ölümə
əcəl.
-
ölümə bolcal yo
x:
əcələ və‟də yoq.
ölümək
ıslanmaq.
ölümlü
itimli. qalmaz. qalımsız. qalışsız. qalıcı olmayan. imiqsiz.
yaşamaz. yaşamsız. yaşayışsız. durmaz. durumsuz.
keçəri. keçib gedcək. keçib gedən. çəkli. sürəksiz.
məhdud. bəqasız. yoxalcan. yoxalqan. fani.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
634
ölümlüq
itimlilik.qalmazlıq. qalımsızlıq. qalışsızlıq. qalıcı
olmazlıq. imiqsizlik. yaşamazlıq. yaşamsızlıq. durmazlıq.
durumsuzluq. keçərilik. keçib gedənlik. çəklilik.
sürəksizlik. bəqasızlıq. fanilik.
-
ölümlüyə
qanıqsayamayan, yaşamın ipucun tutabilməz
.
(qanıqsayamayan: qəbul edəməyən
).
ölümlüq
ölümlük
. yoxalan. yox olan.
1
.
vacibülqətl.
1
.
fani.
1
.
dünya
(
dari fani. yalan dünya
)
.
ölümsər
ölüşgəmiş. ölüstük. ölüştük. ölüşlü. ölümcül.
ölümsi
ölücü. ölməli.
ölümsüz
1
. bəngi. bəngü. ölməz. sonsuz. bitimsiz. layəzal. əbədi.
sonsuz.
1
. mümkünsüz.
1
.
mənfi.
(# olumlu
: müsbət
).
-
ölümsüz ağrıya gələsi: ölməyib, öləsiyə acılıq çəkəsi.
ölümtüq
ölümdüq
.
ölünün dağıtılan paltarlari.
ölünsətmək
ölünsətmək
.
yoxnasatmaq. özün, kəndin öldürsəmək,
öldürmək istəmək. canına qıysamaq. xodkoşluq edmə
istəmək.
ölüntəti
ölündəti
.
ölündətiş
.
ölündətmə
.
yoxnatma. yoxnatıt.
yoxnatış. yoxnatım. canına qıyma. özün, kəndin
öldürmə. xodkoşluq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
ölüntətiş
ölündətiş
.
ölündəti
.
ölündətmə
.
yoxnatma. yoxnatıt.
yoxnatış. özün,
kəndin öldürmə. canına qıyma.
xodkoşluq.
ölüntətmə
ölündətmə
.
ölündəti
.
ölündətiş
.
yoxnatma. yoxnatıt.
yoxnatış. özün, kəndin öldürmə. canına qıyma.
xodkoşluq.
ölüntətmək
ölündətmək
.
yoxnatmaq. özün, kəndin öldürmək. canına
qıymaq. xodkoşluq edmək.
ölüntütmək
ölündütmək
.
yoxnatıtmaq. özün, kəndin öldürtmək.
xodkoşluq edlətmək.
ölür
ot. zəhər.
ölüstük
ölümcül. ölüştük. ölüşlü. ölümsər. ölüşgəmiş.
ölüş
ölmə. ölüm
. keçic. keçiş. keçiniş. həlak. həlakət.
-
oluşla doğulan
,
ölüşlə
boğular
.
ölüş
ölmək yolu. ölmək türü.
ölüşçi
(
.
< > b )
bölüşçi. paylaşan.
ölüşqəmək
ölüşgəmək
.
pürsümək. solmaq. xumarlanmaq. qığrılmaq.
qıvrılmaq.
ölüşqəmiş
ölüşgəmiş
.
1
.
ölgüş. solmuş. ölüstük. ölüştük. ölüşlü.
ölümsər. ölümcül. burso. fəna.
1
.
ölü. soluq. solpük.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
636
ölüşqətmək
ölüşgətmək
. soldurmaq. ursalamaq.
pozmaq. əsgitmək.
ölüşmək
(
.
< > b )
bölüşmək
. paylaşmaq.
-
bunları ortazda ölüşün
.
-
ölüşdük
bölüşdük
bir yana çatmadıq
.
ölüşmək
nəmlənmək. ıslanmaq. yaşlıq yayılmaq.
ölüştük
ölüşgəmiş ölüşlü. ölüstük. ölümsər. ölümcül.
ölüştürmək
1
.
öldürmək. əzdirmək.
1
.
bölüştürmək. paylamaq.
ölüştürü
bölüştürü. pay pay. yer yer. səkir səkir. sərpik sərpik.
-
ölüştürü
yağmır yağır
.
ölüt
1
.
birbirini öldürmə. öldürüşmə.
1
.
ölüm əri. ölənə qədər
döğüşən savaşçı. fə
dayi.
1
.
qırım. qətliam. kəsişiv.
-
ölüt ər
:
ölümcül
ər: quvvəttən düşmüş, yaşlı kimsə
.
ölüt
1
. əliqanlı. qıyan. qatil. cani.
1
. ölət. ut. yut. qırqın.
yoluxub öldürən xəstəlik.
1
.
qabat. gavat. gövdə. gövrə.
gəvrə. kalbud. kadavr. cəsəd. ləş.
1
.qan.
qanıt.
qınqıt.
qırqıt. cinayət. qətl.
-
heç nədən bir
qan
çıxdı
. 1
.ölüc. qatil.
-
ölücün başına, yaşına baxılır.
ölütçi
öldürən. qatil.
ölütən
ıslatan
.
ölütən
ölütər
.
öldürücü
.
öldürən
. qırıcı. qatil. cani.
ölütənlik
ölütərlik
.
öldürücülük
.
öldürənlik
. q
ırıcılıq. qatillik. canilik.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
ölütər
ölütən
.
öldürücü
.
öldürən
. qırıcı. qatil. cani.
ölütərlik
ölütənlik
.
öldürücülük
.
öldürənlik
. qırıcılıq. qatillik.
canilik.
ölütləmək
ölənə dək çarpışmaq.
ölütmək
1
.
olqutmaq. olutmaq. təxmir edmək. yarım çiğ pişirmək.
tavlamaq.
1
.
ıslatmaq
.
-
bulut gələ quru toprağı ölüdə
.
-
boyayla kağızı ölüt
.
-
əllərim ölündü
.
ölütmək
öldürmək
. qanatmaq. qanıtmaq. qınqıtmaq. qırqıtmaq.
böyük suç törətmək. cinayət, qətl törətmək.
ömqən
ömgən
.
şahdamarın iki tərəfında buluna
n damar.
ömür
1
.
ötür
.
ot.
yürüm
.
yaşam
.
həyat
.
1
.
şux. şən. marağlı.
şatır. istəkli. qərib.
-
çox ömür
birisidir
.
-
ömür
kişi
.
1
.
yaşam. iki ara.
ömürlü
durdu.
sağ
.
salım
.
yaşar
.
yaşayan
.
qalıcı
. turqut .
turağut
.
durucu.
uzun yaşamlı.
ön
önğ
.
1
.
alı. əli. qabaq. qaş. yan. qarşu. hizur.
1
.
boya.
rəng.
-
yaşıl ön: yaşıl boya
.
-
yaşıl önlü
don: yaşıl boyalı don
.
1
.
qabq.
-
öndüni
yalıq, geyin yalıq: ön qaş, arxa qaş
.
1
.
ün.
səs.
-
önə
geçmək: ötmək
.
geçmək
.
nifuz edmək
.
-
önündə
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
638
əğilmək: baş əğmək
.
yükünmək
.
çökünmək
.
1
.
irəli. cibhə.
aln.
(
#
arxa)
. -
bu yapının önü
çox gözəldir
.
1
.
meydan.
açığlıq.
-
qışlaq önü: evin qabaq açıqlığı
.
1
.
yan. qat. qulluq.
-
onun çox açıqla önünə
çıxdıq
.
-
onun nə üzlə önünə
çıxacaqsan
.
-
önün
arxasın bilən kişi: dal qabağın
bilən
.
ehtiyatlı olan
.
1
.
yan. piş. nəzd.
-
xanın yanında
.
-
o bölmənin
yanında
.
-
kimin yanında böyüdü
.
1
.
doğu
.
günəşin doğduğu
yön
.
qaş
.
qarşı
.
üz
. qabax.
başlanğıç
. al. aldaki
:
aldağı
.
ir. irgir.
irçil
.
irdəş
.
irdəniş
.
irdək
.
irdə
.
göz
. qabaq .
gerçə
k .
yaxcı
.
həqiqət
.
düz
.
sağ
.
-
onun sözü onğ
:
doğru
.
-
işi
onğ
:
doğru
.
onğ
olsun: qolay olsun
.
-
ön
bilgi:
haçar blgi
.
giriş bilgi
.
giriş
.
-
öncəl
:
çıxar
.
çıxarçı
.
qabaqçıl
.
-
ön söz
:
girişmə
.
alğı söz
.
söz başı
.
baş söz
.
-
ön udağ
: (
ön uvax
.
art
önqöröx
)
ön zaman
.
-
( > eyn:
öyn
.
öynüm
: eynim
.
qabağım
.
öynümə
:
eynimə
.
qabağıma
.
öyünlük
:
eynək
)
.
ilk.
başlangıç
.
doğuş
.
meydana gəliş
.
ilgə
.
öncəlik
.
prənsip
.
təməl
.
ast
.
alt
.
(
-
yazın astından
:
yaz başlayandan bəri
)
.
-
hər nəyin önü
-
önü
sıra
:
öndən
.
öncə
.
öndən müttəsilən
.
-
dağın bağrı
.
yayın bağrı
.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
-
ön
ayağ
olmaq
: bir işdə iləriyə düşüb, öncül olmaq
.
-
önə
gələn: irəli gələn: başa
.
-
önə
qoymaq
: önqürtələm
.
ögürtləmək
.
seçmək
.
ayırmaq
.
ön
önğ
.
1
.
gələcək. iləri. aşağ. aşağı.
1
. qabax. qavaq.
doğu. şərq. məşriq.
1
.
qabağ. iləri.
-
qabağ
gəl.
1
.
öncə
.
iləri. qabaq. əvvəl.
-
arabanın sürünməməsi üçün
,
təkərləri önünə
qoyulan iki
kiçik
,
bir böyük dirəklə yapılan əngəl
: qaraqol.
-
atın ön ayaqlarındakı şişginlik
: qabara.
-
baldırın ön bölümündəki
işgə sümük
: (
qıçın dizdən topuğa
dək olan sümük
). incik.
-
hər gövdənin ön
bölümü
:
göğüs
.
göğüs
.
gövüs
. -
gəmi
göğsü
. -
arabanın göğüsü: arabanın savı, savası, savrı
>
sipəri.
-
nərsənin axmaması üçün, önünə, yanına qoyulan önlək,
engəl, maniə
: qalavat.
-
önə qo
ymaq:
ilərgəmək
.
ilərgətmək
.
ilgərimək
.
önərmək
.
pişnəhad edmək
.
qabağa çəkmək. mətrəh eləmək.
-
önünə qatıb qoğalamaq
:
qatırlamaq. qaçırlamaq.
qatarlamaq. qatalamaq
.
qataqlamaq. qaçaqlamaq
.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
640
boşqalamaq. qotaslamaq.
-
sıradan önə düşmə, düşən
:
qabalıq. qabaqlıq.
-
qabalıq
saylav:
pişrəs intixabat.
-
ön bölüm: baş.
-
göz önü: görülə bilən. yaxın yer.
-
gəlinönü. dadlı, şirni çeşiti.
-
önə qoymaq
:
iləri sürmək. sürtmək. iddia edmək.
-
önünə çıxmaq
:
qarşımaq. qarşamaq. qarşılamaq.
-
gəminin başı
.
-
başı
önündə: uslu. uylu. çəkik. çəkingən. tərbiyəli. müəddəb.
-
ən öndə: ən başda. birincilik. qəhrəmanlıq. şampiyonluq.
əvvəl olma.
-
gürəş birincilikləri
:
yarışmaları, musabiqələri.
-
ilərdə
,
öndə bulunmaq
:
geçmək.
-
yarışda hammını
geçdi.
Dostları ilə paylaş: |