Türkcə Etimoloji Sözlük

. 

düşük

. 

sölpük

.  

pərt

 olmaq 

 

<

 

bərəlmək

:

 

hirslənmək

.

 

yaralanmaq. 

zədələnmək

.  

pərtaq

 

pərdax

. 

açar. acar. sılağ. sığal. cıla. 

 

pərtaqçı

 

pərdaxçı

. 

açqıçı. sığalçı. cilaçi. 

 

pərtaqlamaq

 

 

pərdaxlamaq

. cilalamaq. açqılamaq. 

 

pərtaqlamaq

 

pərdaxlamaq

. 

açmaq. acarlamaq. sılağlamaq. 

sığallamaq. cılalamaq. 

 

pərtaqtçı

 

 

pərdaxtçı

.

parıldatan. açqıçı. cilaçı. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

944 

pərtavlamaq

 

 

huvlamaq. fırlatıb atmaq. 

 

pərtə

 

 

pərdə

. 

1

.tutaq. tuta. oyun sekans. - 

üç sekanslı

: 

üç 

oyunlu, tutaqlı. 

1

. 

(

sinəma. tiatr

)

. görüntülük. görünlük. 

pəncərə. 

ekran. 

1

.

çat. çatı. 

- 

çatayaqlılar

:

 

pərdəayaqlılar. 

 

pərtə

 

 

pərdə

.bağ. don. səs aralığı. çıq. çiğ. tutaq. örtü. gərki. 

kərəki. gərdək 

(

 

<

 

gərmək)

. tutu. kərkərə 

>

 

kirkirə. qılıf. 

qılaf. qıram. örtü. örtük.

 

dışıq. daşıq. qaşaq. örtü. qılıf. 

qapı. qapa. bölüm. yaşın. qapanca. başam. örtü. örtük. 

qapanca. 

burça. sərə. tutaq. tutuq. gərki. kərəki. gərgi

 (

 

<

 

gərmək)

. tutaq. çatu. tutaq. 

- 

incə qamışdan hörülmüş 

tutu, 

pərdə

: 

çığ. çiq. 

- 

tutaq, 

pərdə işin görüb

, g

ərilən

, 

dartılan nərsə: gərəlti. gərilti 

( < 

gərinmək: dartılmaq. 

çəkilmək

). 

 

- 

gəzik (səyyar) pərdə

, tutaq

: çıq. çiq. 

 

- 

musiqidə istinad pərdəsi

: duraq. dominant. 

 

- 

iç pərdə

: 

iç dəri

: zar. qapram.

 

pərtə

 

pərdə

. 

( < 

bağ

tar: 

bağ

.

 

bağ

lat

.

 tor

.

 toz)

. 

1

. duvaq. 

örtük

. 

girdək

. 

gərdək

. 

şərşəv

. 

çərşəv

. toxuq. 

ağraltı

 ( < 

ağ

: tor) 

ağartı

. 

qaraltı

. 

kölgə

.

 

-

 

bir ağac pərdəsində

 (

ağraltısında

) 

bayıldıq 

(istirahat etdik)

.

 tavan

.

 

çatı

.

 

uçaq

. 

1

. av. ağ. tor. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

tərəzə çapuv. qalanqa. 

-

 

pəncərənin yarısını örtən pərdə: 

baldartqan

. 

1

. 

köçik. köşik. örtü. kölgə. 

qapaq. 

qızlığ 

pərdəsi. bəkarət. tuğ. tor. tül. örtük. 

turqu. torqu. tor. 

tutqu. -

 

tünlük

 

tuğu: pəncərə, baca tıxacı

. 

1

. 

küsük. qısıq. 

örtü. qapurta. örtük. tarı. darı. taxılan, örtülən nərsə. 

tutuq.

 

örtük. yaşmaq. 

ur. 

hayil. qoyma aralıq. 

1

. pəçə. 

tuvac

 

duvac. duvaq. 

(

 

tuqaq

 

<

 

tuq

. 

)

. tuturqun. tuturqan. 

turluq. torluq. yorqan. tuyaq. tuvaq. geyim. çevirmə. 

çavut. çevit. çəvit. kiş. burqa. bürgə. bürküt. örtük. hicab. 

nuqab. ləhaf. mələfə.

 

-

 burun 

pərdəsi

: burnun iki ba

cası arasında olan zar

.

  

-

 

pərdə kimi uzatmaq: çəkdirmək

.

 

gərdirmək

.

 

asdırmaq

.-

 

nərdivanın başına bir sarqı gərdirməli

.

 

 

pərtəçi

 

 

pərdəçi

. tutucu. tutaçı. çapaçı. qapıçı. odaçı. odaqçı. 

hacib.  

pərtəçi

 

pərdəçi

. 

tayanğu

. ulan.  

pərtələmək

 

 

pərdələmək

. donat

maq. qapatmaq. gizlətmək. gizləmək. 

 

pərtəli

 

pərdəli

. 

tıvara. tıqara. duvarlı 

( < 

tıq

.

 tuq)

. əhatəli. 

 

pərtəlik

 

pərdəlik

. tutuqluq.

 

örtüklik. yaşmaqlıq

.  

pərtəsiz

 

pərdəsiz

. 

tərcək. lüt. çıplaq. yaşmaqsız. örtüsüz. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

946 

pərti

 

 

pərdi

. 

-

 

pərdi təxdəsi

: 

güdələk. güdlək

. 

pərti

 

 

pərdi

.

 

çıta. sırıq kimi, incə, uzun kəsilmiş ağac. 

 

pərti

 

pərdi

. 

çatıyı qaplayan incə kiriş taxdalar

.  

-

 

pərdilik

 

sərilən ağaclar

.

 

-

 

sərən

 

biçməsi: sərənlik

 

ağacdan 

biçilmiş təxdə

. 

pərvanə

 

 

1

. cavaz. gədik. patenta. 

1

. 

yarlıq

. 

icazə

. 

bağış

.  

pərvar

 

 

bisü 

<

 

bəsi 

( < 

bəsləmək

)

.  

pərvaz

 

 

<

 

bağvaz

. bağlaq. nərsənin qırağına uzunasına çəkilmiş 

dar qıraqlıq, kənarlıq. 

 

pərvəri 

(

fars

)

 

 

( < 

pər

 < 

bər

.

 bar)

.

 1

. barvarı. toxay. 

(

doyulmuş, yetilmiş, 

barlanmış nərsə

)

. 

1

. barvarı. aşılama. 

(

suyu soğutmaq

)

 

bəcəri. bəsri. bəsəri. becərilmiş. 

1

. əkdi. becərilmiş. 

tərbiyəli. ədəbli. mürəttəb. 

-

 

əkdi

 

su: pərvəri su

.

 

-

 

əkdi

 

uşaq: 

tərbiyəli

.

 

becərilmiş uşaq

.

  

-

 

pərvəriş

 

vermək

:. ( < 

pər

 < 

bər

. bar). 

barşırmaq. bərşirmək. 

becərtmək. tuqarmaq. tuğarmaq. toqurmaq. do

yurmaq.  

pərvəri

 

 

aşlama. 

- 

aşlama su, şərbət: soğulmuş, becərilmiş su, 

şərbət. 

 

pərvəri

 

 

becəri

. əkli. əkdi. evcil. uysal. əhli. alışıq. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

pərvəriş

 

 

<

 

barvarış

. becəriş. becərim. eğitim. öğrətim. aşıl. 

yanaq. çıxma. bəslək. tərbiyə. 

 

pəs

 

 

<

 

>

 

pis

. çirkin. kötü. sevimsiz. kirli. 

- 

pəs

 

pəs: əqəb əqəb. 

gerisin geriyə. dal dalı. dalısın dalıya. 

 

pəs

 

(

pəs 

(fars)

)

 

<

 

bas

.

 

basa. bəs. sonra

. 

dalı

. 

çökük

. 

çuxur

. 

bayağı

. bayaq. 

önqrəqi

. 

önqki

. 

yönəki

. 

ardaqı

. yay. 

cönököy

. 

pəsəy

: 

çalaca

.

 

yavaşlıq

.

 1

.

 

past. pas 

<

 bas. 

pəs

. 

pəst

. pis. 

1

. poz. pozuq.

 

-

 

pəsgəng

: 

tələkə

. 

alsız

.

 

pəsəl

.

  

-

 

pəsəd

:

. 

( > 

fəsad

)

.

 

alçaqlıq

.

 

yamanlıq

.

 

yavalıq

.

 

çürüklük

.

 > 

pəsiv

.

 

pəsləmək

.

 

pisləmək

.

 paslamaq

.

 yaslamaq

.  

pəsələn

 

 

<

 

basılan

. qol astı. əl altı. alçaq. zəbun. 

 

pəsəlmə

 

 

pəsənləmə. pisəlmə. pəslənmə. 

götünmə. kötülənmə. 

yozlaşma. pozlaşma. yıxılma. batma. bataqsama. 

yerinmə. əzinmə. sürkünmə. üzülmə. nizul. zəval. inhitat.

 

pəsəlmək

 

 azalmaq.  

pəsənləmə

 

 

pəsəlmə. pisəlmə. pəslənmə. 

götünmə. kötülənmə. 

yozlaşma. pozlaşma. yıxılma. batma. bat

aqsama. 

yerinmə. əzinmə. sürkünmə. üzülmə. nizul. zəval. inhitat.

 

pəsətmək

 

 

basmaq. alçatmaq. əksitmək. zəbun edmək. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

948 

pəsəymək

 

 

üyşmək

. 

yığışmaq

.  

pəsgərdən

 

 

yengsə. ənğsə. ənsə. dal. iz. arxa. sırt. 

 

pəsgil

 

 

pisgil. 

eşik. tərs. pox. qaytı. qeyti. qaqa. dışqı. 

 

pəsiq

 

 

pəsik

:

 

alçaq

.

 

açıq

. 

( #: 

basıq

:

 

sığlıq

.

 

sıxlıq

.

 

sınq

.

 

sıqn

.

 tuqay

.

 

toğay

.

 yalqan

.

 qundur

.

 qondur

.

 

çökələk

.

 

tənqlik

 

( #: 

tanqlıq

)

.

  

pəsin 

(

fars

)

 

 

<

 

basın

. 

astın. ast. alt. 

 

pəsiv

 

 

<

 

pəs

.  

pəsqəl

 

pəsgəl

. 

pasqal

. pəsgəl. qıyıq. qırıq. 

 

pəsqəlçili

k 

 

bükdənç

. 

qınçılıq

. 

asğınçılıq

. 

müzahimət

. 

mə‟təlçilik

. 

qınçılıq

. 

asğınçılıq

.

  

pəsləmə

 

 

basalama. 

əzmə. əzikləmə. düşürmə. yıpratma. 

tərsləmə. kəmsitmə. entəmək. yentəmək. kiçiltmə. 

alçaltma. qarabaxtama. qarayağtama. qaralama. 

xarlama. korlama. koralama

. xorlama. üzərinə kül 

savırma, ələmə. izlal. zəlil edmə.

 

zəlalətə salma, 

uğratma. 

 

pəsləmək

 

 

(

 

<

 

baslamaq)

. sanamamaq. saymamaq. kəmirtmək. 

əsgirmək. kəmçilətmək.kəmçiləmək. təhqir edmək. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

pəslənmə

 

 

pisəlmə. pəsəlmə. pəsənləmə. 

götünmə. kötülənmə. 

yozlaşma. pozlaşma. yıxılma. batma. bataqsama. 

yerinmə. əzinmə. sürkünmə. üzülmə. nizul. zəval. inhitat.

 

pəslənmək

 

 

gerilənmək. izinginmək. götünmək. dalı gedmək. 

 

pəst

 

 

çağmaz. alçaq. xəsis. paxıl. dəni. 

 

pəst

 

 

əzrik. əzril. rəzil. alçaq. 

 

pəstəlmək

 

 

pəsəlmək

. p

əslimək

. pasaymaq. 

aşaqlamaq

.  

pəstər

 

 

<

 

>

 

pıstır 

< > 

bəstər

 

(fars)

 

<

 

>

 

bastar

. altlıq. altda olan. 

yataq. yatlaq.  

pəsti

 

 

gerilik. dalılıq. 

 

pəsti

 

 yasul

. yassı, yayvan, enqin yer.

  

pəstu

 

(fars)

 

 < 

basılı

, 

basdı

.

  

pəşir

 

 

-

 

həşir pəşir

: 

aç saç. açar saçarlıq. çöküt qoşut. düşür püsür. 

düşür töküş. düşür töşür. kəsər tökər. saç savur. sav sov. sava 

sova. savır sovur. saça biçə. saça biçəlik. saçaç. saçıb 

savurma. səp süpürt. soy soput. sal süpüt. sal töküş. söküt 

töküt. tök dağıt. töh töküş. tör töküş. tükət biçət. dağıt töküş. 

ərit dağıt. dağıtma. korlama. sovurqanlıq. savurqanlıq. 

yayçalıq. qırqıt. velxərclik. israf.

 

pəşqə

 

pəşkə

. 

bəstə

.  

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

950 

pət

 

 

bət

. 

bərk

. ahar.  

pətə

 

 pitik. 

1

. kitab. 

1

. qopun. qopan. 

 

pətəq

 

 

pətək

. 

1

.qavraq. kəndir. göməç. köməç 

(<

 

gömmək)

. 

kovan. qapcıq. çotan. kəndu. 

- 

kovan, 

pətək biçimində 

tikiş büzməsi: balgüməci. balkomacı. göməci

 

(<

 

gömmək)

. - 

arı kovanı

. 1

.

 

evcik. öycük. oycuk. 

apartman

. 

-

 iki 

ocaqlı,

 

otaqlı,

 yerli 

pətək,

 apartman

: ikəl. ikgəl. ikgül. ikgil. qoşac. 

qoşal. qoşgül. qoş

gil.

  

-

 yasama kovan, 

pətək

: qara kovan.  

pətəq

 

pətək

. 

1

.

 

çamırdan palçıqdan tərsdən qurulan hörülən 

küp sarpın kimi qab

. kovan. dalaq. 

bal göznüyü

. bal 

uyuğu

.

 

bal ini. 

kərəz

.batman. 

1

.

 

bitək

. 

dəmət

:

 

bağlı

. 

dəsdə

. 

büküt

. 

1

. 

oycuğ

. evcik. apartuman. 

1

. pitik. kitab.

 

1

.

 

pərdi

 (

bölək

 taxtalar)

.

 1

.

 

təpik

.

 

topaq. 

təpək

. 

1

.

 batman

. 

( 

< batmaq)

. 

arı kovanı

. 

1

. qavuz. 

arı kovanı. batman. 

-

 

pətək

 

balı

: qavuz bal

. 

1

. qoğan. qovan. kovan.

 (

boş

)

. 

{

 

<

 

kov

.

 kav