paysızlıq
biçəksizlik. böləksizlik. geçinməzlik. geçinəməzlik.
boşluq. qırbatlıq. qırmanlıq. qırıqlıq. yoxsulluq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
yoxsunluq. yoxsunuq. yoxçunuq. yoxsalıq. əksiklik.
məhrumluq. möhtaclıq.
payşınmaq
payaclanmaq.
payıclanmaq
.
yaranmaq. yararlanmaq.
yarınmaq. yarşınmaq. çaranmaq. çarşınmaq. qazaşmaq.
qazanmaq. istifadə edmək. faydala
nmaq.
payta
payda
. -
quduzla oturub durana,
kötülükdən
bir payda
düşər: itlə yatan bitlə qalxar.
paytaq
baytaq
.
sonqol. sərsəm.
paytaq
paytax
.
paytıq
.
baydağ
. badalax .
badağ
. beydaq .
doydaq.
çolağ
.
yana salına salına yeriyən
.
yıxıla yıxıla
yeriyən
.
yıxıla yeriyən
.
əğilmiş
.
doğru dik yeriyə
bilməyən
.
çaşıq
.
çayşıq
.
çayşırq
.
çaşırık
.
çaprıq basaqlı
(
>
bacaqlı
.
qıçlı
)
.
ləng
.
əyri ayağ
.
-
badağın biri arxı
atlayammadı
.
paytax paytax:
ördək kimi
.
paytalı
payıdar. davamlı. atımlı
.
paytamaq
paylamaq. ülətmək. vermək
.
paytaş
olmaq
paydaş
olmaq
.
omuz öpüşmək. tay ba tay gəlmək,
olmaq.
paytaş
paydaş
.
paylaş
.
balaş
.
badaş
.
(>
padaş
(fars)
)
. iyili kötülü
bir işdən düşən pay. paylıq.
(
əcr. cəza. səza. müzd. ücrət
)
.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
922
paz
ürə
.
qəmə
.
tıxac
.
bərkitmək üçün, bel külüyün, qoluynan
başının arasına, qoyulan tikə
.
paza
yelpaza
:
yelpik.
pazalaq
bazalaq
.
mazalaq
.
topac.topaq. qatıp.
qotıq.
(
artılımış,
yoğunmuş, yuvarlanıq
)
. ucu sivri, başa doğru genişlənib,
yuvarlaq uşaq oyunçağı.
pazı
-
qara pazı
:
büstəlik
.
püstül
i
.
pazı
qaraca. çuğundur. cüqündür. düğmələnmiş, tuqlanmış,
gömük, yer altı toxmaqlanmış gövərti, pencər.
gömündür. çöğündür
.
çökündür. çuğundur
(
<
gömmək
:
quylamaq )
. ləbləbi.
pazıqlıq
bazıqlıq
.
ayrışlıq. ayrılıq. ayrıcalıq. başqalıq. obalıq.
oymalıq.
bölülük. qutuluq. çatallıq. yadçılıq. didişlik.
təfrəqə. nifaq.
pazlamaq
alavlamaq.
peç
-
ocağın sobanın, peçin buru başı: qoğan
.
qovan
.
-
külək
vurub peçin qoğanın
salıb
.
peçat
( <
batıç
)
.
paşot
.
damğa
.
möhür
.
peçat
çapat
.
çapca
.
çapaç
. qol. imza
. dama. damqa. kəşe
(
latin
)
.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
peçatlamaq
tuqramaq. tuqzamaq. tamqalamaq. imzalamaq.
möhürləmək.
peçatlı
çapatlı
.
çapcalı
.
çapaçlı
. qollu. imzalı. damalı. damqalı.
peçava
(
<
biçmək
)
. çıpırıq.
(
<
çap
)
. cırcında. əsgi köhnə.
peçen
biçin
.
çayır
.
çimən
.
çayırlıq
.
otlağ
.
peçeta
(biçik
)
demək çoğun dillərdə
'' pul''
anlamın düzəldən
sözlərdə
''kiçik
.
xırda
.
böllük''
anlamı gizlidi
.
necəki 'pul'
özü
(pul:
pülək
:
pilək
:
balığın dərisin qoruyan kiçik kiçik, tikə
tikə örtüklər
.
)
-
pul pul:
bölük bölük
.
para para
.
-
ispanya
parası
:
'peçeta'
.
qıran
.
-
pay (hind pulu)
.
-
paya (
uyğur
pulu )
.
peçə
( < qapamaq )
.
1
.
örtük
.
incə telli tozanaq tor
.
peçəli
:
örtüklü
. uz
aqdan seçilməsin diyə aldadıcı
örtüklə
(
dal.
çala çıpı ilə
)
qapatmaq. alalamaq.
1
.
yəmşək. yaşmaq.
pe
çə
<
bükçə
.
1
. tutuq. örtü. örtük. qapanca. nuqab. tel qəfəs.
1
.
pəçə
. bükə. örtü. örtü. örtük. qapanca.
1
. üz örtüsü. üz
donu.
1
. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq.
qapa. qapal. qapan. qapam. yapıq. yapaq. yapağı.
yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc.
bağlantı. bağlam. bürük. örtü. örtüc. örtmə. örtməc.
örtbas. örtənək. duvaq. tutac. sarqı. köynək. gömlək.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
924
peçə
peçək
<
biçək. bükə. bürək.
-
ayaqsız peçə
:
ayaqsız
biçək
:
ayaqsız bükə
:
ayaqsız bürək
:
ayaqsız biçək
:
kəfən.
peçəq
peçək.
peçə < biçək
. bükə. bürək.
-
ayaqsız peçək
:
ayaqsız peçə
:
ayaqsız biçək
:
ayaqsız bükə
:
ayaqsız
bürək
:
kəfən.
peçətə
-
ağız peçətəsi
:
ağız çevrəsi.
peçətə
qol sürtgüc. məndil.
peçətə
yağlıq. kir silmək üçün parça. əl bezi. dəsmal.
pehin
kübrə. dışqı.
fışqı.
pehinlik
d
ışqılıq.
f
ışqılıq. kübrəlik.
peq
pek
.
bərk. bolmaqanca. olmasınca. çox. qayət. sınırsız.
yaman. çox. qırtçın. çox. xeyli. xeylək. taza. bütün.
tamamiylə. qayət.
-
pək
çox: qırsapsız
.
sınırsız
.
sonsuz
.
-
pek iyi:.
yeğrək
.
peqən
pekən
. qopla. pekin.
peqənim
pekənim
. ulaq.
peqi
peki
. -
peki
!: yaxcı!. tamam!. olsun!. öylə olsun!. hadi!. haydi!.
peqi
peki
.
aymısa. olur. olsun.
peqin
pekin
.
1
.
püfkün
.
1
.
qopla. pekən.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
peqləşmək
pekləşmək
.
bəkeymək. bərkimək. sağlamlaşmaq.
quvvətlənmək. günclənmək.
peleşti
pələşti
<
bələşli
<>
bulaşlı
(<
bələşmək
.
bulaşmaq)
.
peliqan
pelikan
.
qutan
.
balıq qapan
.
pelin
acı, kəsgin qoxulu bir yayla çiçəği
.
peməz
meyvə suların
.
özəlliklə üzüm suyun
.
qaynadaraq ələ
gələn quyuq içki
.
pen
və
. ba.
pen: +
lə
.
+ men
.
pencək
arxalıq
.
üstörtü
.
pencək
pəncək
. çapıt. kot.
pencər
-
gəlin pencəri: yeyilir ot çeşiti.
pencər
<
biçrən
. biçilib yeyilən nərsə.
pentir
pendir
.
bışlaq
.
biçlək
.
bışdək
.
-
bir çeşit
pendir: qaraqurut
.
yoğurt qurusu
.
-
bir çeşit
pendir:
qaraqurut
.
yoğurt qurusu
.
-
yağsız pənir
:
kiş
.
pers olmaq
tərsinə dönmək
.
çarpılmaq
.
dağılmaq
.
perta
perda
.
peçə. çarşab.
peş peşə
dal ba dal.
peş
<
biç
.
biçik
. çaltal. paltarlarda bolluğu, genliyi sağlayan
tikilən parça
(# sason)
. -
üç peşli
geyim.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
926
peş
1
. arxa.
dalı
.
1
.
baş
.
düçman peşində qılıc oynaddı
.
peşə
iş. məslək. sənət.
peşə
1
.
düzlə. iş. sən'ət.
1
.
töləv. toluq. töləf. iş güc. iş. görəv.
şuğl.
peşəkar
işlək. bacarıqlı. işbilir. iyi işləyən. sənətkar.
yetgin. usda.
pırofesyonel.
p
eşənə
alın yazısı
:
yazğıt
.
yazılqan
.
yazmış
.
peşəsiz
əli yavan, ağ. sınavsız. dənəksiz. başarıqsız. gücsüz.
peşgel
(
fars
)
<
pişgik
.
pislik
. dışlığ. qaqa.
-
qoyunun quruğ dışlığı
,
pisgili, pisliyi
: qığ. qaqşaq. qağşaq. qığşaq. qaqırdaq.
peşin
dalı
. keyin.
-
peşindən
gedmək
:.
izlənmək. tə‟qib edmə.
peşindən
<
qιç
:
qιş
: gec:
dalιdivan
.
dalιndan
.
peşqarabul
(
fars
)
(peş
<
baş
)
<
başqaravul
. aravul. alavul. təliədar.
qılavuz.
peşqaravul
altamış. başqaravul.
peşqel
peşgel
(fars)
<
pişgik
.
pislik
. d
ışlığ. dışqı. qaqa. pox. qaytı.
qeyti. qaqa. mədfu'.
-
qoyunun quruğ dışlığı
, pisgili,
pisliyi
: qığ. qaqşaq. qağşaq. qığşaq. qaqırdaq.
peşqel
peşkel
.
<
pislik
.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
peşqil
peşgil
.
qumalaq. komalaq. qığ. heyvan poxu.
peşləyən
izləyənş izin, peşini buraqmayan
. utar . udar . qovalayan
tə‟qibçi
.
peşman
olmaq
qarğanmaq.
peşman
bükül. biçman. bişman. boşman.
-
peşman
olmaq:
büküllənmək
.
biçmanlanmaq
.
bişmanlanmaq
.
peşmanlanmaq
.
peşman
ökünc. öğünc.
-
çox ökünmək
,
peşman olmaq: başını
daşdan daşa vurmaq.
peşma
nlamaq
<
boşurqanmaq
.
peşmanlanmaq
.
peşman olmaq
.
doğru
yola çönmək, qayıtmaq. dönüşmək. döngəmək. dönmək.
çönmək. ökünmək. öğünmək. tovbələnmək. nidamət
edmək. ökünmək. övünmək. qınanmaq.
-
çox
ökünmək, peşmanlamaq
:
qafasını daşdan daşa
vurmaq.
peşmanl
amaq
bükülləmək. biçmanlamaq. bişmanlamaq.
boşmanlamaq.
peşmanlanmaq
<
boşurqanmaq
.
peşmanlamaq
.
peşman olmaq
.
ökünmək. övünmək. qınanmaq.
-
çox peşmanlanmaq: dizinə döğmək.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
928
peşmanlanmaq
büküllənmək. biçmanlanmaq. bişmanlanmaq. peşman
olmaq.
peşmanlaşmaq
-
töqünmək
.
döğünmək: peşmanlığdan başına dizinə
vurmaq
.
peşmanlıq
<
boşurqanma
. 1.
doğru yola çönmə, qayıtma. ökünc.
öğünc. dönmə. döngə. dönüş. çönmə. tovbə. nidamət.
1
.
ökünclük. öğünclük.
peşşaş
pişkeş. çəki. çəkiş. sunu. sunuş.
peştamal
g
öğüslük
.
köğüslük
.
aldayapğuç
.
önlük
.
alyapkuç
.
Dostları ilə paylaş: |