Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

otnaq odnaq. odşaq. odşıq. odanıq. közmük. köznük. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. yanğışıq. yanışıq. yanşıq. yaxışıq. yaxşıq. yaxqış. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.

otraq -qarqıdalı dənələrinin oturduğu sorvası (sobası: uzun sovu) otrağ: soğat. soxat. sorğat. çökət. qoçan.

otsava odsava. salğa. salav. güllələmə. oxlama. tirbaran.

otşaq odşaq. odşıq. odanıq. odnaq. közmük. köznük. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. yanğışıq. yanışıq. yanşıq. yaxışıq. yaxşıq. yaxqış. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.

otşıq odşıq. odşaq. odanıq. odnaq. közmük. köznük. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. yanğışıq. yanışıq. yanşıq. yaxışıq. yaxşıq. yaxqış. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.

otu dərmanı. - quş palaz otu: difdiri otu, dərmanı. quş palazı: difdiri.
-dağlıq yerlərdə otu çox, bol olan yer: quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.
-odu, külü, közü qarışdırmaqda işlənən dəmir, yoğun dəğənək: küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. közgü.
- quzu otu: boymadərən.
-çoğanotu: savınotu. savınçiçəyi.
-ısırğan out: sancağotu.
-bihuşluq darısı, out: sağış. anestezi.

otum - qocalıqdı kölgə salmış üstümə, odum sönüb kimsə durmaz tüstümə.

otun -ağac, odun yarmada çatıq arasına sığdırılıb, qoyulub güpsənən dilim: siy. siğ. - dəmir siğ. - ağac siğ.
-odun almaq: sindirmək. üzsütmək. söndürmək. günün almaq. islatmaq. oturtmaq.
-üstündə ət, odun baltalama, doğrama kütəsi, kütüyü, kötüyü: sapanğ. (< sapmaq: çıpmaq).
-odun alovlu yanması: gürləmək. gürlətmək. gurlamaq. gurlatmaq.
- sel gətirmiş odun: salıntı ağac. - salıntı salqı: verilmiş sorağ, xəbər.
-kölgə salsın ağac kəndi dibinə, qaykişini odun yığma ipinə. (qay: pis).

otur -sansız yaman tuşlayacaq yaşamın, hünər odur dolayıbən keçəsən, bəs bəllidir yaman basar eyini, sinə gərib döğüşünə girəsən. (sansız :saysız). (dolayıbən: dönük verərək. dövr vuraraq)
-yanan odur, kəndi başan kül olma. (yanan odursa, sən niyə bəs kül olursan).

oturaq -ana oturağ, dəfdər: kütük. kötük. oturğaq. saltıq. səbt, əsnad dəfdəri.
- niyə bəs tez gedisən sənki gəlirdin oturaq, bu deyil qayda sayaq gej gəlibən tez gedəsən.

oturaqlı kürsülü. dayanıqlı. durnaqlı. durnuqlı. sağlam.

oturan -güclü olan dincəlməz, dinc oturan yorğunmaz.
-gövdəyə oturan geyim: sinsi. sintə. sinti. sıntı. siğsi. sığsı. daramdurul. yerinə tam düşən nərsə. tam uyqun, yapışqan.

oturqa kütük. kötük. kəsilən ağacdan yerdə qalan bölüm.

oturqaq oturğaq. 1. kütüklük. kötüklük. kötük. saltıq. səbt, əsnad güdüsü, idarəsi. dəfdəri kolli səbt. 1. kütük. kötük. ana oturağ, dəfdər. saltıq. səbt, əsnad dəfdəri.

oturmaq 1. (təhnişin)sınğmaq. batmaq. dalmaq. dalınmaq. salınmaq. gömülmək. basınmaq. çökmək. boğulmaq. qərq olmaq. dərinliyinə gedmək. 1. sığınmaq. yatmaq. durqunaqmaq. durqonaqmaq. durqunaqlanmaq. iqamət edmək.
-üzərində tapış (namaz) qılmaq, oturmaq, uzanmaq üçün saçılan, sərilən kiçik saçqı, yayqı. saçat. saçay. > səçə. seçə. səccadə.

oturtmaq -nərsəni oturtmağ üçün, oyumuna uyğun, biçili qab, yer: singir. sınğır. sinğıc. nərsə üçün özəl qab. - beşik sınğırı. - qələm sınğırı.

oturtmaq sindirmək. üzsütmək. söndürmək. odun almaq. günün almaq. islatmaq.

oturtuqu -qarqıdalı dənələrinin oturduğu sorvası (sobası: uzun sovu) otrağ: soğat. soxat. sorğat. çökət. qoçan.

oturub -yalnız oturub yeyib içib bəslənən, kökələn, yan bəsləyən (göt bəsləyən): səmirgin.
-mənə bax düz oturub düz deginən, tökdüyün hər nə aşan ol çıxacaqdur qaşığan.

oturulan -üstünə oturulan kütük: küskən. kütgən. köskən. çöşgən.
-üzərində oturulan, tapınan (namaz qılınan) yayqı: saçığ. saçqı. (yerə saçılıb, yıyılan) səccadə.

oturumlarta -oturumlarda birbirinin sağlığına dodağ ucu camdan içilən içgi: tapusqırağı.

oturumlu -uyqun, uyarlı, oturumlu olmaq, düşmək: sığmaq.

ov -aç gözünü kor olma, yoxsulluqdan xor olma, ölüm ovçu ov olma, çağı varan gedərmiş, başı varsa yaşarikən istəklərin edərmiş. (başı: ağlı)
- ov üçün quş uçurtmaq: ova quş salmaq.
-keçən günlər sağrulur, ov düsəndə ova. (sağrulur: sanğulur. ılqımlanır. xiyala gəlir). (ova: ağa. təliyə).

ova - ova quş salmaq: ov üçün quş uçurtmaq.
-düz ova, çöl: səhra. (> sərdəşt (fars)}. sardaş. sərdəş.
-keçən günlər sağrulur, ov düsəndə ova. (sağrulur: sanğulur. ılqımlanır. xiyala gəlir). (ova: ağa. təliyə).

ovcusu -quşların ən alıcısı, ovcusu, itisi: sivingir > süyüngür. sunğur. şunqar.

ovçu səncər. sancar. qıynaqları ilə ovuna sancılaraq avlayan quş. qartal.
-aç gözünü kor olma, yoxsulluqdan xor olma, ölüm ovçu ov olma, çağı varan gedərmiş, başı varsa yaşarikən istəklərin edərmiş. (başı: ağlı).

ovma oğma. yoğruq. yoğurma. masaj.

ovmac oğmac. yoğmac. undan yapılan şorba.

ovruqlara -ovruqlara, ovurlara, çuxurlara quynıqlara, toplanan qar: . güvtük. gürdüc. - güvtüklər daha əriməmiş.

ovsar salğar. yüyən. noxda. cilov. qənaət. (qayda. usul. idarə). - özüvə güman, salğarlı dolan.
- ovsar, dizgin bıraxmaq: cilov salbamaq. (salmaq: salbamaq: bıraxmaq. sərbəs ötürmək).

ovsarı -ovsarı qırıq: ovsarsız. sapsaq > sampaq. quduz. sərkeş.

ovsarlıyasan - yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan).

ovsarsız ovsarı qırıq. sapsaq > sampaq. quduz. sərkeş.

ovuc - ovuc ovuc. avuc avuc. güpül güpül. gürül gürül. gurul gurul. bol bol. bolaq bolaq. qolaç qolaç. kürək kürək.

ovuna -qıynaqları ilə ovuna sancılaraq avlayan quş: səncər. sancar. ovçu. qartal.

ovurlara -ovruqlara, ovurlara, çuxurlara quynıqlara, toplanan qar: . güvtük. gürdüc. - güvtüklər daha əriməmiş.

ovutmaq avutmaq. sıvazlamaq. sıvatlamaq. sıyazlamaq. sıyatlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. siğəzləmək. siğətləmək. təsəlli vermək.

oy -oy başından keçirmək: savurmaq. xiyyallanmaq. - o çağları bir kərədə olsun belə savurma.
-oy vermək: saçımaq. seçmək. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. dalqıtmaq. fərq edmək. ayırmaq. görmək. qolay bəğənməmək.

oyaqlatmaq quruşdurmaq. salışdırtmaq. qoyuşdurmaq. darağlatmaq. daraşdırmaq. dərşitmək. dərişlətmək. pılanlaşdırmaq. qərar vermək. -bu gün axşama dək çalışmamı qurmuşdum.

oyalama -yıxılan uşağı avutma, oyalama, qıncıqlama üçün söylənən söz: quş tuttu.

oyalamaq - sözlə başın qatmaq, oyalamaq. sözə tutmaq.

oyalanmaq 1. savqallamaq. boşuna çağ keçirtmək. 1. sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. diqqət edmək. özənmək. bıraxmamaq. baxmaq. 1. səğirtilənmək. səkirtilənmək. siyirtilənmək. səyirtilənmək. avara avara gəzmək. qurddalanmaq. - bir iş görmədən səğirtilənmək.
-boş boşuna, sarsürünə (salsürünə) durmaq, oyalanmaq, keçinmək: sarsamlamaq. sarsağlamaq. salsağlamaq. savsağlamaq. sürülüb səriklənmək.

oyanıq 1. sak. öznə. özənli. diqqətli. - sak ol: gözlə. diqqət ed. - örən sak kimsə: çox özənli, diqqətli olan. 1. sırvağ. huşlu. umursuk. umursaq. tetiz. diqqətli olan. - sırvağ ol.

oyanma -hər bir səsə oyanma: quş yuxusu. yüngül yuxu. yüngülcə yatma.

oyanmaq -bir nədənlə yuxusu qarışıb, yuxudan olmaq, oyanmaq: ötdəklənmək. quşqulanmaq. quşq olmaq.

oyanmısan -qanmısan, bacarmısan, qayğılısan oyanmısan?.

oyantıran -kiçik, sevimli, yaxış oyandıran cocuq: quzucuq.

oyantırmayan -ilgi oyandırmayan: silik. özən, umur, diqqət çəkməyən.

oyarı sağış. təzəkkür. hüşdar. ixtar.

oyarımaq sağışdırmaq. sağındırmaq. təzəkkür, ixtar, hüşdarlıq vermək.

oyasız -yazı oyasız: sıyırqa. sırqav. sıdırqa. tək rəng. boydaş. sadə. nəxşəsiz. - sırqa gəzləmə, parça.

oyatmaq -bir sezini, ehsası oyatmaq: sızıtmaq. sızqıtmək. sezdirmək. sezitmək. sezgitmək. sıpqıtmaq. hiss etdirmək. anlatmaq. qandırmaq.

oyqal oyulqama. oyulqaş. oylaş. sezgi. seziş. sezmə. alqılama. alqı.

oyqalatmaq oyqatmaq. oylatmaq. gürləmək. gürlətmək. gurlamaq. gurlatmaq. söyləmək. anlatmaq. (xatırlatmaq. ilham vermək. götrütmək. körükləmək. çapdamaq. sürşütmək. təşviq edmək) açığlatmaq. izah edmək. iləri sürmək.

oyqatmaq oyqalatmaq. oylatmaq. gürləmək. gürlətmək. gurlamaq. gurlatmaq. söyləmək. anlatmaq. (xatırlatmaq. ilham vermək. götrütmək. körükləmək. çapdamaq. sürşütmək. təşviq edmək) açığlatmaq. izah edmək. iləri sürmək.

oyqşama oyxşama. oxşama. sığaş. sıyğaş. sıypaş. (>sipas (fars) sepas (fars)}. sıvazlama. sıyvazlama.

oyqurluq oyquru. savır. savrı. çavır. çavrı. çağır. çağrı. (sorağ. sorğa. xəbər). bildiri. tandırı. tanırı. huşdar. ixtar. təzəkkür. aqahlıq. {tanğalıq. tanığlıq. tanğallıq. tanallıq. tansalıq. tanşalıq > aşnalıq (> aşinayi (fars)}. sanğallıq. sanallıq. sınğallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq.

oyqurluq 1. sezgi. aqahi. 1. sezi. sezu. sezgi. seziş. sızı. sızu. sızqı. sızış. sıpqı. sıpqu. sıpqış. dəryaft. fərasat. aqahi. dərk. (tanlığ. tanalığ).

oyquru oyqurluq. savır. savrı. çavır. çavrı. çağır. çağrı. (sorağ. sorğa. xəbər). bildiri. tandırı. tanırı. huşdar. ixtar. təzəkkür. aqahlıq. {tanğalıq. tanığlıq. tanğallıq. tanallıq. tansalıq. tanşalıq > aşnalıq (> aşinayi (fars)}. sanğallıq. sanallıq. sınğallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq.

oyla oyla. düşün . -söyləməz ön sonun oyla. (oyla: düşün).

oylaq sırıc. not. qısa yazı. andağ. yaddaşd.
-oylaq, not, yaddaş kağazı: andağıq. sudarıq (< tutarıq). kütül. küt. küsül. küs. çütül. çüt. fiş. - cibində küsül əlindən təprəşmək olmur.

oylaş oyqal. oyulqama. oyulqaş. sezgi. seziş. sezmə. alqılama. alqı.

oylatmaq oyqalatmaq. oyqatmaq. gürləmək. gürlətmək. gurlamaq. gurlatmaq. söyləmək. anlatmaq. (xatırlatmaq. ilham vermək. götrütmək. körükləmək. çapdamaq. sürşütmək. təşviq edmək) açığlatmaq. izah edmək. iləri sürmək.

oylum oyum. sığrım. sığırım. sığırdım. həcm.

oyluşlu oyuşlu. oluşlu. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

oyma kütöy. buruq (dad) gəs. mor. - kütöy alma.

oynaq oynağ. 1. sarsık. salsık. çalsıq. çağlağ. mütəhərrik. 1. sarsaq. salsaq. titrek. dəngəsiz. dəğişgən. lax. güvənilməz. qərarsız. istiqrarsız. mütəzəlzil. sübatsız.
-çox oynaq, şuluğ: sapdadurmaz. ipə sapa gəlməz.

oynaqan -sallanan, sərilib bükülən, oynağan, təprənən nərsə: salvac. salvaz. sallab.

oynamaq 1. silkinişmək. ırqanmaq. yırqanmaq. çalxanmaq. sallanmaq. 1. sallanmaq. sallamaq. rəqs edmək. dans edmək.
-yerindən oynamaq: sırpınmaq. sırpanmaq. sıyranmaq. sıyrınmaq. sıypınmaq. sirpənmək. sürpünmək. bir yerdən bir yerə, bir üzdən başqa üzə dəğişmək, köçünmək.

oynamayan -yerindən oynamayan: köskötük. küskütük. qasqatı.

oynanmaq (sağa sola, alta üsdə) titrənmək. çalxanmaq. təprənmək. silkənmək. silpənmək. səlpənmək. səlgənmək. salpınmaq. salqınmaq.

oynatan oynadan. responsır.

oynatmaq 1. salbamaq. sambamaq. samlamaq. sallamaq. - hər nə dededim salbadı başın. 1. sallatmaq. rəqs etdirtmək.
-ağır nərsəni yerindən təprətmək, oynatmaq: küsümək. kösgümək. çökgütmək. küsgütmək. kösgütmək. köşgütmək.
-özün oynatmaq: silkinmək. yeriyərək nazlanmaq, qırcanmaq.

oynayan siləgən. silpən. sələgən. səlpən. salığan. salpan. sallanan. səkingən. səkgən. titirən. çalxanan. təprəşən. təpəgən. (cünban). - siləgən çənə. - səkgən. saqqal. sələv. sələğ. salağ.

oysalanmaq sıtqamaq. için çəkmək. munğlanmaq. büksələnmək. tuxsalanmaq. tıxsalanmaq. tüstələnmək. tütsələnmək (< düd: tüstü). qussələnmək. könüklənmək. mütəəssir olmaq. kədərlənmək. kitirlənmək. darılmaq.

oysalı 1. sıtqalı. qussəli. büksəli. tuxsalı. tıxsalı. tüstəli. tütsəli (< düd: tüstü) munğlu. darqın. könük. kədərli. matəmli. təəssüflü. 1. qussəli. - (qussəli) ürək. sıxıq ürək: (sıxıq: boğuq).

oysasız səvigil. səpigil. tasasız. qaysız. munğsız. büksəsiz. tuxsasız. tıxsasız. tüstəsiz. tütsəsiz (< düd: tüstü). qussəsiz. qeydsiz. laqeyd. fikirsiz. (səbük bar) .

oyu fikri. -oyu (fikri) dağınıq olan, huşu başında olmayan kimsə: saçğın. saçığın.

oyuc qoyuc. oruc. qoruc. yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. kürcək. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. kürnəş. künəş. künəc. pərhiz. ictinab.

oyuq -nərdəysə (bir yerdə) süs olaraq, oyuq qabarıq işlənmiş naxış:silmə. silim. salma. salım. (korniş).
-selin açdığı yatağ, oyuq: selqın. selqon.
-içdən yuvarlaq oyuq olan: güvbəz. gövbəz. govbaz. kövsək. (#gümbəz. gömbəz. gombaz. tümsək. dışardan üstü yuvarlaq olan)
-qaraoyuq: qaraqu. qaraqu. qaraquyu. (qu: quy: quyu) qaraquyu. siyahçal.

oyulqama oyqal. oyulqaş. oylaş. sezgi. seziş. sezmə. alqılama. alqı.

oyulqaş oyqal. oyulqama. oylaş. sezgi. seziş. sezmə. alqılama. alqı.

oyum oylum. sığrım. sığırım. sığırdım. həcm.

oyumlu sınlı. sınığ. sinik. sinli. tutarlı. həcmli.
-çuxur, oyumlu qab: singir. sınğır. sinğıc.
- oyumlu qab: sığarıq idiş. sığarlı idiş. zərfiyyətli qab.

oyumuna -nərsəni oturtmağ üçün, oyumuna uyğun, biçili qab, yer: singir. sınğır. sinğıc. nərsə üçün özəl qab. - beşik sınğırı. - qələm sınğırı.

oyun 1. rəqs. -oyun (rəqs) havası: sallama. 1. öğün. qurun. vax. zaman. - geç qurun: bevax. gec. gey. - quruna vasil olmaq: qocalmaq. ölmək. qərn (ərəb): yaş. zaman. yüzlük. xronos (yunan) : karyos (yunan) : zaman. - tarda (ispan): axşam.
- sal oyun: uzun oyun. (sal:uzun).
-oyun göstərən: sərgiçi. oyunçu. numayişçi. aktor. bazigər.
-sevgi oyun, başlanması bəllənməz, bitib batıb, sönər sönməz bilinməz.

oyuna -bu gün avçı yarın dönür avına, yalan dünya çoxun qoyar oyuna.

oyuncaqı -rezin, ip, bir haçadan düzəlinən, uşağların daş atma oyuncağı:sallama sapan.

oyunçu sərgiçi. oyun göstərən. numayişçi. aktor. bazigər.

oyunluqa - oyunluğa salmaq: şuxluğa qoymaq.

oyunmaq sağınmaq. düşünmək. - uyğu (iygi) sağınmaq: kölün iyi tutmaq. iyilik, yaxcı niyyət diləmək. iyiyə, yaxcıya düşünmək. xoşbinanə düşünmək.

oyununta -(aşıq oyununda) qurquşum sıxılmış, doldurulmuş ən ağır, samballı aşıq: sıxqa. > sikkə. sikgə. səqqə. - səqqəsi işdən düşmüş: gücdən gedmiş.

oyuşlu oyluşlu. oluşlu. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

ozan ağzan. çançan. çox danışan kimsə. söz körüyü. (savt (sovt) (ərəb) : səs).

öbür -hind qadın geyimlənə tay, bir ucu belə sarıb, öbür ucu döş üzərindən keçib, çiğindən aşan don: sarı. (< sarmaq) .

öbürü -bu yox öbürü: sonkisi. sonkusu . - sonkusun versəz yaxcı olur. - sonkisi gün: sonkusu gün: yarın yox obiri gün.

öc sınğı. çınğı. kin. - sınğısın çıxarmaq: öcün almaq.
-öc, kin bağlamaq: öcrəşilmək
-öc, intiqam cicişməsi: quyruq acısı.

öcət 1. sıymınc. sıymıc. sıynac. sıyağan. sırtlan. sırtığ. simitən. simic. üzlü. dirəgən. ləcuc. 1. tərs. sıxqa. > sikkə. sikgə. səqqə. gözçaxardan. inad. - səqqəlik eləmə.

öcətlə nifrətlə. - öcətlə (nifrətlə) silib, itələyib atmaq: sıyqırıb salmaq.

öcətliq öcətliq. sıymıclıq. sıymınclıq. sıynaclıq. sıyağanlıq. sırtlanlıq. sırtığlıq. sürbetlik. sırbitlik. simitənlik. simiclik. üzlülük. dirəgənlik. səmacət. ləcacət.

öcrəşilmək öc, kin bağlamaq.

öcün - öcün almaq: sınğısın çıxarmaq.

öcür ocur. şolay. solay.

öcürqi -öcürki görünür: sırtdan. sırıtdan. sırdan. sırtın. sırtqı. üzdən. duruğun. durğurun. zahirən.

öçəq öçək. ötək. sarqın. əsməkli. yelintili hava.

öçər -qonaq köçər durmaz, yaxcı (yaman) keçər qalmaz.

öfqə öfgə. sıtma. ısıtma. isitmə. istim. histim. hıstım. isinmə. isiniş. qızım. qızınış. acılıq. hərarət.
(aestus (latin) estus (latin) .

öfqətib -qızdırıb, öfgədib hayqırtmaq, bağırtmaq: kükrətmək. kükdürtmək. gügdürtmək.

öfqəylə -qızqınlıqla, öfgəylə hayqırıb bağırmaq: kükrəmək. kükürtmək. gügürtmək. gürgəmək. küprəmək. köprəmək.

öqən öğən. 1. çağ. zaman. -öğləyə yaxın olan çağ, öğən, zaman: qocaquşluq. 1. # söğən.

öqənc öğənc. öğəş. övənc. övünc. övüş. öğünc. öğüş.

öqəş öğəş. öğənc. övənc. övünc. övüş. öğünc. öğüş.

öqlə -danla (səhərlə) öğlə arası:quşluq.

öqlənmək öğlənmək. 1. öğünmək. sıynışmaq. sıyınmaq. sevnişmək. sevinmək. xoşallaşmaq. şad olmaq. (sıyındırmaq. sevindirmək) . 1. saypamaq. saypatmaq. fəxr edmək. iftixar edmək.

öqlənmək öğlənmək. öğünmək. sıyınmaq. sıytınmaq. söyünmək. sevinmək. şad olmaq.

öqləti öğləti. saypa. fəxri. iftixari nərsə.

öqlətiş öğlətiş. sıy. sığ. ödül. iftixari verilən nərsə.

öqləyə -öğləyə yaxın olan çağ, öğən, zaman: qocaquşluq.

öqmək öğmək. (birini) övmək. gürüdəyin, gürdəyin, gurdağın, gurlağın çalmaq.

öqnümüz öğnümüz. dönəmiz. zamanamız . -dönəmiz döndü dönükdən dönüyə, iyilər qaldı geri pis kötülər öndə gedir.

öqrən -dəli könlüm talvasma, dincək yerim yurdumda, oxu öğrən çin içdən, adım sanım yurdumda, qış qutarıb gögərbən, coşub yazın, yazlanıban yurdumda.

öqrənən -öğrənən aldı, öğrədən qaldı.
-qolay alınan, tutunan (qəbul olunan), çəkilən, dartılan, öğrənən, əzbərlənən, həzm olunan, aşınan: sınğış.

öqrəniq öğrənik. öğrənmiş. sındıq. sindik. dindik. alışıq. - it, pişik kişiyə sındıq heyvanlar sayılır.

öqrənilmiş -olunmasına, görünməsinə qolayca alınmış, öğrənilmiş nərsə: silik. bayağı. kortol. kortul. qara nərsə. doğma. adi. mə'muli. - silik kişi. - silik öğrətmən.

öqrənmək öğrənmək. sindirmək. (sındırmaq) dindirmək. yindirmək. yendirmək. sınğırtmaq. qavramaq. özümsəmək.

öqrənməyə -başlı kişi öğrənməyə əğimli, başqaları öğrətməyə eyimli. (başlı: ağıllı). (eyimli: əğimli: meyilli. tərcih edir)
-sevmək ən dəğərli vergi, ən çətin öğrənməyə, ən ağır olan itirməyə.

öqrənmiş öğrənmiş. öyrənmiş . öğrənik. sındıq. sindik. dindik. alışıq. - it, pişik kişiyə sındıq heyvanlar sayılır.
-min illikdə öğrənmiş, bir anlıqda itinmiş.

öqrəntim öğrəndim. sezikdim. - onun söz arasından çox bilgilər sezikdim: öğrəndim.
-mən mənligimi məni atanlardan öğrəndim.

öqrəşilir -sevmək öğrəşilir. (başı başına olan yox, nədən yoxsa ölən yox).

öqrəşmək öğrəşmək. 1. sıyınmaq. 1. sinəksimək. alışmaq. aşılaşmaq. yoğlaşmaq (qarşmış su ilə un kimi olmaq. xəmirləşmək) səmimiləşmək.

öqrəştirmək öğrəşdirmək. sinəksitmək. alışdırtmaq. aşılatmaq.

öqrətən -öğrənən aldı, öğrədən qaldı.

öqrətmə -yolçunu pula, qonşunu paya öğrətmə.

öqrətmək -atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri: sək. səkə. səxsə.

öqrətməyə -başlı kişi öğrənməyə əğimli, başqaları öğrətməyə eyimli. (başlı: ağıllı). (eyimli: əğimli: meyilli. tərcih edir) .

öqrün öğrün. sıylıq. sürğat. sürən. yürən. yürün. şölən. qonağlıq. yortu. yorut. ziyafət.

öqsüz öğsüz. kötəlsiz. qanıtsız. tanıtsız. yararsız. yaraşsız. salıqsız. saqıtsız. dəlilsiz. ötrüsüz. ötürsüz. cəhətsiz. qoşdurum.

öqüb -mal satarkən malın öğüb, alıcılar çığırmaq: satılamaq. bəğnitmək.