VII. MATƏM ÜSTƏ MÜTLƏQLƏ TƏMAS
Ölən – Əzəlidə qalır.
Əbədidə qalır.
Sonsuzda qalır.
Kamildə qalır.
Üzlərdə qalır.
Gözlərdə qalır.
Dodaqlarda qalır.
Xalqda qalır.
Ölən – Gerçəklikdən gedir – Mənada qalır.
VIII. İNSANİLİK MƏRASİMİ ÜSTƏ MÜTLƏQLƏ TƏMAS
Dünyanın Dünyadan Yüksək Mənasını özündə daşıyan.
Həyatın Həyatdan Yüksək Mənasını özündə daşıyan.
Özünün Özündən Yüksək Mənasını özündə daşıyan.
Gerçəklikdən yüksək olan!
Cəmiyyətdən yüksək olan!
Şəraitdən Yüksək olan!
Mühitdən Yüksək olan!
Mütləqə can atan!
Mütləqləşməyə Qadir olan!
Mütləq İnam daşıyan!
454
Mütləq İdrak daşıyan!
Mütləq Mənəviyyat daşıyan!
Mütləq İradə daşıyan! –
İnsan!
Sənə çatmalıyam!
IX. XƏLQİLİK MƏRASİMİ ÜSTƏ MÜTLƏQLƏ TƏMAS
Əzəlilik Daşıyan.
Əbədilik Daşıyan.
Sonsuzluq Daşıyan.
Kamillik Daşıyan.
Qədimlik Daşıyan
Camaatın Camaatdan Yüksək Mənasını Daşıyan –
Xalq!
Sənə çatmalıyam!
X. ŞƏRQİLİK MƏRASİMİ ÜSTƏ MÜTLƏQLƏ TƏMAS
Ruhaniyyat İşığı.
Müqəddəslik İşığı.
İnam İşığı.
İdrak İşığı.
Mənəviyyat İşığı.
İradə İşığı.
Vəhy İşığı.
Vəcd İşığı. –
Şərq!
Sənə çatmalıyam!
XI. BƏŞƏRİLİK MƏRASİMİ ÜSTƏ MÜTLƏQLƏ TƏMAS
Özünün Özündən Yüksək Mənasını daşıyan.
Aqibətindən Yüksək olan!
Tarixindən Yüksək olan!
Mahiyyətindən aşağı Yaşayan!
Özünə çatmayan –
Bəşər!
Özünə çatmalısan!
25 Dözüm günü, Günəş Ayı, 14-cü il. Bakı.
455
İKİLİK
(İkinci Müqəddəs Kəlam)
1. MÜTLƏQ – NİSBİ
Mütləq – Nisbinin İnkarıdır, həm də Mənasıdır; Məna – Təzahürü inkar
edir; Mütləqin Nisbiyə, Nisbinin Mütləqə çevrilməsi ideyası – Dialektik
Cəfəngiyyatdır.
Mütləqlə Nisbi arasında Birlik Yoxdur – Təzad var.
Mütləq Nisbidə Təzahür edir, öz İnkarında gerçəkləşir.
Təzahür Mənadan yaranır, həm də Mənanın inkarından yaranır: –
Məna Təzahürdə öz İnkarını yaradır.
Məna Bütövdür, ancaq Mənayla Təzahür arasında Təzad var: bu
səbəbdən də Dünya ziddiyyətlidir.
Bütöv Mənadan Ziddiyyətli Gerçəklik yaranıb – Mənayla Gerçəklik
arasında Ziddiyyət yaranıb.
Əksliklərin Birliyi İdeyası – Dialektik cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur: bir-birini İnkar edənlər Birliyi –
Uydurmadır.
Dünya – Mütləq Mahiyyət və Nisbi Gerçəklik Təzadıdır.
2. ƏZƏLİ – ÖTƏRİ
Əzəli – Ötərinin İnkarıdır, həm də Mənasıdır;
Əzəli Ötəridə Təzahür edir, həm də onu İnkar edir;
Əzəli – Bütövdür, ancaq Əzəliylə Ötəri arasında Təzad var;
bu səbəbdən də Dünya Ziddiyyətlidir.
Əzəli ilə Ötəri arasında Birlik İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya Əzəli Mahiyyət və Ötəri Gerçəklik Təzadıdır.
3. ƏBƏDİ – KEÇİCİ
Əbədi – Keçicinin İnkarıdır, həm də Mənasıdır.
Əbədi – Keçicidə Təzahür edir, həm də Keçicini İnkar edir: – Əbədi
– Bütövdür, ancaq Əbədiylə Keçici arasında Təzad var;
bu səbəbdən də Dünya Ziddiyyətlidir.
Əbədiliklə Keçicilik arasında Birlik İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Əbədi Mahiyyət və Keçici Gerçəklik Təzadıdır.
4. SONSUZ – SONLU
Sonsuz – Sonlunun İnkarıdır, həm də Mənasıdır;
456
Sonsuz Sonluda Təzahür edir, həm də Sonlunu İnkar edir, Sonsuz öz
İnkarında Gerçəkləşir.
Sonsuz – Bütövdür, ancaq Sonsuzla Sonlu arasında Təzad var; bu
səbəbdən də Dünya Ziddiyyətlidir.
Sonsuz – Sonlu Birliyi ideyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Sonsuz Mahiyyət və Sonlu Gerçəklik Təzadıdır.
5. KAMİL – QEYRİ-KAMİL
Kamil – Qeyri-Kamilin İnkarıdır, həm də Mənasıdır: Kamil Qeyri-
Kamildə Təzahür edir, Həm də onu İnkar edir; Kamil öz İnkarında
Gerçəkləşir; Kamil – Bütövdür, ancaq Kamillə Qeyri-Kamil arasında
Təzad var; bu səbəbdən də Dünya Ziddiyyətlidir.
Kamillə Qeyri-Kamil Birliyi İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Kamil Mahiyyət və Qeyri-Kamil Gerçəklik Təzadıdır.
6.
DÜNYALIQ – DÜNYA
Dünya – Dünyalıqdan yaranıb, Dünyalıq Dünyada Təzahür eləyir,
ancaq Dünyalıqla Dünya arasında Təzad var, bu səbəbdən də Dünya
Ziddiyyətlidir.
Dünyalıqla Dünyanın Birliyi İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Əzəli, Əbədi, Sonsuz, Kamil Dünyalıqla, – Ötəri, Keçici,
Sonlu, Qeyri-Kamil Gerçəkliyin Təzadıdır.
7. HƏYATLIQ – HƏYAT
Həyat – Həyatlıqdan yaranıb, ancaq Həyatlıqla Təzad təşkil edir; bu
səbəbdən də Dünya Ziddiyyətlidir.
Həyatlıqla Həyat arasında Birlik İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Əzəli, Əbədi, Sonsuz, Kamil Həyatlıqla, – Ötəri, Keçici,
Sonlu, Qeyri-Kamil Həyat arasında Təzaddır.
8. İNSANLIQ – ADAM
Adam – İnsanlıqdan yaranıb, ancaq İnsanlıqla Adam arasında Təzad
var; bu səbəbdən də Dünya Ziddiyyətlidir.
Adamla İnsanlıq arasında Birlik İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
(İnsan Təzadı aradan qaldırmağa qadirdir; bu, ondan Gerçəkliyi ötmək
qüdrəti tələb eləyir).
457
Dünya – Əzəli, Əbədi, Sonsuz, Kamil İnsanlıqla, – Ötəri, Keçici,
Sonlu, Qeyri-Kamil Adam Təzadıdır.
9. RUH – BƏDƏN
Ruh – Bədəndə yaşayır, həm də Bədənlə Təzad Təşkil eləyir.
Ruhla Bədən Birliyi ideyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Ruhla Bədən Təzadıdır.
10. RUHANİ – CİSMANİ
Ruhani Cismanidə Təzahür edir, həm də Cismaniylə Təzad Təşkil
eləyir.
Cismani – Ruhani Birliyi ideyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya –Ruhani –Cismani Təzadıdır.
11. DAXİLİ – ZAHİRİ
Daxili – Zahiridə Təzahür edir, həm də Zahiriylə Təzad Təşkil eləyir.
Daxili – Zahiri Birliyi İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Daxili–Zahiri Təzadıdır.
12. AMAL – HƏYAT
Amal – Həyatda mövcud olur, ancaq Həyatla Təzad təşkil eləyir.
Amalla Həyat Birliyi İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Amal–Həyat Təzadıdır.
13. XEYİR – ŞƏR
Şər – Xeyirin Davamı deyil, – İnkarıdır.
Şər Xeyirdən yaranmayıb, – Şərdən yaranıb.
Xeyir–Şər Birliyi İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Xeyir–Şər Təzadıdır.
14. İNAM – ŞÜBHƏ
Şübhə – İnamın Davamı deyil, – İnkarıdır.
Şübhə İnamdan yaranmayıb, – Şübhədən yaranıb.
İnam–Şübhə Birliyi ideyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – İnam–Şübhə Təzadıdır.
458
15. HƏQİQƏT – YALAN
Yalan – Həqiqətin Davamı deyil, – İnkarıdır.
Yalan – Həqiqətdən yaranmayıb, – Yalandan yaranıb.
Həqiqət – Yalan Birliyi İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Həqiqət–Yalan Təzadıdır.
16. HƏYAT – ÖLÜM
Ölüm – Həyatın Davamı deyil, – İnkarıdır.
Ölüm – Həyatdan yaranmayıb, – Ölümdən yaranıb.
Ölüm – Həyat Birliyi İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Təzadlar arasında Birlik olmur.
Dünya – Həyat–Ölüm Təzadıdır.
17. İKİLİ DÜNYA
Dünyadan başqa Dünya yoxdur.
“O Dünya” İdeyası – cəfəngiyyatdır.
Ancaq Bir olan Dünya – İkilidir.
12 Ümid günü, İşıq Ayı, 14-cü il. Bakı.
VARLIĞIN ÖZÜNDƏ – VARLIQDAN ARTIQ
(Üçüncü Müqəddəs Kəlam)
1. Dünyanın Mahiyyətini Dünyadan kənarda axtarırlar – Allahda,
Transsendentalda, Zərurətdə...
Əslində Dünyanın mahiyyəti – Dünyanın özündədir.
Dünyadan Artıq olan – Dünyanın özündədir.
Bu Həqiqət Ağıla sığmır.
2.Dünya – Dünyadakılardan ibarətdir; ancaq öz Mahiyyəti etibarilə
Dünyadakılardan Artıqdır.
Dünyadakılar – Ötəridirlər; – Dünyanın Mahiyyəti – Əzəli.
Dünyadakılar – Keçicidirlər; – Dünyanın Mahiyyəti – Əbədi.
Dünyadakılar – Sonludurlar; – Dünyanın Mahiyyəti – Sonsuz.
Dünyadakılar – Qeyri-Kamildirlər; – Dünyanın Mahiyyəti – Kamil.
Dünya – Dünyadakılardan ibarətdir və Dünyadakılardan Artıqdır.
Dünyadakılardan Artıq olan – Dünyada Yaşayır.
Dünyanın “Mütləqilik” adlı Mahiyyəti Dünyada Yaşayır.
Dünyanın “Əzəlilik” adlı Mahiyyəti Dünyada Yaşayır.
Dünyanın “Əbədilik” adlı Mahiyyəti Dünyada Yaşayır.
459
Dünyanın “ Sonsuzluq” adlı Mahiyyəti Dünyada Yaşayır.
Dünyanın “Kamillik” adlı Mahiyyəti Dünyada Yaşayır.
Dünyalıq – Dünyada Yaşayır.
Dünyanı yaşadan – Dünyada Yaşayır.
3.Həyatın Mahiyyətini Həyatdan kənarda axtarırlar – Allahda,
Transsendentalda, Zərurətdə.
Əslində Həyatın Mahiyyəti – Həyatın özündədir.
Həyatdan artıq olan – Həyatın özündədir
Bu Həqiqət Ağıla sığmır.
4.Həyat – Həyatdakılardan ibarətdir; ancaq öz Mahiyyəti etibarilə
Həyatdakılardan Artıqdır.
Həyatdakılar – Ötəridirlər; – Həyatın Mahiyyəti – Əzəli.
Həyatdakılar – Keçicidirlər; – Həyatın Mahiyyəti – Əbədi.
Həyatdakılar – Sonludurlar; – Həyatın Mahiyyəti – Sonsuz.
Həyatdakılar – Qeyri-Kamildirlər; – Həyatın Mahiyyəti – Kamil.
Həyat – Həyatdakılardan ibarətdir və Həyatdakılardan artıqdır.
Həyatdakılardan Artıq olan – Həyatda Yaşayır.
Həyatın Mütləqilik adlı Mahiyyəti Həyatda Yaşayır.
Həyatın Əzəlilik adlı Mahiyyəti Həyatda Yaşayır.
Həyatın Əbədilik adlı Mahiyyəti Həyatda Yaşayır.
Həyatın Sonsuzluq adlı Mahiyyəti Həyatda Yaşayır.
Həyatın Kamillik adlı Mahiyyəti Həyatda Yaşayır.
Həyatlıq – Həyatda Yaşayır.
Həyatı Yaşadan – Həyatda Yaşayır.
5.İnsanın Mahiyyətini İnsandan kənarda axtarırlar – Allahda,
Transsendentalda, Zərurətdə.
Əslində İnsanın Mahiyyəti – İnsanın özündədir.
İnsandan Artıq olan – İnsanın özündədir.
Bu Həqiqət – Ağıla sığmır.
6.İnsan – İnsanlardan ibarətdir; ancaq öz Mahiyyəti etibarilə
İnsanlardan Artıqdır.
İnsanlar – Ötəridirlər; – İnsanın Mahiyyəti – Əzəli.
İnsanlar – Keçicidirlər; – İnsanın Mahiyyəti – Əbədi.
İnsanlar – Sonludurlar; – İnsanın Mahiyyəti – Sonsuz.
İnsanlar – Qeyri-Kamildirlər; – İnsanın Mahiyyəti – Kamil.
İnsan – İnsanlardan ibarətdir və İnsanlardan Artıqdır.
İnsanlardan Artıq olan – İnsanda Yaşayır.
İnsanın Mütləqilik adlı Mahiyyəti İnsanda Yaşayır.
İnsanın Əzəlilik adlı Mahiyyəti İnsanda Yaşayır.
İnsanın Əbədilik adlı Mahiyyəti İnsanda Yaşayır.
İnsanın Sonsuzluq adlı Mahiyyəti İnsanda Yaşayır.
460
İnsanın Kamillik adlı Mahiyyəti İnsanda Yaşayır.
İnsanlıq – İnsanda Yaşayır.
İnsanı Yaşadan – İnsanda Yaşayır.
7. Dünya – Özünə, – Dünyadakılara bərabər olsaydı, Ötəri olardı –
Əzəli olmazdı; Keçici olardı – Əbədi olmazdı; Sonlu olardı – Sonsuz
olmazdı; Qeyri-Kamil olardı – Kamil olmazdı.
Dünya özündən Artıq olmasaydı – Özü olmazdı.
Dünya Özündə Özündən Artıq Mahiyyət Yaşatmasaydı –
Yaşamazdı.
8.Həyat – Özünə, – Həyatdakılara bərabər olsaydı, Ötəri olardı – Əzəli
olmazdı; Keçici olardı – Əbədi olmazdı; Sonlu olardı – Sonsuz olmazdı;
Qeyri-Kamil olardı – Kamil olmazdı.
Həyat Özündən Artıq olmasaydı – Özü olmazdı.
Həyat Özündə Özündən Artıq Mahiyyət Yaşatmasaydı –
Yaşamazdı.
9.İnsan – Özünə, – İnsanlara bərabər olsaydı, Ötəri olardı – Əzəli
olmazdı; Keçici olardı – Əbədi olmazdı; Sonlu olardı – Sonsuz olmazdı;
Qeyri-Kamil olardı – Kamil olmazdı.
İnsan Özündən Artıq olmasaydı – Özü olmazdı.
İnsan Özündə Özündən Artıq Mahiyyət Yaşatmasaydı –
Yaşamazdı.
10.Dünya – Mahiyyətcə Hədsizdir, Sədsizdir; onun kənar Hədsizliyə,
Sədsizliyə Ehtiyacı yoxdur.
Həyat – Mahiyyətcə Hədsizdir, Sədsizdir; onun kənar Hədsizliyə,
Sədsizliyə ehtiyacı yoxdur.
İnsan – Mahiyyətcə Hədsizdir, Sədsizdir, onun kənar Hədsizliyə,
Sədsizliyə Ehtiyacı yoxdur.
11.Varlığı – Varlıqdan Artıq olan Yaşadır.
Varlıq – Özündə Özündən Artıq olanı Yaşadır.
8 Dözüm günü, Köçəri Ay, 16-cı il. Bakı.
461
VARLIQ – MƏNA
(Dördüncü Müqəddəs Kəlam)
1. YARANIŞ
Varlıq – cisimdən yaransaydı, Mənasız olardı; – cismani Məna olmur.
Varlıq – Yoxdan yaransaydı, Mənasız olardı; – Yoxluğun Mənası
Yoxdur.
Varlıq Mənadan Yaranıb – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq özgə Mənasından yaransaydı, özü olmazdı.
Varlıq öz Mənasından yaranıb – bu səbəbdən də özümlüdür.
Varlıq nisbidən yaransaydı, Mənasız olardı – nisbi Məna olmur.
Varlıq Mütləqdən yaranıb – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Ötərilikdən yaransaydı, Mənasız olardı – Ötəri Məna olmur.
Varlıq Əzəlilikdən yaranıb – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Keçicilikdən yaransaydı, Mənasız olardı – Keçici Məna olmur.
Varlıq Əbədilikdən yaranıb – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Sonludan yaransaydı, Mənasız olardı – Sonlu Məna olmur.
Varlıq Sonsuzluqdan yaranıb – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Qeyri-kamillikdən yaransaydı, Mənasız olardı – Qeyri-kamil
Məna olmur.
Varlıq Kamillikdən yaranıb – bu səbəbdən də Mənalıdır.
2. YAŞAYIŞ
Varlıq cismaniliyə bərabər olsaydı, Mənasız olardı.
Varlıq cismanilikdən Artıqdır; – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Nisbiliyə bərabər olsaydı, Mənasız olardı.
Varlıq Nisbilikdən Artıqdır; – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Ötəriliyə bərabər olsaydı, Mənasız olardı.
Varlıq Ötərilikdən Artıqdır; – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Keçiciliyə bərabər olsaydı, Mənasız olardı.
Varlıq Keçicilikdən Artıqdır; – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Sonluluğa bərabər olsaydı, Mənasız olardı.
Varlıq Sonluluqdan Artıqdır; – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Qeyri-kamilliyə bərabər olsaydı, Mənasız olardı.
Varlıq Qeyri-kamillikdən Artıqdır; – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Təzahürə bərabər olsaydı, Mənasız olardı.
Varlıq Təzahürdən Artıqdır; – bu səbəbdən də Mənalıdır.
Varlıq Hadisəyə bərabər olsaydı, Mənasız olardı.
Varlıq Hadisədən Artıqdır; – bu səbəbdən də Mənalıdır.
462
3. ÖLÜM
Ölüm Mütləq olsaydı – Varlıq Mənasızlaşardı.
Ölüm – Mütləqiliyi öldürə bilsəydi – Varlıq Mənasızlaşardı;
Ölüm nisbini öldürür; – Varlığın Mənasını öldürə bilmir.
Ölüm Əzəlini öldürə bilsəydi – Varlıq Mənasızlaşardı;
Ölüm Ötərini öldürür; – Varlığın Mənasını öldürə bilmir.
Ölüm Əbədiliyi öldürə bilsəydi – Varlıq Mənasızlaşardı;
Ölüm Keçicini öldürür; – Varlığın Mənasını öldürə bilmir.
Ölüm Sonsuzluğu öldürə bilsəydi – Varlıq Mənasızlaşardı;
Ölüm Sonlunu öldürür; – Varlığın Mənasını öldürə bilmir.
Ölüm Kamilliyi öldürə bilsəydi – Varlıq Mənasızlaşardı;
Ölüm Qeyri-kamili öldürür; – Varlığın Mənasını öldürə bilmir.
Ölüm Mahiyyəti öldürə bilsəydi – Varlıq Mənasızlaşardı;
Ölüm Təzahürü öldürür; – Varlığın Mənasını öldürə bilmir.
Ölüm Mənanı öldürə bilsəydi – Varlıq Mənasızlaşardı;
Ölüm Hadisəni öldürür; – Varlığın Mənasını öldürə bilmir.
4. İNAM
Varlıq Mənasız olsaydı – Varlığa İnam olmazdı.
4 Günəş Ayı, Murad günü, 17-ci il. Bakı.
(Mart, 1995-ci il).
SABAH ÜSTƏ
(Beşinci Müqəddəs Kəlam)
Bugünün qarşısında 4 Təhlükə var: İslamçılıq, İqtidarçılıq, Pulçuluq,
Xaricilik.
Bugünün qarşısında 4 Əməl var: İnamçılıq, Xalqçılıq, İnsançılıq,
Yurdçuluq.
İslam dəyərləri əslində bəndəçilikdir, qismətçilikdir, o dünyaçılıqdır,
cənnətçilik-cəhənnəmçilikdir,
Yaradan
ağalığıdır,
itaətçilikdir,
cəfəngiyyatçılıqdır.
İnsan İslamda (və dinlərin çoxunda) – bəndədir, quldur; İslam İnsanı
bəndə kimi dəyərləndirir, əslində dəyərsizləşdirir.
İslamda İnsan aqibəti bütünlüklə Allahdan asılıdır; onun idrakı var,
ancaq əslində İnsan Allahın İdrakıyla yaşayır; onun Mənəviyyatı var,
ancaq əslində İnsan Allahın Mənəviyyatıyla yaşayır; onun İradəsi var,
ancaq əslində İnsan Allahın İradəsiylə yaşayır.
463
Allah var olduğu dərəcədə İnsan yox olur.
İslam (və dinlərin çoxu) İnsanı mənasızlaşdırır.
İnsanın İdrakı var, ancaq əslində o, İnsana gərək deyil, İnsana Allahın
İdrakı gərəkdir.
İslamda İdrak Mənasızlaşır.
İnsanın mənəviyyatı var, ancaq əslində o, İnsana gərək deyil, İnsana
Allahın Mənəviyyatı – Mərhəməti gərəkdir.
İslamda Mənəviyyat Mənasızlaşır.
İnsanın İradəsi var, ancaq əslində o, İnsana gərək deyil, İnsana Allahın
İradəsi gərəkdir.
İslamda İradə Mənasızlaşır.
İslamda İnsan Qismətə qatılır, qapılır: Özünə yaramır, Özümlüyündən
ayrı düşür – Alətləşir.
İnsanı mənasızlaşdıran İslam dünyanı da mənasızlaşdırır.
İslamda əsl Dünya – “O Dünya”dır; bu Dünya puçdur, fanidir; “O
Dünya” üçün yaşayırsan.
Bu Dünyada ölürsən – O Dünyada dirilirsən.
İslam qorxu saçır, qorxuyla işıqlandırır; əslində qorxu – qaranlıqdır.
Allah – İnsanın ağasıdır.
Ağanın silahı qorxu olur.
Bugün Allah Ağalığını rədd etməli, qorxu qaranlığını yarmalıdır.
İqtidarçılıq – Dünyəvi Allahçılıqdır; Göydə Allah, Yerdə Hakim
iddiasının ifadəsidir...
Xalqın
rəiyyətləşməsi,
itaətləşməsi,
Hakimiyyətin
bütləşməsi,
Ağaçılığın ilahiləşməsidir.
Dinçiliklə Hakimiyyətçilik qoşadır. Göy Allahlığı – Yer Allahlığına
yarayır. Hakim Allahdan özünə yaraq düzəldir. Hakimə dindarlıq gərəkdir:
Göydəki Allaha inanan – Yerdəki Allaha tapınar; Göydəki Allaha itaət
eləyən – Yerdəki Allaha baş əyər; Göydəki Allahdan qorxan – Yerdəki
Allaha əyilər.
Hakimiyyət bugünü rəiyyətləşdirməyə can atır, onu cazibəli şüarlarla,
təntənəli çağırışlarla özünə ram etməyə çalışır.
Göy Allahlığını rədd edən bugün – Yer Allahlığını da rədd etməli,
mənəvi və siyasi xurafata qarşı çıxmalıdır.
Pulçuluq – varidat Allahçılığıdır, pulun İnsan üzərində Ağalığıdır;
İnsanın əmtəələşməsi – satılması, alınmasıdır.
Dünya – pulçuluq tüğyanına düçar olub.
Pulçuluq ruhsuzluğunu dəf etmək gərək.
464
Xaricilik – Millətin dünyaya qatılması, onda itməsi, qəribləşməsidir.
İrəlikçi şüarlarla, çağırışlarla, inkişaf adı ilə millət xariciləşir; qapını
dünyaya elə gen açırlar ki, qapısız qalırıq.
Milləti Özgəçilikdən qorumaq gərək, xariciləşmə təhlükəsini dəf etmək
gərək.
***
İnamçılıq – Dünyanın Özümlüyünə – Mütləq, Əzəli, Əbədi, Sonsuz,
Kamil Mahiyyətinə, Mənasına İnam deməkdir.
Həyatın Özümlüyünə – Mütləq, Əzəli, Əbədi, Sonsuz, Kamil
Mahiyyətinə, Mənasına İnam deməkdir.
İnsanın Özümlüyünə – Mütləq, Əzəli, Əbədi, Sonsuz, Kamil
Mahiyyətinə, Mənasına İnam deməkdir.
İnamçılıq: Dünyanın Özümlüyündən – Mütləq, Əzəli, Əbədi, Sonsuz,
Kamil Mahiyyətindən, Mənasından yaranmasına İnam deməkdir.
Həyatın Özümlüyündən – Mütləq, Əzəli, Əbədi, Sonsuz, Kamil
Mahiyyətindən, Mənasından yaranmasına İnam deməkdir.
İnsanın Özümlüyündən – Mütləq, Əzəli, Əbədi, Sonsuz, Kamil
Mahiyyətindən, Mənasından yaranmasına İnam deməkdir.
İnamçılıq – Mütləq Xeyir, Mütləq Ədalət, Mütləq Həqiqət, Mütləq
Kamillik tələbidir.
İnamçılıq – dinə qarşıdır: bəndəçiliyə, qismətçiliyə, o dünyaçılığa,
cənnətçiliyə-cəhənnəmçiliyə,
itaətçiliyə,
Yaradan
Ağalığına,
cəfəngiyyatçılığa qarşıdır.
İnama yüksəlmək gərək – İnamla İşıqlanmaq – İşıqlandırmaq
gərək.
Xalqçılıq – bütün cəmiyyətlərə, o cümlədən kapitalizmə və sosializmə
xas olan Ağalıqdan, Nökərlikdən, Təbəqəçilikdən, Yadlaşmadan azad
olmaq – Xəlqi Birliyi təmsil edən Quruluş yaratmaqdır.
Nə qədər Ağalıq var – Xəlqi Quruluşdan danışmaq – Yalandır.
Nə qədər Nökərlik var – Xəlqi Quruluşdan danışmaq – Yalandır.
Nə qədər Təbəqəlik var – Xəlqi Quruluşdan danışmaq – Yalandır.
Nə qədər Yadlaşma var – Xəlqi Quruluşdan danışmaq – Yalandır.
Xəlqi Quruluş – Fərdi Özünüidarəyə əsaslanan Quruluşdur – Müstəqil
İnama, Müstəqil İdraka, Müstəqil Mənəviyyata, Müstəqil İradəyə malik
olan Azad Fərdlər Birliyidir.
Əməkçi Mülkiyyətinə (kapitalist mülkiyyətinə yox, sosialist mülkiyyətinə
yox) – əsaslanan Quruluşdur.
Qoruyucu Dövlətə (parlamentçiliyə yox, totalçılığa yox) – Xalqı
dünyada təmsil eləyən, onu yağıdan, cinayətkardan qoruyan Dövlətə
əsaslanan Quruluşdur.
465
İmtiyazsızlığa əsaslanan Quruluşdur.
Xalqçılğa yetmək gərək, Xalqçılıqla İşıqlanmaq – İşıqlandırmaq gərək.
İnsançılıq – İnsanın Mütləq Mahiyyətini, Zamandan, Şəraitdən,
Mühitdən, Cəmiyyətdən Üstünlüyünü, Kamilliyə Qadirliyini təsdiq
etməkdir.
İnsan pulçuluğuyla yox, Ruhçuluğuyla zəngindir – İnamıyla, İdrakıyla,
Mənəviyyatıyla, İradəsiylə.
İnsançılığa yetmək gərək, İnsançılıqla İşıqlanmaq – İşıqlandırmaq
gərək.
Yurdçuluq – Şərqçilik, Türkçülük, Azərbaycançılıq birliyidir.
Dünya sürətlə qərbləşir.
İndi Dünya deyəndə Qərb nəzərdə tutulur əslində.
Şərqdən Qərb kölgəsi düzəldirlər.
Şərqi təqlidçilik kölgəçiliyindən xilas etmək – Yurdçuluq ləyaqətidir. Bu
ləyaqətə yetmək gərək, onunla İşıqlanmaq – İşıqlandırmaq gərək.
Türkçülük – Yurdçuluğumuzun fitri təməlidir: İnamçılıq, Birsifətlilik,
Vüqar,
Ölümlə
Öcəşmək,
Özünütəsdiq
Möhtəşəmliyi
əsasında
Yurdlaşmışıq.
Türkçülüyə yetmək gərək, Türkçülüklə İşıqlanmaq – İşıqlandırmaq
gərək.
Azərbaycançılıq – Milli Dəyərlər Ucalığıdır. Milli Dəyərlərimizi İslama
bağlamaq onları dəyərsizləşdirməkdir.
Azərbaycanın Milli dəyərləri –
Zərdüştçülüyün təmsil etdiyi İşıqçılıqdır; Babəkiliyin təmsil etdiyi
Fərəhçilikdir; Dədə Qorqudun təmsil etdiyi Ağsaqqalçılıqdır; Hürufilərin
təmsil etdiyi Həqçilikdir; Ocağın təmsil etdiyi Mütləqçilikdir.
Azərbaycançılığa yetmək gərək, Azərbaycançılıqla işıqlanmaq –
işıqlandırmaq gərək.
Bugün Sabah üstə köklənməlidir – Sabah çağırmalıdır.
28 Mərhəm günü, Günəş Ayı, 18-ci il. Bakı.
|