əzbərləyəməzlik.
öqrəşəmiyən
öğrəşəmiyən
.
öğrənəmiyən
.
mənimsəyəmiyən.
sındıramıyan. sındıramaz. sınğıramaz. sınğıramıyan.
sığqılamıyan. sindirəməz. sindirəmiyən. singirəməz.
singirəmiyən. aşınamıyan. əzbərləyəməyən.
öqrəşən
öğrəşən
.
öğrənən
.
sindirən. sındıran. mənimsəyən.
aşınan. əzbərləyən.
öqrəşginmək
öğrəşginmək
alışmış olmaq. alışılmaq. alışagəlmək.
öqrəşilmək
öğrəşilmək
sınanmaq. sınalmaq
.
öqrəşilmir
öğrəşilmir
. qanıqsanılmır
.
-
yaşlanmaqla belə, qocalığa
qanıqsanılmır
.
öqrəşim
öğrəşim
.
öğrəşit
.
öğrəşmə
.
isgərmə. ısqarma. ısqarı.
yatqırma. yatırma. yasırma. yasqırma. alşatı. alışdırı.
alışdırım. alışdırma. yadırqalığın, çiğliyin, xamlığın
gidərmə.
-
hər işin isgərmə
yolları var.
öqrəşinçi
öğrəşinçi
.
öğrəginçi
.
öğrətinçi
.
bilgişinçi
.
bilgitinçi
.
bilginişçi
.
bilgşinçi
.
bəlginişçi
.
bəlgişinçi
.
bəlgitinçi
.
Dostları ilə paylaş: |