Türkcə Etimoloji Sözlük

 

pişgik

. d

ışlığ. qaqa. 

- 

qoyunun quruğ dışlığı

, pisgili, 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

pisliyi

: qığ. qaqşaq. qağşaq. qığşaq. qaqırdaq. 

1

. bulaşıqlıq. 

bələşiklik. kötülük. 

1

. cigə. cigək. 

1

. kötülük. uğursuzluq. 

1

. dışqı. bok. pox. qaytı. qeyti. qaqa. atlıq. qazırat. 

1

. 

poxluq. 

1

. pisgil. pox. dışqı. mədfu'. 

 

- 

pisliyin, 

kötülüyün çox artması

: 

dizə çıxmaq. 

 

- 

qarşılıqlı olaraq pislik edmək: birbiriylə uğraşmaq. birbirini 

yemək. 

- 

quş pisliyi: çımqırıq. 

 

- 

pislik, 

dəngiylə qarşılıq verilərək

, 

çözülür

: 

çivi çivini sökər. 

- 

bir para heyvanların quyruq altı qıllarında

, 

toplanıb 

qatılaşan çamır

, pislik: 

çağıldaq. 

 

-

 

sürəkli olaraq pisliyə

, 

kötülüyə gedmək: baş aşağı 

gedmək. 

 

- 

cocuq pişliyi

: etgi.  

- 

yaptığı pisliklərin qarşılığın görmək: etdiyini çəkmək. 

 

- 

başqalarının pisliyin güdən

, 

gəzən. könlü

 qara. qaba, pis 

ürəkli. 

 

- 

pislik var pilik: 

iğnədə var çuvaldızda.

 

- 

birinin pisliyi, 

kötülüyü üçün çalışmaq: birinə ip taxmaq. 

birinə icəşmək. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

984 

-

 

əksikləri

, 

pislikləri

, 

iç üzü açığa çıxmaq

: ipliyi bazara 

çıxmaq. 

 

pisliq 

pislik

. 

1

.

 

kir. çaplaq. çaqlap. çalaq. çapaq. çanaq. 

1

.

 

qoğ 

koğ. çör çöp. yam. çapaq. gözə

. 

1

. 

arğdallıq. kötülük. 

əxlaqsızlıq. 

1

. 

batağ

. 

batğa

. 

zığ

. 

palçıq

. 

çamır

. 

vıcık

. pox. 

tərs

. 

1

. boq. buq. bük. pox. nəcis. mürdar. qaqa

. 

nəcis. 

qazuvat. pox. töküntü. yıxıntı. 

-

 

uşağın qaqası

 var

.

 

-

 

qaqa

sını

 

edəcək

.  

-

 it 

pisliği: çobur

. 

pismək

 

 pusmaq. bosuqmaq. 

yaşınmaq

. 

gizlənmək

. - 

ər pisdi

.  

pisolmaz

 

 

-

 

ucuzlu ət şorbasıda 

pis olmaz

, aşçı yaxcı olursa. 

 

pisqəl

 

 

piskəl

. pislək. piskər. qənim. qövni. kövni. qöni. köni. 

kötü. 

 

pisqəl

 

pisgəl

. badbax. - 

p

isgəlik

: 

badbaxlık

.  

pisqər

 

 

piskər

. pislək. piskəl. qənim. qövni. kövni. qöni. köni. 

kötü. 

 

pisqılıq

 

 

çevrişsiz. çevrimsiz. keçimsiz. geçişsiz. tutamsız. 

törəsiz. durumsuz

. 

duruğsuz. qonuşsuz. barışsız. 

varışsız. boluşsuz. oluşsuz. biçişsiz. çapsız. qılıqsız. 

qırbal. qırban. çataq. qaqırcanğ. bükülməz. tərs. dik. 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

çatımsız. donquz. tonğqa. tonqa. toqqa. danqaz. sırtıq. 

üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. tıxız. əxlaqsız. 

pisrəftar. yarçın. yarşın. koryat. çalan. çalanğ. bədəxlaq. 

taxımsız. xuysuz. 

 

pi

sqılıq

 

 

qaqırcanğ. yarçın. yarşın. koryat. çalan. çalanğ. 

bədəxlaq. 

 

pisrəftar

 

 

çevrişsiz. çevrimsiz. keçimsiz. geçişsiz. tutamsız. 

törəsiz. durumsuz

. 

duruğsuz. qonuşsuz. barışsız. 

varışsız. boluşsuz. oluşsuz. biçişsiz. çapsız. qılıqsız. 

qırbal. qırban. çataq. qaqırcanğ. bükülməz. tərs. dik. 

çatımsız. donquz. tonğqa. tonqa. toqqa. danqaz. sırtıq. 

üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. tıxız. pisqılıq. 

əxlaqsız. yarçın. yarşın. koryat. çalan. çalanğ. bədəxlaq. 

taxımsız. xuysuz. 

 

pissə

 

 

qıssa

. 

külə

.  

pistə

k 

 

bücür

. 

külə

. basar. 

bəsdə boy

. 

güdə boy

. 

töpös

. 

kotiğan

. 

mıkır

. 

kodö

. koyduk. qoduk. 

kəltəbaqay

. karsaq. 

qιsraq

. 

kəltə

. 

pindək

.  

pistən

 

 

-

 

üz satıb

, 

astar alır

, 

pisdən pisinə

 

qalır

, 

dodağından yağ 

damır

, 

qarın qursaq boş qalır

.

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

986 

pistik 

 

1

. 

bax

 

>

 

bəstik

. 

1

. 

pis

. uyuz kəsəli. ayalaq kimsə. qaşı 

kirpiyi tökülmüş kimsə. 

 

pisürəkli

 

 

pis ürəkli

. daşürəkli. qaraöggəli. 

 

piş

 

 

piç

. 

buru. burqu. dolam. toğlama. tovlama. fırlama. 

 

- 

başda çətin olur hər iş

, 

tələsmədən işlə

, 

gör piş

. 

 

piş

 

 

tış

. 

tışlık

. 

daş

. 

örtü

. 

daşlık

.  

pişdovrə

 

 

başdövür. çıxma. yanaq. aşıl. oxuya, okula 

(

mədrəsiyə

)

 

yaraqış, hazırlıq üçün qurulan gənəl dərslik. 

 

pişə

 

 

<

 

biçək

. sənət. önər. hünər. 

 

pişəgən

 

 

tez pişən. 

 

pişən

 

 - 

pişən çörəyi qaldırıb çevirən ağac

, qol: qalaq. 

 

pişər pişməz

 

 

çiyməl

. a

laçiy

.  

pişi

 

 

1

. 

bax > 

pişik

. 

1

. 

pişmə

. hər çeşit pişmiş yemək. 

 

pişiman

 

 

kiçik qulaqlı keçi, qoyun. 

 

pişin

 

 

pişmiş. 

 

pişiq

 

 - 

ərkək pişik

: qataq. qadaq. qotaq.

  

- 

pişikqulağı

:

 

əl boyu yapraqlı ot çeşiti. 

 

- 

küsən it çörəklə, küsən

 

pişik

 

ətlə barışır.

 

-

 si

çan pis, pişih

 

pis, araçı hər ikisindən pis. 

 

-

 

torbada pişik var

: 

nəyisə gizli, sıxıcı bir nə var. 

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

pişiq

 

pişik

. 

1

.

 

büsük

. 

çətük 

( < > 

kədi

)

. 

kədəncə

. 

bişik

. 

bişay

. 

biş

.

 

pişi

. pisi. pisik. 

püsük

. 

maçı

. 

mişiq

. 

mısık

. 

müşük

.

 

möşük

. 

mişqiç

. 

miş

. 

müş 

>

 mous. 

1

.

 

təcrübəli

. 

olğun

. 

1

.

 

qaynatılmış. pişrilmiş. 

-

 

pişik

 sucuq

.

 1

.

 

muş. çətük

.

 1

. 

kiştik. qolca. kübrə. pox. 

1

. 

püşük. 

-

 aradan qara 

pişik

 

keçmək

: 

arası pozuşmaq

.

 

-

 

aranızdan qara pişik keçdimi

.

 

 

-

 

kiştik buçqaqımdan dartdı: pişik paçamdan çəkti

.  

-

 

pişik

 yavrusu

: kişuv

.  

-

 

pişik

 

miyavlaması: qırnav

.  

-

 

pişik

 otu

: bezgək ot

.

 

pişiqbalı

 

 

pişikbalı

. 

qarınca balı

. ağacların üstündə olan kiriggə 

deyilən yapışqan öğə, maddə. 

 

pişiqbaşı

 

 

pişikbaşı

. aşçıbaşı. aşpazbaşı. 

 

pişiqbaşı

 

 

pişikbaşı

. 

aşsalağ

. 

aşbaşçı

. 

böyük

 

aşpaz, aşçı

. 

aşçıbaşı. aşpazbaşı. 

 

pişiqçil

 

 

pişikçil. pişik kimi. 

 

pişiqliq

 

 

pişiklik

. aşçılıq. aşpazlıq. 

 

pişirən

 

 - 

qora 

pişirən: qızılısı. qızılsı. ilin ən sıcaq günləri. 

 

pişirilən

 

 

-

 

çörək pişirilən kürə

: 

qara kürə. daş kürə. 

 

pişirilmiş

 

 

-

 

cızbızla

 

pişirilmiş kükə

: 

qaqırdaq boğacası. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

988 

pişirmək

 

 - 

anası pişirib oğlu yeyib

:

 

anası sözündən çıxmayan. 

 

- 

çoxlu qaynatıb

, 

açılana dək pişirmək: qaşlamaq. 

qaşlatmaq. xaşlamaq. xaşlatmaq. 

 

- 

ənsəsində boza pişirmək: çox sıxışdırmaq. 

 

- 

nərsəni bir qabda

, ya da 

küldə 

quylamaq, 

sıxıştırmaqla 

pişirmək

: 

qalıma. qalama. bastırma. 

 

- 

işi pişirmək

: 1

.gizlicə anlaşmaq. 

1

.bir işin yerin salmaq, 

gərəklərin döşəmək, donatmaq, hazırlamaq. 

 

- 

yemək pişirmək

: 

aşlamaq. 

 

pişirmək

 

 

1

. 

becərmək

. qavramaq. 

hazırlamaq

. 

öyrətmək

. 

y

etişdirmək

.

 

-

 

qımız pişirmək

.

 

-

 

bu işləri pişmədən

 qabaq 

görsətməyin

. 

1

. biçirmək

. 

biçmək

. 

açmaq # çiq

:

 

düğünlü 

qalmış

. 

pişməmiş

. 

1

. 

bişirmək

. şorba pişirmək. sökləmək. 

xaşlamaq. əti suda pişirmək. 

1

. qarmamaq. 

1

. yapmaq. -

 

çörək pişirmək

: yapmaq

.  

-

 

qorın

 

üstündə pişirmək

.

 

 

-

 

yarım

 

çiğ

 

pişirmək

: tavlamaq

.

 

ölütmək

. 

pişirtmək

 

 

bişqəqləndirmək. xaşlandırmaq. 

 

pişirtüşür

 

 

pişir düşür

. 

-

 

ev eşiyə, pişir düşürə yaxcı yetişən bacarıqlı 

qadın, kimsə

: 

givəni. qıvanı. keyvan. ocaqçı. xanə dar. 

xanədar.

 

HƏSƏN BƏY HADİ

 

                                                                                                

TƏBRİZ

 

 

 

WWW.TURUZ.COM

 

pişişməmişlik

   

tosunluq. öğrənşməkilik. 

 

pişləq

 

 

pişlək

. aşlaq. aşevi. aşdam. aşoda. aşpazxana. 

 

pişmə

 

 - 

olqunlaşmağa

, 

yetişməyə

, 

pişməyə

 

uz tutmuş yemiş

: 

qızqar. 

 

-

 

onun atdı biri düşdü, özgədə yemək, bizdə ürək pişdi

.  

pişmə

 

 

pişi

.

 

hər çeşit pişmiş yemək. 

 

pişmək

 

 

1

. 

(

yemiş

)

 

olqunlaşmaq. küynəlinmək. göynəlinmək. 

küynəmək. küynümək. göynəmək. göynümək. 

1

. 

əfələnmək. əfələşmək. xaşlanmaq. 

 

-

 tez 

pişən: pişəgən. 

 

pişmək

 

 

1

.

 

ərmək

. 

olqunlaşmaq

. 

ərmək

. 

yetişmək

. yanmaq. 

1

. 

qızmaq

. 

hirslənmək

. 

issilənmək

. 

1

.

 

düşmək

. 

bıqma

q. 

bezmək

. doymaq. 

darığmaq

. -

 

bu işdə pişdim

 

artıq

.

 1

. 

ibcirəmək. 

-

 

yarım

 

pişmək: bişqəqləmək

.

 

bişəklənmək

. 

1

. iyi 

pişməmiş. tiri. diri. dirik. tirik. canlı. çiğ. 

-

 

bu ət bərk 

diridir

.

 

-

 

pilavın dənələri 

diridir

.

 1

. 

qaturmaq. qatılaşmaq. 

bərkimək

.  

pişməmiş

 

 

1

. çiğdən. çiğ. çiy. ərməmiş. yetməmiş. oğulcuq. 

yoğursu. qırt. olmamış. yetmədik

 

yetişməmiş. kal. 

yoğursu olmamış. xam. görməmiş. qabaq. olmamış. 

 

ARIN

 

Türkcə Etimoloji Sözlük

 

 

WWW.TURUZ.NET

 

990 

pişməmiş

 

 

1

. 

çiyit

. 

1

. 

körpə. xam. çiğ.

 

1

. 

süllük. çiğ

. 

1

. yanğırt. xam. 

çiy. çiğ.

 

1

. 

yonulmamış. yoğun.

 

çiğ.qaba. xam. xam. 

tor. 

toy. çiğ. yetinməmiş. əcəmi. gənc olan

.  

pişməmişlik

 

 

olmamışlıq. qabaqlıq. çiğlik. görməmişlik. görgüsüzlük. 

bilgisizlik. xamlıq. 

 

pişmiq

 

pişmik

. hisli. 

qəzəbli

. 

şiddətli

.

 

-

 

pişmik adam

: hisli adam

.

  

pişmiş

 

 

pişgin

. 1. 

çiğ, yoğursu. xam olmayan. dolmuş. dolu. 

1

. 

pişin. ərgin. ərişgin. sınqarlı. mücərrəb. 

1

. yetik. qanaq. 

yanaq. bilgin. aqah. baliğ. 

1

. əfələnmiş. əfələşmiş. 

 

pişmiş

 

 

pişük

. 1

. 

olqun. yekkə. görmüş. keçitmiş. bacarmış. 

salqun. varqun. çəpər. çaqqun. mücərrəb. 

1

. 

pişgən

. 

pişkan

. olqun. 

ərgin

.  

pişpişə

 

 

piçəpiç

. burabur

. dolamaclı.