Türkcə Etimoloji Sözlük

öqlüş

 

 

öklüş

. 

öküş

. yığın. topar. tudə. çoxluq. şuluxluq. 

izdiham. -

 qum 

öküşü

. 

-

 adam 

öküşü

. 

-

 kitab 

öküşü

. 

-

 pul 

öklüşü

.  

öqlüşmək

 

 

öklüşmək

. ukulmaq. ökülmək. 

(

birbiri üzərinə

)

 

yığılmaq. 

toplanmaq. yığışmaq

. 

-

 

bir nə bir üzə öglüşdü: bir nərsə bir 

nərsənin üstünə yığışdı. 

-

 

qaxınc öklüşüb

 

başıma mənim. 

 

öqlütmək

 

 

öklütmək

 

çoğaltmaq. arttırmaq. 

 

öqlütü

 

 

öklüdü. 

çoxaldı. arıqdı

.  

öqmaq

 

 

öğmaq

. uvmaq.  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

öqmə

 

 

öğmə

.

 

1

. 

öğüş

. 

sitayiş

. 

mədh

. 

1

. yığılan hər nərsə. 

yığma. qalaq. 

-

 

ökmə

 

topraq: topraq qalaqı. 

1. 

ümdə. 

-

 

öqmə

 alver. 

öqmək

 

 

öğmək

. 

ökmək

.

 

1. ad. 

öqmə

. toplanmış olan hər nəsnə. 

1. 

ükmək

. 

ökmə

. 

yığmaq. 

-

 pul 

ükmə, ərdəm ük, öcük 

ükmə

, yardam 

ük

. 1. 

öğmək. yaxcı demək. sevmək. 

bəyənmək. tə‟rifləmək. səna edmək. 

-

 pisi 

öğmə, düzü 

döğmə

. 

-

 

pisi sevmə, düzü sövmə. 

1. 

yığmaq. birikdirmək. 

-

 

dəğmə çiçək öqüldü, buquqlanıb büküldü: hər çeşit gül açdı, 

çıxdı, buqqulanıb, tomurcuqlanıb, qonçiyə oturdu. 

1

. 

tə‟rifləmək

.

 

1

. 

ulatmaq. böyütmək. tə'zim edmək.

 

təqdis 

edmək. önğmək. irəli sürmək. ilərtmək. qabqalamaq. 

tə‟rifləmək. sitayiş edmək. qadınların qulaqlarına 

taxtıqları altın, qümüştən yapılmış həlqə. 

1. 

qusmaq

.

 

1. 

öğmə

k

.

 

övmək

.

öymək

: 

ökşamaq

. 

öqsəmək

. 1. 

söymək

.  

öqmək

 

 

öğmək

. 

övmək

. 

iyi söyləmək

.

  

kəndin

 

öğmək: ağız satmaq: ağız yapmaq. 

 

öqməklənmək

 

ökməklənmək

. 

qüpələnmək. qüpə yiyəsi olmaq·. 

 

öqmən

 

 

ökmən

.

 

ağıllı

.

 uslu

.

  

öqnəmək

 

öğnəmək

. 

önğətmək

. 

öğnütmək

. ulqatmaq. 

ağırlamaq. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

556 

öqnüşmək

 

 

ögnüşmək

.

 

yarışmaq

.

  

öqnütmək

 

 

önğətmək

. 

öğnütmək

. ulqatmaq. ağırlamaq. 

 

öqpə

 

 -

 

ökpə basar. muştuluq

. 

-

 

ökpə ağır

. sill.  

öqrəginçi

 

 

öğrəginçi

. 

bax > 

öğrəşinçi

.

 

öqrəginmə

 

 

öğrəginmə

. bax > 

öğrəşinmə

.

 

öqrəmək

 

ökrəmək

. 

böğürmək. bağırmaq. böğürmək. büqrəmək. 

hayqırmaq.

  

öqrən

 

 

-

 

sevməyi öğrən

, 

sevimli böyü

. 

 

öqrəncəq

 

 

öğrəncək

. yenik. enik. alışlıq. adət. e'tiyad. mö'tadlıq. 

- 

siqara əsgidən 

eniki var. 

 

öqrənci

 

 

öğrənci

.

 

1

. b

oşqut

.

 

şagirt

.

 

1

. 

buşqut. şagird. çöməz. 

çıraq. avınçu. şagir

d. 

1

. 

oquvçu. oxuvçu. oxyucu. 

 

-

 

öğrənci yayı: yay atmaqa alışmaq, qapınmaq üçün 

oynadılan yey:

 qapbaz

. 

öqrənci

 

 

öğrənci

. öğrənən. 

-

 

öğrənciliklə

, 

şayıdlıqla bir bacarığı

, 

sənəti yiyələnmə: çəkirdəkdən yetişmə. 

 

öqrəncisiz

 

 

öğrəncisiz

.

 

öğsüz

.

 

öksüz

.

 

ağasız

.

 

məəllimsiz

.

 

dəstəksiz

.

 

arxasız

.

  

öqrənəməmək

   

öğrənəməmək

. 

1

. 

(

söylənən, görülən nərsəni

)

. 

aldıracmamaq. aldıramamaq. aldırışamamaq. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

anlayamamaq. yadqaramamaq. qaçıtmaq. qasıtmaq. 

1

. 

mənimsəyəməmək. anlayamamaq. 

 

öqrənəməzlik

 

 

öğrənəməzlik

. 

öğrəşəməzlik

. 

unutqanlıq. alğınamazlıq. 

çəkənəməzlik. siliklik. singirəməzlik. sindirəməzlik. 

singirəməzlik. sındıramazlıq. sınğıramazlıq. 

sığqılamazlıq. mənimsəyəməzlik. aşınamazlıq. 

əzbərləyəməzlik. 

 

öqrənəmiyən

 

 

öğrənəmiyən

. 

öğrəşəmiyən

. 

mənimsəyəmiyən. 

sındıramıyan. sındıramaz. sınğıramaz. sınğıramıyan. 

sığqılamıyan. sindirəməz. sindirəmiyən. singirəməz. 

singirəmiyən. aşınamıyan. əzbərləyəməyən. 

 

öqrənən

 

 

öğrənən

. 

öğrəşən

. 1

. öğrənci. 

1

. iyələnən. alan. iktisabi. 

1

. sindirən. sındıran. mənimsəyən. aşınan. əzbərləyən

.  

öqrəngəklik

 

 

öğrəngəklik 

alışqanlıq. e'tiyad. adət. düşünmədən 

yapılan nərsə. peşə. 

 

öqrəni

 

 

öğrəni. oxu. izləni. mutaliə. 

 

öqrənilmək

 

 

öğrənilmək

. 1

. bilinmək. 

1

. eşitilmək. istehzar, ittila', 

e'lan, e'lam olunmaq, verilmək. bildirilmək. bilginilmək. 

b

əllənilmək. sezinilmək. savlanılmaq. savuşlanılmaq. 

çavuşlanılmaq. xəbərlənilmək. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

558 

öqrənilmək

 

 

öğrənilmək

. bəllənmək.

 

yadlanmamaq. zehnə 

tapşırılmaq. əzbərlənmək. 

-

 

dərsi bəlləndizmi

.  

öqrənilmiş

 

 

-

 

bayağı

, 

öğrənilmiş

, 

əsgi biçimdə

, formda: 

qaradüzən. 

 

öqrənim

 

 

öğrənim

. 1

. məhəssillik. təhsil. 

-

 

öğrənim eğitim

: 

təhsil 

tərbiyə. 

-

 

öğrənim

 

çağı: məhəssillik

 

dövrü. 

1

. 

öğrətim

. tə'lim. 

təhsil. 

- 

yüksək

 

öğrənim

:

 

ali təhsil. 

 

öqrənim

 

 

öğrənim

.oxuv. oxuma. təhsil. 

 

öqrənim

 

öğrənim

. 

təhsil. tə'lim. 

 

öqrənimmək

 

 

öğrənimmək

 

öğrəninmək

. 

öğrənmək. təhsil edmək. bilgi 

edinmək. bildirinmək. mə'lumat, xəbər almaq. 

 

öqrəniş

 

 

öğrəniş

. 

1

. görüşlük. doyalış. tutalış. tutanış. ərişim. 

anlayış. alqı. qanış. qavrayış. qavranış. qursaq. kavsaq. 

kovsaq. düşnüş. seziş. sezim. sezimə.

 

sezmə. sezgi. 

seziş. seziniş. sezgiş. bilginiş. bilgəniş. bilgiziş. bəsirət. 

qabiləyyət. fərasat. kiyasət. dahilik. idrak. 

1

. anlaq. 

anlayış. qavrayış. zəka'. 

 

öqrəniş

 

 

öğrəniş

. eyitim. 

kəmal

.

  

öqrənişmə

 

 

öğrənişmə

. 

öğrənsəyiş

. 

qanıqsayış. qanıqsıyış.

 

vərdişinmə. 

 

öqrənqıc

 

 

öğrənqıc. öğürlük

. 

ünsiyyət

. 

ülfət

. 

alışıq

.  

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

öqrənmə

 

 

öğrənmə

. bəlləmə. bəlləyiş. hifz. əzbərləmə. zəbt. 

 

öqrənmə

 

 

öğrənmə

. bəlləmə. yadlama. mənimsəmə. əzbərləmə. 

bəllənmə. yadlanma. mənimsənmə. mənimsəyiş. 

əzbərlənmə. 

 

öqrənmə

 

 

öğrənmə

. 

öğrəşmə

. 1

. bilgəşmə. bilgənmə. bilşinmə. 

savlınma. aşınma. tanışma. xəbərlənmə. ittila'. 

1

. məşq 

edmə. ittixaz. əxz. 

1

. sindirmə. sındırma. mənimsəmə. 

aşınma. əzbərləmə. 

 

- 

dolaylı olaraq

, 

dönə dönə sorub oyusun

, fikrin 

öğrənməyə

 

çalışmaq

: 

gəpsələkləmə

k. qaslaqlamaq. 

qazlaqlamaq. ağız aramaq. ağız qoxulamaq. 

 

öqrənmək

 

 

öğrənmək

. 1

. 

kövrənmək

. 

köğrəmək

. 

kövrəmək

. 

köğrənmək

. avlamaq. avramaq. yaxlamaq. yaxalamaq. 

qavlamaq. qavramaq. qanmaq. qanlamaq. anlamaq.1

. 

qapurmaq. içmək. əzbərləmək. 

1

. bəslənmək. bəsinmək. 

bəsənmək. 

1

. eşitilmək. xəbərlənmək. 

1

. əkinmək. 

əğinmək.

1

. əkşinmək. əkişmək. əğrinmək. sabaqınmaq. 

sabaqlanmaq. dənəklənmək. dərs, ibrət almaq, 

götürmək. 

1

. görmək. almaq. 

-

 

nə kilas görübsüz

. 

-

 bu 

işdən dənək görmədi. 

-

 

elə görgü 

(

tərbiyət

) 

görən, belə oğrusu 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

560 

olar. 1

. keçinmək. anlamaq. qavramaq. 

- 

yaşlaşdıqca, 

keçinim

 

gücü azalır. 

1

. qararamaq. qaralamaq. 

əzbərləmək. 

1

. öğrənimmək. təhsil edmək. 

1

. almaq. 

qavramaq. anlamaq. aydınlanmaq. evçiləşmək. 

əhliləşmək. alışmaq. aşılmaq. uyumlanmaq. 

uysa

llaşmaq. uysallaşmaq. qapsamaq. 

1

. bəlləkləmək. 

könükləmək

. 

içmək. əzbərləmək. 

1

. edinmək. əldə 

edmək. yiyələnmək. iyələnmək. 

- 

iki işi bir yerdə edinmək

. 

-

 

yamanlıqdan, iyilik edinməz

. - 

bu kitabdan çox bilgilər

 

edindik. 

 

- 

evə öğrənmək: evsimək. əvlişmək. əvləşmək. əhliləşmək. 

 

-

 

gizlicə araşdırıb öğrənmək: qaravıllamaq. 

 

- 

işləməyə

, 

çalışmağa öğrənmək

, 

alışmaq

: yapartanmaq. 

yaparlanmaq. qaparlanmaq. qapartanmaq. 

 

- 

onun qafası almır

. 

- 

tez öğrənmək

: qapmaq. 

 

öqrənmək

 

 

öğrənmək

. 

örgənmək

. 1. 

tə'lim görmək

:

 yaranmaq. 

1. 

yığmaq. mənimsəmək.

 

1. 

alışmaq. alqınmaq. qündəlmək. 

kündəlmək. kövündəlmək. alışmaq. 

1. 

əzbərləmək. 

1

. 

öğrəşmək. örgəşmək. örgənmək. qapışmaq. alışmaq. 

yiyələnmək. kəsb edmək. istifadə edmək. qapınmaq. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

alşınmaq. bəlləmək. yadlamamaq. zehnə tapşırmaq. 

əzbərləmək. 

-

 

dərsi bəllədizmi

.

 -

 birbirin 

öğrənmək, bilmək: 

bilişmək. tanışmaq. 

-

 

kim olduğumuzu birbirimizə soraraq 

bilişdik.

 

-

 

sizdən çox nələr öğrəndim

.

  

öqrənmək

 

öğrənmək

. 

taxdanmaq. alışmaq. dadanmaq. üyrənmək. 

alışmaq. 

 

öqrənmiş

 

 

öğrənmiş

.

 

1

. 

öqrünc

.

 

öğrünc

.

 

dənəyimli

.

 

dənəkli

.

 

təcrübəli

.

 bilgili

.

 

dərs almış

.

 

yetişmiş

.

 

1

. 

evli. əhli. öqür. 

öğür. ögür. alşıq. 

1

. 

yığılmış. mənimsəlmiş. 

 

öqrənsəyiş

 

 

öğrənsəyiş

. 

öğrənişmə

. 

qanıqsayış. qanıqsıyış.

 

vərdişinmə. 

 

öqrənşməkilik

   

öğrənşməkilik

 tosunluq 

pişişməmişlik. 

 

öqrəntiyin

 

 

öğrəndiyin

.- 

aldığın, öğrəndiyin, bildiyin dəğişmək 

istəmiyən

: 

alqalı. alqal. alqalan.

 alqalaq. 

gerici. mürtəce'. 

mütəəssib.

 

öqrəşəməzlik

 

 

öğrəşəməzlik

. 

öğrənəməzlik

. 

unutqanlıq. alğınamazlıq. 

çəkənəməzlik. siliklik. singirəməzlik. sindirəməzlik. 

singirəməzlik. sındıramazlıq. sınğıramazlıq. 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

562 

sığqılamazlıq. mənimsəyəməzlik. aşınamazlıq. 

əzbərləyəməzlik. 

 

öqrəşəmiyən

 

 

öğrəşəmiyən

. 

öğrənəmiyən

. 

mənimsəyəmiyən. 

sındıramıyan. sındıramaz. sınğıramaz. sınğıramıyan. 

sığqılamıyan. sindirəməz. sindirəmiyən. singirəməz. 

singirəmiyən. aşınamıyan. əzbərləyəməyən. 

 

öqrəşən

 

 

öğrəşən

. 

öğrənən

. 

sindirən. sındıran. mənimsəyən. 

aşınan. əzbərləyən. 

 

öqrəşginmək

 

 

öğrəşginmək

 

alışmış olmaq. alışılmaq. alışagəlmək. 

 

öqrəşilmək

 

 

öğrəşilmək

 

sınanmaq. sınalmaq

.  

öqrəşilmir

 

 

öğrəşilmir

. qanıqsanılmır

. 

-

 

yaşlanmaqla belə, qocalığa 

qanıqsanılmır

. 

 

öqrəşim

 

 

öğrəşim

. 

öğrəşit

. 

öğrəşmə

. 

isgərmə. ısqarma. ısqarı. 

yatqırma. yatırma. yasırma. yasqırma. alşatı. alışdırı. 

alışdırım. alışdırma. yadırqalığın, çiğliyin, xamlığın 

gidərmə. 

- 

hər işin isgərmə

 

yolları var. 

 

öqrəşinçi

 

 

öğrəşinçi

. 

öğrəginçi

. 

öğrətinçi

. 

bilgişinçi

. 

bilgitinçi

. 

bilginişçi

. 

bilgşinçi

. 

bəlginişçi

. 

bəlgişinçi

. 

bəlgitinçi

.